Slopen economische grenzen is het probleem?

NO_EPO · 13 februari 2005, 10:47

Ik open hier een nieuwe draad, want niemand gaat in op de argumenten van "groen flamingant". Ik vind dat hij de nagel op de kop slaat.
Grenzen zijn niet voor niets in de loop van de geschiedenis ontstaan. Ze laten toe een wel omschreven grondgebied te regelen en eenzelfde regelgeving op te leggen op millieu en sociaal gebied. Om aldus een eerlijk concurentie te doen tussen bedrijven in deze geregelde economische zone. Verschillen tussen economische zones moet maar rechtzetten aan de grenzen. [size=5][size=3]Daarvoor dienen die grenzen je kan die dus niet zomaar wegdoen.[/size] [/size]
Als de werknemers 12% en later nog meer moeten inleveren op loon, moet er maar een stop komen op vrij maken van de wereldhandel en uitbreiding van de EU. Eerst een gelijkschakelen van millieu, sociale en fiscale wetgeving en dan pas volledig vrijmaken van de handel.

Hierna tekst van "groen flamingant"
Al diegenen die hier pleiten voor besparingen op loon, vergeten wél dat óók de koopkracht daardoor zou dalen. En als de koopkracht daalt... daalt de omzet van de bedrijfswereld.

Snijden in de lonen zou dus hooguit een oplossing kunnen zijn op korte termijn. Op lange termijn snijdt de bedrijfswereld daarmee in eigen vlees.

Hadden de Amerikanen begin vorige eeuw geen theorie dat door het stijgen van de lonen ook de koopkracht zou stijgen en dit uiteindelijk de economie ten goede zou komen?

De zware concurrentie, met Oost-Europa en vooral de lage-loonlanden, die nu wordt aangehaald voor deze 'snijdt-maar-in-de-lonen-oogkleppenpolitiek' bestaat natuurlijk wel degelijk. Of dit probleem kan opgelost worden door hier blijvend te besparen op lonen is een andere zaak. Het verschil in lonen en sociale wetgeving is namelijk zó groot dat, zelfs als we onze sociale zekerheid afschaffen en voor de helft van het loon gaan werken, we nóg deze concurrentie met moeite zouden aankunnen. Sociale wetgeving en milieuwetgeving is in vele van deze Aziatische landen namelijk zo goed als onbestaande.

Het probleem is dus niet dat de lonen in onze contreien te hoog zijn, maar dat ze in andere contreien te laag zijn.

In plaats van dus als een kip zonder kop alle economische grenzen te slopen en dan in paniek te moeten vaststellen dat de concurrentie stilaan onmogelijk wordt, zouden onze politici beter eisen stellen aan andere landen vooraleer de grenzen te openen. Waarom zou van landen die met ons handel willen drijven niet geëist mogen worden dat zij een minimum aan sociale en milieuwetgeving aannemen? het zou ons beiden ten goede komen: het zou de welvaart in de huidige lage-loonlanden ten goede komen én het zou tegelijkertijd een meer evenwichtige concurrentie geven, zodat ook bedrijven in onze contreien de concurrentie kunnen blijven bolwerken.

Horus · 13 februari 2005, 11:37

Zeer goed argument waarin ik me kan vinden.
Helaas weinig reacties van de 'gespecialiseerden' onder ons.

Maar toch, van andere landen een degelijk sociaal statuur eisen, zou moeilijk zijn, aangezien ons systeem te duur is.
Andere landen kijken al naar België, weten best dat het onbetaalbaar is.
Kunnen wij dan van andere landen een gelijkschakeling verwachten op sociaal vlak?
Wat betreft milieu, ook een heikel punt.
Milieu kost geld, België investeerd fors in milieu (veel bedrijvigheid op een kleinen oppervlakte).
Als je dat gaat vergelijken met de oostbloklanden (grotere oppervlakte), dan is de impact op het milieu moeilijker vast te stellen.
Dus oneerlijke concurrentie.

NO_EPO · 13 februari 2005, 12:47

Maar toch, van andere landen een degelijk sociaal statuur eisen, zou moeilijk zijn, aangezien ons systeem te duur is.
Andere landen kijken al naar België, weten best dat het onbetaalbaar is.
Kunnen wij dan van andere landen een gelijkschakeling verwachten op sociaal vlak?

1) Als je ziet dat landen met een goede sociaal en millieu wetgeving tot de landen behoren met het hoogste welzijn en een stabiele economie.
2) We vragen niet dat ze veranderen, aan de grenzen corrigeren we de ongelijkheden die een eigelijk een concurrentie vervalsing zijn op sociaal, millieu en fiscaal gebied.
3) Het zijn niet alleen wij die problemen hebben met ongeregelde vrijhandel. Recentelijk protesteerden de textiel producenten van India op het vrijmaken van de textiel handel omwille van oneerlijke concurentie van uit china(Ik dacht leningen die niet moesten terugbetaald worden).

Erw · 13 februari 2005, 17:01

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door NO_EPO

Ik open hier een nieuwe draad, want niemand gaat in op de argumenten van "groen flamingant". Ik vind dat hij de nagel op de kop slaat.
Grenzen zijn niet voor niets in de loop van de geschiedenis ontstaan. Ze laten toe een wel omschreven grondgebied te regelen en eenzelfde regelgeving op te leggen op millieu en sociaal gebied. Om aldus een eerlijk concurentie te doen tussen bedrijven in deze geregelde economische zone. Verschillen tussen economische zones moet maar rechtzetten aan de grenzen. [size=5][size=3]Daarvoor dienen die grenzen je kan die dus niet zomaar wegdoen.[/size] [/size]
Als de werknemers 12% en later nog meer moeten inleveren op loon, moet er maar een stop komen op vrij maken van de wereldhandel en uitbreiding van de EU. Eerst een gelijkschakelen van millieu, sociale en fiscale wetgeving en dan pas volledig vrijmaken van de handel.

Hierna tekst van "groen flamingant"
Al diegenen die hier pleiten voor besparingen op loon, vergeten wél dat óók de koopkracht daardoor zou dalen. En als de koopkracht daalt... daalt de omzet van de bedrijfswereld.

Snijden in de lonen zou dus hooguit een oplossing kunnen zijn op korte termijn. Op lange termijn snijdt de bedrijfswereld daarmee in eigen vlees.

Hadden de Amerikanen begin vorige eeuw geen theorie dat door het stijgen van de lonen ook de koopkracht zou stijgen en dit uiteindelijk de economie ten goede zou komen?

De zware concurrentie, met Oost-Europa en vooral de lage-loonlanden, die nu wordt aangehaald voor deze 'snijdt-maar-in-de-lonen-oogkleppenpolitiek' bestaat natuurlijk wel degelijk. Of dit probleem kan opgelost worden door hier blijvend te besparen op lonen is een andere zaak. Het verschil in lonen en sociale wetgeving is namelijk zó groot dat, zelfs als we onze sociale zekerheid afschaffen en voor de helft van het loon gaan werken, we nóg deze concurrentie met moeite zouden aankunnen. Sociale wetgeving en milieuwetgeving is in vele van deze Aziatische landen namelijk zo goed als onbestaande.

Het probleem is dus niet dat de lonen in onze contreien te hoog zijn, maar dat ze in andere contreien te laag zijn.

In plaats van dus als een kip zonder kop alle economische grenzen te slopen en dan in paniek te moeten vaststellen dat de concurrentie stilaan onmogelijk wordt, zouden onze politici beter eisen stellen aan andere landen vooraleer de grenzen te openen. Waarom zou van landen die met ons handel willen drijven niet geëist mogen worden dat zij een minimum aan sociale en milieuwetgeving aannemen? het zou ons beiden ten goede komen: het zou de welvaart in de huidige lage-loonlanden ten goede komen én het zou tegelijkertijd een meer evenwichtige concurrentie geven, zodat ook bedrijven in onze contreien de concurrentie kunnen blijven bolwerken.

Overschot van gelijk. Alhoewel niet de lonen vergeleken moeten worden maar wel de koopkracht. Blijft de vraag waarom die economische grenzen toch gesloopt werden door 'onze' politici. Als we het motief aanpakken wordt de rest mee opgelost.

Knipp · 14 februari 2005, 03:06

Er is geen weg terug.

Maar er is ook geen reden tot paniek.

Er zijn wel degelijk voorwaarden gesteld aan de oostbloklanden
het zou interessant zijn die n keer in detail te bekijken.

En tgo de genoemde problemen staat nu wel n grotere markt.

Onze nogal inefficiënte overheid zal moeten afslanken, maar waarom daar geen uitdaging in zien ipv n probleem ?
We hebben n enorm aantal 'socioculturele' ambtenaren, je kan dat even goed zien als n reservoir van onbenutte mensen.
Ik zag onlangs vier (4!) sociaal assistentes opduiken op een vergadering waar het dossier van één patiënt werd besproken.
Geef drie van die vier iets nuttiger om handen ?

Gebrek aan ideeën, gebrek aan ondernemingslust, ambtenaren die aftellen naar hun pensioen, arbeiders die zich al te makkelijk schikken in brugpensioen, de werkloosheidsval...

Het is de dynamiek die ontbreekt.

Je zou n keer n studie moeten maken om het aantal mensen te schatten in belgië die 'binnen' zijn.
Wat doen ze met hun centen ? Zes keer per jaar op reis
en de beurs goed volgen. We zijn een beetje het slachtoffer van ons eigen sukses ...

Het enige wat je kan doen is ondernemen prettiger maken,
geef de eerste honderdduizend die wel willen ondernemen zo'n redundant sociaal assistentje een jaar lang als gratis secretaresse ?

13 februari 2005, 10:47	#1
NO_EPO Vreemdeling Geregistreerd: 5 augustus 2004 Berichten: 69	Slopen economische grenzen is het probleem? Ik open hier een nieuwe draad, want niemand gaat in op de argumenten van "groen flamingant". Ik vind dat hij de nagel op de kop slaat. Grenzen zijn niet voor niets in de loop van de geschiedenis ontstaan. Ze laten toe een wel omschreven grondgebied te regelen en eenzelfde regelgeving op te leggen op millieu en sociaal gebied. Om aldus een eerlijk concurentie te doen tussen bedrijven in deze geregelde economische zone. Verschillen tussen economische zones moet maar rechtzetten aan de grenzen. [size=5][size=3]Daarvoor dienen die grenzen je kan die dus niet zomaar wegdoen.[/size] [/size] Als de werknemers 12% en later nog meer moeten inleveren op loon, moet er maar een stop komen op vrij maken van de wereldhandel en uitbreiding van de EU. Eerst een gelijkschakelen van millieu, sociale en fiscale wetgeving en dan pas volledig vrijmaken van de handel. Hierna tekst van "groen flamingant" Al diegenen die hier pleiten voor besparingen op loon, vergeten wél dat óók de koopkracht daardoor zou dalen. En als de koopkracht daalt... daalt de omzet van de bedrijfswereld. Snijden in de lonen zou dus hooguit een oplossing kunnen zijn op korte termijn. Op lange termijn snijdt de bedrijfswereld daarmee in eigen vlees. Hadden de Amerikanen begin vorige eeuw geen theorie dat door het stijgen van de lonen ook de koopkracht zou stijgen en dit uiteindelijk de economie ten goede zou komen? De zware concurrentie, met Oost-Europa en vooral de lage-loonlanden, die nu wordt aangehaald voor deze 'snijdt-maar-in-de-lonen-oogkleppenpolitiek' bestaat natuurlijk wel degelijk. Of dit probleem kan opgelost worden door hier blijvend te besparen op lonen is een andere zaak. Het verschil in lonen en sociale wetgeving is namelijk zó groot dat, zelfs als we onze sociale zekerheid afschaffen en voor de helft van het loon gaan werken, we nóg deze concurrentie met moeite zouden aankunnen. Sociale wetgeving en milieuwetgeving is in vele van deze Aziatische landen namelijk zo goed als onbestaande. Het probleem is dus niet dat de lonen in onze contreien te hoog zijn, maar dat ze in andere contreien te laag zijn. In plaats van dus als een kip zonder kop alle economische grenzen te slopen en dan in paniek te moeten vaststellen dat de concurrentie stilaan onmogelijk wordt, zouden onze politici beter eisen stellen aan andere landen vooraleer de grenzen te openen. Waarom zou van landen die met ons handel willen drijven niet geëist mogen worden dat zij een minimum aan sociale en milieuwetgeving aannemen? het zou ons beiden ten goede komen: het zou de welvaart in de huidige lage-loonlanden ten goede komen én het zou tegelijkertijd een meer evenwichtige concurrentie geven, zodat ook bedrijven in onze contreien de concurrentie kunnen blijven bolwerken.

13 februari 2005, 11:37	#2
Horus Gouverneur Geregistreerd: 26 juli 2004 Berichten: 1.303	Zeer goed argument waarin ik me kan vinden. Helaas weinig reacties van de 'gespecialiseerden' onder ons. Maar toch, van andere landen een degelijk sociaal statuur eisen, zou moeilijk zijn, aangezien ons systeem te duur is. Andere landen kijken al naar België, weten best dat het onbetaalbaar is. Kunnen wij dan van andere landen een gelijkschakeling verwachten op sociaal vlak? Wat betreft milieu, ook een heikel punt. Milieu kost geld, België investeerd fors in milieu (veel bedrijvigheid op een kleinen oppervlakte). Als je dat gaat vergelijken met de oostbloklanden (grotere oppervlakte), dan is de impact op het milieu moeilijker vast te stellen. Dus oneerlijke concurrentie. __________________ [size=3]Vlaanderen mijn land[/size] [size=3]bij het Noordzeestrand [size=1](dixit Raymond v/h Groenewoud)[/size][/size]

14 februari 2005, 03:06	#5
Knipp Banneling Geregistreerd: 27 januari 2004 Locatie: Virtuix Omni Berichten: 7.552	Er is geen weg terug. Maar er is ook geen reden tot paniek. Er zijn wel degelijk voorwaarden gesteld aan de oostbloklanden het zou interessant zijn die n keer in detail te bekijken. En tgo de genoemde problemen staat nu wel n grotere markt. Onze nogal inefficiënte overheid zal moeten afslanken, maar waarom daar geen uitdaging in zien ipv n probleem ? We hebben n enorm aantal 'socioculturele' ambtenaren, je kan dat even goed zien als n reservoir van onbenutte mensen. Ik zag onlangs vier (4!) sociaal assistentes opduiken op een vergadering waar het dossier van één patiënt werd besproken. Geef drie van die vier iets nuttiger om handen ? Gebrek aan ideeën, gebrek aan ondernemingslust, ambtenaren die aftellen naar hun pensioen, arbeiders die zich al te makkelijk schikken in brugpensioen, de werkloosheidsval... Het is de dynamiek die ontbreekt. Je zou n keer n studie moeten maken om het aantal mensen te schatten in belgië die 'binnen' zijn. Wat doen ze met hun centen ? Zes keer per jaar op reis en de beurs goed volgen. We zijn een beetje het slachtoffer van ons eigen sukses ... Het enige wat je kan doen is ondernemen prettiger maken, geef de eerste honderdduizend die wel willen ondernemen zo'n redundant sociaal assistentje een jaar lang als gratis secretaresse ? Laatst gewijzigd door Knipp : 14 februari 2005 om 03:17.

13 februari 2005, 12:47	#3
NO_EPO Vreemdeling Geregistreerd: 5 augustus 2004 Berichten: 69	Maar toch, van andere landen een degelijk sociaal statuur eisen, zou moeilijk zijn, aangezien ons systeem te duur is. Andere landen kijken al naar België, weten best dat het onbetaalbaar is. Kunnen wij dan van andere landen een gelijkschakeling verwachten op sociaal vlak? 1) Als je ziet dat landen met een goede sociaal en millieu wetgeving tot de landen behoren met het hoogste welzijn en een stabiele economie. 2) We vragen niet dat ze veranderen, aan de grenzen corrigeren we de ongelijkheden die een eigelijk een concurrentie vervalsing zijn op sociaal, millieu en fiscaal gebied. 3) Het zijn niet alleen wij die problemen hebben met ongeregelde vrijhandel. Recentelijk protesteerden de textiel producenten van India op het vrijmaken van de textiel handel omwille van oneerlijke concurentie van uit china(Ik dacht leningen die niet moesten terugbetaald worden).