Uniting against Radicalism

[kemaldohak]

Radical tendencies, irrespective of their origin, are one of the most dangerous threats to world peace and security. Radicalism means to advocate fundamental and sudden changes by means of uncompromising and hard-line policies. In an environment where mutual acceptance and understanding have ceased to exist, people begin to feel animosity toward different ideologies or races without knowing what the other party really represents or believes.

In our own time, radicalism has emerged among Muslims, Christians, and Jews. This situation is abused and taken advantage of by proponents of Samuel Huntington's proposed clash of civilizations theory. The scale of radicalism's threat to world peace has become apparent in the 9/11 attacks on the United States and its consequences. The fact that these attacks are widely believed to have been carried out in the name of Islam resulted in a great deal of prejudice against Muslims and misunderstanding of Islam. Given the fact that Islam prohibits all acts of violence and aggression, most of the Islamic world condemned these terrorist attacks. Muslims prayed alongside Christians for the innocent lives lost, and American Muslims rushed to the aid of the victims. Despite this, prejudice against Muslims in the United States and some European countries has vastly increased, and incidences of violence have been reported. In order to eradicate radicalism and its damaging consequences, cultural and educational campaigns designed to reach all sections of society must be organized. We can list the topics and the responsibilities of various sections of society to be covered by this program, as follows:

An awareness that radicalism, an extremist tendency that is incompatible with true religious morality, must be defeated ideologically so that its claim to be acting in the name of religion can be exposed as false. People of all three divinely revealed religions must be told that they have a responsibility to be compassionate, patient, gentle, friendly, polite, and respectful. They have to be made aware that God forbids violence, aggression, and anything that harms innocent people. They must understand that it is wrong to go down that path. These efforts will ensure that all radicals will be recognized as misguided liars and thereby prevented from finding new recruits.

A program must be designed to give full and accurate information about all parties involved in the conflict, so that international dialogue becomes possible. An important step toward mutually friendly relations is the creation of an environment in which Jews, Christians, and Muslims can begin to know each other's beliefs, traditions, and rituals better. This can be done through cultural and educational programs. As people come to know each other better, they will realize that they have many things in common. This, in turn, will make reconciliation possible. Muslims, Christians, and Jews should tell one another about their respective worldviews in line with God's divine books of revelation, thereby preventing the mutual misunderstanding and radicalism caused by a lack of accurate knowledge.

The media must support the cultural activities necessary to create an environment conducive to international dialogue. They should refrain from sensationalism, which incites violence and segregation, and focus on broadcasts that encourage moderation and acceptance. Carefully prepared broadcasts by the western media will play an important role in eradicating the currently widespread anti-Muslim prejudice. Muslim media organizations, for their part, must refrain from broadcasts and opinions that incite hatred toward non-Muslims and concentrate instead on cultural and spiritual education in the Islamic world.

Jewish, Christian, and Muslim religious leaders and opinion makers must identify people who are bent on portraying myths and false beliefs as part of the religious code. They must teach people that God commands believers to be balanced and gentle, and that all extremism is contrary to religious morality. Political leaders must support this awareness campaign in order to prevent extremism in society and to prepare the ground for moderation.

These and similar joint efforts will eradicate the conditions conducive to radicalism. In Qur'an 2:113, God reveals that the Jews claimed that the Christians "have nothing to stand on" and vice versa. In reality, God knows best who is right, which is why genuine believers must seek to draw closer to God instead of accusing one another. The following verse reveals that people who act otherwise are wrong:

The Jews say: "The Christians have nothing to stand on," and the Christians say: "The Jews have nothing to stand on," yet they both recite the Book. Those who do not know say the same as they say. God will judge between them on the Day of Resurrection regarding the things about which they differ. (Qur'an, 2:113)

Eradicating the harm caused by Jewish, Christian, and Muslim radicals is possible only if all moderate, peace-loving, civilized, and genuinely religious people cooperate and form an alliance. Such an alliance will defeat those who present war and conflict as the only option, and disprove the assertions of those who advocate a show of force as the only way to achieve security and prevent further bloodshed, tears, and material damage.

Qur'anic Morality Forbids Extremism

Islamic societies have been centers of mutual acceptance and goodwill toward non-Muslims throughout history, particularly in our Prophet's (may God bless him and grant him peace) time.

Radicalism is an ideological movement and political approach that is foreign to Islam. When radical groups are examined, it gradually becomes clear that they are, in reality, using a compilation of communist slogans and methods or that they have adopted the "fanatical rage of the Time of Ignorance" (Qur'an, 48:26). One of the common characteristics of such ideologies is their emotional force, an underlying cause of radicalism that is totally incompatible with God's commands. The Qur'an describes Muslims as people who control their anger and who are reasonable, moderate, and tolerant. Muslims must be polite and respectful when interacting with people of different beliefs and ideologies.

All Muslims must refrain from a harsh, angry, and challenging approach, for these are contrary to the Qur'an's method and essence. Instead, Muslims must adopt the accepting, moderate, calm, and rational approach described in the Qur'an. In other words, they must be role models for humanity and earn people's admiration for the morality of Islam and themselves. Muslims should also make great progress and produce superb works of science, culture, art, and aesthetics, as well as live Islam in the best way, and thus represent it to the world.


http://www.harunyahya.com/articles/3...radicalism.php

[Wreker]

"Islam is a religion of peace" en "godsdienstvrijheid volgens de Profeet ".



De aankomst van de Profeet in Mekka
De profeet trok de volgende ochtend verder richting Mekka. Hij droeg Al'abbas op om bij de ingang van de stad samen met Abu Sufyan te gaan staan zodat Abu Sufyan het Islamitische leger voorbij zou zien gaan. Al'abbas vertelde Abu Sufyan elke keer dat er een groep voorbij ging, welke stam deze vertegenwoordigde maar Abu Sufyan was daarin niet zo geïnteresseerd totdat de eenheid van Al'ansar, onder leiding van Sa'd Ibn U'badah, voorbij kwam. Sa'd zei tegen Abu Sufyan: ,,Vandaag wordt de strijd geleverd en is de "Ka'bah" niet meer onaantast-baar."

Daarna kwam de profeet in een eenheid van het leger dat uit Al'ansar en Almuhadjirin bestond "alkhadra'e", waar-van alleen ijzer zichtbaar was. Abu Sufyan vroeg verbaasd aan Al'abbas: ,,Wie zijn deze mensen?" Waarna Al'abbass hem vertelde dat het de profeet was. Abu Sufyan zei toen: ,,Niemand kan ze tegenhouden. Het koningschap van de zoon van je broer is enorm geworden." Al'abbas wees hem op het feit dat het geen koningschap was en zei: ,,Abu Sufyan, het is het gezantschap". ,,Dat is het dus", reageerde Abu Sufyan.

Toen de profeet werd bericht over wat Sa'd tegen Abu Sufyan had gezegd, zei hij: ,,Het is onwaar wat Sa'd zegt. Integendeel, vandaag verklaart Allah de "Ka'bah" voor gewijd en vandaag wordt het bedekt." Hij pakte de banier van Sa'd en gaf het aan zijn zoon Qais.

Nadat de profeet voorbij was gegaan vertrok Abu Sufyan snel naar Mekka om de mensen te waarschuwen. Toen hij de stad binnenliep begon hij te schreeuwen: ,,Oh mensen van Quraish, daar is Mohammed. Hij is naar jullie toegekomen met een leger dat jullie niet aankunnen. Wie naar hethuis van Abu Sufyan komt is veilig en wie zijn deur dicht doet of naar de gewijde moskee gaat is ook veilig". De mensen deden meteen hun deuren dicht of gingen haastig naar de gewijde moskee. De profeet droeg Khalid Ibn Alwalid, die de leiding over het linkergedeelte van het leger had, op om Mekka vanuit het zuiden binnen te vallen, via Kadah. Hij kreeg verder de opdracht eenieder die hem in de weg zou staan aan te vallen, totdat hij de heuvel As-safah bereikt zou hebben waar alle legergroepen bij elkaar zouden komen. De profeet droeg Zubair, die de leiding over het rechtergedeelte van het leger had, op om vanuit het noorden Mekka binnen te vallen. Daarnaast moest Zubair zijn banier bij Alhudjoen plaatsen en aldaar op de profeet wachten.

Abu U'baidah, had de leiding over de ongewapende troepen die te voet waren. Dit onderdeel moest via de vallei Mekka binnen lopen en daar de profeet ontmoeten. Demensen van Quraish raakten in paniek maar een groep dacht toch aan een confrontatie. Toen Khalid bij deze laatstgenoemde groep langskwam met zijn leger vermoordde hij twaalf van hen waarna de rest vluchtte. Khalid trok daarna verder Mekka binnen totdat hij de profeet ontmoette bij As-safah. Toen Zubair bij Alhudjoen arriveerde plaatste hij de banier bij de moskee Alfath, zoals dat hem was opgedragen.

Hij zette een tent op voor Oem Salamah en Maymoenah en verliet de plaats niet totdat de profeet arriveerde. De profeet nam daar een rustpauze en vertrok daarna met Abu Bakr, terwijl hij soerat "alfath" uit de Koran las, totdat hij de gewijde moskee binnenliep omringd door Almuhadjirin en Al'ansar. Hij raakte de 'zwarte steen' aan en liep rond de "Ka'bah" terwijl hij op zijn kameel zat en zich niet in de staat van "moehrim" begaf.

Rond de "Ka'bah" bevonden zich ongeveer 360 afgodsbeelden. De profeet gaf die een voor een een stoot met zijn stok terwijl hij zei: "De waarheid is gekomen en de valsheid is ten onder gegaan. Voorwaar, de valsheid gaat ten onder." Ook zei hij: "De waarheid is gekomen en de valsheid zal zich niet herhalen en niet terugkomen".

Het reinigen van de "Ka'bah" en vervolgens het gebed verrichten erbinnen:
Toen de profeet klaar was met de "tawaaf" nodigde hij Othman Ibn Talhah uit, die in het bezit was van de sleutels van de "Ka'bah". Hij gaf de opdracht om de "Ka'bah" te openen en de afgodsbeelden die zich daarbinnen bevonden naar buiten te halen en te vernietigen. Ook de afbeeldingen opde muren moesten weggeveegd worden. Daarna liep hij samen met Oussama Ibn Zaid en Bilal naar binnen. De profeet deed de deur daarna dicht, verrichtte een gebed bestaande uit twee "rak'ah", liep rond binnen de "Ka'bah" en sprak de "takbier" d.w.z. "Allah is groot" uit bij elke hoek ervan.

De profeet deed daarna de deur open, terwijl de mensen van Quraish zich in de gewijde moskee hadden verzameld. Hij hield een preek waarin hij de verschillende voorschriften van de Islam duidelijk maakte en de gebruiken van het djahilyah-tijdperk nietig verklaarde. Daarna zei hij: ,,Oh mensen van Quraish, wat denken jullie dat ik met jullie van plan ben?". Zij antwoordden: ,,Iets goeds, u bent een nobele broer en de zoon van een nobele broer." Hij zei toen: ,,Er is voor jullie geen verwijt op deze dag. Ga je gang, jullie zijn vrij." Daarna ging hij binnen de gewijde moskee zitten, gaf de sleutel van de "Ka'bah" terug aan Othman Ibn Talhah en zei tegen hem: ,,Neem deze sleutel voor eeuwig. Alleen een onrecht-doener zal het van jouw nakomelingen afnemen."

De trouwzwering
De profeet ging daarna naar de heuvel As-safah vanwaar hij de gewijde moskee kon zien. Hij hield zijn handen omhoog en verrichtte een smeekbede. Daarna ontving hij de mensen die hem trouw zworen en zich aan de voorschriften van de Islam wilden houden. Onder hen was ook Abu Quhafah, de vader van Abu Bakr. De profeet was erg blij met het feit dat hij zich tot de Islam bekeerde. Daarna was het de beurt aan de vrouwen die de profeet, Allah zegen en vrede zij met hem, trouw zworen; dat zij geen deelgenoot aan Allah toekennen, niet stelen, geen ontucht plegen, hun kinderen niet vermoorden, geen leugen verzinnen over wat tussen hun handen en hun voeten is en dat zij hem niet in het goede ongehoorzaam zijn.

Onder de mensen die de profeet trouw zworen was ook Hind Bint U'tbah, de vrouw van Abu Sufyan. Zij kwam gesluierd naar de profeet uit angst dat Hamzah gewraakt zou worden, die tijdens de Uhud-strijd vermoord werd ten gevolge van haar opdracht. Ze zei tegen de profeet nadat zij hem trouw had gezworen: ,,Gezant van Allah, ik had altijd niets liever dan de vernedering van uw mensen. Maar nu heb ik niets liever dan uw mensen in alle waardigheid te zien verkeren." ,,Eveneens." antwoordde de profeet .

Omar Ibnulkhattab zat op een plaats iets lager dan de profeet om namens de profeet het trouw zweren van de mensen af te nemen en hen de Islam te leren. De vrouwen deden dat mondeling zonder een hand te geven. Sommige mensen wilden de profeet trouwzweren en beloven te zullen immigreren, waarbij hij zei: ,,De mensen die immigreerden hadden alle baat daarbij. Er is geen migratie na de opening van Mekka maar wel de Jihad en de intentie daarvoor."

De mensen waarover het doodvonnis werd uitgesproken
Sommigen onder de mensen van Quraish hadden veel gezondigd en waren erg misdadig tegen de moslims geweest. De profeet had hen uitgezonderd en de opdracht gegeven ze te vermoorden, zelfs als zij zich in de beurt van de "Ka'bah" zouden bevinden. Deze personen konden nergens meer naar toe. Zo werden sommige onder hen vermoord, anderen hebben zich tot de Islam bekeerd. Vier personen werden vermoord; Ibn Akhtal, Maqies Ibn Subabah, Alharith Ibn Nawfal en een slavin van Ibn Khatl. Volgens andere overleveringen waren het er vijf of zes.

Vier anderen zijn moslim geworden maar waren, uit angst, gevlucht of ondergedoken. Het waren volgens de meest waarschijnlijke overleveringen: Abdullah Ibn Sa'd, I'krimah Ibn Abu Djahl, Habar Ibn Al'aswad en een andere slavin van Ibn Khatl. Volgens andere overleveringen waren het er zeven. De volgende namen worden dan genoemd: Ka'b Ibn Zuhair, Wahshi Ibn Harb en Hind Bint U'tbah.

Er waren ook personen die vluchtten of onderdoken, terwijl die niet tot de dood veroordeeld waren zoals Safwan Ibn Umayah, Zuhair Ibn Abi Umayah, Suhail Ibn A'mr. Zij zijn allen moslim geworden.

Het openingsgebed
De profeet ging daarna naar het huis van Oem Hani'e, de dochter van zijn oom Abu Talib, waar hij zich waste en het openingsgebed verrichtte. Het gebed bestond uit acht "rak'ah". Oem Hani'e had twee mensen in bescherming genomen die haar broer Ali Ibn Abu Talib wilde vermoorden. Toen zij de profeet hierover vroeg, zei hij: ,,Wie jij in bescherming neemt, geniet ook onze bescherming."

Bilal verricht de oproep tot het gebed, de "athaan", boven op de "Ka'bah"
Toen het tijdstip van het middaggebed "Dhohr" aanbrak, droeg de profeet Bilal op om de oproep tot het gebed te verrichten, waarna hij dit boven op de "Ka'bah" deed. Dit was ook een teken van de overheersing van de Islam, hetgeen alle blijdschap heeft bezorgd bij de moslims en alle woede bij de afgodendienaars.

Het verblijf van de Profeet in Mekka
Nadat de opening van Mekka voltooid was, vreesden Al'ansar (de oor-spronkelijke bewoners van Medina) dat de profeet zich daar zou vestigen omdat het zijn thuisland was en die van zijn eigen stam. Toen hij dit hoorde zij hij tegen Al'ansar: ,,Ik zoek mijn toevlucht bij Allah, dit zal niet gebeuren. De rest van mijn leven zal ik bij jullie doorbrengen." Hierna waren zij gerustgesteld.

De profeet verbleef negentien dagen in Mekka. In deze periode heeft hij de mensen de voorschriften van de Islam geleerd en de stad van de overblijfselen van het djahiliyah-tijdperk gereinigd. Hij liet ook een oproep doen; ,,Wie in Allah en in de laatste dag gelooft, vernietigt elk afgodsbeeld dat men thuis heeft."

Het vernietigen van de afgodsbeelden U'zah, Suwa'e en Munaat
De profeet stuurde op de vijfen-twintigste van de maand Ramadan Khalid Ibn Alwalid en dertig man naar Nakhlah om het afgodsbeeld U'zah te vernietigen. Dit was het grootste afgodsbeeld van Quraish.

In dezelfde maand stuurde hij A'mr Ibn Al'as en twintig man om Suwa'e te vernietigen. Dit was het afgodsbeeld van de stammen Kalb, Khuza'ah, Ghassan, Al'aws en Al'akhazradj. A'mr kwam aan samen met de twintig mannen bij Almushallal, waar het afgodsbeeld zich bevond en vernietigde het.


http://www.risallah.com/profeet/inde...ge_index=30#30

[sinan123]

Hij hield een preek waarin hij de verschillende voorschriften van de Islam duidelijk maakte en de gebruiken van het djahilyah-tijdperk nietig verklaarde.

`

Ja het tijdperk waarin onder meer vrouwen op staart werden verkocht levend begraven en heel veel andere gruwelijkheden.

De profeet had hen uitgezonderd en de opdracht gegeven ze te vermoorden, zelfs als zij zich in de beurt van de "Ka'bah" zouden bevinden. Deze personen konden nergens meer naar toe. Zo werden sommige onder hen vermoord, anderen hebben zich tot de Islam bekeerd. Vier personen werden vermoord; Ibn Akhtal, Maqies Ibn Subabah, Alharith Ibn Nawfal en een slavin van Ibn Khatl. Volgens andere overleveringen waren het er vijf of zes.

Doodstraf op 5 mensen die andere mensen hebben vermoord, so what?

Het vernietigen van de afgodsbeelden U'zah, Suwa'e en Munaat

Doe afgodbeelden herrinderden mensen aan een walgelijk tijdperk en het is goed dat ze
snel vernietigd werden.

[Wreker]

Godsdienstvrijheid volgens de moslims:


Rond de "Ka'bah" bevonden zich ongeveer 360 afgodsbeelden. De profeet gaf die een voor een een stoot met zijn stok terwijl hij zei: "De waarheid is gekomen en de valsheid is ten onder gegaan. Voorwaar, de valsheid gaat ten onder." Ook zei hij: "De waarheid is gekomen en de valsheid zal zich niet herhalen en niet terugkomen".

Het reinigen van de "Ka'bah" en vervolgens het gebed verrichten erbinnen:
Toen de profeet klaar was met de "tawaaf" nodigde hij Othman Ibn Talhah uit, die in het bezit was van de sleutels van de "Ka'bah". Hij gaf de opdracht om de "Ka'bah" te openen en de afgodsbeelden die zich daarbinnen bevonden naar buiten te halen en te vernietigen. Ook de afbeeldingen opde muren moesten weggeveegd worden.

[kemaldohak]

but i cannot understand your language, can you write in English?