Meertaligheid accepteren

Patriot! · 17 juni 2005, 18:42

Meertaligheid accepteren

We kunnen het niet vaak genoeg herhalen: België is een meertalige Staat. Op zich is dat niet uitzonderlijk, gezien in elke Europese staat -Portugal en Ijsland daargelaten- meer dan één taal gesproken wordt. Het specifieke in België is dat er twee grote talen worden gesproken, die elk ongeveer de helft van het territorium beslaan, en een derdere kleine in het zuidoosten. De taalgrens die door België loopt staat trouwens niet op zichzelf maar maakt onderdeel van een "grens" die West-Europa verdeelt tussen Latijnse en Germaanse talen. Ze snijdt door Luxemburg, door de Elzas, doorheen Zwitserland en Noord-Italië. België is dus geen uitzondering, geen "kunstmatig" geheel, maar maakt als taalgebied onderdeel uit van een breder systeem.

Het feit dat niet alle Belgen dezelfde taal spreken zorgde en zorgt evenwel soms voor problemen. Door moeizame hervormingen, die begonnen vanaf 1873 is België evenwel geleidelijk aan omgevormd van een eentalig-Franse staat, naar een land, bestaande uit vier omlijnde taalgebieden, waarvan één een -Brussel- een officieel, tweetalig statuut geniet. De taalproblemen die soms nog voorkomen -maar veel minder dan ooit het geval was- vereisen evenwel onze voortdurende bekommernis. Het is op zijn zachtst gezegd twijfelachtig om te beweren dat de huidige politici de meertaligheid van ons land ter harte nemen. In plaats van iets constructiefs te doen, zoals het oprichten van meertalige scholen, het aanmoedigen van twee- of meertaligheid, taaluitwisselingen, "native speakers", taalbaden enz. horen we steeds maar holle slogans. "De Franstaligen moeten zich aanpassen of opkrassen" -in het Noorden- of "de Nederlandstaligen moeten maar Frans kennen en hun voorts hun mond houden"- in het Zuiden. De redenen voor deze houding liggen dieper dan het op het eerste gezicht lijkt. Het gaat hem om nationalistische aansporingen van politici die een bepaald wereldbeeld hebben opgebouwd, een wereldbeeld dat vertrekt vanuit de primauteit van eentalige gehelen. Daarom dat het FDF een tijd terug voorstelde om het Nederlands in Brussel van haar verplichtend karakter te ontdoen, daarom dat CD&V vandaag goedkope woningen "voor Vlamingen" in de Rand wil. Deze politici hebben een conflictmodel opgebouwd dat erop gericht is (binnen of buiten België) twee zo autonoom mogelijke entiteiten (Vlaanderen-Wallonië) op te bouwen, die taalhomogeen zijn. Zo dienden in de jaren 60 de provinciegrenzen te veranderen om samen te vallen met de taalgrens. Daarom ook werd de meertalige provincie Brabant gesplitst, en ijveren sommigen vandaag voor het afschaffen van de faciliteiten (en anderen voor het uitbreiden van eentalig Frans gebied) voor Franstaligen, voor de splitsing van meertalige kieskringen en gerechtelijke arrondissementen (zoals BHV, maar ook de Duitstalige Gemeenschap van Luik). Kortom: deze politieke leiders zijn niet bekommerd om een sterk, solidair en democratisch België (afwijzing nationale kieskring), maar wel om een verdeeld België waarin alle problemen geïdeologiseerd worden. Zodoende interesseert het de Nederlandstalige partijen niet of de taalwetten nu al dan niet worden nageleefd, maar wel of een schending van de taalwetten kan ingezet worden in een nationalistisch vertoog over de "Franstalige taalimperialisten". Ook de Franstalige partijen zijn niet bekommerd om het meertalige België, ze dulden integendeel België om als omhulsel te dienen voor een zo sterk en groot mogelijk Waals-Brusselse subnatie en zullen op hun beurt taalproblemen bagatelliseren om "de Nederlandstaligen" te diaboliseren. De laatste decennia hebben deze partijen en mensen er alles aan gedaan om België te verdelen (niet: in te delen) op taalbasis: de vorming van autonome gewesten en gemeenschappen, de splirsing van partijen, verenigingen en sportbonden, de splitsing van cruciale materies zoals Buitenlandse Handel, milieu of verdragsrecht. Was het argument voor deze splitsingen een beter bestuur? Werd ooit bewezen op onomstotelijke manier dat België met vier taalgemeenschappen en gedecentraliseerd op basis van de negen provincies niet kon of kan werken? Het enige criterium was taal... De levensbeschouwing zelf van de gesplitste partijen (van welke strekking ze ook zijn) maakt een gezonde en doordachte visie op een meertalige samenleving onmogelijk.

We horen geen enkele partij uit het noorden of het zuiden pleiten voor constructieve, fundamentele maatregelen - die trouwens zouden moeten uitgaan van een (gedeeltelijk) geherfederaliseerd onderwijs. Steeds weer worden de Belgen erop gewezen hoeveel ze verschillen, dat ze andere partijen hebben, andere zenders, andere kranten enz. Dat de mensen die dit nu vaststellen de facto de oorzaak hier van zijn, wordt met de mantel der liefde bedekt. Bovendien speelt de nadruk op deze verschiltheorie (wat is er trouwens mis met verschillen?) de fascisering van de samenleving in de hand - getuige de spectaculaire opkomst van het Vlaams Blok, thans Belang, dat ook voortdurend benadrukt hoe verschillend "Vlamingen en allochtonen (voordien: gastarbeiders)" wel niet zijn. Twee kleine, maar veelzeggende, voorbeelden tonen aan hoever we al gekomen zijn: enerzijds het pleiten van de VVB voor een splitsing van de Brusselse ziekenhuizen op taalbasis (apartheid m.a.w.), anderzijds het verdelen van sommige partijen van anderen in "goede" en "slechte" Vlamingen na het "débâcle" aangaande BHV. Zulke bewoordingen vond men ook terug in de USSR of nazi-Duitsland.

De vraag is: willen we die weg wel op? Eentalige staten zijn allicht makkelijker te besturen, maar daarom nog niet wenselijker. Het meest wenselijke is de oplossing die voor alle inwoners van België een positief resultaat oplevert. Het werken aan een sterk taalbeleid is geen remedie tegen alle kwalen, maar onttrekt tenminste al een hoeksteen uit het taalhomogene, nationalistische bolwerk.

Tantist · 18 juni 2005, 13:25

Goh... Meertaligheid als het zogezegde summum van zich op de wereld richten... Daarvan is Zwitserland wel een sprekend voorbeeld.

Die verdraagzaamheid komt in België bij belgicisten overigens mooi tot uiting... in Hollandershaat.

In het meertalige Zuid-Afrika leven ze op een tijdbom. Ook Canada kan uiteenvallen. In Amerika komen etnische zenders steeds meer in opgang en wordt ghettovorming steeds meer een feit. Frankrijk negeert zijn taalminderheden, terwijl België een voorgeschiedenis heeft zijn meerderheidstaal te negeren. Waar waren de belgicisten toen met hun acceptatie van de meertaligheid?

Allemaal zever in pakskes van een paar verlopen belgicisten die wel beseffen dat België op zijn laatste benen loopt, maar die in de eerste van de 5 fases waarmee ze met dat ogenschijnlijke verlies omgaan zitten: ontkenning (af en toe eens afgewisseld met fase 2: woede (zoals Nello die oproept om heldendaden te verrichten door flaminganten af te motten)).[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by Tantist on 18-06-2005 at 14:25
Reason:
--------------------------------

Goh... Meertaligheid als het zogezegde summum van zich op de wereld richten... Daarvan is Zwitserland wel een sprekend voorbeeld.

Die verdraagzaamheid komt in België bij belgicisten overigens mooi tot uiting... in Hollandershaat.

In het meertalige Zuid-Afrika leven ze op een tijdbom. Ook Canada kan uiteenvallen. In Amerika komen etnische zenders steeds meer in opgang en wordt ghettovorming steeds meer een feit. Frankrijk negeert zijn taalminderheden, terwijl België een voorgeschiedenis heeft zijn meerderheidstaal te negeren. Waar waren de belgicisten toen met hun acceptatie van de meertaligheid?

Allemaal zever in pakskes van een paar verlopen belgicisten die wel beseffen dat België op zijn laatste benen loopt, maar die in de eerste van de 5 fases waarmee ze met dat ogenschijnlijke verlies omgaan zitten: ontkenning (af en toe eens afgewisseld met fase 2: woede (zoals Nello die oproept om heldendaden te verrichten door flaminganten af te motten)).[/size]

[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------

Goh... Meertaligheid als het zogezegde summum van zich op de wereld richten... Daarvan is Zwitserland wel een sprekend voorbeeld.

Die verdraagzaamheid komt in België bij belgicisten overigens mooi tot uiting... in Hollandershaat.

In het meertalige Zuid-Afrika leven ze op een tijdbom. Ook Canada kan uiteenvallen. In Amerika komen etnische zenders steeds meer in opgang en wordt ghettovorming steeds meer een feit. Frankrijk negeert zijn taalminderheden, terwijl België een voorgeschiedenis heeft zijn meerderheidstaal te negeren. Waar waren de belgicisten toen met hun acceptatie van de meertaligheid?

Allemaal zever in pakskes van een paar verlopen belgicisten die wel beseffen dat België op zijn laatste benen loopt, maar die in de eerste van de 5 fases waarmee ze met dat ogenschijnlijke verlies omgaan zitten: aanvaarding (af en toe eens afgewisseld met fase 2: woede (zoals Nello die oproept om heldendaden te verrichten door flaminganten af te motten)).[/size]

[/edit]

Jong N-VA'er · 18 juni 2005, 14:24

Het liedje van de grote staten is ver uitgezongen, zelfs voor een land als België. Het 'Groote Denken' (bewust met 2 O's) werkt niet meer, de mensen hebben wel door tot wat 'Grooter & Grooter en Meer en Meer' leidt. Zie nog maar naar onze francofielen in dit land.

Jan van den Berghe · 18 juni 2005, 14:28

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

Goh... Meertaligheid als het zogezegde summum van zich op de wereld richten... Daarvan is Zwitserland wel een sprekend voorbeeld.

Alleen wie niets van Zwitserland kent, kan hoog oplopen met die zogezegde "meertaligheid" van het land. In de praktijk is het immers zo dat men, zodra men buiten de grote steden is, men in een sterk eentalige omgeving terechtkomt. Volgende maand zal ik er weer zijn, net als vorig jaar. In Alemannisch Zwitserland. En de vallei waar ik logeer (nochtans heel toeristisch, zoals trouwens de meeste mooie plaatsen in dat land) is door en door Duitstalig. Vorig jaar probeerde ik eens bij wijze van experiment me te laten bedienen in het Frans. Ik ging naar het gemeentehuis, maar daar werd me onmiddellijk geantwoord in het Duits. De ambtenaar aan het loket deed zelfs geen moeite een woord Frans te spreken. Op de post juist hetzelfde. Op de toeristische dienst probeerde de dame wel Frans te spreken, maar ze geraakte gewoon niet uit haar woorden. En in dat ene postkaartenwinkeltje waar ik binnenstapte, verontschuldigde de winkelier zich met de woorden "Leider spreche ich kein französisch". Je moet dan weten dat die vallei gelegen is in Wallis, op nauwelijks een uur rijden van Sion...[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by Jan van den Berghe on 18-06-2005 at 15:30
Reason:
--------------------------------

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

Goh... Meertaligheid als het zogezegde summum van zich op de wereld richten... Daarvan is Zwitserland wel een sprekend voorbeeld.

Alleen wie niets van Zwitserland kent, kan hoog oplopen met die zogezegde "meertaligheid" van het land. In de praktijk is het immers zo dat men, zodra men buiten de grote steden is, men in een sterk eentalige omgeving terechtkomt. Volgende maand zal ik er weer zijn, net als vorig jaar. In Alemannisch Zwitserland. En de vallei waar ik logeer (nochtans heel toeristisch, zoals trouwens de meeste mooie plaatsen in dat land) is door en door Duitstalig. Vorig jaar probeerde ik eens bij wijze van experiment me te laten bedienen in het Frans. Ik ging naar het gemeentehuis, maar daar werd me onmiddellijk geantwoord in het Duits. De ambtenaar aan het loket deed zelfs geen moeite een woord Frans te spreken. Op de post juist hetzelfde. Op de toeristische dienst probeerde de dame wel Frans te spreken, maar ze geraakte gewoon niet uit haar woorden. En in dat ene postkaartenwinkeltje waar ik binnenstapte, verontschuldigde de winkelier zich met de woorden "Leider spreche ich kein französisch". Je moet dan weten dat die vallei gelegen is in Wallis, op nauwelijks een uur rijden van Sion...[/size]

[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by Jan van den Berghe on 18-06-2005 at 15:29
Reason:
--------------------------------

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

Goh... Meertaligheid als het zogezegde summum van zich op de wereld richten... Daarvan is Zwitserland wel een sprekend voorbeeld.

Alleen wie niets van Zwitserland kent, kan hoog oplopen met die zogezegde "meertaligheid" van het land. In de praktijk is het immers zo dat men, zodra men buiten de grote steden is, men in een sterk eentalige omgeving terechtkomt. Volgende maand zal ik er weer zijn, net als vorig jaar. In Alemannisch Zwitserland. En de vallei waar ik logeer (nochtans heel toeristisch, zoals trouwens de meeste mooie plaatsen in dat land) is door en door Duitstalig. Vorig jaar probeerde ik eens bij wijze van experiment me te laten bedienen in het Frans. Ik ging naar het gemeentehuis, maar daar werd me onmiddellijk geantwoord in het Duits. De ambtenaar aan het loket deed zelfs geen moeite een woord Frans te spreken. Op de post juist hetzelfde. Op de toeristische dienst probeerde de dame wel Frans te spreken, maar ze geraakte gewoon niet uit haar woorden. En in dat ene postkaartenwinkeltje waar ik binnenstapte, verontschuldigde de winkelier zich met de woorden "Leider spreche ich kein französisch".[/size]

[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

Goh... Meertaligheid als het zogezegde summum van zich op de wereld richten... Daarvan is Zwitserland wel een sprekend voorbeeld.

Alleen wie niets van Zwitserland kent, kan hoog oplopen met die zogezegde "meertaligheid" van het land. In de praktijk is het immers zo dat men, zodra men buiten de grote steden is, men in een sterk eentalige omgeving terechtkomt. Volgende maand zal ik er weer zijn, net als vorig jaar. In Allemanisch Zwitserland. En de vallei waar ik logeer (nochtans heel toeristisch, zoals trouwens de meeste mooie plaatsen in dat land) is door en door Duitstalig. Vorig jaar probeerde ik eens bij wijze van experiment me te laten bedienen in het Frans. Ik ging naar het gemeentehuis, maar daar werd me onmiddellijk geantwoord in het Duits. De ambtenaar aan het loket deed zelfs geen moeite een woord Frans te spreken. Op de post juist hetzelfde. Op de toeristische dienst probeerde de dame wel Frans te spreken, maar ze geraakte gewoon niet uit haar woorden. En in dat ene postkaartenwinkeltje waar ik binnenstapte, verontschuldigde de winkelier zich met de woorden "Leider spreche ich kein französisch".[/size]

[/edit]

Jong N-VA'er · 18 juni 2005, 14:30

Dus eigenlijk is Zwitserland ook een land dat uiterlijk perfect lijkt, maar in werkelijk zo in elkaar kan zakken als een kaartenhuisje, Jan?

Jan van den Berghe · 18 juni 2005, 14:34

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jong N-VA'er

Dus eigenlijk is Zwitserland ook een land dat uiterlijk perfect lijkt, maar in werkelijk zo in elkaar kan zakken als een kaartenhuisje, Jan?

Neem de kantonale structuren weg en Zwitserland stuikt in elkaar. Zwitsers zijn heel gehecht aan hun Zwitserland, maar nog veel meer aan hun streek, hun vallei, hun kanton. Dat gevoel is bijzonder sterk in Alemannisch Zwitserland, waar men soms niet al te goede gedachten heeft over de Romandische Zwitsers (de Franstalige, Reto-Romaanse en Italiaanse). Omgekeerd spreken de Romandiërs ongegeneerd over "les boches" wanneer ze het hebben over hun Duitstalige landgenoten. Die tweespalt komt vaak tot uiting bij het houden van referenda: dan stemmen de Duitstaligen traditioneel conservatief, terwijl de Romaanstaligen meestal progressief stemmen. Bij de laatste raadpleging waren de hoogste percentages neen-stemmers in de Alemannische kantons.

Enkel door de grote kantonale zelfstandigheid, de strikte eentaligheid van iedere gemeente kan het land blijven bestaan. Neem dat weg en installeer een unitaire staat - zoals de bubbels willen - en het land desintegreert op een bijzonder snelle manier.

Tantist · 18 juni 2005, 16:58

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Neem de kantonale structuren weg en Zwitserland stuikt in elkaar. Zwitsers zijn heel gehecht aan hun Zwitserland, maar nog veel meer aan hun streek, hun vallei, hun kanton.

Dat klopt. Men heeft geprobeerd om van Zwitserland een unitaire staat te maken tijdens de Franse Revolutie. Na 5 jaar experimenteren keerden de Zwitsers terug naar hun confederatie.

Citaat:

Enkel door de grote kantonale zelfstandigheid, de strikte eentaligheid van iedere gemeente kan het land blijven bestaan. Neem dat weg en installeer een unitaire staat - zoals de bubbels willen - en het land desintegreert op een bijzonder snelle manier.

Ik ben er van overtuigd dat dit ook voor België opgaat. Zodra men gelijkheid begon te creëren tussen de bevolkingsgroepen (en dat gebeurde pas na meer dan 100 jaar), moest men decentraliseren en federaliseren om het land bij elkaar te houden. Maak van België een unitaire staat en het barst met een luide knal. Alleen zou er iets te veel collateral damage zijn in dat scenario. Laat de ballon maar rustig leeg lopen in plaats van ze te doorprikken.

Jan van den Berghe · 18 juni 2005, 20:02

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

De taalgrens die door België loopt staat trouwens niet op zichzelf maar maakt onderdeel van een "grens" die West-Europa verdeelt tussen Latijnse en Germaanse talen. Ze snijdt door Luxemburg, door de Elzas, doorheen Zwitserland en Noord-Italië. België is dus geen uitzondering, geen "kunstmatig" geheel, maar maakt als taalgebied onderdeel uit van een breder systeem.

Die laatste zin is als conclusie de reinste onzin.

De taalgrens gaat trouwens niet "door" Luxemburg, dan wel gedeeltelijk "lang" Luxemburg.

lomeanor · 18 juni 2005, 20:45

Taalgroepen is iets helemaal anders dan taalgemeenschappen. Wat heeft grens tussen germaanse en romaanse taalgebieden in godsnaam te maken met het artificieel karakter van België? Naar mijn aanvoelen zou het er eerder op wijzen die grens te respecteren en dit land te onbinden in haar twee gemeenschappen. Enkel zo kan een efficiënte staatsstruktuur opgebouwd worden.

Antoon · 22 juni 2005, 14:28

Het is belangrijk voor onze kinderen dat ze naast het Nederlands nog een aantal talen kennen.

Belangrijkste is Engels, zoveel is zeker. Maar de meeste Vlamingen kunnen wel een woordje Engels. Vooral de jongeren.

Een deel kan ook Spaans en Duits. Baat het niet, het schaadt niet. Maar is niet broodnodig.

Frans is meegenomen, en een deel kan dat ook, maar is niet echt primordiaal. Behalve dat ze Frans moeten kunnen om een job te vinden zolang Vlaanderen deel uitmaakt van de structuur België. Maar een Nederlander of Duitser hoeft absoluut geen Frans te kennen, dus zie ik niet in waarom het zo belangrijk zou moeten zijn voor de Vlaming.

Een belangrijke taal naast het Engels is Chinees. Toekomstgericht. Ik zou er dus zeker voor pleiten om op school ook Chinese taalles te geven.

Talen zijn belangrijk. In orde van belang naast onze moedertaal moet komen:

Engels
Chinees
eventuueel Spaans, Duits, Frans of Italiaans
andere talen

Seba · 22 juni 2005, 18:04

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

Het is belangrijk voor onze kinderen dat ze naast het Nederlands nog een aantal talen kennen.

Belangrijkste is Engels, zoveel is zeker. Maar de meeste Vlamingen kunnen wel een woordje Engels. Vooral de jongeren.

Een deel kan ook Spaans en Duits. Baat het niet, het schaadt niet. Maar is niet broodnodig.

Frans is meegenomen, en een deel kan dat ook, maar is niet echt primordiaal. Behalve dat ze Frans moeten kunnen om een job te vinden zolang Vlaanderen deel uitmaakt van de structuur België. Maar een Nederlander of Duitser hoeft absoluut geen Frans te kennen, dus zie ik niet in waarom het zo belangrijk zou moeten zijn voor de Vlaming.

Een belangrijke taal naast het Engels is Chinees. Toekomstgericht. Ik zou er dus zeker voor pleiten om op school ook Chinese taalles te geven.

Talen zijn belangrijk. In orde van belang naast onze moedertaal moet komen:

Engels
Chinees
eventuueel Spaans, Duits, Frans of Italiaans
andere talen

wat een onzin dat Chinees de dag van vandaag belangrijker zou zijn dan Frans. Als je een deftige job wil in Brussel of zelfs eender waar in Vlaanderen moet je bijna per defenitie Frans- en Engelstalig zijn, veel Chinees komt er niet bij kijken...

Tantist · 22 juni 2005, 18:08

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

Goh... Meertaligheid als het zogezegde summum van zich op de wereld richten... Daarvan is Zwitserland wel een sprekend voorbeeld.

Die verdraagzaamheid komt in België bij belgicisten overigens mooi tot uiting... in Hollandershaat.

In het meertalige Zuid-Afrika leven ze op een tijdbom. Ook Canada kan uiteenvallen. In Amerika komen etnische zenders steeds meer in opgang en wordt ghettovorming steeds meer een feit. Frankrijk negeert zijn taalminderheden, terwijl België een voorgeschiedenis heeft zijn meerderheidstaal te negeren. Waar waren de belgicisten toen met hun acceptatie van de meertaligheid?

Allemaal zever in pakskes van een paar verlopen belgicisten die wel beseffen dat België op zijn laatste benen loopt, maar die in de eerste van de 5 fases waarmee ze met dat ogenschijnlijke verlies omgaan zitten: ontkenning (af en toe eens afgewisseld met fase 2: woede (zoals Nello die oproept om heldendaden te verrichten door flaminganten af te motten)).

En toen werd het stil aan de overkant...

de mestkever · 22 juni 2005, 18:27

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

In Amerika komen etnische zenders steeds meer in opgang en wordt ghettovorming steeds meer een feit.

Vergeet niet dat ook het Spaans meer en meer de kop opsteekt in Amerika, en nog steeds wordt behandeld als een minderwaardige taal hoewel nu al bijna 1/10 van de Amerikaanse bevolking enkel en alleen Spaans kan praten! Ook in Amerika kunnen we daar spanningen verwachten, gezien de demografische aangroei van de Spaanstalige Amerikanen enorm stijgend is in vergelijking met de Engelstalige bevolking van Amerika.
En ja, volgens iemand zouden er in de VSA al spanningen zijn tussen beiden taalgroepen.

lomeanor · 22 juni 2005, 19:22

Vreemd eigelijk. In de VS maakt een minderheid nochtans niet de politiek zoals hier. Wij Vlamingen zijn blijkbaar erg verdraagzaam

Mosasaurus · 23 juni 2005, 07:56

kanker kan je ook accepteren... of er tegen vechten

Tantist · 25 juni 2005, 09:23

En stil dat het blijft...

van Maerlant · 25 juni 2005, 10:05

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

En stil dat het blijft...

Hadt ge dan anders verwacht, Tantist? Ik gok er echter op dat patriot nu gaat komen aanzetten met iets totaal irrelevant, zoals hij dat placht te doen.[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by van Maerlant on 25-06-2005 at 11:05
Reason:
--------------------------------

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

En stil dat het blijft...

Hadt ge dan anders verwacht, Tantist? Ik gok er echter op dat patriot nu gaat komen aanzetten met iets totaal irrelevant, zoals hij dat placht te doen.[/size]

[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by van Maerlant on 25-06-2005 at 11:05
Reason:
--------------------------------

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

En stil dat het blijft...

Hadt ge dan anders verwacht, Tantist? Ik gok er echter op dat patriot nu gaat komen aanzetten met iets totaal irrelevant, zoals hij dat placht te doen.[/size]

[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

En stil dat het blijft...

Had ge dan anders verwacht, Tantist? Ik gok er echter op dat patriot nu gaat komen aanzetten met iets totaal irrelevant, zoals hij dat placht te doen.[/size]

[/edit]

Tantist · 25 juni 2005, 13:20

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door van Maerlant

Hadt ge dan anders verwacht, Tantist? Ik gok er echter op dat patriot nu gaat komen aanzetten met iets totaal irrelevant, zoals hij dat placht te doen.

Gene zever, van Maerlant, België unitair en klep toe!!!

van Maerlant · 25 juni 2005, 14:14

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

Gene zever, van Maerlant, België unitair en klep toe!!!

Vervang 'van Maerlant' nog door 'Dolf' en de imitatie is vlekkeloos.

Dimitri · 25 juni 2005, 23:51

De titel van Patriots artikel doet vermoeden dat het over taal gaat, maar uiteindelijk gaat het gewoon weer grotendeels over Belgische politiek. En dan zeggen dat anderen taal teveel politiseren...

Op basis van het kaartje is het pleidooi voor meertaligheid helemaal absurd: de meest stabiele delen van die Germaans-Romaanse taalgrens zijn de stukken waar de taalgrens nagenoeg volledig homogeen is: in Zwitserland nl. Ik zie trouwens niet in wat het probleem is met meertaligheid: Vlamingen leren toch allemaal meerdere talen op school? Zelfstandige taalhomogene gebieden blijken prima in staat meertaligen voort te brengen. Geen reden om België weer unitair te maken dus.

17 juni 2005, 18:42	#1
Patriot! Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 6 oktober 2002 Locatie: België - Belgique - Belgien - Belgium Berichten: 21.353	Meertaligheid accepteren Meertaligheid accepteren We kunnen het niet vaak genoeg herhalen: België is een meertalige Staat. Op zich is dat niet uitzonderlijk, gezien in elke Europese staat -Portugal en Ijsland daargelaten- meer dan één taal gesproken wordt. Het specifieke in België is dat er twee grote talen worden gesproken, die elk ongeveer de helft van het territorium beslaan, en een derdere kleine in het zuidoosten. De taalgrens die door België loopt staat trouwens niet op zichzelf maar maakt onderdeel van een "grens" die West-Europa verdeelt tussen Latijnse en Germaanse talen. Ze snijdt door Luxemburg, door de Elzas, doorheen Zwitserland en Noord-Italië. België is dus geen uitzondering, geen "kunstmatig" geheel, maar maakt als taalgebied onderdeel uit van een breder systeem. Het feit dat niet alle Belgen dezelfde taal spreken zorgde en zorgt evenwel soms voor problemen. Door moeizame hervormingen, die begonnen vanaf 1873 is België evenwel geleidelijk aan omgevormd van een eentalig-Franse staat, naar een land, bestaande uit vier omlijnde taalgebieden, waarvan één een -Brussel- een officieel, tweetalig statuut geniet. De taalproblemen die soms nog voorkomen -maar veel minder dan ooit het geval was- vereisen evenwel onze voortdurende bekommernis. Het is op zijn zachtst gezegd twijfelachtig om te beweren dat de huidige politici de meertaligheid van ons land ter harte nemen. In plaats van iets constructiefs te doen, zoals het oprichten van meertalige scholen, het aanmoedigen van twee- of meertaligheid, taaluitwisselingen, "native speakers", taalbaden enz. horen we steeds maar holle slogans. "De Franstaligen moeten zich aanpassen of opkrassen" -in het Noorden- of "de Nederlandstaligen moeten maar Frans kennen en hun voorts hun mond houden"- in het Zuiden. De redenen voor deze houding liggen dieper dan het op het eerste gezicht lijkt. Het gaat hem om nationalistische aansporingen van politici die een bepaald wereldbeeld hebben opgebouwd, een wereldbeeld dat vertrekt vanuit de primauteit van eentalige gehelen. Daarom dat het FDF een tijd terug voorstelde om het Nederlands in Brussel van haar verplichtend karakter te ontdoen, daarom dat CD&V vandaag goedkope woningen "voor Vlamingen" in de Rand wil. Deze politici hebben een conflictmodel opgebouwd dat erop gericht is (binnen of buiten België) twee zo autonoom mogelijke entiteiten (Vlaanderen-Wallonië) op te bouwen, die taalhomogeen zijn. Zo dienden in de jaren 60 de provinciegrenzen te veranderen om samen te vallen met de taalgrens. Daarom ook werd de meertalige provincie Brabant gesplitst, en ijveren sommigen vandaag voor het afschaffen van de faciliteiten (en anderen voor het uitbreiden van eentalig Frans gebied) voor Franstaligen, voor de splitsing van meertalige kieskringen en gerechtelijke arrondissementen (zoals BHV, maar ook de Duitstalige Gemeenschap van Luik). Kortom: deze politieke leiders zijn niet bekommerd om een sterk, solidair en democratisch België (afwijzing nationale kieskring), maar wel om een verdeeld België waarin alle problemen geïdeologiseerd worden. Zodoende interesseert het de Nederlandstalige partijen niet of de taalwetten nu al dan niet worden nageleefd, maar wel of een schending van de taalwetten kan ingezet worden in een nationalistisch vertoog over de "Franstalige taalimperialisten". Ook de Franstalige partijen zijn niet bekommerd om het meertalige België, ze dulden integendeel België om als omhulsel te dienen voor een zo sterk en groot mogelijk Waals-Brusselse subnatie en zullen op hun beurt taalproblemen bagatelliseren om "de Nederlandstaligen" te diaboliseren. De laatste decennia hebben deze partijen en mensen er alles aan gedaan om België te verdelen (niet: in te delen) op taalbasis: de vorming van autonome gewesten en gemeenschappen, de splirsing van partijen, verenigingen en sportbonden, de splitsing van cruciale materies zoals Buitenlandse Handel, milieu of verdragsrecht. Was het argument voor deze splitsingen een beter bestuur? Werd ooit bewezen op onomstotelijke manier dat België met vier taalgemeenschappen en gedecentraliseerd op basis van de negen provincies niet kon of kan werken? Het enige criterium was taal... De levensbeschouwing zelf van de gesplitste partijen (van welke strekking ze ook zijn) maakt een gezonde en doordachte visie op een meertalige samenleving onmogelijk. We horen geen enkele partij uit het noorden of het zuiden pleiten voor constructieve, fundamentele maatregelen - die trouwens zouden moeten uitgaan van een (gedeeltelijk) geherfederaliseerd onderwijs. Steeds weer worden de Belgen erop gewezen hoeveel ze verschillen, dat ze andere partijen hebben, andere zenders, andere kranten enz. Dat de mensen die dit nu vaststellen de facto de oorzaak hier van zijn, wordt met de mantel der liefde bedekt. Bovendien speelt de nadruk op deze verschiltheorie (wat is er trouwens mis met verschillen?) de fascisering van de samenleving in de hand - getuige de spectaculaire opkomst van het Vlaams Blok, thans Belang, dat ook voortdurend benadrukt hoe verschillend "Vlamingen en allochtonen (voordien: gastarbeiders)" wel niet zijn. Twee kleine, maar veelzeggende, voorbeelden tonen aan hoever we al gekomen zijn: enerzijds het pleiten van de VVB voor een splitsing van de Brusselse ziekenhuizen op taalbasis (apartheid m.a.w.), anderzijds het verdelen van sommige partijen van anderen in "goede" en "slechte" Vlamingen na het "débâcle" aangaande BHV. Zulke bewoordingen vond men ook terug in de USSR of nazi-Duitsland. De vraag is: willen we die weg wel op? Eentalige staten zijn allicht makkelijker te besturen, maar daarom nog niet wenselijker. Het meest wenselijke is de oplossing die voor alle inwoners van België een positief resultaat oplevert. Het werken aan een sterk taalbeleid is geen remedie tegen alle kwalen, maar onttrekt tenminste al een hoeksteen uit het taalhomogene, nationalistische bolwerk. __________________ CD&V's strijd tegen de horeca (lees meer)

25 juni 2005, 09:23	#16
Tantist Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 12 januari 2003 Locatie: Derde bol rond de zon Berichten: 18.546	En stil dat het blijft... __________________ Ik distantieer me van al wat ik vroeger heb geschreven

18 juni 2005, 14:24	#3
Jong N-VA'er Europees Commissaris Geregistreerd: 23 maart 2005 Berichten: 6.045	Het liedje van de grote staten is ver uitgezongen, zelfs voor een land als België. Het 'Groote Denken' (bewust met 2 O's) werkt niet meer, de mensen hebben wel door tot wat 'Grooter & Grooter en Meer en Meer' leidt. Zie nog maar naar onze francofielen in dit land.

18 juni 2005, 14:30	#5
Jong N-VA'er Europees Commissaris Geregistreerd: 23 maart 2005 Berichten: 6.045	Dus eigenlijk is Zwitserland ook een land dat uiterlijk perfect lijkt, maar in werkelijk zo in elkaar kan zakken als een kaartenhuisje, Jan?

18 juni 2005, 20:45	#9
lomeanor Eur. Commissievoorzitter Geregistreerd: 5 april 2005 Berichten: 9.853	Taalgroepen is iets helemaal anders dan taalgemeenschappen. Wat heeft grens tussen germaanse en romaanse taalgebieden in godsnaam te maken met het artificieel karakter van België? Naar mijn aanvoelen zou het er eerder op wijzen die grens te respecteren en dit land te onbinden in haar twee gemeenschappen. Enkel zo kan een efficiënte staatsstruktuur opgebouwd worden.

22 juni 2005, 14:28	#10
Antoon Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 2 september 2002 Berichten: 33.982	Het is belangrijk voor onze kinderen dat ze naast het Nederlands nog een aantal talen kennen. Belangrijkste is Engels, zoveel is zeker. Maar de meeste Vlamingen kunnen wel een woordje Engels. Vooral de jongeren. Een deel kan ook Spaans en Duits. Baat het niet, het schaadt niet. Maar is niet broodnodig. Frans is meegenomen, en een deel kan dat ook, maar is niet echt primordiaal. Behalve dat ze Frans moeten kunnen om een job te vinden zolang Vlaanderen deel uitmaakt van de structuur België. Maar een Nederlander of Duitser hoeft absoluut geen Frans te kennen, dus zie ik niet in waarom het zo belangrijk zou moeten zijn voor de Vlaming. Een belangrijke taal naast het Engels is Chinees. Toekomstgericht. Ik zou er dus zeker voor pleiten om op school ook Chinese taalles te geven. Talen zijn belangrijk. In orde van belang naast onze moedertaal moet komen: Engels Chinees eventuueel Spaans, Duits, Frans of Italiaans andere talen

22 juni 2005, 19:22	#14
lomeanor Eur. Commissievoorzitter Geregistreerd: 5 april 2005 Berichten: 9.853	Vreemd eigelijk. In de VS maakt een minderheid nochtans niet de politiek zoals hier. Wij Vlamingen zijn blijkbaar erg verdraagzaam

23 juni 2005, 07:56	#15
Mosasaurus Banneling Geregistreerd: 21 september 2004 Locatie: Limburg allein Berichten: 1.568	kanker kan je ook accepteren... of er tegen vechten

25 juni 2005, 23:51	#20
Dimitri Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 5 november 2002 Berichten: 12.386	De titel van Patriots artikel doet vermoeden dat het over taal gaat, maar uiteindelijk gaat het gewoon weer grotendeels over Belgische politiek. En dan zeggen dat anderen taal teveel politiseren... Op basis van het kaartje is het pleidooi voor meertaligheid helemaal absurd: de meest stabiele delen van die Germaans-Romaanse taalgrens zijn de stukken waar de taalgrens nagenoeg volledig homogeen is: in Zwitserland nl. Ik zie trouwens niet in wat het probleem is met meertaligheid: Vlamingen leren toch allemaal meerdere talen op school? Zelfstandige taalhomogene gebieden blijken prima in staat meertaligen voort te brengen. Geen reden om België weer unitair te maken dus.