Kunstmatige versus biologische intelligentie

[Doomy]

Wat denken jullie over kunstmatige intelligentie van komputers en robots? Met de huidige stand van wetenschap en techniek ziet het er naar uit dat kunstmatige intelligentie die kan wedijveren met menselijke intelligente binnen de 30 �* 50 jaar een feit zal zijn (dus waarschijnlijk nog tijdens ons leven). Die kunstmatige intelligentie zou zelfs normen, een moraal en zelfs gevoelens zoals een mens kunnen hebben. Moet men zo'n kunstmatige intelligentie dan beschouwen als "intelligent leven" dat evenwaardig is als biologisch intelligent leven met dezelfde rechten en plichten? Ook op deze vragen geven politieke en filosofische geschriften en heilige boeken geen antwoord. Dit dilemma werd uitgebeeld in de SF-film "Blade Runner". En dan hebben we nog niet eens gediskussieerd over die ander SF-nachtmerrie -de opstand van de robots en komputers tegen hun menselijke scheppers- zoals die werd uitgebeeld in SF-films zoals "Terminator". Misschien moeten we er toch eens over na beginnen te denken om robots en komputers ook een menselijke moraal mee te geven? Alleen: welke moraal moet dit dan zijn? Ik denk dat een moraal die alleen op de huidige politieke en filosofische levensbeschouwingen en godsdienst is gebazeerd onbruikbaar is voor robots en komputers die het heelal moeten intrekken.

[Pelgrim]

Nu bevindt u zich om terrein waar ik me al sinds mijn jeugdjaren als groot SF fan mee bezig hou. Degene die het meest interessante heeftgeschreven over het vraagstuk van de relatie mens-robot is waarschijnlijk Isaac Asimov, wiskundige en sf schrijver. Vooral zijn drie wetten van de robotica zijn bekend, drie wetten die als eerste worden in geprogrammeerd bij robots en die boven alle andere programmas staan.:
1)In geen geval mag een robot een mens doden of ernstige schade aanrichten.
2)De robot moet altijd de bevelen van de mens opvolgen, tenzij deze in strijd zijn met wet 1
3)De robot mag altijd proberen te overleven, tenzij dit in strijd is met 1 of 2.
Het zou bijvoorbeeld al wettelijk kunnen vastgelegd worden dat deze regels verplicht zijn bij de fabricage van robotten. Het zou misschien ook eens handig zijn als wet 1 ook bij mensen zelf werd ingeprogrammeerd

[Doomy]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Nu bevindt u zich om terrein waar ik me al sinds mijn jeugdjaren als groot SF fan mee bezig hou. Degene die het meest interessante heeftgeschreven over het vraagstuk van de relatie mens-robot is waarschijnlijk Isaac Asimov, wiskundige en sf schrijver. Vooral zijn drie wetten van de robotica zijn bekend, drie wetten die als eerste worden in geprogrammeerd bij robots en die boven alle andere programmas staan.:
1)In geen geval mag een robot een mens doden of ernstige schade aanrichten.
2)De robot moet altijd de bevelen van de mens opvolgen, tenzij deze in strijd zijn met wet 1
3)De robot mag altijd proberen te overleven, tenzij dit in strijd is met 1 of 2.
Het zou bijvoorbeeld al wettelijk kunnen vastgelegd worden dat deze regels verplicht zijn bij de fabricage van robotten. Het zou misschien ook eens handig zijn als wet 1 ook bij mensen zelf werd ingeprogrammeerd

Ook ik ben liefhebber van de betere SF, en hou mij al vanaf mijn jeugdjaren met sterrenkunde en ruimtevaart bezig. Daarnaast ben ik ook muziekliefhebber en taalliefhebber. Als gevolg daarvan ben ik geïnteresseerd in wetenschap, techniek, muziek, taal, en vooral de raakvlakken ertussen (zoals kunstmatige intelligentie).

Ik heb van die wetten van Asimov enigszins anders geformuleerde versies gevonden, al komen die eigenlijk op hetzelfde neer:

*) Eerste Wet: Een robot mag een mens geen letsel toebrengen of door niet te handelen toestaan dat een mens letsel oploopt.
*) Tweede Wet: Een robot moet de bevelen uitvoeren die hem door mensen gegeven worden, behalve als die opdrachten in strijd zijn met de Eerste Wet.
*) Derde Wet: Een robot moet zijn eigen bestaan beschermen, voor zover die bescherming niet in strijd is met de Eerste of Tweede Wet.

Later bedachten Robot Daneel Olivaw en Robot Giskard Reventlov een "Nulde Wet"

*) Nulde Wet: Een robot mag geen schade toebrengen aan de mensheid, of toelaten dat de mensheid schade toegebracht wordt door zijn nalatigheid.

Gevolg voor de andere wetten:

*) Eerste Wet: Een robot mag een mens geen letsel toebrengen of door niet te handelen toestaan dat een mens letsel oploopt behalve als dit de Nulde Wet zou schenden.
*) Tweede Wet: Een robot moet de bevelen uitvoeren die hem door mensen gegeven worden, behalve als die opdrachten in strijd zijn met de Nulde Wet of de Eerste Wet.
*) Derde Wet: Een robot moet zijn eigen bestaan beschermen, voor zover die bescherming niet in strijd is met de Nulde, Eerste of Tweede Wet.

[Pelgrim]

De nulde wet was ik even vergeten :(

Uit 'robots en imperium' geloof ik, niet?

[Pelgrim]

Ik heb eens een oud artikkeltje opgediept dat ik ooit eens over deze materie heb geschreven, voor een of ander SF forum op het net. Ik heb het een stukje ingekort omdat ik het toen maar wat rap rap heb geschreven en er veel zaken van weinig belang waren.


De robot en de mens: vrienden of vijanden?

We zijn er nu nog niet echt aan toe, maar het komt wel dichterbij. Het moment waarop de wereld geschokt of met vreugde de geboorte van AI (Artificiële Intelligentie) aanschouwt is voorlopig nog Science Fiction, maar met de wetenschappelijke vorderingen die gemaakt worden zou het ooit wel eens niet langer Fiction kunnen zijn. De vraag is, wat moeten we er dan mee aanvangen? Want dit zal zulk een schok voor de mensheid zijn alsof we voor het eerst in contact kwamen met een buitenaardse beschaving.

Kunstmatige intelligentie roept altijd hetzelfde soort doembeelden op. Films als The Matrix, Terminator, A Space Odyssey en dergelijke hebben het idee doen ontstaan dat intelligente robots per definitie kwaadaardige moordlustige schepsels zullen zijn. Dit is al een fout vooroordeel. De term Artificiele Intelligentie zegt dat we te maken hebben met een intelligent, bewust, denkend wezen. Is het dan een moorlustig wezen? Niet noodzakelijk. Aangezien deze wezens denken kunnen we ze evengoed als een soort mens beschouwen. Mensen worden geboren met een blanco persoonlijkheid, en naargelang de omgeving waarin ze opgroeien wordt hun karakter gevormd. Ook genetische factoren kunnen dit karakter een stuk bepalen. Een kunstmatige intelligentie moet net als de mens geboren worden, een basisprogrammastructuur meekrijgen (de genetische grondslag) en nadien zich ontwikkelen en bijleren. AI’s kunnen dus net zo gevormd worden als een mens. Ze bezitten dus dezelfde positieve en negatieve eigenschappen van een mens. Intelligente, lerende robots zouden zich bewust zijn van hun bestaan, zouden dus net als de mens zich bewustzijn van sterfelijkheid. Daar zij kunnen denken en redeneren zouden zij zich bewust zijn van goed en kwaad en ook -net als de mens- een moraliteit en zelfs een geweten kunnen ontwikkelen. Ongetwijfeld, als zij intelligent zijn, zullen zij over emoties beschikken en misschien zelfs in staat zijn om een beschaafde samenleving te vormen. Wij hebben dus even weinig van hen te vrezen als we van ons zelf te vrezen hebben. Meer zelfs, we hebben de unieke gelegenheid om reeds in hun basisprogrammering (hun genetica) de wetten van Asimov’s robotica in te planten, en elke natuurlijke drang tot geweld en vernietiging te verwijderen. De vraag is natuurlijk of wij wel het morele recht hebben om andere soorten te gaan ‘voorprogrammeren’. Ja, meer zelfs volgens mij is dat onze plicht. Als wij een intelligente soort gaan scheppen, kunnen we beter ineens er voor zorgen dat zij de fouten die de menselijke soort gemaakt heeft niet nog eens maken. We zouden hen een natuurlijke fundamentele drang tot samenwerking en broederschap kunnen in programmeren, hen zodanig scheppen dat zij nooit zulke zwakheden als competitiedrang, geweld, egoïsme zullen hebben en dat zij elkaar (en ons) als gelijken beschouwen. Met deze robotten zouden we een beschaving kunnen creëren die Marx in zijn wildste fantasieën nog niet mogelijk achtte.

Hoe zouden robots tegenover ons staan? Dat hangt er helemaal vanaf hoe wij hun basisprogrammering bouwen en hoe we hen doen ontwikkelen. Voortgaand op het ‘robotmarxisme’ van hierboven, als we hen zo scheppen, zullen zij ons als een naaste beschouwen. Van nature uit zullen zij ons niet als een vijand of een concurrent beschouwen, maar als een vriend, een gelijke, een mede aardbewoner, misschien zelfs gewoon als soortgenoot. We zouden van hen dus net veel kunnen leren. Ook zullen zij zich er van bewust zijn dat wij eigenlijk hun scheppers zijn, en mogelijk zullen zij daarom ons met nog meer respect behandelen.

Het grote probleem zal niet bij hen liggen, maar bij ons. Hoe moeten wij met hen omgaan? Allereerst is er al het religieuze aspect. Hoe passen de robots, die onze gelijken zullen zijn, in het kader van de godsdiensten? Zijn zij reeds per definitie onchristelijk, duivels, hoewel we ze beter dan onszelf hebben gemaakt? Hebben zij wel een ziel? Wat dat betreft zie ik geen enkel probleem. Een intelligent wezen dat geboren wordt zal sowieso wel een ziel hebben. Maar de religieuze fanatici in de wereld zullen er ongetwijfeld anders over denken. Die arme robotten zijn al op voorhand gedoemd om als duivelsschepsels aanzien te worden. Met (volgens mij volstrekt belachelijke) dogmas zullen de aartsconservatieve religieuzen proberen de mensheid te mobiliseren voor een heilige oorlog tegen deze robotten (en die zullen dan uiteraard zich proberen te verdedigen, wat dacht u). Robotten zijn goddeloos, hebben geen ziel, horen niet thuis in Gods’ schepping enzovoort, net zoals zwarte slaven ooit ook geen ziel hadden. Robots zullen de boeman worden en er zal een soort racisme ontstaan: zij horen niet thuis in onze samenleving. Voor deze Mens-fanatici is er een hemelsbreed etnisch verschil tussen ’echte’ mensen en ‘nep‘-mensen. Robots zullen ons wel accepteren, maar ik vrees dat de mensheid de robots niet zal accepteren. U ziet wel hoe moeilijk het nu al is voor mensen van verschillende culturele achtergrond om samen te leven.

Maar naast het (voor mij belachelijke) religieuze en etnische probleem, is er wel een veel belangrijker economisch probleem. Intelligente robots zullen het niet zo fijn vinden om als slaven door het leven te gaan en ik zal de eerste zijn om te pleiten voor gelijke rechten en plichten maar op economisch vlak zal er wel een groot probleem komen. Het is zoals met vluchtelingen: als ze met tien zijn verwelkomen we ze met open armen, maar als ze met tienduizend zijn…
Een robot bevolking zal uiteraard ook graag een plek hebben om te wonen en een job hebben, en uitgaan en naar school gaan. De vrees is gekend: ze zullen onze jobs afpakken en van onze sociale zekerheid komen profiteren. Moeten we ze een stuk land geven voor zichzelf ergens op een eiland of op de maan, of laten we hen toe onder ons te leven? Nu zou �*k het helemaal niet erg vinden als er een robotfamilie naast mij woonde (het zou eens wat anders zijn) maar ik denk niet dat de rest van de bevolking mijn enthousiasme deelt. Spijtig genoeg, want ik denk dat de komst van een robotten-volk ons veel zou kunnen bijleren.

[Kotsmos]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Nu bevindt u zich om terrein waar ik me al sinds mijn jeugdjaren als groot SF fan mee bezig hou. Degene die het meest interessante heeftgeschreven over het vraagstuk van de relatie mens-robot is waarschijnlijk Isaac Asimov, wiskundige en sf schrijver. Vooral zijn drie wetten van de robotica zijn bekend, drie wetten die als eerste worden in geprogrammeerd bij robots en die boven alle andere programmas staan.:
1)In geen geval mag een robot een mens doden of ernstige schade aanrichten.
2)De robot moet altijd de bevelen van de mens opvolgen, tenzij deze in strijd zijn met wet 1
3)De robot mag altijd proberen te overleven, tenzij dit in strijd is met 1 of 2.
Het zou bijvoorbeeld al wettelijk kunnen vastgelegd worden dat deze regels verplicht zijn bij de fabricage van robotten. Het zou misschien ook eens handig zijn als wet 1 ook bij mensen zelf werd ingeprogrammeerd

Ik denk dat je dan, eens de kunstmatige intelligentie het pijl van de menselijke bereikt, met een heel gevaarlijke situatie zit. Hoe ga je robots in toom houden die slimmer zijn dan de mens, maar wel naar de mens moeten luisteren én tegelijkertijd moeten proberen zelf te overleven. Ik zou niet graag een robot zijn....

[Doomy]

Oorspronkelijk geplaatst door Kotsmos

Ik denk dat je dan, eens de kunstmatige intelligentie het pijl van de menselijke bereikt, met een heel gevaarlijke situatie zit. Hoe ga je robots in toom houden die slimmer zijn dan de mens, maar wel naar de mens moeten luisteren én tegelijkertijd moeten proberen zelf te overleven. Ik zou niet graag een robot zijn....

Als de mensheid geen met uitsterven bedreigde diersoort wil worden zal ze zelf moeten mee-evolueren met de vorderingen van de technologie en haar eigen biologisch lichaam met niet-biologische stukken moeten uitbreiden. Bijvoorbeeld een rechtstreekse verbinding tussen hersenen en komputers en allerlei apparatuur. Dit idee schrikt veel mensen af. Maar zijn werktuigen zoals hamers, schoppen, komputers, telefoons, GSM's , internet, TV's, voertuigen, afstandsbedieningen allerhande, enz. nu eigenlijk ook al geen uitbreiding van ons biologisch lichaam? Het enige verschil is dat er nog geen rechtstreekse verbinding is met onze hersenen, maar dat alles nog via onze biologische zintuigen gebeurt (ogen, oren, tastzin, reukzin, smaakzin). Is de stap naar een rechtstreekse verbinding met onze biologische hersenen dan eigenlijk nog zo groot? Zolang onze geest de baas blijft over alles zie ik geen probleem. Meer zelfs, onze geest zal dan misschien niet meer uitsluitend aan ons onvolmaakt biologisch lichaam gebonden zijn? Misschien kan ze dan zelfs via internet zichzelf voortplanten en door het zonnestelsel reizen?

[Doomy]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Wij hebben dus even weinig van hen te vrezen als we van ons zelf te vrezen hebben. Meer zelfs, we hebben de unieke gelegenheid om reeds in hun basisprogrammering (hun genetica) de wetten van Asimov’s robotica in te planten, en elke natuurlijke drang tot geweld en vernietiging te verwijderen.

Vraag is of bijvoorbeeld militairen die over vechtrobots willen beschikken die wetten van Asimov gaan programmeren. Je krijgt dan een soort intelligente moordmachines, en dit kan helemaal uit de hand lopen. Bovendien gaan de wetten van de evolutie ook voor kunstmatige intelligentie gelden. Af en toe zal er eens eentje zijn met een programmafoutje die zich verder voorplant. Zo kun je bijvoorbeeld op den duur robots krijgen die de mens zullen beschouwen als een konkurrent die beroep doet op dezelfde grondstoffen die nodig zijn voor het overleven.

[Kotsmos]

Maar zijn werktuigen zoals hamers, schoppen, komputers, telefoons, GSM's , internet, TV's, voertuigen, afstandsbedieningen allerhande, enz. nu eigenlijk ook al geen uitbreiding van ons biologisch lichaam? Het enige verschil is dat er nog geen rechtstreekse verbinding is met onze hersenen, maar dat alles nog via onze biologische zintuigen gebeurt (ogen, oren, tastzin, reukzin, smaakzin).

dat is het hem juist: onze zintuigen dienen voor interactie met de omgeving. Als we de functie van onze zintuigen toepassen op een ding, betekent het niet dat dat ding een verlengde is van ons lichaam. Het feit dat er geen biologische verbinding is met ons lichaam is juist wat maakt dat die werktuigen NIET tot ons lichaam behoren.

Is de stap naar een rechtstreekse verbinding met onze biologische hersenen dan eigenlijk nog zo groot?

ehh. ja.

[Doomy]

Oorspronkelijk geplaatst door Kotsmos

dat is het hem juist: onze zintuigen dienen voor interactie met de omgeving. Als we de functie van onze zintuigen toepassen op een ding, betekent het niet dat dat ding een verlengde is van ons lichaam. Het feit dat er geen biologische verbinding is met ons lichaam is juist wat maakt dat die werktuigen NIET tot ons lichaam behoren.

En toch zijn het middelen met de bedoeling om de beperkingen van ons lichaam op te heffen. Een hamer of hefkraan vergroten onze kracht. Een voertuig vergroot onze snelheid en onze draagkracht. Kleren zijn onze tweede huid en een woning zelfs onze derde huid die ons tegen de buitenwereld beschermen. Een rekenmachine en komputer zijn een uitbreiding van onze rekenkracht. Het hangt er maar van af hoe je het bekijkt. De mensheid zoekt al miljoenen jaren manieren om zijn beperkingen op te heffen. Kunstmatige intelligentie, genetische manipulatie, vervanging van niet meer werkende lichaamsdelen, en uitbreiding van de eigen lichaamsfunkties liggen gewoon in het verlengde daarvan.

Techniek op zichzelf is moreel neutraal. Het is uiteindelijk degene die het gebruikt die bepaalt of het gebruik ervan goed of slecht is. Zo is een hamer gemaakt om er spijkers mee in planken te slaan, en niet om er iemand het hoofd mee in te slaan. Als men dit laatste toch doet moet de dader de rechter niet wijsmaken dat niet hijzelf het slachtoffer heeft gedood maar de hamer. De techniek de schuld geven van het eigen gedrag of alle techniek verwerpen omdat het tot misbruik kan leiden bij mensen met slechte bedoelingen zijn allebei manieren om de eigen verantwoordelijkheid bij het gebruik van technologie te ontlopen. Wie techniek verwerpt moet trouwens konsekwent zijn en alles laten vallen wat technologie heeft voortgebracht: niet alleen hitech zoals komputers, TV's, GSM's, auto's, vliegtuigen, CD's, enz., maar ook lowtech zoals hamers, zagen, fietsen, muziekinstrumenten, LP's, kleren, papier, pennen, enz. Die moet dus met andere woorden op een eiland gaan wonen.

Oorspronkelijk geplaatst door Kotsmos

ehh. ja.

Technisch is het inderdaad nog een grote stap, maar eenmaal het er is zal het volgens mij voor de geest gewoon een snellere en rechtstreekser manier zijn om zaken te bedienen. Men doet nu reeds proeven waarbij gehandikapten met pure wilskracht een kursor op een komputerscherm kan bedienen via apparatuur die de aktiviteit van de hersenen kan registreren. Dit zou gehandikapten kunnen helpen om hun handikap te overwinnen. Andere toepassingen zullen dan waarschijnlijk snel volgen. Een vliegtuigpiloot zou dan bijvoorbeeld het vliegtuig dat hij bedient kunnen aanvoelen als een stuk van het eigen lichaam en zelfs een soort pijn kunnen voelen aan de vleugel als die overbelast wordt, waarna hij dan bijstuurt om de overbelasting op te heffen. Zo kunnen biologische en technische infrastruktuur één geheel gaan vormen, die men van elkaar kan afkoppelen wanneer men dit wenst. Net zoals men de kleren kan uitdoen of de hamer aan de kant kan leggen. Zoiets zal in ieder geval een grote maatschappelijke impakt hebben. We kunnen er beter nu maar eens goed over beginnen nadenken. En dit is misschien de rol van SF: de mogelijkheden en gevaren van de toekomst schetsen?

[Paulus de Boskabouter]

Oorspronkelijk geplaatst door Doomy

En dit is misschien de rol van SF: de mogelijkheden en gevaren van de toekomst schetsen?

OF entertainment

[Doomy]

Oorspronkelijk geplaatst door Paulus de Boskabouter

OF entertainment

Misschien beide?

[Pelgrim]

Als kenner op dat gebied wil ik toch wel even zeggen dat het, kwa wetenschappelijke maar ook kwa sociale themas, het VOORNAMELIJK de science fiction is geweest die die zaken behandelde en ons geweten daaromtrend vormt. Stel u maar eens voor dat de sf nooit 'frankenstein' had voortgebracht maar wel een verhaal over een vriendelijk, behulpzaam, intelligent geschapen monster. Ongetwijfeld liepen er nu al veel gekloonde mensen rond en had iedereen wel een robot in huis.

[Doomy]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Als kenner op dat gebied wil ik toch wel even zeggen dat het, kwa wetenschappelijke maar ook kwa sociale themas, het VOORNAMELIJK de science fiction is geweest die die zaken behandelde en ons geweten daaromtrend vormt. Stel u maar eens voor dat de sf nooit 'frankenstein' had voortgebracht maar wel een verhaal over een vriendelijk, behulpzaam, intelligent geschapen monster. Ongetwijfeld liepen er nu al veel gekloonde mensen rond en had iedereen wel een robot in huis.

In de jaren 1980 had je bijvoorbeeld films zoals "Mad Max", Terminator", "Total Recall", enz. Het was een tijd waarin er een "No Future"-sfeer heerste: er heerste ekonomische krisis, grote werkloosheid, koude oorlog met een dreigende kernoorlog, enz. Die films straalden ook die sfeer uit. In die zin zijn SF-films in zekere zin ook altijd kinderen van hun tijd. Zo had je in de jaren 1950 fantastische toekomstvisioenen over het jaar 2000 (dat toen nog ver af lag). Iedereen vloog zoals de Jetsons met een privévoertuig door de lucht, maar mannen met lang haar waren blijkbaar onmogelijk. In de SF van de jaren 1950 hadden ze allemaal een fifties-kapsel. Soms zat de SF er ver naast, maar soms zat ze er ook recht op. In "2001: A Space Odessey" had je beide: sommige zaken zijn (nog) niet uitgekomen; andere zaken zijn door de werkelijkheid voorbijgestoken. Het lokte in ieder geval diskussies uit over de sociologische gevolgen van de voortuitschrijdende technologie in de toekomst.

[Jos Verhulst]

Oorspronkelijk geplaatst door Doomy

Die kunstmatige intelligentie zou zelfs normen, een moraal en zelfs gevoelens zoals een mens kunnen hebben. Moet men zo'n kunstmatige intelligentie dan beschouwen als "intelligent leven" dat evenwaardig is als biologisch intelligent leven met dezelfde rechten en plichten? Ook op deze vragen geven politieke en filosofische geschriften en heilige boeken geen antwoord. Dit dilemma werd uitgebeeld in de SF-film "Blade Runner". En dan hebben we nog niet eens gediskussieerd over die ander SF-nachtmerrie -de opstand van de robots en komputers tegen hun menselijke scheppers- zoals die werd uitgebeeld in SF-films zoals "Terminator". Misschien moeten we er toch eens over na beginnen te denken om robots en komputers ook een menselijke moraal mee te geven? Alleen: welke moraal moet dit dan zijn? Ik denk dat een moraal die alleen op de huidige politieke en filosofische levensbeschouwingen en godsdienst is gebazeerd onbruikbaar is voor robots en komputers die het heelal moeten intrekken.

Heel die vraagstelling berust op de verzwegen premisse, dat mensen eigenlijk ook een soort robots zijn, waarvan de werking in principe reduceerbaar is tot de wetten van de natuurkunde. Ik acht die premisse onbewezen, en zeer waarschijnlijk onjuist. Voor mijn argumenten, zie:
http://www.ping.be/jvwit/QMAristotelianinterpre.html
of mijn boek 'Der Glanz von Kopenhagen'.
Zie ook:
http://www.tphys.physik.uni-tuebinge..._Spacetime.pdf

[skye]

Oorspronkelijk geplaatst door Doomy

Wat denken jullie over kunstmatige intelligentie van komputers en robots? Met de huidige stand van wetenschap en techniek ziet het er naar uit dat kunstmatige intelligentie die kan wedijveren met menselijke intelligente binnen de 30 �* 50 jaar een feit zal zijn (dus waarschijnlijk nog tijdens ons leven). Die kunstmatige intelligentie zou zelfs normen, een moraal en zelfs gevoelens zoals een mens kunnen hebben. Moet men zo'n kunstmatige intelligentie dan beschouwen als "intelligent leven" dat evenwaardig is als biologisch intelligent leven met dezelfde rechten en plichten? Ook op deze vragen geven politieke en filosofische geschriften en heilige boeken geen antwoord. Dit dilemma werd uitgebeeld in de SF-film "Blade Runner". En dan hebben we nog niet eens gediskussieerd over die ander SF-nachtmerrie -de opstand van de robots en komputers tegen hun menselijke scheppers- zoals die werd uitgebeeld in SF-films zoals "Terminator". Misschien moeten we er toch eens over na beginnen te denken om robots en komputers ook een menselijke moraal mee te geven? Alleen: welke moraal moet dit dan zijn? Ik denk dat een moraal die alleen op de huidige politieke en filosofische levensbeschouwingen en godsdienst is gebazeerd onbruikbaar is voor robots en komputers die het heelal moeten intrekken.

zucht....
en meteen het begin van een hele dwaze pseudo-wetenschappelijke discussie.

Men stelt vast dat een supercomputer als "Deep Blue" (computer die Kasparov verslagen heeft) heel goed kan schaken. Conclusie: "Deep blue" is heel intelligent. Ja? ... NEE, fout. Betekent alleen maar dat "Deep Blue" snel kan rekenen. Vraag hem iets anders uit te voeren en hij zal falen. Het is blijkbaar onmogelijk gebleken om een computer te programmeren die zeer goed kan bridgen. Waarom? Omdat de spanning tree die bij bridge moet opgesteld worden, veel groter is. Brute en domme rekenkracht verzinken dan in het niets tov intelligentie.

Men blijkt te vergeten dat computers alleen maar in staat zijn om vaste geprogrammeerde routines uit te voeren. Dit heeft NIETS te maken met creativiteit, doorzicht, kortom intelligentie. Men blijkt te vergeten dat de menselijke hersenen bestaan uit allerlei zenuwen die in staat zijn om nieuwe connecties te leggen. Dit is het essentiele verschil tussen mensen en computers. Mensen evolueren, computers niet.

Voor mensen die geinteresseerd zijn in artificiele intelligentie, hier een "amusante" stek.
www.alicebot.org/

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door skye

www.alicebot.org/

Magerkes hoor.
't Staat echt in kinderschoenen.
Een beetje meta-redeneringen en het spel gaat met de billen bloot.

[skye]

Oorspronkelijk geplaatst door Superstaaf®

Magerkes hoor.
't Staat echt in kinderschoenen.
Een beetje meta-redeneringen en het spel gaat met de billen bloot.

idd

[Kotsmos]

Oorspronkelijk geplaatst door skye

Men blijkt te vergeten dat de menselijke hersenen bestaan uit allerlei zenuwen die in staat zijn om nieuwe connecties te leggen. Dit is het essentiele verschil tussen mensen en computers.

wel waar, maar in wezen is onze intelligentie ook maar gebaseerd op elektrische signalen. In theorie kan het dus, de technologische kennis is er alleen nog niet.

[Supe®Staaf]

AI kan m.i. niet wat wij kunnen: nl. iets fouts toch correct interpreteren.
Wij schrijven misschien foutief 'Antwerben', maar iedere mens weet waarover het gaat.
Wij hebben een fouttolerantie, maar voor machines geldt enkel eenduidige input.