als kind van machteloos zijn...

ekskimo · 13 maart 2006, 21:08

Ik heb ondertussen al van enkelen gezien dat ze gescheiden zijn.
Hier botert het tussen mijn ouders ook niet vandaag heb ik met mijn mama proberen te praten ma ze wil niet luisteren het feit is dat ze er niet tegen kan dat hij met iemand veel jonger van het vrouwelijk geslacht kan praten en niet met haar ze heeft hem daarop alle contact verboden met haar , hij beloofde dat maar deed het niet . Langs ene kant begrijp ik dat je een vriendschap niet kan laten vallen en dat je partner dit zomaar niet mag zeggen langs de andere kant begrijp ik dat mijn mama meer affectie wil .
Maar ze wil niet luisteren ze zegt tegen me dat ik van niks weet , dak niet weet hoe zij zich voelt en dat ik niet weet hoe papa is . Ik weet duidelijk wel hoe ze zich voelt want zo voel ik me vaak ook : ongeliefd . Hier werd veel geschreeuwd nu valt het mee en papa doet soms zzijn best andere dagen zegt hij niet zo veel tegen mama , op vakantie is alles goed tussen hen en toch als het zo verder gaat wil ze niet meer verder. Ze houden beiden geen rekening met elkaar of met ons ik voel me zo machteloos
pap werkt hard en heeft veel stress op het werk en een paar dagen geleden dacht ik da hij iet kreeg
dus ik weet nie hoe het verder moet
ik heb ook nog een zusje ma ik weet echt nie meer wa doen

alberto · 13 maart 2006, 21:31

Wat je schrijft of dat echt is dat kan ik niet beoordelen, het kan gewoon een verhaaltje zijn of je kan schrijven voor iemand anders zijn situatie.

In ieder geval met zulke een " prive ? " situatie op het internet te zetten zou ik toch maar oppassen, iedereen over gans de wereld kan het lezen als men dat wilt, of is dat de bedoeling.

ekskimo · 13 maart 2006, 21:35

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door alberto

Wat je schrijft of dat echt is dat kan ik niet beoordelen, het kan gewoon een verhaaltje zijn of je kan schrijven voor iemand anders zijn situatie.

In ieder geval met zulke een " prive ? " situatie op het internet te zetten zou ik toch maar oppassen, iedereen over gans de wereld kan het lezen als men dat wilt, of is dat de bedoeling.

als je ten einde raad bent probeer je alles

cookie@vws · 13 maart 2006, 21:42

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door ekskimo

Ik heb ondertussen al van enkelen gezien dat ze gescheiden zijn.
Hier botert het tussen mijn ouders ook niet vandaag heb ik met mijn mama proberen te praten ma ze wil niet luisteren het feit is dat ze er niet tegen kan dat hij met iemand veel jonger van het vrouwelijk geslacht kan praten en niet met haar ze heeft hem daarop alle contact verboden met haar , hij beloofde dat maar deed het niet . Langs ene kant begrijp ik dat je een vriendschap niet kan laten vallen en dat je partner dit zomaar niet mag zeggen langs de andere kant begrijp ik dat mijn mama meer affectie wil .
Maar ze wil niet luisteren ze zegt tegen me dat ik van niks weet , dak niet weet hoe zij zich voelt en dat ik niet weet hoe papa is . Ik weet duidelijk wel hoe ze zich voelt want zo voel ik me vaak ook : ongeliefd . Hier werd veel geschreeuwd nu valt het mee en papa doet soms zzijn best andere dagen zegt hij niet zo veel tegen mama , op vakantie is alles goed tussen hen en toch als het zo verder gaat wil ze niet meer verder. Ze houden beiden geen rekening met elkaar of met ons ik voel me zo machteloos
pap werkt hard en heeft veel stress op het werk en een paar dagen geleden dacht ik da hij iet kreeg
dus ik weet nie hoe het verder moet
ik heb ook nog een zusje ma ik weet echt nie meer wa doen

Beste Eskimo,

Het is erg moeilijk om het te verwerken als je ouders een beetje problemen hebben met elkaar. Kan je echter maar één tip uit eigen ervaring geven. Probeer geen positie in te nemen tussen je ouders in. Ga aan de zijlijn staan, geef wel commentaar, maar probeer zo objectief mogelijk te zijn. Hierdoor zorg je ervoor dat je niet meegesleurd wordt in een conflict, waarvan niemand de exacte uitkomst weet.

groetjes,
Cookie

ekskimo · 13 maart 2006, 21:44

merci

cookie@vws · 13 maart 2006, 21:46

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door ekskimo

merci

Hey ben zelf gescheiden en ben ook een kind van gescheiden ouders, dat maakt me dan tot ervaringsdeskundige he, laat je vooral niet vangen met slechte raad hier, die je zeker nog zal krijgen hoor. als je raad nodig hebt kan je misschien beter zien we je goede tips geeft en dan via privé bericht verder gaan. Het is namelijk niet zo makkelijk om je privé leven hier breed uit te smeren. Hier zijn mensen aktief die een opinie hebben over vanalles.

King of beggars and fleas · 14 maart 2006, 07:50

beste ekskimo. Hier hebben we op ons vierde wereld forum speciaal voor dergelijke ernstige zaken een plekje voorzien. Mensen met dezelfde ervaringen kunnen mekaar daar feedback geven, ervaringen uitwisselen enz. Mensen die er plezier in vinden met deze ernstige zaken wat te komen lachen of de draak steken enz worden daar radicaal gebannen.

lombas · 14 maart 2006, 07:59

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door ekskimo

Ik heb ondertussen al van enkelen gezien dat ze gescheiden zijn.
Hier botert het tussen mijn ouders ook niet vandaag heb ik met mijn mama proberen te praten ma ze wil niet luisteren het feit is dat ze er niet tegen kan dat hij met iemand veel jonger van het vrouwelijk geslacht kan praten en niet met haar ze heeft hem daarop alle contact verboden met haar , hij beloofde dat maar deed het niet . Langs ene kant begrijp ik dat je een vriendschap niet kan laten vallen en dat je partner dit zomaar niet mag zeggen langs de andere kant begrijp ik dat mijn mama meer affectie wil .
Maar ze wil niet luisteren ze zegt tegen me dat ik van niks weet , dak niet weet hoe zij zich voelt en dat ik niet weet hoe papa is . Ik weet duidelijk wel hoe ze zich voelt want zo voel ik me vaak ook : ongeliefd . Hier werd veel geschreeuwd nu valt het mee en papa doet soms zzijn best andere dagen zegt hij niet zo veel tegen mama , op vakantie is alles goed tussen hen en toch als het zo verder gaat wil ze niet meer verder. Ze houden beiden geen rekening met elkaar of met ons ik voel me zo machteloos
pap werkt hard en heeft veel stress op het werk en een paar dagen geleden dacht ik da hij iet kreeg
dus ik weet nie hoe het verder moet
ik heb ook nog een zusje ma ik weet echt nie meer wa doen

Het beste wat je kan doen is: je daar niets van aantrekken. Komt alleen maar pseudo-emotionele rompslomp van.

Ik kan mijn eigen houding bij de scheiding van mijn ouders vergelijken met die van andere vrienden; het nadeel is dat je een stuk band met je ouders verliest, omdat je er onverschillig in wordt, maar het voordeel is wel dat je je eigen leven kan leiden: en daar gaat het tenslotte om.

Jij hebt niet gevraagd geboren te worden of die mensen als ouder te hebben: wat zij dus relationeel tussen hen doen, hoeft je niet echt aan te gaan, tenzij je in plaats van empathie een soort van pathetiek wenst te ontwikkelen.

Dit klinkt harder dan ik bedoel: je ziet vast wel wat dat is.

cookie@vws · 14 maart 2006, 09:39

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Dit klinkt harder dan ik bedoel: je ziet vast wel wat dat is.

Eerlijk gezegd wel, ben niet zo mee met je stelling. Empathie is nu ook niet bepaald de oplossing. Trouwens emoties zijn enkel uitwendig onder controle te houden. Wat je denkt of waar je mee bezig bent is oncontroleerbaar.

lombas · 14 maart 2006, 09:41

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door cookie@vws

Eerlijk gezegd wel, ben niet zo mee met je stelling. Empathie is nu ook niet bepaald de oplossing. Trouwens emoties zijn enkel uitwendig onder controle te houden. Wat je denkt of waar je mee bezig bent is oncontroleerbaar.

Wat werkt voor mij, hoeft natuurlijk niet voor een ander te werken.

Ik kon me er los van maken, iemand anders kan dat misschien niet.

Ik zeg enkel dat, iot ervaring, het eerste een beter resultaat geeft voor je gemoedsrust dan het tweede.

13 maart 2006, 21:08	#1
ekskimo Provinciaal Statenlid Geregistreerd: 8 maart 2006 Locatie: de straat achter de 2de koe rechts Berichten: 694	als kind van machteloos zijn... Ik heb ondertussen al van enkelen gezien dat ze gescheiden zijn. Hier botert het tussen mijn ouders ook niet vandaag heb ik met mijn mama proberen te praten ma ze wil niet luisteren het feit is dat ze er niet tegen kan dat hij met iemand veel jonger van het vrouwelijk geslacht kan praten en niet met haar ze heeft hem daarop alle contact verboden met haar , hij beloofde dat maar deed het niet . Langs ene kant begrijp ik dat je een vriendschap niet kan laten vallen en dat je partner dit zomaar niet mag zeggen langs de andere kant begrijp ik dat mijn mama meer affectie wil . Maar ze wil niet luisteren ze zegt tegen me dat ik van niks weet , dak niet weet hoe zij zich voelt en dat ik niet weet hoe papa is . Ik weet duidelijk wel hoe ze zich voelt want zo voel ik me vaak ook : ongeliefd . Hier werd veel geschreeuwd nu valt het mee en papa doet soms zzijn best andere dagen zegt hij niet zo veel tegen mama , op vakantie is alles goed tussen hen en toch als het zo verder gaat wil ze niet meer verder. Ze houden beiden geen rekening met elkaar of met ons ik voel me zo machteloos pap werkt hard en heeft veel stress op het werk en een paar dagen geleden dacht ik da hij iet kreeg dus ik weet nie hoe het verder moet ik heb ook nog een zusje ma ik weet echt nie meer wa doen __________________ -je ne vois rien - J.P. Sartre -God is dead- . Nietzsche -i did it ..my way- sinatra

13 maart 2006, 21:44	#5
ekskimo Provinciaal Statenlid Geregistreerd: 8 maart 2006 Locatie: de straat achter de 2de koe rechts Berichten: 694	merci __________________ -je ne vois rien - J.P. Sartre -God is dead- . Nietzsche -i did it ..my way- sinatra

14 maart 2006, 07:50	#7
King of beggars and fleas Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 13 februari 2005 Berichten: 14.324	beste ekskimo. Hier hebben we op ons vierde wereld forum speciaal voor dergelijke ernstige zaken een plekje voorzien. Mensen met dezelfde ervaringen kunnen mekaar daar feedback geven, ervaringen uitwisselen enz. Mensen die er plezier in vinden met deze ernstige zaken wat te komen lachen of de draak steken enz worden daar radicaal gebannen. __________________ Alles neem ik terug wat ik hier heb verkondigd. Ik raad iedereen aan om zich met geen enkele politieke strekking in te laten, zich te ontfermen over de armen van deze wereld en zich te bekeren tot het ware geloof in Jezus Christus als Gods enig geboren zoon die voor ons gestorven en verrezen is opdat wij van onze zondige natuur bevrijdt zouden kunnen worden. Het einde is nabij en de mensenzoon zal spoedig terugkomen, gezeten op de wolken met grote macht en majesteit. hallelujah. Laatst gewijzigd door King of beggars and fleas : 14 maart 2006 om 07:51.

13 maart 2006, 21:31	#2
alberto Minister-President Geregistreerd: 6 december 2005 Locatie: Planeet Mars Berichten: 4.510	Wat je schrijft of dat echt is dat kan ik niet beoordelen, het kan gewoon een verhaaltje zijn of je kan schrijven voor iemand anders zijn situatie. In ieder geval met zulke een " prive ? " situatie op het internet te zetten zou ik toch maar oppassen, iedereen over gans de wereld kan het lezen als men dat wilt, of is dat de bedoeling.