Nog een transfer

[Knuppel]

Deurwaarders innen 3 keer meer boetes in Vlaanderen dan in Wallonië


Mensen die een gerechtelijke boete niet betalen, worden in Wallonië en Brussel zelden tot nooit aangemaand om alsnog te betalen. Vorig jaar werd in de Waalse gerechtelijke arrondissementen in slechts 6,6 procent van de gevallen een deurwaarder gestuurd. In Vlaanderen gebeurde dat voor 19,9 procent van het aantal geldboetes.
Dat zegt CD&V-kamerlid Carl Devlies op basis van nieuwe cijfers van minister van Financiën Didier Reynders.Het bericht staat te lezen in Het Laatste Nieuws.
,,De minister heeft me geantwoord dat er in Wallonië minder gedwongen invorderingen zijn, omdat er veel meer mensen met financiële problemen zijn waar niet veel in te vorderen valt'', aldus Devlies.
In het gerechtelijke arrondissement Hoei schakelde het ministerie van Financiën niet één keer een deurwaarder in om boetes in te vorderen. Ook in de rechtsgebieden Aarlen, Dinant, Marche, Neufchâteau en Sankt-Vith ligt het aantal invorderingen via een deurwaarder extreem laag. In Brussel werd in nog geen vier procent van de gevallen een deurwaarder gestuurd.

kum

We worden het zo zoetjesaan gewend zeker,
de twee maten en gewichten aan deze en gene zijde van de taalgrens?
Wat een toeval toch dat taal zo'n enorme verschillen met zich meebrengt op zowel cultureel als financieel als moreel vlak.

Hoe lang kan dit nog blijven duren voor de Vlamingen het vertikken de federale pot te blijven spekken terwijl de Walen maar hoeven te bekkentrekken?

[job]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

We worden het zo zoetjesaan gewend zeker,
de twee maten en gewichten aan deze en gene zijde van de taalgrens?
Wat een toeval toch dat taal zo'n enorme verschillen met zich meebrengt op zowel cultureel als financieel als moreel vlak.

Hoe lang kan dit nog blijven duren voor de Vlamingen het vertikken de federale pot te blijven spekken terwijl de Walen maar hoeven te bekkentrekken?

De verschillen tussen Vlaanderen en Wallonië worden alsmaar groter en groter.

Laat ons scheiden.

Het gedwongen huwelijk van 1830 tussen de Vlaamse man en zijn Waalse bruid loopt ten einde.
Nadat de man jarenlang onder de sloef gelegen heeft, begint hij er méér dan genoeg van te krijgen. Stilaan begint hij het besef te krijgen dat zijn vrouw haar echtgenoot niet echt weet te waarderen voor al zijn inspanningen die hij in het huishouden verricht. Hij zorgt voor het overgrote gedeelte van het huishoudinkomen, maar ziet dat dit niet aangewend wordt voor het huishouden. Nee, zijn pronte vrouw maakt grote sier met zijn zuurverdiende centen.
De man ziet dit met lede ogen aan, weent en begint zich te bezinnen. Zijn liefde voor haar wordt niet beantwoord.
Hij neemt maatregelen. In 1970 vraagt hij de scheiding van tafel en bed aan. Verder wil hij nog niet gaan. Er is nog de zorg voor hun kind, Brussel. Als goede huisvader ontfermt hij zich over hun kind. Hij geeft het ruime financiele middelen zodat het op eigen poten kan staan. Ook betaalt hij stipt een zware alimentatie aan zijn ondertussen al best oude vrouw.
Sinds de scheiding van tafel en bed bekommerde zij zich nog slechts om haar ruime allimentatie. De rest kon haar geen moer meer schelen. Ze staat er nu financieel zelfs beter voor, én ze moet zelf geen inspanning meer leveren. Ze heeft tijd genoeg, en deze tijd spendeert ze om haar kind aan haar kant te krijgen. Het kind gelooft haar leugens en reageert positief. Het is ten slotte je moeder he. Onder invloed van moeder vervreemdt het kind verder van zijn vader.
De hardwerkende vader is de hele situatie ondertussen grondig beu, en kijkt ondertussen links en rechts al eens rond.
En wat ziet hij ? Blozende jonge vrouwen, werklustig en zelfstandig. Hij raakt geinterresseerd in al die vitale vrouwen die hij ziet. Hij ervaart dat die vrouwen ook in hem interesse tonen. Hij ziet wat die andere vrouwen hem te bieden hebben... Hij begint te beseffen dat hij zijn liefdeloze, respectloze vrouw hélemaal niet meer nodig heeft.
Het kind hangt nog altijd aan de rokken van de moeder. Wanneer zal het eigenlijk eens volwassen worden ? Is het al rijp genoeg om de hele gezinssituatie te begrijpen.
Vader beslist de echtscheiding aan te vragen en de alimentatie stop te zetten. Hij hoeft zijn vrouw niet meer als partner te hebben. Er lopen in de EU genoeg vrouwen rond die maar al te graag zijn partner willen zijn. En zeg nu zelf. Een zelfstandige partner, die geen allimentatie nodig heeft, waarmee goed te praten valt, waarbij de liefde wederzijdig is. Een partner die trots kan zijn op haar mannelijke wederhelft. Een partner die de man een stabiele langdurige relatie biedt. Een relatie waar beiden beter van worden. Wat kan een man zich meer wensen... Hij is een gelukkig man.
En het kind ? Tja, het kind heeft na een tijdje ingezien, dat zijn moeder geen ruggegraat heeft, dat haar grootspraak en leugens nergens op gefundeerd waren, dat ze een oude vrouw geworden was, lui uitgezakt in de zetel, wachtend tot de postbode haar cheque brengt. Een cheque die nooit meer komen zal. En de moeder heeft het kind niks meer te bieden, behalve wat misplaatste liefde.

De vrouw legt ondertussen de oorzaak van de echtscheiding bij haar man en de andere vrouwen.
Wie weet, misschien komt er ooit een dag dat de vrouw beseft dat haar gebrek aan respect en liefde de oorzaak was... Maar dan is het te laat. Veel te laat.

[Foreigner]

Ongelooflijk slap verhaal, Job. Kun je je niet beter gewoon tot een paar duidelijke cijfers beperken?

[job]

Oorspronkelijk geplaatst door Foreigner

Ongelooflijk slap verhaal, Job. Kun je je niet beter gewoon tot een paar duidelijke cijfers beperken?

Ik weet het, Foreigner. Maar er viel toch zo weinig te beleven op het forum. En dan doet een mens al eens rare dingen om zijn verveling te breken.

[Foreigner]

Oorspronkelijk geplaatst door job

Ik weet het, Foreigner. Maar er viel toch zo weinig te beleven op het forum. En dan doet een mens al eens rare dingen om zijn verveling te breken.

Verveling? Op dit forum? Wil je echt rare dingen doen? Ga eens universele liefde bedrijven met Labyrinth.

[job]

Oorspronkelijk geplaatst door Foreigner

Verveling? Op dit forum? Wil je echt rare dingen doen? Ga eens universele liefde bedrijven met Labyrinth.

Ik vind toch altijd zo moeilijk mijn weg bij Labyrinth...

[Foreigner]

Oorspronkelijk geplaatst door job

Ik vind toch altijd zo moeilijk mijn weg bij Labyrinth...

Behalve Pelgrim Forever, wie niet?
Had je op een andere draad trouwens geen verbale begripsmoeilijkheden met een of andere haan uit het Luikse?

[job]

Oorspronkelijk geplaatst door Foreigner

Behalve Pelgrim Forever, wie niet?
Had je op een andere draad trouwens geen verbale begripsmoeilijkheden met een of andere haan uit het Luikse?

Behalve bij verveling, kan ik soms wel 's goed uit de hoek komen. En dan heb ik ook geen moeite om onze franstalige landgenoten een blik in de Vlaamse boezem te gunnen. En zolang dat kuis bliijft kraait de haan niet.
Trouwens, ik zou Schaveiger 's moeten vragen wat de betekenis van zijn nick is.

[job]

Oorspronkelijk geplaatst door Foreigner

Behalve Pelgrim Forever, wie niet?
Had je op een andere draad trouwens geen verbale begripsmoeilijkheden met een of andere haan uit het Luikse?

Of bedoelde je Everytime die met geweld zijn taal zou verdedigen, waaruit mijn "eigen citaat' (alhoewel gepikt) uit voortgekomen is.

[Foreigner]

Oorspronkelijk geplaatst door job

Of bedoelde je Everytime die met geweld zijn taal zou verdedigen, waaruit mijn "eigen citaat' (alhoewel gepikt) uit voortgekomen is.

Nee. Schaveiger. Maar die twee zijn een pot nat. Plak Labyrinth daartussen en je hebt de meest onsmakelijke sandwich die denkbaar is.