WIJ versus IK cultuur

[Boadicea]

Als ik even mag opmerken wat ook een grote botsing is in het vreemdelingenbeleid, is het een basisvaststelling uit de sociologie, namelijk dat er twee soorten van culturen bestaan.

De fijnmazige of IK-cultuur, die het individu vooropstelt en vandaar een individualistische cultuur is. Hierin staat de gedachte en de inzet van het individu centraal.
Onze Europese culturen zijn typische fijnmazige culturen. Het voordeel van deze denkpiste, is dat het vrije denken bot kan vieren. Men levert er inspanningen om eigen huis en haard te onderhouden en om eigen rijkdom en faam te verwerven.
Nadeel is dat deze culturen minder gedisciplimeerd zijn en onderlinge verdeeldheid kennen.

De grofmazige of WIJ-cultuur stelt de groep voorop. Het individu heeft op zich weinig waarde, maar haalt deze uit de zijn verhoudingen tot anderen. Het voornaamste is niet wat je voor jezelf en je eigen gezin doet, maar dat je handelt in functie van de hele maatschappij.
Deze structuren zijn typisch voor moslimmaatschappijen en typeren zich door onderwerping aan een hoger gezag. Deze culturen zijn hierdoor gedisciplineerder en samenhangender. Andere voorbeelden zijn de Aboriginals, die zelfs het woord "Ik" niet kennen en de Romeinen. Het basisprincipe van het facsime, dat teruggaat op de takkenbundel, is hier ook op gebaseerd.
Anderzijds kent men in dit soort maatschappijen minder individuele vrijheid.

Zonder een waarde-oordeel te vellen, heeft de geschiedenis uitgewezen dat fijnmazige culturen niet de neiging hebben om tot grofmazige te evolueren en omgekeerd. Ik spreek me hier niet uit over individuen.
Ze kunnen elkaar niet altijd even goed begrijpen en in het verleden hebben deze culturele verschillen al dikwijls tot bloederige confrontaties geleid.

Feit is dat grofmazige culturen gemakkelijker te domineren en te manipuleren zijn als een geheel en dat ze door hun samenhang gemakkelijk een strategisch voordeel hebben.
De fijnmazige culturen daarentegen kennen het individuele denken en zijn daarom minder te manipuleren als geheel. Ze hebben geen groepsbinding en het is daarvan dat Julius Ceasar destijds gebruik heeft gemaakt. De "Verdeel en Heers"- tactiek zal makkelijker lukken met fijnmazige dan met grofmazige culturen.

Ons individualisme is dus eigenlijk zowel onze kracht als onze zwakte, zoals de groepsgeest dat ook is voor de grofmazige culturen. Zij zijn over het algemeen conservatief en bang voor onenigheid binnen de groep, omdat dit hun cultuurpatroon kan verstoren.
Waarschijnlijk verklaart dat waarom de moslims niet graag hebben dat geloofsgenoten van hen overstappen naar een andere religie. Het tast hun gehele idee van samenhang aan, als er 1 schaap uit de kudde loopt.