China zwijgt

[jan hyoens]

China zwijgt over Culturele Revolutie [FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][SIZE=1][naar index][/SIZE][/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][SIZE=2]19-05-2006 - onze redactie buitenland. - Trouw

De Chinese Culturele Revolutie werd gisteren precies 40 jaar geleden ontketend. China probeert zo min mogelijk aandacht te besteden aan de gruwelen die Mao en zijn naasten toen ontketenden.
Op 16 mei 1966 riep Mao Zedong de jeugdige Rode Garde op om de communistische partij te zuiveren van bourgeois-elementen. Die zouden de partij hebben geïnfiltreerd en van plan zijn een dictatuur te vestigen. De Rode Gardisten zuiverden niet alleen de partij, maar klaagden iedereen aan die ’intellectueel’ was, banden leek te hebben met het buitenland, of anderszins niet voldeed aan hun interpretatie van Mao’s richtlijnen. Met openbare boetedoeningen, verbanning naar heropvoedingskampen op het platteland en andere strafmaatregelen werd de bevolking geterroriseerd. Miljoenen stierven of belandden in de cel.
Eind vorig jaar maande de overheid onderzoekers en journalisten niets te publiceren of te organiseren wat betrekking heeft op de Culturele Revolutie. Wie in China op internet zoekt naar de term ’Culturele Revolutie’ krijgt alleen de melding dat deze zoekopdracht wetten schendt. De censuur heeft grotendeels gewerkt, veel belangstelling was er de afgelopen weken niet voor het jubileum.
Maar dissidenten waarschuwen voor de risico’s van dit gebrek aan discussie. „Wanneer de meerderheid van individuen de historische waarheid niet bespreekt, wordt de last van de leugens en de zwijgzaamheid overgedragen aan de hele maatschappij”, schreef een van hen, Liu Xiaobo, op internet. „Als generatie na generatie doorgaat met liegen, zullen de leugens alles vernietigen.”
Over Mao wordt uiteraard niet geschreven. Hij krijgt van de Chinese overheid een prominente plaats in de geschiedschrijving, vergelijkbaar met het beeld van Willem van Oranje in Nederland. Zo werd in Tibet werd onlangs nog een enorm Mao-beeld opgericht. Standbeelden van de ’grote leider’ waren in de rest van China normaal – hoewel er na Mao’s dood in 1976 ook veel zijn afgebroken. Juist in Tibet, dat onder Mao door China is veroverd, was er nooit liefde voor de ’grote leider’.
Naast de vele beelden en de officiële gedenkplaatsen zoals zijn mausoleum op het plein van de Hemelse Vrede, hebben de meeste Chinezen ook snuisterijen met de afbeelding van Mao in huis. Dat is niet per se uit bewondering voor zijn daden, maar ook uit hoop dat Mao’s macht op hen zal afstralen.
Een Chinese student van de Universiteit van Peking, die zichzelf Stormlee noemt, vindt Mao een van China’s grootste leiders. „Hij heeft voor 70 procent goede dingen gedaan en 30 procent slechte dingen. Daarom moeten we hem dankbaar blijven.”
Onder die 30 procent vallen volgens de student ook de miljoenen doden onder zijn regime. „Die kunnen we beter vergeten. We moeten vooruit kijken.” Het is exact de officiële lijn van de Communistische Partij van China, tot in het percentage toe.
[/SIZE][/FONT]

[eno2]

Het is blijkbaar niet alleen China dat zwijgt...

[Havana]

zie ook : http://www.trouw.nl/hetnieuws/wereld...ele+Revolutie+