Meritocratie

[New Era]

Een tijdje terug heb ik op het rechts forum een introductie tot meritocratie geplaatst en aangezien de reactie daar onbestaand was probeer ik het hier met hopelijk meer succes. Ook heb ik besloten om mijn volledig werkstuk te delen met deze gemeenschap, hopelijk hebben jullie er iets aan.

Democratie wordt in onze Westerse wereld bekeken als het beste politieke systeem en in onze roes zoeken we geen manieren om het te verbeteren en zijn we zelfs zo arrogant om het op te leggen aan andere landen. Maar er zijn andere systemen, systemen die in veel manieren beter zijn dan onze huidige democratie, één van deze systemen is Meritocratie. Meritocratie is gebaseerd op Plato zijn Republiek en is een rechts totalitair systeem. Het is geen extreemrechts systeem zoals vele totalitaire systemen in het verleden, dus zaken zoals racisme hebben geen plaats in een Meritocratie. Zoals je kunt zien op het politieke kompas is Meritocratie zelfs dichter bij centrum dan bij extreemrechts dus keuzes op basis van ras moet je niet verwachten in een Meritocratie. De naam totalitair heeft een slechte bijklank gekregen door de totalitaire regimes in de 20ste eeuw. Wat je niet mag vergeten is dat de geschiedenisboeken worden geschreven door de overwinnaar en alhoewel deze regimes in het verleden grote fouten hebben gemaakt mag je het zeker niet enkel in zwart wit bekijken.

Maar wat is Meritocratie nu eigenlijk ? Plato had het in zijn Republiek over een systeem vrij van de sociale klassen gebaseerd op rijkdom, afkomst, ras, en dergelijke. Enkel drie klassen zouden er bestaan, namelijk de filosoof koningen, de wachters en het volk. De filosoof koningen zijn de rijpe mannen die als enige taak regeren hebben, de wachters zijn de vitale jeugd die de belangrijke staatsfuncties bekleden en het volk die het professionele werk deden. Na het lezen van de Republiek, vond ik drie nog altijd teveel en het bracht ook de éénvoudigheid die eigen is aan een totalitair systeem in gevaar. Ook is de vereiste van een filosoof koning en die van een wachter haast identiek, het enige grote verschil is de leeftijd. Dus ik zal in mijn voorstel het hebben over een Meritocratie met enkel wachters en het volk. Ik zal het hebben over de wachters en het volk en de gedachte van Plato omzetten naar de 21ste eeuw.

De wachters moesten vroeger in alles uitblinken, zij moesten de vitaliteit uitstralen van de Staat. Ze werden gekozen op basis van intelligentie en ambitie. Want beidde waren noodzakelijk voor een goed leider. Ook zijn er meerdere heersers die regeren over het land in een Meritocratie, dit zorgt voor een beter algemeen besluit en gaat corruptie tegen. Plato was er ook van overtuigd dat het goede, het sterke was. Een leider heeft altijd het beste voor zijn Staat in ogen en de sterkste zijn verzekert het succes van zijn Staat en aangezien het sterke, het goede is, zal hij kiezen voor het sterke en dus ook voor het goede. Een wachter kan een man of vrouw zijn die gekozen wordt op basis van intellect en ambitie, zaken zoals ras, bloedlijn, achtergrond, … spelen geen rol. Het is nog maar de vraag of iemand mag bevooroordeeld zijn door iets dat hij gekregen heeft van geboorte, maar wat ben je met je talenten als je ze niet gebruikt. Wachters gebruiken hun talenten in dienst van de Staat en helpen zo de minder begaafden. Maar zijn ze nu wel de ideale heersers zoals Plato ze voorstelt, ik denk het wel. Het zijn immers de goedgunstigste, intelligentste en meest ambitieuze mensen die er zijn.

De wachters moeten gekozen worden op jonge leeftijd, dit is om “slechte” invloeden tegen te gaan. Zelfs van kinds af neem je gewoontes over van je ouders en als dienaar van de Staat moet je iedereen als gelijke zien en dus enige verwantschap met ouders of andere is uitgesloten. Vroeger werden kinderen weggerukt uit hun families, in een moderne meritocratie mogen de ouders zelfs kiezen of ze hun kind de kans geven om een hoger doel te bereiken. De opleiding van de kinderen bestaat uit wiskunde, wetenschappen, lichamelijke training, talen, kunst en muziek. De kinderen worden gekozen op basis van intelligentie en ambitie. Ze krijgen hun opleiding in afzondering van de rest van de wereld, zodat ze niet kunnen beïnvloed worden door anderen. Eens ze rijp zijn om de buitenwereld te trotseren zullen ze door selectie hun rol krijgen, de beste van de beste worden leiders terwijl de anderen lagere functies mogen bekleden. Het mogen dan wel leiders zijn, heel hun leven zullen ze in dienst staan van de Staat en dus ook het volk.

Het volk is de reden van bestaan van de wachters, zonder het volk zijn de wachters waardeloos. Dit is een gedachte die de wachters met zich zullen meedragen. Het volk zal zich nog steeds aan wetten moeten houden en de wachters zullen dan ook menselijke zondes als luiheid bestraffen, aangezien die de Staat in gevaar brengen en dus heel de maatschappij. Het volk zal ook minder vrijheid kennen, maar het is nog maar de vraag of dat iets ergs is. We leven in een tijdperk met excessen en het “less is more” principe heeft zijn naam niet gestolen. De misdaad zal hard aangepakt worden, aangezien orde een mooie zaak is. Schuldig blijft bestaan en onschuldig wordt verworpen. Enkel daad & motief zijn van belang, die bepalen ook de strafmaat. Men gaat er van uit dat er geen valselijke beschuldigingen bestaan, aangezien indien ontdekt de schuldige een niet zo gunstig lot te wachten staat. Familie is onbestaand in een Meritocratie, bloedverwantschappen zijn al te lang een oorzaak geweest van ellende en een systeem waar iedereen familie is van iedereen moet dit verhelpen.

Plato’s visie over familie vond ik iets te extreem, daarom wens ik de huidige familie structuren onveranderd laten. Aangezien anders men meer problemen schept dan oplossingen. We leven in een wereld waar religie meer een probleem is dan een troost. In een Meritocratie kunnen religies samen leven zonder de extreme kanten weliswaar, zo dient ook religie de maatschappij en de mens helpen is immers de essentie van een religie. In onze huidige maatschappij wil men zoveel zijn, alhoewel het goed bedoeld is het resultaat vaak anders. In een Meritocratie oefent men één beroep uit en moeit zich niet met het bestuur of met andere beroepen, dit zorgt ervoor dat de persoon in kwestie al zijn energie in zijn beroep kan steken en dat maakt van hem een betere werkkracht. Sociale klassen die de bevolking onderling verdelen zijn onbestaand in een Meritocratie, een kwaaltje die eindelijk zijn dood vindt.

In het verleden zijn er al systemen geweest met Meritocratische elementen. Ghenghis Khan koos zijn soldaten op basis van hun bekwaamheid, niet op basis van hun achtergrond. Eén van zijn belangrijkste generaals was een krijgsgevangene die zich bewezen had op het slagveld. Ook Confucius had Meritocratische ideeën. Hij stelde in vraag of bloedlijn wel bekwaamheid garandeerde. Ook liet hij later in zijn leven iedereen toe als student en als je weet dat Confucius de leerkracht was van toekomstige leiders snap je de boodschap wel.

Maar waar kan je nu dit systeem toepassen, de huidige democratieën zullen niet onmiddellijk geneigd zijn om zomaar de macht over te dragen. Daarom is het misschien beter om een voorbeeld te zoeken. Dit voorbeeld kan Irak worden. Irak is één van de landen dat men probeert democratie op te leggen. Maar klinkt de situatie van Irak niet bekend in de oren. Verslagen in de oorlog, jonge democratie, economische wanorde en terreur. Dit klinkt verrassend veel als Duitsland in het interbellum en we weten wat er ontstaat in een dergelijk klimaat. Meritocratie kan gezien worden als de gulden middenweg tussen dictatuur en democratie. Irak kan dienen als een meritocratisch proefproject en het kan met tijd een democratie worden. Maar als men dat nog zal willen, is nog maar de vraag.

[Ik ben voorstander van een goed uitgevoerde Meritocratie, het is een systeem die veel mogelijkheden bied en het is een stap voorwaarts in de geschiedenis van de mensheid. Ik wou nog even mijn bronnen vermelden, mijn werk is tot stand gekomen door o.a. Plato zijn Republiek, George Orwell’s 1984, Aldous Huxley’s Brave New World (Heerlijke Nieuwe Wereld), de eindeloze discussies op www.politicsforum.org met in het bijzondere Jesse, Vivisekt, Drummond en starman2003 en mijn werkstuk “Is er een meritocratische toekomst mogelijk ?”.

Ik zoek een goeie upload site, zodat ik mijn resterende werk kan delen met deze gemeenschap.

[lombas]

Oh nee.

[New Era]

Oh nee.

Verklaar u nader...

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door New Era

Verklaar u nader...

Leuk boekje, de politeia. Was ik vroeger ook voorstander van. Nu nog. Beetje.

Het beste is en blijft, zoals Machiavelli al zei, een mix van allerlei systeempjes. Zo kan het één als controle voor het ander gelden.

[Hans1]

Oorspronkelijk geplaatst door New Era

Een tijdje terug heb ik op het rechts forum een introductie tot meritocratie geplaatst en aangezien de reactie daar onbestaand was probeer ik het hier met hopelijk meer succes. Ook heb ik besloten om mijn volledig werkstuk te delen met deze gemeenschap, hopelijk hebben jullie er iets aan.



Ik zoek een goeie upload site, zodat ik mijn resterende werk kan delen met deze gemeenschap.[/color]

Er zit iets in. Mensen kiezen op basis van hun bekwaamheid. Dat zou men in de Belgische politiek meer moeten doen.

De verloning zou ook volgens bekwaamheid en vooral het resultaat moeten geregeld worden.

[New Era]

Leuk boekje, de politeia. Was ik vroeger ook voorstander van. Nu nog. Beetje.

Het beste is en blijft, zoals Machiavelli al zei, een mix van allerlei systeempjes. Zo kan het één als controle voor het ander gelden.

Wat heeft u van mening doen veranderen als ik vragen mag? Ook is Machiavelli zijn werkstuk "de prins" een handboek om een ideale leider te scheppen, maar spijtig genoeg gaat ideaal en menselijk haast nooit samen en zeker niet in de politiek. Alhoewel wat u vermeldt goed klinkt, ben ik toch meer voorstander van éénheid dan van een mix.

Er zit iets in. Mensen kiezen op basis van hun bekwaamheid. Dat zou men in de Belgische politiek meer moeten doen.

De verloning zou ook volgens bekwaamheid en vooral het resultaat moeten geregeld worden.

Dan zou men bekwame mensen moeten stimuleren om zich te intereseren in een politiek systeem die wat verwaterd is. Ook is de verloning volgens bekwaamheid een interesant standpunt, maar worden nu al niet de moeilijkere beroepen aantrekkelijker gemaakt met een hogere vergoeding?

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Er zit iets in. Mensen kiezen op basis van hun bekwaamheid. Dat zou men in de Belgische politiek meer moeten doen.

De verloning zou ook volgens bekwaamheid en vooral het resultaat moeten geregeld worden.

De bekwaamheid waarin, doet er natuurlijk niet toe.

Vooral de morele en ethische en sociale-ecologische implicaties tellen daarin niet mee.

De meritocratie moet echter duidelijk dringend eens ingeperkt worden, daar waar ze het algemene belang hoogst deskundig vertrapt.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Er zit iets in. Mensen kiezen op basis van hun bekwaamheid. Dat zou men in de Belgische politiek meer moeten doen.

De verloning zou ook volgens bekwaamheid en vooral het resultaat moeten geregeld worden.

Ik zou zeggen dat New era de juiste man heeft gevonden om zijn meritocratie te helpen verwezenlijken. De vraag is: wie van de twee laat de ander de filosoof-koning oftewel de oppergaai zijn?

[Percalion]

Zoals Popper ongeveer stelde: het organiseren van een samenleving is geen kwestie van mensen maar van instellingen.

[vlijmscherp]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Er zit iets in. Mensen kiezen op basis van hun bekwaamheid. Dat zou men in de Belgische politiek meer moeten doen.

De verloning zou ook volgens bekwaamheid en vooral het resultaat moeten geregeld worden.

het communisme was in feite daarop ook gebaseerd. het is niet omdat je in iets bekwaam bent, dat je het wilt doen.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Zoals Popper ongeveer stelde: het organiseren van een samenleving is geen kwestie van mensen maar van instellingen.

En wie bemant er de instellingen?
Wie bepaalt en verlegt de doelstellingen?

Het ssoort instellingen is uiterst belangrijk, akkoord.
Het soort mensen ook.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

En wie bemant er de instellingen?
Wie bepaalt en verlegt de doelstellingen?

Het ssoort instellingen is uiterst belangrijk, akkoord.
Het soort mensen ook.

Wat Popper bedoelt, is dat je niet moet zorgen dat "het sterkste ras" of "de slimste mannen" leider worden, je moet gewoon instellingen hebben die conflicten zodanig kunnen oplossen dat er geen geweld noodzakelijk is.

[Percalion]

Democratie wordt in onze Westerse wereld bekeken als het beste politieke systeem en in onze roes zoeken we geen manieren om het te verbeteren en zijn we zelfs zo arrogant om het op te leggen aan andere landen. Maar er zijn andere systemen, systemen die in veel manieren beter zijn dan onze huidige democratie, één van deze systemen is Meritocratie. Meritocratie is gebaseerd op Plato zijn Republiek en is een rechts totalitair systeem. Het is geen extreemrechts systeem zoals vele totalitaire systemen in het verleden, dus zaken zoals racisme hebben geen plaats in een Meritocratie. Zoals je kunt zien op het politieke kompas is Meritocratie zelfs dichter bij centrum dan bij extreemrechts dus keuzes op basis van ras moet je niet verwachten in een Meritocratie. De naam totalitair heeft een slechte bijklank gekregen door de totalitaire regimes in de 20ste eeuw. Wat je niet mag vergeten is dat de geschiedenisboeken worden geschreven door de overwinnaar en alhoewel deze regimes in het verleden grote fouten hebben gemaakt mag je het zeker niet enkel in zwart wit bekijken.

Volgens Van Dale is de meritocratie een systeem waarin sociale status gebaseerd is op verdiensten (merites). Het gaat niet om een politiek systeem, maar eerder om een soort opvatting over status in de samenleving. De meritocratie staat als opvatting haaks op de traditie van het Ancien Régime, waarin iemand status had omdat hij bijvoorbeeld roemrijke voorouders had. De meritocratie veronderstelt dat status enkel 'gerechtvaardigd' kan zijn als deze status 'verdiend' werd. Aangeboren eigenschappen, overgeërfde adellijke titels en dergelijke kunnen dus geen bron van aanzien zijn.

Meritocratie heeft in de gangbare definitie dus niet rechtstreeks te maken met politieke systemen, ook al doet de uitgang -cratie misschien zo vermoeden.

Wat jij onder meritocratie verstaat, heeft in de verste verte niet te maken met wat men doorgaans onder meritocratie begrijpt. Ten eerste gebruik je de term meritocratie voor een politiek systeem; ten tweede staat dit politiek systeem nogal haaks op de opvattingen van de meritocratie.

Je stelt dat racisme niet voorkomt in jouw opvatting over meritocratie. Plato zou het niet met je eens zijn. Volgens Plato waren er verschillende "soorten" mensen, en de koning-filosoof heeft bijvoorbeeld andere biologische kenmerken dan de wachters. Er is dan ook een streng verbod op relaties tussen mensen uit de drie groepen; en mocht blijken dat een kind uit een werkersgezin zeer verstandig is, dan zal het worden weggenomen bij de ouders en opgevoed worden tot filosoof.
De staat moet met andere woorden letten op de genetische samenstelling van de drie bevolkingsgroepen, en moet actief aan eugenetiek doen, zoals een plantenkweker moet waken over de kwaliteit van zijn planten.
Je plaats in de samenleving wordt met andere woorden bepaald door je genetische samenstelling. Dit voldoet helemaal niet aan de gangbare invulling van meritocratie. Bovendien kan dit gerust 'racisme' genoemd worden.

Dat "totalitair" een slechte bijklank heeft, is misschien ten dele te wijten aan het feit dat iedere staatsvorm die totalitair genoemd kan worden, geleid heeft tot ernstige misbruiken. Indien je totalitaire regimes verdedigt, is het noodzakelijk dat je uitlegt waarom de holocaust, de Tweede Wereldoorlog, de slachtpartijen van het Japanse leger enzoverder niet zullen voorkomen in je meritocratie.

Maar wat is Meritocratie nu eigenlijk ? Plato had het in zijn Republiek over een systeem vrij van de sociale klassen gebaseerd op rijkdom, afkomst, ras, en dergelijke.

Zoals ik al schreef klopt dit niet; de drie klassen zijn weldegelijk gebaseerd op de genetische samenstelling! Plato had het over "goud", "zilver" en "brons".

Enkel drie klassen zouden er bestaan, namelijk de filosoof koningen, de wachters en het volk. De filosoof koningen zijn de rijpe mannen die als enige taak regeren hebben, de wachters zijn de vitale jeugd die de belangrijke staatsfuncties bekleden en het volk die het professionele werk deden. Na het lezen van de Republiek, vond ik drie nog altijd teveel en het bracht ook de éénvoudigheid die eigen is aan een totalitair systeem in gevaar. Ook is de vereiste van een filosoof koning en die van een wachter haast identiek, het enige grote verschil is de leeftijd.

Dat klopt niet helemaal maar ik begrijp waar je heen wil. De twee 'hoogste' klassen kunnen inderdaad eerder beschouwd worden als één klasse met twee onderafdelingen. Het gaat in essentie om twee groepen met macht en één groep zonder macht, de werkers. Er is echter weldegelijk een verschil tussen koning-filosofen en wachters. Volgens Plato bestaat Waarheid op zichzelf, als Vormen, in een op zich bestaande wereld. Deze wereld is in zekere zin échter, volmaakter dan de wereld waarin wij wonen, de schaduwwereld. De Vormenwereld is er altijd, en is constant; ze is echt en onveranderlijk. De schaduwwereld waarin wij leven verandert voortdurend, is alleen maar schijn en minderwaardig.
Bovendien is het zo dat de schaduwwereld een constante neiging tot verval vertoont.
In de Vormenwereld bevinden zich niet alleen waarheden over dingen, maar ook over ethische normen, staatsvormen en kunst. Doordat de schaduwwereld een constant verval vertoont, raakt ze steeds verder verwijderd van de onveranderlijke en échte waarheden.
Plato wilde dit verval tegenhouden, door alle verandering tegen te houden. De samenleving die niet meer kan veranderen, kan ook niet meer verder vervallen in decadentie.
De mens kan inzicht krijgen in de Vormen, de Waarheid, maar enkel door langdurig gefilosofeer en discussie. Enkel voor wie zich kan losmaken van de aardse dingen, kan het proces van "anamnesis" zich voltrekken. Enkel wie dus lang genoeg heeft nagedacht, kan de ware ethische normen ontdekken. Vandaar komt de leeftijdsvereiste: koning-filosofen moeten rijp zijn, tot de jaren van verstand gekomen, en bovendien jarenlang getraind in de filosofie. Aangezien ze de eeuwige regels gewoon zelf kunnen aanschouwen, heeft de staat geen wetten nodig; de koning-filosofen zijn verstandig genoeg om die wetten zelf te ontdekken. (Het is niet "bedenken"; ze bedenken geen nieuwe wetten - ze 'ontdekken' wetten die al bestonden in de Vormenwereld).
Koning-filosofen vormen dus een speciale elite binnen de wachters. De koning-filosofen vormen de rede, het verstand van de staat.

Dus ik zal in mijn voorstel het hebben over een Meritocratie met enkel wachters en het volk. Ik zal het hebben over de wachters en het volk en de gedachte van Plato omzetten naar de 21ste eeuw.

De wachters moesten vroeger in alles uitblinken, zij moesten de vitaliteit uitstralen van de Staat. Ze werden gekozen op basis van intelligentie en ambitie. Want beidde waren noodzakelijk voor een goed leider.

Dan heb jij een andere Plato gelezen dan ik. Intelligentie en ambitie zijn karaktereigenschappen die Plato toeschreef aan een bepaalde genetische samenstelling (zilver en goud). De wachters worden niet uitgekozen, er zijn geen staatsexamens om wachter te worden. Werkers kunnen geen wachter worden als ze "brons" zijn. Omgekeerd: wie "zilver" of "goud" is, kan niet kiezen om werker te worden, hij zou de natuurlijke orde verstoren.

Ook zijn er meerdere heersers die regeren over het land in een Meritocratie, dit zorgt voor een beter algemeen besluit en gaat corruptie tegen. Plato was er ook van overtuigd dat het goede, het sterke was. Een leider heeft altijd het beste voor zijn Staat in ogen en de sterkste zijn verzekert het succes van zijn Staat en aangezien het sterke, het goede is, zal hij kiezen voor het sterke en dus ook voor het goede. Een wachter kan een man of vrouw zijn die gekozen wordt op basis van intellect en ambitie, zaken zoals ras, bloedlijn, achtergrond, … spelen geen rol.

Mijn excuses, maar hier ga je zwaar de mist in vrees ik. Wachters worden niét gekozen. Door wie zouden ze gekozen worden? Men is wachter omdat men "zilver" is.
Ook is het niet waar dat "de leider" het beste voor zijn staat voor ogen heeft en daarom beter bestuur aflevert. Natuurlijk is dit op zich al nonsens, maar het is ook geen standpunt van Plato: aangezien de koning-filosoof inzicht heeft in de eeuwige Vormen, neemt hij sowieso de beste beslissingen. Een goede beslissing nemen is niet afhankelijk van de morele wil, maar van de kennis (cfr. Socrates' visie op misdaad: men begaat geen misdaad omdat men van kwade wil is, maar omdat men niet inziet dat misdaden niet mogen. De soldaat die in oorlogstijd zijn post verlaat, is laf; maar hij is alleen laf omdat hij niet inziet dat moed een goede deugd is.)
Een leider neemt dus geen beslissing omdat hij het beste voorheeft met de staat, maar omdat hij inzicht heeft. Hij neemt niet zomaar een beslissing; hij neemt de enige mogelijke, de enige juiste beslissing, namelijk een beslissing die in overeenstemming is met de onveranderlijke Vormen.

Het is nog maar de vraag of iemand mag bevooroordeeld zijn door iets dat hij gekregen heeft van geboorte, maar wat ben je met je talenten als je ze niet gebruikt. Wachters gebruiken hun talenten in dienst van de Staat en helpen zo de minder begaafden. Maar zijn ze nu wel de ideale heersers zoals Plato ze voorstelt, ik denk het wel. Het zijn immers de goedgunstigste, intelligentste en meest ambitieuze mensen die er zijn.

De wachters moeten gekozen worden op jonge leeftijd, dit is om “slechte” invloeden tegen te gaan. Zelfs van kinds af neem je gewoontes over van je ouders en als dienaar van de Staat moet je iedereen als gelijke zien en dus enige verwantschap met ouders of andere is uitgesloten. Vroeger werden kinderen weggerukt uit hun families, in een moderne meritocratie mogen de ouders zelfs kiezen of ze hun kind de kans geven om een hoger doel te bereiken. De opleiding van de kinderen bestaat uit wiskunde, wetenschappen, lichamelijke training, talen, kunst en muziek. De kinderen worden gekozen op basis van intelligentie en ambitie. Ze krijgen hun opleiding in afzondering van de rest van de wereld, zodat ze niet kunnen beïnvloed worden door anderen. Eens ze rijp zijn om de buitenwereld te trotseren zullen ze door selectie hun rol krijgen, de beste van de beste worden leiders terwijl de anderen lagere functies mogen bekleden. Het mogen dan wel leiders zijn, heel hun leven zullen ze in dienst staan van de Staat en dus ook het volk.

Allez, serieus nu. Hoe en op welke leeftijd ga je kinderen selecteren op basis van intellect en ambitie? Op welke leeftijd heeft men nog geen negatieve invloeden van de buitenwereld ondervonden? En kan men op die leeftijd al "intellect en ambitie" onderscheiden?
Hoe kan je mensen leren om een gemeenschap te leiden als ze afgezonderd worden van die gemeenschap om slechte invloeden te voorkomen? Hoe kan je met andere woorden hen afschermen van slechte invloeden en hen tegelijk opleiden zodat ze later die slechte invloeden kunnen tegengaan?
En last but not least; waarom zou iemand met meer intellect en ambitie per definitie een betere leider zijn? Waarom zou een verstandiger persoon per definitie de beste beslissingen nemen? Of geloof je dan werkelijk in het platonisch fabeltje van de Vormen?

Het volk is de reden van bestaan van de wachters, zonder het volk zijn de wachters waardeloos. Dit is een gedachte die de wachters met zich zullen meedragen.

Zonder volk hadden de nazi's ook geen bestaansreden. Het heeft er hen niet van weerhouden om een paar miljoen joden te vergassen. Ook als je de helft van je volk uitmoordt hou je nog voldoende volk nodig om over de baas te spelen.

Het volk zal zich nog steeds aan wetten moeten houden en de wachters zullen dan ook menselijke zondes als luiheid bestraffen, aangezien die de Staat in gevaar brengen en dus heel de maatschappij.

Wie zal er echter op toezien dat de wachters zelf niet lui worden, of dat ze zelf niet de wetten overtreden? Andere wachters? De wachters zelf? Het volk? Maar als het volk de wachters controleert, waarom kan het volk dan niet zichzelf controleren?

Het volk zal ook minder vrijheid kennen, maar het is nog maar de vraag of dat iets ergs is. We leven in een tijdperk met excessen en het “less is more” principe heeft zijn naam niet gestolen.

Die excessen zul je eens nader moeten toelichten. Volgens mij zijn de enige excessen degene die we terugvinden in de publieke sector. Tenzij je uiteraard veronderstelt dat mensen hun eigen verlangens niet kunnen inschatten en dus systematisch de foute beslissingen nemen, en uiteraard veronderstel je dat, want waarom zou je anders de democratie verwerpen? Of minder vrijheid erg is, moet je eens aan het volk vragen. Hier is alvast mijn antwoord: ja. Je blijft met je fikken van mijn vrijheid. En ook van mijn excessen. Wie zal overigens uitmaken wat excessen zijn en wat niet? Zijn boterhammen met choco een exces? Ahja, in de middeleeuwen was er nog geen choco en het ging toch ook. Dubbel glas, nog zo'n luxe. In Plato's tijd had men dat nog niet. Hygiëne, voedsel, woningen, elektriciteit en stromend water, dat zijn allemaal luxe-producten en dus verwerpelijke excessen. Of niet? Wie zal de lijn trekken? De wachters, allicht. Maar wat als de wachters aan het volk luxe ontzeggen en intussen zelf in weelde leven?

De misdaad zal hard aangepakt worden, aangezien orde een mooie zaak is. Schuldig blijft bestaan en onschuldig wordt verworpen.

Die laatste zin snap ik zelfs niet. "Schuldig blijft bestaan", "onschuldig wordt verworpen"; wat bedoel je? Dat schuldigen blijven leven en onschuldigen niet? Dat het concept "schuld" blijft bestaan, maar dat je onmogelijk "onschuldig" kan verklaard worden?

Enkel daad & motief zijn van belang, die bepalen ook de strafmaat. Men gaat er van uit dat er geen valselijke beschuldigingen bestaan, aangezien indien ontdekt de schuldige een niet zo gunstig lot te wachten staat.

Er bestaan tegenwoordig ook wetten tegen meineed enzoverder hoor. Bovendien; als het indienen van een valse beschuldiging zwaar bestraft wordt, dan zou ik wel eens kunnen doen alsof ik iets mispeuterd heb zodat iemand te goeder trouw een klacht indient en hij keihard vervolgd wordt.

Familie is onbestaand in een Meritocratie, bloedverwantschappen zijn al te lang een oorzaak geweest van ellende en een systeem waar iedereen familie is van iedereen moet dit verhelpen.

Hoe kan je dan volhouden dat, en ik citeer: "Vroeger werden kinderen weggerukt uit hun families, in een moderne meritocratie mogen de ouders zelfs kiezen of ze hun kind de kans geven om een hoger doel te bereiken". De relatie ouders-kinderen is de enige relatie die nodig is om het concept "familie" in te voeren hoor: de ouders van je ouders zijn je grootouders; de andere kinderen van je ouders zijn je broers en zussen; de andere kinderen van je grootouders zijn je ooms en tantes; de kinderen van de andere kinderen van je grootouders zijn je neven en nichten. Dus tenzij je geen ouders meer hebt, zal er wel nog familie zijn. De enige mogelijkheid is dan het collectiviseren van de vrouwen, wat Plato ook voorstelde voor de wachtersklasse. Maar dan kun je natuurlijk onmogelijk uitmaken wie de vader was - en dat is tenslotte ook de bedoeling - dus is het belachelijk om te zeggen dat de ouders zullen kiezen of hun kind hogerop raakt, aangezien minstens één van de twee ouders onbekend zal zijn.
Wie zal er dan beslissen over de opvoeding van dat kind? Ah, de familie, maar aangezien iedereen familie is van iedereen zal dat dus toch de hele gemeenschap worden. En dus de staat. Tussen haakjes, hoe ga je incest en alle nadelige gevolgen ervan vermijden? Als iedereen familie van iedereen is, wordt inteelt wel onvermijdelijk.

Plato’s visie over familie vond ik iets te extreem, daarom wens ik de huidige familie structuren onveranderd laten. Aangezien anders men meer problemen schept dan oplossingen. We leven in een wereld waar religie meer een probleem is dan een troost. In een Meritocratie kunnen religies samen leven zonder de extreme kanten weliswaar, zo dient ook religie de maatschappij en de mens helpen is immers de essentie van een religie. In onze huidige maatschappij wil men zoveel zijn, alhoewel het goed bedoeld is het resultaat vaak anders. In een Meritocratie oefent men één beroep uit en moeit zich niet met het bestuur of met andere beroepen, dit zorgt ervoor dat de persoon in kwestie al zijn energie in zijn beroep kan steken en dat maakt van hem een betere werkkracht. Sociale klassen die de bevolking onderling verdelen zijn onbestaand in een Meritocratie, een kwaaltje die eindelijk zijn dood vindt.

En nu zeg je dat je de huidige familiestructuren wil behouden? Hoe zit het nu?
Je bent tegenstander van religie. Maar wat als ik je "meritocratie" als een religieuze opvatting beschouw? Met extreme kanten? En wat als ik vind dat die meritocratie noch de maatschappij noch de mens vooruithelpt? En dat laatste is voor de verandering geen retorische vraag.
Wil men inderdaad "zoveel zijn" in onze maatschappij? Is dat slecht? Dat iedereen zich specialiseert, is een logisch gevolg van de arbeidsdeling die bekomen wordt in een liberale economie (zie Smith en co.). Wat jij voorstelt is centrale planning en taakverdeling, iets wat uiteraard onmogelijk kan werken aangezien men niet a priori iemands capaciteiten, ergo iemands "beste aanwending", kan kennen.
Je gaat er van uit dat mensen betere werkkrachten zijn indien ze zich niet moeten bezighouden met het bestuur. Jammergenoeg zijn er zelfs empirische studies die het tegendeel bewijzen. Mensen zijn gemotiveerder en betalen zelfs liever hun belastingen als ze inspraak hebben in het beleid. In Zwitserland is vastgesteld dat mensen het gelukkigst zijn in die kantons waar er meest democratie is (bindende referenda enzoverder). Er is in Zwitserland ook een positief verband tussen democratisch gehalte en het inkomen.
En natuurlijk zijn er sociale klassen die de mensen verdelen; je zegt zelf dat er een wachters-klasse is, en het volk. Als dat geen verdeling is, dan ben ik Diogenes van Sinope.

In het verleden zijn er al systemen geweest met Meritocratische elementen. Ghenghis Khan koos zijn soldaten op basis van hun bekwaamheid, niet op basis van hun achtergrond. Eén van zijn belangrijkste generaals was een krijgsgevangene die zich bewezen had op het slagveld.

Ghenghis Khan heeft naar alle waarschijnlijkheid nooit van Plato gehoord. Een personeelsdirecteur die iemand aanwerft op basis van zijn capaciteiten heeft meestal ook niet de Platonische theorie in gedachten.
En nogmaals: iemand selecteren op basis van verdiensten/capaciteiten is niét wat Plato voorstond. Moed, intellect enzoverder zijn volgens Plato bepaalde eigenschappen van soorten mensen, net zoals geur en kleur eigenschappen van bloemen zijn. Er is hoogstens een "kwaliteitscontrole" om toe te zien dat er geen plotse mutaties zijn.

Ook Confucius had Meritocratische ideeën. Hij stelde in vraag of bloedlijn wel bekwaamheid garandeerde. Ook liet hij later in zijn leven iedereen toe als student en als je weet dat Confucius de leerkracht was van toekomstige leiders snap je de boodschap wel.

Confucius leefde terzelfdertijd als Socrates. Socrates leefde in Griekenland, Confucius in fuckin' China. Naar alle waarschijnlijkheid heeft hij zijn ideeën niet aan Plato ontleend. Bovendien: ik betwijfel ook dat bloedlijn bekwaamheid garandeert, dat maakt van mij nog geen voorstander van je “meritocratische” samenleving. Wat mij betreft, en hierin volg ik Popper: de vraag is niet welke mensen de staat moeten leiden, de vraag is welke instellingen er moeten zijn.

Maar waar kan je nu dit systeem toepassen, de huidige democratieën zullen niet onmiddellijk geneigd zijn om zomaar de macht over te dragen. Daarom is het misschien beter om een voorbeeld te zoeken. Dit voorbeeld kan Irak worden. Irak is één van de landen dat men probeert democratie op te leggen. Maar klinkt de situatie van Irak niet bekend in de oren. Verslagen in de oorlog, jonge democratie, economische wanorde en terreur. Dit klinkt verrassend veel als Duitsland in het interbellum en we weten wat er ontstaat in een dergelijk klimaat. Meritocratie kan gezien worden als de gulden middenweg tussen dictatuur en democratie. Irak kan dienen als een meritocratisch proefproject en het kan met tijd een democratie worden. Maar als men dat nog zal willen, is nog maar de vraag.

Hierbij verlies je uit het oog dat “de huidige democratieën” geen dingen zijn, maar systemen. “Een democratie” is geen mens die zal/kan beslissen de macht over te dragen. Als we even negeren dat weinig landen echt democratisch zijn: in een democratie beslist de meerderheid. Als je stelt dat weinig democratieën de macht willen overdragen, zeg je eigenlijk dat je een regeling wil invoeren waar de meerderheid van de bevolking allicht niet mee akkoord gaat. Je claimt dat het Westen “de democratie wil opleggen”, maar wat je zelf wil zeggen is eigenlijk: “… en in plaats van democratie moeten we meritocratie opleggen”. Intussen weet ik nog steeds niet wat je zal doen als de meritocratie niet werkt, als de wachters wrede klootzakken blijken te zijn die zich niets aantrekken van de wetten die ze aan anderen opleggen. Waarom is de meritocratie een gulden middenweg tussen dictatuur en democratie? Is er dan iets mis met de democratie? Je beweert van wel, maar je zegt nergens waarom dat zo is. Je zegt ook nergens waarom de meritocratie beter zou zijn. Je gaat een volledig land als “proefproject” nemen, je gaat mensen beschouwen als proefkonijnen om eens te checken of je politieke visie in de praktijk zou werken. En wat als het niet werkt? Wat als de bevolking uitgemoord wordt door de wachters, wat perfect mogelijk is? Wat als de bevolking dwangarbeid moet verrichten ter meerdere eer en glorie van de staat? In dat geval vind ik dat jij verantwoordelijk moet gesteld worden.
Waar je ook niet op antwoordt, is op de beslissingsbevoegdheid van de staat. De staat is in essentie het monopolie op geweld, of zoals Friedrich Engels schreef: De staat is uiteindelijk een groep gewapende mannen. Waarover mag jouw staat beslissen en waarover niet? Is er een grondwet? Wie kan de grondwet wijzigen? Hoe worden de wachters in jouw systeem gekozen? Bij Plato worden ze alvast niet gekozen, ze worden gekweekt. En er is geen grondwet want de koning-filosofen zijn verstandig genoeg om de wetten zelf te ontdekken. De staat van Plato mag over alles beslissen en het individu is ondergeschikt aan de gemeenschap. Een echt goede reden voor die collectivistische opvatting is er echter niet. Waarom zou een mens ondergeschikt moeten zijn aan de staat? Het is veeleer de staat, die een strafblad heeft, die ondergeschikt moet zijn aan het individu, dat een veel properder curriculum kan voorleggen qua verwezenlijkingen.
De staat is op zijn best een noodzakelijk kwaad, en zelfs dat kunnen we betwijfelen. Als er dan toch een staat moet zijn, moet alles er aan gedaan worden opdat de staat minimaal zou blijven. De Founding Fathers van de VS. hadden dit goed voorzien. Staat er immers niet in hun Declaration of Independence We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable Rights, that among these are Life, Liberty and the pursuit of Happiness.--That to secure these rights, Governments are instituted among Men, deriving their just powers from the consent of the governed, --That whenever any Form of Government becomes destructive of these ends, it is the Right of the People to alter or to abolish it, and to institute new Government, laying its foundation on such principles and organizing its powers in such form, as to them shall seem most likely to effect their Safety and Happiness. Het is geen toeval dat de Amerikaanse grondwet zoveel “checks and balances” bevat die moeten verhinderen dat de staat ontspoort. Het recht om wapens te dragen, burgermilities op te starten enzoverder zijn allemaal uitdrukkelijk voorzien om te verhinderen dat de staat een onderdrukker zou worden. Het enige wat de staat in deze visie mag doen, is “to secure these rights”, nl. verzekeren dat iedereen het recht op leven, op vrijheid en het navolgen van geluk krijgt. En goed, het staat er duidelijk in: als een overheid haar boekje te buiten gaat heeft het volk het recht om een nieuwe overheid op te richten. Ik zou ook nog de “Déclaration” van 1789 kunnen citeren en een hoop andere documenten die aan de basis liggen van de Westerse voorliefde voor democratie. (Frankrijk, België… waren niet meteen democratisch en zijn het nog steeds niet volledig, maar de principes van de democratie zijn weldegelijk gebaseerd op de grondrechten die beschreven staan in die eerste teksten). De democratie in het Westen hangt samen met de emancipatie van het individu, met het idee dat alle mensen gelijk geschapen zijn met gelijke rechten. Dat staat haaks op het Platonische idee van ‘superieure’ en ‘inferieure’ bevolkingsgroepen. Niemand heeft het recht om over een ander te heersen (of “wachter te spelen” ); een overheid moet dus als een noodzakelijk kwaad beschouwd worden en ook zo behandeld worden. Dat wil zeggen: de macht van de overheid moet minimaal zijn, en de werking van de overheid moet transparant en democratisch zijn. De scheiding der machten, het feit dat begrotingen moeten goedgekeurd worden, de verantwoording van de regering aan het volk, dat zijn allemaal ‘checks and balances’ om te verzekeren dat de overheid niet ontspoort. Waar eindigt in jouw visie de macht van de staat en waar begint de vrijheid van het individu? Daar doe je geen uitspraken over. Waarover mogen de wachters met andere woorden beslissen? En hoe ga je verzekeren dat ze niet meer macht naar zich toe trekken dan ze mogen? Wie gaat daarop toezien? Wat moet ik doen als ik mishandeld word door iemand van de overheid? Wat moet ik doen als de overheid aan vriendjespolitiek doet? Hoe zullen de rechtbanken georganiseerd zijn?

Ik ben voorstander van een goed uitgevoerde Meritocratie, het is een systeem die veel mogelijkheden bied en het is een stap voorwaarts in de geschiedenis van de mensheid.

Je baseert je op Plato. De man is 2500 jaar dood. Een stap voorwaarts zou ik het niet noemen.

Ik wou nog even mijn bronnen vermelden, mijn werk is tot stand gekomen door o.a. Plato zijn Republiek, George Orwell’s 1984, Aldous Huxley’s Brave New World (Heerlijke Nieuwe Wereld), de eindeloze discussies op www.politicsforum.org met in het bijzondere Jesse, Vivisekt, Drummond en starman2003 en mijn werkstuk “Is er een meritocratische toekomst mogelijk ?”.

Leestip: Karl R. Popper, “The Open Society And Its Enemies”, vooral Vol. I “The Spell of Plato”, maar lees ook maar meteen zijn vernietigende kritiek op Aristoteles, Hegel en Marx in het tweede deel. Democratie is overigens niet zozeer een systeem waarin de meerderheid het voor het zeggen heeft. Dat is de praktische invulling misschien. In de eerste plaats is democratie een bepaalde organisatie van de samenleving, zodat conflicten kunnen worden opgelost zonder gebruik van geweld. De vraag is niet “wie de staat moet besturen”. Dat is de vraag die Plato zich stelt, het is de vraag die jij beantwoordt met je meritocratie, maar dat is niet de centrale vraag van de politieke filosofie. Ik vraag me trouwens ook af of je begrepen hebt wat Orwell en Huxley bedoelen met hun werken. Het zijn dystopische visies op de samenleving, geen utopische. Zowel Huxley als Orwell schetsen een toekomstvisie waarmee ze hun tijdgenoten willen waarschuwen voor totalitaire tendensen in de toenmalige samenleving. Bij Orwell wordt de staat een allesoverheersende tirannie, gesteund op repressie en terreur. Bij Huxley wordt de bevolking in slaap gewiegd door de staat, met gratis drugs en vrije liefde. Noch Orwell, noch Huxley gaan akkoord met de samenleving die zij schetsen. Huxleys indeling van de mensheid in alfa’s tot epsilons lijkt trouwens nogal op Plato’s visie, maar dan met meer verschillende groepen.

[Percalion]

Geen dank.

[Percalion]

O ja, een goede upload-site is www.putfile.com , maar ik betwijfel of je Word-documenten kan plaatsen ginds. Anders moet je eens zoeken, normaal geeft iedere provider een aantal megabyte webspace ook. In mijn geval moet ik gewoon in de adresbalk intikken ftp://users.skynet.be/ en dan krijg ik een scherm waarin ik mijn gebruikersnaam en wachtwoord ingeef, en hup, ik kan gewoon dingen kopiëren vanop mijn harde schijf naar mijn webruimte.

[circe]

interessante discussie.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Wat Popper bedoelt, is dat je niet moet zorgen dat "het sterkste ras" of "de slimste mannen" leider worden, je moet gewoon instellingen hebben die conflicten zodanig kunnen oplossen dat er geen geweld noodzakelijk is.

Kan ik best inkomen.
Popper is de man van de Open Society.

[eno2]

Meritocratie= Bourgeoisie?????
Want die hebben het allemaal zelf verdiend (te beginnen met de slavenhandel).

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Kan ik best inkomen.
Popper is de man van de Open Society.

Dat is-ie zeker. l

[New Era]

Beste Percalion, mijn excuses voor deze late reactie. U hebt veel energie gebruikt om mijn korte introductie tot meritocratie te weerleggen. Wat ik heb kunnen afleiden uit uw redevoering, is dat u een intelligente man/vrouw bent. Dus betwijfel ik niet dat uw de mening deelt dat de ziel primeert op de letter. Als men vertrekt uit dit standpunt, dan zal men zien dat Plato voor mij eerder een bron van inspiratie was dan een leermeester.

Ook heb ik nooit beweerd dat ik al zijn ideeën heb overgenomen en is meritocratie nog een open begrip. Want als ik me niet vergis is deze manier van leven nog altijd niet in werkelijkheid omgezet. Ik vond het opmerkelijk dat u al mijn standpunten wou toetsen aan "de Republiek" en Plato zijn gedachten maar ik zie even niet in waarom. Een basisidee is en blijft een basis en ieder mensen zal het tot iets anders uitwerken. Uw ideeën over de totalitaire leefwereld vond ik wat te deprimerend om eerlijk te zijn.

Toch wil ik een zekere zin uw werk belonen, hier kan u mijn werkstuk downloaden.