socialisme op komst ...

[kaatd]

Ondanks de onzin van Fukuyama die meende dat de geschiedenis was afgelopen en dat het kapitalisme, de zgn. 'vrije' markt en de burgerlijke, representatieve democratie het eindpunt van die geschiedenis zijn, zien we een tegenovergestelde ontwikkeling.

In Latijns-Amerika is de opmars van links duidelijk en zeer fel. Van sociaal-democratische tot radikaal linkse regeringen en presidenten winnen er verkiezing na verkiezing.

Maar ook in Aziê groeit de aanhang van het socialisme. In Nepal zullen de Maoisten binnenkort deel uitmaken van de interim regering die een nieuwe grondwet moet uitschrijven. In afwachting van die verkiezingen praten de Maoisten over vrede maar weigeren ze vooralsnog hun wapens neer te leggen.

In India noemt de Eerste Minister [SIZE=2]Manmohan Singh de opkomst van Maoisten de grootste binnenlandse bedreiging. De Maoisten die er al decennia strijd leveren in geïsoleerde gebieden, hebben sinds kort een heuse coridor die loopt van de grens met Nepal in het Noorden tot het Zuiden aan de zee. Het aantal conflicten is er de laatste tijd jaarlijks verdubbeld. Het aantal militantn is naar verluidt op vijf jaar vertienvoudigd.
In diverse Indiase deelstaten vormen communisten de grootste partij, nemen ze deel aan het beleid of vormen ze de belangrijkste oppositiepartij.

Naarmate de tegenstellingen in en van het kapitalisme toenemen, groeit mondiaal ook de polarisatie. Tegenover religie of ras als belangrijkste inspiratiebron tegen het Westen, lijkt me een materialistische, historsiche en dialectische analyse bijzonder hoopgevend.
[/SIZE]

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door kaatd

Ondanks de onzin van Fukuyama die meende dat de geschiedenis was afgelopen en dat het kapitalisme, de zgn. 'vrije' markt en de burgerlijke, representatieve democratie het eindpunt van die geschiedenis zijn, zien we een tegenovergestelde ontwikkeling.

In Latijns-Amerika is de opmars van links duidelijk en zeer fel. Van sociaal-democratische tot radikaal linkse regeringen en presidenten winnen er verkiezing na verkiezing.

Maar ook in Aziê groeit de aanhang van het socialisme. In Nepal zullen de Maoisten binnenkort deel uitmaken van de interim regering die een nieuwe grondwet moet uitschrijven. In afwachting van die verkiezingen praten de Maoisten over vrede maar weigeren ze vooralsnog hun wapens neer te leggen.

In India noemt de Eerste Minister [SIZE=2]Manmohan Singh de opkomst van Maoisten de grootste binnenlandse bedreiging. De Maoisten die er al decennia strijd leveren in geïsoleerde gebieden, hebben sinds kort een heuse coridor die loopt van de grens met Nepal in het Noorden tot het Zuiden aan de zee. Het aantal conflicten is er de laatste tijd jaarlijks verdubbeld. Het aantal militantn is naar verluidt op vijf jaar vertienvoudigd.
In diverse Indiase deelstaten vormen communisten de grootste partij, nemen ze deel aan het beleid of vormen ze de belangrijkste oppositiepartij.

Naarmate de tegenstellingen in en van het kapitalisme toenemen, groeit mondiaal ook de polarisatie. Tegenover religie of ras als belangrijkste inspiratiebron tegen het Westen, lijkt me een materialistische, historsiche en dialectische analyse bijzonder hoopgevend.
[/SIZE]

Nu moeten we een en ander wel nuanceren: India is nooit een kapitalistisch bastion geweest, en als ik me niet vergis één communistische partij er nu al deel uit van de regering?

Overigens vind ik het geen lovenswaardig feit dat het aantal conflicten in een regio verdubbelt.

Nog los van het feit dat socialisme uiteraard op korte termijn wel leuk kan zijn maar op langere termijn in het zand bijt.

[kaatd]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Nu moeten we een en ander wel nuanceren: India is nooit een kapitalistisch bastion geweest

Nee, volgens de grondwet is het zelfs een "sovereign socialist secular democratic republic".

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door kaatd

Ondanks de onzin van Fukuyama die meende dat de geschiedenis was afgelopen en dat het kapitalisme, de zgn. 'vrije' markt en de burgerlijke, representatieve democratie het eindpunt van die geschiedenis zijn, zien we een tegenovergestelde ontwikkeling.

In Latijns-Amerika is de opmars van links duidelijk en zeer fel. Van sociaal-democratische tot radikaal linkse regeringen en presidenten winnen er verkiezing na verkiezing.

Maar ook in Aziê groeit de aanhang van het socialisme. In Nepal zullen de Maoisten binnenkort deel uitmaken van de interim regering die een nieuwe grondwet moet uitschrijven. In afwachting van die verkiezingen praten de Maoisten over vrede maar weigeren ze vooralsnog hun wapens neer te leggen.

In India noemt de Eerste Minister [SIZE=2]Manmohan Singh de opkomst van Maoisten de grootste binnenlandse bedreiging. De Maoisten die er al decennia strijd leveren in geïsoleerde gebieden, hebben sinds kort een heuse coridor die loopt van de grens met Nepal in het Noorden tot het Zuiden aan de zee. Het aantal conflicten is er de laatste tijd jaarlijks verdubbeld. Het aantal militantn is naar verluidt op vijf jaar vertienvoudigd.
In diverse Indiase deelstaten vormen communisten de grootste partij, nemen ze deel aan het beleid of vormen ze de belangrijkste oppositiepartij.

Naarmate de tegenstellingen in en van het kapitalisme toenemen, groeit mondiaal ook de polarisatie. Tegenover religie of ras als belangrijkste inspiratiebron tegen het Westen, lijkt me een materialistische, historsiche en dialectische analyse bijzonder hoopgevend.
[/SIZE]

Overal bloed en tranen... Weg vrije meningsuiting, weg mensenrechten, (nog verder) weg welstand en welzijn...

Die mensen staan een mooie toekomst te wachten...

---

---

Tijdens Mao's bewind kwamen er miljoenen Chinezen om. Daar stond tegenover dat de levensverwachting van 35 jaar (1949) omhoog ging tot 70 jaar (1970) en het analfabetisme ook sterk afnam. Desondanks is zo'n zelfde patroon ook te zien in andere, niet-communistische, Oost-Aziatische landen.

Persoonsverheerlijking

Rondom de persoon van Mao was er met name in de jaren zestig en zeventig een hysterische persoonsverheerlijking ontstaan. Deze persoonsverheerlijking, te vergelijken met die rond de personen van Stalin en Hitler, ging alle bevattingsvermogen te boven.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Mao_Zedong

Tja...

[Dumballover]

Oorspronkelijk geplaatst door CHIPIE

Overal bloed en tranen... Weg vrije meningsuiting, weg mensenrechten, (nog verder) weg welstand en welzijn...

Die mensen staan een mooie toekomst te wachten...

---

---

Tja...

Ik denk niet dat door het socialisme er een afbraak zal komen op de mensenrechten. Integendeel door de decentralisatie zullen er verschillende media aan bod komen waar je je mening kwijt kunt. Ik weet dat dit niet echt het geval was van Mao of Stalin, maar daar was er meer sprake van staatskapitalisme.

Liberalen spreken altijd over waarden als vrijheid van onderneming of vrijheid van meningsuiting, maar je vrijheid gaat maar zover tot je de financiële mogelijkheden toe hebt. Arbeiders van het kapitalisme hebben slechts hun arbeid te geven en hebben als gevolg geen vrijheid. Als je als arbeider stemt op de liberalen stem je voor de vrijheid van anderen.

Het socialisme is inderdaad op komst, vooral in Latijns-Amerika met Morales, Chavez en Castro en ook in Chili is er nu een duidelijke beweging richting socialisme. Dat is waarschijnlijk omdat de neoliberale politiek zijn eerste slag sloeg(met reagan en tatcher, begin jaren 80) in Zuid-Amerika. Ze hebben er waarschijnlijk flink genoeg van. Een merkwaardig fenomeen hierbij is het protest van de jongeren(chili, frankrijk) die beseffen dat hen een tijd van uitbuiting, maximale werkuren, onzekerheid, ... te wachten staat.

Hopelijk laat venezuela zich niet isoleren! Amerika probeert er tenminste alles aan om Chavez als crimineel te beschouwen.

Wat betreft Nepal ben ik niet echt op de hoogte. Ter vervanging van de dictatoriale monarchie komt er toch gewoon een liberale partij aan de macht? Maar, ja met communsiten in de oppositie zullen ze hopelijk veel van hun beleid moeten wijzigen.

[kaatd]

Oorspronkelijk geplaatst door CHIPIE

Overal bloed en tranen... Weg vrije meningsuiting, weg mensenrechten, (nog verder) weg welstand en welzijn...

Die mensen staan een mooie toekomst te wachten...

In Nepal had je onder het bewind van de koning Gyanendra geen vrije meningsuiting, had je repressie van alle politieke partijen, neerschieten van ongewapende betogers, geen welstand maar vooral gigantische armoede.
De mensen staat een toekomst te wachten die hopelijk erg verschilt van hun recente verleden, ja en die ze zélf vorm kunnen geven.

Tijdens Mao's bewind kwamen er miljoenen Chinezen om.

Yep, dat is zo. Ook voor Mao's bewind kwamen er miljoenen Chinezen om en nadien ook. Heel erg verwonderlijk is dat niet als je 1,2 miljard inwoners hebt ...

Daar stond tegenover dat de levensverwachting van 35 jaar (1949) omhoog ging tot 70 jaar (1970) en het analfabetisme ook sterk afnam. Desondanks is zo'n zelfde patroon ook te zien in andere, niet-communistische, Oost-Aziatische landen.

In die andere Aziatische landen stierven ook miljoenen mensen, ook al was er geen Mao aan de macht.

Ik ben geen verheerlijker van Mao maar wel van het feit dat de mensen rechtstaan, zelf de touwtjes in handen nemen, koningen en burgerlijke regeringen afzetten en buitensmijten en zelf beslissen wat voor leven ze willen en welke prioriteiten ze van hun regeringen eisen. Dat is in Nepal en India (en Latijns-Amerika) aan de hand en dat vind ik dus goed nieuws.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Dumballover

Ik denk niet dat door het socialisme er een afbraak zal komen op de mensenrechten. Integendeel door de decentralisatie zullen er verschillende media aan bod komen waar je je mening kwijt kunt. Ik weet dat dit niet echt het geval was van Mao of Stalin, maar daar was er meer sprake van staatskapitalisme.

Liberalen spreken altijd over waarden als vrijheid van onderneming of vrijheid van meningsuiting, maar je vrijheid gaat maar zover tot je de financiële mogelijkheden toe hebt. Arbeiders van het kapitalisme hebben slechts hun arbeid te geven en hebben als gevolg geen vrijheid. Als je als arbeider stemt op de liberalen stem je voor de vrijheid van anderen.

Het socialisme is inderdaad op komst, vooral in Latijns-Amerika met Morales, Chavez en Castro en ook in Chili is er nu een duidelijke beweging richting socialisme. Dat is waarschijnlijk omdat de neoliberale politiek zijn eerste slag sloeg(met reagan en tatcher, begin jaren 80) in Zuid-Amerika. Ze hebben er waarschijnlijk flink genoeg van. Een merkwaardig fenomeen hierbij is het protest van de jongeren(chili, frankrijk) die beseffen dat hen een tijd van uitbuiting, maximale werkuren, onzekerheid, ... te wachten staat.

Hopelijk laat venezuela zich niet isoleren! Amerika probeert er tenminste alles aan om Chavez als crimineel te beschouwen.

Wat betreft Nepal ben ik niet echt op de hoogte. Ter vervanging van de dictatoriale monarchie komt er toch gewoon een liberale partij aan de macht? Maar, ja met communsiten in de oppositie zullen ze hopelijk veel van hun beleid moeten wijzigen.

Ik heb het nogal moeilijk met redeneringen die het socialisme verheerlijken maar toch steeds moeten vermelden dat alle voorbeelden van centrale planning geen écht socialisme waren. Wie kan mij garanderen dat de schaarstes, de lange wachtrijen, de bureaucratie, de onderdrukking, de strafkampen... ook niet zullen voorkomen in de "Europese Socialistische Unie"?

In een ander topic zei ik het ook net: men overschat nogal de macht van 'de rijke' en onderschat de macht van 'de gewone man' in het kapitalisme, net zoals men de macht van de arbeider in een hypothetisch socialisme overschat.

'Arbeiders van het kapitalisme' hebben de laatste tweehonderd jaar bijvoorbeeld de levensverwachting zien stijgen, de kindersterfte zien dalen, de levensstandaard zien toenemen enzoverder. Dat is niet zozeer te danken aan vakbonden en sociale strijd maar eerder aan concurrentie. Vakbonden hebben bijvoorbeeld nooit geëist dat de telefoon, de gloeilamp, de auto en het internet uitgevonden moesten worden.

Als ik bovendien lees dat de maoïsten nog steeds hun wapens niet neerleggen, en dat in India de conflicten verdubbeld zijn, heb ik weinig hoop dat het socialisme dat men ginds zal/zou vestigen vredelievend zal zijn.

[kaatd]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Nu moeten we een en ander wel nuanceren: India is nooit een kapitalistisch bastion geweest

De Communistische Partij is er de derde grootste politieke formatie met meer dan 20 miljoen stemmen...

[Pelgrim]

op een bevolking van bijna 1 miljard maakt dat dus: twee procent. Hoeveel stemmen halen die andere twee dan eigenlijk?

[kaatd]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

op een bevolking van bijna 1 miljard maakt dat dus: twee procent. Hoeveel stemmen halen die andere twee dan eigenlijk?

Er stemmen geen miljard mensen maar zo'n 300 miljoen. De Communistisch Partij haalt er 5,7%. Het linkse blok (Communist Party of India (Marxist), Communist Party of India, Revolutionary Socialist Party, All India Forward Bloc in totaal bijna 8 %. De volledige uitslag vind je hier.

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

op een bevolking van bijna 1 miljard maakt dat dus: twee procent. Hoeveel stemmen halen die andere twee dan eigenlijk?

Hmmm... een miljard mensen zijn geen miljard kiezers!!!

Het communisme zal daar ook maar met de wapens iets te zeggen krijgen... Maar ja, dat wist U ook...

[StevenNr1]

In Kerala (regio in India) hebben communisten trouwens heel wat goeds verwezenlijkt.

[Pelgrim]

Oorspronkelijk geplaatst door kaatd

Er stemmen geen miljard mensen maar zo'n 300 miljoen. De Communistisch Partij haalt er 5,7%. Het linkse blok (Communist Party of India (Marxist), Communist Party of India, Revolutionary Socialist Party, All India Forward Bloc in totaal bijna 8 %. De volledige uitslag vind je hier.

twee keer Communist Party of India, een versie marxistisch en een versie niet marxistisch?
rare jongens die indiërs.

[Percalion]

Overigens heeft men in India zo ooit het lumineuze idee gekregen om de graanhandel te nationaliseren.

Dat werkte niet zo best. Ik heb daarover ergens nog een artikeltje liggen maar dat zal waarschijnlijk nog op kot liggen.

[styllo_ben]

Oorspronkelijk geplaatst door CHIPIE

Overal bloed en tranen... Weg vrije meningsuiting, weg mensenrechten, (nog verder) weg welstand en welzijn...

Die mensen staan een mooie toekomst te wachten...

je bedoelt dat je aandelen niet meer veel gaan opbrengen?

Tja...

weer geen argumenten gevonden?

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door styllo_ben

je bedoelt dat je aandelen niet meer veel gaan opbrengen?

weer geen argumenten gevonden?

Tja, Styloke, als men na 100 jaar communistische geschiedenis (en meer dan 100 miljoen doden[SIZE=1], wat geen slecht gemiddelde van 1 miljoen per jaar betekent)[/SIZE] nog op zoek moet gaan naar argumenten...

---

Off topic

[SIZE=1]Bent U soms stekeblind dat U niet ziet dat het communisme nergens gewerkt heeft?[/SIZE]

U mag natuurlijk ook opgeven waar het wel gewerkt heeft en waar de inwoners er beter op geworden zijn... Doen, zou ik zeggen...
En als het kan... met argumenten...

[SIZE=1]U mag U zelfs laten bijstaan door Kaatd, dan ben ik zeker dat het deskundig en objectief is...[/SIZE]

[Dumballover]

Oorspronkelijk geplaatst door CHIPIE

[SIZE=1]Bent U soms stekeblind dat U niet ziet dat het communisme nergens gewerkt heeft?[/SIZE]

Ik begrijp niet goed wat je bedoelt met werken? Zelf al maakte het communisme in zijn beginfase veel slachtoffers, het is een logische reactie op honderden jaren uitbuiting door de burgerij. Een mens wilt niet alleen in leven blijven, hij wilt ook rechten verwerven, opleiding genieten, zich sociaal engageren en dan heb ik het over iedere mens, niet slechts de bevoorrechten die je nu hebt in het kapitalisme.

Cuba is er nu ook veel beter op geworden dan tijdens het harde regime van Batista, maar dat ging inderdaad niet zonder slag of stoot. Tegenwoordig zou een omschakeling van kapitalisme naar socialisme democratisch, en zonder slachtoffers, moeten gebeuren. Al kun je wel door een embargo de economie op zijn kop zetten met alle gevolgen van dien. Het is dus van belang bij het socialisme dat zich in de buurlanden ook kleine revoluties ontketenen. Het socialisme is dan een tijdelijke situatie die de oneerlijke arbeidsverhoudingen opheft en uiteindelijk verder gaat als het communisme. Het zal er zeker nog van komen, mensen zullen dit niet blijven pikken en sommigen zullen het voortouw nemen en arbeiders zullen zich aangesproken voelen en zich verenigen. En eens de arbeiders een overtuigd standpunt kiezen, zal niemand hen nog kunnen stoppen.

[styllo_ben]

Oorspronkelijk geplaatst door CHIPIE

Tja, Styloke, als men na 100 jaar communistische geschiedenis (en meer dan 100 miljoen doden[SIZE=1], wat geen slecht gemiddelde van 1 miljoen per jaar betekent)[/SIZE] nog op zoek moet gaan naar argumenten...

---

Off topic

[SIZE=1]Bent U soms stekeblind dat U niet ziet dat het communisme nergens gewerkt heeft?[/SIZE]

U mag natuurlijk ook opgeven waar het wel gewerkt heeft en waar de inwoners er beter op geworden zijn... Doen, zou ik zeggen...
En als het kan... met argumenten...

[SIZE=1]U mag U zelfs laten bijstaan door Kaatd, dan ben ik zeker dat het deskundig en objectief is...[/SIZE]

tis duidelijk. het gevolg van die verlinksing voelt hij al in zijn aandelenportefeuille. Zie eens hoe chagrijnig hij is.

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dumballover

Ik begrijp niet goed wat je bedoelt met werken? Zelf al maakte het communisme in zijn beginfase veel slachtoffers, het is een logische reactie op honderden jaren uitbuiting door de burgerij. Een mens wilt niet alleen in leven blijven, hij wilt ook rechten verwerven, opleiding genieten, zich sociaal engageren en dan heb ik het over iedere mens, niet slechts de bevoorrechten die je nu hebt in het kapitalisme.

Cuba is er nu ook veel beter op geworden dan tijdens het harde regime van Batista, maar dat ging inderdaad niet zonder slag of stoot. Tegenwoordig zou een omschakeling van kapitalisme naar socialisme democratisch, en zonder slachtoffers, moeten gebeuren. Al kun je wel door een embargo de economie op zijn kop zetten met alle gevolgen van dien. Het is dus van belang bij het socialisme dat zich in de buurlanden ook kleine revoluties ontketenen. Het socialisme is dan een tijdelijke situatie die de oneerlijke arbeidsverhoudingen opheft en uiteindelijk verder gaat als het communisme. Het zal er zeker nog van komen, mensen zullen dit niet blijven pikken en sommigen zullen het voortouw nemen en arbeiders zullen zich aangesproken voelen en zich verenigen. En eens de arbeiders een overtuigd standpunt kiezen, zal niemand hen nog kunnen stoppen.

U bent wss ook iemand die weet wat goed is voor de meinssennn...

Allee, het heeft goed gewerkt in de ex-SU en satellietlanden, Albanië, China, Noord-Korea, Cambodja...

Tja, waar heeft het gewerkt (hopelijk begrijpt U dat)? Waar was/is het lot van de inwoners fel verbeterd? Waar heeft men persvrijheid, vrije meningsuiting (o.a. internet) en worden de mensenrechten gerespecteerd?

Tja, Cuba... Dan zat U momenteel wel niet op het internet...
Met die welvaart die men daar heeft, met die vrijheden die men daar heeft... was hier het kot te klein...

[Dumballover]

In Rusland werd er in de periode 1917-1924(niet toevallig onder Lenin) een onderwijssysteem gestart waar inschrijvingsgeld, schooluniformen en ingangsexamens afgeschaft werden. De regering stimuleerde ook allerlei plastische kunstvormen, zoals het wereldberdoemde sociaal-realisme. Zou u dan niet beginnen nadenken van hmm... misschien is het communisme nog niet zo slecht! Of beschouwt u dat niet als werken, want inderdaad ik weet niet wat je bedoelt met 'werken'. Moet er voor iedereen een algehele welvaart zijn? Dat is onmogelijk, want rijkdom(zoals we ze nu kennen) kan onmogelijk bestaan zonder de uitbuiting van de ander.