De 'Het verhaal vooraf'-topic

BigF · 3 september 2006, 23:55

"Ik doe nooit nog groene veters in mijn schoenen", zei Karel terwijl hij het dijbeen in de vulkaanmond gooide.

Wat is hier het verhaal vooraf?
En degene met het beste verhaal vooraf mag een nieuw einde voor een verhaal vooraf verzinnen.

BigF · 4 september 2006, 11:08

Weinig fantasie hier pressies...

MaXiMuS · 4 september 2006, 11:52

tzal dan ook nie moeilijk zijn om te winnen:

Kareltje had er schoon genoeg van. De vuile oorlog. De vuile Walen. Dus sprak hij zijn connecties aan. Want connecties had ie wel, ons Kareltje.

Ach, hij was nu eenmaal minister van buitenlandse zaken. Na de schrijnende vertoning onder de noemer verkiezingen, had zijn zwarte vriend Kabila jr. gewonnen. Tijd om iets terug te doen, redeneerde -want dat kan ie wel- Kareltje. Via de GSM is zoiets snel geregeld. En zoiets, dat was het nucleaire transport naar Antwerpen-haven.

Filip, dé Filip, moest hier niets van weten. Geen neger-shit in mijn stad, brulde hij op de barricades. Helaas, het was ene Patrik J. die burgemeester was geworden. En niet de immer grappige Filip. Het transport ging dus door. En vanuit Antwerpen ging het zelfs per trein, nota bene zonder vertragingen, naar de site Kempen-Canaveral.

De grond is daar toch al genoeg vervuild, dacht Karel, en die Limburgers zijn zo achterlijk dat ze wellicht denken dat mijn vuile bom, ook wel nucleaire bom genaamd, een lantaarnpaal is.

Dat was inderdaa het geval bij onze goede vrien Stevie. Stevie ha niks in de mo.

Van daaruit was het een makkie. De nuke werd afgeschoten. Bushie zat op de eerste rij met open mond te kijken naar zoveel vuurwerkpracht.

Helaas. Helaas. Helaas. Er waren ook slachtoffer. Niet in het minst het iets minder ontwikkelde Wallonië. Maar dat kan ons geen zak schelen, eerlijk. Neen, het was helaas Kareltje die op het net iets minder geweldige idee kwam alles van nabij te bestuderen. Want hij vertrouwde zijn vriend Kabila jr voor geen haar. Kabila jr was dan wel kaal, deze keer was het eveneens figuurlijk bedoeld.

En zo geschiedde het, dat Kareltje in de explosie zijn been verloor. Dat er menig vulkaan in Wallonië het levenslicht zag. En dat Kareltje wijselijk besloot zijn afgerukte dijbeen in de vulkaan te gooien, terwijl hij tegen Bushie snotterde dat hij zijn geliefkoosde groene veters nooit meer zou kunnen aandoen.

Bushie knikte onbegrijpend.

"Omdat ik geen (dij)been meer heb" vulde Karel aan.

Bushie knikte nog steeds even ongebrijpend.

Maar gelukkig was daar zijn raadgevende adviseur, want dat doet deze adviseur wel. Ook toen legde hij alles uit, op kinderlijk eenvoudige wijze, zodat zelfs Freya het zou begrepen hebben, bij manier van spreken weliswaar.

3 september 2006, 23:55	#1
BigF Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 7 januari 2005 Berichten: 28.776	De 'Het verhaal vooraf'-topic "Ik doe nooit nog groene veters in mijn schoenen", zei Karel terwijl hij het dijbeen in de vulkaanmond gooide. Wat is hier het verhaal vooraf? En degene met het beste verhaal vooraf mag een nieuw einde voor een verhaal vooraf verzinnen. __________________ It's just a ride.

4 september 2006, 11:08	#2
BigF Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 7 januari 2005 Berichten: 28.776	Weinig fantasie hier pressies...

4 september 2006, 11:52	#3
MaXiMuS Banneling Geregistreerd: 6 november 2004 Locatie: Gent, soms toch Berichten: 3.021	tzal dan ook nie moeilijk zijn om te winnen: Kareltje had er schoon genoeg van. De vuile oorlog. De vuile Walen. Dus sprak hij zijn connecties aan. Want connecties had ie wel, ons Kareltje. Ach, hij was nu eenmaal minister van buitenlandse zaken. Na de schrijnende vertoning onder de noemer verkiezingen, had zijn zwarte vriend Kabila jr. gewonnen. Tijd om iets terug te doen, redeneerde -want dat kan ie wel- Kareltje. Via de GSM is zoiets snel geregeld. En zoiets, dat was het nucleaire transport naar Antwerpen-haven. Filip, dé Filip, moest hier niets van weten. Geen neger-shit in mijn stad, brulde hij op de barricades. Helaas, het was ene Patrik J. die burgemeester was geworden. En niet de immer grappige Filip. Het transport ging dus door. En vanuit Antwerpen ging het zelfs per trein, nota bene zonder vertragingen, naar de site Kempen-Canaveral. De grond is daar toch al genoeg vervuild, dacht Karel, en die Limburgers zijn zo achterlijk dat ze wellicht denken dat mijn vuile bom, ook wel nucleaire bom genaamd, een lantaarnpaal is. Dat was inderdaa het geval bij onze goede vrien Stevie. Stevie ha niks in de mo. Van daaruit was het een makkie. De nuke werd afgeschoten. Bushie zat op de eerste rij met open mond te kijken naar zoveel vuurwerkpracht. Helaas. Helaas. Helaas. Er waren ook slachtoffer. Niet in het minst het iets minder ontwikkelde Wallonië. Maar dat kan ons geen zak schelen, eerlijk. Neen, het was helaas Kareltje die op het net iets minder geweldige idee kwam alles van nabij te bestuderen. Want hij vertrouwde zijn vriend Kabila jr voor geen haar. Kabila jr was dan wel kaal, deze keer was het eveneens figuurlijk bedoeld. En zo geschiedde het, dat Kareltje in de explosie zijn been verloor. Dat er menig vulkaan in Wallonië het levenslicht zag. En dat Kareltje wijselijk besloot zijn afgerukte dijbeen in de vulkaan te gooien, terwijl hij tegen Bushie snotterde dat hij zijn geliefkoosde groene veters nooit meer zou kunnen aandoen. Bushie knikte onbegrijpend. "Omdat ik geen (dij)been meer heb" vulde Karel aan. Bushie knikte nog steeds even ongebrijpend. Maar gelukkig was daar zijn raadgevende adviseur, want dat doet deze adviseur wel. Ook toen legde hij alles uit, op kinderlijk eenvoudige wijze, zodat zelfs Freya het zou begrepen hebben, bij manier van spreken weliswaar.