De burgeroorlog van Abou Jahjah

[circe]

Tussen twee werelden heet de nieuwe autobiografie van Dyab Abou Jahjah, maar die titel is misleidend.
Uit zijn eigen relaas blijkt dat zijn politieke actie in België en Antwerpen-Noord een rechtstreekse uitloper is van zijn ervaringen in Beiroet en Zuid-Libanon. Hier of daar: Abou Jahjah strijdt een burgeroorlog.


Dyab Abou Jahjah, Tussen twee werelden, Meulenhoff/Manteau, Amsterdam/Antwerpen, 368 p., 17,95 euro.


In minder dan één jaar tijd werkte Dyab Abou Jahjah (°1971) mee aan twee boeken over zichzelf. Kort voor de parlementsverkiezingen verscheen bij Epo Resist!, samen met PvdA-advocate Zorah Othman. Maar na het verkiezingsdebacle van Resist is die samenwerking geschiedenis. Abou Jahjah koos een eigen Democratische Moslimpartij, en daar hoort een nieuwe autobiografie bij, een hernieuwde kijk op zijn eigen geschiedenis ook: Tussen twee werelden. De roots van een vrijheidsstrijd. Behalve het volume - Resist! telde honderd pagina's, Tussen twee werelden bijna een viervoud - verschilt ook de inhoud. Met dezelfde elementen bouwt Abou Jahjah een ander politiek verhaal. In Resist! primeert de anti-imperialistische emancipatiestrijd. In Tussen twee werelden vertelt hij over de opbouw van een islamitisch Arabisch-nationalistisch platform. Abou Jahjah zelf zal het wel een 'ontwikkeling' noemen in zijn denken. In feite is het een regressie. Abou Jahjah, kind van Zuid-Libanon, bekijkt België en West-Europa door eenzelfde verrekijker als zijn dorpsgenoten destijds naar Israëlische troepenbewegingen tuurden. Abou Jahjah schrijft over politiek in oorlogstermen.

Dat is Abou Jahjah's kader: gespierd, zoniet gewelddadig. Wie het relaas van zijn jonge jaren in Libanon leest - de eerste 112 pagina's - neemt hem dat niet eens kwalijk. Het is een pakkend relaas van een kind dat opgroeide in een streek die midden jaren zeventig het brandpunt van de wereldpolitiek werd. De Arabisch-Israëlische oorlog verschoof naar Libanon, waar de krachtpatserij om de politieke controle van het Midden-Oosten hallucinante vormen aannam. Falangisten, Druzen, Palestijnen van de PLO, Syriërs en Israëli's, allemaal vochten en moordden ze mee. De jonge Dyab Abou Jahjah moet van het ene dorp naar de andere stad vluchten. Als kind ziet hij ooms met het machinegeweer op de schoot, weet hij soms niet of zijn vader al dan niet vermoord is, zijn moeder al dan niet aangerand. Een oude man van zijn dorp krijgt een bijl door zijn hoofd gekliefd, zijn hersens spatten in het rond. Niemand kan Abou Jahjah, een jaar of vijf toen hij daarop stond te kijken, kwalijk nemen dat die barbarij hem zijn leven lang traumatiseert.

Hij hield er een haat aan over jegens Israëli's, en dat zorgt voor blinde vlekken in zijn kijk op het Midden-Oosten. In de stichting van de staat Israël ziet hij louter en alleen een nieuwe kolonisatie en westerse verdeel-en-heerspolitiek. Dat er ooit ook iets als de holocaust plaatsvond, is een 'detail' dat Abou Jahjah het vermelden niet waard vindt. Of toch: het is "een droomargument" voor de joden. Los van de politieke exploitatie van die holocaust, getuigt het niet van veel fijnzinnigheid om de horror van Auschwitz "een droomargument" te noemen: je moet het een jood eens vertellen terwijl je hem recht in de ogen kijkt.

Even beslist is zijn afkeer voor land- en volksgenoten die zich in het andere kamp bevinden. "Collaborateurs", Abou Jahjah spuwt erop: in Libanon, maar ook later in België. Anwar Sadat was zo'n collaborateur: hij onderhandelt met Israël. Sadat werd vermoord door de islamitische Jihad. "We waren in extase", schrijft Abou Jahjah, "Ik herinner me dat ik juichend rondsprong en mijn jongere neefje Bassem omhelsde, en dat mijn grootvader breed grijnsde. De verrader Sadat was dood. We konden niet anders dan gelukkig zijn."

Zo groeit Abou Jahjah op. Thuis wordt veel over politiek gepraat. Hij leert politieke analyses maken, de zwakte in de argumentatie van de ander pareren. Hij gaat naar allerlei scholen en zit naast christenen, pro-falangisten. Soms zijn de lessen in het Frans, soms in het Arabisch, naargelang de school. Abou Jahjah ontwikkelt er zijn verbluffende talenknobbel en leert verbaal van zich afbijten. Het Libanese onderwijs biedt een ideale scholing aan een raspoliticus als Abou Jahjah.

Tegelijk maakt hij kennis met een nieuw fenomeen. Een jongeman blies zichzelf en meteen een hele Israëlische patrouille op. Het is het prille begin van de zelfmoordcommando's. Een inhumane tactiek, behalve voor Abou Jahjah. Hij staat er in bewondering voor. Hij citeert de namen van de eerste zelfmoordcommando's vol eerbied: Bilal Fachs, Sahna Moheidly, Soha Bichara, Georg Harb,... Zijn voorbeelden zijn goed gekozen, want ze maakten alleen militaire slachtoffers. Maar de evolutie van die zelfmoordcommando's is hem natuurlijk niet onbekend. Eerst blies men zichzelf en alleen een militaire patrouille op. Dan vielen er ook burgerslachtoffers, als collatoral damage. Vandaag is het vaak precies de bedoeling alleen burgers te treffen. Maar Abou Jahjah blijft zelfmoordcommando's verdedigen. "Offers zijn nodig", schrijft hij: "Niet iedereen heeft de morele moed en superioriteit om die op te brengen." Dat hij deze daden toen bewonderde, als jongeling in zijn Libanese context, tot daar aan toe. Een andere zaak is echter dat Abou Jahjah vandaag, als Belgisch politicus, deze politieke criminaliteit nog altijd bewierookt. Alleen zelfmoordaanslagen op kinderen keurt hij af. Op volwassen burgers? Dat zijn altijd "extremisten", zeker in de illegale kolonies. Wie daar blijft wonen, ook al is hij of zij ongewapend, moet "de consequenties aanvaarden". Zijn eigen politieke gedachtegoed heeft intussen vorm gekregen en stoelt op twee pijlers. Het Arabisch-nationalisme is hem met de paplepel ingegoten. De legendarische Egyptische president Nasser was thuis het grote voorbeeld. In West-Europa is Nasser vandaag, erg onterecht, in de vergetelheid geraakt. In werkelijkheid was hij de eerste belangrijke Afrikaanse staatsman die in de moderne tijden volop meetelde in de wereldpolitiek, een charismatische persoonlijkheid, een baken voor onafhankelijkheidsstrijders in heel de derde wereld. Voor Abou Jahjah is de Egyptenaar Nasser geen Afrikaan, maar een Arabier. Een pan-Arabische nationalist.

Factor twee is de islam. Nochtans was zijn familie zeker geen kerkelijk gezin. Moeder was christelijk, vader was moslim, maar in de praktijk een seculiere Arabisch-nationalist. Al in Resist! had Abou Jahjah het over zijn "ontdekking van de hemel": "Ik ben beginnen geloven in de koran niet omdat mijn ouders dat ook deden maar omdat ik het zo'n overdonderend boek vond. Ik kon dat niet vatten, dat iemand 1400 jaar geleden zo'n diepgaande politiek strijdbare boodschap kon schrijven. Dat moest wel een goddelijk karakter hebben." Het is een merkwaardige sprong voor een jongeman die erg rationeel kan denken.

Als Abou Jahjah twintig is, besluit hij Libanon te verlaten. Er was niet veel perspectief, zegt hij, en weinigen zullen hem daarin tegenspreken. Hij belandt in België. Het zijn kleurrijke hoofdstukken: zijn aankomst in Poperinge, dan naar Brussel (hij logeert er even in een Libanees restaurant aan de Bergense Steenweg, een zaak die tamelijk populair was bij de De Morgen-redactie toen die nog in de Brogniezstraat gehuisvest was), het Klein Kasteeltje, zijn confrontatie met een stuitend racistische ambtenaar, dan verder naar Brugge en Antwerpen, de verhalen van het zwartwerk, zijn universitaire studies, ook een mislukt huwelijk en een naturalisatie tot Belg. En voortdurend: politiek. Eerst werkt hij voor de migrantenwerking van het ABVV, waar hij Mohammed Azzuz leert kennen, dan trekken beiden naar de Federatie van Marokkaanse Verenigingen. De vakbond leek hen allerminst met het lot van de allochtone werknemers begaan, laat staan met hun emancipatie (de pagina's waarop Abou Jahjah de interne ABVV-keuken beschrijft, komen pijnlijk overtuigend over), en de Federatie leek hen te veel bereid tot compromissen, ingebed ook in het integratiedenken.

Integratie: een grotere vloek bestaat er niet voor Abou Jahjah. Wat in het Belgische politieke discours integratie heet, legt hij uit, is newspeak voor assimilatie, en dat de zachtste vorm van een drieluik: genocide, etnische zuivering, ten slotte assimilatie.

Dan gaat het snel. In sprinttempo evolueert hij van het genootschap Al Rabita naar de Arabisch Europese Liga (AEL), sluit met de communistische PvdA het verkiezingskartel Resist, om kort nadien de PvdA te dumpen en over te gaan tot de stichting van de Democratische Moslimpartij, de politieke vleugel van AEL. AEL, zo legt Abou Jahjah zelf uit, steunt op vijf pijlers. Eén: versterking van de gemeenschap, onder meer te realiseren door "het bouwen aan een Arabisch-islamitische pijler van instituties en organisaties". Twee: verantwoordelijkheid - "je krijgt geen rechten, je neemt ze", en "alleen de onderdrukten bepalen de strijd, en hun intensiteit". Let wel, zegt Abou Jahjah, echte verdrukten kunnen alleen Arabier én moslim zijn. Zij bepalen de lijn binnen de AEL. Wie bijvoorbeeld Arabier is, maar geen moslim, kan de AEL ondersteunen, maar niet mee leiden. Drie: identiteit, "de kern van ons programma", en fundamenteler dan de opheffing van sociaal-economische discriminaties, want dat kan een lokmiddel zijn om de eigen identiteit te doen vergeten. Identiteit bestaat uit drie onlosmakelijk met elkaar verbonden factoren: taal (dus onderwijs in het Arabisch), geschiedenis (in dat onderwijs aandacht voor Arabische geschiedenis, en ook volgens de Arabische interpretatie), en godsdienst (de islam, evident). Vandaar de noodzaak van een eigen scholennetwerk, en liefst eigen media. Vier: trots. Geen arrogantie, maar gezonde trots, des te noodzakelijker voor een minderheid. Dat alles stoelt op een streven naar de totstandkoming van de Arabische staat, vanzelfsprekend gebaseerd op moslimprincipes, in Abou Jahjah's ogen de best mogelijke vorm van democratie. Voor die ideale moslimstaat moet hij terug naar de relatief liberale tijden van de eerste kaliefen. Daar haalt hij zijn geloof in de inherente goedheid van de moslimstaat, het bevrijdende karakter ervan. Het doet een beetje denken aan de christenen die zich baseren op de 'bevrijdingstheologie' om het verlossende, zoniet progressieve karakter van het evangelie aan te tonen. Dat kan best, al toont de geschiedenis van de katholieke kerk meestal een andere dan die waarvan de bevrijdingstheologen dromen. Met de moslimstaat is dat net zo.

Deze hoofdstukken over de AEL-filosofie zijn langdradiger en minder spannend dan die over de Antwerpse rellen na de moord op Mohammed Achrak, en de belachelijke diabolisering van Abou Jahjah zelf. Maar ze zijn wel essentieel. Ze bieden immers een sleutel tot een antwoord op de vraag: 'welke houding als democraat te bepalen tegenover de AEL'. Want op het eerste gezicht is er voor goedmenende democraten veel om akkoord te gaan met Abou Jahjah. Hij komt op voor een sociaal kwetsbare groep: de allochtonen. Hij doet dat met flair en klasse, ver weg van "de onderdanige neger" waar hij zich tegen verzet. En zelfs de dingen die we niet graag horen of zien, zijn misschien niet leuk, maar zeker niet onwettig. Het Vlaams Verbond van Katholieke Scouts en Meisjesgidsen bestaat ook, CD&V is een eerbiedwaardige partij. Moslimscouts, Democratische moslimpartij: so what?

Wel, pagina's 204 tot 230 van zijn boekwerk bevatten de sleutel tot een antwoord. Het doel van de moslimscouts is zomaar niet de vorming van jongeren, blijkt daaruit, maar een essentiële schakel in het afzonderen van de eigen groep. Een groep waar, ondanks de klemtoon van de 'rechten van de minderheid', de vereenzelviging tussen etnische afkomst ('Arabier') en religie in wezen totaal is. Vandaar ook dat het een misvatting is - en Abou Jahjah zelf houdt dat vlijtig in stand - dat de Democratische Moslimpartij een pendant is van de CVP. Maar als de Democratische Moslimpartij al ergens mee te vergelijken valt, dan niet met de CVP, die sinds het Kerstprogramma van 1945 al 'gedeconfessionaliseerd' is. Zijn Moslimpartij is wel confessioneel, zoals ooit de Katholieke Partij dat was. Maar van die tijd en vorm van politiek heeft de moderne democratie allang afstand genomen. Officieel nam de katholieke kerk al tijdens het Tweede Vaticaanse Concilie in het begin van de jaren zestig afstand van de 'katholieke staat'. Veertig jaar later streeft Abou Jahjah nog altijd een confessionele staatsvorm na - weliswaar met respect voor niet-moslimminderheden.

In de praktijk komt daar nog een scheut etnocentrisme bij. De man die de Belgen voortdurend beschuldigt van openlijk, in het beste geval subtiel racisme, neemt zelf geen blad voor de mond. Op een bepaald ogenblik komt Abou Jahjah bijvoorbeeld met Lucas Catherine in conflict. Catherine, een man wiens inzet voor de Palestijnse zaak boven alle verdenking staat, wil uit strategische overwegingen een Israëlische advocaat onder de arm nemen in de rechtszaak tegen Sharon, Abou Jahjah weigert kordaat. Een jood kán niet goed zijn. Catherine is verontwaardigd, Abou Jahjah verbaasd. Maar hij begrijpt het wel: "We realiseerden ons op dat moment dat een westerling nooit zou kunnen begrijpen zoals wij of steunen zoals wij." Het primaat van de etnische afkomst.

En zo gaat het, voor wie aan close reading doet, het hele boek door. Ook christelijke Arabieren zijn eigenlijk deelachtig aan een moslimidentiteit, schrijft hij. De enige Vlaamse politicus die hem dat ooit voordeed, was Filip Dewinter, in een weinig bekend maar hoogst interessant debat in het Vlaamse parlement over Frans-Vlamingen. Allemaal Vlamingen, zei Dewinter, al beseffen ze het niet zelf. Dewinter hanteert, zo is algemeen bekend, een discours van uitsluiting. Al zal hij zeggen: van emancipatie (van het Vlaamse volk). Abou Jahjah hanteert een discours van emancipatie, maar eigenlijk vertelt hij driehonderd pagina's lang een verhaal van strijd en uitsluiting van tegenstanders. Niet-moslims horen niet echt bij de AEL, ook al zijn ze Arabier. In België wonende moslims moeten het recht oppakken zich zoveel mogelijk zelf te organiseren, zich af te sluiten van de anderen. Moslims die dat model niet nastreven - dus zowat alle moslim-politici die actief zijn in klassieke partijen - zijn collaborateurs. Is dat allemaal verboden? Neen. Is dat democratisch? Evenmin. En niet-moslims die zijn boek lezen, moeten er maar bijnemen dat Abou Jahjah, telkens als hij over de profeet of Mohammed spreekt, er heel kwezelachtig "vrede zij met hem" achter plaatst.

Vrede met hem, maar niet met ons. Vrede, als we inspelen op wat Abou Jahjah voorstelt. Zoniet, dan is het hommeles. En hommeles, zoals een Libanees dat verstaat. Abou Jahjah schrijft dat expliciet in het besluit van zijn boek. Of we onderhandelen met de AEL of welke politieke vertaling die beweging in de toekomst ook krijgt, of het zal er hier even gewelddadig toegaan als in Libanon: "De keuze is aan jullie: Sinn Féin of de IRA, Herri Batassuna of de ETA, de AEL of God verhoede wat als jullie ons vernietigen." U bent gewaarschuwd: wie hierin een bedreiging leest, een aanfluiting van het democratische model, is een racist.




[size=6]Op zaterdag 1 november om 14 uur debatteert Dyab Abou Jahjah met CD&V-coryfee Mark Eyskens.

Moderator: Phara de Aguirre (zaal Architectura Rechts).[/size])

Walter Pauli
De Morgen

[illwill]

Jahjah moet je gewoon links laten liggen om het zo maar te zeggen, zeker zijn boek niet kopen en niet op zijn "vragen" eisen reageren, laat dat stuk onbenul zich maar druk maken in zichzelf, de enigste kracht die hij heeft is de media rond hem, het beste voor ons land is dat hij in de vergeethoek terechtkomt. Hij heeft zelf ook enkel maar interresse in zijn eigen geschapen problemen en ideeen.

[Woutertje]

Abou Jahjah is inderdaad een gevaarlijk agitator. Van mij part moet hij zo snel mogelijk de mond gesnoerd worden omdat hij in een paar uur "zaken" kapot maakt wat de integratiesector jaren heeft moeten opbouwen.

[dutch]

illwill

Jahjah moet je gewoon links laten liggen om het zo maar te zeggen, zeker zijn boek niet kopen en niet op zijn "vragen" eisen reageren, laat dat stuk onbenul zich maar druk maken in zichzelf, de enigste kracht die hij heeft is de media rond hem, het beste voor ons land is dat hij in de vergeethoek terechtkomt. Hij heeft zelf ook enkel maar interresse in zijn eigen geschapen problemen en ideeen.

We moeten Jahjah GEENSZINS LINKS LATEN LIGGEN, we moeten met man (vrouw) en macht Abou Jahjah duidelijk maken dat HIJ IN ONZE LANDEN NIET WELKOM IS MET ZIJN OPROERKRAAIERIJ EN ISLAMISME.
We moeten zoveel mogelijk meneer Jahjah het gras onder de voeten wegmaaien op alle mogelijke manieren.
Trouwens, al eens gedacht WAAROM JAHJAH NU JUIST HIER BIJ ONS ZIJN CINEMA SPEELT? Juist ja, omdat hij op voorhand wist dat men hem hier op zijn dooie gemakken zou laten doen... PC en uiterst links oblige....uiterst rechts trouwens ook, Jahjah wist heel goed dat elk gezond verstand en dus tegenstand tegen hem met de dooddoener "racisme" de mond zou gesnoerd worden dankzij de botte klap van VB...

Dutch

[Joriske]

Ik snap nog altijd niet dat men mensen als Jahjah de nationaliteit niet kan ontnemen. Weg Snel-belg-wet, en voer een provisie in die bij valse verklaringen of schijnhuwelijken de naturalisatie nietigverklaart, en gooi die man gewoon over de grens.

[illwill]

Oorspronkelijk geplaatst door dutch

illwill

We moeten Jahjah GEENSZINS LINKS LATEN LIGGEN, we moeten met man (vrouw) en macht Abou Jahjah duidelijk maken dat HIJ IN ONZE LANDEN NIET WELKOM IS MET ZIJN OPROERKRAAIERIJ EN ISLAMISME.
We moeten zoveel mogelijk meneer Jahjah het gras onder de voeten wegmaaien op alle mogelijke manieren.
Trouwens, al eens gedacht WAAROM JAHJAH NU JUIST HIER BIJ ONS ZIJN CINEMA SPEELT? Juist ja, omdat hij op voorhand wist dat men hem hier op zijn dooie gemakken zou laten doen... PC en uiterst links oblige....uiterst rechts trouwens ook, Jahjah wist heel goed dat elk gezond verstand en dus tegenstand tegen hem met de dooddoener "racisme" de mond zou gesnoerd worden dankzij de botte klap van VB...

Dutch

Ik zou ook liever hem niet links laten liggen en alles proberen tegen hem te doen maar dat is in dit land niet mogelijk omdat je dan zelf word beschouwd als een slecht persoon, ongeacht wat hij allemaal uitsteekt zal hij in de ogen van de huidige politiek nooit een groter crimineel zijn als een autochtoon die iets tegen hem heeft.

[pistoléke]

zoals ik al eerder zegde die man is een gevaar Ze moeten zo snel mogelijk maken dat hij het land word uitgezet of nog sterker verbannen uit Europa

nb:meer en meer doet hij me denken aan Adolf Hitler

[illwill]

abou is een stuk onbenul die denkt dat hij veel slimmer is dan alle andere mensen met een ander geloof, hij luisterd enkel naar mensen die hem gelijk geven en hem dus steunen, al de rest interesseerd hem niet. Hij lacht trouwens alle mensen van hier uit die hem nog steunen ook, hij praat altijd over opkomen voor de minderheden in dit land maar als je al zijn uitspraken op een rijtje zet zie je dat hij enkel op komt voor islamieten in dit land en met Palestina.
Mij niet gelaten mede door zijn ideeen zullen alle palestijnen blijven leven in oorlog en terreur net zoals door zijn ideeen en uitspraken de moslims in dit land op deze wijze altijd worden benadeeld.

[illwill]

abou is een stuk onbenul die denkt dat hij veel slimmer is dan alle andere mensen met een ander geloof, hij luisterd enkel naar mensen die hem gelijk geven en hem dus steunen, al de rest interesseerd hem niet. Hij lacht trouwens alle mensen van hier uit die hem nog steunen ook, hij praat altijd over opkomen voor de minderheden in dit land maar als je al zijn uitspraken op een rijtje zet zie je dat hij enkel op komt voor islamieten in dit land en met Palestina.
Mij niet gelaten mede door zijn ideeen zullen alle palestijnen blijven leven in oorlog en terreur net zoals door zijn ideeen en uitspraken de moslims in dit land op deze wijze altijd worden benadeeld.
Een stuk str.nt is het, je kunt zeggen wat je wil, zo iemand zal ik nooit kunnen aanvaarden en voor zulke onbenullen heb ik geen graantje respect. Hij is 1 van de grootstse rascisten momenteel in ons land.

Sorry was niet de bedoeling om 2 dezelfde postings te doen

[P.D.R.]

Oorspronkelijk geplaatst door Joriske

Ik snap nog altijd niet dat men mensen als Jahjah de nationaliteit niet kan ontnemen. Weg Snel-belg-wet, en voer een provisie in die bij valse verklaringen of schijnhuwelijken de naturalisatie nietigverklaart, en gooi die man gewoon over de grens.

Omdat men geen bewijzen heeft tegen Dyab Abou Jahjah.
Vooral veel ongegronde beschuldigingen en beledigingen vanuit het Vlaams Blok(o.a. van Filip Dewinter).
Iemand is onschuldig tot zijn schuld bewezen wordt.
Het Vlaams Blok heeft o.a. aan het parket in Antwerpen gevraagt om zijn ''schijnhuwelijk''te onderzoeken.
Duidelijk dat het niet om een schijnhuwelijk ging,anders had men Mijnheer Dyab Abou Jahjah zijn nationaliteit kunnen ontnemen.

[Antoon]

"Moslims willen maar niet erkennen dat men in Europa een stuk verder staat dan in de islamitische landen. Ze sluiten zich op in hun superioriteitsgevoel. Zo'n Abou Jahjah bijvoorbeeld, dat is toch gewoon een pathologisch geval."

Hafid Bouaza over het misplaatste superioriteitsgevoel van moslims.

[Darwin]

Oorspronkelijk geplaatst door Woutertje

Abou Jahjah is inderdaad een gevaarlijk agitator. Van mij part moet hij zo snel mogelijk de mond gesnoerd worden omdat hij in een paar uur "zaken" kapot maakt wat de integratiesector jaren heeft moeten opbouwen.

Als voorstander van vrije meningsuiting moet ik hiertegen uitdrukkelijk protesteren!

[Darwin]

Oorspronkelijk geplaatst door P.D.R.

Omdat men geen bewijzen heeft tegen Dyab Abou Jahjah.
Vooral veel ongegronde beschuldigingen en beledigingen vanuit het Vlaams Blok(o.a. van Filip Dewinter).
Iemand is onschuldig tot zijn schuld bewezen wordt.
Het Vlaams Blok heeft o.a. aan het parket in Antwerpen gevraagt om zijn ''schijnhuwelijk''te onderzoeken.
Duidelijk dat het niet om een schijnhuwelijk ging,anders had men Mijnheer Dyab Abou Jahjah zijn nationaliteit kunnen ontnemen.

Maar allez, in interviews geeft hij zelf volmondig toe dat hij de asielmisbruikerstruc heeft toegepast omdat dat de enige manier was om België nog binnen te raken.

[circe]

Jamaar hij heeft zijn belgische nationaliteit ook niet verkregen via die asielprocedure: die werd namelijk afgewezen.

Hij heeft ze verkregen door een schijnhuwelijk. Maar zolang zijn toenmalige vrouw daar geen openlijk standpunt in wenst (durft????) te nemen kan dat uiteraard niet bewezen worden.

Ik pleit er dan ook voor dat mensen minstens 10 jaar gehuwd moet zijn om n�* echtscheiding de nationaliteit te blijven behouden! Indien men scheidt binnen die periode kan men dus via dat omweggetje geen belg worden.
Dit zou al een heleboel leed kunnen vermijden vb. van hier geboren marokkaanse meisjes die verplicht worden met zo'n vers-van-de-pers geitenhoeder te huwen!

[circe]

nb:meer en meer doet hij me denken aan Adolf Hitler

Ge zegt al zoiets:

[VLAAMS VOETVOLK]

Oorspronkelijk geplaatst door Joriske

Ik snap nog altijd niet dat men mensen als Jahjah de nationaliteit niet kan ontnemen. Weg Snel-belg-wet, en voer een provisie in die bij valse verklaringen of schijnhuwelijken de naturalisatie nietigverklaart, en gooi die man gewoon over de grens.

Dank zij de missers van Uw partij, Joriske.

[jeanblanquart]

[quote="circe"]

nb:meer en meer doet hij me denken aan Adolf Hitler

Ge zegt al zoiets:
[/quote
]

Tja,
zowel de AEl als haar Führer zijn inderdaad racisten, de nsdap of de facistische partijen van weleer waardig ! wie dat niet inziet, is stekeblind. Het grootst eprobleem is echter dat heel wat democraten dit dus NIEt inzien omdat ze onder de noemer godsdienstvrijheid ook de meest facistische religies tolereren.

Israël (en de joodse bevolking in het algemnee) heeft, ondanks de vele politieke fouten, dit gevaar allang begrepen: zij weten heel goed dat hun strijd voor een democratisch Palestina eigenlijk een strijd tegen de Islam is.

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Ge zegt al zoiets:

Is jajah net als hitler ook impotent? en heeft hij ook maar één kloot in zijn balzak? Dan zou ik mij pas zorgen maken. 8)

[guy taar]

naar mijn mening mogen we abou jahjah niet zomaar afschrijven. de man wordt door de media als een onwaarschijnlijke agitator voorgesteld, maar hij heeft ideeën die niet zo stom zijn.

ik vind dat hij en het ael sowieso mogen bestaan, zolang het vlaams blok er ook mag zijn.

[jeanblanquart]

Oorspronkelijk geplaatst door guy taar

naar mijn mening mogen we abou jahjah niet zomaar afschrijven. de man wordt door de media als een onwaarschijnlijke agitator voorgesteld, maar hij heeft ideeën die niet zo stom zijn.

ik vind dat hij en het ael sowieso mogen bestaan, zolang het vlaams blok er ook mag zijn.

de spijke rop de kop geslagen! AEL en het Vlaams Blok zijn dezelfde partijen, elk vechtend voor 'hun eigen volk' en voor niemand anders! Als de antiracisten in België het Blok willen laten verbieden, moeten ze even consequent tegen de AEL strijden, maar dat doen ze niet! dat is pas
naiëf !!!

Anderzijd smerk ik dat de website van de AEl door één en dezelfde persoon wordt volgeschreven (en vertaald), dat bewijst eens temeer dat de AEL in wezen een zer kleine organisatie is. Gevaarlijk, dat wel, maar klein! Het is dan ook nu of nooit om het te verbieden, voordat het te groot wordt (cfr het Vlaams Blok !!!)

weg met de facisten van het Blok en de AEL !