Diensten-cheques: Is Men De Provincies Vergeten?

Hans1 · 30 november 2003, 19:27

Eind november konden we een nieuw communautair feuilleton meemaken met onze ministers in de hoofdrol: het verhaal van de diensten-chèques, een nieuw betalingssysteem van de Plaatselijke Agentschappen voor Werkgelegenheid (PAW). Met als doel haar belofte te proberen houden aangaande de creatie van 200.000 nieuwe arbeidsplaatsen, heeft de regering een nieuwe impuls willen geven aan deze para-statale jobs (want mee-gefinancierd door de staat) door de interimbureaus erbij te betrekken. De details zijn hier minder belangrijk.

In het kader van deze discussie was de vice-premier Laurette Onckelinckx (PS) in conflict getreden met haar collega en Minister van Werk, Frank Vandenbroucke (SP.A), over de territoriale toepassing van de nieuwe regels. In de federale logica zagen sommigen er een nieuw noord-zuid-conflict in. Het Waals gewest en het Vlaams gewest moesten de regels verschillend kunnen toepassen rekening houdend met hun respectievelijke sociaal-economische toestand.

Niets is minder waar. De sociaal-economische verschillen situeren zich vooral op het niveau van de provincies van het land. De as Brabant-Antwerpen- Oost-Vlaanderen is het economisch hart van België. De andere provincies hebben meer achterstand zoals Henegouwen, Limburg en Luik of zijn meer gericht op landbouw of tourisme zoals West-Vlaanderen, Namen en Luxemburg.

Bijgevolg is het verkeerd de taalgrenzen te laten samenvallen met de sociaal-economische grenzen. De provincies - en we spreken van de negen (met het eengemaakte Brabant) - zijn veel beter geschikt dan de gewesten om als basis te dienen voor een gedecentraliseerde politiek (en niet een gedefederaliseerde). Alle wetten dienen nationaal te zijn (indien ze niet reeds Europees zijn). De uitvoering van de bevoegdheden die vandaag tot de gewesten behoren, moet toegekend worden aan de provincieraden en aan de gouverneurs. Zo zal men het Belgisch dualisme voor goed doen verdwijnen en dus tegelijkertijd de noord-zuid-conflicten. De oplossing is simpel, maar men moet ze kennen.

Dies · 30 november 2003, 22:41

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Niets is minder waar. De sociaal-economische verschillen situeren zich vooral op het niveau van de provincies van het land.

Kan u mij cijfers bezorgen over de verdeling tewerkstelling per sector per provincie? (enkel voor Wallonië volstaat, die van Vlaanderen heb ik zelf ooit eens opgezocht en hier op het form neergezet)

Bekijk resultaten enquête: Gewesten vervangen door provincies?
JA	3	33,33%
NEE	6	66,67%
Aantal stemmers: 9. Je mag niet stemmen in deze enquête

30 november 2003, 19:27	#1
Hans1 Banneling Geregistreerd: 10 maart 2003 Locatie: BELGIE - BELGIQUE - BELGIEN - BELGIUM Berichten: 15.869	Eind november konden we een nieuw communautair feuilleton meemaken met onze ministers in de hoofdrol: het verhaal van de diensten-chèques, een nieuw betalingssysteem van de Plaatselijke Agentschappen voor Werkgelegenheid (PAW). Met als doel haar belofte te proberen houden aangaande de creatie van 200.000 nieuwe arbeidsplaatsen, heeft de regering een nieuwe impuls willen geven aan deze para-statale jobs (want mee-gefinancierd door de staat) door de interimbureaus erbij te betrekken. De details zijn hier minder belangrijk. In het kader van deze discussie was de vice-premier Laurette Onckelinckx (PS) in conflict getreden met haar collega en Minister van Werk, Frank Vandenbroucke (SP.A), over de territoriale toepassing van de nieuwe regels. In de federale logica zagen sommigen er een nieuw noord-zuid-conflict in. Het Waals gewest en het Vlaams gewest moesten de regels verschillend kunnen toepassen rekening houdend met hun respectievelijke sociaal-economische toestand. Niets is minder waar. De sociaal-economische verschillen situeren zich vooral op het niveau van de provincies van het land. De as Brabant-Antwerpen- Oost-Vlaanderen is het economisch hart van België. De andere provincies hebben meer achterstand zoals Henegouwen, Limburg en Luik of zijn meer gericht op landbouw of tourisme zoals West-Vlaanderen, Namen en Luxemburg. Bijgevolg is het verkeerd de taalgrenzen te laten samenvallen met de sociaal-economische grenzen. De provincies - en we spreken van de negen (met het eengemaakte Brabant) - zijn veel beter geschikt dan de gewesten om als basis te dienen voor een gedecentraliseerde politiek (en niet een gedefederaliseerde). Alle wetten dienen nationaal te zijn (indien ze niet reeds Europees zijn). De uitvoering van de bevoegdheden die vandaag tot de gewesten behoren, moet toegekend worden aan de provincieraden en aan de gouverneurs. Zo zal men het Belgisch dualisme voor goed doen verdwijnen en dus tegelijkertijd de noord-zuid-conflicten. De oplossing is simpel, maar men moet ze kennen.