Humor: interview met Celie Dehaene

[Pluche]

Celie Dehaene: "Wie van de nood een deugd kan maken is al veel te lang premier, zegt Jean-Luc altijd."
Ze is wellicht één van de bekendste echtgenotes. Ongetwijfeld is ze ook veruit de meest aanspreekbare (al voelt ze de hete adem van Franstjen van Wendy vast al in de nek). Zo gaf ze vorige week nog een interview aan de collega's van Dag Allemaal. Alsof de Trut dat ook niet zou kunnen. Zij mocht zelfs op de koffie komen, en de echte Celie even spreken. Over haar leven met Jean-Luc Dehaene, vroeger als premier, nu als burgemeester, en vanaf 2009 als gepensioneerde]

Over hun leven na 2009: "Misschien worden we wel lid van een handwerkclub. Jean-Luc is geweldig handig, daar zou je behoorlijk van opkijken
De Trut van Koekestad: Weet je al wat jullie met al die extra vrije tijd gaan doen
Celie Dehaene: Daar zijn we nog niet helemaal uit. Er lopen gesprekken met de VMMa om een docudrama te draaien rond de lotgevallen van ons gezinnetje: 'de Dehaenes'. Het zou tenslotte stillekesaan tijd worden dat ik ook eens wat meer in beeld kwam, vind je niet? Wij waren tenslotte als gezin al beroemdheden toen er van heel die nest Pfaffs nog maar ene bekend was: die keeper daar met krullekes in zijn Duits, ik kan niet op zijne voornaam komen, ik vraag het straks aan Jean-Luc. Maar als dat niet doorgaat gaan we een reisprogramma opnemen voor VT4: 'Celie en Jean-Luc unplugged'. We gaan dan met de rugzak de hele wereld rondreizen. Met 2 euro per dag moeten we dan liftend zien vooruit te komen
De TvK: Gaat dat nog, zulke verre reizen maken op jullie leeftijd?
Celie Dehaene: Da's zeker dat! Al is 2 euro per dag natuurlijk niet veel he, Jean-Luc gaat nogal vermageren dan denk ik (giechelt efkes maar herpakt zich). Maar dat zal wel meevallen, he, ge denkt nu toch niet dat ze elke dag echt gaan filmen zeker. We zullen allicht met de hele productie logeren in het Hilton van de streek. Al zal het wennen zijn dat we niet in de presidentiele suite logeren zoals anders, maar toch. En het kan nog altijd zijn dat we gewoon thuis gaan kaarten, de manicure laten komen en kanaries kweken, zoals normale bejaarden. Daar hou ik ook rekening mee, hoor, ik ben een vrouw van de wereld
De TvK: Kijk je uit naar het leven in 2009, of denk je dat jullie het beste ondertussen al hebben gehad
Celie Dehaene: Luistert he kindje, dat is nog ver weg he, en ge moet pas uitkijken naar het leven in jaren als ze er zijn voor het welzijn op is, zegt Jean-Luc altijd. Maar onder ons gezegd en nationaal te verschijnen: als die wereldreis echt doorgaat zal ik toch blij zijn als we terug thuis zijn zene. Ik lust eigenlijk niet zo graag van dat buitenlands eten. Geef mij maar goulash, kaviaar of spaghetti: gewone kost van bij ons
De TvK: ZalJean-Luc zich nu met je huishouden bemoeien
Celie Dehaene: Jean-Luc bemoeit zich met alles. Hij stelt schema's op, belegt vergaderingen, consulteert de nodige experts en stuurt me dan een memo met zijn desiderata voor het menu, het aantal keukenhanddoeken dat tegen dinsdag gestreken moet zijn en de juiste dosering van de wasverzachter bij de fijne was. Jean-Luc heeft een gevoelig, allergisch velleke, dus daar moet ik extra voorzichtig mee zijn.
De TvK: Heb je nooit hulp gehad in het huishouden?
Celie Dehaene: Natuurlijk. De laatste 10, 15 jaar wel degelijk. Dacht je dat de butler die je jas heeft aangenomen bij de deur en de meid die net een wolkje melk in je kopje koffie goot hier alleen maar zijn bij wijze van decor? Ge denkt nu toch niet dat ik, op mijn leeftijd, nog zelf mijn afwasmachine ga vullen zeker
De TvK: Was het huis niet leeg toen je kinderen wegtrokken
Celie Dehaene: Het ging wel eens tijd worden ook, zeg. Jean-Luc heeft meer dan één memo moeten sturen eer ze het eindelijk snapten! Maar als 'de Dehaenes' zou doorgaan mogen ze op zondag van drie tot vijf bij het zwembad liggen, dat hebben we al toegezegd. Allez, ik heb dat gedaan. Jean-Luc vindt dat ge zoiets pas moet beloven als ge zeker zijt dat het door zal gaan. 't Is echt een conscienceuze vader zene
De TvK: Ben je vaak alleen
Celie Dehaene: Meer en meer. Ik heb dat nodig. Peis en vree zijn heilig voor mij. Dan kan ik nadenken, en dan moet er niemand voor mijn voeten komen lopen, zelfs Jean-Luc niet.
De TvK: Went het alleen-zijn?
Celie Dehaene: Het is het niet-alleen-maar-integendeel-altijd-op-mekaars-lip-zitten waar ik aan ga moeten wennen. Dat die politieke carriere nu zo rap voorbij moet zijn! Ik vond dat nog zo'n goed idee om hem in te fluisteren. Ge zult toch maar met ne vent zitten die thuis werkt! dat moet toch om zot te worden zijn! (windt zich op) Nee, dan vond ik het altijd prima zo, hem 100% steunen, zonder de werkelijke last van zijn aanwezigheid te moeten dragen. Ik zal de pers wel te woord staan, zeg ik altijd
De TvK: Je hele leven staat in het teken van je wederhelft. Ben je altijd zo volgzaam geweest?
Celie Dehaene: Ja, altijd. Vroeger in de breiles kon ik ook al goed volgen. Heeft zuster Clementina zelf gezegd. En van alle meiskes in mijn klas werd ik als enige niet gewaarschuwd voor de gevolgen als't bal was met de jongens van de technische in't weekend
De TvK: Het lijkt alsof het feminisme compleet aan jou is voorbijgegaan
Celie Dehaene: Maar nee, integendeel, ik ben een echte moderne vrouw. Indertijd stond ik zelfs op het punt mijn soutienne te verbranden, maar dat mocht niet van Jean-Luc. "Ge hebt die veel te hard nodig" zei hij.
De TvK: Dat is toch ook zo
Celie Dehaene: Misschien wel, ja, maar volgens mij heeft hij gewoon een hekel aan die brandgeur in huis achteraf. Ik had om te oefenen eens een korset in den open haard gegooid, maar dat was blijkbaar nylon en stinken dat dat deed. Vooral die baleinen en plastieken ringen waar de nestels door moeten. Dat wil je niet weten. En 't is natuurlijk ook zonde van 't geld he.
De TvK: Wie beheert hier het budget
Celie Dehaene: Niemand, dat is toch niet nodig? Een budget, enfin! Als het geld op is zal uw kaart wel piepen aan de kassa, zegt Jean-Luc altijd
De TvK: Zijn jullie spaarzame mensen?
Celie Dehaene: Absoluut. Jean-Luc spaart haantjes en ik bewaar vanalles uit zijn leven. Ik heb bijvoorbeeld al zijn haar nog, in een doos in de sokkenschuif boven. Ik zal het straks eens laten zien.[/FONT]

[FONT=Arial][/FONT]

[FONT=Arial]Over haar rol als first lady: "Ik kan niet heel mijn leven discreet uit beeld blijven, he. Ik ben madame Verhofstadt niet, hoor!"[/FONT]

[FONT=Arial][/FONT]
[FONT=Arial]Over Verhofstadt: "Zeg nu zelf, dat is toch echt geen haar om bij te houden, he!" [/FONT]

De TvK: Jij hebt altijd alleen voor jullie kroost gezorgd. Zijn er momenten geweest dat je echt wel wilde dat Jean-Luc er was?
Celie Dehaene: Soms wel, natuurlijk. Ge kunt als vrouw alleen niet alles he, en ge kunt niet overal tegelijk bij zijn. Er ging er een zwemmen, een moest naar de gitaarles en de jongste twee deden aan kleiduifschieten. Allemaal tegelijk op zaterdag!
De TvK: Misten je kinderen hun vader?
Celie Dehaene: Maar nee, heb je Jean-Luc al eens goed bezien? En daarbij, vanaf het tweede jaar moesten ze van mij toch echt op kleiduiven beginnen mikken.
De TvK: Heb je
Celie Dehaene: Dat is nooit gewenst dat Jean-Luc gewoon bankbediende was?niets voor hem. Toreador ofzo, dat wel, of nieuwsanker.
De TvK: Welke kritiek heeft jou het meest geraakt?
Celie Dehaene: Dat Jean-Luc onevenwichtig zou zijn. Onevenwichtig. Jean-Luc! Alsof Verhofstadt zo lang op een plastieken stier zou kunnen blijven zitten. Nog geen drie seconden geef ik hem (windt zich andermaal op
De TvK: Er is hier ook ooit antraxalarm geweest nadat jij een poederbrief had ontvangen. Zijn jullie vaak bedreigd?
Celie Dehaene: Ja, dat is wel eens gebeurd, ja. Dat komt ervan als ge beroemd zijt he. Maar er was nooit echt iets aan de hand zene, die poederbrief bijvoorbeeld bleek uiteindelijk enkel melkpoeder te bevattenDe TvK: Moest jij dat zelf oplossen?
Celie Dehaene: Ja, maar dat is niet moeilijk he: in een half glaske water kappen, goed omroeren en aan de kat voeren. Wie van de nood een deugd kan maken is al veel te lang premier, zegt Jean-Luc altijd.
De TvK: Zou je je een leven zonder Jean-Luc kunnen voorstellen
Celie Dehaene: Nee, gij wel misschien? Ik denk het niet. Dat wordt een van de vragen op de inburgeringstest, trouwens. Gij zijt goed voorbereid, zeg
De TvK: Is er iets aan hem waar je je na al die jaren nog aan ergert
Celie Dehaene: Heb je efkes tijd? (schatert) Nee, serieus nu: Jean-Luc is echt geen ergelijke mens, naar 't schijnt. Maar dat zou je eigenlijk aan zijn medewerkers moeten vragen, die zien hem veel vaker
De TvK: Macht erotiseert. Heb je ooit getwijfeld aan Jean-Lucs trouw
Celie Dehaene: Nee, maar aan zijn touw zoveel te meer. Vroeger droeg hij altijd een mooie leren ceintuur, maar op een keer was hij die kwijt en vond hij alleen een stuk touw. Sindsdien draagt hij eigenlijk geen ceintuurs meer, maar wil hij ook dat touw pas vervangen als het al helemaal versleten is en ineens breekt
De TvK: Zou je hem een slippertje hebben vergeven
Celie Dehaene: Ik wel, maar ik mag er niet aan denken dat het op het verkeerde moment zou zijn gebeurd, met fotografen in de buurt enzo. Ik zie de krantenkoppen en jaaroverzichten al voor me. Het zou hem achtervolgen, en ik zou niet willen dat mijn man de rest van zijn leven geconfronteerd wordt met genante foto's
De TvK: Is voor jou de verleiding ooit groot geweest?
Celie Dehaene: Ik confronteer hem vaak genoeg met genante foto's uit onze privé-collectie, ja.
De TvK: Zoals?
Celie Dehaene: Ach, Trut, je moet niet alles willen weten. Laat ik zeggen dat als Jean-Luc in slaap viel in het parlement, dat dat dan niet per se kwam omdat hij de hele nacht gewerkt had. Zonder die allergieën had dat natuurlijk veel minder gevolgen gehad maar ja ... (mijmert)
De TvK: Zeg jij weleens tegen Jean-Luc: 'Als ik er niet meer ben, zoek dan maar een andere vrouw'?
Celie Dehaene: Ja, dat is een van onze inside jokes. Ge hebt uw huiswerk écht grondig gemaakt, zeg! (giert het uit