Touwtrekken om Afrika!

[baseballpolitieker]

Zowel China als de VS gaan invloed in het zwarte continent verhogen!
link:http://english.aljazeera.net/NR/exer...DDD54808D9.htm
http://english.aljazeera.net/NR/exer...B1C6120EB8.htm

Dit is zowat nog het enige gebied op aarde waar je nog bijna landen kan 'inpalmen' en dat zijn de twee wereldmachten ook van plan! China zal zoals gewoonlijk het meer economisch aanpakken terwijl de Amerikanen voor een militaire aanpak gaan! Zou dit een belangrijk onderdeel kunnen zijn in wie de volgende 'wereldmacht' wordt?

[La Chunga]

Mijn mening hierover vind je hier:

http://forum.politics.be/showpost.ph...9&postcount=37

[baseballpolitieker]

Oorspronkelijk geplaatst door La Chunga

China wordt volgens prognoses in 2024 een all-round supermacht en in 2030 de grootste economische macht ter wereld. De grondstoffenbehoefte van China zal leiden tot een enorme schaarste en al wat daar uit voortkomt, om uiteindelijk te eindigen in conflict. Dat conflict zal bepalen wie nadien de lakens voor een bepaalde tijd zal uitdelen.

Maar zal Afrika hier een grote rol in spelen voor zowel de VS als China? Zo te zien wel!

[Morduk]

Afrika is altijd een slagveld geweest voor de grote mogendheden, sinds eeuwen.

Ik zie echt niet in wat daar aan gaat veranderen. Dat er heibel van gaat komen is wel duidelijk. China is volop bezig haar economische macht uit te bouwen en nu begint ze langzaamaan haar militaire macht verder te ontplooien.

Hoe dit zich verder gaat ontwikkelen? De ergste vijand van china is altijd china zelf geweest. Niemand kan zeggen of ze die vijand nu eindelijk hebben overwonnen, of dat hij slechts tijdelijk 'slaapt'.

[baseballpolitieker]

Oorspronkelijk geplaatst door Morduk

Afrika is altijd een slagveld geweest voor de grote mogendheden, sinds eeuwen.

Ik zie echt niet in wat daar aan gaat veranderen. Dat er heibel van gaat komen is wel duidelijk. China is volop bezig haar economische macht uit te bouwen en nu begint ze langzaamaan haar militaire macht verder te ontplooien.

Hoe dit zich verder gaat ontwikkelen? De ergste vijand van china is altijd china zelf geweest. Niemand kan zeggen of ze die vijand nu eindelijk hebben overwonnen, of dat hij slechts tijdelijk 'slaapt'.

Afrika is altijd een strijdtoneel geweest maar zal dit een grote rol spelen in het bepalen van de volgende wereldmacht?

[Morduk]

Oorspronkelijk geplaatst door baseballpolitieker

Afrika is altijd een strijdtoneel geweest maar zal dit een grote rol spelen in het bepalen van de volgende wereldmacht?

Afrika = gronstoffen, dus ongetwijfeld.

Vergeet bovendien Indië niet. Hun economie is vrij complementair (dienstengericht) met die van China (industrieel gericht, 't is de fabriek van de wereld aan 't worden) en groeit even snel. Bovendien zit men daar ook al bijna tegen het miljard inwoners aan.

[La Chunga]

Oorspronkelijk geplaatst door baseballpolitieker

Maar zal Afrika hier een grote rol in spelen voor zowel de VS als China? Zo te zien wel!

Ja, natuurlijk. De sterk groeiende, Chinese economie heeft een ontzettende honger naar grondstoffen (ik vergeleek die honger elders met een lintworm) en Afrika kan een groot deel van die honger bevredigen. China moet dus haar invloed vergroten op het Afrikaanse continent.
Ook de Westerse economieën hebben een grote honger naar dezelfde grondstoffen en schaarste leidt dus logischerwijs tot conflict.
Het kan natuurlijk dat er overeenkomst wordt bereikt over 'invloedsferen' op het Afrikaanse continent. Hierbij wordt het Afrikaanse continent - zoals in de koloniale tijd - verdeelt onder enkele mogendheden om zo de mogelijkheid tot conflict weg te nemen of toch te minimaliseren. Dit wordt dan zowat een 'mariage-de-raison' tussen China en het Westen.
Hoedanook zal Afrika het slachtoffer worden en plundering is quasi zeker. Ik zie namelijk in de nabije toekomst geen coherente Afrikaanse uniebeweging ontstaan die de buitencontinentale druk kan weerstaan.

Hierboven wordt echter een zeer belangrijk punt aangehaald. China treedt nu volop naar buiten, maar intern borrelt ondergronds een ontzettende ontevredenheid. Precies het naar buiten treden van China kan ervoor zorgen dat China geconfronteerd wordt met grote, binnenlandse problemen.
Zie je, in een rijker wordende samenleving, klinkt de roep naar meer vrijheid steeds luider.
Daar waar de huidige Chinese overheid in het binnenland de informatiestroom vanuit het buitenland kan controleren (denken we aan de Google-censuur), daar betekent het naar buiten treden een automatische instroom (al dan niet 'gesmokkeld'). Meer en meer Chinezen zullen dus kennis maken met een grotere vorm van vrijheid in de rest van de wereld en het verlangen naar meer vrijheid zal worden aangezwengeld.
Daarnaast raakt het groeiend aantal ondernemers meer en meer gefrustreerd door het feit dat de Chinese overheid haar neus in alle zaken wenst te steken. China is een zeer corrupt land en ondernemers die iets willen realiseren moeten dus zwaar betalen aan overheidsambtenaren. Die ondernemers zien de Chinese overheid dus meer en meer als een last dan wel als een hulp tijdens hun ontwikkeling.
De groeiende economie betekent ook dat er kennis nodig is bij meer mensen om die groei blijvend te voorzien van verstand. Meer en meer Chinezen zullen dus mondig worden en ook dit kan bijdragen tot een roep naar meer vrijheid.

Dus zoals hierboven terecht wordt gesteld: China is de grootste vijand voor het Westen, maar China is tevens haar eigen grootste vijand. Een implosie van het huidige, politieke Chinese systeem is dus mogelijk, maar dit zou enkel een uitstel betekenen van het Superdraak-scenario.

[La Chunga]

Oorspronkelijk geplaatst door Morduk

Afrika = gronstoffen, dus ongetwijfeld.

Vergeet bovendien Indië niet. Hun economie is vrij complementair (dienstengericht) met die van China (industrieel gericht, 't is de fabriek van de wereld aan 't worden) en groeit even snel. Bovendien zit men daar ook al bijna tegen het miljard inwoners aan.

Ja, ik denk ook dat we ipv ons blind te staren op China veel meer moeten doen met India. Dat land is meer 'Westenminded' en kan in de regio een belangrijke tegenpool worden en voorkomen dat het Verre Oosten volledig onder Chinese invloed komt.
Japan moet ook betrokken worden bij de insluiting van de Chinese draak en zal dit lettend op het verleden en rekeninghoudend met de huidige verhoudingen zonder twijfel doen (de planning om weer een leger op poten te zetten dat buitenlands mag opereren is hiervan een voorbode).
Verder is er ook nog Rusland dat - volgens mij - van alle walletjes gaat pogen te eten en dat ook kan met haar enorme olievoorraden. Volgens mij denkt Poetin aan een verdeel -en heerscenario waaruit hij dan hoopt dat de derde hond met het been gaat lopen. Hij zal er dus alles aan doen om - weliswaar onopgemerkt - het Westen en China tegen elkaar op te zetten.

Puur politiek-strategisch moet het Westen ervoor zorgen dat er in China een politieke implosie plaatsgrijpt waardoor het Westen haar invloed op China kan optimaliseren en een conflictscenario afwenden. Of het Westen moet ervoor zorgen dat China een lange periode van politieke instabiliteit kent.

[Morduk]

Oorspronkelijk geplaatst door La Chunga

Ja, natuurlijk. De sterk groeiende, Chinese economie heeft een ontzettende honger naar grondstoffen (ik vergeleek die honger elders met een lintworm) en Afrika kan een groot deel van die honger bevredigen. China moet dus haar invloed vergroten op het Afrikaanse continent.
Ook de Westerse economieën hebben een grote honger naar dezelfde grondstoffen en schaarste leidt dus logischerwijs tot conflict.
Het kan natuurlijk dat er overeenkomst wordt bereikt over 'invloedsferen' op het Afrikaanse continent. Hierbij wordt het Afrikaanse continent - zoals in de koloniale tijd - verdeelt onder enkele mogendheden om zo de mogelijkheid tot conflict weg te nemen of toch te minimaliseren. Dit wordt dan zowat een 'mariage-de-raison' tussen China en het Westen.
Hoedanook zal Afrika het slachtoffer worden en plundering is quasi zeker. Ik zie namelijk in de nabije toekomst geen coherente Afrikaanse uniebeweging ontstaan die de buitencontinentale druk kan weerstaan.

Hierboven wordt echter een zeer belangrijk punt aangehaald. China treedt nu volop naar buiten, maar intern borrelt ondergronds een ontzettende ontevredenheid. Precies het naar buiten treden van China kan ervoor zorgen dat China geconfronteerd wordt met grote, binnenlandse problemen.
Zie je, in een rijker wordende samenleving, klinkt de roep naar meer vrijheid steeds luider.
Daar waar de huidige Chinese overheid in het binnenland de informatiestroom vanuit het buitenland kan controleren (denken we aan de Google-censuur), daar betekent het naar buiten treden een automatische instroom (al dan niet 'gesmokkeld'). Meer en meer Chinezen zullen dus kennis maken met een grotere vorm van vrijheid in de rest van de wereld en het verlangen naar meer vrijheid zal worden aangezwengeld.
Daarnaast raakt het groeiend aantal ondernemers meer en meer gefrustreerd door het feit dat de Chinese overheid haar neus in alle zaken wenst te steken. China is een zeer corrupt land en ondernemers die iets willen realiseren moeten dus zwaar betalen aan overheidsambtenaren. Die ondernemers zien de Chinese overheid dus meer en meer als een last dan wel als een hulp tijdens hun ontwikkeling.
De groeiende economie betekent ook dat er kennis nodig is bij meer mensen om die groei blijvend te voorzien van verstand. Meer en meer Chinezen zullen dus mondig worden en ook dit kan bijdragen tot een roep naar meer vrijheid.

Dus zoals hierboven terecht wordt gesteld: China is de grootste vijand voor het Westen, maar China is tevens haar eigen grootste vijand. Een implosie van het huidige, politieke Chinese systeem is dus mogelijk, maar dit zou enkel een uitstel betekenen van het Superdraak-scenario.

Mooie tekst en volledig mee akkoord.

Slechts 1 randbemerking: wat door ons soms als typisch Chinese corruptie wordt aanzien, is in een aantal gevallen gewoon hun manier van zaken doen.

Mijn vader trok begin jaren '80 al naar China in het kader van de telecombusiness. Na drie jaar onderhandelen had hij pas zijn eerste handtekening gezet. Enorm fustrerende bedoening geweest. Hij had een jaar lang onderhandeld met een delegatie Chinezen, uiteindelijk knikten ze allemaal ja. Toen mijn vader dacht: nu komt de contracten op tafel, maar nee hoor, er kwam gewoon een andere delegatie en men kon opnieuw beginnen. En die onderhandelingen zijn intensief. Familiebezoekjes, gezamenlijke vakanties, uitgebreide lunches overgoten met mou tai (ik kan u verzekeren, de gruwelijkste sterke drank die er bestaat) alle mogelijke rituelen zowel om je intelligentie als je respect en geduld te testen. Chinezen moeten het gevoel hebben dat ze vrienden met jou kunnen worden voor ze zaken kunnen doen. Zolang dat niet het geval is in hun ogen, kan je het vergeten en is elke 'ja' die je krijgt volstrekt waardeloos. En dat kan wel even duren (vandaag nog het beroemde citaat van Deng Xiao Ping gelezen in DS: 'de invloed van de Franse revolutie? het is nog veel te vroeg om daarover te oordelen').

Maar ook heeft hij het binnen gehaald in tegenstelling tot bepaalde onderhandelingsgroepen van Duitsers, Fransen en Amerikanen. Die dachten met centen veel te kunnen smeren, maar er zijn gewoon te veel Chinezen die je moet omkopen en diegene die je omgekocht hebt, zijn absoluut niet betrouwbaar. Uiteindelijk hebben ze nog langer moeten wachten op hun contracten dan mijn vader en hebben ze alleen pakken meer geld kwijt gespeeld.

Maar het heeft wel opgeleverd. Hij heeft een aantal waarachtige vriendschappen gemaakt die vandaag nog altijd springlevend zijn. Hij is dan ook zeer te spreken over de Chinezen. Als je die mensen hun vriendschap eenmaal gewonnen hebt, gaan ze door het vuur voor jou. En uiteindelijk vond hij het de beste handelspartners waarmee hij ooit samengewerkt heeft.

Zaken doen in China komt neer op geduld, toewijding, geduld en intelligentie. En niet te vergeten: geduld.
O ja en ook: geduld.

[Morduk]

Oorspronkelijk geplaatst door La Chunga

Ja, ik denk ook dat we ipv ons blind te staren op China veel meer moeten doen met India. Dat land is meer 'Westenminded' en kan in de regio een belangrijke tegenpool worden en voorkomen dat het Verre Oosten volledig onder Chinese invloed komt.
Japan moet ook betrokken worden bij de insluiting van de Chinese draak en zal dit lettend op het verleden en rekeninghoudend met de huidige verhoudingen zonder twijfel doen (de planning om weer een leger op poten te zetten dat buitenlands mag opereren is hiervan een voorbode).
Verder is er ook nog Rusland dat - volgens mij - van alle walletjes gaat pogen te eten en dat ook kan met haar enorme olievoorraden. Volgens mij denkt Poetin aan een verdeel -en heerscenario waaruit hij dan hoopt dat de derde hond met het been gaat lopen. Hij zal er dus alles aan doen om - weliswaar onopgemerkt - het Westen en China tegen elkaar op te zetten.

Puur politiek-strategisch moet het Westen ervoor zorgen dat er in China een politieke implosie plaatsgrijpt waardoor het Westen haar invloed op China kan optimaliseren en een conflictscenario afwenden. Of het Westen moet ervoor zorgen dat China een lange periode van politieke instabiliteit kent.

Ik zou hieraan zelfs willen toevoegen dat Rusland als grootmacht in problemen voor mij op dit moment de grootste bedreiging vormt voor de geopolitieke stabiliteit in de nabije toekomst. Rusland is een gewond dier, enorm gekwetst in zijn trots door de ontwikkelingen van de laatste 15 jaar. Geen wonder dat Stalin terug zo veel bewonderaars telt. Hun bevolking neemt jaarlijks af, er is een gigantisch probleem met het leger, Tsjetsjenië is een kweekvijver van ellende, de doorsnee bevolking zit een in een grauwe armoede en lijdt onder slechte gezondheidsvoorzieningen, en dan dit alles nog eens helemaal overgoten met een groot alcoholprobleem.

Want zoals je stelt: politieke instabiliteit zal China eerder doen im-ploderen, terwijl dit bij Rusland juist een expansionistische dimensie kan krijgen.

Hun houding t.a.v. de buurlanden is veel dreigender dan die van China, en ze kunnen met enkele pijpleidingen pakweg de Duitse economie ernstig schade toebrengen (en dus Europa in het algemeen).

Tenslotte zijn de Indisch-Chinese relaties zowel politiek als economisch serieus aan het verbeteren. En dat vind ik anders ook niet om rustig van te worden. Beter voor ons dat die twee op gespannen voet blijven.

Wij leven hier al 60 jaar in relatieve vrede (sinds de barbarij van WO II), dat is ongelooflijk lang. Hoe lang nog?

[Dycore]

De VS wordt gewoon door de Chinezen weggeconcurreerd uit Afrika.

[baseballpolitieker]

Oorspronkelijk geplaatst door Dycore

De VS wordt gewoon door de Chinezen weggeconcurreerd uit Afrika.

Er is niet alleen het economische aspect hé!

[Dycore]

Oorspronkelijk geplaatst door baseballpolitieker

Er is niet alleen het economische aspect hé!

Ik bedoel ook niet enkel economisch. De Chinezen bieden Afrika net iets meer dan de VS of Europa. Ook op politiek vlak. Kan je lezen in discussie 'China herontdekt Afrika'.

[baseballpolitieker]

Oorspronkelijk geplaatst door Dycore

Ik bedoel ook niet enkel economisch. De Chinezen bieden Afrika net iets meer dan de VS of Europa. Ook op politiek vlak. Kan je lezen in discussie 'China herontdekt Afrika'.

Ik denk dat Noord-Afrika veel meer westenminded is dan dat het naar China hunkert! Er heerst een grote militaire spanning in het algemeen in Afrika, en voor zover ik weet zijn de Amerikanen nog altijd de nummer één in militaire power die ze ook werkelijk gebruiken!

[La Chunga]

Oorspronkelijk geplaatst door Dycore

De VS wordt gewoon door de Chinezen weggeconcurreerd uit Afrika.

Second that.

[Dycore]

Oorspronkelijk geplaatst door La Chunga

Second that.

? Wat bedoel je?

[Dycore]

Oorspronkelijk geplaatst door baseballpolitieker

Ik denk dat Noord-Afrika veel meer westenminded is dan dat het naar China hunkert! Er heerst een grote militaire spanning in het algemeen in Afrika, en voor zover ik weet zijn de Amerikanen nog altijd de nummer één in militaire power die ze ook werkelijk gebruiken!

Kan zijn. Maar met militaire power zal je de hearts and minds van de Afrikanen niet voor je winnen. Daarenboven neemt de militaire macht van China, nog steeds klein grut vergeleken met de VS, zienderogen toe. En militaire power is ook niet alles. Irak bewijst dat wel dacht ik. Noord-Afrika is voor zover ik weet overwegend islamitisch. Denk je werkelijk dat die mensen nog langer happig zjin op de VS?

[Dycore]

Oorspronkelijk geplaatst door La Chunga

Ja, ik denk ook dat we ipv ons blind te staren op China veel meer moeten doen met India. Dat land is meer 'Westenminded' en kan in de regio een belangrijke tegenpool worden en voorkomen dat het Verre Oosten volledig onder Chinese invloed komt.
Japan moet ook betrokken worden bij de insluiting van de Chinese draak en zal dit lettend op het verleden en rekeninghoudend met de huidige verhoudingen zonder twijfel doen (de planning om weer een leger op poten te zetten dat buitenlands mag opereren is hiervan een voorbode).
Verder is er ook nog Rusland dat - volgens mij - van alle walletjes gaat pogen te eten en dat ook kan met haar enorme olievoorraden. Volgens mij denkt Poetin aan een verdeel -en heerscenario waaruit hij dan hoopt dat de derde hond met het been gaat lopen. Hij zal er dus alles aan doen om - weliswaar onopgemerkt - het Westen en China tegen elkaar op te zetten.

Puur politiek-strategisch moet het Westen ervoor zorgen dat er in China een politieke implosie plaatsgrijpt waardoor het Westen haar invloed op China kan optimaliseren en een conflictscenario afwenden. Of het Westen moet ervoor zorgen dat China een lange periode van politieke instabiliteit kent.

Volledig akkoord. De VS heeft dan ook recent een strategisch samenwerkingsakkord met Singh afgesloten. Insluiting of 'containment' van China is al volop op gang, achter de schermen weliswaar. Rusland zal voor China kiezen, een evidentie.
Maar China doet er uiteraard alles aan om de containment te voorkomen. Zij merken dat ze ingeloten worden en dus draait hun diplomatieke machine even hard in die landen. Wanneer het tij keert, zullen de allianties ook verschuiven. Zijn die allianties die de VS nu probeert te sluiten met de omringende landen van China, te bestendigen? Indien de VS in nauwe schoentjes komen tav China, dan zullen degenen die voor de VS getekend hebben , even snel naar het kamp van de Chinezen overlopen. Men kiest gewoon voor de sterkste kant. Waar het meest uit te winnen valt. Nu is dat nog de VS. Laat ons er alles aan doen om dat zo te houden.

[D'ARTOIS]

Oorspronkelijk geplaatst door Morduk

Mooie tekst en volledig mee akkoord.

Slechts 1 randbemerking: wat door ons soms als typisch Chinese corruptie wordt aanzien, is in een aantal gevallen gewoon hun manier van zaken doen.

Mijn vader trok begin jaren '80 al naar China in het kader van de telecombusiness. Na drie jaar onderhandelen had hij pas zijn eerste handtekening gezet. Enorm fustrerende bedoening geweest. Hij had een jaar lang onderhandeld met een delegatie Chinezen, uiteindelijk knikten ze allemaal ja. Toen mijn vader dacht: nu komt de contracten op tafel, maar nee hoor, er kwam gewoon een andere delegatie en men kon opnieuw beginnen. En die onderhandelingen zijn intensief. Familiebezoekjes, gezamenlijke vakanties, uitgebreide lunches overgoten met mou tai (ik kan u verzekeren, de gruwelijkste sterke drank die er bestaat) alle mogelijke rituelen zowel om je intelligentie als je respect en geduld te testen. Chinezen moeten het gevoel hebben dat ze vrienden met jou kunnen worden voor ze zaken kunnen doen. Zolang dat niet het geval is in hun ogen, kan je het vergeten en is elke 'ja' die je krijgt volstrekt waardeloos. En dat kan wel even duren (vandaag nog het beroemde citaat van Deng Xiao Ping gelezen in DS: 'de invloed van de Franse revolutie? het is nog veel te vroeg om daarover te oordelen').

Maar ook heeft hij het binnen gehaald in tegenstelling tot bepaalde onderhandelingsgroepen van Duitsers, Fransen en Amerikanen. Die dachten met centen veel te kunnen smeren, maar er zijn gewoon te veel Chinezen die je moet omkopen en diegene die je omgekocht hebt, zijn absoluut niet betrouwbaar. Uiteindelijk hebben ze nog langer moeten wachten op hun contracten dan mijn vader en hebben ze alleen pakken meer geld kwijt gespeeld.

Maar het heeft wel opgeleverd. Hij heeft een aantal waarachtige vriendschappen gemaakt die vandaag nog altijd springlevend zijn. Hij is dan ook zeer te spreken over de Chinezen. Als je die mensen hun vriendschap eenmaal gewonnen hebt, gaan ze door het vuur voor jou. En uiteindelijk vond hij het de beste handelspartners waarmee hij ooit samengewerkt heeft.

Zaken doen in China komt neer op geduld, toewijding, geduld en intelligentie. En niet te vergeten: geduld.
O ja en ook: geduld.

Een volmondig Ja!

[Dycore]

Oorspronkelijk geplaatst door La Chunga

Hierboven wordt echter een zeer belangrijk punt aangehaald. China treedt nu volop naar buiten, maar intern borrelt ondergronds een ontzettende ontevredenheid. Precies het naar buiten treden van China kan ervoor zorgen dat China geconfronteerd wordt met grote, binnenlandse problemen.
Zie je, in een rijker wordende samenleving, klinkt de roep naar meer vrijheid steeds luider.
Daar waar de huidige Chinese overheid in het binnenland de informatiestroom vanuit het buitenland kan controleren (denken we aan de Google-censuur), daar betekent het naar buiten treden een automatische instroom (al dan niet 'gesmokkeld'). Meer en meer Chinezen zullen dus kennis maken met een grotere vorm van vrijheid in de rest van de wereld en het verlangen naar meer vrijheid zal worden aangezwengeld.
Daarnaast raakt het groeiend aantal ondernemers meer en meer gefrustreerd door het feit dat de Chinese overheid haar neus in alle zaken wenst te steken. China is een zeer corrupt land en ondernemers die iets willen realiseren moeten dus zwaar betalen aan overheidsambtenaren. Die ondernemers zien de Chinese overheid dus meer en meer als een last dan wel als een hulp tijdens hun ontwikkeling.
De groeiende economie betekent ook dat er kennis nodig is bij meer mensen om die groei blijvend te voorzien van verstand. Meer en meer Chinezen zullen dus mondig worden en ook dit kan bijdragen tot een roep naar meer vrijheid.
Dus zoals hierboven terecht wordt gesteld: China is de grootste vijand voor het Westen, maar China is tevens haar eigen grootste vijand. Een implosie van het huidige, politieke Chinese systeem is dus mogelijk, maar dit zou enkel een uitstel betekenen van het Superdraak-scenario.

Gellof ik niet. China heeft is altijd een centraal gestuurde staat geweest. Een keizerrijk. Zhung Guo: het Rijk der Midden. Altijd hebben zij al een afkeer gehad van Westerse noties zoals democratie en vrijheid. Af en toe komt er eens een Westerse documentaire uit die erop wijst dat de bepaalde Chinezen kritiek leveren op het beleid, maar geloof me dat is een onbelangrijke minderheid. Het merendeel van de Chinezen is trots op wat te natie verwezenlijkt. Kan je ze ongelijk geven? Ze voelen zich een deel van de natie. Individualisme is een notie waar op gekotst wordt in China. Een arbeider die naar z'n werk gaat in Shangai en de gebouwen als paddestoelen uit de grond ziet schieten of onlangs een auto kon afschaffen, denk je werkelijk dat die zin heeft in een revolutie? Neen, hij voelt zich goed en het beleid heeft zijn zegen. China heeft wel degelijk te kampen met heel wat problemen, zoals milieu, kloof tussen stad en platteland, moslims in het zuiden. Maar die problemen worden onderkend en niet genegeerd. Daar heerst geen blind optimisme zoals in het Westen. Eerder een nuchtere houding. China doet er alles aan om de bevloking wat meer inspraak te geven op gedecentraliseerde niveau's. Het loon van de gemiddelde arbeider is gestegen met 10% over de laatste jaren. Een arbeider in de auto-industrie verdiende 100 euro per maand, nu 110 euro. We kunnen dus nog lang wachten tot de lonen enigzins gelijk lopen en onze concurrentiepositie verbeterd. Lonen moeten hier dringend naar beneden, bv. door afschaf inkomstenbelasting. Maar wat doen onze lojnen? Right ze stijgen. Nu vastgelegd dat ze met 5% mogen stijgen. Da's meer dan 10 euro.
Voorts doet China enorme inspanningen om kloof tussen platteland en stad te reduceren. Milieu wordt langzamerhand ook meer aangepakt. Nabij Beijing wordt nu een groene stad opgebouwd die volledig op sustainable wijze moet draaien met bv. enkel natuurvriendelijke energie. Dat is immers de toekomst. Wie alternatieve energie leert beheersen, beheerst de toekomst.
China blijft een keizerijk, het rijk van het midden. De partij zal alle opstand voorkomen door net voldoende zorg te dragen voor de bevolking. Het gaat goed met China. Dat weten de Chinezen ook. Waarom zouden ze in godsnaam eisen beginnen stellen op vlak van democratie of vrijheden?
Overigens wordt er in China altijd overlegd. Da's toch al een vorm van democratie of althans checks and balances. Niemand neemt er alleen de beslissingen. Meer moet dat niet zijn voor de Chinezen. Zolang hun land maar sterk staan, staan zij ook sterk.
Een hele andere wereld dan het Westen,; niet te vergelijken.
Toen wij hier onze vrijheden en democratie opeisten zag het plaatje er toch anders uit.