Filemon Verachtenhove maakt wat mee.

[BigF]

(Doe mee, begin gewoon te schrijven, geen ideeen van te voren, gewoon tokkelen wat eruit komt)

Filemon Verachtenhove (hierna Jef genoemd) veegde zijn gat af en trok bijna de wc door. "Nee, dacht Jef, die pot is nog niet vol genoeg, daar kan nog wel wat bij." Jef was een vrij zuinig type en wc-water uitsparen was zijn dada. Hij stapte de keuken in, liep door naar de living, draaide zich om, liep terug naar het wc en trok door. Jef was tevens van het principe dat ne mens niet moet overdrijven. Net terwijl hij zijn principes nog eens even allemaal voor de geest wou halen (ne mens moet niet overdrijven, als't ni zeer doet is het goed en bemin uw naaste als ware het Emmanuelle Beart ten tijde van Manon de sources) ging de telefoon.
Het was zijn broer Jef (hierna Bart genoemd). Verkeerd verbonden. Hij wou naar de bakker (Koen, hierna logischerwijze ook gewoon Koen genoemd) bellen maar draaide uit gewoonte het nummer van zijn broer Jef. Bart vergistte zich wel eens vaker. Ook zo de dag dat hij wilde trouwen met Ivette (hierna Francine). Hij vergistte zich van kerk en trouwde met Gertrude (hierna Albertine). Gelukkig vergistte Albertines oorspronkelijke echtgenoot (Fons, hierna Gregorius genoemd) zich ook van kerk zodat hij uiteindelijk met Francine trouwde. Enfin, op't einde van de rit was iedereen getrouwd en werd er gefeest tot 4u52 want toen viel de elektriciteit uit.
In ieder geval, Jef beeindigde zijn korte gesprek met zijn broer Bart en smeerde zich een boterham met choco op. Hij haalde eerst nog snel de krant uit buurmans brievenbus en zette zich aan tafel.
Al bij de tweede bladzijde sprong hij bijna een spreekwoordelijk gat in het plafond. Gelukkig bedacht hij net op tijd zijn principe "Ne mens moet ni overdrijven" en vooral "Als't ni zeer doet is het goed" en bleef hij dus gedecideerd aan de tafel zitten.
Binnenin borrelde het echter als in de modderpoelen die je wel eens op National Geographic ziet borrelen, zo rond twee uur 's nachts. En soms ook voormiddags al. Nu borrelde het echter bij Jef (die we hierna voortaan Rik zullen noemen, anders wordt het saai). Rik bekeek nogmaals de krant en ja hoor, daar stond het! De aandelen Fortis waren gisteren van 2,24 euro naar 548,78 euro gegaan!
Snel liep Rik naar de garage. Onder in de doos oude papier vond hij gelukkig de envelop met de 25000 aandelen Fortis. Rik was binnen! Daarna belde hij zijn broer Bart (hierna Paul genoemd) om hem 3,5 euro te bieden voor zijn 25000 aandelen Fortis. Paul zou dat niet weigeren dacht Rik (hierna toch maar terug Jef genoemd, Rik bekt niet echt) en dan zou hij met 50000 Fortis aandelen helemaal binnen zijn. Paul was niet weinig verrast door het aanbod (hij had de beurs al lang niet meer gevolgd en was al sinds 2002 begonnen met zijn gat af te vegen met Fortis aandelen). De laatste 250 die hij nog overhad mocht Jef zo wel hebben. Paul (hierna Alberto genoemd) was immers rijk genoeg. Toen hun moeder (Frieda, hierna Karin) stierf en hem en Jef het familiefortuin achterliet had hij Jef wijsgemaakt dat mama's verzameling doodsprentjes veeel meer waard waren dan wat Fortis aandelen. Jef (hierna toch maar weer Rik genoemd) had zich tevreden gesteld met 25000 aandelen Fortis. Alberto kreeg er 456982. Genoeg om jaren zijn gat mee af te vegen dus. Naast de Fortissen kreeg Alberto nog voor 1324358847 euro aandelen. Rik wist natuurlijk van niks.
Rik verkocht de doodsprentjes op Kapaza maar hij kreeg er maar drie verkocht en dan nog maar voor 1,25 euro, 1,30 euro en 1,75 euro. Echt rijk was-ie er dus niet van geworden.
In ieder geval, Rik was nu door de plotse stijging ook miljonair en hij besloot om het er eens goed van te gaan pakken.
Hij riep zijn vrouw An (hierna Esmeralda) en bracht haar op de hoogte van het grote geluk dat hen overkomen was. Esmeralda kirde van geluk en ze krijste "Neuk mij Rik!! Neuk mij!!". Rik betaalde nog snel de lotjesverkoopsters van de ziekenkas die aan de deur stonden en trok met zijn vrouw naar de bedstee. Laat ons zeggen dat Rik (hierna Alberto genoemd en Alberto's broer, die tot nu toe Alberto heette noemen we nu Jef) met een wel heel brede glimlach de trappen enige tijd later terug afdaalde.
Seg Alberto, zei Esmeralda (hierna Josefien-Charlotte), moet jij die Fortis aandelen nu niet in gaan ruilen voor echt geld? Goei idee zei Alberto en hij trok richting het Fortis-kantoor in het dorp.
Groot was zijn teleurstelling toen hij daar te horen kreeg dat zijn Fortis aandelen nep waren. En niet eens goed nagemaakt. Gewoon een A4 met woorden 1 aandeel Fortis erop. En zo had Alberto (hierna Wim) er dus 25000 bij. Ook bij ING, KBC en Rabobank wou niemand iets geven voor Wims aandelen. Hij belde Jef en vertelde hem dat hij uit moest kijken met de Fortis aandelen want dat ze nep waren. Jef lachte eens in zijn binnenste (hij had die nep aandelen immers gemaakt) en troostte Wim met de belofte dat hij wel wat geld bij hem kon lenen. Wim straalde van geluk! Geld lenen, dat had hij altijd al eens willen doen maar het was er nooit van gekomen.
Hij begroette Josefien-Charlotte toen hij thuiskwam en zei, Betsy (want zo noemde Wim zijn vrouw als-ie geil was), het was maar om te lachen. Het waren blijkbaar geen echte aandelen. We zijn weer arm. Mag ik je nog eens bestijgen?
Josefien-Charlotte ging over de rooie. Arm!!?? Wat arm!!?? Gij bestijgt hier niemand meer! Ik ben hier weg!!
En zo kwam er een einde aan het 35-jarig huwelijk tussen Josefien-charlotte en Wim (hierna Theofiel). Josefien-Charlotte ging op een appartement wonen en Theofiel kocht 25 Fortis aandelen. Toen hij 's avonds in de zetel ging zitten dacht hij bij zichzelf, "Ik maak nogal wat mee" en daar komt dan ook de titel van dit stuk vandaan.

[Dronkoers]

Einde

[Txiki]

en dan nu....

zatlapperijen

[Spliff]

Feest in de staminee?

[Zwartengeel]

tetten

[backfire]

Filemon, die er een hekel aan had om Jef genoemd te worden, was zich van geen kwaad bewust toen hij in café De Lesbische Pot (of 'De Pot')tussen zijn vrienden luidop poneerde dat die 'Jasmien' haar nooit aan die boom had verhangen mocht ze met zijn piet hebben kennisgemaakt. 'En ze was meteen van de wijven afgebleven'. Dat café de Pot al jaren het fanlokaal was van Yasmine, was Filemon al die jaren niet opgevallen.
'Fillemon!', riep de bazin, 'dat laten we ons hier niet zeggen!'.
't Is Jef', zei Fillemon.

(pfff, dit is zo'n typische juli-donderdag: de hele directie is met verlof en ik zit hier idiote verhaaltjes te verzinnen)

[Txiki]

Oorspronkelijk geplaatst door Spliff

Feest in de staminee?

dagelijks! dankzij... PBL-RKT

[From_Vlaanderen]

Maar nee maar, big fuck, ja, ik lees steeds fuck bij die F vreed lastig. Het is wel zo dat ge in heel uwe tekst gene ene kere het woord tetten hebt genoemd, vandaar: "Tetten" voila, de tekst heb ik niet helemaal gelezen omdat 't nogal aan de lange kant was. TLTR zoals ze het kort zeggen. Als ik nog eens ctrl+F indruk en zoek naar foef, vind ik het ook niet, bij deze foef. Het is stellekes aan tijd dat ik dit woordgebruik zal staken. Anders zullen ze zeggen dat dit forum Rot uitroepteken is en denken dat ik een domme rechtse boer ben. Vandaar dat men dus wat gedistingeerder moet gaan schijven, het probleem is als ge niets zinnigs te zeggen hebt wat doe je dan? Ahja, nog een aantal weken en From_Vlaanderen heeft ook een Browning Buckmark punt 22 long rifle omdat iedereen dit heeft, het probleem is dat die mannen van browning een shitload van die spullen maken en iets van een 23 verschillende types hebben. Als ik dan heel Vlaanderen heb doorcruzed voor DAT model, dan neem je dat in je hand en dan zeg je: Dat is het niet, het mist iets. Dan kan men terug van heir beginnen. We geraken erwel uit uiteindelijk. Dan kunnen we gaan zoeken, testen, freaken, kuisen, kijken, meer testen, nog meer testen, vervloeken, rieken, ah, wat kan het leven schoon zijn. Zo blij als een klein kind zijn we dan. Zo moet dat lijkt me, wat me drijft dat vraag ik mij ook af. In feite weet ik het niet goed. Echt niet. Soms verveelt het me wel wat, alweer gaan trainen, alweer dat klotespel vastnemen, houding wat aanpassen (alweer), een testen wat het geeft als we ons hand iets anders zetten. Als we ons geweer eens vanboven opsteken ipv beneden? Zou die RWS echt beter zijn? Is dit nu een krasje? Ja, een mens blijft ervan bezig. Al een geluk. Je leert er van bij. gelukkig. Het enige nadeel is dat het uit de hand durft lopen. In feite heb ik die buckmark niet nodig, ik heb toch al een S&W 41. Toch wil ik het, ik wil het wil het. Het kleine hebbehebbehebbe gevoel. Toch zou ik ook nog eens moeten gaan vissen dat is lang geleden, rustig vissen, jaja rust, mij ergeren aan: Jongeren, boten, wandelaars, FIETSERS. Als je niet oppast rijden die over je carbon stok met hun pokkeding. Natuurlijk onze vistokken liggen voor de helft of voor 3/4 op het fietspad, maar dan nog. Dat vist beter, dan kunnen we sneller aanslagen. Blij dat we zijn als we een vis vangen jounges, jounges. Al een geluk dat we dat niet doen als sport, anders gaan we daar ook weer fanatiek in zijn. Het enige waar ik blij om ben is dat schieten als port u niet naar de klote doet. Oké, soms een tuuut in u oren die nu touwens na 4 dagen nog niet weg is. Ik betwijfel echter of dit van het schieten kom, we zullen het nooit weten. Misschien gaat het weg, misschien niet. Ik was bezig over vissen blijkt, ja dat is rustig. Nee, ik was bezig over hoe ongezond sporten is. Ongezond is het als je iets competitief doet, ik heb in den tijd gezwommen in dat pokkekoud zwembad van Schoten, ook competitief. Hoe vaak dat klein mannen daar tot bleitens toe werden afgeblaft door hun trainers en dan konden gaan douchen. Verschrikkelijk. Wat is dat voor een sport denk je dan.. Zelf ben ik ermee moeten stoppen door een blessure. Foef. Aan mijn schouder, door mijn techniek van crawl te verbeteren, dan ging ik sneller. Zever dat is het. Het is nu al misschien 3 jaar geleden dat ik nog gezommen heb. Naast mijn deur woont iemand die zijn knieën zijn naar de maan door te volleyballen, niet goed lijkt me.
Veels te lang ben ik aan het zeveren. Al een chance dat ik heb leren typen bij zo'n IPOC toestand, verschrikkelijk, daar werd een mens ook al afgeblaft, FFF, DDD ,dff, ... En dan nog 20min per dag op zo'n klotemachien RAMMEN, en dan u vinger tussen twee van die toeskes PPIJIJIJIJIJJJIJN. Verschrikkelijk. Dan zeggen ze: "Voil�* nu kan u typen, blind en met tien vingers". Na een aantal pinten lukt dat dus niet meer hé. Dat mochten ze toen ook wel zeggen vond ik, maar soit. Dat mens leek er mij een uit te zien die nog nooit zat is geweest, of eens goed genomen is geweest. Als ik er zo over nadenk, we hebben geen enkele Negeroïde leraar gehad. Straf, Straf.

[FDM]

ik ga juli
dit
niet aandoen