Angst om terug te moeten werken

duveltje382 · 22 februari 2007, 16:54

Ik kan mij goed inbeelden dat mensen die stempelen angst hebben om naar werk gestuurd te worden,wat doen we aan deze angsten?

eno2 · 22 februari 2007, 16:55

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382

Ik kan mij goed inbeelden dat mensen die stempelen angst hebben om naar werk gestuurd te worden,wat doen we aan deze angsten?

Duveltje naar een goeie psychiater sturen

duveltje382 · 22 februari 2007, 16:58

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Duveltje naar een goeie psychiater sturen

eno steeds Uw gedachten volgen hé

eno2 · 22 februari 2007, 17:05

[

Citaat:

quote=duveltje382;2458687]eno steeds Uw gedachten volgen hé

[/quote]
Maar duveltje, mijn gedachten zijn geen obsessies zoals bij jou.

Wees blij indeplaats als je een werkloze ontmoet die geen angst heeft om
werkloos te blijven...

stropkeuh · 23 februari 2007, 22:09

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Duveltje naar een goeie psychiater sturen

Ja en die constateert dan een werk-fobie, gelijk in Duitsland die schoolfobie.
Kan hij ook naar Geel gestuurd worden ermee ?

Duveltje, we komen wel op bezoek zunne..

Mitgard · 23 februari 2007, 22:28

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382

Ik kan mij goed inbeelden dat mensen die stempelen angst hebben om naar werk gestuurd te worden,wat doen we aan deze angsten?

begrip is idd al een eerste stap.

Desiderius · 23 februari 2007, 22:36

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382

Ik kan mij goed inbeelden dat mensen die stempelen angst hebben om naar werk gestuurd te worden,wat doen we aan deze angsten?

Ge moet u dat niet inbeelden, dat is trieste realiteit voor veel langdurig werklozen... Want 'terug' (of voor het eerst) in een werkritme stappen, sociale contacten opbouwen met collega's (die je dan zelf niet eens kiest, dus het k�*n wel eens tegenvallen), af en toe eens op uw tanden moeten bijten als de 'chef' u een opmerking maakt (terecht of onterecht)... da's niet evident. Het gooit heel uw leven door elkaar; prioriteiten stellen, altijd te weinig tijd voor de dingen die u interesseren (i.p.v. teveel tijd die je dan steevast toch zit te verbeuzelen aan dingen die u niet interesseren).

Moeilijk, en het wordt uiteraard door de geroutineerde werkers gruwelijk onderschat. Het zou een interessant experiment zijn om de plezanteriken die hier wat cynisch komen doen over je bedenkingen eens 'voor onbepaalde tijd' op non-actief te zetten. Voor onbepaalde tijd, want �*ls er een tijdshorizon aan kleeft, dan wordt het weer 'vakantie' (aftellen, weetjewel?). Ik durf wedden dat je jezelf niet meer herkent na pakweg 6 maanden werkloosheidskuur...

Conclusie: zélfs al betaalt het niet bijster veel meer dan een werkloosheidsuitkering doe je er toch goed aan om desondanks toch aan de slag te blijven, want hoe langer de inactiviteit (gedwongen inactiviteit wil je die uitkering behouden), des te moeilijker krijg je het persoonlijk om uit die werkloosheidsval te klauteren. Op termijn zit er helemaal geen toekomst in dat 'statuut'; de stemmen om de uitkeringen in de tijd te beperken klinken steeds luider en krijgen steeds meer bijval én... het pensioen mag voor jongelui nog wel de 'ver-van-mijn-bed' -show lijken, geloof me gerust: naarmate je ouder wordt, begint de tijd sneller te vliegen dan je lief is.

Just my 2 cents...

Cynicus · 23 februari 2007, 22:53

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Ge moet u dat niet inbeelden, dat is trieste realiteit voor veel langdurig werklozen... Want 'terug' (of voor het eerst) in een werkritme stappen, sociale contacten opbouwen met collega's (die je dan zelf niet eens kiest, dus het k�*n wel eens tegenvallen), af en toe eens op uw tanden moeten bijten als de 'chef' u een opmerking maakt (terecht of onterecht)... da's niet evident. Het gooit heel uw leven door elkaar; prioriteiten stellen, altijd te weinig tijd voor de dingen die u interesseren (i.p.v. teveel tijd die je dan steevast toch zit te verbeuzelen aan dingen die u niet interesseren).

Moeilijk, en het wordt uiteraard door de geroutineerde werkers gruwelijk onderschat. Het zou een interessant experiment zijn om de plezanteriken die hier wat cynisch komen doen over je bedenkingen eens 'voor onbepaalde tijd' op non-actief te zetten. Voor onbepaalde tijd, want �*ls er een tijdshorizon aan kleeft, dan wordt het weer 'vakantie' (aftellen, weetjewel?). Ik durf wedden dat je jezelf niet meer herkent na pakweg 6 maanden werkloosheidskuur...

Conclusie: zélfs al betaalt het niet bijster veel meer dan een werkloosheidsuitkering doe je er toch goed aan om desondanks toch aan de slag te blijven, want hoe langer de inactiviteit (gedwongen inactiviteit wil je die uitkering behouden), des te moeilijker krijg je het persoonlijk om uit die werkloosheidsval te klauteren. Op termijn zit er helemaal geen toekomst in dat 'statuut'; de stemmen om de uitkeringen in de tijd te beperken klinken steeds luider en krijgen steeds meer bijval én... het pensioen mag voor jongelui nog wel de 'ver-van-mijn-bed' -show lijken, geloof me gerust: naarmate je ouder wordt, begint de tijd sneller te vliegen dan je lief is.

Just my 2 cents...

Een reden te meer om al die uitermate verwerpelijke passieve uitkeringen voor wat werkbekwamen zonder werk betreft te vervangen door een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem waarbij gemeenschapsdienstpresteerders tegen een prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen van 5 euro per uur zoveel uren gemeenschapsdienst zouden mogen verrichten als ze zelf willen (of kunnen). Dan zitten ze niet meer in een werkloosheidsval en dan blijven ze op de één of andere manier aan de slag, in afwachting van een echte job.

Desiderius · 23 februari 2007, 22:56

@ Cynicus

Als er een belasting zou bestaan op het publiceren van onzinnig lange woordgedrochten, dan was je nu allang straatarm en aangewezen op je gemeenschapsdingesetcetera...

Er zijn trouwens al genoeg van die tewerkstellingsprojectjes en nepstatuutjes; zo revolutionair is het nu ook weer niet.

TomB · 24 februari 2007, 07:55

Als ge plots een aanval van werklust krijgt, ga dan in een hoekje zitten en wacht tot hij over is.

Bhairav · 24 februari 2007, 07:58

Of speel met een timmersetje.
Of belangerijk doen met een ouwe agenda van papa...

duveltje382 · 24 februari 2007, 07:58

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Als ge plots een aanval van werklust krijgt, ga dan in een hoekje zitten en wacht tot hij over is.

hahahahahahaha of wordt lid van het VWS

guerin · 24 februari 2007, 09:04

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Ge moet u dat niet inbeelden, dat is trieste realiteit voor veel langdurig werklozen... Want 'terug' (of voor het eerst) in een werkritme stappen, sociale contacten opbouwen met collega's (die je dan zelf niet eens kiest, dus het k�*n wel eens tegenvallen), af en toe eens op uw tanden moeten bijten als de 'chef' u een opmerking maakt (terecht of onterecht)... da's niet evident. Het gooit heel uw leven door elkaar; prioriteiten stellen, altijd te weinig tijd voor de dingen die u interesseren (i.p.v. teveel tijd die je dan steevast toch zit te verbeuzelen aan dingen die u niet interesseren).

Moeilijk, en het wordt uiteraard door de geroutineerde werkers gruwelijk onderschat. Het zou een interessant experiment zijn om de plezanteriken die hier wat cynisch komen doen over je bedenkingen eens 'voor onbepaalde tijd' op non-actief te zetten. Voor onbepaalde tijd, want �*ls er een tijdshorizon aan kleeft, dan wordt het weer 'vakantie' (aftellen, weetjewel?). Ik durf wedden dat je jezelf niet meer herkent na pakweg 6 maanden werkloosheidskuur...

Conclusie: zélfs al betaalt het niet bijster veel meer dan een werkloosheidsuitkering doe je er toch goed aan om desondanks toch aan de slag te blijven, want hoe langer de inactiviteit (gedwongen inactiviteit wil je die uitkering behouden), des te moeilijker krijg je het persoonlijk om uit die werkloosheidsval te klauteren. Op termijn zit er helemaal geen toekomst in dat 'statuut'; de stemmen om de uitkeringen in de tijd te beperken klinken steeds luider en krijgen steeds meer bijval én... het pensioen mag voor jongelui nog wel de 'ver-van-mijn-bed' -show lijken, geloof me gerust: naarmate je ouder wordt, begint de tijd sneller te vliegen dan je lief is.

Just my 2 cents...

Er is nog iets als bioritme,niet?Maar de samenleving houd geen rekening met de eigenheid van een persoon en wenst hemhaar op te slokken in een altijd maar sneller wordende samenleving van het bedrijfscultuur.en presteren dat men moet maar genieten,dat nog iets anders

duveltje382 · 24 februari 2007, 09:12

Werk kan ook genieten zijn hé,men moet enkel het juiste werk vinden...

guerin · 24 februari 2007, 09:56

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382

Werk kan ook genieten zijn hé,men moet enkel het juiste werk vinden...

en welke sneltrein moet ik nemen om ander werk te vinden?

duveltje382 · 24 februari 2007, 10:09

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door guerin

en welke sneltrein moet ik nemen om ander werk te vinden?

Dezelfde dan ik 7 jaar geleden gevonden heb,herscholen querin

De schoofzak · 24 februari 2007, 10:28

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

@ Cynicus

Als er een belasting zou bestaan op het publiceren van onzinnig lange woordgedrochten, dan was je nu allang straatarm en aangewezen op je gemeenschapsdingesetcetera...

Er zijn trouwens al genoeg van die tewerkstellingsprojectjes en nepstatuutjes; zo revolutionair is het nu ook weer niet.

Dat er zo van die speciale (nep)statuten bestaan, om een aantal mensen terug in te laten bollen, na een ziekte of een soortgelijk probleem, dat is een goede zaak.
Een veralgemening naar iedereen die een tijdlang werkloos is, zal zeker zijn voordelen hebben.
Maar inderdaad, niet een stelsel met zo'n lange naam; je kan al evengoed een naam bedenken die uit drie bladzijden bestaat (dan kan je nog meer nuances leggen ...).

ps: vergeet ook niet dat niet nepstatuten een gedeeltelijk antwoord waren op de misbruiken van het heilige maar toch zoveel misbruikte overheidsstatuut.

Ik heb eens een sollicitatiegesprek moeten afnemen en een van de sollicitanten had nog nooit gewerkt, zelfs al was hij bijna 40 jaar oud. Eerst zijn kindje groot gebracht, dan zijn ouders ziek en daarvoor gezorgd enzovoorts.
Ik wou die man nog een kans geven, doch we waren met vijf en de stemming was drie tegen en twee voor. De motivering van die drie tegenstemmers was dat die man best eerst maar via vb. interim arbeid zou bewijzen dat hij terug een normaal levens- èn arbeidsritme aankon. Na een jaartje mocht hij dan eens terugkomen. Want als wij er een tijdlang ons Latijn (centen en moeite) insteken, en het loopt dan toch slecht af, dan zou het des te spijtiger geweest zijn voor de kandidaat die we dan toch aangenomen hebben.

guerin · 24 februari 2007, 10:54

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382

Dezelfde dan ik 7 jaar geleden gevonden heb,herscholen querin

als kansarme ben ik niet geschoold laat staan dat ik mij zou herscholen dan in wie ik ben en niet in wie ik zou moeten zijn volgens het bedrijfscultuur samenleving toestand,snap het?

eno2 · 24 februari 2007, 14:19

[quote]

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Ge moet u dat niet inbeelden, dat is trieste realiteit voor veel langdurig werklozen...

Het zijn de baasjes die een acute langdurige-werklozen-fobie- aanval krijgen zodra ze tussen de sollicitanten een langdurige werkloze ontwaren...

We moeten het hele baasjespantheon dringend eens in de psychoanalyse doen, zodat ze van die voor de arbeidsmarkt nefaste complexen, verstoppingen en remmingen eens en voorgoed afgeholpen worden.

eno2 · 24 februari 2007, 14:21

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door guerin

als kansarme ben ik niet geschoold laat staan dat ik mij zou herscholen dan in wie ik ben en niet in wie ik zou moeten zijn volgens het bedrijfscultuur samenleving toestand,snap het?

Nee dat snap ik niet, maar ik snap wel dat je niet geschoold bent in het goed formuleren.
Wat een geschoold politieker zou je daarmee kunnen worden!

22 februari 2007, 16:54	#1
duveltje382 Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 21 oktober 2005 Locatie: geel 2440 Berichten: 27.815	Angst om terug te moeten werken Ik kan mij goed inbeelden dat mensen die stempelen angst hebben om naar werk gestuurd te worden,wat doen we aan deze angsten?

23 februari 2007, 22:56	#9
Desiderius Minister-President Geregistreerd: 23 juni 2005 Berichten: 4.999	@ Cynicus Als er een belasting zou bestaan op het publiceren van onzinnig lange woordgedrochten, dan was je nu allang straatarm en aangewezen op je gemeenschapsdingesetcetera... Er zijn trouwens al genoeg van die tewerkstellingsprojectjes en nepstatuutjes; zo revolutionair is het nu ook weer niet. __________________ The pen is mightier than the sword, and considerably easier to write with.

24 februari 2007, 07:55	#10
TomB Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 6 januari 2003 Locatie: US Berichten: 14.572	Als ge plots een aanval van werklust krijgt, ga dan in een hoekje zitten en wacht tot hij over is. __________________ In het begin was er niets, wat ontplofte.

24 februari 2007, 09:12	#14
duveltje382 Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 21 oktober 2005 Locatie: geel 2440 Berichten: 27.815	Werk kan ook genieten zijn hé,men moet enkel het juiste werk vinden... __________________ In alles zit er wel wat waarheid ,je moet er enkel maar naar willen luisteren Laatst gewijzigd door duveltje382 : 24 februari 2007 om 09:27.

24 februari 2007, 07:58	#11
Bhairav Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 11 juli 2004 Berichten: 18.955	Of speel met een timmersetje. Of belangerijk doen met een ouwe agenda van papa...