De nieuwe Moraalridders

[zorroaster]

We ervaren een vreemde evolutie, die met de affaire-Joos opnieuw duidelijk geworden is:
Waar tot enkele jaren geleden rechts-conservatief nog bestempeld werden als de "moraalridders" en "zedenprekers", zien we nu hoe links-progressief met groot enthousiasme deze rol op zich neemt.

Een moraalridder is iemand die steevast de neiging heeft om af te bakenen wat "kan" en wat "niet kan" volgens zijn normen. We stellen vast dat vandaag een massa links-progressieven over elkaar heen valt om toch om ter hardst kardinaal Joos te veroordelen.
Een tachtigjarige dorpspastoor, door het toeval tot kardinaal gebombardeerd, ontvouwt zijn visie op de samenleving en opeens krijgt hij uit maar liefst vier hoeken een proces aan zijn been. Op basis waarvan? Op basis van zijn mening!

Schrijnend is zeker dat één van de processen uit de hoek van de holebi-beweging komt en één uit de hoek van het CGKR (na Animo-Limburg en VLD'er Danny Smagghe).
Net die mensen die pleiten voor het recht om "anders" en "speciaal" te zijn en zovele jaren gevochten hebben tegen de geldende normen en moraalridders, ontpoppen zich opeens tot hevige voorstanders van censuur en vervolging op basis van meningen en overtuigingen die niet de hunne zijn.

Zou het niet logischer zijn dat nét zij ervan uitgaan dat iedereen zijn eigen waarheid heeft? Zouden zij niet moeten opkomen voor het recht op vrijheid van meningsuiting?

[Jos Verhulst]

Oorspronkelijk geplaatst door zorroaster

Zou het niet logischer zijn dat nét zij ervan uitgaan dat iedereen zijn eigen waarheid heeft? Zouden zij niet moeten opkomen voor het recht op vrijheid van meningsuiting?

Dat lijkt mij de evidentie zelve te zijn. Meningen als zodanig moeten vrij kunnen uitgesproken worden, zonder alsen en maren. De anderen zijn altijd vrij om die mening al dan niet inhoudelijk af te wijzen. De grens kan enkel maar worden overschreden indien je de mening van de andere niet langer kunt afwijzen of negeren omdat je niet enkel geestelijk, maar fysiek wordt aangepakt. Dat is bv het geval met een bedreiging. Die kan je, door haar aard zelf, niet zomaar afwijzen. Een bedreiging is in wezen een handeling, die niet je denkvermogen aanspreekt, maar op je fysieke bestaan is gericht. En het fysieke bestaan van ieder individu moet worden gerespecteerd. Dat mag niet in het gedrang worden gebracht.

Maar meningen en stellingen hebben als zodanig kunnen geen aanspraak maken op respect of eerbied. Zij mogen, tenminste in een fatsoenlijke en vrije samenleving, wel degelijk in het gedrang worden gebracht. We zijn nu terecht gekomen in een systeem waarin een politiek-correct canon als zodanig wettelijk wordt beschermd. In de geschiedenis van de beschaving is dat een spectaculaire terugval.

[Tegendradigaard]

hear hear Zorroaster.

Daar gaan mijn pollen van op elkaar. van 't geen dat gij schrijft. Niet zozeer van wat die Joos zegt.

Wat zegt die Joos eigenlijk ? Joost mag het weten.

Maar kom ik ben het eens dat die mens ook recht heeft op zijn anders zijn.

[Tegendradigaard]

hear hear Zorroaster.

Daar gaan mijn pollen van op elkaar. van 't geen dat gij schrijft. Niet zozeer van wat die Joos zegt.

Wat zegt die Joos eigenlijk ? Joost mag het weten.

Maar kom ik ben het eens dat die mens ook recht heeft op zijn anders zijn.

[Darwin]

Wat heeft Joos eigenlijk gedaan?

Heeft hij vanop de preekstoel gelovigen aangezet tot verderfelijke praktijken?

Heeft hij een boek geschreven waarin hij oproept tot haat tegen bepaalde bevolkingsgroepen?

Zit hij in een comité van één of andere beweging die de democratie wil ondermijnen?


Neen. "Kardinaal" Joos heeft in een interview in een mannen- en lesboblad zijn persoonlijke mening over bepaalde maatschappelijke aangelegenheden gegeven.


U weze gewaarschuwd als de volgende keer een journalist u plots een microfoon onder de neus duwt of u uitnodigt voor een interview.

- Vraag altijd eerst om een schriftelijke overeenkomst waarin de journalist belooft niets te publiceren van uw uitspraken waarvan u niet wil dat die gepubliceerd worden.

- Als u een uitspraak doet, zorg er dan steeds voor uw zinnen zodanig te formuleren dat een deel van een zin niet uit een zin kan gelicht worden.

- Koppel uw zinnen zodanig aan en in mekaar dat het onmogelijk is om ze van elkaar te scheiden zonder nonsens te produceren.

- Zorg dat u een goede advocaat kent.

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door Darwin

Wat heeft Joos eigenlijk gedaan?

Heeft hij vanop de preekstoel gelovigen aangezet tot verderfelijke praktijken?

Heeft hij een boek geschreven waarin hij oproept tot haat tegen bepaalde bevolkingsgroepen?

Zit hij in een comité van één of andere beweging die de democratie wil ondermijnen?


Neen. "Kardinaal" Joos heeft in een interview in een mannen- en lesboblad zijn persoonlijke mening over bepaalde maatschappelijke aangelegenheden gegeven.


U weze gewaarschuwd als de volgende keer een journalist u plots een microfoon onder de neus duwt of u uitnodigt voor een interview.

- Vraag altijd eerst om een schriftelijke overeenkomst waarin de journalist belooft niets te publiceren van uw uitspraken waarvan u niet wil dat die gepubliceerd worden.

- Als u een uitspraak doet, zorg er dan steeds voor uw zinnen zodanig te formuleren dat een deel van een zin niet uit een zin kan gelicht worden.

- Koppel uw zinnen zodanig aan en in mekaar dat het onmogelijk is om ze van elkaar te scheiden zonder nonsens te produceren.

- Zorg dat u een goede advocaat kent.

Beter nog, leg de tekst eerst voor aan een orde advocaten om uit te maken of alles binnen de lijnen blijft.

[Tegendradigaard]

eigenlijk is het een schande vind ik. Iedereen mag de grootste nonsen uitkramen zonder problemen. Maar als ge iets zegt dat homo's of zo tegen de borst stoot dan krijgt ge een proces aan uw been.

Zijn die homo's zo onverdraagzaam ? Ze rukken zichzelf af, euh hun masker bedoel ik.

[Tegendradigaard]

FREEDOM OF SPEECH verdorie. VERDORIE.

Zelfs voor nonsens. (anders zou ik ook moeten zwijgen misschien he)

[jan hyoens]

Homofilie of democratie?


Het beruchte interview van kardinaal Joos in P-Magazine blijft reacties uitlokken. Volgens Filips Defoort moeten we ons dringend bezinnen over de tirannie van de politieke correctheid, die de democratie grondig vervalst.


DE commotie over de uitlatingen van kardinaal Joos in P-Magazine zou voor elke bewuste burger zorgwekkend moeten zijn. Let wel, de opinie van kardinaal Joos is op zich niet zorgwekkend. Want we moeten ons afvragen wat die opinie vertegenwoordigt. Weerspiegelt die de houding van de kerk of het College der Kardinalen?


Uit staatkundig oogpunt is kardinaal Joos een ambteloze privé-burger, een man van tachtig jaar die denkt vanuit de denkschema's en referentiekaders waarmee hij in de jaren twintig, dertig en veertig is opgegroeid. De zinvolle informatiewerving waarmee iemand het eigen denkkader opbouwt, verloopt volgens de gangbare psychologische inzichten tot hoogstens het vijfde levensdecennium. Wat kardinaal Joos betreft, eindigt die periode in de jaren zestig. Het Amerikaanse College voor Psychiatrie, bijvoorbeeld, heeft homofilie nog tot in de jaren zeventig als pathologisch beschouwd.


We zouden de opinie van kardinaal Joos dan ook als een curiosum kunnen beschouwen, een document humain dat nog vlug is opgetekend terwijl deze vertegenwoordiger van zijn generatie nog tot de levenden behoort. Een boodschap uit Jurassic Park, als het ware.


Maar uiteraard is dat niet de reden waarom een gezaghebbende publicatie als , tussen de blote billen door, de opinie van een kardinaal op een karikaturale manier naar voren brengt. Nee, de mening van de tachtigjarige man moet voorgesteld worden als die van de kerk, en dus bespottelijk zijn en aangevallen worden. Daarbij doen de media en het hele politiek correcte apparaat van holebi's, Animo-jongeren en backbenchers krampachtig alsof de opinies van de heer Joos uitermate schokkend zijn. Het politiek correcte apparaat heeft namelijk, tragikomisch genoeg, met kardinaal Joos een belangrijk punt van overeenkomst: ze geloven allebei dat wat zij verkondigen, per definitie de gangbare opinie is.


Tussen kardinaal Joos en het politiek correcte establishment is er anders wel een klein verschilpunt. Wat je in Vlaanderen op huwelijken en begrafenissen en in een doorsnee café te horen krijgt, toont aan dat opinies als die van kardinaal Joos duidelijk meer bijval genieten dan de beoefenaars van de politieke correctheid beseffen of willen toegeven. Maar als rechtgeaard democraat kun je alleen maar vaststellen dat in het hele debat, paradoxaal genoeg, niemand wil opmerken dat politieke correctheid de democratie grondig vervalst.


Ik wil vooraf duidelijk maken dat wat volgt niets met enige opinie ten gronde over homofilie te maken heeft maar alles over de plaats van een minderheid in een democratie. Enkele jaren geleden werden we opgezadeld met een wet die onder meer discriminatie op grond van seksuele geaardheid verbiedt. Dat dat specifieke element van de wet vanuit democratische oogpunt grensoverschrijdend was, is wellicht ontsnapt aan de aandacht van het groeiende aantal politici dat niet langer met klassieke tekstanalyse, exegese of termijndenken vertrouwd is. De absurditeit ervan springt meteen in het oog: geen enkele van de politiek correcte personen of verenigingen die luid jammeren over de uitspraken van kardinaal Joos, zou gedogen dat men op grond van deze bepaling zou zeggen dat men nu maar eens moet ophouden met pedofielen te koeioneren op grond van hun 'seksuele geaardheid'. Maar goed, seksuele geaardheid en gedrag zijn dus onbespreekbaar, op straffe van vervolging door het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding. Tenminste, voor zover het niet over het celibaat gaat, want dat mag meteen gecategoriseerd worden als 'onnatuurlijk en aberrant gedrag'.


Waarom hebben ze niet meteen bij wet vastgelegd dat we ook niet mogen discrimineren op grond van rookgedrag, rijgedrag, enzovoort? Het zou alvast de Tuf-Tuf Club veel moeite hebben bespaard. Want het grensoverschrijdende aspect is zonneklaar. Zeggen dat je niet mag discrimineren op grond van afkomst, geslacht, huidkleur en andere, is één zaak. Het is iets heel anders als je de maatschappij of individuele leden van een maatschappij a priori het recht ontzegt om een mening over gedragsnormen te hebben en die ook te uiten. Want de democratie laat zich samenvatten in de woorden: 'Ik verafschuw uw ideeën, maar ik ben bereid te sterven voor uw recht ze te uiten.' De democratie verplicht mij niet mijn medeburgers aardig te vinden. Integendeel, de democratie geeft mij het goede en onvervreemdbare recht over de medeburgers precies te denken en te zeggen wat ik wil.


Dat holebi's menen dat zij hun seksuele geaardheid mogen beleven, is hun goede en onvervreemdbare recht. Dat zij menen dat ik niet langer over hun gedragsvorm het mijne mag denken en zeggen, is volstrekt antidemocratisch. Door de totale uitholling van het recht op vrije meningsuiting zal de democratie binnen de kortste keren tot een irrelevant concept worden gereduceerd. Zullen we over een paar jaar ook alleen nog zwijgend en in neutrale kleding gehuld een voetbalwedstrijd kunnen bijwonen, omdat we anders de gevoelens van de aanhang van de tegenstander beledigen? Misschien kunnen de tegenstanders van SK Beveren, dat voor zijn rol als uithangbord voor Afrikaanse spelers door het Amerikaanse blad Time als voorbeeld van culturele integratie werd geprezen, voor elke wedstrijd meteen om een nederlaag met forfaitscore vragen, om te vermijden dat ze achteraf op de vingers worden getikt door het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding?


Een specifiek standpunt over homofilie en homofiel gedrag past gewoon in het aloude 'nature versus nurture'-debat, waar per definitie nooit een einde aan komt. Op symposia besluiten ze dit soort discussies steevast met de gevleugelde zin 'Your guess is as good as mine', waarna de borrel volgt. In de politiek correcte nieuwe democratie volgen aanklachten wegens belediging.


Men zou er goed aan doen te bedenken dat de opinie dat homofilie niet pathologisch is, niet wetenschappelijker is dan de vroegere opinie. Ze berust niet op kwantificeerbare feiten of reproduceerbare experimenten. Ze is wat ze is, een opinie, geen wetenschap. Dat die opinie in dit land onaanvechtbaar is, op straffe van rechtsvervolging, is alleen te wijten aan het feit dat enkele politici op een onbewaakt ogenblik het Peter principle (mensen promoveren totdat ze een functie bereiken die ze niet aankunnen) in de praktijk hebben toegepast.


Homeopathie wordt niet ineens wetenschappelijk verantwoord doordat politici homeopathie tot geneeskunde verklaren, omdat een luidruchtige minderheid dat wil. Een volk heeft nu eenmaal de wetten die het verdient: in Alabama mag je het jouwe niet denken over Genesis, in Vlaanderen niet over homofilie.


We zouden dringend moeten beseffen dat politieke correctheid geen kenmerk is van een werkzame democratie, maar van het ancien régime. De koning was door God op zijn plaats gesteld, zijn oorlogen waren rechtvaardig, zijn rechtbanken onfeilbaar, en de adel hield de maatschappij in stand. Kritische bedenkingen bij de wijsheid en bekwaamheid van die figuren waren ondenkbaar en hoogst incorrect, en werden afgestraft.


Anno 2004 zien we dan ook hoe de keizer-kosters van het politiek correcte denken een vrij geuite mening - het meest elementaire recht in een democratische samenleving - 'beledigend' achten en voor de rechter aanklagen. Uiteraard rekenen ze alleen op het onmiddellijke effect van de aankondiging van de klacht op de holebi-kiezer. Eer de rechtbank de hele wetenschappelijke en ideologische controverse over homofilie als een al dan niet pathologisch gedragsvorm heeft doorgenomen, is de levensverwachting van de kardinaal allang overschreden.


Ik zal me intussen niet de moeite getroosten om figuren als de heer Philip Vermoortel uit Leuven (DS 23 januari) bij het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding aan te klagen wegens laster. Volgens hem ben ik, omdat ik iemand ben die nog steeds gelooft dat een kerk verdraagzaamheid en liefde kan uitdragen, 'grondig gestoord' en moet ik 'geïnterneerd' worden, als 'gevaar voor de volksgezondheid, cultuur en democratie'. Zijn taal bewijst dat de heer Vermoortel zich anno 1930-1934 wellicht perfect thuis zou hebben gevoeld bij de bruingeklede - en in grote meerderheid homofiele - verdedigers van de Kultur die zich opmaakten om de straat met de matrak schoon te vegen voor de rechtgeaarde, internerende en ausradierende democraten.


Met zijn voorkeur voor de Atheense democratie, waar een grondbezitter met zeven zonen alles en een efebe van achttien jaar niets te vertellen had, sluit de heer Dupont uit Gent (DS 23 januari) zich volkomen aan bij de visie van kardinaal Joos. Eerlijkheidhalve had hij eraan toe moeten voegen dat er nergens zoveel grove homograppen werden gedebiteerd als in het Atheense theater. De Atheners beseften dat wie in een ethisch niet bevoogdende maatschappij wil leven, tegen een stootje moet kunnen.


(De auteur is filosoof.)


27/01/2004
P-Magazine, Filips Defoort
©Copyright De Standaard

[jan hyoens]

Homofilie of democratie?


Het beruchte interview van kardinaal Joos in P-Magazine blijft reacties uitlokken. Volgens Filips Defoort moeten we ons dringend bezinnen over de tirannie van de politieke correctheid, die de democratie grondig vervalst.


DE commotie over de uitlatingen van kardinaal Joos in P-Magazine zou voor elke bewuste burger zorgwekkend moeten zijn. Let wel, de opinie van kardinaal Joos is op zich niet zorgwekkend. Want we moeten ons afvragen wat die opinie vertegenwoordigt. Weerspiegelt die de houding van de kerk of het College der Kardinalen?


Uit staatkundig oogpunt is kardinaal Joos een ambteloze privé-burger, een man van tachtig jaar die denkt vanuit de denkschema's en referentiekaders waarmee hij in de jaren twintig, dertig en veertig is opgegroeid. De zinvolle informatiewerving waarmee iemand het eigen denkkader opbouwt, verloopt volgens de gangbare psychologische inzichten tot hoogstens het vijfde levensdecennium. Wat kardinaal Joos betreft, eindigt die periode in de jaren zestig. Het Amerikaanse College voor Psychiatrie, bijvoorbeeld, heeft homofilie nog tot in de jaren zeventig als pathologisch beschouwd.


We zouden de opinie van kardinaal Joos dan ook als een curiosum kunnen beschouwen, een document humain dat nog vlug is opgetekend terwijl deze vertegenwoordiger van zijn generatie nog tot de levenden behoort. Een boodschap uit Jurassic Park, als het ware.


Maar uiteraard is dat niet de reden waarom een gezaghebbende publicatie als , tussen de blote billen door, de opinie van een kardinaal op een karikaturale manier naar voren brengt. Nee, de mening van de tachtigjarige man moet voorgesteld worden als die van de kerk, en dus bespottelijk zijn en aangevallen worden. Daarbij doen de media en het hele politiek correcte apparaat van holebi's, Animo-jongeren en backbenchers krampachtig alsof de opinies van de heer Joos uitermate schokkend zijn. Het politiek correcte apparaat heeft namelijk, tragikomisch genoeg, met kardinaal Joos een belangrijk punt van overeenkomst: ze geloven allebei dat wat zij verkondigen, per definitie de gangbare opinie is.


Tussen kardinaal Joos en het politiek correcte establishment is er anders wel een klein verschilpunt. Wat je in Vlaanderen op huwelijken en begrafenissen en in een doorsnee café te horen krijgt, toont aan dat opinies als die van kardinaal Joos duidelijk meer bijval genieten dan de beoefenaars van de politieke correctheid beseffen of willen toegeven. Maar als rechtgeaard democraat kun je alleen maar vaststellen dat in het hele debat, paradoxaal genoeg, niemand wil opmerken dat politieke correctheid de democratie grondig vervalst.


Ik wil vooraf duidelijk maken dat wat volgt niets met enige opinie ten gronde over homofilie te maken heeft maar alles over de plaats van een minderheid in een democratie. Enkele jaren geleden werden we opgezadeld met een wet die onder meer discriminatie op grond van seksuele geaardheid verbiedt. Dat dat specifieke element van de wet vanuit democratische oogpunt grensoverschrijdend was, is wellicht ontsnapt aan de aandacht van het groeiende aantal politici dat niet langer met klassieke tekstanalyse, exegese of termijndenken vertrouwd is. De absurditeit ervan springt meteen in het oog: geen enkele van de politiek correcte personen of verenigingen die luid jammeren over de uitspraken van kardinaal Joos, zou gedogen dat men op grond van deze bepaling zou zeggen dat men nu maar eens moet ophouden met pedofielen te koeioneren op grond van hun 'seksuele geaardheid'. Maar goed, seksuele geaardheid en gedrag zijn dus onbespreekbaar, op straffe van vervolging door het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding. Tenminste, voor zover het niet over het celibaat gaat, want dat mag meteen gecategoriseerd worden als 'onnatuurlijk en aberrant gedrag'.


Waarom hebben ze niet meteen bij wet vastgelegd dat we ook niet mogen discrimineren op grond van rookgedrag, rijgedrag, enzovoort? Het zou alvast de Tuf-Tuf Club veel moeite hebben bespaard. Want het grensoverschrijdende aspect is zonneklaar. Zeggen dat je niet mag discrimineren op grond van afkomst, geslacht, huidkleur en andere, is één zaak. Het is iets heel anders als je de maatschappij of individuele leden van een maatschappij a priori het recht ontzegt om een mening over gedragsnormen te hebben en die ook te uiten. Want de democratie laat zich samenvatten in de woorden: 'Ik verafschuw uw ideeën, maar ik ben bereid te sterven voor uw recht ze te uiten.' De democratie verplicht mij niet mijn medeburgers aardig te vinden. Integendeel, de democratie geeft mij het goede en onvervreemdbare recht over de medeburgers precies te denken en te zeggen wat ik wil.


Dat holebi's menen dat zij hun seksuele geaardheid mogen beleven, is hun goede en onvervreemdbare recht. Dat zij menen dat ik niet langer over hun gedragsvorm het mijne mag denken en zeggen, is volstrekt antidemocratisch. Door de totale uitholling van het recht op vrije meningsuiting zal de democratie binnen de kortste keren tot een irrelevant concept worden gereduceerd. Zullen we over een paar jaar ook alleen nog zwijgend en in neutrale kleding gehuld een voetbalwedstrijd kunnen bijwonen, omdat we anders de gevoelens van de aanhang van de tegenstander beledigen? Misschien kunnen de tegenstanders van SK Beveren, dat voor zijn rol als uithangbord voor Afrikaanse spelers door het Amerikaanse blad Time als voorbeeld van culturele integratie werd geprezen, voor elke wedstrijd meteen om een nederlaag met forfaitscore vragen, om te vermijden dat ze achteraf op de vingers worden getikt door het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding?


Een specifiek standpunt over homofilie en homofiel gedrag past gewoon in het aloude 'nature versus nurture'-debat, waar per definitie nooit een einde aan komt. Op symposia besluiten ze dit soort discussies steevast met de gevleugelde zin 'Your guess is as good as mine', waarna de borrel volgt. In de politiek correcte nieuwe democratie volgen aanklachten wegens belediging.


Men zou er goed aan doen te bedenken dat de opinie dat homofilie niet pathologisch is, niet wetenschappelijker is dan de vroegere opinie. Ze berust niet op kwantificeerbare feiten of reproduceerbare experimenten. Ze is wat ze is, een opinie, geen wetenschap. Dat die opinie in dit land onaanvechtbaar is, op straffe van rechtsvervolging, is alleen te wijten aan het feit dat enkele politici op een onbewaakt ogenblik het Peter principle (mensen promoveren totdat ze een functie bereiken die ze niet aankunnen) in de praktijk hebben toegepast.


Homeopathie wordt niet ineens wetenschappelijk verantwoord doordat politici homeopathie tot geneeskunde verklaren, omdat een luidruchtige minderheid dat wil. Een volk heeft nu eenmaal de wetten die het verdient: in Alabama mag je het jouwe niet denken over Genesis, in Vlaanderen niet over homofilie.


We zouden dringend moeten beseffen dat politieke correctheid geen kenmerk is van een werkzame democratie, maar van het ancien régime. De koning was door God op zijn plaats gesteld, zijn oorlogen waren rechtvaardig, zijn rechtbanken onfeilbaar, en de adel hield de maatschappij in stand. Kritische bedenkingen bij de wijsheid en bekwaamheid van die figuren waren ondenkbaar en hoogst incorrect, en werden afgestraft.


Anno 2004 zien we dan ook hoe de keizer-kosters van het politiek correcte denken een vrij geuite mening - het meest elementaire recht in een democratische samenleving - 'beledigend' achten en voor de rechter aanklagen. Uiteraard rekenen ze alleen op het onmiddellijke effect van de aankondiging van de klacht op de holebi-kiezer. Eer de rechtbank de hele wetenschappelijke en ideologische controverse over homofilie als een al dan niet pathologisch gedragsvorm heeft doorgenomen, is de levensverwachting van de kardinaal allang overschreden.


Ik zal me intussen niet de moeite getroosten om figuren als de heer Philip Vermoortel uit Leuven (DS 23 januari) bij het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding aan te klagen wegens laster. Volgens hem ben ik, omdat ik iemand ben die nog steeds gelooft dat een kerk verdraagzaamheid en liefde kan uitdragen, 'grondig gestoord' en moet ik 'geïnterneerd' worden, als 'gevaar voor de volksgezondheid, cultuur en democratie'. Zijn taal bewijst dat de heer Vermoortel zich anno 1930-1934 wellicht perfect thuis zou hebben gevoeld bij de bruingeklede - en in grote meerderheid homofiele - verdedigers van de Kultur die zich opmaakten om de straat met de matrak schoon te vegen voor de rechtgeaarde, internerende en ausradierende democraten.


Met zijn voorkeur voor de Atheense democratie, waar een grondbezitter met zeven zonen alles en een efebe van achttien jaar niets te vertellen had, sluit de heer Dupont uit Gent (DS 23 januari) zich volkomen aan bij de visie van kardinaal Joos. Eerlijkheidhalve had hij eraan toe moeten voegen dat er nergens zoveel grove homograppen werden gedebiteerd als in het Atheense theater. De Atheners beseften dat wie in een ethisch niet bevoogdende maatschappij wil leven, tegen een stootje moet kunnen.


(De auteur is filosoof.)


27/01/2004
P-Magazine, Filips Defoort
©Copyright De Standaard

[ancapa]

Oorspronkelijk geplaatst door Tegendradigaard

FREEDOM OF SPEECH verdorie. VERDORIE.

Zelfs voor nonsens. (anders zou ik ook moeten zwijgen misschien he)

zolang het niet over homo of lesbo, migranten, gehandicapten, politici gaat en vooral linkse pseudo democraten het niet storend vinden

[Volksstormer]

Oorspronkelijk geplaatst door zorroaster

We ervaren een vreemde evolutie, die met de affaire-Joos opnieuw duidelijk geworden is:
Waar tot enkele jaren geleden rechts-conservatief nog bestempeld werden als de "moraalridders" en "zedenprekers", zien we nu hoe links-progressief met groot enthousiasme deze rol op zich neemt.

Een moraalridder is iemand die steevast de neiging heeft om af te bakenen wat "kan" en wat "niet kan" volgens zijn normen. We stellen vast dat vandaag een massa links-progressieven over elkaar heen valt om toch om ter hardst kardinaal Joos te veroordelen.
Een tachtigjarige dorpspastoor, door het toeval tot kardinaal gebombardeerd, ontvouwt zijn visie op de samenleving en opeens krijgt hij uit maar liefst vier hoeken een proces aan zijn been. Op basis waarvan? Op basis van zijn mening!

Schrijnend is zeker dat één van de processen uit de hoek van de holebi-beweging komt en één uit de hoek van het CGKR (na Animo-Limburg en VLD'er Danny Smagghe).
Net die mensen die pleiten voor het recht om "anders" en "speciaal" te zijn en zovele jaren gevochten hebben tegen de geldende normen en moraalridders, ontpoppen zich opeens tot hevige voorstanders van censuur en vervolging op basis van meningen en overtuigingen die niet de hunne zijn.

Zou het niet logischer zijn dat nét zij ervan uitgaan dat iedereen zijn eigen waarheid heeft? Zouden zij niet moeten opkomen voor het recht op vrijheid van meningsuiting?

Geen moraalridders - dat doet ze veel te veel eer aan - maar kwezels en gelijkheidsfundamentalisten...

De paradox in hun denken is dat zij als zelfverklaarde "verdraagzamen" elke levenswijze, elke individu... als gelijkwaardig dienen te beschouwen. Dat is het einde van het (morele, ethische, esthetische...) oordeel en het begin van de decadentie.

[Stratcat]

Wet ter bestrijding van discriminatie, art. 2, § 1.
Er is sprake van directe discriminatie indien een verschil in behandeling dat niet objectief en redelijkerwijze wordt gerechtvaardigd, rechtstreeks gebaseerd is op het geslacht, een zogenaamd ras, de huidskleur, de afkomst, de nationale of etnische afstamming, seksuele geaardheid, de burgerlijke staat, de geboorte, het fortuin, de leeftijd, het geloof of de levensbeschouwing, de huidige of toekomstige gezondheidstoestand, een handicap of een fysieke eigenschap.

Overtreedt het CGKR niet zelf de anti-discriminatiewet door een klacht tegen Joos in te dienen? Tegen mij heeft het geen klacht ingediend, tegen iemand anders hier op het forum? Verschillende behandeling voor Joos omwille van zijn geloof en levensbeschouwing. Objectief en redelijkerwijze gerechtvaardigd?

Of is de ene levensbeschouwing meer waard dan de andere?

Het is een rotwet, die antidiscriminatiewet.
Telkens als ik dit artikel ervan lees, blijf ik verbijsterd zitten: dit is echt wel massief, ten minste potentieel. Letterlijk gezien kan om het even wie kan op basis hiervan tegen om het even wie een klacht indienen, zeker als je weet dat een andere bepaling van de wet luidt:

Art. 19, § 3. Wanneer het slachtoffer van de discriminatie of een van de in artikel 31 bedoelde groeperingen voor het bevoegde gerecht feiten, zoals statistische gegevens of praktijktests, aanvoert die het bestaan van een directe of indirecte discriminatie kunnen doen vermoeden, valt de bewijslast dat er geen discriminatie is, ten laste van de verweerder.

Ja, u leest het goed: omkering van de bewijslast. Weliswaar niet op strafrechtelijk gebied, maar als iemand van u een schadevergoeding eist op basis van statistieken waaruit blijkt dat hij/zij/het (mij zult u niet op een overtreding betrappen), behorend tot die of die groep, ‘kan vermoed worden’ gediscrimineerd te worden door u, mag u gaan bewijzen dat u een statistische uitzondering bent.

P.S. ‘Zogenaamd’ ras vind ik grappig. In de oorspronkelijke anti-racismewet was deze (ik hou niet zo van het woord, maar ga het nu toch maar eens gebruiken) politiek-correcte verfijning nog niet aanwezig. Is het nu de ‘zogenaamde’ antiracismewet geworden?

[Tegendradigaard]

Waar gaan we naar toe ?
Naar huis straks.

't is toch wel erg eigenlijk.

'k zijn altijd ene geweest die nogal vasthield aan de vrijheid van mening.
als ze tegen mij zeggen : Tegendradigaard ge zijt nen debiel, iemand met een afwijking, dan zou ik ofwel eens goed lachen ofwel die andere gelijk moeten geven.
Maar waarom zou ik dan die persoon voor de rechtbank moeten slepen ? Zelfs al zou die mij zeggen :ge krijg die job niet, want ge zijt nen halven zot.

das toch die mens zijn goed recht eigenlijk.
En ik kan er toch ook niks aan doen dat ik zo geboren ben ?

En eigenlijk is het ook nogal schandalig zoals de Sate zegt dat de bewijslast omgedraaid is in zulke gevallen. Dat ge dus moet bewijzen dat ge onschuldig zijt.

Het land gaat om zeep met zulke wetten.

't valt mij wel op dat sommige mensen die anders altijd veel te zeggen hebben op alles en iedereen, hier helemaal niets op te zeggen hebben.
En dan niet zozeer op mijnen zever bedoel ik.

[Tegendradigaard]

de rode ridder(s) ?

[Anarcho]

Oorspronkelijk geplaatst door zorroaster

We ervaren een vreemde evolutie, die met de affaire-Joos opnieuw duidelijk geworden is:
Waar tot enkele jaren geleden rechts-conservatief nog bestempeld werden als de "moraalridders" en "zedenprekers", zien we nu hoe links-progressief met groot enthousiasme deze rol op zich neemt.

Een moraalridder is iemand die steevast de neiging heeft om af te bakenen wat "kan" en wat "niet kan" volgens zijn normen. We stellen vast dat vandaag een massa links-progressieven over elkaar heen valt om toch om ter hardst kardinaal Joos te veroordelen.
Een tachtigjarige dorpspastoor, door het toeval tot kardinaal gebombardeerd, ontvouwt zijn visie op de samenleving en opeens krijgt hij uit maar liefst vier hoeken een proces aan zijn been. Op basis waarvan? Op basis van zijn mening!

Schrijnend is zeker dat één van de processen uit de hoek van de holebi-beweging komt en één uit de hoek van het CGKR (na Animo-Limburg en VLD'er Danny Smagghe).
Net die mensen die pleiten voor het recht om "anders" en "speciaal" te zijn en zovele jaren gevochten hebben tegen de geldende normen en moraalridders, ontpoppen zich opeens tot hevige voorstanders van censuur en vervolging op basis van meningen en overtuigingen die niet de hunne zijn.

Zou het niet logischer zijn dat nét zij ervan uitgaan dat iedereen zijn eigen waarheid heeft? Zouden zij niet moeten opkomen voor het recht op vrijheid van meningsuiting?

Laten we met z'n allen de EVRM respecteren: vrije mening mag hiermee in strijd zijn, men kan echter geen dicriminerende MAATREGELEN nemen.

Als mijn hond alleen naar homo's bloft, moet ik die dan afmaken?

Ik laat iedereen met rust, zolang hij de persoonlijke vrijheden van een ander respecteert.

[Volksstormer]

Ik wist niet dat Nietzsche zo'n slappeling was.

[Het Skill Effect]

De nieuwe moraalridders zijn de nieuwe plaag van deze maatschappij.

Terug naar de oudheid dus!

[ancapa]

[quote="Tegendradigaard"]FREEDOM OF SPEECH verdorie. VERDORIE.

People of the right wing are always RIGHT !

[ancapa]

[quote="ancapa"]

Oorspronkelijk geplaatst door Tegendradigaard

FREEDOM OF SPEECH verdorie. VERDORIE.

People of the right wing are always RIGHT !

een 2000-ste post die kan tellen