De anti-Vlaamse Franstalige media

[Zeno!]

Ik kijk elke dag naar de journaals op RTL en RTBF en ik kan enkel bevestigen wat journalist Chris Michel hier schrijft in De Standaard van vandaag.

Zééér verhelderend:

Brabançonne

Aan politici op de Belgische nationale feestdag vragen naar hun kennis van geschiedenis en naar de tekst van de Brabançonne is een goed idee voor 'Man bijt hond', of als grappige afsluiter voor het nieuws. Maar ermee openen in het algemene nieuws is een brug te ver. De overdreven aandacht die RTBf- journalist Christophe Deborsu er probeert aan te geven, heeft niets meer te maken met objectieve journalistiek.

Het valt steeds weer op hoe Franstalige journalisten hun persoonlijke mening verwerken in hun reportages. Het dédain waarmee veel journalisten van de RTBf, Le Soir en La Libre Belgique naar la Flandre profonde kijken, is bijna altijd voelbaar in hun verslagen. Veel van die verslaggevers wonen in Brussel en komen zelden of nooit buiten hun elitaire Franstalige kringen. Over Nederlandstalig België wordt dikwijls bericht door een journalist die afstamt van een Franstalige bourgeoisfamilie uit Vlaanderen. En in die kringen is men heel erg bang voor een zelfbewust Vlaanderen.

Ze aarzelen dan ook geen moment om feiten die Vlaanderen belachelijk maken of als racistisch voorstellen buiten alle proporties op te blazen, in de hoop dat de buitenlandse verslaggevers in Brussel - die bijna uitsluitend de Franstalige media volgen - het negatieve beeld van Vlaanderen zullen uitdragen tot buiten de grenzen.

Het vorige incident met Yves Leterme over de Franstaligen en het Nederlands paste daar in. De nepdocumentaire 'Bye Bye Belgium' van de RTBf ook. De aanpak van het 'Brabançonne-incident' is er opnieuw een uiting van.

Leterme is voor veel Franstaligen aangeschoten wild sinds CD&V in kartel ging met de N-VA. Over Guy Verhofstadt en Rudy Demotte wordt helemaal geen heisa gemaakt. Nochtans wist Verhofstadt in dezelfde RTBf-reportage niet waarom hij acht jaar lang als premier op 21 juli naast de koning mocht zitten. Het gewauwel van Demotte over opstandige zuidelijke provincies deed meer denken aan de Amerikaanse burgeroorlog dan aan de Belgische geschiedenis.

Deborsu beweerde in het VRT-journaal dat hij Leterme een volledige dag volgde als formateur en dat het Brabançonne-incident een 'gelukstreffer' was. Volgens de woordvoerster van de formateur klopt dat niet: 'Deborsu noch iemand anders van de RTBf heeft vooraf met ons contact opgenomen voor een reportage over de formateur.'

Als dat klopt, dan liegt Deborsu. Een kwalijke kwaliteit voor een beroepsjournalist.

Gelukkig zijn er nog collega's die het hoofd koel houden, zoals Wim De Vilder van het VRT-journaal. Hij legde op 21 juli Deborsu op de rooster en die was dat soort objectieve benadering duidelijk niet gewend. Hoe zou dat komen?

Chris Michel (ex-VTM journalist)

Het probleem is dat de gewone Vlaming quasi NOOIT naar de Franstalige zenders kijkt of Franstalige kranten leest, waardoor hij dit allemaal niet weet en zich vrolijk en naïef "Belg" blijft voelen!

[evilbu]

Oorspronkelijk geplaatst door Zeno!

Het probleem is dat de gewone Vlaming quasi NOOIT naar de Franstalige zenders kijkt of Franstalige kranten leest, waardoor hij dit allemaal niet weet en zich vrolijk en naïef "Belg" blijft voelen!

http://www.newshounds.us/ is een website die de verslaggeving door Fox volgt, en filmpjes op youtube plaatst. Zo zou er ook een www.rtbfwatch.be mogen komen.

[stropdrager]

Oorspronkelijk geplaatst door Zeno!

Ik kijk elke dag naar de journaals op RTL en RTBF en ik kan enkel bevestigen wat journalist Chris Michel hier schrijft in De Standaard van vandaag.

Zééér verhelderend:



Het probleem is dat de gewone Vlaming quasi NOOIT naar de Franstalige zenders kijkt of Franstalige kranten leest, waardoor hij dit allemaal niet weet en zich vrolijk en naïef "Belg" blijft voelen!

Het ergste is dat bijna alle Franstaligen die berichtgeving ook nog eens geloven. (en sommige Vlamingen ook).
Ik kan die arrogante Christophe Deborsu niet meer horen of zien.

[Knuppel]

Meer van dit zou Deborsu anders best mogen brengen:

De constructie van België leert ook veel over hoe een land barst. Zo vernam ik tot mijn verbazing dat bijna geen enkele Belg voor de onafhankelijkheid ijverde vlak voor de revolutie in 1830. De enige separatist was de Brugse journalist De Potter, de toenmalige De Wever. De rest van de politici wilde hooguit "het herstel van het evenwicht tussen noord en zuid", onder meer inzake taal- en fiscaal beleid.Het doet aan de huidige situatie denken. Dat, volgens de recente peiling van deze krant, 93% van de Vlamingen en 98% van de Walen België willen samenhouden, vormt dus geen obstakel voor een splitsing van het land.Twee eeuwen geleden, begon de breuk met een protestactie van een dertigtal jongeren na een operaopvoering op 25 augustus 1830. Door de onhandige reactie van Willem werd het lot van België in 33 dagen bezegeld, tot aan de aftocht uit Brussel van het Nederlandse leger. Belgen zijn efficiënt als het om te scheiden gaat.In 1830 speelde de pers een grote rol. Het zou vandaag niet anders verlopen. Ik maakte onlangs een reportage over het thema: "Is het tv-journaal geloofwaardig?" Ik illustreerde de betrekkelijkheid van de journalistieke waarheid door mensen op straat in Charleroi te interviewen op twee verschillende manieren. Eerst vroeg ik alleen: "Vindt u dat België één moet blijven?" Antwoord eenduidig positief. Daarna stelde ik telkens 15 �* 20 vragen. Ik confronteerde de voorbijgangers met een - twijfelachtige - argumentatie ten gunste van een onafhankelijk Wallonië. Voorbeeld: "Wordt het niet tijd dat onze fierheid primeert en dat we onze eigen weg gaan in plaats van ons voortdurend te laten bestempelen als profiteurs, luieriken, enz..." In 11 van de 12 interviews slaagde ik er toen in de mensen te laten zeggen dat onafhankelijkheid misschien de beste oplossing was voor Wallonië.Het experiment bezit geen wetenschappelijke waarde. Maar het toont aan hoe snel een mening evolueert. Ik hoop noch zeg dat zo'n proces na 10 juni begint. Maar het kan vlug gaan. Misschien even vlug als 177 jaar geleden.
Christophe Deborsu