VB grossiert in criminele flikken

[drosophila]

Dat het VB van criminelen houdt is bekend: racisten, negationisten, moordenaars, drugdealers... en criminele ex-flikken! Maar het gaat die 'gestrekte rechterarmen der wet' van het VB niet voor de wind. Crapuul Debie werd onlangs veroordeeld en nu is er ook tegenslag voor het Brussels crapuul Johan Demol. Een verhaal over vrije meningsuiting. Lees mee:



Hof van Cassatie stuurt VB'er Johan Demol wandelen




Het Hof van Cassatie heeft de veroordeling ongedaan gemaakt van twee auteurs die een kritisch boek schreven over Vlaams Belangpoliticus Johan Demol.



Twee jaar geleden werden de auteurs door het Antwerpse hof van beroep veroordeeld omdat ze in hun boek Het gevaar Demol 'insinuaties en verdachtmakingen' zouden hebben geschreven, die zogenaamd 'de eer en de goede naam' van Demol hadden aangetast. Het proces moet nu worden overgedaan voor het Gentse hof van beroep.



Sinds de publicatie in 1998 van Het gevaar Demol van Eric Goeman en Ron Hermans bij uitgeverij Epo was het boek het mikpunt van aanvallen van de extreem rechtse partij. Een eerste poging van toenmalig VB-advocaat Rob Verreycken om via een kortgeding een rectificatie af te dwingen, faalde.

Vervolgens sleepte de partij beide auteurs voor de rechter omdat het boek zou bulken van de onjuistheden. Demol eiste een schadevergoeding van 260.000 euro. Ook die eis werd op 9 mei 2003 ongegrond verklaard door de rechtbank van eerste aanleg.

Demol ging in beroep en haalde zijn slag thuis voor het Antwerpse hof van beroep. Het hof oordeelde dat Goeman en Hermans "niet handelden als voorzichtige en zich van de objectiviteitsverplichtingen bewuste informatieverstrekkers. Ze hebben doelbewust de eer en de goede naam van Demol geschonden. Ze zijn kennelijk de maat te buiten gegaan. Het openbaar belang verantwoordt de eerrovende gegevens niet."

Op bevel van de rechtbank werd het arrest toen gepubliceerd in De Morgen, op kosten van de veroordeelde auteurs.

Professor mediarecht Dirk Voorhoof begreep, net als de meeste waarnemers, niets van het verontrustende Antwerpse arrest.

"Met een bijzonder beknopte en niet overtuigende motivering komt het hof tot de conclusie dat het boek insinuaties bevat die Demol in een verkeerd daglicht stellen", schreef hij destijds in De Juristenkrant. "Volgens het hof gaat het om verdachtmakingen waarvan de waarachtigheid niet is vastgesteld en die daarom niet geduld kunnen worden." Maar uit het arrest bleek niet eens welke "onduldbare verdachtmakingen" er in het boek zouden staan.

"Van de rechtspraak mag een grotere inspanning verwacht worden om in een materie op het snijvlak van journalistiek en politiek een deugdelijker motivering te formuleren", sneerde Voorhoof.

Cassatie oordeelde nu ook dat het arrest van 11 oktober 2005 van het Antwerpse hof knoeiwerk was. "Het hof weegt zijn beslissing niet af tegen de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid waarop de schrijvers van het boek aanspraak kunnen maken", zo stelt Cassatie. "Het hof beperkt en sanctioneert de vrije meningsuiting ter bescherming van de goede naam van Demol, maar onderzoekt niet of stelt evenmin vast dat het vereiste evenwicht voorhanden is tussen de machtiging waarmee het die bescherming wil verzekeren en het recht op vrije meningsuiting in een democratische samenleving."

Het hof bezondigde zich volgens Cassatie aan een schending van het Europees verdrag tot bescherming van de rechten van de mens (EVRM).

Het Antwerpse hof struikelde ook over het gebruik van een foto op de cover van het boek. Dat beeld is afkomstig uit het VTM-programma Telefacts, waaraan Demol destijds als commissaris vrijwillig had meegewerkt. In de reportage was te zien hoe Schaarbeekse politiemannen deuren intrapten en arrestanten onder schot hielden en wegvoerden, waarbij een agent zei: "Als hij zijn bek opendoet, sla je er op."

Demol beklaagde zich over de publicatie van die foto, hoewel hij er zelf op stond dat de actie gefilmd werd. Demol profileerde zich toen als superflik en dé kampioen van law and order.

Volgens Cassatie was er niets mis met de publicatie van die foto. "Er moet rekening worden gehouden met de taak van de pers om ideeën en informatie, waaronder foto's, te verspreiden over kwesties van algemeen belang", stelt het hoogste rechtscollege. "Publieke figuren, in het bijzonder politici, moeten de gevolgen dragen van het feit dat zij publieke figuren zijn en moeten verdragen dat afbeeldingen van hun persoon die geen verband houden met hun privéleven, worden verspreid."

De uitspraak van Cassatie is ontluisterend voor Vlaams Belang, schrijft professor Voorhoof vandaag in De Juristenkrant. "Zeker voor een politieke partij die ooit met de verkiezingsslogan 'Vrijheid van meningsuiting' naar de kiezer trok. Wél vrijheid van mening dus om op een systematische manier, gedurende jaren, vreemdelingenhaat, racisme en onverdraagzaamheid onder de bevolking te prediken, maar geen vrije meningsuiting - als het van deze partij afhangt - voor kritische journalistiek."

(De Morgen)

[Blackwidow]

rofl -> tiens, het Gentse hof Van Beroep? Alle strafzaken mbt VB moeten in Gent gedaan worden zeker? hahaha

Trouwens, voor kritische journalistiek lees ik geen kranten hoor, ik hou het op internet & fora.

[Bernt]

Die twee riooljounalisten van de haatkrant "de Morgen" zijn geenzins vrijgesproken, maar moeten terug voor de rechtbank verschijnen.
Hopelijk worden ze nog strenger gestraft.
Het is wel eigenaardig dat DM geen kritsiche artikelen schrijft wanneer een sp.a stadssecretaris van Antwerpen voor enkele dagen tot een zware gevangenisstraf(2 jaar effectief) werd veroordeeld en 10 jaar uit zijn burgerrechten gezet in de VISA affaire.

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door drosophila

Dat het VB van criminelen houdt is bekend: racisten, negationisten, moordenaars, drugdealers... en criminele ex-flikken! Maar het gaat die 'gestrekte rechterarmen der wet' van het VB niet voor de wind. Crapuul Debie werd onlangs veroordeeld en nu is er ook tegenslag voor het Brussels crapuul Johan Demol. Een verhaal over vrije meningsuiting. Lees mee:



Hof van Cassatie stuurt VB'er Johan Demol wandelen




Het Hof van Cassatie heeft de veroordeling ongedaan gemaakt van twee auteurs die een kritisch boek schreven over Vlaams Belangpoliticus Johan Demol.



Twee jaar geleden werden de auteurs door het Antwerpse hof van beroep veroordeeld omdat ze in hun boek Het gevaar Demol 'insinuaties en verdachtmakingen' zouden hebben geschreven, die zogenaamd 'de eer en de goede naam' van Demol hadden aangetast. Het proces moet nu worden overgedaan voor het Gentse hof van beroep.



Sinds de publicatie in 1998 van Het gevaar Demol van Eric Goeman en Ron Hermans bij uitgeverij Epo was het boek het mikpunt van aanvallen van de extreem rechtse partij. Een eerste poging van toenmalig VB-advocaat Rob Verreycken om via een kortgeding een rectificatie af te dwingen, faalde.

Vervolgens sleepte de partij beide auteurs voor de rechter omdat het boek zou bulken van de onjuistheden. Demol eiste een schadevergoeding van 260.000 euro. Ook die eis werd op 9 mei 2003 ongegrond verklaard door de rechtbank van eerste aanleg.

Demol ging in beroep en haalde zijn slag thuis voor het Antwerpse hof van beroep. Het hof oordeelde dat Goeman en Hermans "niet handelden als voorzichtige en zich van de objectiviteitsverplichtingen bewuste informatieverstrekkers. Ze hebben doelbewust de eer en de goede naam van Demol geschonden. Ze zijn kennelijk de maat te buiten gegaan. Het openbaar belang verantwoordt de eerrovende gegevens niet."

Op bevel van de rechtbank werd het arrest toen gepubliceerd in De Morgen, op kosten van de veroordeelde auteurs.

Professor mediarecht Dirk Voorhoof begreep, net als de meeste waarnemers, niets van het verontrustende Antwerpse arrest.

"Met een bijzonder beknopte en niet overtuigende motivering komt het hof tot de conclusie dat het boek insinuaties bevat die Demol in een verkeerd daglicht stellen", schreef hij destijds in De Juristenkrant. "Volgens het hof gaat het om verdachtmakingen waarvan de waarachtigheid niet is vastgesteld en die daarom niet geduld kunnen worden." Maar uit het arrest bleek niet eens welke "onduldbare verdachtmakingen" er in het boek zouden staan.

"Van de rechtspraak mag een grotere inspanning verwacht worden om in een materie op het snijvlak van journalistiek en politiek een deugdelijker motivering te formuleren", sneerde Voorhoof.

Cassatie oordeelde nu ook dat het arrest van 11 oktober 2005 van het Antwerpse hof knoeiwerk was. "Het hof weegt zijn beslissing niet af tegen de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid waarop de schrijvers van het boek aanspraak kunnen maken", zo stelt Cassatie. "Het hof beperkt en sanctioneert de vrije meningsuiting ter bescherming van de goede naam van Demol, maar onderzoekt niet of stelt evenmin vast dat het vereiste evenwicht voorhanden is tussen de machtiging waarmee het die bescherming wil verzekeren en het recht op vrije meningsuiting in een democratische samenleving."

Het hof bezondigde zich volgens Cassatie aan een schending van het Europees verdrag tot bescherming van de rechten van de mens (EVRM).

Het Antwerpse hof struikelde ook over het gebruik van een foto op de cover van het boek. Dat beeld is afkomstig uit het VTM-programma Telefacts, waaraan Demol destijds als commissaris vrijwillig had meegewerkt. In de reportage was te zien hoe Schaarbeekse politiemannen deuren intrapten en arrestanten onder schot hielden en wegvoerden, waarbij een agent zei: "Als hij zijn bek opendoet, sla je er op."

Demol beklaagde zich over de publicatie van die foto, hoewel hij er zelf op stond dat de actie gefilmd werd. Demol profileerde zich toen als superflik en dé kampioen van law and order.

Volgens Cassatie was er niets mis met de publicatie van die foto. "Er moet rekening worden gehouden met de taak van de pers om ideeën en informatie, waaronder foto's, te verspreiden over kwesties van algemeen belang", stelt het hoogste rechtscollege. "Publieke figuren, in het bijzonder politici, moeten de gevolgen dragen van het feit dat zij publieke figuren zijn en moeten verdragen dat afbeeldingen van hun persoon die geen verband houden met hun privéleven, worden verspreid."

De uitspraak van Cassatie is ontluisterend voor Vlaams Belang, schrijft professor Voorhoof vandaag in De Juristenkrant. "Zeker voor een politieke partij die ooit met de verkiezingsslogan 'Vrijheid van meningsuiting' naar de kiezer trok. Wél vrijheid van mening dus om op een systematische manier, gedurende jaren, vreemdelingenhaat, racisme en onverdraagzaamheid onder de bevolking te prediken, maar geen vrije meningsuiting - als het van deze partij afhangt - voor kritische journalistiek."

(De Morgen)

Schitterend!

En dan zijn er nog die durven beweren dat de Belgische justitie niet werkt. Hier wordt toch maar mooit het tegendeel bewezen!

[ERLICH]

Oorspronkelijk geplaatst door drosophila

Dat het VB van criminelen houdt is bekend: racisten, negationisten, moordenaars, drugdealers... en criminele ex-flikken! Maar het gaat die 'gestrekte rechterarmen der wet' van het VB niet voor de wind. Crapuul Debie werd onlangs veroordeeld en nu is er ook tegenslag voor het Brussels crapuul Johan Demol. Een verhaal over vrije meningsuiting. Lees mee:



Hof van Cassatie stuurt VB'er Johan Demol wandelen




Het Hof van Cassatie heeft de veroordeling ongedaan gemaakt van twee auteurs die een kritisch boek schreven over Vlaams Belangpoliticus Johan Demol.



Twee jaar geleden werden de auteurs door het Antwerpse hof van beroep veroordeeld omdat ze in hun boek Het gevaar Demol 'insinuaties en verdachtmakingen' zouden hebben geschreven, die zogenaamd 'de eer en de goede naam' van Demol hadden aangetast. Het proces moet nu worden overgedaan voor het Gentse hof van beroep.



Sinds de publicatie in 1998 van Het gevaar Demol van Eric Goeman en Ron Hermans bij uitgeverij Epo was het boek het mikpunt van aanvallen van de extreem rechtse partij. Een eerste poging van toenmalig VB-advocaat Rob Verreycken om via een kortgeding een rectificatie af te dwingen, faalde.

Vervolgens sleepte de partij beide auteurs voor de rechter omdat het boek zou bulken van de onjuistheden. Demol eiste een schadevergoeding van 260.000 euro. Ook die eis werd op 9 mei 2003 ongegrond verklaard door de rechtbank van eerste aanleg.

Demol ging in beroep en haalde zijn slag thuis voor het Antwerpse hof van beroep. Het hof oordeelde dat Goeman en Hermans "niet handelden als voorzichtige en zich van de objectiviteitsverplichtingen bewuste informatieverstrekkers. Ze hebben doelbewust de eer en de goede naam van Demol geschonden. Ze zijn kennelijk de maat te buiten gegaan. Het openbaar belang verantwoordt de eerrovende gegevens niet."

Op bevel van de rechtbank werd het arrest toen gepubliceerd in De Morgen, op kosten van de veroordeelde auteurs.

Professor mediarecht Dirk Voorhoof begreep, net als de meeste waarnemers, niets van het verontrustende Antwerpse arrest.

"Met een bijzonder beknopte en niet overtuigende motivering komt het hof tot de conclusie dat het boek insinuaties bevat die Demol in een verkeerd daglicht stellen", schreef hij destijds in De Juristenkrant. "Volgens het hof gaat het om verdachtmakingen waarvan de waarachtigheid niet is vastgesteld en die daarom niet geduld kunnen worden." Maar uit het arrest bleek niet eens welke "onduldbare verdachtmakingen" er in het boek zouden staan.

"Van de rechtspraak mag een grotere inspanning verwacht worden om in een materie op het snijvlak van journalistiek en politiek een deugdelijker motivering te formuleren", sneerde Voorhoof.

Cassatie oordeelde nu ook dat het arrest van 11 oktober 2005 van het Antwerpse hof knoeiwerk was. "Het hof weegt zijn beslissing niet af tegen de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid waarop de schrijvers van het boek aanspraak kunnen maken", zo stelt Cassatie. "Het hof beperkt en sanctioneert de vrije meningsuiting ter bescherming van de goede naam van Demol, maar onderzoekt niet of stelt evenmin vast dat het vereiste evenwicht voorhanden is tussen de machtiging waarmee het die bescherming wil verzekeren en het recht op vrije meningsuiting in een democratische samenleving."

Het hof bezondigde zich volgens Cassatie aan een schending van het Europees verdrag tot bescherming van de rechten van de mens (EVRM).

Het Antwerpse hof struikelde ook over het gebruik van een foto op de cover van het boek. Dat beeld is afkomstig uit het VTM-programma Telefacts, waaraan Demol destijds als commissaris vrijwillig had meegewerkt. In de reportage was te zien hoe Schaarbeekse politiemannen deuren intrapten en arrestanten onder schot hielden en wegvoerden, waarbij een agent zei: "Als hij zijn bek opendoet, sla je er op."

Demol beklaagde zich over de publicatie van die foto, hoewel hij er zelf op stond dat de actie gefilmd werd. Demol profileerde zich toen als superflik en dé kampioen van law and order.

Volgens Cassatie was er niets mis met de publicatie van die foto. "Er moet rekening worden gehouden met de taak van de pers om ideeën en informatie, waaronder foto's, te verspreiden over kwesties van algemeen belang", stelt het hoogste rechtscollege. "Publieke figuren, in het bijzonder politici, moeten de gevolgen dragen van het feit dat zij publieke figuren zijn en moeten verdragen dat afbeeldingen van hun persoon die geen verband houden met hun privéleven, worden verspreid."

De uitspraak van Cassatie is ontluisterend voor Vlaams Belang, schrijft professor Voorhoof vandaag in De Juristenkrant. "Zeker voor een politieke partij die ooit met de verkiezingsslogan 'Vrijheid van meningsuiting' naar de kiezer trok. Wél vrijheid van mening dus om op een systematische manier, gedurende jaren, vreemdelingenhaat, racisme en onverdraagzaamheid onder de bevolking te prediken, maar geen vrije meningsuiting - als het van deze partij afhangt - voor kritische journalistiek."

(De Morgen)

Typisch (s)links. In aanloop naar de verkiezingen proberen ze weer een deel van hun troetelkinderen weg te schuiven. Nu zijn de criminelen (heb in het lijstje de sp.a criminelen gepakt op corruptie niet zien staan, vergeten misschien) aanbod deze worden nu door geschoven naar een andere partij in de hoop dat ze met hun troetelkinderen de criminelen dus deze partij kunnen belasten. Nogeens een bewijs dat voor sossen niets of niemand telt, buiten eigenbelang.

Hetzelfde hebben ze gedaan met het ander gedeelte troetelkinderen de allochtonen. Deze hebben ze vertroeteld tot en met de laatste gemeenteraadsverkiezingen en hebben ze dan afgeschud na de opgeleverde stemmenwinst die ze hier door hadden verkregen.

Maar wat wil men, een partij die al jaar en dag misbruik maakt van de arbeider en deze door leugen en bedrog aan het lijntje houd in de hoop zo te kunnen blijven meetellen in de politiek, voor deze zijn alle middelen gerechtvaardigd. Dit gaat zelfs zover dat in de jaren tachtig hun extreme kant er niet voor terugschrok over te gaan tot geweld door het plegen van bomaanslagen met dodelijke slachoffers en dit alles om hun wil proberen op te dringen aan de bevolking door het creëren van angst onder de bevolking. Dat ze van geweld niet vies zijn, hebben ook hun franstalige kameraden bewezen door een moord in eigen rangen te plegen.

Aangezien ze tot de conclusie zijn moeten komen dat het niet zo vlot verliep, zijn ze overgeschakeld op het verspreiden van leugens en haat. Zullen zeker in één van hun schunnige volkshuizen het idee hebben opgevat dat angst en tweedracht door leugen en bedrog zaaien onder de bevolking hen ten goede zal komen. Hopelijk veegt men hen waar ze thuis horen bij de rest van het afval en dan wel zonder de kans op recyclage.

[Pietje]

Oorspronkelijk geplaatst door drosophila

Dat het VB van criminelen houdt is bekend: racisten, negationisten, moordenaars, drugdealers... en criminele ex-flikken! Maar het gaat die 'gestrekte rechterarmen der wet' van het VB niet voor de wind. Crapuul Debie werd onlangs veroordeeld en nu is er ook tegenslag voor het Brussels crapuul Johan Demol. Een verhaal over vrije meningsuiting. Lees mee:



Hof van Cassatie stuurt VB'er Johan Demol wandelen




Het Hof van Cassatie heeft de veroordeling ongedaan gemaakt van twee auteurs die een kritisch boek schreven over Vlaams Belangpoliticus Johan Demol.



Twee jaar geleden werden de auteurs door het Antwerpse hof van beroep veroordeeld omdat ze in hun boek Het gevaar Demol 'insinuaties en verdachtmakingen' zouden hebben geschreven, die zogenaamd 'de eer en de goede naam' van Demol hadden aangetast. Het proces moet nu worden overgedaan voor het Gentse hof van beroep.



Sinds de publicatie in 1998 van Het gevaar Demol van Eric Goeman en Ron Hermans bij uitgeverij Epo was het boek het mikpunt van aanvallen van de extreem rechtse partij. Een eerste poging van toenmalig VB-advocaat Rob Verreycken om via een kortgeding een rectificatie af te dwingen, faalde.

Vervolgens sleepte de partij beide auteurs voor de rechter omdat het boek zou bulken van de onjuistheden. Demol eiste een schadevergoeding van 260.000 euro. Ook die eis werd op 9 mei 2003 ongegrond verklaard door de rechtbank van eerste aanleg.

Demol ging in beroep en haalde zijn slag thuis voor het Antwerpse hof van beroep. Het hof oordeelde dat Goeman en Hermans "niet handelden als voorzichtige en zich van de objectiviteitsverplichtingen bewuste informatieverstrekkers. Ze hebben doelbewust de eer en de goede naam van Demol geschonden. Ze zijn kennelijk de maat te buiten gegaan. Het openbaar belang verantwoordt de eerrovende gegevens niet."

Op bevel van de rechtbank werd het arrest toen gepubliceerd in De Morgen, op kosten van de veroordeelde auteurs.

Professor mediarecht Dirk Voorhoof begreep, net als de meeste waarnemers, niets van het verontrustende Antwerpse arrest.

"Met een bijzonder beknopte en niet overtuigende motivering komt het hof tot de conclusie dat het boek insinuaties bevat die Demol in een verkeerd daglicht stellen", schreef hij destijds in De Juristenkrant. "Volgens het hof gaat het om verdachtmakingen waarvan de waarachtigheid niet is vastgesteld en die daarom niet geduld kunnen worden." Maar uit het arrest bleek niet eens welke "onduldbare verdachtmakingen" er in het boek zouden staan.

"Van de rechtspraak mag een grotere inspanning verwacht worden om in een materie op het snijvlak van journalistiek en politiek een deugdelijker motivering te formuleren", sneerde Voorhoof.

Cassatie oordeelde nu ook dat het arrest van 11 oktober 2005 van het Antwerpse hof knoeiwerk was. "Het hof weegt zijn beslissing niet af tegen de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid waarop de schrijvers van het boek aanspraak kunnen maken", zo stelt Cassatie. "Het hof beperkt en sanctioneert de vrije meningsuiting ter bescherming van de goede naam van Demol, maar onderzoekt niet of stelt evenmin vast dat het vereiste evenwicht voorhanden is tussen de machtiging waarmee het die bescherming wil verzekeren en het recht op vrije meningsuiting in een democratische samenleving."

Het hof bezondigde zich volgens Cassatie aan een schending van het Europees verdrag tot bescherming van de rechten van de mens (EVRM).

Het Antwerpse hof struikelde ook over het gebruik van een foto op de cover van het boek. Dat beeld is afkomstig uit het VTM-programma Telefacts, waaraan Demol destijds als commissaris vrijwillig had meegewerkt. In de reportage was te zien hoe Schaarbeekse politiemannen deuren intrapten en arrestanten onder schot hielden en wegvoerden, waarbij een agent zei: "Als hij zijn bek opendoet, sla je er op."

Demol beklaagde zich over de publicatie van die foto, hoewel hij er zelf op stond dat de actie gefilmd werd. Demol profileerde zich toen als superflik en dé kampioen van law and order.

Volgens Cassatie was er niets mis met de publicatie van die foto. "Er moet rekening worden gehouden met de taak van de pers om ideeën en informatie, waaronder foto's, te verspreiden over kwesties van algemeen belang", stelt het hoogste rechtscollege. "Publieke figuren, in het bijzonder politici, moeten de gevolgen dragen van het feit dat zij publieke figuren zijn en moeten verdragen dat afbeeldingen van hun persoon die geen verband houden met hun privéleven, worden verspreid."

De uitspraak van Cassatie is ontluisterend voor Vlaams Belang, schrijft professor Voorhoof vandaag in De Juristenkrant. "Zeker voor een politieke partij die ooit met de verkiezingsslogan 'Vrijheid van meningsuiting' naar de kiezer trok. Wél vrijheid van mening dus om op een systematische manier, gedurende jaren, vreemdelingenhaat, racisme en onverdraagzaamheid onder de bevolking te prediken, maar geen vrije meningsuiting - als het van deze partij afhangt - voor kritische journalistiek."

(De Morgen)

Gerechtigheid geschied

[ancapa]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Schitterend!

En dan zijn er nog die durven beweren dat de Belgische justitie niet werkt.

toch in één richting...

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door ancapa

toch in één richting...

Nee hoor. Ik heb de voorbije jaren gezien dat justitie over het algemeen goed werk levert. Dat de uitspraken vaak niet in jouw kraampje passen, interesseert me allerminst.

[Kay_]

't is hier wel stil

[Tegendradigaard]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Nee hoor. Ik heb de voorbije jaren gezien dat justitie over het algemeen goed werk levert. Dat de uitspraken vaak niet in jouw kraampje passen, interesseert me allerminst.

Juist "Raf- er zijn nooit subsidies betaald aan de pers", als ze maar in jouw kraampje passen he....

[Tegendradigaard]

Misschien dat ik het niet goed snap maar waar staat in het vonnis van cassatie dat demol een "crimineel" is ??

[el_duvel]

Na het lezen van deze fora en opzoeken van verschillende zaken ben ik er helemaal van overtuigd geraakt dat Vlaams Belang enkel vrije meningsuiting predikt als het in hun kraam past , dus niet voor de pers en niet voor allochtonen....

[drosophila]

Oorspronkelijk geplaatst door Tegendradigaard

Misschien dat ik het niet goed snap maar waar staat in het vonnis van cassatie dat demol een "crimineel" is ??

Hou u niet van de domme. Demols criminele verleden (waarvoor hij als flik ook geschorst werd) is precies het onderwerp van het boek dat het VB (de zelfverklaarde Ridders Der Vrijen Meningsuiting) nu al jaren trachten te verbieden.

Speciaal voor u snorde ik nog eens een oud DeMorgen-artikel op:

Het zwarte verleden van Johan Demol is tevens het heden
Van het Front de la Jeunesse (1979) tot het Vlaams Blok (1999): dezelfde mensen
Eerst ontkende Johan Demol dat hij ooit lid was van het Front de la Jeunesse. Later zei hij dat hij er enkel kwam vanwege een jeugdliefde. Nu zegt het Vlaams Blok dat het allemaal heel erg lang geleden is, en dat het ridicuul zou zijn om zelfs maar te denken dat Demol of de partij vandaag nog iets te maken zouden hebben met de terreurgroep waarvan leden destijds verschillende moorden pleegden. Uit onderzoek van De Morgen blijkt het tegendeel.


DOUGLAS DE CONINCK (01/06/1999)



'Maar natuurlijk was het niet mijn bedoeling om daar binnen te blijven. Ik wou dat meisje daar buiten krijgen.' Knipoog. Daar had Marc Demesmaeker niet van terug. Ook twee weken geleden, in het VTM-programma Stoelendans, stond Cupido centraal in de repliek van Johan Demol op vragen over het Front de la Jeunesse. Hij was toen nog rijkswachter. Bij een interventie was hij in de bunker van het FJ aan de Brusselse Materiaalkaai aanbeland. "Daar ben ik toen opeens verliefd geworden."

Samen in de bunker

Hoe leuk ze er uitzag, moet blijken uit een onlangs door het Vlaams Blok in alle Brusselse brievenbussen gedropt stripverhaal over het leven van Demol. De FJ-episode is goed voor één plaatje: 'Hij is dan 22 jaar, wordt er verliefd op een zekere Marie-Christine en koopt een lidkaart. Maar... de liefde is niet wederkerig.'

We vonden haar terug in Aarlen, waar ze met man en kinderen een zorgeloos leven leidt. Dat het VB haar afbeeldde in een stripverhaal vond ze niet zo prettig. "Het Front, dat was een jeugdzonde, ik heb mij daar volledig van gedistantieerd. Ja, hij was smoorverliefd op mij, maar voor de rest... pfft. Ik wil er niet over praten - plus jamais."

Bij het FJ was Marie-Christine Falla geen toevallige voorbijgangster. Ze stond dicht bij Paul Latinus, de latere leider van het neonazistische Westland New Post (WNP). Op 26 april 1979 maakte ze deel uit van de conseil national van het FJ. Demol ook trouwens. Vreemd, voor iemand die op meisjesjacht is.

Het nadeel van aan militarisme verknochte organisaties is dat alles wordt genoteerd. Sinds het weekblad Solidair kon uitpakken met aanwezigheidslijsten van bijeenkomsten van het FJ, weten we dat Demol daar tussen 8 februari 1979 en 15 januari 1980 minstens dertien keer aanwezig was. En Marie-Christine Falla? Tijdens Demols eerste bezoek, op 8 januari 1979, is zij er niét. Op 8 september en 15 januari 1980 evenmin. Het heeft er alle schijn van dat Demol toen een meisje trachtte 'buiten te krijgen' dat niet binnen was.

Demol had bij het FJ lidmaatschapskaartnummer 729, Falla nummer 738. Tenzij ze bij het FJ de gewoonte hadden om achterstevoren te tellen, maakte Demol zich eerst lid, en Falla pas daarna. Dat het FJ zijn leden volgens de normale rangtelorde nummerde, wordt snel duidelijk. FJ-leider Françis Dossogne had het nummer 674. Als het Demol niet - of toch niet altijd - om Falla te doen was, om wie dan wel? De opsomming van namen die naast die van Demol voorkomen op de aanwezigheidslijsten, zou wel eens kunnen verklaren waarom hij begin 1996, na de eerste onthullingen in De Morgen, loog over zijn lidmaatschap van het FJ.

Op 8 januari 1979 treft Demol Michel Libert, een latere kopstuk van het WNP. Die organisatie werd berucht door het infiltreren van de Staatsveiligheid, de diefstal van geheime telexen bij de Navo en de moord (bij wijze van 'oefening') op een bejaard koppel in Anderlecht in 1982. Op 22 september 1979 ontmoet Demol bij het FJ een lid van het moordcommando: Marcel Barbier. Aan moordenaars is in de bunker geen gebrek. Demol zit vijf keer zij aan zij met Jean-Marie Paul en Béatrice Bosquet (21 en 26 april, 2 juni, 11 september en 23 december 1979). Dit stel vertoeft vandaag ergens in Paraguay. In België is het veroordeeld voor de racistische moord op een Algerijn in Laken, eind 1980.

In de bunker ontmoet Demol ook Alain Weykamp (2 juni en 11 september). Met hem zijn Paul en Bosquet net voor de moord gaan oefenen in een schietclub, waar ene Madani Bouhouche lessen practical shooting gaf. Die techniek wordt later toegepast door de Bende van Nijvel, die 28 lijken achterliet. Bouhouche is in 1979 nog BOB'er. Nu zit hij in de cel wegens moord.

Niets gemerkt

Tijdens zijn FJ-periode is Demol verbonden aan de antibanditisme- en antiterreurbrigades van de Groep Dyane. Zijn taak bestaat erin op te treden tegen bandieten en terroristen. In de bunker is hij dus aan het goede adres. Nooit is gebleken dat hij iets rapporteerde over wat daar gebeurde. En ook zonder moorden was daar reden toe.

Tien dagen nadat Demol op 2 juni 1979 in de bunker komt, vertrekt daar een commando dat een plakploeg van de PS overvalt. Twee mensen worden bewerkt met ijzeren staven en raken zwaargewond. Een week na zijn volgend bezoek (8 september) plukken FJ'ers een communist van de straat om hem in de bunker urenlang in elkaar te schoppen. Tussendoor pleegt het FJ een aanslag op het lokaal van de Belgisch-Vietnamese vereniging. Een week na Demols bezoek op 22 september vertrekt vanuit het hoofdkwartier een bestelwagen met daarin zeventien FJ-leden in camouflagepakken en een wapenarsenaal: brandbommen, gummistokken, een pistool... De groep is op weg naar een betoging in Antwerpen en wordt toevallig onderschept door de rijkswacht.

Wanneer je Demol vraagt wat hij van het FJ vond, zegt hij dat hij het aanzag voor "een groep jongeren uit de rechterzijde van de PSC". Françis Dossogne, die hij in de bunker regelmatig zag, noemde hij "een interessante man". Hij heeft niets verdachts opgemerkt. Raar is dat. In november 1979 begint voor de Brusselse correctionele rechtbank een proces tegen het FJ. Dat zal leiden tot een verbod van de organisatie wegens het overtreden van de wet op de privé-milities. Wanneer Demol op 1 april 1980 ontslag neemt bij de rijkswacht, doet - diezelfde dag - ook zijn collega Michel Van Hove dat. Van Hove was eveneens actief bij het FJ. Erg actief. Hij nam in juli 1982 deel aan de brandstichting bij het weekblad Pour, het bekendste wapenfeit van het FJ.

Toen Demol hem frequenteerde, was Françis Dossogne de man achter de geheime Groep G, een extreem-rechts genootschap binnen de rijkswacht. Ex-leden van de Groep G verklaarden dat het de bedoeling was een staatsgreep te plegen - iets waar het FJ in zijn publicaties een lans voor brak. Rijkswachters van de Groep G - met name Bouhouche en zijn maat Robert Beijer - bezorgden Dossogne tientallen interne documenten van sectie info van de Brusselse BOB. Zo werd het FJ een soort privé-inlichtingendienst. De Groep G vormt tot op heden een van de pistes in het Bendedossier. Maar ook in andere dossiers.

De grote wapenroof

Nadat onbekenden er op 3 januari 1982 in waren geslaagd in te breken in het hyperbeveiligde hoofdkwartier van de Groep Dyane in Etterbeek, dacht luitenant-kolonel Lhost meteen aan het FJ. Hij gelastte een huiszoeking in de bunker. Lhost wist toen kennelijk wat de buitenwacht nog niet wist: een groep extreem-rechtse rijkswachters (waartoe Lhost zelf ook werd gerekend) was iets van plan. Maar de huiszoeking ging niet door. De rijkswacht voerde zelf het onderzoek en had blijkbaar meer vrees dan interesse voor wat ze kon ontdekken. De roof was duidelijk 'van binnen uit' gepleegd. De buit was imponerend: 15 machinegeweren, 5 FAL-geweren 2 seinpistolen, 4 automatische riotguns, 28 laders en een dienstwagen. Een deel werd in 1988 teruggevonden in een garagebox van Beijer en Bouhouche. Het duurde tot in 1997 voor de tweede Bendecommissie kon vaststellen dat Bouhouche als BOB'er zelf had deelgenomen aan het onderzoek naar de wapenroof. Die raakte ook nooit opgehelderd.

De commissie stelde nog meer vast. Op 19 januari 1982 maakte het Centraal Bureau voor Opsporingen (CBO) in een verslag melding van vijf ex-rijkswachters die vanwege hun uitgesproken extreem-rechtse sympathieën wel eens achter de wapenroof konden zitten. Op 22 januari vond bij vier van hen een huiszoeking plaats. Bij één van de vijf niet: ex-wachtmeester Johan Demol.

De reden waarom precies hij met rust werd gelaten, was triviaal, moest onderzoeksrechter Bulthé tegenover de Bendecommissie-bis toegeven. Demol was aan de slag gegaan bij de Brusselse politie. Onder politiediensten bestond een afspraak dat er niet tegen leden van een ander korps werd gespeurd...

Verdacht is niet schuldig, maar het CBO-rapport bevat wel een passage die de wenkbrauwen doet fronsen, zeker wanneer je Demol vandaag hoort verkondigen dat hij zich bij het FJ enkel bezighield met het lonken naar Marie-Christine Falla: "Betrokkene was geen onbekende voor onze diensten. Hij had nog oosterse gevechtssportles gegeven aan de leden van het FJ."

Blokkers in de bunker

Natuurlijk is het allemaal lang geleden. "Een jeugdzonde", vergoelijkte VB-kamerlid Filip De Man onlangs op een meeting in Londerzeel. Het klonk als: met die lui van het FJ hebben wij nooit wat te maken gehad.

Werpen we nog even een blik op de aanwezigheidslijsten. 31 december 1979. Ook op oudejaarsavond is Demol in de bunker. Wie nog? Robert Steuckers. Ook hij is dan lid van het FJ. Steuckers wordt later onder meer actief bij de Parti des Forces Nouvelles, de politieke vleugel van het FJ, duikt op bij extreem-rechtse partijen als Front National en Agir, en geldt vandaag als een van de roergangers van de heidense beweging binnen Nieuw Rechts. Daardoor onderhoudt hij goede contacten met sommige Vlaams Blokkers (DM 24/5/99). Dat maakt hem natuurlijk nog geen lid van de partij. Of toch? In april 1994 is Steuckers een van de oprichters van Bruxelles Identité Sécurité (BIS). Dat is het Franstalige propagandabureau van het VB. Het BIS bereikte in februari 1998 zijn doel: er werd een electoraal kanon binnengehaald waarmee in Brussel de Franstalige kiezer kon worden aangesproken: Johan Demol.

Steuckers en Demol, samen in de bunker in 1979: het lijkt wel een complot. Robert Steuckers is een belezen man. Hij is inmiddels al wat ouder en heeft het niet zo begrepen op verbaal en ander geweld. Dat is de reden waarom men hem bij het BIS de laatste maanden niet vaak meer zag. De banden tussen hem en het VB zijn wel aanwijsbaar. In 1995 bood de Brusselse sectie van het Blok hem een functie als vertegenwoordiger in een Vlaamse culturele adviesraad aan.

[Raf]

En toen zweeg "Tegendradigaard-ik-wil-zo-graag-gevat-en-ad-rem-zijn-maar-het-lukt-me-niet" in alle talen...

Wéér door de mand gevallen...