Geniet u van de fantasie van "de Staatshervorming"?

[C2C]

Laat ons effe peilen naar ons politieke "meta-bewustzijn" - het grapje van "de Staatshervorming" is daar gefundenes Fressen voor. Ik begin trouwens meer en meer te vermoeden dat het theorietje over de "obscene intimiteit van de macht" begint te kloppen.

Dat theorietje is ontwikkeld door Achille Mbembe, in een boekje over de mechanismen van de macht zoals die werken in postkoloniale dictaturen. Vandaag wordt het door sommigen toegepast op onze eigen post-ideologische Europese politiek.

Het conceptje stelt dat er helemaal geen "kloof" is tussen burgers en politici, maar dat ze elkaar integendeel samen "opgeilen" rond een gemeenschappelijk imaginair, fantasmatisch doel. Het cirkelen rond dat doel - dat nooit mag verwezenlijkt worden - is identiteitsvormend, en laat collectief genot toe. (In Mbembe's werk wordt dat geïllustreerd aan de hand van het "obscene genot" dat groepen ondervinden wanneer ze zich klaarmaken - opgeilen - naar bijvoorbeeld een genocide; het genot zit in de weg ernaar toe, niet in het hoogtepunt zelf).

Politici en kiezers delen dus één duidelijk verlangen en een fantasie maar zullen dat nooit met zoveel woorden zeggen. In de plaats ervan gebruiken ze een discours doorspekt met verschuivingen, verhullingen, lege betekenaars ("de Staatshervorming") en ironie om te genieten van datgene waarvan ze weten dat het altijd imaginair zal blijven.

Post-ideologische politiek is dus in Mbembe's concept louter een spel van obsceen collectief verlangen. Geen themas, maar puur genieten. Cruciaal hierbij is dat het schijnbare object van dat verlangen (bijvoorbeeld een onafhankelijk Vlaanderen, "de Staatshervorming") maar een omweggetje, een uitvlucht is om rond het echte verlangen te kunnen cirkelen (namelijk een vorm van racisme of haat tegenover "de vijand").

Cruciaal hierbij is dat beide partijen elkaar voortdurend vette knipogen geven, elkaar zeer goed verstaan, en nooit over concrete zaken spreken, maar altijd op een "meta-niveau" rond blijven cirkelen als gieren boven een prooi. Het verlangen bestaat in dat cirkelen zelf, het fantasme mag niet gerealiseerd of daadwerkelijk vervuld worden, want dan verdwijnt het. Zeer subtiel geven beide partijen elkaar daarom hintjes over het echte object van verlangen ("konden we die Walen maar..."). Het zijn die subtiele, "obscene" verwijzingen en het collectief genieten ervan die identiteitsvormend zijn.

Niks kloof tussen wie dan ook. Maar wel één grote stroom van collectieve, gedeelde, van elkaar zeer goed begrepen en aangevoelde politieke geilheid.

Ik vind dat wel een interessante theorie en het is vreemd dat ze nog nooit op ons communautaire politieke landschap is toegepast.

In hoeverre heeft ze gespeeld tijdens de laatste verkiezing?

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Ik vind dat wel een interessante theorie en het is vreemd dat ze nog nooit op ons communautaire politieke landschap is toegepast.

Daar zal dan wel een goede reden voor zijn.

[C2C]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Daar zal dan wel een goede reden voor zijn.

Gebrek aan intellectuelen - dat is algemeen bekend in het buitenland, waar die wel te vinden zijn.

[predator]

CC2 stelde :

Het conceptje stelt dat er helemaal geen "kloof" is tussen burgers en politici, maar dat ze elkaar integendeel samen "opgeilen" rond een gemeenschappelijk imaginair, fantasmatisch doel.

Flauwe Kul ! Die Mbembe heeft zijn les niet goed geleerd, CC2.

Waarom deze conclusie ? Zie de inhoud van de onderwerpen in threads - draden van gewone burgers - on dit gedeelte van het forum én het onderwerp van de "felle" discussie in 't parlement.

Beste Groeten.

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Laat ons effe peilen naar ons politieke "meta-bewustzijn" - het grapje van "de Staatshervorming" is daar gefundenes Fressen voor. Ik begin trouwens meer en meer te vermoeden dat het theorietje over de "obscene intimiteit van de macht" begint te kloppen.

Dat theorietje is ontwikkeld door Achille Mbembe, in een boekje over de mechanismen van de macht zoals die werken in postkoloniale dictaturen. Vandaag wordt het door sommigen toegepast op onze eigen post-ideologische Europese politiek.

Het conceptje stelt dat er helemaal geen "kloof" is tussen burgers en politici, maar dat ze elkaar integendeel samen "opgeilen" rond een gemeenschappelijk imaginair, fantasmatisch doel. Het cirkelen rond dat doel - dat nooit mag verwezenlijkt worden - is identiteitsvormend, en laat collectief genot toe. (In Mbembe's werk wordt dat geïllustreerd aan de hand van het "obscene genot" dat groepen ondervinden wanneer ze zich klaarmaken - opgeilen - naar bijvoorbeeld een genocide; het genot zit in de weg ernaar toe, niet in het hoogtepunt zelf).

Politici en kiezers delen dus één duidelijk verlangen en een fantasie maar zullen dat nooit met zoveel woorden zeggen. In de plaats ervan gebruiken ze een discours doorspekt met verschuivingen, verhullingen, lege betekenaars ("de Staatshervorming") en ironie om te genieten van datgene waarvan ze weten dat het altijd imaginair zal blijven.

Post-ideologische politiek is dus in Mbembe's concept louter een spel van obsceen collectief verlangen. Geen themas, maar puur genieten. Cruciaal hierbij is dat het schijnbare object van dat verlangen (bijvoorbeeld een onafhankelijk Vlaanderen, "de Staatshervorming") maar een omweggetje, een uitvlucht is om rond het echte verlangen te kunnen cirkelen (namelijk een vorm van racisme of haat tegenover "de vijand").

Cruciaal hierbij is dat beide partijen elkaar voortdurend vette knipogen geven, elkaar zeer goed verstaan, en nooit over concrete zaken spreken, maar altijd op een "meta-niveau" rond blijven cirkelen als gieren boven een prooi. Het verlangen bestaat in dat cirkelen zelf, het fantasme mag niet gerealiseerd of daadwerkelijk vervuld worden, want dan verdwijnt het. Zeer subtiel geven beide partijen elkaar daarom hintjes over het echte object van verlangen ("konden we die Walen maar..."). Het zijn die subtiele, "obscene" verwijzingen en het collectief genieten ervan die identiteitsvormend zijn.

Niks kloof tussen wie dan ook. Maar wel één grote stroom van collectieve, gedeelde, van elkaar zeer goed begrepen en aangevoelde politieke geilheid.

Ik vind dat wel een interessante theorie en het is vreemd dat ze nog nooit op ons communautaire politieke landschap is toegepast.

In hoeverre heeft ze gespeeld tijdens de laatste verkiezing?

Ik vind dat ook een interessante theorie.

[C2C]

Oorspronkelijk geplaatst door predator

Die Mbembe heeft zijn les niet goed geleerd, CC2.

Er effe bij vertellen: Mbembe is een zwarte neger hé. Gewoon een jonge briljante denker. Genen ouwen bedompte intellectueel dus of zo hé. Kijk, hier is hij:

Achille Mbembe, een neger met een bril.

Gewoon iemand van wie Noam Chomsky zegt dat hij een van de weinige mensen is die de Europese cultuur goed heeft begrepen, omdat hij kan denken via de postkolonie.

[Dimitri]

Gelukkig klopt de theorie van de beste man en zijn genocides in Afrika inderdaad imaginair...

[Starkan]

De nagel op de kop C2C. Ik had het absoluut niet beter kunnen verwoorden. U verklaart hier op begrijpelijke wijze wat ongetwijfeld een meerderhijd van de nuchter denkende mens ook denkt maar niet durft/kan verwoorden, gezien het zo'n subjectief onderwerp betreft, wat nog niemand met argumenten heeft kunnen verdedigen.
Please, ga zo door om de intellectuele armoede op dit forum te bestrijden.

Met dank.

[Kortaf]

Oorspronkelijk geplaatst door De anarchistische bankier

Ik vind dat ook een interessante theorie.

Wat men allemaal niet uitvindt om in zijn koudwatervrees te mogen blijven zitten... Daar geniet ik van.

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Het zijn die subtiele, "obscene" verwijzingen en het collectief genieten ervan die identiteitsvormend zijn.

Kijk eens aan, het fantasietje vervult dus wel degelijk een essentiële functie...

[Kortaf]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Ik vind dat wel een interessante theorie en het is vreemd dat ze nog nooit op ons communautaire politieke landschap is toegepast.

Geen reden om het uitsluitend op communautair beleid toe te passen.

Er zijn fantasietjes genoeg om ons samen aan op te geilen en waarvan we met zijn allen weten dat er nooit iets zal van komen:

- de opwarming van de aarde
- eindelijk weer een echt linkse partij
- het anti-racisme
- extreem-rechts nee bedankt
- de socialistische revolutie

Etc. etc.

Ieder op zijn eigen niveau, natuurlijk.

[predator]

CC2 :

Er effe bij vertellen: Mbembe is een zwarte neger hé. Gewoon een jonge briljante denker. Genen ouwen bedompte intellectueel dus of zo hé.

Of hij een biljante denker is moet ik betwijfelen; niet omdat hij "een zwarte neger" is hoor. In de US of A is hij Associate Prof geweest; beginner op niveau dus. Maar verder is hij niet geraakt. Teruggekeerd naar Afrika; dat zegt wel genoeg zeker ...

Chomsky aanhalen is ... te gevaarlijk. Volgens Noam kan je de hollocaust ontkennen zonder antisemitisch te zijn ...

Beste Groeten.

[Kaal]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Dat theorietje is ontwikkeld door Achille Mbembe, in een boekje over de mechanismen van de macht zoals die werken in postkoloniale dictaturen

Ik vind het tekenend dat jij uigerekend naar een boekje over "mechanismen van de macht in postkoloniale dictaturen" grijpt om ons iets te vertellen over België ...

OK, goedkoop, maar ik kon het niet laten

[Tegendradigaard]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Er effe bij vertellen: Mbembe is een zwarte neger hé. Gewoon een jonge briljante denker. Genen ouwen bedompte intellectueel dus of zo hé. Kijk, hier is hij:

Achille Mbembe, een neger met een bril.

Gewoon iemand van wie Noam Chomsky zegt dat hij een van de weinige mensen is die de Europese cultuur goed heeft begrepen, omdat hij kan denken via de postkolonie.

doet mij denken aan een oude vriend van mij.... (djeezes nu ik er over denk... al mijn vrienden zijn stilaan oud......) die heeft jaren de zeeën van de wereld bevaren in opdracht van de CMB.

zo vertelde hij mij het verhaal van telkens hij naar Zaire moest varen hij een hoop oude brillen meenam.
Want het eerste wat die negers (mag dit woord nog wel ?) vroegen aan de blanke zeelui : "Lunettes ?".
Want dat vonden ze het toppunt van slimmigheid... een bril op hun neus kunnen zetten....

Ik hoop dat den Achille dat tijdperk al voorbij is.....

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door Tegendradigaard

zo vertelde hij mij het verhaal van telkens hij naar Zaire moest varen hij een hoop oude brillen meenam.
Want het eerste wat die negers (mag dit woord nog wel ?) vroegen aan de blanke zeelui : "Lunettes ?".
Want dat vonden ze het toppunt van slimmigheid... een bril op hun neus kunnen zetten....

[Tegendradigaard]

tja als mijn vriend loog, dan lieg ik nu maar hij beweerde dat het waar was....

[C2C]

Oorspronkelijk geplaatst door predator

CC2 :
Of hij een biljante denker is moet ik betwijfelen; niet omdat hij "een zwarte neger" is hoor. In de US of A is hij Associate Prof geweest; beginner op niveau dus. Maar verder is hij niet geraakt. Teruggekeerd naar Afrika; dat zegt wel genoeg zeker ...

Ach, hij publiceert in de top-vakbladen. En de man rankt hoog in de citations-indexen. Meer moet dus niet gezegd worden. Hij hoort bij de top-intellectuelen van onze tijd.

Maar laten we niet te veel met autoriteitsargumenten spelen, en bovendien geef ik toe dat ik maar een paar stukken van Mbembe heb gelezen.

Terug terzake dus: was het gebalk over de Staatshervorming gemeend (op de nulgraad, zo van: "ja we willen echt een staatshervorming"), of is er toch een diepere boodschap aan het werk, die subtieler maar toch perverser en obscener is?

[predator]

Kaal stelde :

Ik vind het tekenend dat jij uigerekend naar een boekje over "mechanismen van de macht in postkoloniale dictaturen" grijpt om ons iets te vertellen over België ...

OK, goedkoop, maar ik kon het niet laten

"mechanismen van de macht in de postsovjet dictaturen" ligt voor CC2 meer voor de hand ...

[Battlestar Galactica]

Ik ben ook een van diegenen die graag cirkelt als een gier rond het imaginaire doel van een staatshervorming. Ik had daarom een vraag die ik toch eens even wou stellen aan alle andere gieren.

Ze gaat over de "faciliteiten" in de Rand, die mij mateloos ergeren omdat ze de verfransing in de hand werken en vanwege de manier waarop ze tot stand gekomen zijn.

Aan Franstalige kant volgt altijd een onwrikbaar non wanneer men erover begint. Dat heeft veel te maken met het feit dat deze "eeuwige overgangsfaciliteiten" voor veel van de Franstalige inwoners van faciliteitengemeenten als een verworven recht worden aangevoeld. Daarom mijn voorstel:

Kan men deze faciliteiten niet laten verderlopen voor zij die ze reeds hadden voor een bepaalde datum, en aan alle franstalige nieuwkomers een beperking in de tijd opleggen voor wat het gebruikmaken van de faciliteiten betreft van, laten we zeggen, twee of drie jaar?

Op die manier kiest men voor een uitdoofscenario en is niemand echt verliezer.

[Fieseler]

Zo zie je maar hoe weldadig de imaginaire gevolgen van een positieve discriminatie wel kunnen zijn op een simpele politieke analyse...

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Het conceptje stelt dat er helemaal geen "kloof" is tussen burgers en politici, maar dat ze elkaar integendeel samen "opgeilen" rond een gemeenschappelijk imaginair, fantasmatisch doel. Het cirkelen rond dat doel - dat nooit mag verwezenlijkt worden - is identiteitsvormend, en laat collectief genot toe.

Los van de veralgemening zie ik als fenomeen wel iets in deze theorie. Denk je dat het ergens te rijmen valt met de la Boétie's en Hume's concept van een overheid die altijd, democratisch of ondemocratisch, gestoeld is op de wensen van burgers?

Ik zie ook Oppenheimer, Bryce en Burke in deze, onder andere.