Te veel eisen.

[Dilbert]

Mr. Dewinter,

Een luchtig vraagje: Enkele jaren geleden kwam u in het nieuws doordat enkele vandalen uw wagen hadden beschadigd. Op de TV beelden was het duidelijk dat er een boek in uw wagen lag, en ik dacht "The 48 Laws of Power" van Robert Greene te herkennen. Was dit correct ?

En een pittig vervolg: Indien dit zo is, dan zal u vertrouwd zijn met wet 45: "Preach the need for change, but never reform too much at once". Is het geen strategische fout van het VB om teveel verandering ineens te eisen ? Vlaanderen onafhankelijk, grondige hervorming migratie en veiligheidsbeleid, verandering van de scope van de vakbonden, enz. : op deze manier schrikt u alle potentiele medestanders af, en loopt u de kans om uiteindelijk niets te bereiken.

[Timor]

Eén van de sterke punten van het Blok is dat het consequent blijft over haar partijpunten. Naar buiten brengen dat je een bvb. "verdere federalisering" van België wil doortrekken, terwijl je eigenlijk een onafhankelijk Vlaanderen ambieert, is de kiezer min of meer "bedriegen".
Wanneer je aan onderhandelingen begint met potentiële medestanders zal je uiteraard moeten toegeven, dat is de basis van een samenwerking. Maar wanneer je aan dergelijke onderhandelingen begint met een standpunt dat dichter bij het standpunt van de onderhandelingspartner ligt, zal je uiteindelijk ook meer toegevingen gedaan hebben. Uiteraard mogen de beide standpunten ook niet te ver uit elkaar liggen, anders is een samenwerking onmogelijk.

[Dilbert]

Oorspronkelijk geplaatst door Timor

Eén van de sterke punten van het Blok is dat het consequent blijft over haar partijpunten.

Electorale sterkte, maar misschien wel een strategische fout. Omdat het iedereen afschrikt, er niemand met je wil onderhandelen, en men vanuit een volledig geisoleerde positie zelden iets kan bereiken.

Het Vlaams Blok heeft nauwelijks medestanders met macht (andere partijen, vakbonden, verenigingen, etc.). Indien er dan al samenwerking is (zoals rond MSR), is het met individuen, of heel selectief. Vandaar mijn vraag: eist het VB niet teveel ineens ?

[Filip Dewinter]

Oorspronkelijk geplaatst door Dilbert

Mr. Dewinter,

Een luchtig vraagje: Enkele jaren geleden kwam u in het nieuws doordat enkele vandalen uw wagen hadden beschadigd. Op de TV beelden was het duidelijk dat er een boek in uw wagen lag, en ik dacht "The 48 Laws of Power" van Robert Greene te herkennen. Was dit correct ?

En een pittig vervolg: Indien dit zo is, dan zal u vertrouwd zijn met wet 45: "Preach the need for change, but never reform too much at once". Is het geen strategische fout van het VB om teveel verandering ineens te eisen ? Vlaanderen onafhankelijk, grondige hervorming migratie en veiligheidsbeleid, verandering van de scope van de vakbonden, enz. : op deze manier schrikt u alle potentiele medestanders af, en loopt u de kans om uiteindelijk niets te bereiken.

Beste Dilbert,

Zoals ik reeds vermeldde in een ander topic, is ons programma bij besprekingen niet te nemen of te laten. Buiten de staatsvormend kwestie kan er steeds onderhandeld worden met het Vlaams Blok. Het belangrijkste is uiteraard wel dat een eventueel akkoord in de richting gaat van ons programma: een strakker immigratiebeleid, een strenger drugsbeleid, een gezinsvriendelijker beleid.

FDW

[Timor]

Uit electorale sterkte zal op termijn ook wel machtssterkte opleveren, denk ik. Het Blok zit nog niet aan zijn plafond. Uit electorale sterkte komt automatisch macht voort. Wanneer dit plafond echter zou bereikt zijn, mag men pas beginnen met "inschikkelijkere" standpunten in te nemen, omdat men dan weet dat de beoogde doelstellingen nooit zullen bereikt worden. Maar dit is (me dunkt) nog lang niet het geval.

Wanneer je speculeert/focust op macht en niet op electorale standpunten (zoals dat wel eens het geval is bij andere partijen), verlies je op de duur aan geloofwaardigheid wat betreft macht. Het blok kiest hier bewust niet voor.