Jong VLD: sociaal en toekomstgericht?

[manmetpet]

Persmededeling: Jong VLD roept op tot politieke moed om welvaart te vrijwaren

Jong VLD meent dat om echt een breuk te maken met de huidige impasse, het nodig is af te stappen van de automatische indexering van onze lonen en een nieuw mechanisme uit te werken dat meer rekening houdt met vraag en aanbod

Werkloosheid is afhankelijk van de verhouding tussen belasting op eigen arbeid en de belasting op gekochte arbeid. Een verhouding waarin de automatische indexering niet van belang is. Het enige wat men poogt te bereiken is een verdere verarming van de werkende bevolking om niet toe te geven aan wiskundige zekerheden.

Niet arbeidsgerelateerde aspecten van de sociale zekerheid, zoals ziekteverzekering en kinderbijslag, zullen niet langer uit lasten op arbeid gefinancierd worden maar uit algemene middelen of lasten op vervuiling en gebruik. Hierdoor kunnen de lasten op arbeid dalen.

Op voorwaarde dat met de algemene middelen een systeem wordt bedoeld waaraan iedereen meedraagt ben ik volledig akkoord. Lasten op vervuiling dienen om de maatschappij en het economisch denken milieubewust te maken. Men moet het sociaal denken en het milieu denken niet tegen elkaar uit spelen.

Om in de transportsector te blijven:
De levensloop van de kostprijs van gereedschap uit de verre landen.

Een kleine zelfstandige koopt gereedschap. De leverancier huurt de diensten van een transportfirma. De te betalen rekening voor deze dienst wordt doorgerekend naar de kleine zelfstandige. Niet alleen de kostprijs van het gereedschap en de winst van de leverancier, maar ook de taksen en accijnzen op de brandstoffen van de transportfirma worden in rekening gebracht bij deze kleine zelfstandige.

Dit is de gangbare manier van economisch denken. De zwarte vlek op een wit blad papier. Draai de redenering om en denk aan een wit blad papier met een zwarte vlek.

Taksen en accijnzen op brandstof worden door de transportfirma betaald aan de staat. Deze taksen en accijnzen worden door de transportfirma in rekening gebracht bij de leverancier. De aftrek van de geleverde dienst in de belastbare winst van de leverancier wijzigt 21% van deze accijnzen en taksen in teruggevorderde BTW en 33% van de resterende 79% om in minder vennootschapsbelasting. De helft van de taksen en accijnzen betaald door de transportfirma’s zijn omgezet in iets anders dan betalingen aan de staat. Op zijn beurt brengt de kleine zelfstandige de aankoop van dit gereedschap in mindering van zijn belastbaar inkomen. Opnieuw wordt 33% van de resterende accijnzen en taksen op brandstof omgezet in iets anders dan betalingen aan de staat. De ontvangsten van de staat aan taksen en accijnzen op brandstof verminderen bij iedere volgende stap in de keten van btw-plichtigen.
1ste stap: 52,14% resterend: de leverancier
2de stap: 34,41% resterend: de kleine zelfstandige
3de stap: 22,71% resterend
4de stap: 15% resterend

Vennootschapsbelasting is niet gebaseerd op het gebruik van gemeenschappelijke voorzieningen. Vennootschapsbelasting is gebaseerd op belasting op winsten. Geen winsten dus geen belastingen. Geen belastingen dus geen taksen, geen accijnzen, geen kilometervergoedingen op transport.
Geen dienst aan een BTW-plichtige dus geen BTW. Geen BTW dus geen taksen, geen accijnzen, geen kilometervergoedingen.

Zolang de uiteindelijke dienst in de keten verricht wordt ten gunste van het grote bedrijf zonder belasting of voor het heerschap met de leasing wagen en een btw-nummer zal de rest van de bevolking via zijn loonkosten, werkloosheid en eenmalige premie op de ingebruiksstelling van voertuigen opdraaien voor de taksen, accijnzen, kilometervergoeding en onderhoud van de wegen i.p.v. de transportsector en hun btw-plichtige klanten.

De vraag moet gesteld worden: Hoever gaat Jong VLD mee in het begrip algemene middelen

Een eenheidstatuut voor arbeiders en bedienden in het arbeidsrecht moet beantwoorden aan de moderne economische realiteit en het principe dat zij die voor zichzelf kunnen zorgen, minder nood hebben aan bescherming, meer ruimte voor flexibilisering, zowel voor werknemers als voor werkgevers is eveneens noodzakelijk..

Meer vrijheid en verantwoordelijkheid in de sociale zekerheid zijn een must. Jong VLD wil daarom een hervorming van ons pensioenstelsel, met meer nadruk op kapitalisatie en privésparen, het niet langer laten uitbetalen van werkloosheidsuitkeringen door de vakbonden en een grotere vrijheid ten aanzien van de rol van privéverzekeringen in de ziekteverzekering.

Eenheidsstatuut, vrijheid en verantwoordelijkheid. Mooie woorden maar bekijk de mogelijkheden van de pensioensystemen.

1) het korte gewin van het liberalisme
Zelfstandigen houden niet van belastingen en sociale bijdragen. Daardoor zijn hun bruto euro’s op de korte termijn het drievoudige waard van de loonlast euro’s van werknemers. Daardoor worden door de hardheid van de vrije markt concurrentie hun mogelijkheden beperkt tot sparen op de lange termijn. De kleine zelfstandige, de middenklasser, de drijvende motor van een land, pronkt met zijn korte termijn luxe maar klaagt bij te lage staatspensioenen.

2) de gelijkheid in armoede van het socialisme
Socialisten willen onafhankelijk van niveau, inzet en mogelijkheid, een absolute gelijkheid voor iedereen. Dus werd in 1981 ten nadele van het arbeiderspensioen de mogelijkheid voor een staatspensioen beperkt tot het grensbedrag van bedienden in plaats van omgekeerd. De middenklasser, de beter verdienende werknemer, de drijvende motor van een land, die zich niet hebben kunnen schikken naar de eisen van de liberale gedachte met hun private spaarsystemen vallen na hun pensionering zwaar terug in hun sociale mogelijkheden.

3) de geschenken voor politieke onderdanigheid.
Zowel de economische egoïsten als de sociale volksmenners hebben het politieke nodig om hun doelstellingen te kunnen verwezenlijken. Is de hoogte van de pensioenen van de politiek verzuilde ambtenarij dan zo verwonderlijk in een land met de laagste pensioenen van Europa?

De vrees voor de kostprijs van de vergrijzing mag dan worden ingegeven door het ouder worden van een grote generatie. Het ontbreken van de nodige middelen zijn echter onmiskenbaar een gevolg van de splitsing die men dit land 40 jaar geleden heeft opgelegd. In plaats van een consensus over de sociale doelstellingen van een geheel verder uit te werken heeft men het land gesplitst in een BTW plichtig en een niet BTW plichtig deel. De generatie die deze splitsing moest ondergaan gaat nu op pensioen. De bestaande kassen van voor de splitsing zijn leeggeroofd, nieuwe fondsen zijn niet gevuld.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door manmetpet

Werkloosheid is afhankelijk van de verhouding tussen belasting op eigen arbeid en de belasting op gekochte arbeid.

Kan je dat eens verder uitleggen?

[manmetpet]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Kan je dat eens verder uitleggen?

Ik zal proberen het uit te leggen. Er zijn 2 manieren om de werkloosheid op te lossen:

1) Indien iedereen gratis werkt is er ook voldoende arbeid beschikbaar. Dit betekent echter armoede. Armoede die enkel af te dwingen is met de zweep. Denk maar aan het feodale stelsel met zijn lijfeigenen. Ik denk niet dat dit de bedoeling is.

2) Mensen hebben een netto inkomen nodig om te leven. In een georganiseerde wereld dragen zij boven dit netto inkomen een som af voor bestuur, organisatie en onderlinge solidariteit.

2)a) belasting op eigen arbeid of het niet BTW plichtige inkomen
In het werknemersstatuut is dit het verschil tussen loonkost en netto loon. Op de federale site's kan je gegevens vinden zoals de bedrijfsvoorheffing, de sociale bijdragen werknemers, de sociale bijdragen werkgevers en de sociale bijdragen zelfstandigen. De som hiervan kan je grofweg als de belasting op arbeid beschouwen.
2008 = 39 + 14,5 + 29 + 4,5 = 87 miljard €

2)b) belasting op gekochte arbeid of het BTW plichtige inkomen
In de industriële sector wordt gewerkt met een belasting op de toegevoegde waarde en een vennootschapsbelasting. Een vennootschapsbelasting is een belasting op winsten. Dit is dus geen belasting op arbeid. De belasting op de toegevoegde waarde is de belasting op arbeid die wordt gekocht en wordt verkocht via de meerwaarde van het goederen. Ook zijn er goederen die worden gekocht voor eigen persoonlijk gebruik of in de firma. Indien zij niet behoren tot de verworpen diensten is deze belasting voor eigen gebruik terugvorderbaar.
De som van de BTW welke wordt verkocht aan niet BTW plichtigen plus de BTW welke wordt gekocht voor eigen gebruik min de BTW welke wordt teruggevordert is de belasting op gekochte arbeid.
2008 = 24 + 14 - 14 = 24 milard €

3) Het aantal werklozen waar naar wordt gestreefd.
Om een wiskundig schema te kunnen opmaken is het noodzakelijk een aantal parameters als een constante te beschouwen. Bijvoorbeeld studieniveau, samenstelling van laag en hoogopgeleid, de diversiteit van de beroepscategorieen enz.
De verhouding van beide belastingen bepaald dan het percentage van de werkloosheid.
Een eigen studie over een periode van 40 jaar (1970-2010) heeft uitgewezen dat een verhouding van 2 overeenkomt met een doelstelling van 65.000 werklozen en een verhouding van 4 een doelstelling heeft van 1.000.000 werklozen.

4) Het werkelijke aantal werklozen.
Werkloosheid is een gevolg. Het is een verschijnsel dat pas optreed na een wijziging in de verhouding van de beide belastingssystemen. Tevens reageren verschillende opleidingscategorieen verschillend in de tijd op de wijzigingen.
De lange termijn trend wordt bepaald door de binnenlandse invloeden op deze verhouding. Hier moet ook rekening worden gehouden met een aantal constante parameters. Onder andere de leeftijdscategorie moet constant worden gehouden. Of de politieke andersbenoeming van sommige categorieen moeten worden gecorrigeerd. Oudere werklozen, bruggepensioneerden, tijdelijke werklozen zijn dus ook allemaal werklozen.

Op korte termijn kunnen gote gebeurtenissen het normale verloop beïnvloeden. Zo heeft de devaluatie van de BF in 1982, de verkoop van het Belgische goud in de periode van 1993 tot 1998 en de huidige kredietcrisis een afwijking veroorzaakt in het uiteindelijke resultaat. Er was echter steeds een terugkeer naar de berekende doelstelling. Berekende doelstellingen als gevolg van de politieke machtsverhoudingen in dit land.

De werkelijke werkloosheid tracht de doelstelling te bereiken volgens een systeem van halfwaardetijden. Dit betekent dat voor een bepaalde categorie een vast bepaalde tijd heeft waarbinnen de afwijking steeds met de helft van het verschil vermindert. Ieder handboek over diepzeeduiken kent het algorithme van Workman welke de hoeveelheid opgenomen of afgegeven hoeveelheid stikstof in de menselijke weefsels berekent. De werkloosheid reageert in het normale verloop op dezelfde wijze.

5) Een mogelijk herstel
Er is maar een enkele groep die zowel in de teller als in de noemer aanwezig is. Dit zijn de werkgevers als BTW-plichtigen. Zij betalen als werkgever de sociale bijdragen voor kinderbijslag, geneeskundige verzorging en loonmatiging. Zij ontvangen als BTW-plichtigen een terugvorderbare BTW op eigen verbruikte goederen een bedrag dat ongeveer gelijk is aan de aangehaalde sociale bijdragen. Een uitwisseling van deze bedragen brengt de toestand terug naar de doelstelling voor 1971 toen de economie nog gezond was.

Wens je deze gegevens niet allemaal zelf te verzamelen en te berekenen. Er is een boekje verkrijgbaar via unibook.com dat heet het kwadraat.

[Bebob]

Kheb mijn best gedaan maar ik snap het meeste niet.

[Flanelcondoom]

Ik zou nooit met iemand van jong VLD in bed gaan, hoe mooi ook.

[manmetpet]

Oorspronkelijk geplaatst door Bebob

Kheb mijn best gedaan maar ik snap het meeste niet.

Goed, even proberen met een voorbeeld uit de praktijk.

De volgende cijfers heb ik voor de jaren 2005 t.e.m. 2009
Jaartal, verhouding, doelstelling, werkelijke werkloosheid
* 2005 - 3,56 - 811.800 - 895.500
* 2006 - 3,48 - 771.500 - 869.000
* 2007 - 3,49 - 756.500 - 830.500
* 2008 - 3,67 - 862.100 - 811.600
* 2009 - 3,80 - 920.200 - 920.000

In de praktijk is een gemiddelde halfwaardetijd van 3 jaar als een aanvaardbare termijn te beschouwen voor het lange termijn denken.

Er was een dalende trend van 2005 naar 2006.
De gemiddelde werkloosheid bedroeg 895.500, de nieuwe doelstelling is 771.500.
Het verschil is 124.000 dalend.
Op 3 jaar tijd zou de werkloosheid dalen met 124.000 / 2 = 62.000 personen.
Op 1 jaar tijd is de werkelijke daling op 25.500 personen geëindigd.

Er was een dalende trend van 2006 naar 2007.
De gemiddelde werkloosheid bedroeg 869.000. de nieuwe doelstelling is 756.500.
Het verschil is 112.500 dalend.
Op 3 jaar tijd zou de werkloosheid dalen met 112.500 / 2 = 56.250 personen.
Op 1 jaar tijd is de werkelijke daling op 38.500 personen geëindigd..

Er was een stijgende trend van 2007 naar 2008 Het begin van de kredietcrisis.
De gemiddelde werkloosheid bedroeg 830.500, de nieuwe doelstelling is 862.100.
Het verschil is 31.600 stijgend.
Op 3 jaar tijd zou de werkloosheid met 31.600 /2 = 15.800 personen stijgen.
Tijdens het 1ste jaar van de kredietcrisis is de gemiddelde werkloosheid toch nog met 18.900 personen gedaald. Op een lange termijngrafiek zou duidelijk te zien zijn dat de werkloosheid ongeveer 1 jaar na-ijlend is op externe invloeden t.o.v. de prognose.

Er was een stijgende trend van 2008 naar 2009. De kredietcrisis bereikt zijn hoogtepunt.
De gemiddelde werkloosheid bedroeg 811.600, de nieuwe doelstelling is 920.200.
Op 3 jaar tijd zou de werkloosheid stijgen met 108.600 / 2 = 54.300
Op 1 jaar tijd is de werkelijke stijging op 108.400 personen geëindigd of het dubbele van de prognose..

De eerste 2 voorbeelden geven een verloop weer volgens normale systeem invloeden met politieke keuzes. In dit geval daalt de werkloosheid sneller dan de prognose door een verarming van de bevolking en de verkoop van de kroonjuwelen. 74.000 werklozen minder op 2 jaar tijd tegenover een prognose van ongeveer 60.000 op 3 jaar.

Het tweede voorbeeld geeft het verloop weer van een externe nadelige invloed op onze economie (en gans Europa). De werkloosheid is sneller gestegen dan de prognose. 89.500 werklozen meer op 2 jaar tijd tegenover een prognose van ongeveer 65.400 op 3 jaar.
Het is te verwachten dat bij ongewijzigd beleid de werkloosheid zich zal stabiliseren tussen 750.000 werklozen in de zomermaanden en 850.000 werklozen in de wintermaanden. Voor de zogenaamde vergrijzing is dit een onhoudbare situatie. Om het land opnieuw rendabel te maken, d.w.z. met echte overschotten i.p.v. virtuele overschotten, is een daling nodig tot minder dan 300.000 werklozen.

De huidige politieke impasse is geen strijd tussen Germanen en Romanen. Het is een strijd tussen een groep die zich opwerpt als de feodale machthebbers met hun lijfeigenen en een steeds maar toenemende groep die het hier niet mee eens is.
Deze machtsgeile egoïsten gebruiken de politieke centra, en de vakbonden, en de media, en het communautaire, en het asielrecht, en de vluchtelingen, en de asielzoekers om hun positie te bestendigen.

[openeye]

Prachtig, nog iemand die ziet wat een kuikens dat werkelijk zijn.

[dominatrix]

Hele uiteenzetting. Proficiat!

[manmetpet]

Waarom deze post door de moderators verhuisd is naar de politieke sectie begrijp ik niet goed. Ik ben geen lid van een politieke partij en het onderwerp is zuiver maatschappelijk en economisch. Ik denk trouwens dat geen enkele partij dit in zijn partijstandpunten heeft staan of verdedigd. Het geeft mij wel een reden om de laatste een beetje haastig geschreven post aan te passen en te verduidelijken.

(herwerking van de vorige tekst)

De volgende cijfers heb ik voor de jaren 2005 t.e.m. 2009
Jaartal, verhouding, doelstelling, werkelijke werkloosheid
* 2005 - 3,56 - 811.800 - 895.500
* 2006 - 3,48 - 771.500 - 869.000
* 2007 - 3,49 - 756.500 - 830.500
* 2008 - 3,67 - 862.100 - 811.600
* 2009 - 3,80 - 920.200 – 912.100

In de praktijk is een gemiddelde halfwaardetijd van 3 jaar als een aanvaardbare termijn te beschouwen voor het lange termijn denken. Men moet er tevens rekening mee houden dat werkloosheid een gevolg is en steeds vertraagd optreed.

De voorspelling voor 2007: een afwijking van 13.000 werklozen.
Er was een dalende verhouding van 2005 naar 2006.
De gemiddelde werkloosheid bedroeg 895.500, de nieuwe doelstelling is 771.500.
Het verschil is 124.000 dalend.
Op 3 jaar tijd zou de werkloosheid dalen met 124.000 / 2 = 62.000 personen.
De theoretische daling van 2006 naar 2007 zou 25.581 bedragen (Workman)
De werkelijke daling van 2006 naar 2007 bedraagt 38.500

De voorspelling voor 2008: een afwijking van 4.300 werklozen.
Er was een dalende verhouding van 2006 naar 2007.
De gemiddelde werkloosheid bedroeg 869.000. de nieuwe doelstelling is 756.500.
Het verschil is 112.500 dalend.
Op 3 jaar tijd zou de werkloosheid dalen met 112.500 / 2 = 56.250 personen.
De theoretische daling van 2007 naar 2008 zou 23.209 bedragen (Workman)
De werkelijke daling van 2006 naar 2007 bedraagt 18.900

De voorspelling voor 2009: een afwijking van 102.000 werklozen. De kredietcrisis als externe oorzaak
Er was een stijgende trend van 2007 naar 2008 Het begin van de kredietcrisis.
De gemiddelde werkloosheid bedroeg 830.500, de nieuwe doelstelling is 862.100.
Het verschil is 31.600 stijgend.
Op 3 jaar tijd zou de werkloosheid met 31.600 /2 = 15.800 personen stijgen.
De theoretische stijging van 2008 naar 2009 zou 6.519 bedragen (Workman)
De werkelijke stijging van 2008 naar 2009 bedraagt 108.600.

De voorspelling voor 2010: een verwachte afwijking van 52.400 werklozen. De correctie op de externe oorzaak.
Er was een stijgende trend van 2008 naar 2009. De kredietcrisis bereikt zijn hoogtepunt.
De gemiddelde werkloosheid bedroeg 811.600, de nieuwe doelstelling is 920.200.
Op 3 jaar tijd zou de werkloosheid stijgen met 108.600 / 2 = 54.300 (Workman)
De theoretische stijging van 2009 naar 2010 zou 22.404 bedragen.
De reële verwachting is een daling van 30.000.

De eerste 2 voorbeelden geven een verloop weer volgens de normale systeem invloeden met binnenlandse politieke keuzes. In dit geval daalt de werkloosheid sneller dan de prognose door een sluipende verarming van de bevolking. 57.400 werklozen minder op 2 jaar tijd tegenover een prognose van ongeveer 48.700

De 2 laatste voorbeelden geven het verloop weer van een externe nadelige invloed op de economie (en gans Europa). De werkloosheid is sneller gestegen dan de prognose. Het ene jaar 100.000 werklozen meer dan de prognose gevolgd door 52.400 werklozen minder dan de prognose. Oorzaak: de kredietcrisis.

Het is te verwachten dat bij ongewijzigd beleid de werkloosheid zich zal stabiliseren tussen 750.000 werklozen in de zomermaanden en 850.000 werklozen in de wintermaanden. Voor de zogenaamde vergrijzing is dit een onhoudbare situatie. Om het land opnieuw rendabel te maken, d.w.z. een aanzet geven tot echte overschotten i.p.v. virtuele overschotten, is een daling nodig tot minder dan 300.000 werklozen.

Daarom moet de verhouding tussen belasting op eigen arbeid en de belasting op gekochte arbeid dalen naar een factor kleiner dan 2,5. Dit wil zeggen dat in de verhouding minstens 7,71 miljard € van de teller naar de noemer moet verhuizen. Zelfs dan is er nog geen overschot voor de uitbouw van het zilverfonds.

De loonmatiging (teller) welke in de tijd politiek werd opgelegd was een totaal foutief gegeven, net zoals de verdere voordelen en rechtspraken in functie van enkelvoudige belasting (noemer). De kinderbijslag (teller) moet niet betaald worden via belasting op arbeid. Niet door de werknemers maar ook niet door de zelfstandigen. Deze maatschappelijke regels moeten voor iedereen gelijk zijn en betaald worden uit de algemene middelen (noemer).

De huidige politieke impasse is geen strijd tussen Germanen en Romanen. Het is een strijd tussen een groep die zich opwerpt als de feodale machthebbers met hun lijfeigenen en een steeds maar toenemende groep die het hier niet mee eens is.
Deze machtsgeile egoïsten gebruiken de politieke centra, en de vakbonden, en de media, en het communautaire, en het asielrecht, en de vluchtelingen, en de asielzoekers om hun positie te bestendigen.