Taalgrens = staatsgrens, maar met compensaties

[straatrue]

Zou de perfecte oplossing zijn, maar wellicht wil geen enkele politieke partij deze simpele oplossing. Men wil de communautaire problemen behouden want dan zien de mensen de echte problemen niet en tijdens de aanloop naar de verkiezingen is communautair gestook lonender dan doordachte plannen voor een beter en goedkoper bestuur.

De Standaard - 13/11/2007



De taalgrens is de landsgrens


WANNEER MOET CD&V UIT DE FORMATIE STAPPEN?



Voor Etienne Vermeersch zijn er twee zekerheden: de taalgrens is de landsgrens en BHV moet gesplitst worden, maar compensaties zijn onvermijdelijk. 'Het kartel CD&V-N-VA kan alsnog een redelijke, maar definitieve oplossing voor het territorialiteitsbeginsel voorstellen. Als ze dan niet worden gehoord, kunnen ze met het hoofd omhoog afstand nemen van de formatieopdracht.'
Di Rupo is de laatste tijd de trappers aan het verliezen
'Plat op de buik': deze kop van Het Nieuwsblad van vrijdag is wellicht de belangrijkste zin van dit jaar. De topmensen van CD&V vielen niet op hun buik, maar achterover toen ze dit lazen en de essentie van het bericht in alle Vlaamse kranten terugvonden. Na het 'dialoog, dialoog',-betoog in Terzake van Cathy Berx en de 'volte-face' van Jo Vandeurzen vrijdag, dacht ik helemaal niet aan een machinatie, zoals De Morgen en La Libre suggereerden. Integendeel, welke leerling-tovenaar fabriceert nu een bom die in het eigen gezicht ontploft? Overigens moet men in dergelijke contexten geen sinistere genieën zoeken, maar eerder denken aan wat de Zweedse staatsman Axel Oxenstierna aan zijn zoon schreef: 'Weet je niet, mijn zoon, met hoe weinig verstand de wereld bestuurd wordt?' Weken geleden werd beslist om BHV door een stemming in het parlement door te drukken als er geen uitzicht was op een akkoord. Na de betekenis van het woord 'onverwijld' al verkracht te hebben, kon men in de kamercommissie de zaak niet blijven uitstellen zonder gezichtsverlies. Intussen had echter Yves Leterme de strategie ontwikkeld om de pijnpunten naar het einde door te schuiven. Toen D-day er in de Kamer aankwam, was het te laat om de discussie over BHV te voeren. Twee autonome processen hebben elkaar zo, door een gebrek aan coördinatie, op een ongelukkig moment doorkruist. Voor de Franstaligen was dit een breekpunt en dan had de koning - en degenen die oranje-blauw wilden voortzetten - geen andere vluchtweg meer dan een 'commissie'. Hiermee verloochende het kartel (waarom altijd alleen naar N-VA verwijzen?) zijn twee duidelijkste verkiezingsbeloften en stevende het af op een electoraal rampscenario. Joëlle Milquet heeft gelijk als ze beweert dat er onvoldoende tijd was om de BHV-voorstellen van de formateur grondig te bespreken. Vanuit dat oogpunt scoren de Franstaligen dus als zij de vermoorde onschuld spelen. Ze blazen echter de betekenis van dit gebeuren mateloos op: een brutale aanval, een zwaar affront, de meerderheid die zijn wil oplegt aan de minderheid... Ik heb altijd gehoord dat het typisch is voor een democratie dat de meerderheid zijn visie doordrukt en dat de minderheid dat ondergaat. In Frankrijk dringt links zijn wil op aan rechts, of omgekeerd. In een land als België is het natuurlijk niet gewenst dat de tegenstellingen geregeld samenvallen met die tussen de gemeenschappen. Maar de figuur is in de grondwet voorzien en de mechanismen om er mee om te gaan ook. Daar is niets beledigends aan. Zo'n conflict is weliswaar zeldzaam, maar niet uniek: tijdens de Koningskwestie legde de Waalse minderheid zelfs haar wil op aan de Vlaamse meerderheid. Wat er ook van zij, de debatten van zondag op VRT, RTBF en RTL tonen aan dat de patstelling totaal is. Wie een oplossing zoekt, moet naar de kern doorstoten. Alle Vlamingen die deze problematiek kennen, gaan ervan uit dat er een akkoord onder alle Belgen bestaat dat Wallonië en Vlaanderen eentalig zijn (1932) en dat in 1962-63 de taalgrens definitief werd vastgelegd. Welnu, alle Franstalige politici die ik sinds maanden op de Franstalige televisie volg, wijzen dat territorialiteitsbeginsel af: zij vinden dat Brusselaars die zich in BHV vestigen, zich niet hoeven aan te passen en zodra zij in een gemeente een meerderheid vormen, zouden ze in principe voor aanhechting bij Brussel kunnen stemmen. Elio Di Rupo heeft het zondag nog eens duidelijk gezegd: 'de taalgrens is geen landsgrens' en als men de uitbreiding van Franstalig Brussel belet, leidt dat tot la flamandisation de Bruxelles. Di Rupo is de laatste tijd de trappers aan het verliezen, maar in zijn afwijzing van het territorialiteitsbeginsel drukt hij de mening van alle Franstaligen uit. Het wordt stilaan tijd dat men die mensen uitlegt dat de taalgrens voor alles wat taal betreft, gelijkwaardig is aan een landsgrens. Wie de grens van de anderen niet respecteert, kan niet beweren in vrede te willen leven, laat staan dat men een beroep zou kunnen doen op solidariteit. Als Di Rupo het over flamandisation heeft, zou men hem moeten vragen de lijst voor te leggen van de gemeenten die in 1900 in meerderheid Franstalig waren en die nu flamandisé zijn, en omgekeerd In de acute crisissituatie die we nu beleven, is het van kapitaal belang dat iedereen zich duidelijk uitspreekt over het territorialiteitsbeginsel. Er kan voor de Vlamingen geen sprake zijn op dit punt toe te geven onder de vorm van in- of uitschrijvingsrechten, die het beginsel op termijn uithollen. Daar staat wel tegenover - de waarheid heeft haar rechten - dat de niet-uitdovende faciliteiten en de huidige politieke en juridische rechten van de Franstaligen in heel BHV in feite afbreuk doen aan het territorialiteitsbeginsel. Maar dat hebben de Vlamingen in de vorige overeenkomsten nu eenmaal aanvaard (ik krijg brieven met krampachtige pogingen om dat te betwisten, helaas vruchteloos). De splitsing van BHV, juridisch en politiek, moet er komen, maar compensaties zijn onvermijdelijk. Ze moeten echter ook een definitieve oplossing inzake territorialiteit brengen. Dus vier faciliteitengemeenten bij Brussel en in de twee andere worden de faciliteiten uitdovend (DS 20 september). De virtuele grens van Vlaanderen wordt verkleind (gemeenten met 80 procent Franstaligen vallen weg), maar de reële grens wordt uitgebreid (faciliteiten uitdovend). Indien de Franstaligen voor dit debat doof blijven, moeten ze beseffen dat zij het voortbestaan van België rechtstreeks in gevaar brengen. Als Duitsland de grenzen van Frankrijk betwist, is de EU in gevaar. Zonder personen te willen desavoueren, zoals onze pers graag doet, is het duidelijk dat ook Vlamingen hier een gevaarlijk spel gespeeld hebben. Voor elke verstandige waarnemer was het duidelijk dat het verkiezingsprogramma van het kartel zo agressief klonk dat dit tot een impasse moest leiden. Daarvoor is de hele CD&V en NVA verantwoordelijk. Ze kunnen alsnog een redelijke, maar definitieve oplossing voor het territorialiteitsbeginsel voorstellen, zoals hierboven omschreven. Als ze dan niet worden gehoord, kunnen ze met het hoofd omhoog afstand nemen van de formatieopdracht: anderen moeten dan bewijzen dat ze het beter kunnen. Maar als het kartel, tegen beter weten in, blijft beweren dat BHV opgelost kan worden zonder compensaties, dan zullen zij terecht voor hun mislukking de volle verantwoordelijkheid moeten dragen. Etienne Vermeersch is emeritus hoogleraar aan de Ugent

[1handclapping]

Inderdaad de EU is gegrondvest op het principe van niet-uitbreiding van territoria - een wijziging van provincie- gewest- of staatsgrenzen is iets wat niet door een enkele gemeente bedisseld kan worden, het is een zaak voor een totaal gebied. Ik zou me kunnen voorstellen dat een aanhechting van randgemeenten die in vlaanderen liggen aan Brussel het voorwerp zou moeten uitmaken van een referendum in Vlaanderen en Brussel ; zoals een eventuele
uitbreieing van het Antwerpse Grondgebied met de gronden van de haven op de linkerscheldeoever ook een zaak is van een akkoord tussen de betreffende provincies & een referendum.


de taal en gewestgrens hoeft niet samen te vallen - Europa bulkt van de staten met anderstalige minderheden, waarvan de problemen specifiek en oplosbaar zijn.

[Ovidius]

...de taalgrens is de landsgrens en BHV moet gesplitst worden, maar compensaties zijn onvermijdelijk...

De taalgrens is idd de staatsgrens, geen compensaties om dat beginsel te begrijpen en toe te passen, ik zie niet in waarom.

Dus vier faciliteitengemeenten bij Brussel en in de twee andere worden de faciliteiten uitdovend

Geen grondgebied naar Wallonië en de faciliteiten laten uitdoven sowieso.

[Turkje]

Ik ben het heel veel eens met wat Etienne Vermeersch hierboven schrijft (wat "al een staatshervorming op zich kan genoemd worden" ).

Een finale oplossing voor de faciliteitengemeentes dringt zich inderdaad op, en ik kan me best verzoenen met het feit dat er een paar gemeentes naar Brussel verhuizen, als de Franstaligen het territorialiteitsprincipe onderschrijven (wat betekent dat hun invloed in de Vlaamse rand de facto tot nul wordt herleid).

[Dycore]

Waarom zijn die grenzen er in eerste plaats al gekomen zijn mag men zich afvragen.

Als ik ergens in een ander taalgebied ga wonen, dan zal ik zoals de meeste mensen er alles aan doen om die taal zo snel mogelijk te leren. Dat is een ongeschreven regel van courtesy, beleefdheid, respect.

Franstaligen gaan prat op hun taal. Dat is geweten. Zo bestaat een binnen de EU ook een debat over het vinden van een gemeenschappelijke taal, een lingua franca, zodat de EU effectiever kan functioneren. Uiteraard denken de meeste mensen daarbij aan het Engels. Maar helaas wordt dit debat geblokkeerd. Door wie? Take a wild guess.

Franstaligen vinden het niet nodig om zich aan te passen aan het lokale taalgebruik. Integendeel, ze verwachten liever dat het lokale taalgebruik zich aanpast aan hun taal. Geef ze dan nog eens het recht om te stemmen op hun Franstalige lijsten en het hek is van de dam. Je wordt als makke Vlaming binnen de korste keren buitengestemd. Maar o ironie, zijn dat dan niet die Franstaligen die zo luid hun voorkeur voor België moeten toonbaar maken? Een België waar Franstalige belangen versterkt kunnen worden ten nadele van Vlaanderen? Zoeken ze het niet zelf? Nemen ze niet al te gewillig het slachtoffer-rolletje in?

Vlamingen hebben dit als brave schaapjes met veel goede wil, lange tijd ondergaan in de hoop om een onderlinge verstandhouding te kunnen bewaren.

Dat bleek een illusie en even later werden grenzen vastgelegd in een federaal België. Reeds toen was duidelijk waar deze evolutie ging heen leiden. Dat is nog altijd even duidelijk en het wordt hoogtijd dat er knopen doorgehakt worden, want het huidige model functioneert niet langer.

Splitsing is de enige optie die ons nog rest. En die optie dringt zich nu op. No bad feelings. Een éénzijdige onafhankelijkheidsverklaring kan verantwoord worden in een vriendschappelijke context. We hoeven niet als vijanden uit elkaar te gaan. We leven in een EU waar grenzen irrelevant zijn. Er kan nog steeds samengewerkt worden met Wallonië of Brussel. Er kan gewerkt worden, geïnvesteerd worden, etc. De geschiedkundige band zal nooit verloren gaan.

Maar laat ons ajb leven in een staat waar beslissingen genomen kunnen worden. Een effectieve staatsstructuur. En die bestaat al in Vlaanderen. Enkel het federale luik moet afgeschaft worden en de rest is al geregeld. Tijd om de stap te zetten. Uitstel van executie zal ons enkel meer energie, pijn en geld kosten.

[Pelgrim]

laten we heel concreet zijn. Het gaat om Rode. Het stuk territorium dat Brussel van Wallonië scheidt. Daar draait het om en om niks anders.

En net daarom: geen morzel grond, al moeten we daar de oorlog voor verklaren.

[straatrue]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

laten we heel concreet zijn. Het gaat om Rode. Het stuk territorium dat Brussel van Wallonië scheidt. Daar draait het om en om niks anders.

En net daarom: geen morzel grond, al moeten we daar de oorlog voor verklaren.

EU NAVO, enz...

[born2bewild]

wat bedoel je met compensaties?
herstelbetalingen?

[straatrue]

Oorspronkelijk geplaatst door born2bewild

wat bedoel je met compensaties?
herstelbetalingen?

De compensaties van de prof zijn in het vet (Rood) en onderstreept in het artikel.

[born2bewild]

Oorspronkelijk geplaatst door straatrue

De compensaties van de prof zijn in het vet (Rood) en onderstreept in het artikel.

dat zie ik. De prof is verstrooid. Kan zijn he?
Hij is al een jaartje ouder, maar hij kan zich toch nog verkiesbaarlaten stellen als hij wenst.
Als zijn favoriete partij tenminste nog verkiesbare plaatsen heeft.

[flamingant]

Welnu, alle Franstalige politici die ik sinds maanden op de Franstalige televisie volg, wijzen dat territorialiteitsbeginsel af: zij vinden dat Brusselaars die zich in BHV vestigen, zich niet hoeven aan te passen en zodra zij in een gemeente een meerderheid vormen, zouden ze in principe voor aanhechting bij Brussel kunnen stemmen. Elio Di Rupo heeft het zondag nog eens duidelijk gezegd: 'de taalgrens is geen landsgrens'

Dus volgens de Walen kunnen we op de volgende manier ons territorium uitbreiden:
We spreken af om masaal een waals gemeeteke te koloniseren met vlaams-nationalisten
kleinste waalse gemeente is Daverdisse met een inwoneraantal van 1372. Als we dus met 1373 mensen daar gaan wonen, en dan in de gemeenteraad stemmen om ons aan te hechten bij Vlaanderen, heeft Vlaanderen zijn eerste enclave in Wallonië

[groene flamingant]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

laten we heel concreet zijn. Het gaat om Rode. Het stuk territorium dat Brussel van Wallonië scheidt. Daar draait het om en om niks anders.

En net daarom: geen morzel grond, al moeten we daar de oorlog voor verklaren.

Het gaat inderdaad om Rode maar die oorlog laat je misschien toch beter achterwege: De grenzen van de gewesten liggen vast. Rustig volhouden dat daarover geen discussie kan zijn en af en toe het been stijf houden in discussies zoals BHV is het enig dat we moeten doen. Als de Franstaligen daarop extreem gaan reageren en zo de toekomst van het land in gevaar brengen is dat hun keuze. Of België nu uiteen valt of niet, als wij gewoon rustig volhouden en ons niet laten verleiden tot stommiteiten, kunnen we alleen maar winnen.

[straatrue]

Oorspronkelijk geplaatst door flamingant

Dus volgens de Walen kunnen we op de volgende manier ons territorium uitbreiden:
We spreken af om masaal een waals gemeeteke te koloniseren met vlaams-nationalisten
kleinste waalse gemeente is Daverdisse met een inwoneraantal van 1372. Als we dus met 1373 mensen daar gaan wonen, en dan in de gemeenteraad stemmen om ons aan te hechten bij Vlaanderen, heeft Vlaanderen zijn eerste enclave in Wallonië

Enclaves = onpraktisch
Mocht je dat toch willen doen, begin misschien met een gemeente/gehucht tegen de taalgrens.
Kan wel een tijdje duren hé; een paar decennia rekenen.

[Jazeker]

Oh, Straatrue, Straatrue!!! Mag ik, mag ik?

Ik wil gecompenseerd worden voor de miljarden die we al in Wallonië en Brussel pompten! Wat stel je voor?

[flamingant]

Oorspronkelijk geplaatst door straatrue

Enclaves = onpraktisch
Mocht je dat toch willen doen, begin misschien met een gemeente/gehucht tegen de taalgrens.
Kan wel een tijdje duren hé; een paar decennia rekenen.

twas een grapken hé

maar idd

eerst de vlaamse faciliteitengemeenten herkoloniseren, zodat de franstaligen geen meerderheid meer hebben
daarna de waalse gemeenten met vlaamse faciliteiten overnemen
en ten slotte de waalse gemeenten waar tot de jaren 50 nog een vlaamse meerderheid (nu een minderheid) woonde !!
en daarna het grote project: aan de grenzen vanb Brussel knagen, van de rand naar de kern

[straatrue]

Oorspronkelijk geplaatst door flamingant

twas een grapken hé

maar idd

eerst de vlaamse faciliteitengemeenten herkoloniseren, zodat de franstaligen geen meerderheid meer hebben
daarna de waalse gemeenten met vlaamse faciliteiten overnemen
en ten slotte de waalse gemeenten waar tot de jaren 50 nog een vlaamse meerderheid (nu een minderheid) woonde !!
en daarna het grote project: aan de grenzen vanb Brussel knagen, van de rand naar de kern

We kijken binnen 150 jaar nog eens of het gelukt is.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door straatrue

Enclaves = onpraktisch

Ik vind ook dat de Brusselse enclave binnen Vlaanderen maar onpractisch is.

[straatrue]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Ik vind ook dat de Brusselse enclave binnen Vlaanderen maar onpractisch is.

Ah nu begrijp je waarom WL een corridor wil via Rode.

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door straatrue

Ah nu begrijp je waarom WL een corridor wil via Rode.

Uit compassie met ons ongemak? Hoe lief!!!

[van exaerde herman]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

Ik ben het heel veel eens met wat Etienne Vermeersch hierboven schrijft (wat "al een staatshervorming op zich kan genoemd worden" ).

Een finale oplossing voor de faciliteitengemeentes dringt zich inderdaad op, en ik kan me best verzoenen met het feit dat er een paar gemeentes naar Brussel verhuizen, als de Franstaligen het territorialiteitsprincipe onderschrijven (wat betekent dat hun invloed in de Vlaamse rand de facto tot nul wordt herleid).

waarom een oplossing zoeken voor de faciliteitengemeenten als er geen probleem is.die gemeenten horen bij vlaanderen.basta.geen morzel vlaamse grond geven we nog af.