Belgische Coalitie Tegen Vlaams-nationalisme

[Patriot!]

Oorspronkelijk geplaatst door Timmeke

Het gaat mij niet om het symbool wel eerder om de organisatie die er achter zit, de anti-rechtse gewelddadige Antifa!!

Laat ons deze discussie elders verderzetten.

[Pelgrim]

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

U begrijpt hoop ik wel dat er een verschil is tussen rechtse nationalisten en mensen die graag hakenkruisen zien?

Zelfde vraag voor u dan.

[Cabeza de wikingo]

Aan alle randdebielen van de B.U.B. Gelieve hier eens op te reageren!

Met Vlaams-Germaanse groet!

Cabeza de wikingo



http://www.trends.be/CMArticles/Show...SectionID=1233

Transfer van Vlaams belastinggeld naar Wallonië
Vlaanderen dokt al sinds 1830 af
22 juli 2004

Gisteren was het 21 juli. Hoelang wordt de nationale feestdag nog gevierd? "België sneuvelt op het ogenblik dat Wallonië één cent moet transfereren naar Vlaanderen," zegt Juul Hannes. Hij is geen radikalinski van het Vlaams Blok maar een degelijke, liberale academicus. Zijn monnikenwerk onthulde dat Vlaanderen al sinds 1830 geld transfereert naar Wallonië.



Hier vindt u de integrale tekst van professor Juul Hannes "Met de fiscale bril bekeken - Vlaanderen in België, 1830-1914" (pdf-bestand, 84 kb).


"Vlaamse politici vertrekken steevast van het beginsel dat België niet mag barsten. België zal nog lang niet barsten. Het barst op de dag dat de Franstaligen één eurocent betalen aan de Vlamingen." Het is een statement dat kan tellen, zeker als het komt van Juul Hannes, emeritus hoogleraar in de Economische Geschiedenis van de Universiteit Gent en de VUB. "Ik zoek al 40 jaar naar voorbeelden van de solidariteit van het zuiden met het noorden. Ik heb er nooit gevonden."


De academicus lanceerde zijn eerste bevindingen in 1995. Ook de top van de liberale partij kent intussen de feiten. Juul Hannes: "Ik heb over de geschiedenis van de geldstromen gesproken met Karel De Gucht, Patrick Dewael en Guy Verhofstadt. Zij wéten dat de miljarden euro van Vlaanderen naar Wallonië niet van gisteren dateren - geld dat vaak op een onefficiënte manier wordt besteed. En ze weten ook dat de Walen nooit, ik herhaal nóóit, één frank hebben overgeheveld naar Vlaanderen. Een half jaar geleden heeft Karel De Gucht nog eens al mijn cijfers opgevraagd. De liberale economen Jef Vuchelen en Paul de Grauwe hoef je evenmin wat wijs te maken, we bediscussieerden mijn cijfers. Ook Louis Michel heeft mijn documentatie gekregen. Noch in de negentiende, noch in de twintigste eeuw stroomde er een Waals belastingoverschot naar Vlaanderen."


Democratische beginselen moeten met een religieuze ijver toegepast worden, niet af en toe een beetje, aldus Hannes. "Dan zouden de liberale politici niet constant hoeven af te wijken van hun uitgangspunten omwille van de Belgische vrede. De kostprijs van het bestuur in Wallonië is bijna 50% hoger dan in Vlaanderen. Dat is nog hoger dan in Brussel, waar de meerkosten 35% bedragen. Als de Franstaligen hun cliëntelisme in neofeodale structuren willen handhaven, en de extra inkomsten van de tranfers niet in hun onderwijs willen stoppen, dan is dat hún zaak. Wij hoeven daar geen belastinggeld voor op te offeren. Wallonië trekt zich niets aan van de wensen van de grootste gemeenschap van België."


Laat de transfers passeren via de Europese Unie en na enkele jaren zal men daar vaststellen dat het de spuigaten uitloopt, pleit Hannes. De EU zal dan eisen dat Wallonië zijn bestedingen normaliseert. "Vanaf 1830 hebben de Vlamingen de Belgische rekeningen buitenmatig betaald, onder meer voor de bruggen, spoorwegen en kanalen van Wallonië. Dat deden ze zelfs in de dramatische jaren 1840-1860, toen arm Vlaanderen op zijn dieptepunt zat en er op het Vlaamse platteland hongerdoden vielen."


De emeritus hoogleraar kent de groeiende discussie over de onafhankelijkheid van Vlaanderen. "Als je die bereikt, geef je de investeringen van de Vlamingen in het zuiden op. We hoeven geen wraak te nemen, we moeten gewoon sterker drukken op het Belgische beleid. Op veel terreinen moeten we stoppen met Wallonië de kans te geven de zaken in Vlaanderen te bepalen."


Als Vlaanderen vandaag arm was geweest, dan zou onze positie uiterst zwak zijn en zouden we geen eisen mogen stellen, weet Hannes. "Maar nu kunnen wij, als wij willen, door onze rijkdom met de vuist op tafel slaan. Die rijkdom is er niet gekomen door bijvoorbeeld transfers van zuid naar noord, zoals het officiële Franstalige verhaal klinkt."


Volstrekt achterhaalde wetgeving
Juul Hannes ontdekte dat je de nationale cijfers over de negentiende eeuw van de historicus Pirard (gepubliceerd in de jaren 1980-1985) provinciaal kunt toewijzen, en dat die gegevens nog gedetailleerder worden met de statistieken van het Gemeentefonds. Een monnikenwerk dat opvallende conclusies opleverde. Juul Hannes: "Als ik de belastingen van de vier Vlaamse provincies vergeleek met die van de vier Waalse provincies, dan klopte het beeld niet dat wij voorgeschoteld krijgen - namelijk dat transfers in de negentiende eeuw van zuid naar noord gingen en dat wat nu gebeurt een compensatie zou zijn voor de solidariteit die Wallonië opbracht in de eerste tachtig jaar van België."


In de negentiende eeuw was Vlaanderen veel armer dan Wallonië. Het gewicht van de transfers is waarschijnlijk nooit zwaarder geweest dan in de jaren veertig en vijftig van die eeuw. De neergang van de Vlaamse provincies begon in 1810, 30 jaar later was de uitputting volledig en toch bleven de transfers vloeien. Oost- en West-Vlaanderen zakten in elkaar door hun overbevolking en de combinatie van drie verzwakkende sectoren: landbouw, tuinbouw en huistextiel. Door de honger in Vlaanderen slonk zelfs het bevolkingscijfer. Bij de aanleg van de spoorweg Brugge-Kortrijk mocht de plaatselijke bevolking helpen; de werkers ontvingen één brood per dag. De gezinsleden crepeerden, want één brood is net voldoende om de kracht van één persoon op peil te houden.


De negentiende-eeuwse administratie van Financiën eeuw was klein, hanteerde potlood en papier, en functioneerde heel goed. "Onderhuids voel je dat de ambtenaren vonden dat de fiscaliteit niet was aangepast aan de noden van de tijd, maar de politici trokken zich daar geen barst van aan," aldus Hannes. "De fiscaliteit van de negentiende eeuw is ontstaan in het begin van de eeuw, werd in 1823 onder de Hollanders vastgelegd en is pas veranderd na de Eerste Wereldoorlog."


De inbreng van iedere regio in de totale opbrengst van drie directe belastingen - grond- en personenbelasting en het patentrecht (de bedrijfsbelasting) - is bekend voor de periode 1831-1912. Ze bedraagt 3,4 miljard goudfrank. Een goudfrank is, volgens de consumptie-index, vandaag 5,5 euro waard. De bedragen van de directe belastingen kunnen gerelateerd worden aan het inwoneraantal van de regio's. Uit die cijfers blijkt volgens Hannes dat een Vlaming gemiddeld 5,3% meer heeft betaald dan een Waal. Berekend met het gezin als maatstaf bracht Vlaanderen 199 miljoen goudfrank meer op. Indien een Vlaams gezin slechts evenveel zou hebben betaald als een Waals, dan had Vlaanderen jaarlijks 2,5 miljoen goudfrank minder moeten afstaan. Dat bedrag krijgt pas echt betekenis als we het vergelijken met de jaarrechten op koolmijnen en groeven - een directe belasting die vrijwel exclusief in Wallonië werd geheven. Het zwarte goud van Wallonië bracht jaarlijks gemiddeld 550.000 goudfrank in de staatskas, vijfmaal minder dan wat de fiscus in Vlaanderen aanboorde. De fiscus had de Waalse steenkoolopbrengsten moeten belasten, zegt Juul Hannes.


"De fiscale bril van de ontegenzeglijk bekwame en correcte ambtenaren in de negentiende eeuw was niet communautair misvormd," zegt Hannes. De fiscale wetgeving van het begin van de negentiende eeuw werd niet aangepast aan de snel veranderende economische gegevens, en kon de vooral in Wallonië gevestigde zware nijverheid niet naar behoren belasten. Diezelfde onaangepaste wetgeving zorgde er wel voor dat het in het begin van die eeuw relatief rijke Vlaanderen - wat vanaf 1810 omsloeg in armoede - nog een eeuwlang op zijn verleden belast werd. "In het overbevolkte Vlaanderen stegen de pachtprijzen door de grote vraag tot een onredelijk peil, en droeg de grond dus én een hoge pacht én een belasting die niet meer in verhouding stond tot de werkelijke inkomens."


Onevenredig belast
In 1890 en 1910 zorgden de belaste huizen, de opbrengst van deuren en vensters, en de waarde van het meubilair voor 87,5% van de opbrengst van de personenbelasting. Er waren geen fundamentele veranderingen sinds 1860. In 1890 bedroeg de belaste huurwaarde van een Vlaams huis gemiddeld 183,2 goudfrank, van een Waals huis 118,2 goudfrank. Dat Waalse huis was dus gemiddeld slechts 64,5% waard van een huis in Vlaanderen? De meubels van de Vlaamse bewoners waren 299 goudfrank waard, die van de Waal 12% minder, 264 goudfrank. Na vijftien jaar van ernstige landbouwcrisis betaalde Vlaanderen in 1890 nog 43,5% van de personenbelasting met 40,3% van de gezinnen. Wallonië, met eveneens 40,3% van de gezinnen, droeg slechts 28% van de belastingen. Het verhaal is eentonig. Voor de erfenisrechten van de jaren 1838-1911 betaalde de gemiddelde Vlaming 25,4% meer erfenisrechten dan een Waal. Als Vlaanderen 100 goudfrank opbracht, betaalde Wallonië 79,77 goudfrank. Erfenisrechten wogen zwaar op onroerend goed en uiterst licht op gemakkelijk te verbergen roerend goed. De Vlamingen met hun spaarzaamheid en gronden en huizen werden afgestraft in de grondbelasting, de personenbelasting en de erfenisrechten. Deze hogere belastingen in Vlaanderen staan haaks op de zwakke economische prestaties van Vlaanderen in de negentiende eeuw.


De bedrijfsbelasting (het patentrecht) pakte de slager en de schrijnwerker aan. Grote bedrijven waren er immers nog niet. De Nederlandse wetgever, onze wetgever vóór 1830, bepaalde dat fabrieken met 300 werknemers maximaal 402 frank patentrecht moesten betalen; 300 werknemers was toen zeer veel. "Kort nadien ontstonden in Wallonië bedrijven met 3000 werknemers, en die betaalden dus 402 frank belastingen, want 'maximum is maximum'. Een Waalse hoogoven - in het begin een eenmanszaakje - betaalde 48 frank belastingen. 70 jaar later betaalt de gigantische hoogoven die ervoor in de plaats kwam en afhangt van een financiële groep nog altijd 48 frank. Intussen betaalde het bakkertje in Antwerpen 80 frank. Conclusie: de mijnrechten van Wallonië hebben nooit geld in het nationale bakje gebracht, de douanerechten in Antwerpen wel."


De inkomensongelijkheid is geweldig veranderd, de vermogensongelijkheid die Juul Hannes berekende voor 1891 en Jef Vuchelen voor 1994 is ongeveer identiek gebleven. "In de negentiende eeuw verstedelijkten de provincies Henegouwen en Luik als gevolg van de industrialisering. De lonen lagen 40% tot 50% hoger dan in Vlaanderen. Je ziet echter geen sporen van een vermogensopbouw, noch fiscaal, noch wat de ongelijkheid betreft. Er moet een systeem geweest zijn van overconsumptie en een gebrek aan transfers tussen de generaties in Wallonië."


Door het elitaire kiesstelsel werd de noodzakelijke aanpassing van het fiscale systeem niet doorgevoerd tot in 1920. "De Belgische politici leenden liever geld," zegt Hannes. "Toen de Duitsers hier in 1914 binnenvielen, troffen zij de meest ontredderde overheidsfinanciën van de hele wereld aan. In 1940 was het net zo, en nu 60 jaar later met Europa is het weer hetzelfde."


Bange Walen
De Vlamingen zouden niet geïnteresseerd zijn in de transferkwestie, en dat is een foute perceptie, vindt Hannes. "De mensen wéten het niet, de verantwoordelijken ontvluchten de waarheid, en de pers vindt dit verhaal niet sexy genoeg. Wij hebben geen voordeel met een zwart gat in Wallonië. Trouwens, als Wallonië zijn centen redelijk zou besteden, dan was er geen probleem. Maar de verspilling van federaal geld, dat in grote mate Vlaams geld is, laten verdergaan is een politieke doodzonde. Als er te veel artsen zijn in Wallonië, dan wordt het aantal ook in Vlaanderen beperkt. Waarom?"


Economen van de UCL vroegen de gegevens van Hannes op, en reageerden nadien nooit meer, noch om zijn bevindingen te bestrijden, noch om ze te nuanceren. Waar komt bijvoorbeeld de hoge Belgische staatsschuld vandaan? Een flink deel ontstond doordat de doodsstrijd van steenkool en staal zo lang werd gerekt. "40% van de huidige staatsschuld is zo ontstaan, en 75% daarvan stroomde naar Wallonië. Toen die kraan werd dichtgedraaid, was het gedaan met onze grote holdings," weet Hannes. Hij begrijpt de Waalse angst. "Het feit dat de Vlamingen nu een eenheidstaal spreken, dat ze nu rechten opeisen, wordt gezien als een bedreiging voor Wallonië. Niemand kan daar trouwens een Vlaamse krant lezen, stel je voor wat dat is. Wallonië is een heel gesloten milieu. De Franstalige kranten bulken van de desinformatie."


Frans Crols
[email protected]

[Pelgrim]

Vlaams Germaanse groet?

[Hans1]

Oorspronkelijk geplaatst door Cabeza de wikingo

Aan alle randdebielen van de B.U.B. Gelieve hier eens op te reageren!

Met Vlaams-Germaanse groet!

Cabeza de wikingo



http://www.trends.be/CMArticles/Show...SectionID=1233

Transfer van Vlaams belastinggeld naar Wallonië
Vlaanderen dokt al sinds 1830 af
22 juli 2004

Gisteren was het 21 juli. Hoelang wordt de nationale feestdag nog gevierd? "België sneuvelt op het ogenblik dat Wallonië één cent moet transfereren naar Vlaanderen," zegt Juul Hannes. Hij is geen radikalinski van het Vlaams Blok maar een degelijke, liberale academicus. Zijn monnikenwerk onthulde dat Vlaanderen al sinds 1830 geld transfereert naar Wallonië.



Hier vindt u de integrale tekst van professor Juul Hannes "Met de fiscale bril bekeken - Vlaanderen in België, 1830-1914" (pdf-bestand, 84 kb).


"Vlaamse politici vertrekken steevast van het beginsel dat België niet mag barsten. België zal nog lang niet barsten. Het barst op de dag dat de Franstaligen één eurocent betalen aan de Vlamingen." Het is een statement dat kan tellen, zeker als het komt van Juul Hannes, emeritus hoogleraar in de Economische Geschiedenis van de Universiteit Gent en de VUB. "Ik zoek al 40 jaar naar voorbeelden van de solidariteit van het zuiden met het noorden. Ik heb er nooit gevonden."


De academicus lanceerde zijn eerste bevindingen in 1995. Ook de top van de liberale partij kent intussen de feiten. Juul Hannes: "Ik heb over de geschiedenis van de geldstromen gesproken met Karel De Gucht, Patrick Dewael en Guy Verhofstadt. Zij wéten dat de miljarden euro van Vlaanderen naar Wallonië niet van gisteren dateren - geld dat vaak op een onefficiënte manier wordt besteed. En ze weten ook dat de Walen nooit, ik herhaal nóóit, één frank hebben overgeheveld naar Vlaanderen. Een half jaar geleden heeft Karel De Gucht nog eens al mijn cijfers opgevraagd. De liberale economen Jef Vuchelen en Paul de Grauwe hoef je evenmin wat wijs te maken, we bediscussieerden mijn cijfers. Ook Louis Michel heeft mijn documentatie gekregen. Noch in de negentiende, noch in de twintigste eeuw stroomde er een Waals belastingoverschot naar Vlaanderen."


Democratische beginselen moeten met een religieuze ijver toegepast worden, niet af en toe een beetje, aldus Hannes. "Dan zouden de liberale politici niet constant hoeven af te wijken van hun uitgangspunten omwille van de Belgische vrede. De kostprijs van het bestuur in Wallonië is bijna 50% hoger dan in Vlaanderen. Dat is nog hoger dan in Brussel, waar de meerkosten 35% bedragen. Als de Franstaligen hun cliëntelisme in neofeodale structuren willen handhaven, en de extra inkomsten van de tranfers niet in hun onderwijs willen stoppen, dan is dat hún zaak. Wij hoeven daar geen belastinggeld voor op te offeren. Wallonië trekt zich niets aan van de wensen van de grootste gemeenschap van België."


Laat de transfers passeren via de Europese Unie en na enkele jaren zal men daar vaststellen dat het de spuigaten uitloopt, pleit Hannes. De EU zal dan eisen dat Wallonië zijn bestedingen normaliseert. "Vanaf 1830 hebben de Vlamingen de Belgische rekeningen buitenmatig betaald, onder meer voor de bruggen, spoorwegen en kanalen van Wallonië. Dat deden ze zelfs in de dramatische jaren 1840-1860, toen arm Vlaanderen op zijn dieptepunt zat en er op het Vlaamse platteland hongerdoden vielen."


De emeritus hoogleraar kent de groeiende discussie over de onafhankelijkheid van Vlaanderen. "Als je die bereikt, geef je de investeringen van de Vlamingen in het zuiden op. We hoeven geen wraak te nemen, we moeten gewoon sterker drukken op het Belgische beleid. Op veel terreinen moeten we stoppen met Wallonië de kans te geven de zaken in Vlaanderen te bepalen."


Als Vlaanderen vandaag arm was geweest, dan zou onze positie uiterst zwak zijn en zouden we geen eisen mogen stellen, weet Hannes. "Maar nu kunnen wij, als wij willen, door onze rijkdom met de vuist op tafel slaan. Die rijkdom is er niet gekomen door bijvoorbeeld transfers van zuid naar noord, zoals het officiële Franstalige verhaal klinkt."


Volstrekt achterhaalde wetgeving
Juul Hannes ontdekte dat je de nationale cijfers over de negentiende eeuw van de historicus Pirard (gepubliceerd in de jaren 1980-1985) provinciaal kunt toewijzen, en dat die gegevens nog gedetailleerder worden met de statistieken van het Gemeentefonds. Een monnikenwerk dat opvallende conclusies opleverde. Juul Hannes: "Als ik de belastingen van de vier Vlaamse provincies vergeleek met die van de vier Waalse provincies, dan klopte het beeld niet dat wij voorgeschoteld krijgen - namelijk dat transfers in de negentiende eeuw van zuid naar noord gingen en dat wat nu gebeurt een compensatie zou zijn voor de solidariteit die Wallonië opbracht in de eerste tachtig jaar van België."


In de negentiende eeuw was Vlaanderen veel armer dan Wallonië. Het gewicht van de transfers is waarschijnlijk nooit zwaarder geweest dan in de jaren veertig en vijftig van die eeuw. De neergang van de Vlaamse provincies begon in 1810, 30 jaar later was de uitputting volledig en toch bleven de transfers vloeien. Oost- en West-Vlaanderen zakten in elkaar door hun overbevolking en de combinatie van drie verzwakkende sectoren: landbouw, tuinbouw en huistextiel. Door de honger in Vlaanderen slonk zelfs het bevolkingscijfer. Bij de aanleg van de spoorweg Brugge-Kortrijk mocht de plaatselijke bevolking helpen; de werkers ontvingen één brood per dag. De gezinsleden crepeerden, want één brood is net voldoende om de kracht van één persoon op peil te houden.


De negentiende-eeuwse administratie van Financiën eeuw was klein, hanteerde potlood en papier, en functioneerde heel goed. "Onderhuids voel je dat de ambtenaren vonden dat de fiscaliteit niet was aangepast aan de noden van de tijd, maar de politici trokken zich daar geen barst van aan," aldus Hannes. "De fiscaliteit van de negentiende eeuw is ontstaan in het begin van de eeuw, werd in 1823 onder de Hollanders vastgelegd en is pas veranderd na de Eerste Wereldoorlog."


De inbreng van iedere regio in de totale opbrengst van drie directe belastingen - grond- en personenbelasting en het patentrecht (de bedrijfsbelasting) - is bekend voor de periode 1831-1912. Ze bedraagt 3,4 miljard goudfrank. Een goudfrank is, volgens de consumptie-index, vandaag 5,5 euro waard. De bedragen van de directe belastingen kunnen gerelateerd worden aan het inwoneraantal van de regio's. Uit die cijfers blijkt volgens Hannes dat een Vlaming gemiddeld 5,3% meer heeft betaald dan een Waal. Berekend met het gezin als maatstaf bracht Vlaanderen 199 miljoen goudfrank meer op. Indien een Vlaams gezin slechts evenveel zou hebben betaald als een Waals, dan had Vlaanderen jaarlijks 2,5 miljoen goudfrank minder moeten afstaan. Dat bedrag krijgt pas echt betekenis als we het vergelijken met de jaarrechten op koolmijnen en groeven - een directe belasting die vrijwel exclusief in Wallonië werd geheven. Het zwarte goud van Wallonië bracht jaarlijks gemiddeld 550.000 goudfrank in de staatskas, vijfmaal minder dan wat de fiscus in Vlaanderen aanboorde. De fiscus had de Waalse steenkoolopbrengsten moeten belasten, zegt Juul Hannes.


"De fiscale bril van de ontegenzeglijk bekwame en correcte ambtenaren in de negentiende eeuw was niet communautair misvormd," zegt Hannes. De fiscale wetgeving van het begin van de negentiende eeuw werd niet aangepast aan de snel veranderende economische gegevens, en kon de vooral in Wallonië gevestigde zware nijverheid niet naar behoren belasten. Diezelfde onaangepaste wetgeving zorgde er wel voor dat het in het begin van die eeuw relatief rijke Vlaanderen - wat vanaf 1810 omsloeg in armoede - nog een eeuwlang op zijn verleden belast werd. "In het overbevolkte Vlaanderen stegen de pachtprijzen door de grote vraag tot een onredelijk peil, en droeg de grond dus én een hoge pacht én een belasting die niet meer in verhouding stond tot de werkelijke inkomens."


Onevenredig belast
In 1890 en 1910 zorgden de belaste huizen, de opbrengst van deuren en vensters, en de waarde van het meubilair voor 87,5% van de opbrengst van de personenbelasting. Er waren geen fundamentele veranderingen sinds 1860. In 1890 bedroeg de belaste huurwaarde van een Vlaams huis gemiddeld 183,2 goudfrank, van een Waals huis 118,2 goudfrank. Dat Waalse huis was dus gemiddeld slechts 64,5% waard van een huis in Vlaanderen? De meubels van de Vlaamse bewoners waren 299 goudfrank waard, die van de Waal 12% minder, 264 goudfrank. Na vijftien jaar van ernstige landbouwcrisis betaalde Vlaanderen in 1890 nog 43,5% van de personenbelasting met 40,3% van de gezinnen. Wallonië, met eveneens 40,3% van de gezinnen, droeg slechts 28% van de belastingen. Het verhaal is eentonig. Voor de erfenisrechten van de jaren 1838-1911 betaalde de gemiddelde Vlaming 25,4% meer erfenisrechten dan een Waal. Als Vlaanderen 100 goudfrank opbracht, betaalde Wallonië 79,77 goudfrank. Erfenisrechten wogen zwaar op onroerend goed en uiterst licht op gemakkelijk te verbergen roerend goed. De Vlamingen met hun spaarzaamheid en gronden en huizen werden afgestraft in de grondbelasting, de personenbelasting en de erfenisrechten. Deze hogere belastingen in Vlaanderen staan haaks op de zwakke economische prestaties van Vlaanderen in de negentiende eeuw.


De bedrijfsbelasting (het patentrecht) pakte de slager en de schrijnwerker aan. Grote bedrijven waren er immers nog niet. De Nederlandse wetgever, onze wetgever vóór 1830, bepaalde dat fabrieken met 300 werknemers maximaal 402 frank patentrecht moesten betalen; 300 werknemers was toen zeer veel. "Kort nadien ontstonden in Wallonië bedrijven met 3000 werknemers, en die betaalden dus 402 frank belastingen, want 'maximum is maximum'. Een Waalse hoogoven - in het begin een eenmanszaakje - betaalde 48 frank belastingen. 70 jaar later betaalt de gigantische hoogoven die ervoor in de plaats kwam en afhangt van een financiële groep nog altijd 48 frank. Intussen betaalde het bakkertje in Antwerpen 80 frank. Conclusie: de mijnrechten van Wallonië hebben nooit geld in het nationale bakje gebracht, de douanerechten in Antwerpen wel."


De inkomensongelijkheid is geweldig veranderd, de vermogensongelijkheid die Juul Hannes berekende voor 1891 en Jef Vuchelen voor 1994 is ongeveer identiek gebleven. "In de negentiende eeuw verstedelijkten de provincies Henegouwen en Luik als gevolg van de industrialisering. De lonen lagen 40% tot 50% hoger dan in Vlaanderen. Je ziet echter geen sporen van een vermogensopbouw, noch fiscaal, noch wat de ongelijkheid betreft. Er moet een systeem geweest zijn van overconsumptie en een gebrek aan transfers tussen de generaties in Wallonië."


Door het elitaire kiesstelsel werd de noodzakelijke aanpassing van het fiscale systeem niet doorgevoerd tot in 1920. "De Belgische politici leenden liever geld," zegt Hannes. "Toen de Duitsers hier in 1914 binnenvielen, troffen zij de meest ontredderde overheidsfinanciën van de hele wereld aan. In 1940 was het net zo, en nu 60 jaar later met Europa is het weer hetzelfde."


Bange Walen
De Vlamingen zouden niet geïnteresseerd zijn in de transferkwestie, en dat is een foute perceptie, vindt Hannes. "De mensen wéten het niet, de verantwoordelijken ontvluchten de waarheid, en de pers vindt dit verhaal niet sexy genoeg. Wij hebben geen voordeel met een zwart gat in Wallonië. Trouwens, als Wallonië zijn centen redelijk zou besteden, dan was er geen probleem. Maar de verspilling van federaal geld, dat in grote mate Vlaams geld is, laten verdergaan is een politieke doodzonde. Als er te veel artsen zijn in Wallonië, dan wordt het aantal ook in Vlaanderen beperkt. Waarom?"


Economen van de UCL vroegen de gegevens van Hannes op, en reageerden nadien nooit meer, noch om zijn bevindingen te bestrijden, noch om ze te nuanceren. Waar komt bijvoorbeeld de hoge Belgische staatsschuld vandaan? Een flink deel ontstond doordat de doodsstrijd van steenkool en staal zo lang werd gerekt. "40% van de huidige staatsschuld is zo ontstaan, en 75% daarvan stroomde naar Wallonië. Toen die kraan werd dichtgedraaid, was het gedaan met onze grote holdings," weet Hannes. Hij begrijpt de Waalse angst. "Het feit dat de Vlamingen nu een eenheidstaal spreken, dat ze nu rechten opeisen, wordt gezien als een bedreiging voor Wallonië. Niemand kan daar trouwens een Vlaamse krant lezen, stel je voor wat dat is. Wallonië is een heel gesloten milieu. De Franstalige kranten bulken van de desinformatie."




Frans Crols
[email protected]

Wij hebben dat reeds uitvoerig weerlegd. De havens van A'pen, Gent en Zeebrugge zijn groot geworden dankzij België, België heeft Congo verworven, vele Noord-Belgen konden gaan werken in Zuid-België.

Misschien reageerde de UCL gewoon niet omdat die Vlaams-nationale professor gewoon liever aan leugenachtige en ongenuanceerde politiek doet.

Dit is geen wetenschappelijk stuk, maar Vlaams Blok-propaganda. Daar reageer ik ook niet teveel op.

Het unitaire België is kostenbesparend en men kan decentraliseren op basis van de 9 provincies.

Geen Vlaams-nationalist die dat ooit heeft weerlegd.

Met Belgische groeten.

P.S.: verander uw naam, want die klinkt allesbehalve Vlaams-Germaans.

[giserke]

De haven van Antwerpen heeft in 1903 een grote investering gekeend door de Belgische staat. namelijk een spoorlijn naar Luik! Toen al wilde Gent en Antwerpen een spoorlijn naar het Duitse roergebied. Antwoord van de Belgische regering: NON. Dit bewijst dat de luttele investeringen van de staat in de haven ALLEEN voor Waals eigenbelang was.
En ik heb nooit geweten dat iets waarvoor je WERKT beschouwt wordt als geld stroom. Van mij mogen Walen hier OOK komen werken.

Dit is typische BuB achterlijkheid! Die prof gebruikt voor zijn conclusies officiële cijfers uit het rijksarchief.
Dit onderzoek is gevoerd door een team van 2 professoren en een leger assistenten. Antwoordt opper blubber hans 'het is niet wetenschappelijk'. Trouwens, die prof wil niks temaken hebben met het Vlaams blok!

dus u zegt zelfs dat 9 autonome provincies minder zouden kosten dan 1 unitaire Belgische staat? Wil willen maar een volledig autonome Vlaamse staat.

[Patriot!]

Wie spreekt er hier over autonoom?

[giserke]

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

Wie spreekt er hier over autonoom?

kent u het woordje 'decentralisatie' van de bevoegdheden naar de provincies niet? dat betekend zoveel als de provincies autonoom laten functioneren.

[giserke]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

kent u het woordje 'decentralisatie' van de bevoegdheden naar de provincies niet? dat betekend zoveel als de provincies autonoom laten functioneren.

hij werd dan ook niet gekozen, hij heeft enkel een zetel door zijn plaats op de lijst! anders mocht hij gaan doppen

[Patriot!]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

kent u het woordje 'decentralisatie' van de bevoegdheden naar de provincies niet? dat betekend zoveel als de provincies autonoom laten functioneren.

Toch niet.

[giserke]

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

Toch niet.

jongen, decentralisatie van de macht naar de provincies is het verhogen van de macht bij de provincies, en niets anders!

[Patriot!]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

jongen, decentralisatie van de macht naar de provincies is het verhogen van de macht bij de provincies, en niets anders!

Zeg slimme, betekent dat dan dat ze volledig autonoom zijn: NEEEN.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Dit is geen wetenschappelijk stuk, maar Vlaams Blok-propaganda. Daar reageer ik ook niet teveel op.

Dit is schitterend: Hans I de Grote decreteert vanop zijn troon "het is geen wetenschappelijk stuk" en bijgevolg hoeft hij dan ook niet op de inhoud in te gaan. Zo kan iedereen het natuurlijk.

Waaruit mag blijken dat de tekst niet wetenschappelijk is? Kunt u ons dat zeggen?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Het unitaire België is kostenbesparend en men kan decentraliseren op basis van de 9 provincies.

Geen Vlaams-nationalist die dat ooit heeft weerlegd.

Weerlegd? Wat valt er te weerleggen? Misschien moet u ons eerst even wat aantonen alvorens we kunnen weerleggen. Nu is er louter uw bewering, maar cijfermateriaal zien we niet.

Hoeveel kost een volledige unitaire staatshuishouding? Hoeveel kost een uitgebreid provinciebestuur? Hoeveel ambtenaren zal men in de "negen" (sic) provincies moeten hebben om het groter aantal bevoegdheden te kunnen uitoefenen?

Allemaal vragen die u niet behandelt.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

Zeg slimme, betekent dat dan dat ze volledig autonoom zijn: NEEEN.

Neen, maar hun macht werd wel uitgebreid. Uitgebreide macht = grotere bevoegdheden = groter ambtenarenapparaat = grotere kost.

[zorroaster]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Wij hebben dat reeds uitvoerig weerlegd. De havens van A'pen, Gent en Zeebrugge zijn groot geworden dankzij België, België heeft Congo verworven, vele Noord-Belgen konden gaan werken in Zuid-België.

Wij hebben dat al uitvoerig weerlegd? Leg me eens uit waar precies u weerlegd hebt dat er zelfs geldstromen van Vlaanderen naar Wallonië gingen toen Vlaanderen arm en agrarisch was en Wallonië rijk en geïndustrialiseerd...

Uw geleuter over de havens is al helemaal ergerlijk: De verscheepte tonnage in de Antwerpse haven viel enorm terug na het ontstaan van België. Antwerpen en Gent waren een machtig economisch knooppunt tijdens het VKN, daar hadden ze België niet voor nodig...

Misschien reageerde de UCL gewoon niet omdat die Vlaams-nationale professor gewoon liever aan leugenachtige en ongenuanceerde politiek doet.

Nochtans, als het leugenachtig en ongenuanceerd is, moet het voor elke academicus een koud kunstje zijn om het te weerleggen. Dat de UCL dat niet deed, bewijst net dat het niet leugenachtig is.

Dit is geen wetenschappelijk stuk, maar Vlaams Blok-propaganda. Daar reageer ik ook niet teveel op.

Enig bewijs waarom dit onwetenschappelijk is en Blok-propaganda, hebt u echter niet. Bij de BUB nemen ze blijkbaar elke zotternij aan van hun voorzitter als een dogma, op een discussieforum liggen de zaken anders, Hansje.

Het unitaire België is kostenbesparend en men kan decentraliseren op basis van de 9 provincies.

Kan uw kristallen bol ook de lotto-cijfers geven, nu hij toch bezig is?

Geen Vlaams-nationalist die dat ooit heeft weerlegd.

Wij geloven dan ook niet zo in kristallen bollen en andere voorspellerij. Wij werken liever met cijfers en studies...

Jongens, en dat is dan een partijvoorzitter...
Als ik niet zo'n slecht karakter had, voelde ik medelijden met de belgicisten die het moeten stellen met dit soort geleuter als onderbouwing.

[Hans1]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Neen, maar hun macht werd wel uitgebreid. Uitgebreide macht = grotere bevoegdheden = groter ambtenarenapparaat = grotere kost.

Inderdaad, Vandenberghe, de kost van de Vlaamse instellingen is het enige wat ze ons bijbrengen.

[Hans1]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

jongen, decentralisatie van de macht naar de provincies is het verhogen van de macht bij de provincies, en niets anders!

Wat is daar dan verkeerd aan? Te dicht bij de burger, misschien?

[Hans1]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

dus u zegt zelfs dat 9 autonome provincies minder zouden kosten dan 1 unitaire Belgische staat? Wil willen maar een volledig autonome Vlaamse staat.

Een centralistische?

[giserke]

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

Zeg slimme, betekent dat dan dat ze volledig autonoom zijn: NEEEN.

wat is dan uw probleem met het uitbreiden van de autonomie van de gewesten?