De Oostfronter is niet meer...

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Interessant boekje in dit verband is dit van Oostfronter Willy Vanherp, Wij vragen geen pardon. De man tekende op 16 jarige leeftijd (naar het schijnt) als soldaat voor het Oostfront. Op zucht naar avontuur. Het boek (je) is zonder pretentie, recht voor de raap. Op het einde van het boek maakt men zich toch de bedenking: wat een waanzin en een gekkenwereld allemaal.

Er is niemand die beweerd dat er geen avonturiers en opportunisten tussen zaten.
Ik stel mij echter de vraag in hoeverre Willy Vanherp zijn verhaal geloofwaardig is, want de meeste mensen die ik ken kiezen niet vrijwillig voor een slachtveld met een minimum aan overlevingskansen.
De vrijheid aan keuze waar je als soldaat werd heen gestuurd bestond ook niet binnen de Duitse krijgsmacht.
Je kwam bij je eenheid en moest dan maar gaan waar je eenheid werd heen gestuurd.
Dit kon van de ene op de andere dag veranderen. Er zijn zelfs troepen vanuit Rusland naar Italië gestuurd geweest om de geallieerden daar te bevechten en tegen te houden.
En dan is er nog het feit dat naar een oostfront gestuurd worden zelfs een straf was die door de krijgsraad kon opgelegd worden.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Er is niemand die beweerd dat er geen avonturiers en opportunisten tussen zaten.
Ik stel mij echter de vraag in hoeverre Willy Vanherp zijn verhaal geloofwaardig is, want de meeste mensen die ik ken kiezen niet vrijwillig voor een slachtveld met een minimum aan overlevingskansen.
De vrijheid aan keuze waar je als soldaat werd heen gestuurd bestond ook niet binnen de Duitse krijgsmacht.
Je kwam bij je eenheid en moest dan maar gaan waar je eenheid werd heen gestuurd.
Dit kon van de ene op de andere dag veranderen. Er zijn zelfs troepen vanuit Rusland naar Italië gestuurd geweest om de geallieerden daar te bevechten en tegen te houden.
En dan is er nog het feit dat naar een oostfront gestuurd worden zelfs een straf was die door de krijgsraad kon opgelegd worden.

Dat klopt. Maar dat komt ook voor in zijn boek. Volgens het boek zou hij zo ongeveer 1 jaar aan het Oostfront hebben gestreden. Op een gegeven ogenblik kwam hij door omstandigheden zelfs terecht -volgens zijn zeggen- bij de SS Leibstandarte Adolf Hitler die door de zware gevechten aan het Oosfront onderbemand waren geraakt en aangevuld werden door soldaten van andere korpsen. De elite van de elitesoldaten van de Waffen SS volgens hem en waar iedereen naar opkeek. Hij maakt dan zeer zware gevechten mee tegen de Russen volgens zijn relaas. Hij wordt gewond en afgevoerd. We zitten nu al laat in de oorlog. Voor de rest hummelt hij wat rond in Duitsland (revalidatie, opleiding tot onderofficier, rekruten drillen, enz) en tracht zo goed en zo slecht als het kan zijn plan te trekken en de oorlog uit te zingen.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Dat klopt. Maar dat komt ook voor in zijn boek. Volgens het boek zou hij zo ongeveer 1 jaar aan het Oostfront hebben gestreden. Op een gegeven ogenblik kwam hij door omstandigheden zelfs terecht -volgens zijn zeggen- bij de SS Leibstandarte Adolf Hitler die door de zware gevechten aan het Oosfront onderbemand waren geraakt en aangevuld werden door soldaten van andere korpsen. De elite van de elitesoldaten van de Waffen SS volgens hem en waar iedereen naar opkeek. Hij maakt dan zeer zware gevechten mee tegen de Russen volgens zijn relaas. Hij wordt gewond en afgevoerd. We zitten nu al laat in de oorlog. Voor de rest hummelt hij wat rond in Duitsland (revalidatie, opleiding tot onderofficier, rekruten drillen, enz) en tracht zo goed en zo slecht als het kan zijn plan te trekken en de oorlog uit te zingen.

De SS Leibstandarte Adolf Hitler bestond uit zeer zorgvuldig geselecteerd vrijwilligers.
De eerste vereiste om bij de SS Leibstandarte Adolf Hitler te geraken was trouwens volbloed Duitser zijn.
Zij werden NOOIT aangevuld met soldaten uit andere eenheden, want die voldeden niet aan de eisen van deze elite eenheid.
Deze eenheid heeft ook NOOIT aan het oostfront gestreden, want zij waren de persoonlijke beschermers van Hitler en bleven om die reden in Duitsland.
Het was trouwens die eenheid die werd gevraagd door Rommel bij de landing in Normandië, maar die hij niet kreeg.
Het was ook die eenheid die de slag om de Ardennen heeft uitgevoerd in 1944.
Daarna werd deze eenheid ingezet nadat het Russische leger Duitsland was binnengevallen.
Het lijkt mij dus zeer onwaarschijnlijk dat hij daar aan het Oostfront deel van heeft uitgemaakt.
Binnen de Duitse krijgsmacht keek men trouwens minachtend neer op de Waffen-SS ondanks al hun successen.
En na de grote verliezen aan het Oostfront, werden de onderofficieren ter plaatse bevorderd en volgde zij geen opleiding meer, maar moesten zij het stellen met hun gevechtservaringen. Enkel de krijgsmacht bleef opleidingen geven aan nieuwe officieren, verder wel al wie een wapen kon dragen, ingezet om het Rode gevaar tegen te houden.


Willy Vanherp zijn boek is dus één grote leugen en hijzelf een fantast en waarschijnlijk ook een deserteur.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

De SS Leibstandarte Adolf Hitler bestond uit zeer zorgvuldig geselecteerd vrijwilligers.
De eerste vereiste om bij de SS Leibstandarte Adolf Hitler te geraken was trouwens volbloed Duitser zijn.
Zij werden NOOIT aangevuld met soldaten uit andere eenheden, want die voldeden niet aan de eisen van deze elite eenheid.
Deze eenheid heeft ook NOOIT aan het oostfront gestreden, want zij waren de persoonlijke beschermers van Hitler en bleven om die reden in Duitsland.
Het was trouwens die eenheid die werd gevraagd door Rommel bij de landing in Normandië, maar die hij niet kreeg.
Het was ook die eenheid die de slag om de Ardennen heeft uitgevoerd in 1944.
Daarna werd deze eenheid ingezet nadat het Russische leger Duitsland was binnengevallen.
Het lijkt mij dus zeer onwaarschijnlijk dat hij daar aan het Oostfront deel van heeft uitgemaakt.
Binnen de Duitse krijgsmacht keek men trouwens minachtend neer op de Waffen-SS ondanks al hun successen.
En na de grote verliezen aan het Oostfront, werden de onderofficieren ter plaatse bevorderd en volgde zij geen opleiding meer, maar moesten zij het stellen met hun gevechtservaringen. Enkel de krijgsmacht bleef opleidingen geven aan nieuwe officieren, verder wel al wie een wapen kon dragen, ingezet om het Rode gevaar tegen te houden.


Willy Vanherp zijn boek is dus één grote leugen en hijzelf een fantast en waarschijnlijk ook een deserteur.

In ieder geval vocht de LSAH-Panzer zeker aan het Oostfront. Ze zaten op een gegeven ogenblik zelfs samen met Degrelle in Cherkassy.

Wat die criteria betreft: die waren inderdaad zeer hoog. In het begin. Maar door de zeer hoge sterfcijfers moesten de SS-divisies aangevuld worden. In het begin was dit geen probleem, maar op het einde van de oorlog wel.

Nergens zegt Vanherp dat ze echt deel uitmaakten van de LSAH, wel dat ze samen met hen vochten omdat de Waffen SS manschappen te kort hadden blijkbaar. Ze lagen in het gebied tussen het Platenmeer en Donau waar de Wehrmacht door de Russen 80 km waren teruggeslagen. Toen werden de Leibstandarte en Totenkopf in de bres gegooid om de verloren gebieden te heroveren. De tol aan manschappen was hierdoor hoog en daarom werden deze korpsen aangevuld. Misschien was dat maar tijdelijk of zo, dat wordt niet gezegd.

Het volgende boek in dit genre dat op de leesplank ligt is dat van Martin Soors, een Limburger, die op 17-jarige leeftijd tekende voor de SS en het Oostfront. Het boek draagt als titel:Naar het Oostfront voor Outer en Heerd. U ziet , zelfs de Boerenkrijg wordt erbij gesleept.

Hoe dan ook, als men over de Oostfronters praat, moet men ook hun versie horen.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

In ieder geval vocht de LSAH-Panzer zeker aan het Oostfront. Ze zaten op een gegeven ogenblik zelfs samen met Degrelle in Cherkassy.

Wat die criteria betreft: die waren inderdaad zeer hoog. In het begin. Maar door de zeer hoge sterfcijfers moesten de SS-divisies aangevuld worden. In het begin was dit geen probleem, maar op het einde van de oorlog wel.

Nergens zegt Vanherp dat ze echt deel uitmaakten van de LSAH, wel dat ze samen met hen vochten omdat de Waffen SS manschappen te kort hadden blijkbaar. Ze lagen in het gebied tussen het Platenmeer en Donau waar de Wehrmacht door de Russen 80 km waren teruggeslagen. Toen werden de Leibstandarte en Totenkopf in de bres gegooid om de verloren gebieden te heroveren, maar ze leden zware verliezen en daarom werden deze korpsen aangevuld. Misschien was dat maar tijdelijk of zo, dat wordt niet gezegd.

Het volgende boek in dit genre dat op de leesplank ligt is dat van Martin Soors, die op 17-jarige leeftijd tekende voor de SS en het Oostfront. Naar het Oostfront voor Outer en Heerd. U ziet , zelfs de Boerenkrijg wordt erbij gesleept.

Hoe dan ook, als men over de Oostfronters praat, moet men ook hun versie horen.

Luister.
Ik heb 2 neefjes die bij de Belgische krijgsmacht zijn.
Beide hebben reeds verschillende eretekens gekregen voor uitgevoerde opdrachten in het buitenland.
Beide zitten in ondersteunende eenheden en werken hierdoor vaak heel nauw samen met de gevechtseenheden.
Mijn toekomstige schoonzoon en ikzelf hebben ook verschillende eretekens van de krijgsmacht, sommige zijn zelfs dezelfde als die van mijn neefjes, daar ze werden uitgereikt aan iedereen die heeft deelgenomen aan die opdrachten.
Mijn toekomstige schoonzoon is echter een verkenner en ikzelf een ex-paracommando, beide dus lid van gevechtseenheden.
En ja, soms zaten wij allemaal in dezelfde basis als uitvalbasis, dit maakt van mijn 2 neefjes echter nog steeds geen paracommando's. Zelfs geen gevechtssoldaten.
Maar als ik de verhalen van mijn neefjes hoor, dan hebben zij meer in gevaarlijke situaties gezeten en meer meegemaakt dan een Koreastrijder of een frontstrijder uit WWI. Dit terwijl ze zelfs nog niet eens buiten het kamp zijn geweest in het buitenland.

En ja, ik ken het volledige verhaal van mijn Vader aan het Oostfront. Hij is daar terecht gekomen als logistiek soldaat en heeft tijdens die opdracht het bevel gekregen de wapens op te nemen tegen de Russen, om een weg terug vrij te maken voor hun eigen eenheid.
En ja, samen met hen hebben ook Waffen-SS'ers gevochten om een doorgang te vrijwaren voor de transporttroepen.

Daarnaast waren dit de troepen die aan het Oostfront vochten in 1943

De Waffen-SS werd als reactie hierop uitgebreid, zij vormde immers de aanvalsmacht die het oostfront zo dringend nodig had om de gaten in de linie te dichten. Al in december 1942 kreeg Himmler de toestemming om twee nieuwe pantsergrenadierdivisies op te richten, de 9e SS-Panzer-Division Hohenstauffen en de 10e SS-Panzer-Division Frundsberg.[27] Daarnaast had de leider van de Hitlerjugend, Rijksjeugdleider Artur Axmann, Himmler aangeboden om een Hitlerjugenddivisie te vormen. Het werd de 12e SS-Panzer-Division Hitlerjugend. In oktober werden de 16e SS-Panzergrenadier-Division Reichsführer SS en de 17e SS-Panzergrenadier-Division Götz von Berlichingen opgericht, beiden pantsergrenadierdivisies.[27] Op hetzelfde moment werden de 1e SS-Panzer-Division Leibstandarte, 2e SS-Panzer-Division Das Reich, 3e SS-Panzer-Division Totenkopf, 5e SS-Panzerdivison Wiking, 9e SS-Panzer-Division Hohenstauffen, 10e SS-Panzer-Division Frundsberg en 12e SS-Panzer-Division Hitlerjugend opnieuw bewapend. Deze zeven divisies waren een kwart van de totale Duitse sterkte aan pantserdivisies (30) en dat bleef zo tot het eind van de oorlog.[27]

[De eerste vond dat de pantserdivisies achter de hand dienden gehouden te worden, om ingezet te worden zodra duidelijk was waar de hoofdaanval van de geallieerden zou komen; de tweede betoogde dat de tanks zonder luchtsteun niet verplaatst konden worden en prefereerde om ze dichter bij de kust te plaatsen. Hitler hakte de knoop door en bepaalde dat drie van de zeven pantserdivisies, waaronder de SS-Panzer-Division Hitlerjugend (Normandië) en de SS-Panzer-Division Leibstandarte (België) door Von Rundstedt achter de hand dienden gehouden te worden en pas mochten worden ingezet na ruggespraak met de staf van Hitler.[29]
Van de overige zeven divisies, die toegewezen waren aan Rommel, behoorden er ook twee tot de Waffen-SS, namelijk de 17eSS-Panzergrenadier-Divis

https://nl.wikipedia.org/wiki/Waffen-SS
Hoe kan de LSAH-Panzer dan aan het Oostfront hebben gevochten???

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Luister.
Ik heb 2 neefjes die bij de Belgische krijgsmacht zijn.
Beide hebben reeds verschillende eretekens gekregen voor uitgevoerde opdrachten in het buitenland.
Beide zitten in ondersteunende eenheden en werken hierdoor vaak heel nauw samen met de gevechtseenheden.
Mijn toekomstige schoonzoon en ikzelf hebben ook verschillende eretekens van de krijgsmacht, sommige zijn zelfs dezelfde als die van mijn neefjes, daar ze werden uitgereikt aan iedereen die heeft deelgenomen aan die opdrachten.
Mijn toekomstige schoonzoon is echter een verkenner en ikzelf een ex-paracommando, beide dus lid van gevechtseenheden.
En ja, soms zaten wij allemaal in dezelfde basis als uitvalbasis, dit maakt van mijn 2 neefjes echter nog steeds geen paracommando's. Zelfs geen gevechtssoldaten.
Maar als ik de verhalen van mijn neefjes hoor, dan hebben zij meer in gevaarlijke situaties gezeten en meer meegemaakt dan een Koreastrijder of een frontstrijder uit WWI. Dit terwijl ze zelfs nog niet eens buiten het kamp zijn geweest in het buitenland.

En ja, ik ken het volledige verhaal van mijn Vader aan het Oostfront. Hij is daar terecht gekomen als logistiek soldaat en heeft tijdens die opdracht het bevel gekregen de wapens op te nemen tegen de Russen, om een weg terug vrij te maken voor hun eigen eenheid.
En ja, samen met hen hebben ook Waffen-SS'ers gevochten om een doorgang te vrijwaren voor de transporttroepen.

Daarnaast waren dit de troepen die aan het Oostfront vochten in 1943
https://nl.wikipedia.org/wiki/Waffen-SS
Hoe kan de LSAH-Panzer dan aan het Oostfront hebben gevochten???

Ik geef een voorbeeld:

Aangekomen bij het ​​front in eind januari 1943 werd de LSSAH geworpen in de lijn verdedigen Kharkov zichzelf als een onderdeel van Hausser SS Panzer Corps.Op 08-09 februari 1943 de LSSAH 1e SS Panzergrenadier Regiment onder SS- Sturmbannführer Fritz Witt , vechten naast SS- Sturmbannführer Max Wünsche 's I / 1e SS Panzer Regiment, vochten een bittere vertragende actie in de buurt van de stad Merefa , het stoppen van een grote Sovjet-aanval. De divisie vocht in veel wanhopige defensieve gevechten in de komende weken, geleidelijk terug geduwd in de stad Kharkov zelf.

Ondanks het toebrengen van zware verliezen op de Sovjets, en het afweren van alle vijandelijke aanvallen, zijn de Sovjets er in geslaagd omtrekkende beweging te maken rond het korps. Op 15 februari, Hausser negeert het bevel van Hitler om de stad ten koste van alles te houden en beval de SS Panzer Corps om de stad te verlaten en terug te trekken in de richting van Krasnograd . In de komende week, de SS Panzer Corps vernietigt Mobile Group Popov in een reeks van hard gevochten veldslagen. De LSSAH was een belangrijke deelnemer in deze gevechten, het vernietigen van een aantal Sovjet-divisies en het toebrengen van zware verliezen


Ik heb de tekst van de site wat in taal aangepast, want het lijkt op een computervertaling.

Indien die tekst klopt, dan lijken de gevechten erg op hetgeen Vanherp beschrijft in zijn boek.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Ik geef een voorbeeld:

Aangekomen bij het ​​front in eind januari 1943 werd de LSSAH geworpen in de lijn verdedigen Kharkov zichzelf als een onderdeel van Hausser SS Panzer Corps.Op 08-09 februari 1943 de LSSAH 1e SS Panzergrenadier Regiment onder SS- Sturmbannführer Fritz Witt , vechten naast SS- Sturmbannführer Max Wünsche 's I / 1e SS Panzer Regiment, vochten een bittere vertragende actie in de buurt van de stad Merefa , het stoppen van een grote Sovjet-aanval. De divisie vocht in veel wanhopige defensieve gevechten in de komende weken, geleidelijk terug geduwd in de stad Kharkov zelf.

Ondanks het toebrengen van zware verliezen op de Sovjets, en het afweren van alle vijandelijke aanvallen, zijn de Sovjets er in geslaagd omtrekkende beweging te maken rond het korps. Op 15 februari, Hausser negeert het bevel van Hitler om de stad ten koste van alles te houden en beval de SS Panzer Corps om de stad te verlaten en terug te trekken in de richting van Krasnograd . In de komende week, de SS Panzer Corps vernietigt Mobile Group Popov in een reeks van hard gevochten veldslagen. De LSSAH was een belangrijke deelnemer in deze gevechten, het vernietigen van een aantal Sovjet-divisies en het toebrengen van zware verliezen


Ik heb de tekst van de site wat in taal aangepast, want het lijkt op een computervertaling.

Indien die tekst klopt, dan lijken de gevechten erg op hetgeen Vanherp beschrijft in zijn boek.

In oorlogsgebieden worden er veel verhalen vertelt om de soldaten moreel te steunen.
Een schoolvoorbeeld daarvan is Bush, die zelfs op TV tegen zijn soldaten verkondigde dat ze beter zijn dan de Belgische Para's bij het verkondigen van de inzet van grondtroepen in 1 van zijn oorlogen.
Een ander verhaal dat vaak gebruikt word, is hen zeggen dat de elite troepen ook deelnemen aan de gevechten.
Ik spreek uit ervaring en heb het zelf toegepast om het moraal binnen bepaalde eenheden hoog te houden.
De LSSHA was een reserve eenheid, die na de inval in Polen, pas terug is ingezet geworden bij het Ardenne offensief.
Verder heb ik de indruk dat Vanherp zijn boek een samenraapsel is van verhalen van derde, zonder enige eigen ervaringen.
Dit is niet vreemd hoor, want ook vandaag zijn er veel mensen die beweren dat ze hun dienstplicht bij de para's hebben gedaan, maar als je hen dan vraagt waar ze gelegerd waren, kom je tot de vaststelling dat ze een plaats opgeven waar er nooit para's gelegerd zijn geweest.
Ander vallen door de mand als je hen vraagt of ze ook met een bepaald type valscherm hebben gesprongen, waar ze dan heel overtuigend ja op antwoorden en dus verkondigen dat ze met een tent als valscherm hebben gesprongen.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

In oorlogsgebieden worden er veel verhalen vertelt om de soldaten moreel te steunen.
Een schoolvoorbeeld daarvan is Bush, die zelfs op TV tegen zijn soldaten verkondigde dat ze beter zijn dan de Belgische Para's bij het verkondigen van de inzet van grondtroepen in 1 van zijn oorlogen.
Een ander verhaal dat vaak gebruikt word, is hen zeggen dat de elite troepen ook deelnemen aan de gevechten.
Ik spreek uit ervaring en heb het zelf toegepast om het moraal binnen bepaalde eenheden hoog te houden.
De LSSHA was een reserve eenheid, die na de inval in Polen, pas terug is ingezet geworden bij het Ardenne offensief.
Verder heb ik de indruk dat Vanherp zijn boek een samenraapsel is van verhalen van derde, zonder enige eigen ervaringen.
Dit is niet vreemd hoor, want ook vandaag zijn er veel mensen die beweren dat ze hun dienstplicht bij de para's hebben gedaan, maar als je hen dan vraagt waar ze gelegerd waren, kom je tot de vaststelling dat ze een plaats opgeven waar er nooit para's gelegerd zijn geweest.
Ander vallen door de mand als je hen vraagt of ze ook met een bepaald type valscherm hebben gesprongen, waar ze dan heel overtuigend ja op antwoorden en dus verkondigen dat ze met een tent als valscherm hebben gesprongen.

Bruno De Wever in zijn degelijke licentiaatsverhandeling (1) uit 1984, Oostfronters. Vlamingen in het Vlaams Legioen en de Waffen SS, schrijft in dit verband het volgende blz 49:

"De Waffen-SS werd verantwoordelijk gesteld voor de vrijwilligers uit Germaanse landen, de Wehrmacht nam de overigen onder zijn hoede. Men bracht ook het keuringspeil op een lager peil voor ‘der Waffen S.S. unterstellen’ legioenen. Zo luidde inderdaad het officiële statuut van de Germaanse legioenen: zij waren de Waffen S.S. toegevoegd en dus geen ‘Angehörten der Waffen S. S.' .

Buiten de lager keuringsnormen en de afzonderlijke eedformule was er in de praktijk tussen een Germaans Legioen en een Waffen S.S.-eenheid weinig verschil."


______________

(1) Deze wat bijgespijkerde verhandeling uit 1984 van Bruno De Wever is één van de meest evenwichtige opstellen over de Oostfronters die ik ooit heb gelezen.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Bruno De Wever in zijn degelijke licentiaatsverhandeling (1) uit 1984, Oostfronters. Vlamingen in het Vlaams Legioen en de Waffen SS, schrijft in dit verband het volgende blz 49:

"De Waffen-SS werd verantwoordelijk gesteld voor de vrijwilligers uit Germaanse landen, de Wehrmacht nam de overigen onder zijn hoede. Men bracht ook het keuringspeil op een lager peil voor ‘der Waffen S.S. unterstellen’ legioenen. Zo luidde inderdaad het officiële statuut van de Germaanse legioenen: zij waren de Waffen S.S. toegevoegd en dus geen ‘Angehörten der Waffen S. S.' .

Buiten de lager keuringsnormen en de afzonderlijke eedformule was er in de praktijk tussen een Germaans Legioen en een Waffen S.S.-eenheid weinig verschil."


______________

(1) Deze verhandeling uit 1984 van Bruno De Wever is één van de meest evenwichtige opstellen over de Oostfronters die ik ooit heb gelezen.

Bruno De wever is na de oorlog geboren.
Hij was ook iemand die in een zeer Vlaams gezind, zelfs anti Belgisch gezin is opgegroeid.
Daarnaast is hij iemand die leeft van een Belgisch staatsinkomen.
Hij probeert derde aan te vallen, om de volgens hem foute mening van zijn ouders te bestraffen.
Zijn bevindingen zijn niet fout, maar geven geen volledig beeld van de situaties waarin veel vrijwilligers toen bevonden.
Later werden de Oostfronters achtervolgd en worden nog steeds afgeschilderd wegens misdrijven die door derde werden gepleegd en waarvan zij niet op de hoogte waren, terwijl de geallieerde overheden er wel van wisten.
Deze vervolgingen hebben nooit plaats gehad wegens de eigen misdaden, maar om de misdaden van de geallieerde overheden uit de wind te zetten.
Tijdens WWII stierven namelijk meer dan 50 miljoen burgers, waarvan 6 miljoen in de concentratiekampen.
Vaak werden die burgers gewoon met bommen gedood door de geallieerden om de toenmalige machthebbers in het andere kamp tot overgave te dwingen of om de plaatselijke economie te vernielen.
Ook werden er hele steden en dorpen plat gebombardeerd om de eigen soldaten te beschermen, dat daar dan meer burgers bij stierven dan er soldaten konden sneuvelen, liet de machthebbers koud.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Bruno De wever is na de oorlog geboren.
Hij was ook iemand die in een zeer Vlaams gezind, zelfs anti Belgisch gezin is opgegroeid.
Daarnaast is hij iemand die leeft van een Belgisch staatsinkomen.
Hij probeert derde aan te vallen, om de volgens hem foute mening van zijn ouders te bestraffen.
Zijn bevindingen zijn niet fout, maar geven geen volledig beeld van de situaties waarin veel vrijwilligers toen bevonden.
Later werden de Oostfronters achtervolgd en worden nog steeds afgeschilderd wegens misdrijven die door derde werden gepleegd en waarvan zij niet op de hoogte waren, terwijl de geallieerde overheden er wel van wisten.
Deze vervolgingen hebben nooit plaats gehad wegens de eigen misdaden, maar om de misdaden van de geallieerde overheden uit de wind te zetten.
Tijdens WWII stierven namelijk meer dan 50 miljoen burgers, waarvan 6 miljoen in de concentratiekampen.
Vaak werden die burgers gewoon met bommen gedood door de geallieerden om de toenmalige machthebbers in het andere kamp tot overgave te dwingen of om de plaatselijke economie te vernielen.
Ook werden er hele steden en dorpen plat gebombardeerd om de eigen soldaten te beschermen, dat daar dan meer burgers bij stierven dan er soldaten konden sneuvelen, liet de machthebbers koud.

Nochtans een personage boven elke verdenking, Bart de Wever, keurt (eindelijk) de collaboratie óók af. Ook de collaboratie van zijn grootvader. Deze mensen doen dit niet zo maar natuurlijk.

Waarom ze dat doen is heel eenvoudig: men werkt niet samen met een buurland dat brutaal uw land (of dat nu België of Vlaanderen is, maakt niet uit) binnenvalt, hardvochtig bezet en leegplundert.

En ja, sommigen komen vlug tot dit besef, anderen laat, en nog anderen nooit. Spijtig genoeg.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Waarom ze dat doen is heel eenvoudig: men werkt niet samen met een buurland dat brutaal uw land (of dat nu België of Vlaanderen is, maakt niet uit) binnenvalt, hardvochtig bezet en leegplundert.

Grote onzin: het negatief oordeel verbonden aan collaboratie is grotendeels ontwikkeld sedert de Eerste Wereldoorlog. Daarvoor was het vrij gewoon om met een bezetter mee te werken. Onder de Franse tijd bijvoorbeeld ging een vrij groot deel van de burgerij mee en heeft daar later, onder Nederlandse tijd, maar weinig hinder aan overgehouden.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Grote onzin: het negatief oordeel verbonden aan collaboratie is grotendeels ontwikkeld sedert de Eerste Wereldoorlog. Daarvoor was het vrij gewoon om met een bezetter mee te werken. Onder de Franse tijd bijvoorbeeld ging een vrij groot deel van de burgerij mee en heeft daar later, onder Nederlandse tijd, maar weinig hinder aan overgehouden.

Dat een notoire VB-er zoals u nu niet staat te trappelen om de collaboratie af te keuren, is zowat een publiek geheim.

[quercus]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Bruno De Wever in zijn degelijke licentiaatsverhandeling (1) uit 1984, Oostfronters. Vlamingen in het Vlaams Legioen en de Waffen SS, schrijft in dit verband het volgende blz 49:

"De Waffen-SS werd verantwoordelijk gesteld voor de vrijwilligers uit Germaanse landen, de Wehrmacht nam de overigen onder zijn hoede. Men bracht ook het keuringspeil op een lager peil voor ‘der Waffen S.S. unterstellen’ legioenen. Zo luidde inderdaad het officiële statuut van de Germaanse legioenen: zij waren de Waffen S.S. toegevoegd en dus geen ‘Angehörten der Waffen S. S.' .

Buiten de lager keuringsnormen en de afzonderlijke eedformule was er in de praktijk tussen een Germaans Legioen en een Waffen S.S.-eenheid weinig verschil."


______________

(1) Deze wat bijgespijkerde verhandeling uit 1984 van Bruno De Wever is één van de meest evenwichtige opstellen over de Oostfronters die ik ooit heb gelezen.

Wat ik wel eens zou willen weten in gans deze Oostfronters-kwestie is het volgende: in welke mate waren deze mensen betrokken bij de systematische genociden die door de Nazi's werden uitgevoerd op de (vooral joodse) burgerbevolking. Maakten ze deel uit van Einsatzgruppen of werden ze ook als lid van de Waffen-SS of de gewone Wehrmacht bij deze jachtpartijen en liquidaties ingezet? En, indien zou blijken dat ze daar niet aan deel hebben genomen, in welke mate waren ze op de hoogte van deze gruwelen?

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door quercus

Wat ik wel eens zou willen weten in gans deze Oostfronters-kwestie is het volgende: in welke mate waren deze mensen betrokken bij de systematische genociden die door de Nazi's werden uitgevoerd op de (vooral joodse) burgerbevolking. Maakten ze deel uit van Einsatzgruppen of werden ze ook als lid van de Waffen-SS of de gewone Wehrmacht bij deze jachtpartijen en liquidaties ingezet? En, indien zou blijken dat ze daar niet aan deel hebben genomen, in welke mate waren ze op de hoogte van deze gruwelen?

Ik denk dat we dat zeer moeilijk te weten gaan komen. Eerst en vooral zullen Oostfronters dat niet zijn gaan uitbazuinen, zeker niet na de oorlog. En in hun brieven zouden ze het, ook als ze het gewild zouden hebben, niet gekund hebben, want deze brieven naar 'de Heimat', werden door de Duitsers gecensureerd.

Wat oorlogswreedheden betreft, zijn Oostfronters zeker geconfronteerd geworden met deze misdrijven. Dat was zo bij het Russisch leger, dat was het geval bij de Wehrmacht zo weten we nu, en bij de Waffen S.S. . Sommigen zullen meegedaan hebben, anderen weer niet. Het waren natuurlijk niet allemaal koorknapen die Oostfronters. Ook al pogen sommigen dit beeld wel eens op te hangen.

Tenslotte wat de kampen betreft, ik persoonlijk denk niet dat vele Oostfronters daarvan op de hoogte waren.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door quercus

Wat ik wel eens zou willen weten in gans deze Oostfronters-kwestie is het volgende: in welke mate waren deze mensen betrokken bij de systematische genociden die door de Nazi's werden uitgevoerd op de (vooral joodse) burgerbevolking. Maakten ze deel uit van Einsatzgruppen of werden ze ook als lid van de Waffen-SS of de gewone Wehrmacht bij deze jachtpartijen en liquidaties ingezet? En, indien zou blijken dat ze daar niet aan deel hebben genomen, in welke mate waren ze op de hoogte van deze gruwelen?

Veel Oostfronters waren op de hoogte van het bestaan van werkkampen, vaak kwamen ze zelf uit die werkkampen.
Van het bestaan van de uitroeiingskampen waren ze niet op de hoogte, zeker de lagere rangen niet.
Daarnaast was zelfs de Wehrmacht-soldaat niet op de hoogte van de systematische uitroeiing van Joden.
De wreedheden en oorlogsmisdaden werden immers pas gepleegd nadat de gevechtseenheden verder door waren getrokken en de bezettingsmacht de plaatsen had overgenomen.
De frontsoldaten waren dus van niets op de hoogte en hebben nergens aan de wreedheden deelgenomen.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Grote onzin: het negatief oordeel verbonden aan collaboratie is grotendeels ontwikkeld sedert de Eerste Wereldoorlog. Daarvoor was het vrij gewoon om met een bezetter mee te werken. Onder de Franse tijd bijvoorbeeld ging een vrij groot deel van de burgerij mee en heeft daar later, onder Nederlandse tijd, maar weinig hinder aan overgehouden.

????????

Hoe noemt men de Congolezen die werkte in opdracht van de Belgische overheden en zelfs deel uitmaakte van de Belgische strijdkrachten tijdens de Belgische bezetting van Congo?
Hoe noemt men de Indiërs die werkte voor de Nederlandse overheden en zelfs deel uitmaakte van de Nederlandse strijdkrachten tijdens de Nederlandse bezetting van India?

Zelfs vandaag noemt men de mensen die in Irak en Afghanistan meewerken met de coalities strijdkrachten, die deze landen bezetten, geen collaborateurs, maar helden.

Daarnaast wilde de bevelhebbers van de geallieerde strijdkrachten, direct na het beëindigen van de oorlog tegen Nazi-Duitsland, de Duitse strijdkrachten inlijven in hun strijdkrachten om het tegen de USSR te gaan opnemen.
De politiek wilde echter niet, hoewel men politiek wel beslist had om de mensen die gruwelwapens zoals de V1 en V2 en de Me 262 ontwikkeld hadden, direct in veiligheid te brengen.
Ook andere technici van de Duitsers werden opgespoord en naar de VS en het VK gebracht om hun kennis te kunnen uitbuiten voor de geallieerde strijdkrachten.

Het is de overwinnaar die politiek bepaald hoe men staat tegenover de mensen die gevochten hebben met de verliezer.

Laten we even kijken hoe de overheden vandaag de IS-strijders aanpakken die vanuit Europa naar ginder gaan en daar tegen de plaatselijke regulaire strijdkrachten vechten. Moest men de bepalingen vanuit WWII gebruiken, dan zouden deze de doodstraf krijgen, maar zij worden met fluwelen handschoenen aangepakt.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Veel Oostfronters waren op de hoogte van het bestaan van werkkampen, vaak kwamen ze zelf uit die werkkampen.
Van het bestaan van de uitroeiingskampen waren ze niet op de hoogte, zeker de lagere rangen niet.
Daarnaast was zelfs de Wehrmacht-soldaat niet op de hoogte van de systematische uitroeiing van Joden.
De wreedheden en oorlogsmisdaden werden immers pas gepleegd nadat de gevechtseenheden verder door waren getrokken en de bezettingsmacht de plaatsen had overgenomen.
De frontsoldaten waren dus van niets op de hoogte en hebben nergens aan de wreedheden deelgenomen.

Het wordt hoogtijd dat u van uw idealistische wolk komt en u beter informeert. En dat u eens stopt met u en anderen van alles wijs te maken.

De Duitse TV-zender ZDF kwam in 2009 met een documentaire: Die Wehrmacht. En wat toonde die documentaire?

"Controversiële thema’s worden niet uit de weg gegaan. Een volledig deel is gewijd aan de misdrijven die door de Wehrmacht zijn begaan. Jarenlang heeft het beeld bestaan van een “schoon” leger dat min of meer tegen wil en dank het instrument van de veroveringsdrang van Adolf Hitler is geweest. De voornamelijk in Oost-Europa begane oorlogsmisdrijven zouden nagenoeg alle op het conto van de SS moeten worden geschreven. De documentairemakers laten er geen twijfel over bestaan dat deze opvatting een mythe is. Aan de hand van betrouwbaar bronnenmateriaal en van ooggetuigenverklaringen wordt betoogd dat de Wehrmacht zowel actief als passief doelbewust steun aan de SS heeft verleend bij het begaan van de meest gruwelijke oorlogsmisdrijven. Veel soldaten en officieren waren er getuige van en een deel van hen was er actief bij betrokken. Slechts weinigen waren in en na de oorlog bereid hiervoor de verantwoordelijkheid te nemen."

https://www.youtube.com/watch?v=WDWgvc-Q_xg


Dat is al heel wat anders dan wat u allemaal hier beweert! En wees maar zeker dat ook Oostfronters daar hebben aan deelgenomen.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Het wordt hoogtijd dat u van uw idealistische wolk komt en u beter informeert. En dat u eens stopt met u en anderen van alles wijs te maken.

De Duitse TV-zender ZDF kwam in 2009 met een documentaire: Die Wehrmacht. En wat toonde die documentaire?

"Controversiële thema’s worden niet uit de weg gegaan. Een volledig deel is gewijd aan de misdrijven die door de Wehrmacht zijn begaan. Jarenlang heeft het beeld bestaan van een “schoon” leger dat min of meer tegen wil en dank het instrument van de veroveringsdrang van Adolf Hitler is geweest. De voornamelijk in Oost-Europa begane oorlogsmisdrijven zouden nagenoeg alle op het conto van de SS moeten worden geschreven. De documentairemakers laten er geen twijfel over bestaan dat deze opvatting een mythe is. Aan de hand van betrouwbaar bronnenmateriaal en van ooggetuigenverklaringen wordt betoogd dat de Wehrmacht zowel actief als passief doelbewust steun aan de SS heeft verleend bij het begaan van de meest gruwelijke oorlogsmisdrijven. Veel soldaten en officieren waren er getuige van en een deel van hen was er actief bij betrokken. Slechts weinigen waren in en na de oorlog bereid hiervoor de verantwoordelijkheid te nemen."

https://www.youtube.com/watch?v=WDWgvc-Q_xg


Dat is al heel wat anders dan wat u allemaal hier beweert! En wees maar zeker dat ook Oostfronters daar hebben aan deelgenomen.

Ik zit zeker niet in een idealistische wolk.
Binnen elke oorlog en op elk slagveld gebeuren er zaken die niet zouden mogen gebeuren.
Zelfs vandaag gebeuren er zaken die niet zouden mogen plaats hebben.
Laten we even kijken naar de Belgische Para's in Somalië, waar enkel heethoofden het leuk vonden mensen boven een vuur te houden.
Of naar de huidige oorlogen in de Arabische wereld, waar er regelmatig verkeerde doelwitten worden geraakt.
Zijn de gevechtssoldaten aan de frontlijn daarvan op de hoogte?
Vermoedelijk niet, zij krijgen het vaak pas te horen nadat ze van het front terug komen.
Vaak zijn zij ook niet bezig met wat derde ver van hen vandaan uitrichten, maar met overleven en dringt de werkelijkheid van de verhalen die zij hoorden, pas tot hen door nadat zij reeds terug thuis zijn.
Zijn de bezettingssoldaten hiervan op de hoogte, vermoedelijk wel, want zij zijn of ter plaatsen waar zij actief hebben deelgenomen of getuigen zijn of worden op de hoogte gebracht door hun meerderen dat dergelijk gedrag niet kan. Dat deze mensen zwijgen is ook heel normaal. De straffen die boven hun hoofden hangen waren en zijn niet min.

Waren de geallieerde overheden en machthebbers op de hoogte van de wreedheden van de Duitse bezettingsmachten?
Waarom wil men zo graag een schuldige vinden en blijft men na meer dan 60 jaar nog steeds met een schuldige vinger naar hen wijzen?
Waarom hebben de geallieerde troepen de opdracht gekregen om niet naar Berlijn op te rukken, maar eerst de andere gebieden te gaan veroveren?

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Ik zit zeker niet in een idealistische wolk.
Binnen elke oorlog en op elk slagveld gebeuren er zaken die niet zouden mogen gebeuren.
Zelfs vandaag gebeuren er zaken die niet zouden mogen plaats hebben.
Laten we even kijken naar de Belgische Para's in Somalië, waar enkel heethoofden het leuk vonden mensen boven een vuur te houden.
Of naar de huidige oorlogen in de Arabische wereld, waar er regelmatig verkeerde doelwitten worden geraakt.
Zijn de gevechtssoldaten aan de frontlijn daarvan op de hoogte?
Vermoedelijk niet, zij krijgen het vaak pas te horen nadat ze van het front terug komen.
Vaak zijn zij ook niet bezig met wat derde ver van hen vandaan uitrichten, maar met overleven en dringt de werkelijkheid van de verhalen die zij hoorden, pas tot hen door nadat zij reeds terug thuis zijn.
Zijn de bezettingssoldaten hiervan op de hoogte, vermoedelijk wel, want zij zijn of ter plaatsen waar zij actief hebben deelgenomen of getuigen zijn of worden op de hoogte gebracht door hun meerderen dat dergelijk gedrag niet kan. Dat deze mensen zwijgen is ook heel normaal. De straffen die boven hun hoofden hangen waren en zijn niet min.

Waren de geallieerde overheden en machthebbers op de hoogte van de wreedheden van de Duitse bezettingsmachten?
Waarom wil men zo graag een schuldige vinden en blijft men na meer dan 60 jaar nog steeds met een schuldige vinger naar hen wijzen?
Waarom hebben de geallieerde troepen de opdracht gekregen om niet naar Berlijn op te rukken, maar eerst de andere gebieden te gaan veroveren?

Daarover gaat het allemaal niet. De Duitse soldaten en hun 'Germaanse' huurlingen, hebben zich schuldig gemaakt aan oorlogsmisdaden. Dat is zo goed als zeker. Het blijkt zeer duidelijk uit de documentaire. Of het nu om de Wehrmacht ging, of de Waffen SS, of de 'aussländischer Freiwilliger'. Zeker als die buitenlandse vrijwilligers 'Angehörten der Waffen SS' waren. Daarover ging het.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Daarover gaat het allemaal niet. De Duitse soldaten en hun 'Germaanse' huurlingen, hebben zich schuldige gemaakt aan oorlogsmisdaden. Dat is zo goed als zeker. Het blijkt zeer duidelijk uit de documentaire. Of het nu om de Wehrmacht ging, of over de Waffen SS, of de 'aussländischer Freiwilliger'. Zeker als die buitenlandse vrijwilligers 'Angehörten der Waffen SS' waren. Daarover ging het.

Sommige Belgen hebben in Congo mensen als slaven gebruikt, mishandeld en vermoord, alle Belgen zijn criminele, folteraars en moordenaars.
Sommige Nederlanders hebben zich verrijkt en misdragen tijdens de bezetting van India en Suriname, alle Nederlanders zijn dieven en criminelen.
Sommige zeevarenden verkochten slaven, alle zeevarenden zijn slavenhandelaars.
Sommige priesters misbruiken kinderen, alle Katholieken zijn pedofielen.
Sommige geallieerde soldaten doodde gevangen genomen Duitsers, alle geallieerde soldaten vermoordde hun krijgsgevangenen.