Armoede, hoe geraak je er uit?

[King of beggars and fleas]

ik zou zeggen - ik denk dat er in deze draad nog goede tips kunnen komen dus ik hoop dat ie nog wat verder kabbelt

maar zoals je zelf al zei karma zijn er buiten persoonlijke individuele oorzaken ook externe oorzaken waardoor men arm wordt en/of er nie uit kan geraken.

voor een politieke belangenorganisatie zoals vws zijn de externe factoren het belangrijkste - vandaar deze draad http://forum.politics.be/showthread.php?t=45992

voor een organisatie die aan opbouwwerk doet ( soep uitdelen enzo ) is het individuele aspect belangrijker

als wij met vws iets kunnen doen aan de externe factoren dan gaan de opbouwwerkorganisaties ook beter hun ding kunnen doen.

[Knipp]

Hoe kom je eruit ?

I did it my way :

Lees nooit topics op politics.be die al langer lopen dan drie dagen.

Draai met de gewonnen tijd elke dag honderd jointjes en verkoop ze met een halve euro winst.

PS
Mensen die ECHT wat willen bijverdienen vanuit hun hangmat, mogen me altijd een PM sturen,
diploma en ervaring niet vereist.

[King of beggars and fleas]

zie je wel dat er nog goeie tips gingen komen

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door Karma

Na al deze goede reacties kunnen we toch wel een eerste conclusie maken denk ik. Armoede wordt door de ogen van een arme anders gezien dan door de ogen van een niet-arme. Niet armen reageren vanuit hun ervaring hoe ze met zaken omgaan en houden veel minder rekening met de subtiele verschillen. Iemand zonder deftig inkomen zal bijvoorbeeld nooit aan een lening geraken, waarschijnlijk zal hij het zelfs niet echt proberen omdat hij heeft geleerd enkel uit te geven wat er binnenkomt.
Niet armen zien dat nogal vaak over het hoofd.

Het voorbeeldje van het samenhuizen is er één van. Het klinkt logisch maar zoals Kobaf zo mooi aangeeft is dat niet zo.

Niettemin vind ik het een goede draad en een goed initiatief om te leren samen denken hoe men er best uit geraakt. Zolang de trots vanuit zijn eigen "gelijk" niet automatisch de ander "ongelijk" geeft.

En toch , Karma, moet het lukken met mensen die positief en creatief ingesteld zijn en geen schrik hebben om te werken...

Met rond te bazuinen dat de wereld van iedereen is, dat iedereen een riant onvoorwaardelijk basisinkomen moet krijgen en een fatsoenlijke huisvesting gaat men er idd niet komen... Maar is dat bij sommigen wel de bedoeling?...

[King of beggars and fleas]

Oorspronkelijk geplaatst door CHIPIE

En toch , Karma, moet het lukken met mensen die positief en creatief ingesteld zijn en geen schrik hebben om te werken...

Met rond te bazuinen dat de wereld van iedereen is, dat iedereen een riant onvoorwaardelijk basisinkomen moet krijgen en een fatsoenlijke huisvesting gaat men er idd niet komen... Maar is dat bij sommigen wel de bedoeling?...

het kan vooral lukken met mensen die niet te veel vooroordelen en andere fantasieen hebben over mensen hun werklustigheid omdat ze bvb stempelen

mensen die hun vooroordelen daar tegenover niet kunnen laten varen zijn bij ons even welkom als iemand met een bontjas bij gaia

[duveltje382]

Alles wat wij leren in het leven halen wij uit het verleden.
Dus erg belangerijk is te weten waar het fout is gelopen in het leven.
Dan kunnen we terug starten lerenden uit die fouten van het verleden

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door King of beggars and fleas

het kan vooral lukken met mensen die niet te veel vooroordelen en andere fantasieen hebben over mensen hun werklustigheid omdat ze bvb stempelen

mensen die hun vooroordelen daar tegenover niet kunnen laten varen zijn bij ons even welkom als iemand met een bontjas bij gaia

Dit valt voor mij onder de tweede essentiële vraag: "wat wil je bereiken?"
Sommige armen kiezen er bewust voor om zich niet in te schakelen in "het systeem", dat in hun opvatting nooit een kader kan bieden voor een gelukkig bestaan. Je kan je vervolgens dan de vraag stellen hoe zij de wereld dan wél zouden willen zien functioneren en in welke mate die aspiraties realistisch zijn. Is het de bedoeling om een leven door te brengen in eeuwige -minstens intellectuele- frustratie en ergernis? Of ga je actief op zoek naar een manier om "het systeem" te slim af te zijn? Want ook die mogelijkheid bestaat in een samenleving die toch een zeer ruime bewegingsvrijheid toelaat.

Kijk, als een steuntrekker me in alle eerlijkheid voor de voeten werpt dat hij geen zin heeft om zich in te spannen en zich liever laat onderhouden door de gemeenschap, dan kan ik daar begrip voor opbrengen. Het is geen gemakkelijke weg en het bestaan blijft heel precair. Ik kan me alleszins niet voorstellen dat zo'n keuze je uiteindelijk gelukkig zal maken. Maar op z'n minst is het een eerlijke levenshouding. Ik heb het heel wat moeilijker met theorietjes over "toegang tot natuurlijke hulpbronnen" die rammelen langs alle kanten en eigenlijk alleen maar moeten dienen als een soort van schaamlapje.

Met mijn suggesties wou ik me enkel richten tot diegenen die om diverse redenen achter het net vissen (of dat hebben gedaan) en de vaste wil hebben om zich in te schakelen in de samenleving om op die manier uit de armoede te kunnen stappen. Wat ik hier nog eens duidelijk wil maken is dat dit NIET impliceert dat je jezelf op één of andere manier als "werkslaaf" zou moeten gaan prostitueren. Er zijn tal van mogelijkheden die je individueel of collectief heel concreet kan exploreren.

[carlgustaaf]

ga stelen, bij de rijken liefst

[guerin]

Dit valt voor mij onder de tweede essentiële vraag: "wat wil je bereiken?"

Dat is weer zo'n typisch productivisch denkwijze alsof het leven inhoud dat je er iets mee moet bereiken!het is niet het leven,het bestaan dat eist dat je iets bereikt maar het paranoïde systeem dat stelt dat de produktie voorgang heeft met het gevolg dat er van alles te veel gemaakt is,de planeet onder de vervuiling
kreunt,oorlogen woeden. De oplossing is een sociale revolutie wat niet neerkomt op ondividueele,egocentrisch oplossingen.
Als men de steuntrekkers met rust zou laten zouden ze wel gelukkig zijn.
Armoede bestaat enkel in de vorm van niet egale geld transferts waardoor idd wat is gekapitaliseert is en enkel op die manier verdeelt raakt.

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door guerin

Dit valt voor mij onder de tweede essentiële vraag: "wat wil je bereiken?"

Dat is weer zo'n typisch productivisch denkwijze alsof het leven inhoud dat je er iets mee moet bereiken!het is niet het leven,het bestaan dat eist dat je iets bereikt maar het paranoïde systeem dat stelt dat de produktie voorgang heeft met het gevolg dat er van alles te veel gemaakt is,de planeet onder de vervuiling
kreunt,oorlogen woeden. De oplossing is een sociale revolutie wat niet neerkomt op ondividueele,egocentrisch oplossingen.
Als men de steuntrekkers met rust zou laten zouden ze wel gelukkig zijn.
Armoede bestaat enkel in de vorm van niet egale geld transferts waardoor idd wat is gekapitaliseert is en enkel op die manier verdeelt raakt.

Sorry als het hard klinkt, maar dat is volslagen bullsh*t!

"Iets bereiken" is minstens (of ultiem zelfs) het "bereiken van een stukje geluk"; met "productiesystemen" of economische (materialistische) doelstellingen heeft dat niets, maar dan ook niets te maken. D�*t is iets wat jij daarin interpreteert en het zegt zeer veel over de negatieve houding die je t.a.v. de wereld aanneemt. Een houding die bij voorbaat al een stevige hypotheek legt op dat stukje levensvreugde dat we uiteindelijk allemaal najagen.

Steuntrekkers leven per definitie altijd in onzekerheid, omdat ze op geen enkele manier hun lot in eigen handen hebben. En voordat je gaat vergelijken met werknemers, die in jouw ogen niet meer dan "werkslaven" zijn... de doorsnee werknemer (hoog- of laaggeschoold, maakt niet uit) heeft véél meer zelfstandigheid en onafhankelijkheid dan een steuntrekker ooit zal hebben. Het gaat allemaal om de keuzes die je maakt in het leven.

Om je nu meteen al eens te voorspellen wat er zou gebeuren mochten steuntrekkers "met rust gelaten worden", zoals je suggereert... Het gezeur zou niet ophouden, want de "steun" zal altijd een pak lager liggen dan het gemiddelde welvaartspeil in de samenleving. Je zal altijd het gevoel hebben "niet mee te kunnen" met het overgrote deel van de bevolking. Er zal altijd de vraag blijven naar een hogere uitkering. Ik moet hopelijk niet uitleggen waarom zeker? Ik weet niet wat sommigen zich voorstellen bij dat basisloon ter compensatie voor de "toegang tot natuurlijke hulpbronnen", maar veel meer dan een habbekrats die je in staat moet stellen om niet te kreperen zal het niet zijn. Het zou zelfs een stevige verarming zijn t.a.v. het huidige systeem. En binnen zo'n gegeven zou de kloof tussen "arm" en "rijk" nog een heel stuk groter worden. Nog een pak redenen om je dan gefrustreerd te voelen.

Want je mag dan wel in gedachten knutselen aan alternatieve economische systemen, je mag nooit vergeten dat je de menselijke factor niet zomaar kan manipuleren. Die moet je erbij nemen, en net dat is iets wat nogal wat "architecten van de samenleving" maar niet willen inzien.

[cookie@vws]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Sorry als het hard klinkt, maar dat is volslagen bullsh*t!

"Iets bereiken" is minstens (of ultiem zelfs) het "bereiken van een stukje geluk"; met "productiesystemen" of economische (materialistische) doelstellingen heeft dat niets, maar dan ook niets te maken. D�*t is iets wat jij daarin interpreteert en het zegt zeer veel over de negatieve houding die je t.a.v. de wereld aanneemt. Een houding die bij voorbaat al een stevige hypotheek legt op dat stukje levensvreugde dat we uiteindelijk allemaal najagen.

Steuntrekkers leven per definitie altijd in onzekerheid, omdat ze op geen enkele manier hun lot in eigen handen hebben. En voordat je gaat vergelijken met werknemers, die in jouw ogen niet meer dan "werkslaven" zijn... de doorsnee werknemer (hoog- of laaggeschoold, maakt niet uit) heeft véél meer zelfstandigheid en onafhankelijkheid dan een steuntrekker ooit zal hebben. Het gaat allemaal om de keuzes die je maakt in het leven.

Om je nu meteen al eens te voorspellen wat er zou gebeuren mochten steuntrekkers "met rust gelaten worden", zoals je suggereert... Het gezeur zou niet ophouden, want de "steun" zal altijd een pak lager liggen dan het gemiddelde welvaartspeil in de samenleving. Je zal altijd het gevoel hebben "niet mee te kunnen" met het overgrote deel van de bevolking. Er zal altijd de vraag blijven naar een hogere uitkering. Ik moet hopelijk niet uitleggen waarom zeker? Ik weet niet wat sommigen zich voorstellen bij dat basisloon ter compensatie voor de "toegang tot natuurlijke hulpbronnen", maar veel meer dan een habbekrats die je in staat moet stellen om niet te kreperen zal het niet zijn. Het zou zelfs een stevige verarming zijn t.a.v. het huidige systeem. En binnen zo'n gegeven zou de kloof tussen "arm" en "rijk" nog een heel stuk groter worden. Nog een pak redenen om je dan gefrustreerd te voelen.

Want je mag dan wel in gedachten knutselen aan alternatieve economische systemen, je mag nooit vergeten dat je de menselijke factor niet zomaar kan manipuleren. Die moet je erbij nemen, en net dat is iets wat nogal wat "architecten van de samenleving" maar niet willen inzien.

conclusie: geld maakt niet gelukkig, maar is verdomd handig, want het haalt een hoop ellende van je nek.....

[@lpha]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Ik heb het heel wat moeilijker met theorietjes over "toegang tot natuurlijke hulpbronnen" die rammelen langs alle kanten en eigenlijk alleen maar moeten dienen als een soort van schaamlapje.

Met mijn suggesties wou ik me enkel richten tot diegenen die om diverse redenen achter het net vissen (of dat hebben gedaan) en de vaste wil hebben om zich in te schakelen in de samenleving om op die manier uit de armoede te kunnen stappen. Wat ik hier nog eens duidelijk wil maken is dat dit NIET impliceert dat je jezelf op één of andere manier als "werkslaaf" zou moeten gaan prostitueren. Er zijn tal van mogelijkheden die je individueel of collectief heel concreet kan exploreren.

Het is nogal goedkoop om te beweren dat deze theorie rammelt.
Het georgisme staat voor een rechtvaardige samenleving, het natuurlijke recht van elk individu op soevereiniteit.

Jij gaat er - zoals de meesten trouwens - vanuit dat armoede de natuurlijke toestand is waaruit men zich moet bevrijden.
In werkelijkheid worden mensen in armoede geduwd door hen de mogelijkheden om voor zichzelf te werken te ontnemen, door hun rechtmatig toegangsrecht tot de primaire productiemiddelen te ontzeggen. Armoede wordt wel degelijk georganiseerd door de samenleving.

Maar het systeem biedt natuurlijk DE uitkomst, nl loonarbeid (loonslavernij)
De meesten slagen er in om zich instand te houden door hun arbeidstijd te verhuren aan een werkgever, tenminste zolang ze gezond van lijf en leden blijven en in staat zijn om meerwaarden te genereren. Voor de sociale vrede en om het systeem enigzins verteerbaar te maken worden er aalmoezen uitgedeelt aan degenen die niet meekunnen of pertinent weigeren zich aan het uitbuitingskapitalisme te onderwerpen.

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door cookie@vws

conclusie: geld maakt niet gelukkig, maar is verdomd handig, want het haalt een hoop ellende van je nek.....

Dat is inderdaad de enige juiste conclusie, al mag ik die niet verkondigen want dan worden de ogen ten hemel geslagen onder het mompelen van "jaja, gij hebt gemakkelijk praten." Ik ken tenandere nogal wat mensen die steenrijk zijn én doodongelukkig; vooral omdat ze hun leven hebben ingericht volgens het principe "als ik het niet kan kopen, dan is het niet belangrijk". Terwijl het échte kapitaal juist in die dingen zit: vriendschap, liefde, vrijheid, schoonheid, etc...

Wat geld betreft, is het heel belangrijk om op tijd voor jezelf vast te stellen wanneer je "genoeg" hebt. Mijn grootva zei altijd: "ge kunt geen twee kostuums tegelijk aantrekken"; de man was een zeer succesvol ondernemer en zeer gefortuneerd, maar leefde bescheiden én was ook heel gelukkig. De goegemeente zag in hem een gierigaard die zijn gezin tekort deed en het geld niet genereus genoeg rondstrooide. Want zo zijn "de mensen" dan ook weer: als je niet "volgens je stand" leeft, dan is er iets mis met jou. De grootste luxe die ik in "geld" of "kapitaal" zie is dat ik nooit moet nadenken of ik zus of zo wel kan betalen; ik doe gewoon wat in me opkomt zonder ooit de stand van m'n zichtrekening te moeten controleren. Anderzijds probeer ik oog te hebben voor "duurzaamheid" i.p.v. het soort goedkope (maar op termijn natuurlijk heel dure) wegwerpprullerij dat schering en inslag is in deze samenleving. Maar aan die levensstijl kleeft natuurlijk ook een veel hoger prijskaartje.

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door @lpha

Het is nogal goedkoop om te beweren dat deze theorie rammelt.
Het georgisme staat voor een rechtvaardige samenleving, het natuurlijke recht van elk individu op soevereiniteit.

Jij gaat er - zoals de meesten trouwens - vanuit dat armoede de natuurlijke toestand is waaruit men zich moet bevrijden.
In werkelijkheid worden mensen in armoede geduwd door hen de mogelijkheden om voor zichzelf te werken te ontnemen, door hun rechtmatig toegangsrecht tot de primaire productiemiddelen te ontzeggen. Armoede wordt wel degelijk georganiseerd door de samenleving.

Maar het systeem biedt natuurlijk DE uitkomst, nl loonarbeid (loonslavernij)
De meesten slagen er in om zich instand te houden door hun arbeidstijd te verhuren aan een werkgever, tenminste zolang ze gezond van lijf en leden blijven en in staat zijn om meerwaarden te genereren. Voor de sociale vrede en om het systeem enigzins verteerbaar te maken worden er aalmoezen uitgedeelt aan degenen die niet meekunnen of pertinent weigeren zich aan het uitbuitingskapitalisme te onderwerpen.

Twee dingen:

1. Toon mij aan dat ik armoede zie als een soort "natuurlijke toestand".

2. Lees mijn post #90 en weerleg de kritiek die ik op dat schaamlapje van het basisinkomen heb geformuleerd.

Dan kunnen we weer verder...

[@lpha]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Steuntrekkers leven per definitie altijd in onzekerheid, omdat ze op geen enkele manier hun lot in eigen handen hebben.

Dat klopt. Steun is steeds voorwaardelijk. Iemand die aangewezen is op steun is volledig overgeleverd aan de goodwill van de staat.
Ik vind 'steun' dan ook uiterst verwerpelijk, een schaamlapje om de onrechtvaardigheid van dit systeem te vergoeilijken.

En voordat je gaat vergelijken met werknemers, die in jouw ogen niet meer dan "werkslaven" zijn... de doorsnee werknemer (hoog- of laaggeschoold, maakt niet uit) heeft véél meer zelfstandigheid en onafhankelijkheid dan een steuntrekker ooit zal hebben. Het gaat allemaal om de keuzes die je maakt in het leven.

Dat klopt ook behalve dat lang niet iedereen de keuze kan maken die jij aanhaalt. Het werkaanbod is nu eenmaal te laag ( dat wordt medeveroorzaakt door een loodzware staat die op haar beurt noodzakelijk is om de gevolgen van de ingebakken onrechtvaardigheid van het systeem te verzachten ).

Om je nu meteen al eens te voorspellen wat er zou gebeuren mochten steuntrekkers "met rust gelaten worden", zoals je suggereert... Het gezeur zou niet ophouden, want de "steun" zal altijd een pak lager liggen dan het gemiddelde welvaartspeil in de samenleving. Je zal altijd het gevoel hebben "niet mee te kunnen" met het overgrote deel van de bevolking. Er zal altijd de vraag blijven naar een hogere uitkering. Ik moet hopelijk niet uitleggen waarom zeker?

Dat was niet aan mij gericht maar alvast dit:
Het vws is geen vragende partij om de uitkeringen op te trekken. In tegendeel de noodzaak aan uitkeringen dient samen met de armoede te verdwijnen. Dat is ons uitgangspunt.
We willen geen vis, ook geen visnet maar het recht om zelf onze eigen vis te vangen. Dat recht hebben we nu niet in een geprivatiseerde visvijver. Het ontbreken van dat recht is de oorzaak van armoede.

Ik weet niet wat sommigen zich voorstellen bij dat basisloon ter compensatie voor de "toegang tot natuurlijke hulpbronnen", maar veel meer dan een habbekrats die je in staat moet stellen om niet te kreperen zal het niet zijn. Het zou zelfs een stevige verarming zijn t.a.v. het huidige systeem. En binnen zo'n gegeven zou de kloof tussen "arm" en "rijk" nog een heel stuk groter worden. Nog een pak redenen om je dan gefrustreerd te voelen.

De gevolgen van invoering van het georgisme zijn niet statisch maar dynamisch.

Het onvoorwaardelijk basisinkomen dat eigelijk het rechtmatig aandeel is in de natuurlijke hulpbronnen zal bij evenredige verdeling van deze laatste zelfs een nul operatie zijn. De bedoeling daarvan is dan ook niet om 'lui' op zijn lauweren te gaan rusten maar om de fysieke mogelijkheid te bieden om vcor zichzelf te werken. Een boer die over land beschikt heeft de mogelijk om voor zichzelf een inkomen te verwerven. Een andere boer die te 'lui' is om zijn land te bewerken zal honger lijden. Dit om bij voorbaat de kritiek te weerleggen van sommigen dat het onvoorwaardelijk basis inkomen tot luiheid zou leiden. Het tegendeel is echter waar, voor de het gros van de mensen opent het onvoorwaardelijk basis inkomen deuren en mogelijkheden waar ze voordien enkel konden van dromen en geen andere keuze hadden dan hun arbeid te verhuren aan een werkgever.
Bovendien veranderen de arbeidsverhoudingen grondig. De partners op de vrije (!) arbeidsmarkt , nu werknemers en werkgevers, veranderen grondig vermits werknemers niet langer om den brode afhankelijk zijn van de arbeidsvoorwaarden opgesteld door de werkgevers en zelf de beste voorwaarden kunnen onderhandelen.
Op termijn transformeren bedrijven zich naar bedrijven waarin de arbeiders de aandeelhouders zijn. Een soort bvba's van werkende vennoten dus.
De maatschappij evolueert dan naar een klasseloze samenleving waar het schril contrast tussen arm en rijk zal verdwenen zijn. Arm bestaat trouwens niet meer, evenmin de angst voor armoede.
Maar talent, werklust, inzet,... zal nog steeds beloont worden maar dan op rechtvaardige wijze bij diegene die zich ingespannen heeft, niet bij diegene die toevallig "eigenaar" is en zich nog meer verijkt.

Want je mag dan wel in gedachten knutselen aan alternatieve economische systemen, je mag nooit vergeten dat je de menselijke factor niet zomaar kan manipuleren. Die moet je erbij nemen, en net dat is iets wat nogal wat "architecten van de samenleving" maar niet willen inzien.

Ik geloof niet in de maakbaarheid van de mens, niet in zijn zogenaamde goede en slechte karakter eigenschappen. Elke eigenschap is de loop van de evolutie nuttig gebleken voor de mens om te overleven.

Om die reden vind ik dat het uitgangspunt de soevereiniteit van het individu dient te zijn om onafhankelijk te zijn van "architecten" van de samenleving. En het onvoorwaardelijk basisinkomen is de fysieke garantie op economische soevereiniteit, economische soevereiniteit is de voorwaarde voor volledige soevereiniteit.

[@lpha]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Twee dingen:

1. Toon mij aan dat ik armoede zie als een soort "natuurlijke toestand".

Allez, ik gunje het voordeel van de twijfel

2. Lees mijn post #90 en weerleg de kritiek die ik op dat schaamlapje van het basisinkomen heb geformuleerd.

Dan kunnen we weer verder...

Zie post #95

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door @lpha

Het onvoorwaardelijk basisinkomen dat eigelijk het rechtmatig aandeel is in de natuurlijke hulpbronnen zal bij evenredige verdeling van deze laatste zelfs een nul operatie zijn. De bedoeling daarvan is dan ook niet om 'lui' op zijn lauweren te gaan rusten maar om de fysieke mogelijkheid te bieden om vcor zichzelf te werken. Een boer die over land beschikt heeft de mogelijk om voor zichzelf een inkomen te verwerven. Een andere boer die te 'lui' is om zijn land te bewerken zal honger lijden. Dit om bij voorbaat de kritiek te weerleggen van sommigen dat het onvoorwaardelijk basis inkomen tot luiheid zou leiden. Het tegendeel is echter waar, voor de het gros van de mensen opent het onvoorwaardelijk basis inkomen deuren en mogelijkheden waar ze voordien enkel konden van dromen en geen andere keuze hadden dan hun arbeid te verhuren aan een werkgever.
Bovendien veranderen de arbeidsverhoudingen grondig. De partners op de vrije (!) arbeidsmarkt , nu werknemers en werkgevers, veranderen grondig vermits werknemers niet langer om den brode afhankelijk zijn van de arbeidsvoorwaarden opgesteld door de werkgevers en zelf de beste voorwaarden kunnen onderhandelen.
Op termijn transformeren bedrijven zich naar bedrijven waarin de arbeiders de aandeelhouders zijn. Een soort bvba's van werkende vennoten dus.
De maatschappij evolueert dan naar een klasseloze samenleving waar het schril contrast tussen arm en rijk zal verdwenen zijn. Arm bestaat trouwens niet meer, evenmin de angst voor armoede.
Maar talent, werklust, inzet,... zal nog steeds beloont worden maar dan op rechtvaardige wijze bij diegene die zich ingespannen heeft, niet bij diegene die toevallig "eigenaar" is en zich nog meer verijkt.

... kom je ook verder met je redenering dan de eenvoudige landbouwgemeenschap? Want dat is natuurlijk "de klassieker" in dit soort van leuke modelletjes: ze willen nog wel eens sluitend lijken zolang je ze toepast op heel simpele kleinschalige samenlevingsvormen met een "rechttoe-rechtaan" -economische opbouw, maar eens je het aantal parameters verhoogt (arbeidsverdeling etc...), begint alles prompt aan alle kanten te rammelen. Ik lees vooral heel wat "declaraties" die echter niet onderbouwd worden door harde analyse.

Wat die werklust betreft eens de natuurlijke hulpbronnen weer bereikbaar zijn, verwijs ik naar m'n eerdere boutade: probeer het eens; vooral, probeer eens mensen te mobiliseren om in zo'n experiment te stappen. Landbouwgrond is vandaag spotgoedkoop en er liggen tal van percelen te koop. Mouwen oprollen en bewijzen dat het k�*n, zou ik zeggen. Er zijn nog maar enkele duizenden voor u in het experiment gestapt om na relatief korte tijd vast te stellen dat er tussen theorie en praktijk een gigantisch diepe kloof gaapt. En vooral dat het beestje dat we "mens" noemen een enorme "vervuilende factor" is in zoveel heldere en uitgepuurde modellen. We leven immers niet onder laboratoriumomstandigheden.

[Cynicus]

Oorspronkelijk geplaatst door Knipp

Hoe kom je eruit ?

Door te [SIZE=7]WERKEN[/SIZE] !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[SIZE=5]Arbeid bevrijdt u uit de armoede.[/SIZE]

[noenkel swa]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynicus

Door te [SIZE=7]WERKEN[/SIZE] !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[SIZE=5]Arbeid bevrijdt u uit de armoede.[/SIZE]

door [SIZE=7]uw moeder[/SIZE] haar werk werd u uit de armoede bevrijdt

[duveltje382]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynicus

Door te [SIZE=7]WERKEN[/SIZE] !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[SIZE=5]Arbeid bevrijdt u uit de armoede.[/SIZE]

Wat als je de pech hebt om niet de juiste handen of geest te hebben? Je bent juist nergens goed genoeg voor? Wie helpt je dan? Arbeid????