De evolutietheorie is een geloof.

[Diego Raga]

Oorspronkelijk geplaatst door IlluSionS667

Ik wil daar geen uitspraak over maken. Het is niet omdat men vandaag iets niet kan vinden op basis van empirische vaststellingen dat men dat morgen niet kan.

Empirisch/verstandelijke kennisname zal altijd beperkt blijven door de inherente beperkingen van de 'draagwijdte' onzer zintuigen.
Hierbij zijn empirische onderzoeksgegevens altijd vervormd en worden weergegeven in cijfers en formules, waarbij het onderzochte object slechts in bepaalde en beperkte grootheden kan worden weergegeven, nooit in zijn essentie van bestaan.

Zelfs het Christendom uit de bijbel heeft mijns inziens te veel dogmatische en irrationele elementen om mij te kunnen boeien. Desalniettemin zal ik niet ontkennen dat er in de bijbel heel wat wijsheden te vinden die je ook in bijvoorbeeld de Veda's vindt. Ik verkies het echter mij rechtsteeks naar de bron te keren en de hele Joods-Christelijke leer terzijde te leggen. De irrationele en dogmatische elementen zijn voor mij te zeer schadelijke ballast die de pad naar "de waarheid" verdoezelen.

Door het zintuiglijke kaf van het intuitieve koren te scheiden, verkrijgt men de essentie van Jezus' leer, hoewel de bijbel idd vol staat met moeilijke of irrationele verhandelingen, die niet echt ter zake doen op de weg naar de openbaring van het eigen levensbeginsel.
Wat dat betreft, zijn de Veda's en de Upanishads idd heel wat duidelijker en directer van (innerlijke) boodschap dan de overige religies.

Boedha geeft je de vrijheid en de mogelijkheden om op eigen kracht en op je eigen manier tot "de waarheid" te komen. Jezus vertelt je zijn waarheid en verwacht dat je hem volgt. Daar ligt een enorm verschil.

Als zoeker is men vrij om op elke manier tot 'waarheid' te komen.
Geen van beide verlichte geesten, hebben ooit iemand ertoe gedwongen om hun leer bij te treden of af te vallen.
Het hangt dan ook steeds af van de bereidwilligheid van de leerling tot de vrijwillige aanname van geproclameerde 'waarheid'.

Boedha focust zich op introspectie en het zoeken naar harmonie met de omgeving, waarbij er hoegenaamd geen afgodenverering bij te pas komt. Bij Jezus is er de verering van de Joodse God en maakt de spirituele zoektocht plaats voor een aanvaarden (het geloof) van Hem en zijn ideeën.

De Boeddha leert ons over de scheppende Leegte in ons, Jezus over de scheppende 'god' die wij zijn.
Slechts de woorden verschillen hier, maar toegegeven, de Boeddha was iets directer in zijn boodschap.
Zijn bevrijdingsleer is door geen enkele machtsinstantie ooit misbruikt, in tegenstelling tot het Kerkinstituut, die de openbaringskennis van Jezus vervormde en misbruikte door maatschappelijke onderdrukking, vervolgingen en oorlogen om haar eigen wereldse macht te bestendigen, vandaar de (im-) morele schaduw die de christelijke leer met zich meedraagt.

Toch simpel... Een dier dat sterk verwant is met de kip (die op dat moment nog niet bestaat) legt een ei. Daaruit komt (als volgende stap in de evolutie) een kip.

Wat nog steeds niets verklaart over de oorzakelijkheid van de (noodzaak tot) soortverandering.
Eerst moet er een intentie tot vorming zijn, een idee, vooraleer er een aanvang kan worden genomen tot de organische uitwerking ervan.
De werkzaamheid van bewustzijn wordt trouwens compleet genegeerd door de evolutietheorie, zodat volgens deze wetenschapstak 'zuiver toeval' al van in den beginne het hele zaakje aanstuurt.

Hoe verder je in het verleden teruggaat, hoe minder "kip" de voorouders van de kip zijn. Uiteindelijk kom je uit bij eencellige wezens, die zelf ontstaan zijn uit complexe eiwitten. Die eiwitten zijn dan weer ontstaan uit aminozuren, die zich spontaan hebben gevormd in onderzeese geisers.

Zonder een kosmische intelligentie die zich op energetische wijze ontplooit, zou er nog zelfs geen waterstofatoom zijn gevormd, laat staan een- of meercellige levensvormen, aangezien elke molecule word opgebouwd en 'gedragen' vanuit een elektronische configuratie, die op zich word gevormd vanuit het kwantumveld. (akasha)

'Spontaniteit en zuiver toeval' zijn dan ook geen optie voor het ontstaan van leven, slechts een gemakkelijkheidsoplossing die evolutionisten er maar al te graag bijsleuren, om hun eigenste met stukken en brokken ineengehaspelde evolutiemodel te 'verklaren'.

Straffe toeren toch, dat een quasi onmetelijk kosmische ruimte met alle mogelijke diversiteiten erop en eraan, 'spontaan uit toeval' zou zijn ontstaan.

Het is best mogelijk dat zich bij dat proces een soort "scheppende kracht" heeft gemanifesteerd als katalisator. Die kracht kun je voor mijn part God noemen, al is de idee van een persoonlijke God absurd.

Idd, een scheppende godheid als persoon is te absurd om serieus te nemen, net als zuiver toeval trouwens, maar als een (onnoembare) intelligente kracht die zich manifesteert in alles wat is, is het best wel te pruimen.

[Bovenbuur]

Idd, een scheppende godheid als persoon is te absurd om serieus te nemen, net als zuiver toeval trouwens, maar als een (onnoembare) intelligente kracht die zich manifesteert in alles wat is, is het best wel te pruimen.

Legt u mij eens uit dan, waarom is toeval zo absurd? Stel dat de wereld er toevallig heel anders uit had gezien, had je dan ook gevonden dat dat niet toevallig had kunnen gebeuren? Als je maar één keer met een dobbelsteen gooit, en er komt zes uit, dan weet je niet of er een andere keer ook zes komt te liggen.

[Diego Raga]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Legt u mij eens uit dan, waarom is toeval zo absurd?

Waarom niet ? Waarom zou het de regel moeten zijn ?

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door Diego Raga

Waarom niet ? Waarom zou het de regel moeten zijn ?

Wat zou anders de regel moeten zijn?

[Diego Raga]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Wat zou anders de regel moeten zijn?

De regel voor het ontstaan van het universum waarin wij leven, behelst meer dan dertig parameters, waarvan een afwijking van meer dan een/miljardste deel, geen universum zou mogelijk maken. Geen toeval dus.
En nu gij.

[alharb]

Oorspronkelijk geplaatst door Diego Raga

De regel voor het ontstaan van het universum waarin wij leven, behelst meer dan dertig parameters, waarvan een afwijking van meer dan een/miljardste deel, geen universum zou mogelijk maken. Geen toeval dus.
En nu gij.

Dat is enkel een menselijk gevoel bij die fysica. Ik zie daar geen bewijs in dat het geen toeval is.
Verder zal ons universum door de steeds snellere expansie, steeds hoger aantal zwarte gaten en steeds toenemende entropie op termijn een eindeloos grote, lege en levenloze ruimte worden. Niet bepaald iets om naar uit te kijken.
Volgens recent wetenschappelijk onderzoek (na te lezen in natuurwetenschap & techniek) zijn de natuurconstanten niet constant en zit er een afwijking op die veel groter is dan uw éénmiljardste deel; uw claim is dus ook gewoon feitelijk onjuist.

[Diego Raga]

Oorspronkelijk geplaatst door alharb

Dat is enkel een menselijk gevoel bij die fysica. Ik zie daar geen bewijs in dat het geen toeval is.

En het is een even menselijk gevoel om dit als toeval te beschouwen.

Verder zal ons universum door de steeds snellere expansie, steeds hoger aantal zwarte gaten en steeds toenemende entropie op termijn een eindeloos grote, lege en levenloze ruimte worden. Niet bepaald iets om naar uit te kijken.

Niet correct, we leven nl in een Vlak_heelal
Na de maximale uitzetting, wordt alles terug naar het expansiecentrum getrokken en opnieuw samengebald, zodat hierop een nieuwe schepping kan plaatsvinden.

Volgens recent wetenschappelijk onderzoek (na te lezen in natuurwetenschap & techniek) zijn de natuurconstanten niet constant en zit er een afwijking op die veel groter is dan uw éénmiljardste deel; uw claim is dus ook gewoon feitelijk onjuist.

Sorry Alharb, maar mijn 'claim' behelst de beginvoorwaarden van het heelal, niet de latere manifestatie ervan.
Echter, in tegenstelling tot de door u aangehaalde afwijking hierboven, even dit:

Kosmische inflatie is de theorie dat het ontluikende heelal een fase van exponentiële uitbreiding heeft doorgemaakt als gevolg van vacuüm-energie met negatieve druk. De theorie werd door Alan Guth opgesteld in 1981. Als direct gevolg van de exponentiële uitbreiding wordt geponeerd dat het heelal uit een klein, causaal-verbonden gebied voortgekomen is. De kwantumfluctuaties in dit microscopische gebied werden toen de "zaden" voor de groei van structuur in het heelal.
De inflatietheorie lost verscheidene problemen op die met betrekking tot de Oerknal (het ontstaan van het heelal) worden gesteld. Met name vanaf de jaren '70 is dit een populair onderwerp in de kosmologie. Onder deze problemen zijn de waargenomen vlak heelal, zijn buitengewone homogeniteit op grote (niet-causaal-verbonden) schalen (het horizonprobleem) en zijn gebrek aan waargenomen topologische tekorten (b.v., het monopoolprobleem).
De voorspellingen van het standaardmodel van inflatie omvatten geometrische vlakheid van het heelal en bijna-schaalonveranderlijkheid van de fundamentele dichtheidsschommelingen van het heelal. Deze zijn met grote nauwkeurigheid door de precisiemetingen van WMAP bevestigd.

Bron:Wiki.Kosmische_inflatie

[Argusx43]

IlluSion zegt:

Toch simpel... Een dier dat sterk verwant is met de kip (die op dat moment nog niet bestaat) legt een ei. Daaruit komt (als volgende stap in de evolutie) een kip.

Dus uit een reptielachtig wezen of wat? Reptielen leggen ook eieren. Dus weer naast de kwestie.

Hoe verder je in het verleden teruggaat, hoe minder "kip" de voorouders van de kip zijn. Uiteindelijk kom je uit bij eencellige wezens, die zelf ontstaan zijn uit complexe eiwitten. Die eiwitten zijn dan weer ontstaan uit aminozuren, die zich spontaan hebben gevormd in onderzeese geisers.

Fantasialand.

Het is best mogelijk dat zich bij dat proces een soort "scheppende kracht" heeft gemanifesteerd als katalisator. Die kracht kun je voor mijn part God noemen, al is de idee van een persoonlijke God absurd.

Uw idee.

150 jaar wetenschappelijk onderzoek.

Geloof bedoel je.

Simpele geesten hebben simpele ideeën nodig.

Over wie heb je het?

De idee van een verpersoonlijkte schepper is hoegenaamd absurd, zoals ik al eerder zei. Er is geen enkele rationele reden om te vermoeden dat iets dergelijks zou bestaan.

Rationeel, kom nu?

Daarboven is de idee van een schepper niet eens in conflict met evolutie, vermits het evolutieproces ook door een schepper in gang gezet kan worden.

Weer geloof dan toch.

Verder rest er nog de vraag wie de schepper geschapen heeft, wat er bestond vóór de schepping en waar die schepper zich bevindt. Dit zijn allemaal vragen waar jouw dogmatische leer geen zinnige antwoorden op kan geven.

Waarom moet dat? De mens moet overal een antwoord kunnen op geven, nietwaar?

Nogmaals: het is best mogelijk dat zich bij dat proces een soort "scheppende kracht" heeft gemanifesteerd als katalisator voor het evolutieproces. Het één sluit het ander niet uit.

Waarom moet die schepper dan miljarden jaren hebben om te scheppen?

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door Diego Raga

Na de maximale uitzetting, wordt alles terug naar het expansiecentrum getrokken en opnieuw samengebald, zodat hierop een nieuwe schepping kan plaatsvinden.

God ademt eindeloos in en uit....... ja.
Het geheel is niet vrij van innerlijke veranderingen maar blijft eeuwigdurend één geheel, zonder begin of einde.

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door Argusx43

IlluSion zegt:






Over wie heb je het?


Rationeel, kom nu?
Weer geloof dan toch.
Waarom moet dat? De mens moet overal een antwoord kunnen op geven, nietwaar?


Waarom moet die schepper dan miljarden jaren hebben om te scheppen?

Maar hij schept niet, hij IS de schepping.
Spinoza zei het al : ' alles is één, en het één is goddelijk '.

[IlluSionS667]

Oorspronkelijk geplaatst door labyrinth

Maar hij schept niet, hij IS de schepping.
Spinoza zei het al : ' alles is één, en het één is goddelijk '.

Blijkbaar zijn de Christenen en de die-hard atheïsten de enigen op dit forum die er niets van snappen.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door labyrinth

Maar hij schept niet, hij IS de schepping.
Spinoza zei het al : ' alles is één, en het één is goddelijk '.

Eigenlijk was Spinoza een soort pantheïst. Baruch (de) Spinoza had ook een hang naar Boeddhisme, toch opmerkelijk voor zijn tijd.

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Eigenlijk was Spinoza een soort pantheïst. Baruch (de) Spinoza had ook een hang naar Boeddhisme, toch opmerkelijk voor zijn tijd.

Spiritualiteit heeft door de eeuwen heen allerlei gedaantes gekregen, gaande van natuurelementen over Egyptische en Griekse goden tot de God van de Christenen. Een pantheïst zoals Spinoza aanvaardt deze veranderingen en deze evolutie als zijnde het gevolg van de wisselende levensomstandigheden doorheen de eeuwen. Hij sluit goden uit het verleden niet uit maar integreert ze in het geheel.
En u hebt gelijk ook Boeddhisten hebben daar geen moeite mee omdat ze leven met de wet van oorzaak en gevolg en dat alles afhankelijk is van elkaar, zeg maar nauw met elkaar verbonden. Als er iets fout gaat met een element ontstaat er een soort kettingreactie dat invloed zal hebben op de andere elementen.
Dat had Spinoza goed gezien want hij zei dat God in alles was en dat alles één was. Eigenlijk kan God niet anders zijn dan het universum zelf.

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door IlluSionS667

Blijkbaar zijn de Christenen en de die-hard atheïsten de enigen op dit forum die er niets van snappen.

Geketend door hun eigen waarheid misschien ? Het kan ook zijn dat ze zo hun 'superioriteit' en hun macht willen behouden of veroveren natuurlijk.
Schijnbaar snappen ze het niet ........

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door exodus

Volgens sommige mytisci zijn concepten begin en eind en zonder begin en eind waardeloos als we de absolute realiteit beschouwen. Tijd is slechts een artificiele constructie.



Er zijn wel degelijk aanwijzingen voor. Soms kan men een glimp opvangen van deze absolute realiteit.

Hieronder een account van apollo astronaut Edgar MItchell toen hij tergkeerde van de maan. Hij is heus niet de enige met zo'n ervaring, maar zijn positie als wetenschapper en zijn latere integratie van wetenschap met wat hij meegemaakt heeft is interessant.

In zijn ervaring zegt hij dat hij plots voelde dat alles één was, alsof alles op een of andere manier verbonden is met elkaar. Dit is wat mystici al eeuwen zeggen, edat er maar één bewustzijn is die een illusie van afgescheidenheid beleeft in een soort van matrix. De uitendelijk illusoire constructie dat onze realiteit is in licht van het groter geheel.

Die ervaring heb ik ook gehad vanop de aardse grond. Ineens was het daar, alles was verbonden, had een invloed op elkaar, was één groot eeuwigdurend geheel. Alles was tijdelijk en vergankelijk zoals mensen, dieren en planten en toch bleef het geheel oneindig doorgaan. Wat wij als tijd ervaren bestaat waarschijnlijk niet in het heelal. Het heelal bestaat en gaat door zonder begin of einde, met innerlijke processen die verandering binnen het geheel brengen. En dan krijg je als vanzelf respect voor dat geheel omdat het zo groot zo allesomvattend is, zonder einde en zonder begin. Je verwacht niets maar je weet dat je een deeltje bent van het geheel, en die ervaring is niet negatief maar positief.

[Diego Raga]

Tussendoor even een onderhoudende introductie over het kwantum-fysisch verschijnsel.
Let vooral op de rol van de toeschouwer in het geheel.

http://www.youtube.com/watch?v=DfPeprQ7oGc

[Henric (NL)]

dit is eigenlijk zinloos, ik geloof in God. geloof.
jullie geloven in de evolutie(/wetenschap) geloven.
God is niet te bewijzen, hij bewijst zichzelf, en als Hij zich aan je bewijst wordt je christen... niemand die dus de oplossing geeft

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door Henric (NL)

dit is eigenlijk zinloos, ik geloof in God. geloof.
jullie geloven in de evolutie(/wetenschap) geloven.
God is niet te bewijzen, hij bewijst zichzelf, en als Hij zich aan je bewijst wordt je christen... niemand die dus de oplossing geeft

Neen, als hij zich aan je bewijst wordt je niet noodzakelijk Christen, er zijn ook andere wegen ........

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door Henric (NL)

dit is eigenlijk zinloos, ik geloof in God. geloof.
jullie geloven in de evolutie(/wetenschap) geloven.
God is niet te bewijzen, hij bewijst zichzelf, en als Hij zich aan je bewijst wordt je christen... niemand die dus de oplossing geeft

Alleen wetenschap heeft geen vast boek. Wetenschap is erop gericht om te doorgronden hoe de wereld werkt. Meer moet je er niet achter zoeken, er zijn wel mensen die er een levenswijze uit proberen te halen, maar veruit de meesten niet. Religie vertelt je wat je moet doen en geeft er een slecht onderbouwde waarom en een verhaaltje bij. Wetenschap heeft geen waarom, enkel een hoe, een hoe die we steeds beter leren begrijpen, waar we steeds meer stukjes van vinden, maar waar we ook van weten dat hij nog lang niet compleet is. Wetenschap houd geen rekening met welke fylosofie het beste is voor de maatschappij, welke waarheid er het best in schoolboekjes past en wie er allemaal aan Pluto gehecht zijn, ze zoekt naar manieren om de wereld te begrijpen, te beschrijven en in te delen. Dat is niet helemaal los te halen uit de menselijke context, natuurlijk niet, we zijn tenslotte mensen, maar we proberen het wel. Wetenschap is het mooist als de beschrijvingen en indelingen zo voor de hand liggen dat de aliën van de planeet hiernaast het ook zo beschreven zou hebben. Helaas voor ons is de natuur lang niet altijd zo te beschrijven, ze is tenslotte niet speciaal voor dat doel gemaakt ofzo...

[IlluSionS667]

Oorspronkelijk geplaatst door labyrinth

Die ervaring heb ik ook gehad vanop de aardse grond. Ineens was het daar, alles was verbonden, had een invloed op elkaar, was één groot eeuwigdurend geheel. Alles was tijdelijk en vergankelijk zoals mensen, dieren en planten en toch bleef het geheel oneindig doorgaan. Wat wij als tijd ervaren bestaat waarschijnlijk niet in het heelal. Het heelal bestaat en gaat door zonder begin of einde, met innerlijke processen die verandering binnen het geheel brengen. En dan krijg je als vanzelf respect voor dat geheel omdat het zo groot zo allesomvattend is, zonder einde en zonder begin. Je verwacht niets maar je weet dat je een deeltje bent van het geheel, en die ervaring is niet negatief maar positief.

Hoe heb je die ervaring gekregen? Peyote? Paddo's? LSD?

Op hele aarde zijn er bevolkingsgroepen waar de sjamanen als volwassenheidsritueel een psychedelisch middel toedienen aan de jongvolwassene die daarna enige tijd in isolatie moet doorbrengen. De beschrijving van die ervaringen lijkt erg sterk op jouw beschrijving.

Ook de visie van new-age goeroe's als David Icke doet enorm sterk denken aan deze beschrijving. Het zal dan ook niet toevallig zijn dat het ontstaan van de laat-20ste eeuwse new-age sterk gelinkt is met LSD-gebruikende hippies.

Hoe dan ook, past dit precies in de visie van de oude Germanen, Indiërs, Soemeriërs, Babyloniërs, Egyptenaren, Romeinen, Grieken, ... Het lijkt wel alsof onze verre voorouders beter het heelal begrepen dan wijzelf. Zou er dan toch iets waar zijn dan de Atlantis-mythe die stelt dat een hoge beschaving haar wijsheid doorgaf aan veel andere aardse samenlevingen?

Het is trouwens ook opmerkelijk dat tegen de late 19de eeuw diezelfde filosofie een tijdje populair was. Vooral de theosofen hadden toen heel wat invloed op de 19de-eeuwse esoterie, die voorspelde dat de mens ergens in de 20ste eeuw nog zou kunnen communiceren via gedachten ipv door te praten. Misschien had dat effectief ook kunnen gebeuren, ware het niet dat de Angelsaksische plutocraten de menselijke beschavingen door oorlogen en Orwelliaanse propaganda hebben herleid tot een reflectie van haar vroegere grootheid.

Oorspronkelijk geplaatst door Henric (NL)

dit is eigenlijk zinloos, ik geloof in God. geloof.
jullie geloven in de evolutie(/wetenschap) geloven.

Wij trekken logische conclusies uit bewezen feiten die wij aannemen omwille van de logica die daarboven nog eens onze instinctieve gevoelens aanvullen.

Jij gelooft blind in mythes van bijna 2000 jaar oud zonder enige logische basis die rust op bewezen feiten.

labyrinth, Diego Raga en ikzelf verwerpen trouwens alledrie het atheïsme en omarmen een soort pantheïsme dat 100% compatibel is met wetenschappelijke bevindingen, al dan niet anders geïnterpretteerd. Jouw dogmatische visie gaat echter vaak in tegen wat wetenschappers hebben geobserveerd en bewezen.

Wie zou - logisch gezien - het sterkste in zijn schoenen staan, denk je?!

Oorspronkelijk geplaatst door Henric (NL)

God is niet te bewijzen, hij bewijst zichzelf, en als Hij zich aan je bewijst wordt je christen