De selectieve berichtgeving over Israël

[bf62]

Groot nieuws op diplomatiek vlak, rechter Richard Goldstone, die de gelijknamige VN commissie voorzat die de Gaza oorlog van 2009 tussen Israël en Hamas onderzocht, heeft afgelopen zaterdag in de Washington Post een opmerkelijke bocht gemaakt. Zo opmerkelijk zelfs dat de inkt nog niet droog was of de diplomatieke gevolgen van deze ommezwaai werden al snel duidelijk. Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuur over de ganse wereld en alle buitenlandredacties gingen ermee aan de slag. Maar we nemen het de Vlaamse lezer niet kwalijk dat hij van niets afweet, want dit wereldnieuws, dat al dagenlang koppen scoort in onze buurlanden kwam bij ons simpelweg niet aan bod!

U bent ondertussen waarschijnlijk al super benieuwd waarover het gaat? Goldstone schreef in een opiniestuk: “We weten nu veel meer over wat er is gebeurd in de Gaza-oorlog. Als ik toen wist wat ik nu weet, zou het Goldstone-rapport een ander document zijn geweest.” En even later volgt de apotheose van zijn artikel waarin zijn conclusie luidt dat “Israël burgers niet opzettelijk heeft aangevallen” en dat er ook nooit sprake was van een “algemene politiek” om dat te doen.

Een diplomatieke aardverschuiving kan je dit gerust noemen omdat het eerder opgestelde rapport Israël wel met de vinger wees voor schendingen van het oorlogsrecht, net vanwege die “bewuste” aanvallen op burgers. Maar de vele nieuwe rapporten, de opeenvolgende openbaringen van nieuw feitenmateriaal, video-opnamen en forensische bewijzen schetsen dus een ander beeld. Het bijgestelde beeld toont nu een leger dat militaire doelwitten viseert maar daarbij ook burgerslachtoffers maakt. Dat laatste is voor ons spijtig genoeg ook niet onbekend door onze Belgische deelname aan de internationale coalitie in Afghanistan waar elk jaar eveneens honderden burgers omkomen. En eveneens zonder een doelbewuste politiek om die burgerbevolking te viseren.

Goldstone prees vervolgens de manier waarop Israël de voorbije maanden de honderden incidenten, waarnaar zijn rapport verwees, heeft onderzocht. Ook het vermoedelijke aantal burgerslachtoffers dat in Gaza viel werd de afgelopen paar maanden drastisch bijgesteld, van 1100 naar 400. De cijfers van Hamas, die nu toegeven dat meer dan 700 militanten omkwamen in de gevechten, liggen nu plots zeer dichtbij de door Israël aangehaalde aantallen. Maar als het op Hamas aankomt blijft Goldstone bij zijn eerdere standpunten: de terreurorganisatie heeft altijd bewust burgers geviseerd en heeft ook niets ondernomen om dat op te helderen.

De Israëlische premier Netanyahoe vroeg ondertussen de intrekking van het Goldstone rapport terwijl ook het Amerikaanse State Department al reageerde: “Wij hebben steeds gesteld dat wat ons betreft er geen enkel bewijs was dat Israël bewust burgers wilde treffen”.

Bij onze noorderburen (en overal elders ter wereld) staan de kranten al enkele dagen bol van dit nieuws, koppen als “Goldstone rechtzetting is PR slag voor Israël” of “Goldstone rapport was slechts politiek middel of nog “Goldstone staat niet meer achter Goldstone-rapport” verschijnen in Trouw, De Telegraaf, Hp De Tijd, De Volkskrant, het Parool en het NRC Handelsblad en ook alle overige Nederlandse kranten besteden uitvoering aandacht aan de opmerkelijke ommekeer.

Maar bij ons in Vlaanderen? Oorverdovende stilte. Alleen De Standaard bracht het nieuws maar besteedde er met een klein artikel– minder dan honderd woorden – bijzonder weinig aandacht aan. De Morgen, die normaliter altijd zeer gretig bericht over het Midden-Oosten en Israël wil er geen woorden aan vuil maken, hetzelfde voor Gazet Van Antwerpen, Het Laatste Nieuws, Het Nieuwsblad en de VRT. Geen bericht hieromtrent was er te vinden bij deredactie.be, het Journaal en evenmin bij het duidingprogramma Terzake. Toen de conclusies van het Goldstonerapport werden bekend gemaakt waren onze Vlaamse buitenlandredacties nochtans bijzonder ijverig. Het aantal artikels waarin Israël het toen moest ontgelden is haast niet te tellen.

We vragen niet dat de media nu klakkeloos de kar van Israël zou trekken zonder kritische vragen te stellen. Die zijn er genoeg zoals, wat met de drie andere opstellers van het rapport? Of waarom vraagt Goldstone geen intrekking van zijn verslag bij de VN? En ook het valide verwijt aan Israël dat, bij wijze van reflex, van meet af aan geweigerd heeft aan het onderzoek van Goldstone mee te werken. Als gevolg daarvan kon niet anders dan een eenzijdig en negatief beeld over het optreden van Israël tijdens de Gaza- oorlog ontstaan. Zo blijkt nu dat voor dit onjuiste beeld niet alleen Goldstone maar ook Israël mede verantwoordelijk is.

Maar zelfs dat zagen we dus niet in onze pers. Men kan haast niet anders dan besluiten dat nieuws waarbij Israël in een slecht daglicht wordt gesteld prominente aandacht krijgt in onze pers, terwijl eerder positieve informatie over het land geen nieuwswaarde blijkt te hebben, ook al oordeelt de voltallige werelpers daar eensluidend anders over.

Is het achterhouden van deze informatie in de Vlaamse pers een gevolg van onkunde of kwaadwilligheid ? Neen, zo ver reikt onze conclusie niet. Wij zijn zelf op één of meerdere manieren betrokken met of actief in de mediasector en weten dat de hand in eigen boezem steken nooit een gemakkelijke zaak is. Het is echter wel de enige eervolle en juiste manier van handelen. Richard Goldstone gaf alvast het goeie voorbeeld wanneer nieuwe feiten hem tot een andere conclusie noopten. Wij hopen dat de Vlaamse pers hier iets uit zal leren en haar publiek dit belangrijk nieuws niet langer zal onthouden.

Bron: http://lvb.net/item/8937

[bf62]

Een duidelijk bewijs dat onze media gecontroleerd wordt door de linkse kerk.

[Dajjal]

Bf62... Dude...

Het is in dit land politiek correct om Israel af te breken. De meeste mensen die dat doen zijn nog nooit daar geweest....

Ik ben een onvoorwaardelijke supporter van Israel. Prachtig land, prachtige mensen, grote problemen....

Zij hebben nu problemen met hun arabieren... Binnen een jaar of 5 hebben we in Europa en Belgie exact hetzelfde probleem maar dat is niet politiek correct.... Time will tell....

[Salvadorii]

Mijn conclusie is: Goldstone (een Jood) was zijn behandeling als pariah binnen de Joodse gemeenschap sinds hij zijn rapport uitbracht meer dan beu. Nu is hij bezweken voor die druk.

Dajjal: Ja als wij 'onze arabieren' ook in grote openlucht kooien houden, zullen we er wellicht 'problemen' mee krijgen, ja ... Wie een mens als een beest behandeld moet niet verschieten als hij gebeten wordt.

Uw punt dat in Belgie Israel-bashen politiek correct is slaat de nagel op de kop, daarentegen. Het is hier de omgekeerde wereld van de VS, waar Israel gerust de helft van de Palestijnen zou kunnen afmaken voor er al te veel kritiek zou komen...

[bf62]

Wie de slechte of de goede jongens zijn in dit verhaal maakt niet uit. Media moet neutraal zijn. Het was mij al langer opgevallen dat onze media gebruikt/misbruikt wordt door de linkse kerk om mensen te misleiden en te sturen. Het is zeer moeilijk om een goed beeld te krijgen van de echte "waarheid" door de linkse propagandamachine. Links is tegen misbruik/misleiding, maar als het "hun" uitkomt doen ze het zelf. Waarschijnlijk maken ze hun eigen wijs dat de andere het verdient. Zwaar hypocriet noem ik dit.

[Salvadorii]

Oorspronkelijk geplaatst door bf62

Wie de slechte of de goede jongens zijn in dit verhaal maakt niet uit. Media moet neutraal zijn. Het was mij al langer opgevallen dat onze media gebruikt/misbruikt wordt door de linkse kerk om mensen te misleiden en te sturen. Het is zeer moeilijk om een goed beeld te krijgen van de echte "waarheid" door de linkse propagandamachine. Links is tegen misbruik/misleiding, maar als het "hun" uitkomt doen ze het zelf. Waarschijnlijk maken ze hun eigen wijs dat de andere het verdient. Zwaar hypocriet noem ik dit.

Mij moet ge niet overtuigen. Het ergste zijn de mannen van de VRT; die promoten hun eigen agendas met ons belastingsgeld. Privatiseren die handel, zo vlug mogelijk. En als er stakingen komen om dat te beletten de boel gewoon sluiten.

[louis1949]

Oorspronkelijk geplaatst door Salvadorii

Mijn conclusie is: Goldstone (een Jood) was zijn behandeling als pariah binnen de Joodse gemeenschap sinds hij zijn rapport uitbracht meer dan beu. Nu is hij bezweken voor die druk.

Dajjal: Ja als wij 'onze arabieren' ook in grote openlucht kooien houden, zullen we er wellicht 'problemen' mee krijgen, ja ... Wie een mens als een beest behandeld moet niet verschieten als hij gebeten wordt.

Uw punt dat in Belgie Israel-bashen politiek correct is slaat de nagel op de kop, daarentegen. Het is hier de omgekeerde wereld van de VS, waar Israel gerust de helft van de Palestijnen zou kunnen afmaken voor er al te veel kritiek zou komen...

we hebben er nu al genoeg problemen mee niettegenstaande ze positief behandeld worden door de overheid

[Salvadorii]

Oorspronkelijk geplaatst door louis1949

we hebben er nu al genoeg problemen mee niettegenstaande ze positief behandeld worden door de overheid

De problemen hier en in Israel/Palestina zijn echt niet van dezelfde orde hoor...

[bf62]

Oorspronkelijk geplaatst door Salvadorii

De problemen hier en in Israel/Palestina zijn echt niet van dezelfde orde hoor...

Nog niet ...

[bf62]

Zionisme nieuw vijandsbeeld van de anti-globalisten?

Het is niet geheel onverwacht, maar toch blijft het schrikken. De anti-globaliseringsbeweging heeft het anti-zionisme ontdekt en lijkt de aandacht meer en meer te gaan verleggen van "de globalisering" of "het kapitalisme" naar Israël en Palestina. In Italië, het walhalla van de beweging, loopt men daarbij voorop. In Nederland zijn de Internationale Socialisten (IS) onlangs een vrijage begonnen met de anti-zionistische Arabisch-Europese Liga (AEL).

In juni 1999 stapte De Fabel van de illegaal uit de anti-globaliseringsbeweging. Campagnes die "de globalisering" tot hoofdprobleem bombardeerden, bleken regelrecht reclame voor het nationalisme. Zelfs anarchistische actievoerders hoorde men af en toe pleiten voor een sterkere staat en het behoud van "de eigen cultuur" om die vermeende "globalisering" te keren. De Fabel noemde het redeneren in termen van "internationaal kapitaal" of "speculatiekapitaal" destijds "potentieel antisemitisch". "Potentieel", omdat de ideologie van dit kort-door-de-bocht anti-kapitalisme grote structurele gelijkenissen vertoonde met het antisemitisme, zonder dat daarbij direct sprake was van "de joden" die dat "internationaal kapitaal" zouden beheren.1

Palestijnse slachtoffers

Dat potentieel dreigt inmiddels gerealiseerd te worden via de toenadering tussen de trotskistische IS - zeer actief in de Nederlandse anti-globaliseringsbeweging - en de snel groeiende Arabisch-Europese Liga. De Liga presenteert het Arabische nationalisme als de oplossing voor alle problemen waar migranten in Europa tegenaan lopen.2 De nationalisten kwamen eind november 2002 in het nieuws door de Antwerpse rellen naar aanleiding van de racistische moord op Mohammed Ashrak. De AEL werd volkomen gecriminaliseerd. Ter herdenking van Ashrak en uit "solidariteit met de strijd die de AEL voert" organiseerde de IS op 7 december bij het Belgische consulaat in Amsterdam een bijeenkomst. "Wij willen niet integreren in een maatschappij die winst boven mensen plaatst, die niets geeft om de Palestijnse slachtoffers van de Israëlische terreur", zei IS-chef Peyman Jafari daar.3 Voor sommige linkse activisten was het wellicht onduidelijk waarom Peyman juist de situatie in Palestina er aan de haren bijsleepte. Voor de aanwezige AEL-ers met hun Arabisch-nationalistische opvattingen was Peymans boodschap echter waarschijnlijk zo klaar als een klontje: zowel in Antwerpen als in Palestina zou "het Arabische volk" slachtoffer zijn. Peymans woorden werden waarschijnlijk opgevat als een uitnodiging.

Drie weken later kwam de AEL met "een open brief aan de anti-globaliseringsbeweging" op de proppen.4 "De AEL is per definitie een anti-globaliseringsbeweging", stelt men daarin. "Het Arabische volk en de moslimgemeenschap (Umma) vormen sinds 1991 de speerpunt van de strijd tegen het geweld van de globalisering". En "de anti-globaliseringsbeweging moet aansluiting zoeken bij deze volkeren in verzet", aldus een AEL-medewerker op de Indymedia België-website.5 De open brief is uiterst militaristisch van toon. "Globalisering" zou volgens de AEL oorlog zijn, en daarom zou er geen tijd meer zijn voor een discussie over middelen of doelen. "Vecht dus eerst terug en filosofeer later. Sla eerst terug en maak de morele afweging later." Gevaarlijk zou dat niet zijn, want volgens de AEL-website "is er iets in onze Arabisch-islamitische cultuur dat maakt dat we niet zo laag kunnen zinken, dat zich ertegen verzet om zo barbaars te worden als onze vijand".

Libanon

De AEL meent in de open brief te spreken namens "het Arabische volk", een "volk" dat onafhankelijk van staten zou strijden. "Onze steun aan het verzet van het volk moet uitgesproken en onvoorwaardelijk zijn, ongeacht de ethische en morele dilemma's die we kunnen tegenkomen." Ook steun dus voor de zelfmoordaanslagen op willekeurige mensen door moslimfundamentalisten, die zichzelf overigens liever islamisten noemen. "In Libanon was het verzet tegen Israël succesvol", zo schrijft de AEL, "omdat het een volksfront was, het onderhandelde niet en geen staat had er grip op. Het was een front waar islamisten, nationalisten en communisten zij aan zij vochten voor de vrijheid van hun volk." Zoiets wil men nu ook in Europa. "De anti-globaliseringsbeweging kan geen exclusief marxistische en anarchistische club zijn", schrijft de Liga. "Wij willen geen samenwerking met rechts-extremisten, maar doen een beroep op linksen, centrum-religieuze revolutionairen en progressieve nationalisten om ons in één front te verenigen. De AEL is zelf een voorbeeld van zo'n front." In de ogen van de AEL zijn de "centrum-religieuze revolutionairen", ofwel de moslimfundamentalisten, dus niet extreem-rechts.

"We moeten wapens leveren aan allen die zich verzetten tegen de VS. Want overal ter wereld voert men één strijd: tegen de VS", aldus de AEL-website. "De globalisering" en het streven naar een "empire" worden volgens de open brief voornamelijk voortgedreven door de VS en "multinationals en kartels". Maar het toppunt van "globalisering", de gewelddadigste vorm, zou toch wel het joodse nationalisme zijn: het zionisme. En daarmee maakt de AEL het potentiele antisemitisme in de term "globalisering" openlijk zichtbaar: uiteindelijk vormen de joden het grootste probleem. "Wij steunen iedereen die vandaag strijdt tegen het zionisme en het imperialisme", aldus de AEL-website.

Emancipatie

De open brief van de AEL werd actief verspreid door de IS. Vrijwel tegelijk verscheen er op de IS-website een enthousiast artikel over de AEL, geschreven door het vooraanstaande IS-lid Pepijn Brandon. "Abou Jahjah heeft gelijk", is de veelzeggende titel.6 "De opkomst van het strijdbare multiculturalisme van Abou Jahjah is een verademing", schrijft Brandon. Hij doet voorkomen alsof nationale identiteiten vergelijkbaar zouden zijn met linkse identiteiten. "Trots op de eigen identiteit en weigering de identiteit aan te nemen die het establishment van een onderdrukte groep eist, is een belangrijk element in elke strijd voor emancipatie." En hij gooit nationalisme, "het opkomen voor het eigen volk", op één hoop met de strijd tegen racisme en het patriarchaat. "Vrouwen die zich weigeren te gedragen volgens een opgelegd beeld, homoseksuelen die zich niet aanpassen aan een heteroseksuele norm. Er is geen enkele reden waarom mensen met een Arabische achtergrond dezelfde houding ontzegd zou mogen worden." Het gaat daarbij echter om volledig tegengestelde doelen. Feministen en anti-racisten strijden tegen onderdrukking met als doel opheffing van de verschillen en tegenstellingen. Nationalisten zetten zich daarentegen juist in om de verschillen tussen groepen mensen te behouden en uit te breiden. Daarnaast willen anti-racisten en feministen, en zeker die van radicale huize, alle machtsverhoudingen tussen mensen opheffen. Nationalisten willen echter juist de machtsverhoudingen binnen "het eigen volk" bestendigen. Met andere woorden: in het rijtje feminisme en anti-racisme hoort ook anti-nationalisme thuis, en niet nationalisme zoals de IS wel lijkt te denken.

De vrijage van de IS en de AEL wordt niet door iedereen gewaardeerd. In meer anarchistische kringen moeten velen gelukkig niet veel hebben van nationalisme. Kritiek kwam er bijvoorbeeld van David van het Leidse Eurodusnie. In een open brief 7 aan de IS schrijft hij: "Het mag wat achterhaald klinken, maar ik wijs nationalisme af en zie religie hooguit als een persoonlijke hobby, die mensen maar voor zich moeten houden." Hij verbaast zich erover dat de IS wil verbreden met een groep die voornamelijk zionisme wil bestrijden. "Dat kapitalisme een probleem is, kom ik in de open brief van de AEL niet tegen (het wordt niet eens benoemd)", aldus David. Maar kapitalisme is meer dan "het boze Amerika", schrijft hij. "Ook in Europa en de Arabische landen zijn er mensen en bevolkingsgroepen die profiteren van het kapitalisme, of die er het slachtoffer van zijn." Tot op heden heeft David nog geen reactie ontvangen van de IS of de AEL. Wel stuurde de IS op 9 januari nog de slotverklaring rond van een conferentie in Caïro waarin onder meer staat: "Solidariteit met Irak en Palestina maakt onderdeel uit van de internationalistische strijd tegen de neo-liberale globalisering."

Met het oog op de verkiezingen in 2003 wordt in België inmiddels zelfs gewerkt aan een gezamenlijke kieslijst van de AEL, de stalinistische PvdA, de trotskistische SAP, anti-globalisten en milieu-activisten. In een onderhandelingsverslag constateerde de SAP onder meer dat de AEL het hele Palestijnse verzet steunt, inclusief de moslimfundamentalistische Hamas en Jihad. Ook op andere gebieden bleken er grote meningsverschillen zijn. En hoewel men de standpunten van AEL-leider Abou Jahjah "reactionair" acht, zei de SAP de gesprekken toch voort te willen zetten.8

Palestijnensjaals

Na 11 september 2001 lijkt Palestina meer en meer het verenigende thema te worden voor de "anti-globaliseringsbeweging". Kennelijk kan vooral kritiek op Israël de vele verschillende politieke stromingen die de "anti-globaliseringsbeweging" in Europa rijk is bij elkaar brengen. Naast "de globalisering" wordt tegenwoordig "het zionisme" als het grootste probleem gezien, en zijn Palestijnse vlaggen en sjaals tot een handelsmerk van de beweging geworden. In Italië, het land waar de anti-globaliseringsbeweging misschien wel het grootst en verst ontwikkeld is, lijkt bij de massale demonstraties van de afgelopen tijd de situatie in Palestina tot referentiepunt geworden. Veel activisten spreken van "een wereldwijde intifada tegen de globalisering" en vaak roept men: "Wij zijn allen Palestijnen". Af en toe lijkt het alsof de beweging in Italië minder moeite heeft met de extreem-rechtse regering in eigen land, dan met Sharon een paar duizend kilometer verderop.

"Heeft de Israëlische politiek zich geglobaliseerd?", vroeg de vooraanstaande anti-globaliseringsactiviste en Europees Parlementslid Luisa Morgantini van de Rifondazione Comunista zich in de zomer van 2001 af.9 Ze doelde op de versperringen die in het centrum van Genua opgericht waren om demonstranten van de anti-globaliseringsbeweging weg te houden van de G8-conferentie. Volgens haar had Sharon bij een recent bezoek aan Italië de Italiaanse politie zulke ideeën aan de hand gedaan. Ook de strenge Italiaanse grensbewaking tegen vluchtelingen zou het resultaat zijn van "de globaliseringspolitiek" van Sharon.

Israël-boycot

Toonaangevende Italiaanse anti-globaliseringsorganisaties zoals Ya Basta riepen op 1 maart 2002 een boycot uit van Israëlische producten. Ook minder radicale organisaties zoals ATTAC en de vakbonden doen mee aan de strijd tegen Israël. Acht dagen later demonstreerden in Rome 100.000 anti-globaliseringsactivisten "ter ondersteuning van de intifada". De demonstranten scandeerden dat "de nieuwe Hitler" Sharon moest stoppen met "de volkerenmoord op de Palestijnen". Toen de demonstratie om een joodse wijk werd heengeleid werd er heel wat af gescholden op "de joden". Anti-zionisme brengt haast onvermijdelijk antisemitisme met zich mee.10

Ook in november 2002 tijdens de grote anti-globaliseringsconferentie European Social Forum (ESF) in Florence stond Palestina weer regelmatig centraal. De echtgenote van een gevangen chef van de ultra-nationalistische Fatah-beweging werd als een heldin onthaald op een speciale Palestina-bijeenkomst. Daar werd ook gezegd dat het lijden van "het Palestijnse volk" het "ergste uit de geschiedenis van de mensheid is".11 Bij de bijbehorende anti-oorlogdemonstratie met naar schatting een miljoen deelnemers ging de aandacht ook weer nadrukkelijk uit naar "de Palestijnen". Veel demonstranten keerden zich tegen het bestaansrecht van Israël en niet alleen de aanwezige moslims riepen Allah aan: "Weg met Sharon, man van de oorlog, intifada, insjallah".12

Synagoge

Zelfs de anti-racistische tak van de "anti-globaliseringsbeweging" blijft helaas niet verschoond van antisemitische 'incidenten'. Bij een demonstratie tijdens het internationale grenskamp in Straatsburg in de zomer van 2002 vielen demonstranten een synagoge aan onder het roepen van "Dat zijn de nazi's!". De schade bleef beperkt doordat zo'n 30 collega-activisten het joodse symbool beschermden. Tijdens een workshop over Palestina was er geen enkele kritiek op de moslimfundamentalistische zelfmoordaanslagen op willekeurige Israëliërs. Ook werd een Franse vertaalster bespuugd omdat ze te weinig Israël-vijandig zou vertalen.

Waar komt toch die behoefte vandaan van de anti-globaliseringsactivisten om zich te identificeren met "de Palestijnen", met een "volk"? We leven in een wereld vol oorlogen, burgeroorlogen, dictaturen en bezettingen, vanwaar dan die obsessie met juist Israël? Waarom maken deze inwoners van de wereldmacht EU voortdurend Israël en de VS tot "imperialistische hoofdvijanden"? En waarom stelt men niet gewoon de sociale en politieke strijd in Europa zelf centraal? Een aantal prangende vragen die de activisten van de "anti-globaliseringsbeweging" eens voor zichzelf zouden moeten beantwoorden.

Bron: http://www.doorbraak.eu/gebladerte/10896f57.htm