Regering Michel regeert zoals Di Rupo

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Resultaat: een schuldenberg van hier tot op de maan???
Inderdaad teken van een enorme zekerheid, nl dat de bevolking aan handen en voeten gebonden leeft aan het établissement, dat zich zo schromelijk kan blijven tegoed doen aan de horigheid van diezelfde bevolking...

Aha ! het établissement
Lang geleden dat je ons daar nog eens over hebt onderhouden.
Ga je er nu de naam van onthullen ?

[stuyckp]

Oorspronkelijk geplaatst door Another Jack

Alleen autisten geloven dat het land met een paar handtekeningen, een perscoferentie en een receptie achteraf zal gesplitst worden.

En alleen Belgicisten overdrijven de mate van onzekerheid dat die splitsing met zich mee zou brengen.

[vrijzinnige]

Oorspronkelijk geplaatst door stuyckp

En alleen Belgicisten overdrijven de mate van onzekerheid dat die splitsing met zich mee zou brengen.

Is het OVV dan plots een Belgicistische organisatie geworden ?

Erik Faucompret

De Tijd - 10 augustus 2010
We wensen allemaal dat Bart De Wever (N-VA), de winnaar van de verkiezingen aan Vlaamse zijde, slaagt in de onderhandelingen om een regering op de been te brengen. Maar stel nu even dat ze mislukken omdat de Vlamingen onverkort vasthouden aan het territorialiteitsbeginsel, terwijl de Franstaligen het personaliteitsbeginsel verdedigen. In die omstandigheden is een eenzijdige uitroeping van de Vlaamse onafhankelijkheid en een afscheiding van België niet langer fictie. Wat zijn daarvan de volkenrechtelijke gevolgen?

Volkenrechtelijk moet een staat voldoen aan drie criteria: er moet een volk zijn, een grondgebied en een regering die daarover gezag uitoefent. Vlaanderen voldoet moeiteloos aan die criteria. Soms voegt men een vierde criterium toe: een staat moet kunnen deelnemen aan de internationale betrekkingen. Een voldoende aantal landen moet de nieuwe staat erkennen opdat die kan worden beschouwd als volwaardig lid van de internationale samenleving.

Maar over dat criterium heerst onenigheid: men kan de deelname aan de internationale samenleving ook veeleer beschouwen als een gevolg van diplomatieke erkenning dan als een voorwaarde. Of een staat een andere staat diplomatiek erkent, is veel meer een politieke dan een volkenrechtelijke kwestie. Staten worden meestal diplomatiek erkend na een oorlog: dan hebben ze hun waarde blijkbaar bewezen. In de 19de eeuw ontstonden vooral staten in West-Europa (België, Duitsland, Italië), de Balkan (Servië, Bulgarije, Montenegro, Roemenië) en in Latijns-Amerika. Na de Eerste Wereldoorlog zagen nieuwe staten het daglicht als gevolg van de ontbinding van Oostenrijk-Hongarije en het Ottomaanse Rijk. Na de Tweede Wereldoorlog ontstonden veel nieuwe staten in Azië en Afrika als gevolg van de dekolonisatie. Na de Koude Oorlog kwamen nieuwe staten tot stand op het territorium van de vroegere Sovjet-Unie, Joegoslavië en Tsjechoslowakije.

Die nieuwe staten werden vrijwel automatisch diplomatiek erkend door alle bestaande staten. Dat gold zowel voor kolonies die onafhankelijk werden van een moederland als voor staten die voortkwamen uit landen die uit elkaar vielen, de zogenaamde "dismembratio". De internationale gemeenschap staat echter vrij negatief tegenover gebieden die zich eenzijdig afscheuren van een staat, zelfs al voldoen die gebieden aan de criteria. Geen enkele staat erkende de thuislanden van Zuid-Afrika, Rhodesië in 1965 of Biafra in 1967. Bangladesh in 1971 was de grote uitzondering, maar daar golden speciale omstandigheden.

Soms is de internationale gemeenschap verdeeld. Taiwan wordt erkend door 25 staten. Palestina wordt alleen erkend door de Arabische wereld. De Arabische Democratische republiek Sahara wordt erkend door een veertigtal (meestal Afrikaanse) staten. De Noord-Turkse Republiek van Cyprus wordt alleen erkend door Turkije. Kosovo wordt erkend door een zestigtal staten. Zuid-Ossetië en Abchazië worden erkend door drie landen.

Een staat die niet erkend wordt, bestaat de facto, maar aan zijn bestaan zijn geen volkenrechtelijke gevolgen verbonden. Die staat kan bijvoorbeeld geen diplomatieke betrekkingen aanknopen, kan geen verdragen sluiten, kan geen eigendom verwerven in het buitenland, kan geen internationaal rechtsgeding aanspannen, kan geen diplomatiek beschermrecht uitoefenen ten gunste van zijn burgers.

Maar het ergst van al is dat zo'n staat (wellicht) niet kan toetreden tot internationale organisaties. Vandaag stellen staten slechts iets voor in de internationale samenleving als ze behoren tot grotere verbanden. Ze hebben internationale organisaties nodig om sociaal, economisch, cultureel en politiek te kunnen overleven. Dankzij buitenlandse handel, investeringen en hulp kunnen ze welvaart voor hun bevolking creëren. In de meeste internationale organisaties moet in het orgaan waarin alle lidstaten zijn vertegenwoordigd de meerderheid van de leden akkoord gaan met de kandidatuur van een land, opdat het tot de organisatie kan toetreden.

Een land dat via eenzijdige afscheiding tot stand is gekomen en niet wordt erkend, zal moeilijk kunnen toetreden tot de Verenigde Naties, want daarvoor is het positief advies van de Veiligheidsraad nodig en een meerderheid van de leden in de Algemene Vergadering. Ook het lidmaatschap van de gespecialiseerde organisaties van de VN (Internationale Arbeidsorganisatie, Wereldgezondheidsorganisatie, Voedsel- en Landbouworganisatie,...) ligt wellicht buiten bereik, omdat de helft plus één van het aantal stemmen in de Vergadering vereist is. Dat zijn belangrijke internationale organisaties, want zij regelen onder meer het internationaal vliegverkeer, de internationale telecommunicatie en het internationaal postverkeer.

Unanimiteit

Ook toetreding tot de Raad van Europa is niet vanzelfsprekend: daar is een tweederde meerderheid nodig in het Comité van Ministers. Lidmaatschap van de NAVO en de Europese Unie is nog moeilijker, want daar is unanimiteit vereist. Om lid te worden van de Europese Unie moet een land voldoen aan de criteria van Kopenhagen.

Wat de economische criteria betreft, rijzen er voor Vlaanderen wellicht weinig problemen. Maar er zijn ook andere criteria: bescherming van minderheden en goede relaties met de buurlanden, om er maar twee te noemen. In het geval van Kosovo weigeren bijvoorbeeld vijf EU-landen de nieuwe staat te erkennen: Spanje, Griekenland, Cyprus, Roemenië en Slowakije. Ze vrezen namelijk het precedent: ze hebben zelf te kampen met secessie (Noord-Cyprus, Baskenland, Catalonië, Transdjestrië). Daarom is het lidmaatschap van de Europese Unie buiten bereik voor Kosovo.

Als Vlaanderen dus onafhankelijk wil worden, is het van levensbelang dat dat gebeurt via "dismembratio", en niet via eenzijdige afscheiding. In het laatste geval blijft België (of wat daarvan overblijft) lid van internationale organisaties. In het eerste geval ontstaan er twee nieuwe staten - Vlaanderen en Wallonië - die elk diplomatiek moeten worden erkend en het lidmaatschap van internationale organisaties moeten aanvragen. De nieuwe staten die ontstonden op het gebied van de voormalige Sovjet-Unie, Joegoslavië en Tsjechoslowakije hebben die procedure gevolgd en zijn vrij vlot diplomatiek erkend door andere staten en lid geworden van alle belangrijke internationale organisaties. Een land als Kosovo slaagt daar niet in omdat Servië de onafhankelijkheid van dat gebiedsdeel niet erkent en twee derde van de VN-lidstaten Servië daarin steunen.

Om zo'n scenario te vermijden zal Vlaanderen dus met de Franstaligen onderhandelingen moeten voeren over onder meer Brussel, rechten van minderheden en afbakening van grenzen. Het is in het belang van een eventuele onafhankelijke republiek Vlaanderen dat die met succes worden bekroond. In ruil voor onafhankelijkheid moet een staat concessies doen. In het andere geval dreigt collectieve verarming.


Erik Faucompret is hoogleraar internationale betrekkingen en internationaal recht aan de Universiteit Antwerpen.
Stelt dat een staat in ruil voor onafhankelijkheid concessies moet doen. Anders dreigt collectieve verarming.

http://ovv.be/page.php?ID=3790

[stuyckp]

Oorspronkelijk geplaatst door vrijzinnige

Is het OVV dan plots een Belgicistische organisatie geworden ?

Erik Faucompret

De Tijd - 10 augustus 2010
We wensen allemaal dat Bart De Wever (N-VA), de winnaar van de verkiezingen aan Vlaamse zijde, slaagt in de onderhandelingen om een regering op de been te brengen. Maar stel nu even dat ze mislukken omdat de Vlamingen onverkort vasthouden aan het territorialiteitsbeginsel, terwijl de Franstaligen het personaliteitsbeginsel verdedigen. In die omstandigheden is een eenzijdige uitroeping van de Vlaamse onafhankelijkheid en een afscheiding van België niet langer fictie. Wat zijn daarvan de volkenrechtelijke gevolgen?

Volkenrechtelijk moet een staat voldoen aan drie criteria: er moet een volk zijn, een grondgebied en een regering die daarover gezag uitoefent. Vlaanderen voldoet moeiteloos aan die criteria. Soms voegt men een vierde criterium toe: een staat moet kunnen deelnemen aan de internationale betrekkingen. Een voldoende aantal landen moet de nieuwe staat erkennen opdat die kan worden beschouwd als volwaardig lid van de internationale samenleving.

Maar over dat criterium heerst onenigheid: men kan de deelname aan de internationale samenleving ook veeleer beschouwen als een gevolg van diplomatieke erkenning dan als een voorwaarde. Of een staat een andere staat diplomatiek erkent, is veel meer een politieke dan een volkenrechtelijke kwestie. Staten worden meestal diplomatiek erkend na een oorlog: dan hebben ze hun waarde blijkbaar bewezen. In de 19de eeuw ontstonden vooral staten in West-Europa (België, Duitsland, Italië), de Balkan (Servië, Bulgarije, Montenegro, Roemenië) en in Latijns-Amerika. Na de Eerste Wereldoorlog zagen nieuwe staten het daglicht als gevolg van de ontbinding van Oostenrijk-Hongarije en het Ottomaanse Rijk. Na de Tweede Wereldoorlog ontstonden veel nieuwe staten in Azië en Afrika als gevolg van de dekolonisatie. Na de Koude Oorlog kwamen nieuwe staten tot stand op het territorium van de vroegere Sovjet-Unie, Joegoslavië en Tsjechoslowakije.

Die nieuwe staten werden vrijwel automatisch diplomatiek erkend door alle bestaande staten. Dat gold zowel voor kolonies die onafhankelijk werden van een moederland als voor staten die voortkwamen uit landen die uit elkaar vielen, de zogenaamde "dismembratio". De internationale gemeenschap staat echter vrij negatief tegenover gebieden die zich eenzijdig afscheuren van een staat, zelfs al voldoen die gebieden aan de criteria. Geen enkele staat erkende de thuislanden van Zuid-Afrika, Rhodesië in 1965 of Biafra in 1967. Bangladesh in 1971 was de grote uitzondering, maar daar golden speciale omstandigheden.

Soms is de internationale gemeenschap verdeeld. Taiwan wordt erkend door 25 staten. Palestina wordt alleen erkend door de Arabische wereld. De Arabische Democratische republiek Sahara wordt erkend door een veertigtal (meestal Afrikaanse) staten. De Noord-Turkse Republiek van Cyprus wordt alleen erkend door Turkije. Kosovo wordt erkend door een zestigtal staten. Zuid-Ossetië en Abchazië worden erkend door drie landen.

Een staat die niet erkend wordt, bestaat de facto, maar aan zijn bestaan zijn geen volkenrechtelijke gevolgen verbonden. Die staat kan bijvoorbeeld geen diplomatieke betrekkingen aanknopen, kan geen verdragen sluiten, kan geen eigendom verwerven in het buitenland, kan geen internationaal rechtsgeding aanspannen, kan geen diplomatiek beschermrecht uitoefenen ten gunste van zijn burgers.

Maar het ergst van al is dat zo'n staat (wellicht) niet kan toetreden tot internationale organisaties. Vandaag stellen staten slechts iets voor in de internationale samenleving als ze behoren tot grotere verbanden. Ze hebben internationale organisaties nodig om sociaal, economisch, cultureel en politiek te kunnen overleven. Dankzij buitenlandse handel, investeringen en hulp kunnen ze welvaart voor hun bevolking creëren. In de meeste internationale organisaties moet in het orgaan waarin alle lidstaten zijn vertegenwoordigd de meerderheid van de leden akkoord gaan met de kandidatuur van een land, opdat het tot de organisatie kan toetreden.

Een land dat via eenzijdige afscheiding tot stand is gekomen en niet wordt erkend, zal moeilijk kunnen toetreden tot de Verenigde Naties, want daarvoor is het positief advies van de Veiligheidsraad nodig en een meerderheid van de leden in de Algemene Vergadering. Ook het lidmaatschap van de gespecialiseerde organisaties van de VN (Internationale Arbeidsorganisatie, Wereldgezondheidsorganisatie, Voedsel- en Landbouworganisatie,...) ligt wellicht buiten bereik, omdat de helft plus één van het aantal stemmen in de Vergadering vereist is. Dat zijn belangrijke internationale organisaties, want zij regelen onder meer het internationaal vliegverkeer, de internationale telecommunicatie en het internationaal postverkeer.

Unanimiteit

Ook toetreding tot de Raad van Europa is niet vanzelfsprekend: daar is een tweederde meerderheid nodig in het Comité van Ministers. Lidmaatschap van de NAVO en de Europese Unie is nog moeilijker, want daar is unanimiteit vereist. Om lid te worden van de Europese Unie moet een land voldoen aan de criteria van Kopenhagen.

Wat de economische criteria betreft, rijzen er voor Vlaanderen wellicht weinig problemen. Maar er zijn ook andere criteria: bescherming van minderheden en goede relaties met de buurlanden, om er maar twee te noemen. In het geval van Kosovo weigeren bijvoorbeeld vijf EU-landen de nieuwe staat te erkennen: Spanje, Griekenland, Cyprus, Roemenië en Slowakije. Ze vrezen namelijk het precedent: ze hebben zelf te kampen met secessie (Noord-Cyprus, Baskenland, Catalonië, Transdjestrië). Daarom is het lidmaatschap van de Europese Unie buiten bereik voor Kosovo.

Als Vlaanderen dus onafhankelijk wil worden, is het van levensbelang dat dat gebeurt via "dismembratio", en niet via eenzijdige afscheiding. In het laatste geval blijft België (of wat daarvan overblijft) lid van internationale organisaties. In het eerste geval ontstaan er twee nieuwe staten - Vlaanderen en Wallonië - die elk diplomatiek moeten worden erkend en het lidmaatschap van internationale organisaties moeten aanvragen. De nieuwe staten die ontstonden op het gebied van de voormalige Sovjet-Unie, Joegoslavië en Tsjechoslowakije hebben die procedure gevolgd en zijn vrij vlot diplomatiek erkend door andere staten en lid geworden van alle belangrijke internationale organisaties. Een land als Kosovo slaagt daar niet in omdat Servië de onafhankelijkheid van dat gebiedsdeel niet erkent en twee derde van de VN-lidstaten Servië daarin steunen.

Om zo'n scenario te vermijden zal Vlaanderen dus met de Franstaligen onderhandelingen moeten voeren over onder meer Brussel, rechten van minderheden en afbakening van grenzen. Het is in het belang van een eventuele onafhankelijke republiek Vlaanderen dat die met succes worden bekroond. In ruil voor onafhankelijkheid moet een staat concessies doen. In het andere geval dreigt collectieve verarming.


Erik Faucompret is hoogleraar internationale betrekkingen en internationaal recht aan de Universiteit Antwerpen.
Stelt dat een staat in ruil voor onafhankelijkheid concessies moet doen. Anders dreigt collectieve verarming.

http://ovv.be/page.php?ID=3790

Het hele relaas begint met stel nu even dat. Dat maakt het geheel volledig voorwaardelijke wijs. Die onafhankelijkheid wordt niet eenzijdig afgekondigd maar onderhandeld.

[vrijzinnige]

Oorspronkelijk geplaatst door stuyckp

Het hele relaas begint met stel nu even dat. Dat maakt het geheel volledig voorwaardelijke wijs. Die onafhankelijkheid wordt niet eenzijdig afgekondigd maar onderhandeld.

En WIE gaat daarover onderhandelen ?

[Freddie]

Oorspronkelijk geplaatst door vrijzinnige

De vraag is en blijft: WAAR gaat Theo Francken het geld halen ?
Want uit cijfers van 2006-2007 blijkt dat een repatriëring gemiddeld 1750 euro / persoon kost.[[/url]

Ik zette die te repatriëren mensen gewoon af voor de deur van hun consulaat/ambassade.

[lupus]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Laten we ze liever linkiewinkies noemen, want je hebt gelijk, met socialisme heeft die groep niets meer te maken; ze misbruiken enkel hun naam...

En de rechtsiedrekkies zijn zo trots op wat de N-VA reeds gerealiseerd heeft.
Vandaag moesten ze nog bij K3 te leen gaan om iets te vertellen in het parlement.

[vrijzinnige]

Oorspronkelijk geplaatst door lupus

En de rechtsiedrekkies zijn zo trots op wat de N-VA reeds gerealiseerd heeft.
Vandaag moesten ze nog bij K3 te leen gaan om iets te vertellen in het parlement.

Oh neen, dat klopt niet, want de minister president in "eigen persoon" verklaarde het volgende:

"Elke euro die we nu niet uitgeven in het dossier van de vluchtelingencrisis zullen we later driedubbel zullen moeten betalen. We zetten nu alles in om mensen te integreren, onderwijs te verschaffen en naar werk toe te leiden. Als we nu niet handelen, betalen we daar later een grotere prijs voor." Dat verklaarde Vlaams minister-president Geert Bourgeois vandaag aan het slot van het debat over de Septemberverklaring in het Vlaams Parlement. De minister-president rekent er ook op dat de middelen voor de vluchtelingscrisis buiten de begroting kunnen gehouden worden, ondanks de afwijzende houding van de Europese Commissie. "We hopen dat dat wel kan en hebben daar argumenten voor."

http://www.demorgen.be/binnenland/-e...alen-a2473833/

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door stuyckp

Het hele relaas begint met stel nu even dat. Dat maakt het geheel volledig voorwaardelijke wijs. Die onafhankelijkheid wordt niet eenzijdig afgekondigd maar onderhandeld.

Aan wie moet het Vlaamse volk de toestemming vragen?

[stuyckp]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Aan wie moet het Vlaamse volk de toestemming vragen?

Als de molensteen rond onze nek zwaar genoeg is gaan we het zo krijgen van de franstaligen. De vergrijzing in Vlaanderen is groter dan in Wallonie. Als de transferts ooit omkeren, dan zijn we de dag erna onafhankelijk.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door lupus

En de rechtsiedrekkies zijn zo trots op wat de N-VA reeds gerealiseerd heeft.
Vandaag moesten ze nog bij K3 te leen gaan om iets te vertellen in het parlement.

Inderdaad de linkiewinkies hun schuldenberg verdwijnt niet vanzelf en blijft de hele bevolking nog vele geslachten achtervolgen en de rechtsiedrekkies, zeker die van vroeger hebben niets om fier over te zijn want ze hebben zich compleet laten inpakken door de linkiewinkies...
En bij al dat ingepakt was NVa niet aanwezig...

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door vrijzinnige

Oh neen, dat klopt niet, want de minister president in "eigen persoon" verklaarde het volgende:

"Elke euro die we nu niet uitgeven in het dossier van de vluchtelingencrisis zullen we later driedubbel zullen moeten betalen. We zetten nu alles in om mensen te integreren, onderwijs te verschaffen en naar werk toe te leiden. Als we nu niet handelen, betalen we daar later een grotere prijs voor." Dat verklaarde Vlaams minister-president Geert Bourgeois vandaag aan het slot van het debat over de Septemberverklaring in het Vlaams Parlement. De minister-president rekent er ook op dat de middelen voor de vluchtelingscrisis buiten de begroting kunnen gehouden worden, ondanks de afwijzende houding van de Europese Commissie. "We hopen dat dat wel kan en hebben daar argumenten voor."

http://www.demorgen.be/binnenland/-e...alen-a2473833/

Hij heeft inderdaad de keuze tussen onmiddellijk toe te geven dat ze Vlaanderen totaal van de kaart gespeeld hebben of zoals la Belgique al altijd gedaan heeft verder en verder schulden maken en afschuiven op morgen...

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door stuyckp

Als de molensteen rond onze nek zwaar genoeg is gaan we het zo krijgen van de franstaligen. De vergrijzing in Vlaanderen is groter dan in Wallonie. Als de transferts ooit omkeren, dan zijn we de dag erna onafhankelijk.

2

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door stuyckp

Als de molensteen rond onze nek zwaar genoeg is gaan we het zo krijgen van de franstaligen. De vergrijzing in Vlaanderen is groter dan in Wallonie. Als de transferts ooit omkeren, dan zijn we de dag erna onafhankelijk.

Onafhankelijkheid is niet iets dat je krijgt van 'de Franstaligen' - waarmee je dan de Walen bedoelt denk ik.

[vrijzinnige]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Inderdaad de linkiewinkies hun schuldenberg verdwijnt niet vanzelf en blijft de hele bevolking nog vele geslachten achtervolgen en de rechtsiedrekkies, zeker die van vroeger hebben niets om fier over te zijn want ze hebben zich compleet laten inpakken door de linkiewinkies...
En bij al dat ingepakt was NVa niet aanwezig...

De NVA doet het anders ook niet slecht na een jaartje Dewever 1

22-7-2015
De staatsschuld van alle eurolanden bij elkaar is in het eerste kwartaal sterker gegroeid dan de economie, en kwam uit op 92,9 procent van het bruto binnenlands product (bbp). Dat is 0,9 procentpunt meer dan eind vorig jaar, meldde statistiekbureau Eurostat. België kende de sterkste toename van de staatsschuld, met 4,5 procent tot een forse 111,0 procent van het bbp (447,8 miljard euro).

http://www.hln.be/hln/nl/960/Buitenl...rolanden.dhtml

[Rahowa]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

De groenen en de sossen hebben mij in ieder geval minder gepluimd dan de rechtsen.

En ik werk en ik verdien bovenmodaal.

De groenen en de sossen hebben mij in ieder geval minder gepluimd dan de rechtsen.Ik werk en verdien ondermodaal.

[Another Jack]

Oorspronkelijk geplaatst door Rahowa;7841404[B

]De groenen en de sossen hebben mij in ieder geval minder gepluimd dan de rechtsen

Oorspronkelijk geplaatst door Rahowa;7841404[B

.[/b]Ik werk en verdien ondermodaal.

Mij eigenlijk ook, om dan nog vast te stellen dat we blijven in het rood gaan...

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door Rahowa

De groenen en de sossen hebben mij in ieder geval minder gepluimd dan de rechtsen.Ik werk en verdien ondermodaal.

Kortom, stemmen voor de bende van VOKA is een recept voor burgerlijke armoede en weelde voor enkelingen.

[vrijzinnige]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Kortom, stemmen voor de bende van VOKA is een recept voor burgerlijke armoede en weelde voor enkelingen.

Hier geef ik je een bevestiging
30-9-2015
Volgens aftredend Voka-voorzitter Michel Delbaere heeft CD&V de voorbije regeerperiode iets te veel moeite gestoken in het plezieren van haar zuilen. Een naar zijn mening totaal overbodige bezigheid trouwens, want "met de verkiezingen in het vooruitzicht, zullen de vakbonden toch met niets te paaien zijn", zo zegt hij aan De Tijd.
In een interview met De Tijd van morgen blikt Michel Delbaere tevreden terug op zijn driejarig mandaat als voorzitter van VOKA. "Acht van onze tien federale en veertien van de zeventien Vlaamse aanbevelingen vonden hun weg naar de regeerakkoorden", zegt hij. "In universiteitstermen is dat een grote onderscheiding."


http://www.hln.be/hln/nl/942/Economi...oeg-zijn.dhtml

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Aan wie moet het Vlaamse volk de toestemming vragen?

Vraag het eens aan de parlementair op wie je stemde voor de kamer. Die zal je de spelregels wellicht kunnen verduidelijken.