Wat gedaan tegen het neoliberalisme?

[AdrianHealey]

Jezus, wat een onzin hier.

[Fredschot]

[quote=Andy;4038690]Wees gerust, in de masteropleiding gesch die ik heb gehad, zat dat er lang niet ingebakken. Verschillende proffen wezen op het bestaan van verschillende economische systemen naast de vrije markt (the economy of the gift, de plundereconomie, etc.).

En maakten die proffen dan een onderscheid tussen "vrije markt" en "kapitalisme"? of konden ze argumenteren dat dat alletwee hetzelfde is?

"Markt" (laat die vrij er efkes af want dat kan ook alles en niks betekenen) is toch maar een toewijzingssysteem om wat er geproduceerd wordt uiteindelijk bij de verbruikers te brengen? terwijl "kapitalisme" ook iets zegt over wie het bezit heeft van productiemiddelen?

En wat is "economy of the gift"?

[Andy]

Kapitalisme is een term die ik enkel heb weten gebruiken om een samenleving aan te duiden waar kapitalisten een dominante positie bezitten. Sommigen zien dit reeds gebeuren in de Middeleeuwen, anderen plaatsen het kapitalisme veel later (zeventiende tot zelfs negentiende eeuw). Onder kapitalist werd dan meestal verstaan: iemand die kapitaal accumuleerde, zoals de koopman-ondernemer, handelaar of industrieel. Kapitaalaccumulatie lijkt me enkel mogelijk in een markt-situatie.

De term (vrije) markt slaagt op een totaal ander gegeven: namelijk de manier waarop een prijs tot stand komt. Een markt vertrekt van verschillende assumpties, zoals:
(1)als je iets geeft, verwacht je iets terug
(2)datgene wat je geeft of krijgt, kan gemeten worden op een continue wijze
(3)je verwacht ongeveer evenveel terug te krijgen als je gegeven hebt.

In de praktijk is vaak niet aan die veronderstellingen voldaan. (1) Als ik in het buitenland de weg ga vragen aan iemand, dan zal die man mij vermoedelijk de weg wijzen. Hij helpt mij, terwijl hij niet verwacht er ooit iets voor terug te krijgen. Ik ben immers maar een toerist en zie hem wellicht nooit meer terug. (2) Als ik je een orgaan (bvb nier) cadeau geef waarmee ik je leven red, dan zou het erg ongepast zijn moest jij de omvang van dat cadeau uitdrukken in het geld dat je nodig zou hebben om zo'n nier op de zwarte markt te kopen. (3) Aangezien je de prijs van de meeste giften niet in geld kan uitdrukken (hoeveel kost aandacht? affectie? trouw? seks van je vrouw?), kan je onmogelijk hard maken dat je evenveel verwacht terug te krijgen als je gegeven hebt. Vaak gaat het om een bijna ritueel geven en ontvangen van iets.

Over de 'economy of the gift', een redelijk goede inleiding vind je hier.

[Lysander]

Oorspronkelijk geplaatst door Andy

De term (vrije) markt slaagt op een totaal ander gegeven: namelijk de manier waarop een prijs tot stand komt. Een markt vertrekt van verschillende assumpties, zoals:
(1)als je iets geeft, verwacht je iets terug
(2)datgene wat je geeft of krijgt, kan gemeten worden op een continue wijze
(3)je verwacht ongeveer evenveel terug te krijgen als je gegeven hebt.

Dat vind ik toch wel een gekke manier van naar de vrije markt te kijken. De enige voorwaarde voor een vrije markt is dat de deelnemers vrij zijn om deel te nemen of niet. Vrijheid hier gedefinieerd als het ontbreken van fysieke dwang. Vanaf het moment 2 personen vrijwillig iets overeenkomen heb je een vrije markt.

Dat sluit niet uit dat er giften gegeven worden. Als ik vrijwillig kies om iemand een gift te geven, en die andere kiest ervoor mijn gift te ontvangen, dan is dit nog altijd volgens de principes van een vrije markt.

Het maakt niet uit of de waardering van een bepaald goed nu continu is of niet. Ik kan iemand een nier geven, zonder daar iets voor terug te vragen. Dat is volgens de vrije markt. Ik kan ook pas een nier geven als de andere mij een bepaald bedrag in geld geeft. Het maakt niet uit of die andere mij daar een precieze geldhoeveelheid voor geeft, het enige wat van belang is dat ik die geldhoeveelheid voldoende acht zodat ik die nier vrijwillig geef.

Het is ook niet van belang dat ik exact terugkrijg wat ik gaf. Als ik enkel wil vergoed worden voor mijn medische kosten die gepaard gaan met het afstaan van een nier maar voor de rest geen andere vergoeding vraag, dan is die transactie nog altijd volgens de principes van de vrije markt. Zelfs al is mijn nier meer waar dan dat. Het enige wat telt is wat ik er voor wil.

De waarde van mijn nier is trouwens verschillend voor mij dan voor degene die hem zal krijgen. Ik heb 2 goede nieren, en ik kan gezond verder leven met maar 1 nier. De enige waarde die ik verlies is het ongemak en het risico dat ik neem. Voor de ontvanger, die geen enkele goede nier heeft, is mijn nier van veel grotere waarde. Zonder nier gaat hij waarschijnlijk dood. Omdat voor hem zijn leven op het spel staat en ik slechts enkele ongemakken ervaar, is een transactie mogelijk die voor beide partijen voordelig is. En vermits de transactie voor beide voordelig is, komt zij vrijwillig tot stand en dus volgens de principes van de vrije markt.

[Fredschot]

Onder kapitalist werd dan meestal verstaan: iemand die kapitaal accumuleerde, zoals de koopman-ondernemer, handelaar of industrieel. Kapitaalaccumulatie lijkt me enkel mogelijk in een markt-situatie.

De term (vrije) markt slaagt op een totaal ander gegeven: namelijk de manier waarop een prijs tot stand komt. Een markt vertrekt van verschillende assumpties, zoals:
(1)als je iets geeft, verwacht je iets terug
(2)datgene wat je geeft of krijgt, kan gemeten worden op een continue wijze
(3)je verwacht ongeveer evenveel terug te krijgen als je gegeven hebt.


Je zegt eerst zelf dat een kapitalist de markt nodig heeft om kapitaal te kunnen accumuleren. Maar dan zal hij met verwachting nr. (3) niet ver geraken. Integendeel, de verwachting van een kapitalist is altijd er meer uit te halen dan hij er zelf insteekt, anders gezegd moet hij zien dat hij minder kosten maakt om zijn waren te produceren en naar de markt te brengen, dan de prijs die hij voor die waren zal krijgen van een koper.

[AdrianHealey]

[AdrianHealey]

De verwachting van iedereen die iets doet is dat hij meer verwacht dan dat hij er insteekt. Anders zou je die handeling niet stellen...

[Fredschot]

Over de 'economy of the gift', een redelijk goede inleiding vind je hier.[/quote]

Hieruit is duidelijk dat "economy of the gift" absoluut geen maatschappijvorm kan zijn zoals (primitief) communisme, slavenhoudersmaatschappij, feodalisme of kapitalisme

Het is in het beste geval een soort praktijk die zijdelings kan toegepast worden, maar die niks zegt over welk type samenleving je je als geheel bevindt.

Het artikel vermeldt bijvoorbeeld moderne gift-economieën als onderdeel van het familieleven: nogal logisch dat er binnen families (of huishoudens) dingen worden gegeven, of dat het binnenkomend budget eerst in een pot wordt gestoken en dan herverdeeld, want de huishoudens zijn per definitie de eenheid van consumptie in de moderne samenleving (terwijl ze niet de eenheid van inkomensverwerving zijn, want een het huishouden zal vaak kostwinners en niet-kostwinners tellen). Het is volgens mij dan ook verkeerd om "gift-economieën" als een aparte economische categorie te beschouwen.

Een andere mogelijkheid die misschien tot de categorie van "gift-economie" zouden kunnen leiden, zijn de praktijken van ruil bij primitief communistische samenlevingen, waarbij er al wel een arbeidsverdeling aan het ontstaan was, en waarbij de overschot van de ene zijn werk aan de andere werd gegeven en omgekeerd, zonder dat het daarvoor eerst een weegschaal moest passeren

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door DSC

Het verschil tussen mij en verschillende mensen hier is duidelijk: jullie zien het kapitalisme als een 'eng' economisch fenomeen, ik beschouw het als iets breeds: elk productiesysteem dat gebaseerd is op ongelijkheid is in se 'kapitalistisch' naar mijn terminologie, of je het nu feodalisme, slavernij of kapitalisme noemt: whats in a name?
De essentie van feodaliteit verschilt immers in NIETS van die van de stedelijke 'vroeg-kapitalistische' economie

Ook de SU was dus in zekere zin kapitalistisch, want de productie vloeide voort uit ongelijkheid op verschillende bestuurlijke niveaus en extra incentives voor bepaalde werkenden (bvb. stachanovisme).

Het vergt natuurlijk nogal veel van je om Het Kapitaal van Marx te lezen. Daar staat de ontwikkeling van de verschillende maatschappijvormen keurig uitgelegd. Het heeft te maken met de ontwikkeling van de productievormen. Het kenmerkende is dat de tegenstellingen tussen onderdrukten en onderdrukkers er altijd waren, maar dat de organisatievorm ervan als gevolg van de ontwikkeling van de productievormen veranderde.

Heel grofweg kan ik je wel op weg helpen (marxisten zullen me wel aanvallen op grove onzorgvuldigheden, maar soit).

In de antieke of slavenmaatschappij bestaat een zodanige productie dat de machtsverhouding tussen meester en slaaf gebaseerd is op eigendom van de een door de ander. De slaaf kan gekocht en verkocht worden. Maar de meester is ook verantwoordelijk voor de organisatie van de huisvesting en de voeding van slaaf. Sterft een slaaf, dan leidt de meester een verlies.

In de feodale maatschappij is de machtsverhouding tussen heer en horige gebaseerd op landeigendom. De heer is eigenaar van het land, maar is niet meer eigenaar van de horige. De horige moet werken op het land, maar een klein gedeelte van de opbrengst komt hem toe. Het is niet meer zuiver de wil van de meester die bepaalt hoeveel een slaaf krijgt, er bestaan bepaalde rechten. De heer verdedigt zijn land natuurlijk, en daarmee ook de horigen die onder hem vallen.

In de kapitalistische maatschappij is de machtsverhouding gebaseerd op geld (kapitaal). De werker verkoopt zijn arbeidskracht aan de kapitalist. De kapitalist heeft geen verplichtingen ten aanzien van de werkers qua levensonderhoud of huisvesting. De werker is 'vrij' om zijn arbeidskracht te verkopen. Er bestaan bepaalde rechten (contracten) voor de werker; er is weer minder willekeur dan in de feodale maatschappij. Verkoopt een werker zijn arbeidskracht goed, dan kan hij tot een zekere welstand geraken.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Het vergt natuurlijk nogal veel van je om Het Kapitaal van Marx te lezen. Daar staat de ontwikkeling van de verschillende maatschappijvormen keurig uitgelegd. Het heeft te maken met de ontwikkeling van de productievormen. Het kenmerkende is dat de tegenstellingen tussen onderdrukten en onderdrukkers er altijd waren, maar dat de organisatievorm ervan als gevolg van de ontwikkeling van de productievormen veranderde.

Heel grofweg kan ik je wel op weg helpen (marxisten zullen me wel aanvallen op grove onzorgvuldigheden, maar soit).

In de antieke of slavenmaatschappij bestaat een zodanige productie dat de machtsverhouding tussen meester en slaaf gebaseerd is op eigendom van de een door de ander. De slaaf kan gekocht en verkocht worden. Maar de meester is ook verantwoordelijk voor de organisatie van de huisvesting en de voeding van slaaf. Sterft een slaaf, dan leidt de meester een verlies.

In de feodale maatschappij is de machtsverhouding tussen heer en horige gebaseerd op landeigendom. De heer is eigenaar van het land, maar is niet meer eigenaar van de horige. De horige moet werken op het land, maar een klein gedeelte van de opbrengst komt hem toe. Het is niet meer zuiver de wil van de meester die bepaalt hoeveel een slaaf krijgt, er bestaan bepaalde rechten. De heer verdedigt zijn land natuurlijk, en daarmee ook de horigen die onder hem vallen.

In de kapitalistische maatschappij is de machtsverhouding gebaseerd op geld (kapitaal). De werker verkoopt zijn arbeidskracht aan de kapitalist. De kapitalist heeft geen verplichtingen ten aanzien van de werkers qua levensonderhoud of huisvesting. De werker is 'vrij' om zijn arbeidskracht te verkopen. Er bestaan bepaalde rechten (contracten) voor de werker; er is weer minder willekeur dan in de feodale maatschappij. Verkoopt een werker zijn arbeidskracht goed, dan kan hij tot een zekere welstand geraken.

Oorspronkelijk geplaatst door Mises

(1) The interpretation he [Marx] gives to Descartes is that he was living in an age when machines were introduced and, therefore, Descartes explained the animal as a machine; and (2) The interpretation that he gave to John Locke's inspiration — that it came from the fact that he was a representative of bourgeois class interests. Here are two incompatible explanations for the source of ideas. (p. 6)

Burn, bitches.

[Fredschot]

Oorspronkelijk geplaatst door Lysander

Een aantal voorbeelden die ik vond na een vijftal minuutjes googlen:
evolutie van het mediaan inkomen per huishouden in de vs in de laatste 50jaar: http://pewsocialtrends.org/assets/im...hold-incom.gif

reëelbbp per arbeider in de laatste 100jaar:
http://econ161.berkeley.edu/multimed...gifs/USLR3.GIF
Eerder een opwaartse trend in het inkomen per arbeider, dan een neerwaartse.

werkloosheid in de laatste 50 jaar: http://www.research.stlouisfed.org/f...ax_630_378.png
vergelijken met productiviteitstijgingen (technologische ontwikkeling dus) en reële lonen:
http://www.hrsdc.gc.ca/eng/cs/sp/hrs...s/graph3_e.gif

Tis maar wat willekeurige informatie die snel beschikbaar was. Tis mss geen sluitend bewijs, maar illustreert wel mijn punt. Als het u echt interesseert en ge wilt echte bewijzen zien moet ge u maar eens een boek economische ontwikkeling zoeken.

Die analyses over welke tegenstellingen in welke soort samenlevingsvormen ontstaan die heb ik niet uit mijn duim gezogen, die komen uit boeken over economische ontwikkeling....

Ik vind dat heel sterke redeneringen, maar als we ze nog eens met empirisch materiaal willen aantonen (of proberen ze te ontkrachten en tot een mogelijke conclusie komen dat het niet klopt...), dan hebben we wel degelijke statistieken nodig om er iets zinnig over bij te zeggen, zeker over het kapitalisme omdat daar het proces nog aan de gang is:

- aangezien het kapitalisme wereldomvattend is, dan moeten we cijfers hebben over de wereldbevolking (je vb. evolutie van mediaaninkomen per huishouden, daar kan je met Amerikaanse cijfers alleen niks doen, want je weet niet in welke mate de Verenigde Staten rijkdom hebben vergaard ten koste van andere gebieden ter wereld). Ik weet niet of die cijfers al ergens bestaan, of dat er eerst nog gigantische berekeningen moeten gemaakt worden en alles samengebracht, ook het totaal aantal werkuren enz. van de wereldbevolking in rekening gebracht

- bij bbp per arbeider (het zou eigenlijk altijd bmp of bwp moeten zijn) zou je altijd moeten zien wie er onder "arbeider" wordt beschouwd. Om een evolutie van de welvaart te meten is natuurlijk een bwp per inwoner beter (arbeider of niet)

- werkloosheid: zelfde: moet mondiaal gemeten worden, en accuraat (zoals nu worden er al vaak mensen uit de statistieken geschrapt die er vroeger wel in zaten)

- We moeten zien op welke momenten de wereldeconomie is beginnen krimpen, in relatie tot cijfers van werkgelegenheidsgraad

Volgens mij moet het dus technisch mogelijk zijn om met goed verzamelde gegevens te illustreren dat ook in het kapitalisme de inherente contradicties tot ontbinding moeten leiden... maar eigenlijk zou dat zelfs niet moeten, want briljante economisten hebben de verklaring ervoor al ontwikkeld, net zoals newton zijn wetmatigheden over de aantrekking niet rap meer zullen sneuvelen of anderzijds sterker worden door veel voorbeelden te gaan zoeken van appels die te lang aan hun boom blijven hangen of er te rap afvallen

[Lysander]

Zulk cijfermateriaal bestaat hoor: wereld inkomen, wereldarmoede, armoede in ontwikkelingslanden, ziektes, levensduur... de conclusiesdie je daar uit kan trekken zijn dezelfde als die uit amerikaanse data. Amerikaanse data zijn gewoon makkelijker op internet te vinden. Voor het kapitalisme leefde men in ontwikkelingslanden op het subsistence inkomen, dwz het inkomen dat net hoog genoeg is om niet van honger om te komen. Dus veel kunnen ze er niet op achteruit gaan.

[Andy]

Oorspronkelijk geplaatst door Lysander

Dat vind ik toch wel een gekke manier van naar de vrije markt te kijken.

De gift-economy is dan ook geen andere manier om naar de markt te kijken, het is een (verklarings)model voor de manier waarop economische transacties tot stand komen, net zoals de markt/het marktmodel.

Oorspronkelijk geplaatst door Lysander

De enige voorwaarde voor een vrije markt is dat de deelnemers vrij zijn om deel te nemen of niet. Vrijheid hier gedefinieerd als het ontbreken van fysieke dwang. Vanaf het moment 2 personen vrijwillig iets overeenkomen heb je een vrije markt.

Dat sluit niet uit dat er giften gegeven worden. Als ik vrijwillig kies om iemand een gift te geven, en die andere kiest ervoor mijn gift te ontvangen, dan is dit nog altijd volgens de principes van een vrije markt.

Stel dat ik een muntstuk in een wensput werp, in de hoop dat een of andere god mijn wens uitvoert. Je zou ook dit als een 'markt'-situatie kunnen behandelen. Ik 'koop' mij als het ware een wens voor een bepaald bedrag. Een of andere god wordt door mij 'betaald' om mijn wens (hopelijk) te vervullen. Het probleem met alles zomaar een markt noemen is dat de term markt inhoudsloos wordt. Er is bvb geen sprake van prijsvorming in mijn voorbeeld. (Gaat die God mijn wens sneller uitvoeren wanneer ik twee ipv een muntstukje offer?) Bovendien is die transactie maar mogelijk bij bepaalde putten, nl. die putten die symbolisch beladen zijn. Een muntstukje in een rioolputje gooien is iets heel anders dan een muntstukje in een wensput gooien. Dat heeft te maken met speficieke sociale codes, die een speciale status toekennen aan een wensput, en dit niet doen voor een rioolputje.

De bedoeling van die sociale wetenschappers die spreken over een gift-economy, is een model op poten te zetten dat zo goed mogelijk aansluit bij de realiteit van een specifieke transactie. Als ik een auto koop, dan kan het marktmodel gehanteerd worden. Als ik een muntje in een wensput gooi, dan is het marktmodel ontoereikend, en dan geraak je veel verder in je verklaring van zo'n 'transactie' met het gift-model.

Oorspronkelijk geplaatst door Lysander

Het maakt niet uit of de waardering van een bepaald goed nu continu is of niet. Ik kan iemand een nier geven, zonder daar iets voor terug te vragen. Dat is volgens de vrije markt. Ik kan ook pas een nier geven als de andere mij een bepaald bedrag in geld geeft. Het maakt niet uit of die andere mij daar een precieze geldhoeveelheid voor geeft, het enige wat van belang is dat ik die geldhoeveelheid voldoende acht zodat ik die nier vrijwillig geef.

Als jij zomaar besluit om een nier te geven, dan doe je dat niet omdat die nier voor jou niets waard is (anders is het overigens geen gift). Je geeft iets in een sociale context, nl. omdat je de ontvanger graag ziet, of omdat het omwille van een sociale code nu eenmaal zo hoort.
bvb: mijn god is zo vriendelijk geweest mijn wens in te willigen, waardoor ik nu een kaarsje ga aansteken voor die god. Ik geef die god aandacht, hoewel ik er niets (meer) voor terugkrijg. Mijn gift heeft in een markt-context geen zin, het is maar in de relatie tussen mij en die god dat ik die transactie een zin toeken.

De grote kracht van zo'n gift-economy model is gelegen in het feit dat het de sociale relatie die in elke transactie bestaat als uitgangspunt neemt. Een marktmodel dat enkel op prijs/kwaliteit afgaat gaat immers compleet voorbij aan de sociale relatie die daar aan de basis van ligt. (bvb: in een marktsituatie koop je het product met de beste prijs/kwaliteit-verhouding <=> mijn wensput, die geen prijs/kwaliteit-verhouding heeft)

Die beste prijs/kwaliteit-verhouding kan overigens maar gekend zijn als je prijzen kan vergelijken. Vandaar ook het belang om in een marktcontext alles in geld te kunnen uitdrukken. Zo berekenen verkeersdeskundigen en mensen die de kostprijs van een oorlog bvb ook de kostprijs van een mensenleven en menselijk leed. Zonder een continue waarderingsschaal (=alles kunnen omzetten naar geld), is een marktbenadering meestal zinloos. Bvb: kiezen tussen een hoeveelheid liefde of een hoeveelheid affectie is erg moeilijk aangezien je met liefde of affectie niet kan rekenen. Dat heeft o.m. te maken met het feit dat de waarde van liefde en affectie maar tot stand komen in de relatie tussen twee mensen, en dus geen dingen zijn die geobjectiveerd kunnen worden.

Merk overigens op dat in alle voorbeelden de transactie op vrije basis geschieden.

Oorspronkelijk geplaatst door Lysander

Het is ook niet van belang dat ik exact terugkrijg wat ik gaf. Als ik enkel wil vergoed worden voor mijn medische kosten die gepaard gaan met het afstaan van een nier maar voor de rest geen andere vergoeding vraag, dan is die transactie nog altijd volgens de principes van de vrije markt. Zelfs al is mijn nier meer waar dan dat. Het enige wat telt is wat ik er voor wil.

De waarde van mijn nier is trouwens verschillend voor mij dan voor degene die hem zal krijgen. Ik heb 2 goede nieren, en ik kan gezond verder leven met maar 1 nier. De enige waarde die ik verlies is het ongemak en het risico dat ik neem. Voor de ontvanger, die geen enkele goede nier heeft, is mijn nier van veel grotere waarde. Zonder nier gaat hij waarschijnlijk dood. Omdat voor hem zijn leven op het spel staat en ik slechts enkele ongemakken ervaar, is een transactie mogelijk die voor beide partijen voordelig is. En vermits de transactie voor beide voordelig is, komt zij vrijwillig tot stand en dus volgens de principes van de vrije markt.

Je kan de transactie van een nier idd als een markttransactie bekijken. Maar zoals ik al zei, zijn er mensen die zo'n benadering als grof zouden ervaren. (In de meeste landen is handel in organen bij wet verboden.)

[Andy]

Oorspronkelijk geplaatst door Fredschot

Je zegt eerst zelf dat een kapitalist de markt nodig heeft om kapitaal te kunnen accumuleren. Maar dan zal hij met verwachting nr. (3) niet ver geraken. Integendeel, de verwachting van een kapitalist is altijd er meer uit te halen dan hij er zelf insteekt, anders gezegd moet hij zien dat hij minder kosten maakt om zijn waren te produceren en naar de markt te brengen, dan de prijs die hij voor die waren zal krijgen van een koper.

Dat is idd een foutje. Die derde assumptie van de markt moet zijn: je verwacht minstens evenveel terug te krijgen als je gegeven hebt. En om aan winstmaximalisatie te doen moet je alle prijzen kunnen vergelijken (dus meten op continue wijze/kunnen uitdrukken in geld).

[Andy]

Oorspronkelijk geplaatst door Fredschot

Hieruit is duidelijk dat "economy of the gift" absoluut geen maatschappijvorm kan zijn zoals (primitief) communisme, slavenhoudersmaatschappij, feodalisme of kapitalisme

Het is in het beste geval een soort praktijk die zijdelings kan toegepast worden, maar die niks zegt over welk type samenleving je je als geheel bevindt.

Of je de gehele samenleving kan ombouwen naar een gift-economy weet ik niet. Een frequenter voorkomen van gift-economy in onze samenleving lijkt me wel mogelijk (en misschien zelfs wenselijk).

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door Fredschot

Hieruit is duidelijk dat "economy of the gift" absoluut geen maatschappijvorm kan zijn zoals (primitief) communisme, slavenhoudersmaatschappij, feodalisme of kapitalisme

Het is in het beste geval een soort praktijk die zijdelings kan toegepast worden, maar die niks zegt over welk type samenleving je je als geheel bevindt.

Idd.

Een verder ben ik het eens met Adrian.

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Jezus, wat een onzin hier.

[Dr. Strangelove]

Oorspronkelijk geplaatst door DSC

Eén opvallende eigenschap bij het hedendaagse 'links' vind ik dat we allemaal dezelfde aartsvijand delen: de neoliberale consensus in Europa. Maar niemand is het eens over een alternatief.


Vandaar mijn bijdrage voor een onderliggende ideologie:


Eerst en vooral de stelling dat Markt (= economisch en sociaal-cultureel individualisme), Overheid (= dwang van bovenuit) en Gemeenschap (= sociale banden tussen mensen) gezamenlijk de democratische samenleving in stand houden door elkaars tekortkomingen te reduceren.

Zo verenigt de Gemeenschap de individuen van de Markt, die haar intellectuele dogma's doorbreken, tegen eventuele tirannie van de Overheid.
Zo beschermen Gemeenschap en Overheid de bevolking tegen de gevolgen van een te verre individualisering door de Markt.
Zo helpen Markt en Overheid om individuen te beschermen tegen een te sterke gemeenschapsdwang en sociale uitsluiting van de Gemeenschap.

De neoliberale consensus impliceert dat de Markt aan globalisering onderhevig wordt gemaakt: personen en bedrijven mogen zich overal settelen en sociale afbraak stimuleren door o.m. fiscale voorwaarden tegen elkaar uit te spelen.

Zo wordt de Overheid, die nog een klassieke natiestaat is, inefficiënt en verliest zij haar greep.

De Gemeenschap wordt helemaal uitgehold door de perceptie van de mens als 'homo economicus': overmatige commercialisering, compleet regelloze migraties voor goedkope arbeidskrachten en bijgevolg afbraak van het traditionele sociaal weefsel, een gebrek aan lokale betrokkenheid en een doorgedreven propagandering over de kracht van het individu (door veel, vooral beïnvloedbare jonge mensen geïnterpreteerd als 'ik ben bijzonder en belangrijker dan de rest... fuck de wereld!)

Daar de Gemeenschap het individu met de Overheid verbindt, verzwakt ook dit de positie van de Overheid. Oftewel: het sociaal middenveld brokkelt af en de kloof burger-politiek wordt groter..



Iemand hier een mening over?

ik vind de definitie van je 1 van je kernbegrippen nogal bizar eigenlijk, DSC.

Waarom zou de markt louter uit individuën bestaan? Ik denk dat er heel wat collectieven aanwezig zijn als actoren op de markt. Het marktprincipe gaat over zaken als ruil, aanbod en prijs. Dit is een economisch mechanisme, geen filosofisch principe of concept dat toepasbaar is op sociaal-cultureel vlak. Dat is juist wat de marktfundamentalisten doen...

En verder denk ik dat jouw montesqieu-achtige evenwichtssysteem nooit kan werken. En wel omdat 2 van je kernbegrippen vage concepten zijn, en geen concrete machtsactoren. Het filosofische concept 'Gemeenschap' is niet in staat een reële rem te zijn op de echt bestaande en over wapens-beschikkende overheid, ook al schrijf je het met een hoofdletter.