Honger naar God

[420yeahbaby]

Ik geloof in God, maar ik geloof niet dat het woord van God in onderdrukkende boeken terug te vinden is.

God spreekt van liefde, niet van moord
God spreekt van gelijkheid, niet van onderdrukking
God heeft geen uitverkoren volk, Hij is al dat is in het gehele universum

God is niet zoals de mens, uit op macht en aanbidding
Dat is God niet,

Wilt U God vinden? Volg uw hoogste gevoel.

En dat vind ik niet terug in de bijbel of koran, laat staan de torah.

Wel geloof ik dat er "profeten" waren, maar het is pas wanneer we dieper graven naar de "man" achter de schriften dat we meer te weten komen.

Mozes zijne manna bijvoorbeeld. Weet iemand wel wat manna letterlijk betekent?
Weet iemand wel wat er in de teksten stond VOOR de inquisitie?
U zou nog verbaasd staan.

daarom, ik aanzie God in een wijder perspectief dan de neergedrukte woorden.

[ossaert]

Oorspronkelijk geplaatst door RodeLantaarn

Wat een zever. Adam en Eva hebben nooit bestaan. God nog minder. Uw goddelijke schepper bestaat enkel in het hoofd van de mensen. Simpel als dat. Geloven is op zich een psychische aandoening. Wie heeft er nu een ingebeeld vriendje?

Het fanatisme waarmee sommigen hun standpunten (blijven) verkondigen, begint religieuze vormen aan te nemen. Domheid, verstarring, of wreedheid zijn geen exclusieve kenmerken van het geloof, netzomin als intelligentie, openheid of menselijkheid dat zijn van het atheïsme. Atheïstische ideologieën en technologisch vooruitgangsgeloof zijn even moorddadig als God en Allah c.s. Toegegeven, ze zijn pas later op het historische toneel verschenen en ze hebben nu (nog) de schijn van rationalisme en objectiviteit mee, maar geef ze nog wat tijd, ze zullen die schade ruimschoots inhalen. Weet u, er is op zich niets mis met atheïsme of godsgeloof, ware het niet voor die ene, cruciale factor: de Mens. Het is zó gemakkelijk om religie met de vinger te wijzen voor alles wat de voorbije eeuwen fout is gegaan, alles om toch maar de (historische) verantwoordelijkheid van de mens af te wentelen: het waren namelijk niet God die ketters op de brandstapel zette, of 'Das Kapital' dat het lintje van de Goelag plechtig doorknipte, maar mensen zoals u en ik. Of geweld nu in naam van God of het communisme gepleegd werd, maakt weinig uit: uiteindelijk is het altijd diezelfde mens die zijn verantwoordelijkheden verzaakt en medemensen voor een ideaal opoffert. Het afschaffen van God zal daar niets aan veranderen.

[liberalist_NL]

Oorspronkelijk geplaatst door Uh-Huh

In het bijbelboek, de Psalmen, wordt gesproken over onze ziel die honger of dorst kan hebben naar God. Ze wijzen op het feit dat ieder mens een plek heeft die niet gevuld kan worden met voedsel. Voedsel kan uw ziel, uw binnenste, uw eigen “ik” niet vullen.
Boterhammen of soep geven geen vervulling aan uw ziel, aan uw wezen.
Uw ziel kan wel gevuld worden met God. Zo heeft God ons ook geschapen, met de noodzaak en bedoeling gevuld te worden met Hem. Dat betekent dus dat we ook echt hongeren en dorsten naar God.

De eerste mensen, Adam en Eva, waren vol van God. Maar toen zij zich afscheiden van God, werd hun wezen leeg en kregen ze honger. Sinds die tijd probeert ieder mens de honger, die hij of zij in zijn of haar wezen ervaart te vullen. Ieder mens is ook vrij te kiezen waarmede hij of zij die honger wil stillen. Maar de beste manier is door uw ziel het voedsel van uw Schepper te geven aangezien de mens ook daarvoor werd geschapen. Sommige mensen vullen hun ziel echter met schadelijke zaken, met zondige dingen, waardoor er allerlei neveneffecten of bijwerkingen ontstaan zoals psychische ziekten, depressies, e.d.

Wees dus verstandig, zet uw geest en ziel open voor de liefde en wijsheid van God, uw Schepper.

Die ontstaan ook bij gelovigen. Sterker nog, nog meer bij gelovigen. Geloof kan zowel tot hele goede als tot hele slechte dingen leiden. Er is geen reden om ook maar iets aan God te attribueren. Wanneer we dat doen creëren we een voedingsbodem voor oorlog.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Visjnu

Op welke manier is dat wetenschappelijk aantoonbaar?

Als de stelling is dat mensen die 'van God verwijdert' zijn meer psychische problemen en andere ziektes hebben, is dat eenvoudig aantoonbaar door een statistisch onderzoek. Er zou dan in ieder geval reeds een negatieve correlatie moeten zijn tussen 'ziekte' (gemeten door bv. een medich en psychologisch onderzoek) en 'religieuziteit' (gemeten bv. door de vraag 'geloof je in God'), maar ook oorzakelijke verbanden kunnen aangetoond worden via experimenten.

[Visjnu]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

Als de stelling is dat mensen die 'van God verwijdert' zijn meer psychische problemen en andere ziektes hebben, is dat eenvoudig aantoonbaar door een statistisch onderzoek. Er zou dan in ieder geval reeds een negatieve correlatie moeten zijn tussen 'ziekte' (gemeten door bv. een medich en psychologisch onderzoek) en 'religieuziteit' (gemeten bv. door de vraag 'geloof je in God'), maar ook oorzakelijke verbanden kunnen aangetoond worden via experimenten.

Maar je verdraait hier de stelling van Uh-Huh. Het gaat niet over of men zichzelf al dan niet het magische etiket "gelovige" opplakt, maar over of men al dan niet zijn gevoel van gemis opvult met God of met andere zaken. Daarvoor is de vraag of men in God gelooft geen goede metriek.

Onderzoeken wat de correlatie is tussen iemands geloof en gemoedstoestand is inderdaad iets binnen het domein van de wetenschap. Uit dit soort resultaten echter concluderen of verwerpen dat "gelovigen" een deel van hun ziel zouden opvullen met God behoort tot het geloof. Anders moet je Uh-Huh's stelling als een wetenschappelijke theorie beschouwen: http://ideas.repec.org/p/pse/psecon/2009-01.html

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Visjnu

Maar je verdraait hier de stelling van Uh-Huh. Het gaat niet over of men zichzelf al dan niet het magische etiket "gelovige" opplakt, maar over of men al dan niet zijn gevoel van gemis opvult met God of met andere zaken. Daarvoor is de vraag of men in God gelooft geen goede metriek.

Onderzoeken wat de correlatie is tussen iemands geloof en gemoedstoestand is inderdaad iets binnen het domein van de wetenschap. Uit dit soort resultaten echter concluderen of verwerpen dat "gelovigen" een deel van hun ziel zouden opvullen met God behoort tot het geloof. Anders moet je Uh-Huh's stelling als een wetenschappelijke theorie beschouwen: http://ideas.repec.org/p/pse/psecon/2009-01.html

Klopt
Maar jij geeft zelf ook een eigen interpretatie aan Uh-Huh stelling van mensen die hun 'ziel' zouden opvullen met 'schadelijke zaken','zondige dingen'
Jij spreekt al meteen over een gevoel van gemis, zondermeer, op te vullen óftewel met God (?) óftewel met andere zaken
En dat lijkt me dan weer evident ( premisse ) dat een mens dat steeds op de één of andere manier doet tenzij je z'n gedachte zou kunnen uitschakelen

Bovendien,in die zin hoeft het één het ander zelfs niet eens uit te sluiten of er een tegengestelde van te zijn
Het is pas zoals je vererop zegt in de zin van de religieuze context van diegene ( Uh-Huh) die zulke stelling lanceert dat het gaat behoren tot het domein van het ongrijpbare ... haar/zijn variant dan nog

[Johan Bollen]

De uitspraak Uh-huh

Maar de beste manier is door uw ziel het voedsel van uw Schepper te geven aangezien de mens ook daarvoor werd geschapen. Sommige mensen vullen hun ziel echter met schadelijke zaken, met zondige dingen, waardoor er allerlei neveneffecten of bijwerkingen ontstaan zoals psychische ziekten, depressies, e.d.

De vraag is hoe we het 'voedsel van de schepper' kunnen meten. Vanuit bepaalde religies wordt gesteld dat dit voedsel van de Schepper eerder aanwezig is (om niet te zeggen uitsluitend) bij de leden van die religie. Vandaar dat we kunnen gebruiken als maatstaf het 'lidmaatschap' van een religie, of de mate waarin iemand betrokken is in een religie, of eventueel het antwoord op een geloofsvraag.

Depressies ed. zijn gemakkelijker te meten. Hoe dan ook zou er een correlatie moeten zijn tussen 'depressies' en het nuttigen van het 'voedsel van de schepper'.

Indien we vaststellen dat bv. 'atheisten' niet meer of minder depressies hebben dan 'gelovigen' betekent dit dat religie geen onvoorwaardelijke voorwaarde is tot het nuttigen van het voedsel van de schepper, of dat we dit voedsel verkeerdelijk associeren met depressies, of dat atheisten het voedsel van de schepper eveneens nuttigen, maar niet via een religie. Either way kunnen we interessante conclusies trekken.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Visjnu

Maar je verdraait hier de stelling van Uh-Huh. Het gaat niet over of men zichzelf al dan niet het magische etiket "gelovige" opplakt, maar over of men al dan niet zijn gevoel van gemis opvult met God of met andere zaken. Daarvoor is de vraag of men in God gelooft geen goede metriek.

Ik pretendeer geen oorzakelijke verbanden vast te stellen, maar stel dat, indien er een oorzakelijk verband is tussen het 'nuttigen van het voedsel van God' en depressiviteit, dit zich noodzakelijkerwijze moet uiten in een correlatie tussen beide , maar als er een correlatie is weet je nog niet zeker waaraan ze te wijten is (een dubbel blind proefopzet is te verkiezen).

De vraag is of het antwoord op de vraag 'Geloof je in God?' een goede meting is van de mate waarin iemand 'het voedsel van God' nuttigt. Dit is alleszins volgens verschillende religies het geval, gezien de wijze waarop 'ongelovigen' bekeken worden, in acht nemend ook de wijze waarop de 'redding' door geloof vaak wordt voorgesteld.

Maar je kan in plaats van de vraag 'geloof je in God?' ook vragen 'Hoe vaak ga je naar de kerk?', of 'Hoe vaak mediteer je?' Bij dit laatste lijkt mij een verband al meer voor de hand liggend met depressies, maar mediteren kan een 'niet gelovige' ook, dus dit is geen goede vraag. Wat moet aangetoond worden is dat de specifieke praktijk van een religie depressies vermindert.

Volgens moslims zouden kristenen bijvoorbeeld meer depressies moeten hebben, en volgens kristenen de moslims, want beiden pretenderen 'het ware geloof' te zijn, waar het 'echte' voedsel van God (of het voedsel van de 'echte' God) genuttigd wordt. Deze laatste stelling is echter moeilijk aantoonbaar omwille van andere factoren die een rol spelen, zoals culturele verschillen, die moeten geïsoleerd worden. Factoren zoals een versterkt gemeenschapsgevoel bij religies kunnen de interpretatie van de resultaten bemoeilijken.

Daar ik geloof dat spiritualiteit ook buiten georganizeerde religies aanwezig is verwacht ik niet noodzakelijk een verband tussen 'het voedsel van God' en depressies, maar het is niet uitgesloten dat een bepaalde relieuze (of niet religieuze) praktijk een gunstig effect heeft op de gemoedstoestand van mensen.

simpeler.

Wat wordt ons gezegd over het effect van het nuttigen van het 'voedsel van God' indien 'atheïsten' blijken niet (of juist wel) meer depressies te hebben dan leden van een bepaalde religie?

Het niet bestaande verband tussen 'behulpzaamheid' en 'lidmaatschap van een religie' werd reeds aangehaald. Wat met inderdaad depressies, agressiviteit, levensverwachting...allemaal onderzoekbaar...maar niet altijd gemakkelijk interpreteerbaar.

[Johan Bollen]

people are more satisfied in more religious regions.

Mensen in armere landen zijn ook gelukkiger. (Ze lachen in ieder geval vaker en meer)
Dat zijn de beperkingen van een correlatief onderzoek. Als er een correlatie is weet je nog niet waaraan ze te wijten is.

[Visjnu]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

De uitspraak Uh-huh

De vraag is hoe we het 'voedsel van de schepper' kunnen meten. Vanuit bepaalde religies wordt gesteld dat dit voedsel van de Schepper eerder aanwezig is (om niet te zeggen uitsluitend) bij de leden van die religie. Vandaar dat we kunnen gebruiken als maatstaf het 'lidmaatschap' van een religie, of de mate waarin iemand betrokken is in een religie, of eventueel het antwoord op een geloofsvraag.

Het is hierop dat ik ageer. Men kan een geloofspunt niet gebruiken als een gegeven om hieruit zaken wetenschappelijk aan te tonen. Wanneer men dit als maatstaf gebruikt verlaat men reeds op voorhand het domein van de wetenschap (wat niet uitsluit dat er wel rationeel over nagedacht kan worden).

[fb718882]

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Mogen De Grote Noedelige Aanhangsels je raken.
RAmen.

Ik twijfel eraan of alles wat in het verhaal van " Het Vliegend Spaghettimonster " voorkomt op waarheid berust . Maar het klinkt in ieder geval een pak aannemelijker dan hetgeen men mij vroeger in de lessen godsdienst door de strot probeerde te RAmmen .

[Derk de Tweede]

Oorspronkelijk geplaatst door Uh-Huh

In het bijbelboek, de Psalmen, wordt gesproken over onze ziel die honger of dorst kan hebben naar God. Ze wijzen op het feit dat ieder mens een plek heeft die niet gevuld kan worden met voedsel. Voedsel kan uw ziel, uw binnenste, uw eigen “ik” niet vullen.
Boterhammen of soep geven geen vervulling aan uw ziel, aan uw wezen.
Uw ziel kan wel gevuld worden met God. Zo heeft God ons ook geschapen, met de noodzaak en bedoeling gevuld te worden met Hem. Dat betekent dus dat we ook echt hongeren en dorsten naar God.

De eerste mensen, Adam en Eva, waren vol van God. Maar toen zij zich afscheiden van God, werd hun wezen leeg en kregen ze honger. Sinds die tijd probeert ieder mens de honger, die hij of zij in zijn of haar wezen ervaart te vullen. Ieder mens is ook vrij te kiezen waarmede hij of zij die honger wil stillen. Maar de beste manier is door uw ziel het voedsel van uw Schepper te geven aangezien de mens ook daarvoor werd geschapen. Sommige mensen vullen hun ziel echter met schadelijke zaken, met zondige dingen, waardoor er allerlei neveneffecten of bijwerkingen ontstaan zoals psychische ziekten, depressies, e.d.

Wees dus verstandig, zet uw geest en ziel open voor de liefde en wijsheid van God, uw Schepper.

Als Adan en Eva echt zouden hebben bestaan was het wel een grote inteelt-bende daar.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Visjnu

Het is hierop dat ik ageer. Men kan een geloofspunt niet gebruiken als een gegeven om hieruit zaken wetenschappelijk aan te tonen. Wanneer men dit als maatstaf gebruikt verlaat men reeds op voorhand het domein van de wetenschap (wat niet uitsluit dat er wel rationeel over nagedacht kan worden).

Je kan het 'voedsel van God' niet rechtstreeks meten, maar wel de afgeleiden ervan.

Persoon A: 'het voedsel van God is goed tegen depressies'
B: 'Hoe kan je het voedsel van God nuttigen?'
A: 'door de Koran te bestuderen'
B: 'Dus mensen die de koran bestuderen hebben in het algemeen minder depressies?'
A:'Ja'

Logisch tot nu toe?

Nu doen we een (fictief) experiment, in principe echter uitvoerbaar.

We nemen een groep (100 of 1000) mensen lukraak uit het telefoonboek (een groep kinderen van kleins af aan is beter, maar onetisch en niet noodzakelijk), we zoeken een lokaal en plaatsen die mensen in dat lokaal gedurende 6 maanden 8 uur per dag koranstudie met een gerenomeerd leraar (beter is meerdere leraars).

Dan nemen we een tweede groep mensen op dezelfde toevallige wijze gekozen die we op exact dezelfde wijze behandelen, behalve dat die groep een filosofieleraar(s) krijgt en de geschiedenis van de filosofie bestudeerd.

B:'zal het bestuderen van de koran eerder leiden tot het nuttigen van het voedsel van God dan het bestuderen van iets anders, zoals filosofie'
A:'Ja'

Maar wat als er nu blijkt geen verschil te zijn in het gemiddelde aantal depressies tussen de twee groepen na 6 maanden?

Wetenschap kan dus wel iets zeggen over religieuze uitspraken, want die uitspraken kunnen vertaald worden naar de 'praktijk'. Op deze wijze kunnen mythes doorprikt worden, en de verstandhouding tussen mensen verhoogd.

[liberalist_NL]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

De uitspraak Uh-huh

De vraag is hoe we het 'voedsel van de schepper' kunnen meten. Vanuit bepaalde religies wordt gesteld dat dit voedsel van de Schepper eerder aanwezig is (om niet te zeggen uitsluitend) bij de leden van die religie. Vandaar dat we kunnen gebruiken als maatstaf het 'lidmaatschap' van een religie, of de mate waarin iemand betrokken is in een religie, of eventueel het antwoord op een geloofsvraag.

Depressies ed. zijn gemakkelijker te meten. Hoe dan ook zou er een correlatie moeten zijn tussen 'depressies' en het nuttigen van het 'voedsel van de schepper'.

Indien we vaststellen dat bv. 'atheisten' niet meer of minder depressies hebben dan 'gelovigen' betekent dit dat religie geen onvoorwaardelijke voorwaarde is tot het nuttigen van het voedsel van de schepper, of dat we dit voedsel verkeerdelijk associeren met depressies, of dat atheisten het voedsel van de schepper eveneens nuttigen, maar niet via een religie. Either way kunnen we interessante conclusies trekken.

Namelijk dat religie een vuile leugen is en een gevaar voor onze samenleving.

[Flanelcondoom]

Oorspronkelijk geplaatst door liberalist_NL

Namelijk dat religie een vuile leugen is en een gevaar voor onze samenleving.

Religie of georganiseerde godsdienst?

[420yeahbaby]

Is mijn geloof in God ook een gevaar voor de samenleving? :s
Ge moet maar de helft van uw inkomen op mijn rekening storten en uw vrouw aanstellen tot mijn vrouw.
Kom nou, hoe kan zoiets nou problemen leveren?

[liberalist_NL]

Oorspronkelijk geplaatst door Flanelcondoom

Religie of georganiseerde godsdienst?

Dat is hetzelfde. Spiritualiteit en religie zijn altijd samengewikkeld in de term geloof. Nu ja, niet altijd. Wanneer het enkel spiritueel is, komt men geen enkel probleem tegen met andersdenkenden.

[Flanelcondoom]

Oorspronkelijk geplaatst door liberalist_NL

Dat is hetzelfde. Spiritualiteit en religie zijn altijd samengewikkeld in de term geloof. Nu ja, niet altijd. Wanneer het enkel spiritueel is, komt men geen enkel probleem tegen met andersdenkenden.

In sommige gevallen wel.

[liberalist_NL]

Oorspronkelijk geplaatst door Flanelcondoom

In sommige gevallen wel.

Als een boeddhistische monnik je aanspreekt op het doden van een vliegje bijvoorbeeld?

[Flanelcondoom]

Oorspronkelijk geplaatst door liberalist_NL

Als een boeddhistische monnik je aanspreekt op het doden van een vliegje bijvoorbeeld?

Hij zal dat niet doen.