Kinderopvang : Voorrang voor werkende ouders

[Hoomer]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Zo simpel is het uiteindelijk allemaal niet. Als je ziek bent als werknemer, kan je je kind naar de kinderopvang doen, als je ziek bent als werkloze en je hebt geen kinderopvang, zit je daar.
En ik kan me ook voorstellen dat het voor sommigen die hun ontslag medische redenen hebben gekregen (en dus werkloos zijn), niet altijd eenvoudig is om fulltime voor kinderen te zorgen.
En zelfs als je een thuisblijvende ouder bent kan het soms teveel worden, zeker als je bijv. een kind hebt met een handicap.
Ouders zijn niet perfect, en soms kan je de zorg voor een kind niet aan. Mensen met psychische problemen zijn vaker werkloos, en net die mensen zijn extra kwetsbaar voor de stress die kinderen met zich mee kunnen brengen.
Een ouder die in zo'n situatie oordeelt dat ze het kind of de kinderen beter even wegbrengt, is een slimme ouder, geen verwerpelijke ouder.

100% akkoord , maar wetten en regels worden nu éénmaal gemaakt voor de meerderheid.
Er zijn opvanghuizen voor kinderen in die gevallen en deze zijn gratis dacht ik, de mensen in die gevallen zijn meestal onvermogend (en niet altijd door eigen schuld) en een particuliere opvang kost gauw € 400 per maand.
Ik ben voorzitter van een organisatie die zich inzet voor gehandicapte kinderen en hun ouders, een gehandicapt kind hebben leidt meestal tot armoede en echtscheiding(er zijn er andere).
Kostscholen zijn ook een veel gebruikte oplossing ((alhoewel niet goedkoop).

[Hoomer]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

die opvangmoeders hoeven helemaal geen diploma te hebben.

Dat is wat ik zeg, u kan beginnen zonder diploma, maar als zoals u zegt, als het vdab een kinderopvang start om kinderen eventjes op te vangen moeten ze personeel aannemen en die moeten wel een diploma hebben.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Hoomer

Dat is wat ik zeg, u kan beginnen zonder diploma, maar als zoals u zegt, als het vdab een kinderopvang start om kinderen eventjes op te vangen moeten ze personeel aannemen en die moeten wel een diploma hebben.

en ik bedoel:

als men het dienstencheques systeem uitbreidt (ondertussen is er ook al ziekenvervoer voorzien door sommige diensten) dan kan men het evengoed uitbreiden tot dienstencheques voor kinderopvang. Dan worden die mensen helem�*�*l niet door de VDAB aangenomen, maar werken net zoals sommige poetsvrouwen op zelfstandige basis indien ze dit wensen.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Hoomer

100% akkoord , maar wetten en regels worden nu éénmaal gemaakt voor de meerderheid.
Er zijn opvanghuizen voor kinderen in die gevallen en deze zijn gratis dacht ik, de mensen in die gevallen zijn meestal onvermogend (en niet altijd door eigen schuld) en een particuliere opvang kost gauw € 400 per maand.
Ik ben voorzitter van een organisatie die zich inzet voor gehandicapte kinderen en hun ouders, een gehandicapt kind hebben leidt meestal tot armoede en echtscheiding(er zijn er andere).
Kostscholen zijn ook een veel gebruikte oplossing ((alhoewel niet goedkoop).

Opvanghuizen enzo, kostscholen, beetje drastische oplossing in veel gevallen, niet?

Gewoon twee concrete voorbeeldjes, je kan er honderden bedenken:
Thuisblijvende moeder, al dan niet op werkloosheidsuitkering, verliest haar moeder. Werkende partner krijgt paar dagen verlof, maar moét daarna terug gaan werken, krijgt geen extra verlof van baas. Thuisblijvende moeder, overweldigd door verdriet, wil haar kind graag een paar dagen naar de crèche doen.
Ik vind dat niet r�*�*r, hoor. Opvangetehuis lijkt me hier wat te drastisch. Gewoon overdag naar de crèche, 's avonds komt de papa thuis, pikt kind op bij de crèche.

Vrouw, sukkelt al een tijdje met chronische pijn en depressie, krijgt ontslag medische redenen. Zit thuis met baby. Op een bepaalde dag lukt het echt niet meer, ze schiet in paniek, voelt zich totaal ontredderd. De baby eist al haar aandacht op, ze ziet haar huishouden verloederen waar ze op staat te kijken, en snakt naar een dag waarop ze gewoon wat kan proberen opruimen zonder om de vijf minuten naar de baby te moeten kijken. Een dagje opvang kan dan uitkomst bieden, en toch eventjes rust brengen.
Als ik een depressieve cliënt heb is dat trouwens wat ik hen aan het hart druk: dat het niet fout is je kind dan even weg te brengen, dat ze zich daar niet schuldig over moeten voelen. Maar niet iedereen heeft familie of vrienden waar ze bij terecht kunnen.
Beter zo trouwens dan dat er ongelukken gebeuren. Ik zou het aantal ouders die op een gegeven moment denken "ik ga dat kind wat doen" niet te eten willen geven. Dat zijn geen slechte ouders, maar ze moeten wel een oplossing vinden voor het probleem.

Gewoon om te zeggen dat het beeld van werklozen die hun kind wegbrengen om om het even wat te doen, niet klopt. Als bovenstaande vrouw haar kind een dagje wegbrengt om eens met een vriendin te gaan shoppen en te praten over haar problemen, dan kan ik daar alleen maar zeer veel begrip voor opbrengen. Dat dat voor de buitenwereld overkomt als "ze doet haar kind weg om te gaan shoppen terwijl ze gewoon thuis is" is dan maar een probleem van de buitenwereld.

[Hoomer]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Opvanghuizen enzo, kostscholen, beetje drastische oplossing in veel gevallen, niet?

Gewoon twee concrete voorbeeldjes, je kan er honderden bedenken:
Thuisblijvende moeder, al dan niet op werkloosheidsuitkering, verliest haar moeder. Werkende partner krijgt paar dagen verlof, maar moét daarna terug gaan werken, krijgt geen extra verlof van baas. Thuisblijvende moeder, overweldigd door verdriet, wil haar kind graag een paar dagen naar de crèche doen.
Ik vind dat niet r�*�*r, hoor. Opvangetehuis lijkt me hier wat te drastisch. Gewoon overdag naar de crèche, 's avonds komt de papa thuis, pikt kind op bij de crèche.

Vrouw, sukkelt al een tijdje met chronische pijn en depressie, krijgt ontslag medische redenen. Zit thuis met baby. Op een bepaalde dag lukt het echt niet meer, ze schiet in paniek, voelt zich totaal ontredderd. De baby eist al haar aandacht op, ze ziet haar huishouden verloederen waar ze op staat te kijken, en snakt naar een dag waarop ze gewoon wat kan proberen opruimen zonder om de vijf minuten naar de baby te moeten kijken. Een dagje opvang kan dan uitkomst bieden, en toch eventjes rust brengen.
Als ik een depressieve cliënt heb is dat trouwens wat ik hen aan het hart druk: dat het niet fout is je kind dan even weg te brengen, dat ze zich daar niet schuldig over moeten voelen. Maar niet iedereen heeft familie of vrienden waar ze bij terecht kunnen.
Beter zo trouwens dan dat er ongelukken gebeuren. Ik zou het aantal ouders die op een gegeven moment denken "ik ga dat kind wat doen" niet te eten willen geven. Dat zijn geen slechte ouders, maar ze moeten wel een oplossing vinden voor het probleem.

Gewoon om te zeggen dat het beeld van werklozen die hun kind wegbrengen om om het even wat te doen, niet klopt. Als bovenstaande vrouw haar kind een dagje wegbrengt om eens met een vriendin te gaan shoppen en te praten over haar problemen, dan kan ik daar alleen maar zeer veel begrip voor opbrengen. Dat dat voor de buitenwereld overkomt als "ze doet haar kind weg om te gaan shoppen terwijl ze gewoon thuis is" is dan maar een probleem van de buitenwereld.

Ik volg uw redenering en vind dat u gelijk heeft, maar niettegenstaande vind ik dat de plaatsen in de kinderopvang eerst naar de tweeverdieners moeten gaan. Toch moet en kan er een oplossing zijn voor de gevallen die u aanhaalt, het is misschien dat fameuze gat in de markt.

Het is natuurlijk zo dat de omgeving en de opvoeding bepaaldt hoe u zich voelt wanneer u uw kind wegbrengt. De buitenwereld weet gewoonlijk niets af van de problemen die zich binnenhuis opstapelen, zowel geestelijk als materialistisch en zullen steeds reageren van uit hun eigen normen en waarden.
Het is zoals steeds haal eerst de balk uit uw eigen oog voor u de splinter bij uw naaste wil verwijderen.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Opvanghuizen enzo, kostscholen, beetje drastische oplossing in veel gevallen, niet?

Gewoon twee concrete voorbeeldjes, je kan er honderden bedenken:
Thuisblijvende moeder, al dan niet op werkloosheidsuitkering, verliest haar moeder. Werkende partner krijgt paar dagen verlof, maar moét daarna terug gaan werken, krijgt geen extra verlof van baas. Thuisblijvende moeder, overweldigd door verdriet, wil haar kind graag een paar dagen naar de crèche doen.
Ik vind dat niet r�*�*r, hoor. Opvangetehuis lijkt me hier wat te drastisch. Gewoon overdag naar de crèche, 's avonds komt de papa thuis, pikt kind op bij de crèche.

Vrouw, sukkelt al een tijdje met chronische pijn en depressie, krijgt ontslag medische redenen. Zit thuis met baby. Op een bepaalde dag lukt het echt niet meer, ze schiet in paniek, voelt zich totaal ontredderd. De baby eist al haar aandacht op, ze ziet haar huishouden verloederen waar ze op staat te kijken, en snakt naar een dag waarop ze gewoon wat kan proberen opruimen zonder om de vijf minuten naar de baby te moeten kijken. Een dagje opvang kan dan uitkomst bieden, en toch eventjes rust brengen.
Als ik een depressieve cliënt heb is dat trouwens wat ik hen aan het hart druk: dat het niet fout is je kind dan even weg te brengen, dat ze zich daar niet schuldig over moeten voelen. Maar niet iedereen heeft familie of vrienden waar ze bij terecht kunnen.
Beter zo trouwens dan dat er ongelukken gebeuren. Ik zou het aantal ouders die op een gegeven moment denken "ik ga dat kind wat doen" niet te eten willen geven. Dat zijn geen slechte ouders, maar ze moeten wel een oplossing vinden voor het probleem. .

tot hiertoe kan ik volledig volgen en dit zou zeer wel kunnen passen in mijn voorstel voor "kinderopvang-met-bewijs (of verwijsbriefje)".
Het is inderdaad zo dat thuisblijvende moeders (niet enkel bij depressie) ziek kunnen worden. een doktersbewijs en verwijsbriefje zou dan uitkomst kunnen brengen zodat men de kinderen naar de (zie hierboven) dienstencheque opvang kan brengen voor een korte periode.

Meer problemen heb ik bij uw voorbeeld bij overlijden. Toen mijn vader overleed was ik alleenstaande moeder van twee kinderen. Ik heb drie dagen verlof gekregen om de begrafenis te regelen, verder niks. Ik zie niet in waarom ik als thuisblijvende werkloze in dat geval de (schoolgaande) kinderen dan zelfs niet naschools zou kunnen opvangen. Niet overdrijven.

Gewoon om te zeggen dat het beeld van werklozen die hun kind wegbrengen om om het even wat te doen, niet klopt. Als bovenstaande vrouw haar kind een dagje wegbrengt om eens met een vriendin te gaan shoppen en te praten over haar problemen, dan kan ik daar alleen maar zeer veel begrip voor opbrengen. Dat dat voor de buitenwereld overkomt als "ze doet haar kind weg om te gaan shoppen terwijl ze gewoon thuis is" is dan maar een probleem van de buitenwereld

wel ik niet.
toen ik werkte en ik wou even bijpraten over mijn problemen met vriendinnen moest dat 'savonds gebeuren per telefoon: geen van beiden konden zich namelijk permitteren om telkens een babysit te betalen, laat staan dat we onze verlofdagen moesten opnemen om even "samen" te praten.
ook hier: niet overdrijven! Ik ben niet van plan om werklozen te betalen om dan overdag nog eens hun kinderopvang te betalen, omdat zij zonodig moesten gaan shoppen terwijl ik de godganse dag mijn voeten moet afdraaien en van mijn loon dan nog de helft afgeven! sorry, dat is er dus echt wel over hoor.

[Hoomer]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

tot hiertoe kan ik volledig volgen en dit zou zeer wel kunnen passen in mijn voorstel voor "kinderopvang-met-bewijs (of verwijsbriefje)".
Het is inderdaad zo dat thuisblijvende moeders (niet enkel bij depressie) ziek kunnen worden. een doktersbewijs en verwijsbriefje zou dan uitkomst kunnen brengen zodat men de kinderen naar de (zie hierboven) dienstencheque opvang kan brengen voor een korte periode.

Meer problemen heb ik bij uw voorbeeld bij overlijden. Toen mijn vader overleed was ik alleenstaande moeder van twee kinderen. Ik heb drie dagen verlof gekregen om de begrafenis te regelen, verder niks. Ik zie niet in waarom ik als thuisblijvende werkloze in dat geval de (schoolgaande) kinderen dan zelfs niet naschools zou kunnen opvangen. Niet overdrijven.




wel ik niet.
toen ik werkte en ik wou even bijpraten over mijn problemen met vriendinnen moest dat 'savonds gebeuren per telefoon: geen van beiden konden zich namelijk permitteren om telkens een babysit te betalen, laat staan dat we onze verlofdagen moesten opnemen om even "samen" te praten.
ook hier: niet overdrijven! Ik ben niet van plan om werklozen te betalen om dan overdag nog eens hun kinderopvang te betalen, omdat zij zonodig moesten gaan shoppen terwijl ik de godganse dag mijn voeten moet afdraaien en van mijn loon dan nog de helft afgeven! sorry, dat is er dus echt wel over hoor.

Dat u de kinderopvang van een werkloze niet wil betalen daar kan ik inkomen en dat wil ik ook niet maar Nynorsk spreekt hier wel over zieke mensen he.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Hoomer

Dat u de kinderopvang van een werkloze niet wil betalen daar kan ik inkomen en dat wil ik ook niet maar Nynorsk spreekt hier wel over zieke mensen he.

ik schreef dan ook al tig keer dat in geval van ziekte een BEWIJSBRIEFJE moet volstaan.

In welke lettergrootte wil je dat ik dit zet?

Anderzijds zie ik ook niet in waarom de eventueel wèl werkende ouder van het koppel dan eens geen verlof kan nemen om de zaken op te lossen?

Men doet hier precies of werklozen totaal NIKS kunnen? Die hebben meer tijd en mogelijkheden dan werkende ouders, ziek of niet ziek.

[Hoomer]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

ik schreef dan ook al tig keer dat in geval van ziekte een BEWIJSBRIEFJE moet volstaan.

In welke lettergrootte wil je dat ik dit zet?

Anderzijds zie ik ook niet in waarom de eventueel wèl werkende ouder van het koppel dan eens geen verlof kan nemen om de zaken op te lossen?

Men doet hier precies of werklozen totaal NIKS kunnen? Die hebben meer tijd en mogelijkheden dan werkende ouders, ziek of niet ziek.

Mea culpa, mea culpa.
Er is geen plaats voor opvang in het wilde weg voor die gevallen

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

tot hiertoe kan ik volledig volgen en dit zou zeer wel kunnen passen in mijn voorstel voor "kinderopvang-met-bewijs (of verwijsbriefje)".
Het is inderdaad zo dat thuisblijvende moeders (niet enkel bij depressie) ziek kunnen worden. een doktersbewijs en verwijsbriefje zou dan uitkomst kunnen brengen zodat men de kinderen naar de (zie hierboven) dienstencheque opvang kan brengen voor een korte periode.

Meer problemen heb ik bij uw voorbeeld bij overlijden. Toen mijn vader overleed was ik alleenstaande moeder van twee kinderen. Ik heb drie dagen verlof gekregen om de begrafenis te regelen, verder niks. Ik zie niet in waarom ik als thuisblijvende werkloze in dat geval de (schoolgaande) kinderen dan zelfs niet naschools zou kunnen opvangen. Niet overdrijven.

Met schoolgaande kinderen speelt dat probleem inderdaad niet - die zijn overdag niet thuis. Met baby's enzo is dat toch iets anders. Ik zie baby's niet graag bij ouders die compleet overstresst zijn.
Mocht ik nu al een kind hebben gehad, en werkloos zijn, en mijn moeder sterft, ik zou naar mijn vader gaan met de kleine (en daar blijven, of het daar brengen om de dingen te regelen). Moest ik daar nu helemaal alleen voor staan, zou ik het van mezelf niet moreel verwerpelijk vinden om de kleine naar de opvang te brengen, hoor.

wel ik niet.
toen ik werkte en ik wou even bijpraten over mijn problemen met vriendinnen moest dat 'savonds gebeuren per telefoon: geen van beiden konden zich namelijk permitteren om telkens een babysit te betalen, laat staan dat we onze verlofdagen moesten opnemen om even "samen" te praten.

Toen je werkte had je wellicht geen ontslag medische redenen gekregen eh.

ook hier: niet overdrijven! Ik ben niet van plan om werklozen te betalen om dan overdag nog eens hun kinderopvang te betalen, omdat zij zonodig moesten gaan shoppen terwijl ik de godganse dag mijn voeten moet afdraaien en van mijn loon dan nog de helft afgeven! sorry, dat is er dus echt wel over hoor.

het ging me niet over wie het betaalt, wel om het morele aspect van je kinderen wegbrengen als je werkloos bent.
Overigens, als die vrouw naar een centrum geestelijke gezondheidszorg gaat, betaal je én de hulpverlening, én de werkloosheidsuitkering, én de kinderopvang. Terwijl een namiddag praten met een vriendin even effectief en zelfs veel effectiever kan zijn dan een gesprek met een psycholoog.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Anderzijds zie ik ook niet in waarom de eventueel wèl werkende ouder van het koppel dan eens geen verlof kan nemen om de zaken op te lossen?

die moeten er natuurlijk dan wel zijn.
niet iedereen kan ook zo maar verlof nemen.

ik heb een familielid van me in een depressie gezien terwijl haar man op missie in het buitenland was (leger). "Eens verlof nemen" gaat dan een beetje moeilijk. Als je daar dan met een premature huilbaby zit, en de opvang waar je normaal terecht kan is echt niet beschikbaar, zit je toch maar mooi met de gebakken peren in een crisissituatie.

Men doet hier precies of werklozen totaal NIKS kunnen? Die hebben meer tijd en mogelijkheden dan werkende ouders, ziek of niet ziek.

't is niet omdat ik voorbeelden geef van situaties waarin het mis loopt, dat het altijd misloopt eh.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

die moeten er natuurlijk dan wel zijn.
niet iedereen kan ook zo maar verlof nemen.

ik heb een familielid van me in een depressie gezien terwijl haar man op missie in het buitenland was (leger). "Eens verlof nemen" gaat dan een beetje moeilijk. Als je daar dan met een premature huilbaby zit, en de opvang waar je normaal terecht kan is echt niet beschikbaar, zit je toch maar mooi met de gebakken peren in een crisissituatie.

Een depressie is een ziekte. Ook werkende mensen kunnen een depressie hebben. en ja, in dat geval zou het alvast VEILIGER zijn om die huilbaby ergens anders onder te brengen.

maar dit heeft nu niet direct te maken met "werklozen die hun kinderen gratis in de opvang doen terwijl werkende dik betalende ouders op de wachtlijst staan".

[Hoomer]

Heb juist men oudste dochter aan de telefoon gehad en een beetje info gevraagd.
Zij betaald iets meer dan 23€ per dag voor de opvang, ik vroeg haar hoe kan een werkloze dat betalen? Wel er zijn kinderopvangcentra's die de prijs bereken op het inkomen maar voor ons zou dat nog duurder komen en kwalitatief is dat ook niet zoals het moet zijn, antwoorde ze me.
Nu heeft circe wel gelijk dat we voor die werkloze mensen moeten bijbetalen om hun kinderen op te vangen en waarom??????
Nynorsk heeft ook gelijk ivbm met depressieven enz. maar ik overdenk dat die bepaalde werklozen gewoon dagelijks hun kinderen wegbrengen en niet omdat ze depressief of ziek zouden zijn gewoon dumpen om andere dingen te doen.

Voila terug naar af

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Jan Peeters is blijkbaar nen loser.

Inderdaad Adrian. Jan Peeters veronderstelt dat de werkloze of alleenstaande met kinderen per definitie permanent werk zoekt en dus bijgevolg nood heeft aan kinderopvang. Ge moet toch maar durven.

[King of beggars and fleas]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Inderdaad Adrian. Jan Peeters veronderstelt dat de werkloze of alleenstaande met kinderen per definitie permanent werk zoekt en dus bijgevolg nood heeft aan kinderopvang. Ge moet toch maar durven.

als jullie en jullie kakbroek willen dat de werklozen permanent werk zoeken dan moeten ze ook de mogelijkheid daartoe krijgen - en dus kinderopvang voor werklozen met kinderen.

ge moet toch maar durven - enerzijds mensen tot iets willen verplichten - anderzijds het hen onmogelijk willen maken

[Hoomer]

Oorspronkelijk geplaatst door King of beggars and fleas

als jullie en jullie kakbroek willen dat de werklozen permanent werk zoeken dan moeten ze ook de mogelijkheid daartoe krijgen - en dus kinderopvang voor werklozen met kinderen.

ge moet toch maar durven - enerzijds mensen tot iets willen verplichten - anderzijds het hen onmogelijk willen maken

Wilde werk hebben, wel mijnen buurman is ne klinkerlegger en zoekt wanhopig naar 2 medewerkers, zal ik u opgeven voor die job?
3 huizen verder woont nen dakwerker met het zelfde probleem wilde werk, ben zeker dat ge maandag kunt beginnen.
Achter mijnen hoek woont nen aannemer, direct beginnen als ge wilt.
Den bakker hier zoekt iemand om s nachts te komen helpen, hedde goesting.
In Turnhout op de markt hangt omzeggens aan ieder horecazaak een briefje met hulp gezocht, awel rijdt is tot daar.
Stop met zeveren over werk zoeken, er is een gezegde; Wie zoekt die vindt.
zeg nu niet dat ge achter werk moet zoeken he, t achtervolgt u.
Zeg nu niet als ge wil werken dat ge geen werk vindt of dat ge maanden moet zoeken he.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Hoomer

Wilde werk hebben, wel mijnen buurman is ne klinkerlegger en zoekt wanhopig naar 2 medewerkers, zal ik u opgeven voor die job?

laat me raden: de kandidaten hebben allemaal dyslexie?

[King of beggars and fleas]

awel rijdt is tot daar

het emphatisch vermogen vd doorsnee vlaming is werkelijk iets dat totaal onderontwikkeld is he

zijt ge echt zo simpel dat ge niet verder komt van "ik heb een auto dus iedereen heeft een auto" ?

in feite is uw reactie gewoon even debiel als die van die franse prinses destijds - die vroeg waarom het woedende hongerige volk voor het paleis niet gewoon croissants kon eten zoals iedereen

[King of beggars and fleas]

en terug ontopic

stel nu dat ik kinderen heb

en ik wil daar voor werk gaan horen waar het volgens onze slimme voor het rapen valt

moet ik dan recht hebben op opvang of moet ik met het kind op de arm gaan soliciteren en indien ik dit laatste doe gaan ze mij daar dan aanwerven ?

[Duupje]

Oorspronkelijk geplaatst door Hoomer

Heb juist men oudste dochter aan de telefoon gehad en een beetje info gevraagd.
Zij betaald iets meer dan 23€ per dag voor de opvang, ik vroeg haar hoe kan een werkloze dat betalen? Wel er zijn kinderopvangcentra's die de prijs bereken op het inkomen maar voor ons zou dat nog duurder komen en kwalitatief is dat ook niet zoals het moet zijn, antwoorde ze me.
Nu heeft circe wel gelijk dat we voor die werkloze mensen moeten bijbetalen om hun kinderen op te vangen en waarom??????
Nynorsk heeft ook gelijk ivbm met depressieven enz. maar ik overdenk dat die bepaalde werklozen gewoon dagelijks hun kinderen wegbrengen en niet omdat ze depressief of ziek zouden zijn gewoon dumpen om andere dingen te doen.

Voila terug naar af

Een vriendin van me betaalt exact 1,5€ per halve dag, en 4€ voor een hele dag, met eten etc dan inbegrepen. Wordt gewoon berekend op haar inkomen. Van die kinderopvang (tot 2.5jaar en verbonden aan een school) is er nochthans geen enkele klacht.