psychiatrische patienten misbegrepen door de samenleving meerbepaald rechtsen - Pagina 3

Tavek · 30 juni 2017, 12:05

Al eens een badje waterstofperoxide geprobeerd ?

Eurosceptic · 30 juni 2017, 12:21

Indien er toch nog iets op je spaarrekening staat bembem (geraak liefst aan 5000 euro)

Vlieg naar Thailand en bied je aan als lerares Engels.
In Chiang Mai kun je goedkope opleidingen volgen en word je gelinkt aan nabijgelegen scholen.

Je zal er niet veel verdienen maar het leven kost ook veel minder (verblijf vanaf €5 per dag, street food vanaf €1) en je zal er open minded mensen vanuit heel de wereld ontmoeten die je niet veroordelen op basis van je verleden.

Met je kennis van Frans kun je ook wat in Azië.
Het is alvast duidelijk dat je je niet goed voelt in deze maatschappij.

Trek je stoute schoenen aan en stort je in het onbekende.
Maar je moet het wel durven

Tavek · 30 juni 2017, 12:22

5k euro sparen...wat vraag je me nou van bem ?

50 euro is al een probleem. cfr botjespikken

Eduard Khil · 30 juni 2017, 12:27

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Toch wel.

Maargoed, dat inzien is het begin van de oplossing. Als je die stap niet zet, kom je nergens.

Inderdaad

Eduard Khil · 30 juni 2017, 12:29

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door bembem

het zal niet zeker...

Je bent gewoon lui

Eurosceptic · 30 juni 2017, 13:29

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

5k euro sparen...wat vraag je me nou van bem ?

50 euro is al een probleem. cfr botjespikken

Als Bembem zich tijdelijk aanmeldt bij een interimkantoor (niet met de intentie om op lange termijn te werken, maar laat ons beginnen met wat weekcontracten) heeft ze die 5k zo bij elkaar.

Als ze tegen het eind vh jaar zo'n 20 weken met weekcontracten werkt, krijgt ze aan het eind van volgend jaar een fikse belastingteruggave van ruim €1500 als correctie op een laag jaarlijks inkomen, + enkele honderden euro's vakantiegeld. Dat helpt al flink voor die €5000

Ik weet ook wel dat Bembem niet op lange termijn wil werken.
Maar een kleine spaarrekening is wel nodig om je onafhankelijkheid te kunnen behouden en zo het land te kunnen verlaten.
Het is heel duidelijk dat Bembem behoefte heeft aan een nieuwe start, ver weg van België en van haar familie.

Ik had die behoefte ook, maar om andere redenen.
Het is maar de vraag hoe graag ze weg wil uit deze maatschappij.
Ik heb nooit iemand ontmoet die er spijt van had.

Tavek · 30 juni 2017, 13:31

bembem wilt geen dag werken eurosceptic

en in het buitenland (buiten EU) is er geen OCMW of FOD. Daar kan ze niet aan de uier hangen. Want daar is het haar om te doen. Niet om beter te leven, of een toekomst te hebben. Maar om zo inert mogelijk door het leven te gaan.

Eurosceptic · 30 juni 2017, 13:44

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

bembem wilt geen dag werken eurosceptic

en in het buitenland (buiten EU) is er geen OCMW of FOD. Daar kan ze niet aan de uier hangen. Want daar is het haar om te doen. Niet om beter te leven, of een toekomst te hebben. Maar om zo inert mogelijk door het leven te gaan.

En ben ik de enige die bij zo'n gedrag denkt aan een aanhoudende depressie?
Ik ken geen enkele persoon die zich zo gedraagt, en goed in zijn/haar vel zit.

Iets of iemand moet die dynamiek veranderen.
Anders dreigt Bembem nog jaren ongelukkig te blijven.

Als ze 1 jaar door die zure appel heen bijt, krijgt ze er het jaar daarna (in Azië) veel plezier voor terug en zijn die depressieve neigingen voorbij.

dpg · 30 juni 2017, 13:49

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Eduard Khil

Je bent gewoon lui

[Bembem mode on]

Tavek · 30 juni 2017, 14:01

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Eurosceptic

En ben ik de enige die bij zo'n gedrag denkt aan een aanhoudende depressie?
Ik ken geen enkele persoon die zich zo gedraagt, en goed in zijn/haar vel zit.

Iets of iemand moet die dynamiek veranderen.
Anders dreigt Bembem nog jaren ongelukkig te blijven.

Als ze 1 jaar door die zure appel heen bijt, krijgt ze er het jaar daarna (in Azië) veel plezier voor terug en zijn die depressieve neigingen voorbij.

Ja, daar is een oplossing voor. Betaalde dwangarbeid.

Eurosceptic · 30 juni 2017, 14:12

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Ja, daar is een oplossing voor. Betaalde dwangarbeid.

Benieuwd hoe jij je zou voelen als je ooit in een chronische depressie terecht komt omdat je vrouw sterft aan kanker, omdat je misbruikt bent of een gelijkaardige reden. En dit als hulp aangeboden krijgt

Ik keur het gedrag van Bembem natuurlijk af. Maar het komt ergens vandaan.
En met een vijandige houding te creëren kom je nooit uit zo'n spiraal.
Volgens mij begint alles bij vriendschap

Xenophon · 30 juni 2017, 14:18

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Eurosceptic

Benieuwd hoe jij je zou voelen als je ooit in een chronische depressie terecht komt omdat je vrouw sterft aan kanker, omdat je misbruikt bent of een gelijkaardige reden. En dit als hulp aangeboden krijgt

Ik keur het gedrag van Bembem natuurlijk af. Maar het komt ergens vandaan.
En met een vijandige houding te creëren kom je nooit uit zo'n spiraal.
Volgens mij begint alles bij vriendschap

Men zoekt nu eenmaal mensen om op te kappen, dan voelen ze zich beter.

Denk je dat het toeval is dat de meerderheid die hier alle dagen staat te kappen allemaal ere-leden zijn van de 'mijn diploma is beter dan dat van u' club?

Tavek · 30 juni 2017, 14:20

Eurosceptic,

De meeste mensen weten niet meer wat afzien is. Men krijgt van de minste tegenslag een depressie. Leuk is het allemaal niet. Maar mijn grootmoeder is neergeschoten geweest tijdens WO2 en heeft in de kampen gezeten, dwangarbeid. Die heeft nooit aan de anti-depressiva gezeten. Die is gewoon opnieuw begonnen met haar leven.

We zijn het echte leven, met alle miserie die daar bij hoort, niet meer gewend. Er hangt een soort beeld dat we allemaal gelukkig en succesvol moeten zijn. En we hebben de reflex om in een hoek te kruipen en te huilen als er tegenslag is.

En dat kan, dankzij de sociale zekerheid. Als die er niet was, werden vele mensen gedwongen om toch terug vooruit te gaan. Maar die motivatie is er nu niet.

Pandareus · 30 juni 2017, 14:38

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Eurosceptic

Benieuwd hoe jij je zou voelen als je ooit in een chronische depressie terecht komt omdat je vrouw sterft aan kanker, omdat je misbruikt bent of een gelijkaardige reden. En dit als hulp aangeboden krijgt

Ik keur het gedrag van Bembem natuurlijk af. Maar het komt ergens vandaan.
En met een vijandige houding te creëren kom je nooit uit zo'n spiraal.
Volgens mij begint alles bij vriendschap

Zoals de vriendschap van haar alter ego Peche ? Die wil op killing spree gaan. Gelukkig voor ons zuipt en rookt hij zijn geld voor kogels te kopen op.

Eurosceptic · 30 juni 2017, 15:24

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Eurosceptic,

De meeste mensen weten niet meer wat afzien is. Men krijgt van de minste tegenslag een depressie. Leuk is het allemaal niet. Maar mijn grootmoeder is neergeschoten geweest tijdens WO2 en heeft in de kampen gezeten, dwangarbeid. Die heeft nooit aan de anti-depressiva gezeten. Die is gewoon opnieuw begonnen met haar leven.

We zijn het echte leven, met alle miserie die daar bij hoort, niet meer gewend. Er hangt een soort beeld dat we allemaal gelukkig en succesvol moeten zijn. En we hebben de reflex om in een hoek te kruipen en te huilen als er tegenslag is.

En dat kan, dankzij de sociale zekerheid. Als die er niet was, werden vele mensen gedwongen om toch terug vooruit te gaan. Maar die motivatie is er nu niet.

Maar je moeder (en jijzelf) hebben geleefd. Ik heb het gevoel dat we tegenwoordig geleefd worden en alles ondergaan. We hebben te veel en zijn verwaand geworden. Hebben elkaar niet meer nodig zoals in die harde tijden van vroeger, en het uit zich.

Ik ben ook gedemotiveerd geraakt in de maatschappij. Heb altijd goed kunnen studeren en ging naar de unief als gemotiveerde student. Na 4 jaar voor het eerst op stage, en heb daar ervaren hoe je een nummer bent en gebruikt wordt als gratis werkkracht (gezondheidszorg)
Ik denk niet dat mijn demotivatie te maken heeft met tegenslag kunnen verwerken, al was ik weinig assertief. Het is eerder dat ik mij niet meer thuis voel in deze maatschappij waarin mensen elkaar niet meer helpen.

Tijdens de pauze op je werk zit 90% van het personeel op hun smartphone te tikken zodat ze geen gesprek met collega's hoeven aan te gaan.
Niet iedereen is zo, maar je ziet het steeds vaker.

Ik vind mijn vak interessant maar overweeg een switch naar het onderwijs omdat kinderen nog niet zo geworden zijn.
Mijn vriendin is Latijns Amerikaans en daar weet iedereen hoe Europeanen geworden zijn. Velen van hen voelen zich ongelukkig bij ons.

Ik heb daar 2 jaar gewoond en het is alsof ik in mijn hart een Latino ben. Zoals het vroeger was in mijn kinderjaren, toen internet nog niet bestond en we buiten voetbalden ipv ons te isoleren met smartphones.

Ik ga liever daar werken voor een hongerloon, piekerend over mijn pensioen, dan ongelukkig verder gaan in deze individualistische maatschappij.
Ik denk dat Bembem zich ook zo voelt.

Bij wijze van experiment zou het interessant zijn of zo'n nieuwe start ook haar leven zou veranderen. Maar er is wel wat geld voor nodig

Eurosceptic · 30 juni 2017, 15:24

Dubbel

TV-verslaafde · 30 juni 2017, 16:04

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Eurosceptic

Maar je moeder (en jijzelf) hebben geleefd. Ik heb het gevoel dat we tegenwoordig geleefd worden en alles ondergaan. We hebben te veel en zijn verwaand geworden. Hebben elkaar niet meer nodig zoals in die harde tijden van vroeger, en het uit zich.

Ik ben ook gedemotiveerd geraakt in de maatschappij. Heb altijd goed kunnen studeren en ging naar de unief als gemotiveerde student. Na 4 jaar voor het eerst op stage, en heb daar ervaren hoe je een nummer bent en gebruikt wordt als gratis werkkracht (gezondheidszorg)
Ik denk niet dat mijn demotivatie te maken heeft met tegenslag kunnen verwerken, al was ik weinig assertief. Het is eerder dat ik mij niet meer thuis voel in deze maatschappij waarin mensen elkaar niet meer helpen.

Tijdens de pauze op je werk zit 90% van het personeel op hun smartphone te tikken zodat ze geen gesprek met collega's hoeven aan te gaan.
Niet iedereen is zo, maar je ziet het steeds vaker.

Ik vind mijn vak interessant maar overweeg een switch naar het onderwijs omdat kinderen nog niet zo geworden zijn.
Mijn vriendin is Latijns Amerikaans en daar weet iedereen hoe Europeanen geworden zijn. Velen van hen voelen zich ongelukkig bij ons.

Ik heb daar 2 jaar gewoond en het is alsof ik in mijn hart een Latino ben. Zoals het vroeger was in mijn kinderjaren, toen internet nog niet bestond en we buiten voetbalden ipv ons te isoleren met smartphones.

Ik ga liever daar werken voor een hongerloon, piekerend over mijn pensioen, dan ongelukkig verder gaan in deze individualistische maatschappij.
Ik denk dat Bembem zich ook zo voelt.

Bij wijze van experiment zou het interessant zijn of zo'n nieuwe start ook haar leven zou veranderen. Maar er is wel wat geld voor nodig

Dit is een introverte maatschappij geworden. Ik ben zelf een introvert dus ik heb daar geen problemen mee. Extraverte mensen kunnen daar niet zo goed mee om en ik kan dat verstaan, het sociale aspect in deze maatschappij is totaal aan het verwateren. Het enige wat iedereen denkt maar niet over wordt gepraat is de totale destructie van deze maatschappij om er iets nieuws uit te creëren. De verrotting was zo diep geworteld...

ViveLaBelgique · 30 juni 2017, 16:49

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door bembem

nope tavek - alhoewel mss deels maar ik tref geen schuld aan het feit dat ik hier als een geelke door het leven dien te gaan, zelfs m'n zielenknijper zegt het... was ik in korea gebleven was ik wss nooit op de ziekenkas beland maar een normaal mens geweest, adoptie heeft m'n leven verwoest, ik moet nu zien dat ik er alsnog het beste van maak en me niet meer wentelen in zelfbeklag, yep ^^

De norm wat normaal is geen constante. Er is een verschil tussen trauma's die je kan ervaren in een samenleving en psychiatrische problemen. Trauma's kunnen de aanleiding zijn van het manifesteren van stoornissen maar zijn nooit op zich de oorzaak. Trauma's die voor de ene psychologische problemen bezorgen kunnen een andere in de psychiatrie doen belanden.

Eduard Khil · 30 juni 2017, 16:57

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

bembem wilt geen dag werken eurosceptic

en in het buitenland (buiten EU) is er geen OCMW of FOD. Daar kan ze niet aan de uier hangen. Want daar is het haar om te doen. Niet om beter te leven, of een toekomst te hebben. Maar om zo inert mogelijk door het leven te gaan.

heel juist

Eduard Khil · 30 juni 2017, 16:59

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Eurosceptic

En ben ik de enige die bij zo'n gedrag denkt aan een aanhoudende depressie?
Ik ken geen enkele persoon die zich zo gedraagt, en goed in zijn/haar vel zit.

Iets of iemand moet die dynamiek veranderen.
Anders dreigt Bembem nog jaren ongelukkig te blijven.

Als ze 1 jaar door die zure appel heen bijt, krijgt ze er het jaar daarna (in Azië) veel plezier voor terug en zijn die depressieve neigingen voorbij.

bembem is helemaal niet depressief.

30 juni 2017, 12:21	#42
Eurosceptic Minister Geregistreerd: 19 mei 2014 Berichten: 3.920	Indien er toch nog iets op je spaarrekening staat bembem (geraak liefst aan 5000 euro) Vlieg naar Thailand en bied je aan als lerares Engels. In Chiang Mai kun je goedkope opleidingen volgen en word je gelinkt aan nabijgelegen scholen. Je zal er niet veel verdienen maar het leven kost ook veel minder (verblijf vanaf €5 per dag, street food vanaf €1) en je zal er open minded mensen vanuit heel de wereld ontmoeten die je niet veroordelen op basis van je verleden. Met je kennis van Frans kun je ook wat in Azië. Het is alvast duidelijk dat je je niet goed voelt in deze maatschappij. Trek je stoute schoenen aan en stort je in het onbekende. Maar je moet het wel durven __________________ Wat van mij is, is van mij! En wat van jou is, is van ons

30 juni 2017, 15:24	#56
Eurosceptic Minister Geregistreerd: 19 mei 2014 Berichten: 3.920	Dubbel __________________ Wat van mij is, is van mij! En wat van jou is, is van ons Laatst gewijzigd door Eurosceptic : 30 juni 2017 om 15:29.

30 juni 2017, 12:05	#41
Tavek Banneling Geregistreerd: 11 januari 2004 Berichten: 66.569	Al eens een badje waterstofperoxide geprobeerd ?

30 juni 2017, 12:22	#43
Tavek Banneling Geregistreerd: 11 januari 2004 Berichten: 66.569	5k euro sparen...wat vraag je me nou van bem ? 50 euro is al een probleem. cfr botjespikken

30 juni 2017, 13:31	#47
Tavek Banneling Geregistreerd: 11 januari 2004 Berichten: 66.569	bembem wilt geen dag werken eurosceptic en in het buitenland (buiten EU) is er geen OCMW of FOD. Daar kan ze niet aan de uier hangen. Want daar is het haar om te doen. Niet om beter te leven, of een toekomst te hebben. Maar om zo inert mogelijk door het leven te gaan.

30 juni 2017, 14:20	#53
Tavek Banneling Geregistreerd: 11 januari 2004 Berichten: 66.569	Eurosceptic, De meeste mensen weten niet meer wat afzien is. Men krijgt van de minste tegenslag een depressie. Leuk is het allemaal niet. Maar mijn grootmoeder is neergeschoten geweest tijdens WO2 en heeft in de kampen gezeten, dwangarbeid. Die heeft nooit aan de anti-depressiva gezeten. Die is gewoon opnieuw begonnen met haar leven. We zijn het echte leven, met alle miserie die daar bij hoort, niet meer gewend. Er hangt een soort beeld dat we allemaal gelukkig en succesvol moeten zijn. En we hebben de reflex om in een hoek te kruipen en te huilen als er tegenslag is. En dat kan, dankzij de sociale zekerheid. Als die er niet was, werden vele mensen gedwongen om toch terug vooruit te gaan. Maar die motivatie is er nu niet.