Schepen
Geregistreerd: 21 augustus 2005
Berichten: 495
|
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door stab
Vooreerst ben ik wel een voorstander van BROV. Hoe meer mensen over hoe meer maatregelen/wetten hun decisieve zeg kunnen doen, hoe democratischer. Zij die daar tegen zijn, hebben gewoon geen democratische ingesteldheid. Simpel. Maar ik heb wel reserves tegenover recall. Alleszins het argument hieronder vind ik niet valabel.Men roept hier een practisch / utilair argument in om de niet-realisatie van een theoretisch concept te ondersteunen: zonder recall moeten we teveel keren een brov gaan organiseren, hetgeen tijdrovend en kostelijk zou zijn. Dat is precies een argument dat ook door (onze) tegenstanders gebruikt wordt tegen BROV tout court.
|
Ik zie hier de kans voor een a posteriori legitimatie voor dit welbepaald forum.
Het democratisch deficit van onze "parlementaire democratie" (particratie) is me al langer een doorn in het oog: het inslikken of verhinderen van parlementaire initiatieven omwille van de coalitiepartners (BHV), de particratische dus onparlementaire behandeling van bv het migrantenstemrecht en het EU-referendum, het stemmen tegen eigen voorstellen, het bestaan van paritaire instellingen, regionale versus nationale legitimiteiten, alarmbelprocedures, de evidente permanente en volledige uitsluiting van een deel van het kiezerskorps van de besluitvorming,...
Indirect is me steeds diets gemaakt dat de vertegenwoordigende democratie in huidige vorm de enige werkbare is. Maar vanwege de stilaan opgebouwde irritatie begin je op voorzichtige wijze elk aspect van dat systeem in vraag te stellen. De reden waarom ik dat enkelvoudig stemrecht in vraag stelde, was dat ik me de bedenking maakte (naar aanleiding van een discussie tussen SuperStaaf & Brugge Veilig en Leefbaar? over de legitimiteit van het cordon sanitair) dat mensen het soms prioritair vinden dat een bepaald persoon een mandaat NIET uitvoert en dat deze wens mede in overweging moet worden genomen in de democratische vertegenwoordiging. Dus poogde ik dit met voor- en tegenstem in rekening te brengen. Het begint me echter te dagen dat de recall mogelijkheid de praktische wijze is om belangrijke persoonsbezwaren in rekening te brengen in de democratische vertegenwoordiging.
A. Grofweg zie ik momenteel vier voorwaarden voor het bestaan van een vertegenwoordigende maximaal democratische bestuursvorm:
1. Het verkiezen van betrouwbare en capabele mensen
2. Het verkiezen van of zich uiten voor belangrijke thema's
3. Het afvoeren van onbetrouwbare en incapabele mensen
4. Het afvoeren van of zich uiten tegen belangrijke thema's
B. De particratische bestuursvorm is een grove en eerder onnauwkeurige want vereenvoudigde vervulling (benadering) van deze voorwaarden. De partijen fungeren als sterk vereenvoudigd tussenstation voor een politiek niet altijd even bewuste bevolking, om de keuze beperkter (overzichtelijker) en makkelijker te maken. De partijen poneren een pakket van thema's en antithema's (te nemen of te laten) en een pakket van kandidaten (men kan voor een individuele kandidaat stemmen, maar de partijen beslissen over het lot van de kandidaat en in overdreven mate zijn stemgedrag).
1. Het verkiezen van een betrouwb aar en capab el partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma
3. -------------------------------------------------------
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt ook deel uit van het partijprogramma
C. Punt 2 en 4 in deze benadering kan men corrigeren door voor belangrijke thema's het Bindend Referendum Op Volksinitiatief in te voeren. Punt 3 kan op praktische wijze realiseren via de recall mogelijkheid.
Stel (voor een fictief geval) dat in Vlaanderen het VB 35% van de stemmen wint, dat de nipte coalitie VB/N-VA/VP beslist dat Filip Dewinter Vlaams minister van integratie wordt en stel (wat weinig waarschijnlijk is) dat een meerderheid van de Vlamingen daartegen gekant zou zijn, dan biedt recall de democratische oplossing.
De direct democratische benadering van de ideale vertegenwoordigende democratie ziet er dan zo uit:
1. Het verkiezen van een betrouwb aar en capab el partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma + BROV-thema's
3. Het afv. van onbetr. en incap. mensen in uitzonderlijke gevallen via recall
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt deel uit van het partijprogramma + afvoeren via BROV
BROV + recall lijkt me een goed middel om het democratisch deficit en de opgebouwde irritatie erover significatief terug te dringen. Toch zou het misschien ook nuttig zijn om ook maatregelen te bedenken om de onafhankelijkheid van een partijlid te vergroten (voor thema's die net iets minder belangrijk zijn dan BROV-thema's).[edit]
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by Vrijheid on 19-09-2005 at 02:50
Reason:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door stab
Vooreerst ben ik wel een voorstander van BROV. Hoe meer mensen over hoe meer maatregelen/wetten hun decisieve zeg kunnen doen, hoe democratischer. Zij die daar tegen zijn, hebben gewoon geen democratische ingesteldheid. Simpel. Maar ik heb wel reserves tegenover recall. Alleszins het argument hieronder vind ik niet valabel.Men roept hier een practisch / utilair argument in om de niet-realisatie van een theoretisch concept te ondersteunen: zonder recall moeten we teveel keren een brov gaan organiseren, hetgeen tijdrovend en kostelijk zou zijn. Dat is precies een argument dat ook door (onze) tegenstanders gebruikt wordt tegen BROV tout court.
|
Ik zie hier de kans voor een a posteriori legitimatie voor dit welbepaald forum.
Het democratisch deficit van onze "parlementaire democratie" (particratie) is me al langer een doorn in het oog: het inslikken of verhinderen van parlementaire initiatieven omwille van de coalitiepartners (BHV), de particratische dus onparlementaire behandeling van bv het migrantenstemrecht en het EU-referendum, het stemmen tegen eigen voorstellen, het bestaan van paritaire instellingen, regionale versus nationale legitimiteiten, alarmbelprocedures, de evidente permanente en volledige uitsluiting van een deel van het kiezerskorps van de besluitvorming,...
Indirect is me steeds diets gemaakt dat de vertegenwoordigende democratie in huidige vorm de enige werkbare is. Maar vanwege de stilaan opgebouwde irritatie begin je op voorzichtige wijze elk aspect van dat systeem in vraag te stellen. De reden waarom ik dat enkelvoudig stemrecht in vraag stelde, was dat ik me de bedenking maakte (naar aanleiding van een discussie tussen SuperStaaf & Brugge Veilig en Leefbaar? over de legitimiteit van het cordon sanitair) dat mensen het soms prioritair vinden dat een bepaald persoon een mandaat NIET uitvoert en dat deze wens mede in overweging moet worden genomen in de democratische vertegenwoordiging. Dus poogde ik dit met voor- en tegenstem in rekening te brengen. Het begint me echter te dagen dat de recall mogelijkheid de praktische wijze is om belangrijke persoonsbezwaren in rekening te brengen in de democratische vertegenwoordiging.
A. Grofweg zie ik momenteel vier voorwaarden voor het bestaan van een vertegenwoordigende maximaal democratische bestuursvorm:
1. Het verkiezen van betrouwbare en capabele mensen
2. Het verkiezen van of zich uiten voor belangrijke thema's
3. Het afvoeren van onbetrouwbare en incapabele mensen
4. Het afvoeren van of zich uiten tegen belangrijke thema's
B. De particratische bestuursvorm is een grove en eerder onnauwkeurige want vereenvoudigde vervulling (benadering) van deze voorwaarden. De partijen fungeren als sterk vereenvoudigd tussenstation voor een politiek niet altijd even bewuste bevolking, om de keuze beperkter (overzichtelijker) en makkelijker te maken. De partijen poneren een pakket van thema's en antithema's (te nemen of te laten) en een pakket van kandidaten (men kan voor een individuele kandidaat stemmen, maar de partijen beslissen over het lot van de kandidaat en in overdreven mate zijn stemgedrag).
1. Het verkiezen van een betrouwbaar en capabel partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma
3. -------------------------------------------------------
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt ook deel uit van het partijprogramma
C. Punt 2 en 4 in deze benadering kan men corrigeren door voor belangrijke thema's het Bindend Referendum Op Volksinitiatief in te voeren. Punt 3 kan op praktische wijze realiseren via de recall mogelijkheid.
Stel (voor een fictief geval) dat in Vlaanderen het VB 35% van de stemmen wint, dat de nipte coalitie VB/N-VA/VP beslist dat Filip Dewinter Vlaams minister van integratie wordt en stel (wat weinig waarschijnlijk is) dat een meerderheid van de Vlamingen daartegen gekant zou zijn, dan biedt recall de democratische oplossing.
De direct democratische benadering van de ideale vertegenwoordigende democratie ziet er dan zo uit:
1. Het verkiezen van een betrouwbaar en capabel partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma + BROV-thema's
3. Het afv. van onbetr. en incap. mensen in uitzonderlijke gevallen via recall
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt deel uit van het partijprogramma + afvoeren via BROV
BROV + recall lijkt me een goed middel om het democratisch deficit en de opgebouwde irritatie erover significatief terug te dringen. Toch zou het misschien ook nuttig zijn om ook maatregelen te bedenken om de onafhankelijkheid van een partijlid te vergroten (voor thema's die net iets minder belangrijk zijn dan BROV-thema's).[/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by Vrijheid on 19-09-2005 at 02:43
Reason:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door stab
Vooreerst ben ik wel een voorstander van BROV. Hoe meer mensen over hoe meer maatregelen/wetten hun decisieve zeg kunnen doen, hoe democratischer. Zij die daar tegen zijn, hebben gewoon geen democratische ingesteldheid. Simpel. Maar ik heb wel reserves tegenover recall. Alleszins het argument hieronder vind ik niet valabel.Men roept hier een practisch / utilair argument in om de niet-realisatie van een theoretisch concept te ondersteunen: zonder recall moeten we teveel keren een brov gaan organiseren, hetgeen tijdrovend en kostelijk zou zijn. Dat is precies een argument dat ook door (onze) tegenstanders gebruikt wordt tegen BROV tout court.
|
Ik zie hier de kans voor een a posteriori legitimatie voor dit welbepaald forum.
Het democratisch deficit van onze "parlementaire democratie" (particratie) is me al langer een doorn in het oog: het inslikken of verhinderen van parlementaire initiatieven omwille van de coalitiepartners (BHV), de particratische dus onparlementaire behandeling van bv het migrantenstemrecht en het EU-referendum, het stemmen tegen eigen voorstellen, het bestaan van paritaire instellingen, regionale versus nationale legitimiteiten, alarmbelprocedures, de evidente permanente en volledige uitsluiting van een deel van het kiezerskorps van de besluitvorming,...
Indirect is me steeds diets gemaakt dat de vertegenwoordigende democratie in huidige vorm de enige werkbare is. Maar vanwege de stilaan opgebouwde irritatie begin je op voorzichtige wijze elk aspect van dat systeem in vraag te stellen. De reden waarom ik dat enkelvoudig stemrecht in vraag stelde, was dat ik me de bedenking maakte (naar aanleiding van een discussie tussen SuperStaaf & Brugge Veilig en Leefbaar? over de legitimiteit van het cordon sanitair) dat mensen het soms prioritair vinden dat een bepaald persoon een mandaat NIET uitvoert en dat deze wens mede in overweging moet worden genomen in de democratische vertegenwoordiging. Dus poogde ik dit met voor- en tegenstem in rekening te brengen. Het begint me echter te dagen dat de recall mogelijkheid de praktische wijze is om belangrijke persoonsbezwaren in rekening te brengen in de democratische vertegenwoordiging.
A. Grofweg zie ik momenteel vier voorwaarden voor het bestaan van een vertegenwoordigende maximaal democratische bestuursvorm:
1. Het verkiezen van betrouwbare en capabele mensen
2. Het verkiezen van of zich uiten voor belangrijke thema's
3. Het afvoeren van onbetrouwbare en incapabele mensen
4. Het afvoeren van of zich uiten tegen belangrijke thema's
B. De particratische bestuursvorm is een grove en eerder onnauwkeurige want vereenvoudigde vervulling (benadering) van deze voorwaarden. De partijen fungeren als sterk vereenvoudigd tussenstation voor een politiek niet altijd even bewuste bevolking, om de keuze beperkter (overzichtelijker) en makkelijker te maken. De partijen poneren een pakket van thema's en antithema's (te nemen of te laten) en een pakket van kandidaten (men kan voor een individuele kandidaat stemmen, maar de partijen beslissen over het lot van de kandidaat en in overdreven mate zijn stemgedrag).
1. Het verkiezen van een betrouwbaar en capabel partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma
3. -------------------------------------------------------
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt ook deel uit van het partijprogramma
C. Punt 2 en 4 in deze benadering kan men corrigeren door voor belangrijke thema's het Bindend Referendum Op Volksinitiatief in te voeren. Punt 3 kan op praktische wijze realiseren via de recall mogelijkheid.
Stel (voor een fictief geval) dat in Vlaanderen het VB 35% van de stemmen wint, dat de nipte coalitie VB/N-VA/VP beslist dat Filip Dewinter Vlaams minister van integratie wordt en stel (wat weinig waarschijnlijk is) dat een meerderheid van de Vlamingen daartegen gekant zou zijn, dan biedt recall de democratische oplossing.
De direct democratische benadering van de ideale vertegenwoordigende democratie ziet er dan zo uit:
1. Het verkiezen van een betrouwbaar en capabel partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma + BROV-thema's
3. Het afv. van onbetr. en incap. mensen in uitzonderlijke gevallen via recall
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt deel uit van het partijprogramma + afvoeren via BROV
BROV + recall lijkt me een goed middel om het democratisch deficit en de opgebouwde irritatie erover significatief terug te dringen. Toch zou het misschien ook nuttig zijn om ook maatregelen te bedenken om de onafhankelijkheid van een partijlid te vergroten (voor thema's die net iets minder belangrijk zijn dan BROV-thema's).[/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by Vrijheid on 19-09-2005 at 02:40
Reason:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door stab
Vooreerst ben ik wel een voorstander van BROV. Hoe meer mensen over hoe meer maatregelen/wetten hun decisieve zeg kunnen doen, hoe democratischer. Zij die daar tegen zijn, hebben gewoon geen democratische ingesteldheid. Simpel. Maar ik heb wel reserves tegenover recall. Alleszins het argument hieronder vind ik niet valabel.Men roept hier een practisch / utilair argument in om de niet-realisatie van een theoretisch concept te ondersteunen: zonder recall moeten we teveel keren een brov gaan organiseren, hetgeen tijdrovend en kostelijk zou zijn. Dat is precies een argument dat ook door (onze) tegenstanders gebruikt wordt tegen BROV tout court.
|
Ik zie hier de kans voor een a posteriori legitimatie voor dit welbepaald forum.
Het democratisch deficit van onze "parlementaire democratie" (particratie) is me al langer een doorn in het oog: het inslikken of verhinderen van parlementaire initiatieven omwille van de coalitiepartners (BHV), de particratische dus onparlementaire behandeling van bv het migrantenstemrecht en het EU-referendum, het stemmen tegen eigen voorstellen, het bestaan van paritaire instellingen, regionale versus nationale legitimiteiten, alarmbelprocedures, de evidente permanente en volledige uitsluiting van een deel van het kiezerskorps van de besluitvorming,...
Indirect is me steeds diets gemaakt dat de vertegenwoordigende democratie in huidige vorm de enige werkbare is. Maar vanwege de stilaan opgebouwde irritatie begin je op voorzichtige wijze elk aspect van dat systeem in vraag te stellen. De reden waarom ik dat enkelvoudig stemrecht in vraag stelde, was dat ik me de bedenking maakte (naar aanleiding van een discussie tussen SuperStaaf & Brugge Veilig en Leefbaar? over de legitimiteit van het cordon sanitair) dat mensen het soms prioritair vinden dat een bepaald persoon een mandaat NIET uitvoert en dat deze wens mede in overweging moet worden genomen in de democratische vertegenwoordiging. Dus poogde ik dit met voor- en tegenstem in rekening te brengen. Het begint me echter te dagen dat de recall mogelijkheid de praktische wijze is om belangrijke persoonsbezwaren in rekening te brengen in de democratische vertegenwoordiging.
A. Grofweg zie ik momenteel vier voorwaarden voor het bestaan van een vertegenwoordigende maximaal democratische bestuursvorm:
1. Het verkiezen van betrouwbare en capabele mensen
2. Het verkiezen van of zich uiten voor belangrijke thema's
3. Het afvoeren van onbetrouwbare en incapabele mensen
4. Het afvoeren van of zich uiten tegen belangrijke thema's
B. De particratische bestuursvorm is een grove en eerder onnauwkeurige want vereenvoudigde vervulling (benadering) van deze voorwaarden. De partijen fungeren als sterk vereenvoudigd tussenstation voor een politiek niet altijd even bewuste bevolking, om de keuze beperkter (overzichtelijker) en makkelijker te maken. De partijen poneren een pakket van thema's en antithema's (te nemen of te laten) en een pakket van kandidaten (men kan voor een individuele kandidaat stemmen, maar de partijen beslissen over het lot van de kandidaat en in overdreven mate zijn stemgedrag).
1. Het verkiezen van een betrouwbare en capabel partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma
3. -------------------------------------------------------
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt ook deel uit van het partijprogramma
C. Punt 2 en 4 in deze benadering kan men corrigeren door voor belangrijke thema's het Bindend Referendum Op Volksinitiatief in te voeren. Punt 3 kan op praktische wijze realiseren via de recall mogelijkheid.
Stel (voor een fictief geval) dat in Vlaanderen het VB 35% van de stemmen wint, dat de nipte coalitie VB/N-VA/VP beslist dat Filip Dewinter Vlaams minister van integratie wordt en stel (wat weinig waarschijnlijk is) dat een meerderheid van de Vlamingen daartegen gekant zou zijn, dan biedt recall de democratische oplossing.
De direct democratische benadering van de ideale vertegenwoordigende democratie ziet er dan zo uit:
1. Het verkiezen van een betrouwbare en capabel partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma + BROV-thema's
3. Het afv. van onbetr. en incap. mensen in uitzonderlijke gevallen via recall
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt deel uit van het partijprogramma + afvoeren via BROV
BROV + recall lijkt me een goed middel om het democratisch deficit en de opgebouwde irritatie erover significatief terug te dringen. Toch zou het misschien ook nuttig zijn om ook maatregelen te bedenken om de onafhankelijkheid van een partijlid te vergroten (voor thema's die net iets minder belangrijk zijn dan BROV-thema's).[/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by Vrijheid on 19-09-2005 at 02:38
Reason:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door stab
Vooreerst ben ik wel een voorstander van BROV. Hoe meer mensen over hoe meer maatregelen/wetten hun decisieve zeg kunnen doen, hoe democratischer. Zij die daar tegen zijn, hebben gewoon geen democratische ingesteldheid. Simpel. Maar ik heb wel reserves tegenover recall. Alleszins het argument hieronder vind ik niet valabel.Men roept hier een practisch / utilair argument in om de niet-realisatie van een theoretisch concept te ondersteunen: zonder recall moeten we teveel keren een brov gaan organiseren, hetgeen tijdrovend en kostelijk zou zijn. Dat is precies een argument dat ook door (onze) tegenstanders gebruikt wordt tegen BROV tout court.
|
Ik zie hier de kans voor een a posteriori legitimatie voor dit welbepaald forum.
Het democratisch deficit van onze "parlementaire democratie" (particratie) is me al langer een doorn in het oog: het inslikken of verhinderen van parlementaire initiatieven omwille van de coalitiepartners (BHV), de particratische dus onparlementaire behandeling van bv het migrantenstemrecht en het EU-referendum, het stemmen tegen eigen voorstellen, het bestaan van paritaire instellingen, regionale versus nationale legitimiteiten, alarmbelprocedures, de evidente permanente en volledige uitsluiting van een deel van het kiezerskorps van de besluitvorming,...
Indirect is me steeds diets gemaakt dat de vertegenwoordigende democratie in huidige vorm de enige werkbare is. Maar vanwege de stilaan opgebouwde irritatie begin je op voorzichtige wijze elk aspect van dat systeem in vraag te stellen. De reden waarom ik dat enkelvoudig stemrecht in vraag stelde, was dat ik me de bedenking maakte (naar aanleiding van een discussie tussen SuperStaaf & Brugge Veilig en Leefbaar? over de legitimiteit van het cordon sanitair) dat mensen het soms prioritair vinden dat een bepaald persoon een mandaat NIET uitvoert en dat deze wens mede in overweging moet worden genomen in de democratische vertegenwoordiging. Dus poogde ik dit met voor- en tegenstem in rekening te brengen. Het begint me echter te dagen dat de recall mogelijkheid de praktische wijze is om belangrijke persoonsbezwaren in rekening te brengen in de democratische vertegenwoordiging.
A. Grofweg zie ik momenteel vier voorwaarden voor het bestaan van een vertegenwoordigende maximaal democratische bestuursvorm:
1. Het verkiezen van betrouwbare en capabele mensen
2. Het verkiezen van of zich uiten voor belangrijke thema's
3. Het afvoeren van onbetrouwbare en incapabele mensen
4. Het afvoeren van of zich uiten tegen belangrijke thema's
B. De particratische bestuursvorm is een grove en eerder onnauwkeurige want vereenvoudigde vervulling (benadering) van deze voorwaarden. De partijen fungeren als sterk vereenvoudigd tussenstation voor een politiek niet altijd even bewuste bevolking, om de keuze beperkter (overzichtelijker) en makkelijker te maken. De partijen poneren een pakket van thema's en antithema's (te nemen of te laten) en een pakket van kandidaten (men kan voor een individuele kandidaat stemmen, maar de partijen beslissen over het lot van de kandidaat en in overdreven mate zijn stemgedrag).
1. Het verkiezen van een betrouwbare en capabel partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma
3. -------------------------------------------------------
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt ook deel uit van het partijprogramma
C. Punt 2 en 4 in deze benadering kan men corrigeren door voor belangrijke thema's het Bindend Referendum Op Volksinitiatief in te voeren. Punt 3 kan op praktische wijze realiseren via de recall mogelijkheid.
Stel (voor een fictief geval) dat in Vlaanderen het VB 35% van de stemmen wint, dat de nipte coalitie VB/N-VA/VP beslist dat Filip Dewinter Vlaams minister van integratie wordt en stel (wat weinig waarschijnlijk is) dat een meerderheid van de Vlamingen daartegen gekant zou zijn, dan biedt recall de democratische oplossing.
De direct democratische benadering van de ideale vertegenwoordigende democratie ziet er dan zo uit:
1. Het verkiezen van een betrouwbare en capabel partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma + BROV-thema's
3. Het afv. van onbetr. en incap. mensen in uitzonderlijke gevallen via recall
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt deel uit van het partijprogramma + afvoeren via BROV
BROV + recall lijkt me een goed middel om het democratisch deficit en de opgebouwde irritatie erover significatief terug te dringen. Toch zou het misschien ook nuttig zijn om ook maatregelen te bedenken om de onafhankelijkheid van een partijlid te vergroten (voor thema's die net iets minder belangrijk zijn dan BROV-thema's).[/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by Vrijheid on 19-09-2005 at 02:35
Reason:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door stab
Vooreerst ben ik wel een voorstander van BROV. Hoe meer mensen over hoe meer maatregelen/wetten hun decisieve zeg kunnen doen, hoe democratischer. Zij die daar tegen zijn, hebben gewoon geen democratische ingesteldheid. Simpel. Maar ik heb wel reserves tegenover recall. Alleszins het argument hieronder vind ik niet valabel.Men roept hier een practisch / utilair argument in om de niet-realisatie van een theoretisch concept te ondersteunen: zonder recall moeten we teveel keren een brov gaan organiseren, hetgeen tijdrovend en kostelijk zou zijn. Dat is precies een argument dat ook door (onze) tegenstanders gebruikt wordt tegen BROV tout court.
|
Ik zie hier de kans voor een a posteriori legitimatie voor dit welbepaald forum.
Het democratisch deficit van onze "parlementaire democratie" (particratie) is me al langer een doorn in het oog: het inslikken of verhinderen van parlementaire initiatieven omwille van de coalitiepartners (BHV), de particratische dus onparlementaire behandeling van bv het migrantenstemrecht en het EU-referendum, het stemmen tegen eigen voorstellen, het bestaan van paritaire instellingen, regionale versus nationale legitimiteiten, alarmbelprocedures, de evidente permanente en volledige uitsluiting van een deel van het kiezerskorps van de besluitvorming,...
Indirect is me steeds diets gemaakt dat de vertegenwoordigende democratie in huidige vorm de enige werkbare is. Maar vanwege de stilaan opgebouwde irritatie begin je op voorzichtige wijze elk aspect van dat systeem in vraag te stellen. De reden waarom ik dat enkelvoudig stemrecht in vraag stelde, was dat ik me de bedenking maakte (naar aanleiding van een discussie tussen SuperStaaf & Brugge Veilig en Leefbaar? over de legitimiteit van het cordon sanitair) dat mensen het soms prioritair vinden dat een bepaald persoon een mandaat NIET uitvoert en dat deze wens mede in overweging moet worden genomen in de democratische vertegenwoordiging. Dus poogde ik dit met voor- en tegenstem in rekening te brengen. Het begint me echter te dagen dat de recall mogelijkheid de praktische wijze is om belangrijke persoonsbezwaren in rekening te brengen in de democratische vertegenwoordiging.
A. Grofweg zie ik momenteel vier voorwaarden voor het bestaan van een vertegenwoordigende maximaal democratische bestuursvorm:
1. Het verkiezen van betrouwbare en capabele mensen
2. Het verkiezen van of zich uiten voor belangrijke thema's
3. Het afvoeren van onbetrouwbare en incapabele mensen
4. Het afvoeren van of zich uiten tegen belangrijke thema's
B. De particratische bestuursvorm grove en eerder onnauwkeurige want vereenvoudigde vervulling (benadering) van deze voorwaarden. De partijen fungeren als sterk vereenvoudigd tussenstation voor een politiek niet altijd even bewuste bevolking, om de keuze beperkter (overzichtelijker) en makkelijker te maken. De partijen poneren een pakket van thema's en antithema's (te nemen of te laten) en een pakket van kandidaten (men kan voor een individuele kandidaat stemmen, maar de partijen beslissen over het lot van de kandidaat en in overdreven mate zijn stemgedrag).
1. Het verkiezen van een betrouwbare en capabel partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma
3. -------------------------------------------------------
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt ook deel uit van het partijprogramma
C. Punt 2 en 4 in deze benadering kan men corrigeren door voor belangrijke thema's het Bindend Referendum Op Volksinitiatief in te voeren. Punt 3 kan op praktische wijze realiseren via de recall mogelijkheid.
Stel (voor een fictief geval) dat in Vlaanderen het VB 35% van de stemmen wint, dat de nipte coalitie VB/N-VA/VP beslist dat Filip Dewinter Vlaams minister van integratie wordt en stel (wat weinig waarschijnlijk is) dat een meerderheid van de Vlamingen daartegen gekant zou zijn, dan biedt recall de democratische oplossing.
De direct democratische benadering van de ideale vertegenwoordigende democratie ziet er dan zo uit:
1. Het verkiezen van een betrouwbare en capabel partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma + BROV-thema's
3. Het afv. van onbetr. en incap. mensen in uitzonderlijke gevallen via recall
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt deel uit van het partijprogramma + afvoeren via BROV
BROV + recall lijkt me een goed middel om het democratisch deficit en de opgebouwde irritatie erover significatief terug te dringen. Toch zou het misschien ook nuttig zijn om ook maatregelen te bedenken om de onafhankelijkheid van een partijlid te vergroten (voor thema's die net iets minder belangrijk zijn dan BROV-thema's).[/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by Vrijheid on 19-09-2005 at 02:33
Reason:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door stab
Vooreerst ben ik wel een voorstander van BROV. Hoe meer mensen over hoe meer maatregelen/wetten hun decisieve zeg kunnen doen, hoe democratischer. Zij die daar tegen zijn, hebben gewoon geen democratische ingesteldheid. Simpel. Maar ik heb wel reserves tegenover recall. Alleszins het argument hieronder vind ik niet valabel.Men roept hier een practisch / utilair argument in om de niet-realisatie van een theoretisch concept te ondersteunen: zonder recall moeten we teveel keren een brov gaan organiseren, hetgeen tijdrovend en kostelijk zou zijn. Dat is precies een argument dat ook door (onze) tegenstanders gebruikt wordt tegen BROV tout court.
|
Ik zie hier de kans voor een a posteriori legitimatie voor dit welbepaald forum.
Het democratisch deficit van onze "parlementaire democratie" (particratie) is me al langer een doorn in het oog: het inslikken of verhinderen van parlementaire initiatieven omwille van de coalitiepartners (BHV), de particratische dus onparlementaire behandeling van bv het migrantenstemrecht en het EU-referendum, het stemmen tegen eigen voorstellen, het bestaan van paritaire instellingen, regionale versus nationale legitimiteiten, alarmbelprocedures, de evidente permanente en volledige uitsluiting van een deel van het kiezerskorps van de besluitvorming,...
Indirect is me steeds diets gemaakt dat de vertegenwoordigende democratie in huidige vorm de enige werkbare is. Maar vanwege de stilaan opgebouwde irritatie begin je op voorzichtige wijze elk aspect van dat systeem in vraag te stellen. De reden waarom ik dat enkelvoudig stemrecht in vraag stelde, was dat ik me de bedenking maakte naar aanleiding van een discussie (tussen SuperStaaf & Brugge Veilig en Leefbaar?) over de legitimiteit van het cordon sanitair dat mensen het soms prioritair vinden dat een bepaald persoon een mandaat NIET uitvoert en dat deze wens mede in overweging moet worden genomen in de democratische vertegenwoordiging. Dus poogde ik dit met voor- en tegenstem in rekening te brengen. Het begint me echter te dagen dat de recall mogelijkheid de praktische wijze is om belangrijke persoonsbezwaren in rekening te brengen in de democratische vertegenwoordiging.
A. Grofweg zie ik momenteel vier voorwaarden voor het bestaan van een vertegenwoordigende maximaal democratische bestuursvorm:
1. Het verkiezen van betrouwbare en capabele mensen
2. Het verkiezen van of zich uiten voor belangrijke thema's
3. Het afvoeren van onbetrouwbare en incapabele mensen
4. Het afvoeren van of zich uiten tegen belangrijke thema's
B. De particratische bestuursvorm grove en eerder onnauwkeurige want vereenvoudigde vervulling (benadering) van deze voorwaarden. De partijen fungeren als sterk vereenvoudigd tussenstation voor een politiek niet altijd even bewuste bevolking, om de keuze beperkter (overzichtelijker) en makkelijker te maken. De partijen poneren een pakket van thema's en antithema's (te nemen of te laten) en een pakket van kandidaten (men kan voor een individuele kandidaat stemmen, maar de partijen beslissen over het lot van de kandidaat en in overdreven mate zijn stemgedrag).
1. Het verkiezen van een betrouwbare en capabel partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma
3. -------------------------------------------------------
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt ook deel uit van het partijprogramma
C. Punt 2 en 4 in deze benadering kan men corrigeren door voor belangrijke thema's het Bindend Referendum Op Volksinitiatief in te voeren. Punt 3 kan op praktische wijze realiseren via de recall mogelijkheid.
Stel (voor een fictief geval) dat in Vlaanderen het VB 35% van de stemmen wint, dat de nipte coalitie VB/N-VA/VP beslist dat Filip Dewinter Vlaams minister van integratie wordt en stel (wat weinig waarschijnlijk is) dat een meerderheid van de Vlamingen daartegen gekant zou zijn, dan biedt recall de democratische oplossing.
De direct democratische benadering van de ideale vertegenwoordigende democratie ziet er dan zo uit:
1. Het verkiezen van een betrouwbare en capabel partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma + BROV-thema's
3. Het afv. van onbetr. en incap. mensen in uitzonderlijke gevallen via recall
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt deel uit van het partijprogramma + afvoeren via BROV
BROV + recall lijkt me een goed middel om het democratisch deficit en de opgebouwde irritatie erover significatief terug te dringen. Toch zou het misschien ook nuttig zijn om ook maatregelen te bedenken om de onafhankelijkheid van een partijlid te vergroten (voor thema's die net iets minder belangrijk zijn dan BROV-thema's).[/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by Vrijheid on 19-09-2005 at 02:26
Reason:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door stab
Vooreerst ben ik wel een voorstander van BROV. Hoe meer mensen over hoe meer maatregelen/wetten hun decisieve zeg kunnen doen, hoe democratischer. Zij die daar tegen zijn, hebben gewoon geen democratische ingesteldheid. Simpel. Maar ik heb wel reserves tegenover recall. Alleszins het argument hieronder vind ik niet valabel.Men roept hier een practisch / utilair argument in om de niet-realisatie van een theoretisch concept te ondersteunen: zonder recall moeten we teveel keren een brov gaan organiseren, hetgeen tijdrovend en kostelijk zou zijn. Dat is precies een argument dat ook door (onze) tegenstanders gebruikt wordt tegen BROV tout court.
|
Ik zie hier de kans voor een a posteriori legitimatie voor dit welbepaald forum.
Het democratisch deficit van onze "parlementaire democratie" (particratie) is me al langer een doorn in het oog: het inslikken of verhinderen van parlementaire initiatieven omwille van de coalitiepartners (BHV), de particratische dus onparlementaire behandeling van bv het migrantenstemrecht en het EU-referendum, het stemmen tegen eigen voorstellen, het bestaan van paritaire instellingen, regionale versus nationale legitimiteiten, alarmbelprocedures, de evidente permanente uitsluiting van een deel van het kiezerskorps van de besluitvorming,...
Indirect is me steeds diets gemaakt dat de vertegenwoordigende democratie in huidige vorm de enige werkbare is. Maar vanwege de stilaan opgebouwde irritatie begin je op voorzichtige wijze elk aspect van dat systeem in vraag te stellen. De reden waarom ik dat enkelvoudig stemrecht in vraag stelde, was dat ik me de bedenking maakte naar aanleiding van een discussie (tussen SuperStaaf & Brugge Veilig en Leefbaar?) over de legitimiteit van het cordon sanitair dat mensen het soms prioritair vinden dat een bepaald persoon een mandaat NIET uitvoert en dat deze wens mede in overweging moet worden genomen in de democratische vertegenwoordiging. Dus poogde ik dit met voor- en tegenstem in rekening te brengen. Het begint me echter te dagen dat de recall mogelijkheid de praktische wijze is om belangrijke persoonsbezwaren in rekening te brengen in de democratische vertegenwoordiging.
A. Grofweg zie ik momenteel vier voorwaarden voor het bestaan van een vertegenwoordigende maximaal democratische bestuursvorm:
1. Het verkiezen van betrouwbare en capabele mensen
2. Het verkiezen van of zich uiten voor belangrijke thema's
3. Het afvoeren van onbetrouwbare en incapabele mensen
4. Het afvoeren van of zich uiten tegen belangrijke thema's
B. De particratische bestuursvorm grove en eerder onnauwkeurige want vereenvoudigde vervulling (benadering) van deze voorwaarden. De partijen fungeren als sterk vereenvoudigd tussenstation voor een politiek niet altijd even bewuste bevolking, om de keuze beperkter (overzichtelijker) en makkelijker te maken. De partijen poneren een pakket van thema's en antithema's (te nemen of te laten) en een pakket van kandidaten (men kan voor een individuele kandidaat stemmen, maar de partijen beslissen over het lot van de kandidaat en in overdreven mate zijn stemgedrag).
1. Het verkiezen van een betrouwbare en capabel partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma
3. -------------------------------------------------------
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt ook deel uit van het partijprogramma
C. Punt 2 en 4 in deze benadering kan men corrigeren door voor belangrijke thema's het Bindend Referendum Op Volksinitiatief in te voeren. Punt 3 kan op praktische wijze realiseren via de recall mogelijkheid.
Stel (voor een fictief geval) dat in Vlaanderen het VB 35% van de stemmen wint, dat de nipte coalitie VB/N-VA/VP beslist dat Filip Dewinter Vlaams minister van integratie wordt en stel (wat weinig waarschijnlijk is) dat een meerderheid van de Vlamingen daartegen gekant zou zijn, dan biedt recall de democratische oplossing.
De direct democratische benadering van de ideale vertegenwoordigende democratie ziet er dan zo uit:
1. Het verkiezen van een betrouwbare en capabel partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma + BROV-thema's
3. Het afv. van onbetr. en incap. mensen in uitzonderlijke gevallen via recall
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt deel uit van het partijprogramma + afvoeren via BROV
BROV + recall lijkt me een goed middel om het democratisch deficit en de opgebouwde irritatie erover significatief terug te dringen. Toch zou het misschien ook nuttig zijn om ook maatregelen te bedenken om de onafhankelijkheid van een partijlid te vergroten (voor thema's die net iets minder belangrijk zijn dan BROV-thema's).[/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by Vrijheid on 19-09-2005 at 02:25
Reason:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door stab
Vooreerst ben ik wel een voorstander van BROV. Hoe meer mensen over hoe meer maatregelen/wetten hun decisieve zeg kunnen doen, hoe democratischer. Zij die daar tegen zijn, hebben gewoon geen democratische ingesteldheid. Simpel. Maar ik heb wel reserves tegenover recall. Alleszins het argument hieronder vind ik niet valabel.Men roept hier een practisch / utilair argument in om de niet-realisatie van een theoretisch concept te ondersteunen: zonder recall moeten we teveel keren een brov gaan organiseren, hetgeen tijdrovend en kostelijk zou zijn. Dat is precies een argument dat ook door (onze) tegenstanders gebruikt wordt tegen BROV tout court.
|
Ik zie hier de kans voor een a posteriori legitimatie voor dit welbepaald forum.
Het democratisch deficit van onze "parlementaire democratie" (particratie) is me al langer een doorn in het oog: het inslikken of verhinderen van parlementaire initiatieven omwille van de coalitiepartners (BHV), de particratische dus onparlementaire behandeling van bv het migrantenstemrecht en het EU-referendum, het stemmen tegen eigen voorstellen, het bestaan van paritaire instellingen, regionale versus nationale legitimiteiten, alarmbelprocedures, de evidente permanente uitsluiting van een deel van het kiezerskorps van de besluitvorming,... Indirect is je steeds diets gemaakt dat de vertegenwoordigende democratie in huidige vorm de enige werkbare is. Maar vanwege de stilaan opgebouwde irritatie begin je op voorzichtige wijze elk aspect van dat systeem in vraag te stellen. De reden waarom ik dat enkelvoudig stemrecht in vraag stelde, was dat ik me de bedenking maakte naar aanleiding van een discussie (tussen SuperStaaf & Brugge Veilig en Leefbaar?) over de legitimiteit van het cordon sanitair dat mensen het soms prioritair vinden dat een bepaald persoon een mandaat NIET uitvoert en dat deze wens mede in overweging moet worden genomen in de democratische vertegenwoordiging. Dus poogde ik dit met voor- en tegenstem in rekening te brengen. Het begint me echter te dagen dat de recall mogelijkheid de praktische wijze is om belangrijke persoonsbezwaren in rekening te brengen in de democratische vertegenwoordiging.
A. Grofweg zie ik momenteel vier voorwaarden voor het bestaan van een vertegenwoordigende maximaal democratische bestuursvorm:
1. Het verkiezen van betrouwbare en capabele mensen
2. Het verkiezen van of zich uiten voor belangrijke thema's
3. Het afvoeren van onbetrouwbare en incapabele mensen
4. Het afvoeren van of zich uiten tegen belangrijke thema's
B. De particratische bestuursvorm grove en eerder onnauwkeurige want vereenvoudigde vervulling (benadering) van deze voorwaarden. De partijen fungeren als sterk vereenvoudigd tussenstation voor een politiek niet altijd even bewuste bevolking, om de keuze beperkter (overzichtelijker) en makkelijker te maken. De partijen poneren een pakket van thema's en antithema's (te nemen of te laten) en een pakket van kandidaten (men kan voor een individuele kandidaat stemmen, maar de partijen beslissen over het lot van de kandidaat en in overdreven mate zijn stemgedrag).
1. Het verkiezen van een betrouwbare en capabel partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma
3. -------------------------------------------------------
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt ook deel uit van het partijprogramma
C. Punt 2 en 4 in deze benadering kan men corrigeren door voor belangrijke thema's het Bindend Referendum Op Volksinitiatief in te voeren. Punt 3 kan op praktische wijze realiseren via de recall mogelijkheid.
Stel (voor een fictief geval) dat in Vlaanderen het VB 35% van de stemmen wint, dat de nipte coalitie VB/N-VA/VP beslist dat Filip Dewinter Vlaams minister van integratie wordt en stel (wat weinig waarschijnlijk is) dat een meerderheid van de Vlamingen daartegen gekant zou zijn, dan biedt recall de democratische oplossing.
De direct democratische benadering van de ideale vertegenwoordigende democratie ziet er dan zo uit:
1. Het verkiezen van een betrouwbare en capabel partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma + BROV-thema's
3. Het afv. van onbetr. en incap. mensen in uitzonderlijke gevallen via recall
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt deel uit van het partijprogramma + afvoeren via BROV
BROV + recall lijkt me een goed middel om het democratisch deficit en de opgebouwde irritatie erover significatief terug te dringen. Toch zou het misschien ook nuttig zijn om ook maatregelen te bedenken om de onafhankelijkheid van een partijlid te vergroten (voor thema's die net iets minder belangrijk zijn dan BROV-thema's).[/size] |
[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door stab
Vooreerst ben ik wel een voorstander van BROV. Hoe meer mensen over hoe meer maatregelen/wetten hun decisieve zeg kunnen doen, hoe democratischer. Zij die daar tegen zijn, hebben gewoon geen democratische ingesteldheid. Simpel. Maar ik heb wel reserves tegenover recall. Alleszins het argument hieronder vind ik niet valabel.Men roept hier een practisch / utilair argument in om de niet-realisatie van een theoretisch concept te ondersteunen: zonder recall moeten we teveel keren een brov gaan organiseren, hetgeen tijdrovend en kostelijk zou zijn. Dat is precies een argument dat ook door (onze) tegenstanders gebruikt wordt tegen BROV tout court.
|
Ik zie hier de kans voor een a posteriori legitimatie voor dit welbepaald forum.
Het democratisch deficit van onze "parlementaire democratie" is me al langer een doorn in het oog: het inslikken of verhinderen van parlementaire initiatieven omwille van de coalitiepartners (BHV), de particratische dus onparlementaire behandeling van bv het migrantenstemrecht en het EU-referendum, het stemmen tegen eigen voorstellen, het bestaan van paritaire instellingen, regionale versus nationale legitimiteiten, alarmbelprocedures, de evidente permanente uitsluiting van een deel van het kiezerskorps van de besluitvorming,... Indirect is je steeds diets gemaakt dat de vertegenwoordigende democratie in huidige vorm de enige werkbare is. Maar vanwege de stilaan opgebouwde irritatie begin je op voorzichtige wijze elk aspect van dat systeem in vraag te stellen. De reden waarom ik dat enkelvoudig stemrecht in vraag stelde, was dat ik me de bedenking maakte naar aanleiding van een discussie (tussen SuperStaaf & Brugge Veilig en Leefbaar?) over de legitimiteit van het cordon sanitair dat mensen het soms prioritair vinden dat een bepaald persoon een mandaat NIET uitvoert en dat deze wens mede in overweging moet worden genomen in de democratische vertegenwoordiging. Dus poogde ik dit met voor- en tegenstem in rekening te brengen. Het begint me echter te dagen dat de recall mogelijkheid de praktische wijze is om belangrijke persoonsbezwaren in rekening te brengen in de democratische vertegenwoordiging.
A. Grofweg zie ik momenteel vier voorwaarden voor het bestaan van een vertegenwoordigende maximaal democratische bestuursvorm:
1. Het verkiezen van betrouwbare en capabele mensen
2. Het verkiezen van of zich uiten voor belangrijke thema's
3. Het afvoeren van onbetrouwbare en incapabele mensen
4. Het afvoeren van of zich uiten tegen belangrijke thema's
B. De particratische bestuursvorm grove en eerder onnauwkeurige want vereenvoudigde vervulling (benadering) van deze voorwaarden. De partijen fungeren als sterk vereenvoudigd tussenstation voor een politiek niet altijd even bewuste bevolking, om de keuze beperkter (overzichtelijker) en makkelijker te maken. De partijen poneren een pakket van thema's en antithema's (te nemen of te laten) en een pakket van kandidaten (men kan voor een individuele kandidaat stemmen, maar de partijen beslissen over het lot van de kandidaat en in overdreven mate zijn stemgedrag).
1. Het verkiezen van een betrouwbare en capabel partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma
3. -------------------------------------------------------
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt ook deel uit van het partijprogramma
C. Punt 2 en 4 in deze benadering kan men corrigeren door voor belangrijke thema's het Bindend Referendum Op Volksinitiatief in te voeren. Punt 3 kan op praktische wijze realiseren via de recall mogelijkheid.
Stel (voor een fictief geval) dat in Vlaanderen het VB 35% van de stemmen wint, dat de nipte coalitie VB/N-VA/VP beslist dat Filip Dewinter Vlaams minister van integratie wordt en stel (wat weinig waarschijnlijk is) dat een meerderheid van de Vlamingen daartegen gekant zou zijn, dan biedt recall de democratische oplossing.
De direct democratische benadering van de ideale vertegenwoordigende democratie ziet er dan zo uit:
1. Het verkiezen van een betrouwbare en capabel partijlid
2. Het verkiezen van of zich uiten voor een partijprogramma + BROV-thema's
3. Het afv. van onbetr. en incap. mensen in uitzonderlijke gevallen via recall
4. Het afvoeren van belangrijke thema's maakt deel uit van het partijprogramma + afvoeren via BROV
BROV + recall lijkt me een goed middel om het democratisch deficit en de opgebouwde irritatie erover significatief terug te dringen. Toch zou het misschien ook nuttig zijn om ook maatregelen te bedenken om de onafhankelijkheid van een partijlid te vergroten (voor thema's die net iets minder belangrijk zijn dan BROV-thema's).[/size] |
[/edit]
__________________
"Freedom comprises of more than the abscence of boundaries en burden, because one feels still imprisonned when one doesn't percieve options and possibilities. Therefore, freedom is often the opposite of being unattached."
"Matter doesn't matter, only interactions matter"
Me & my autism
Laatst gewijzigd door Vrijheid : 19 september 2005 om 01:50.
|