Mexico....op het randje van een burgeroorlog - Pagina 3

GaRnaaLBeeR · 2 september 2006, 22:04

ik heb daar wel wat exacte informatie uitgehaald (voor de juiste naam en zo )maar dat artikel is al gedateerd eigenlijk zie je enkel wat er aan de machtsovername vooraf ging wat ik schreef is actueeler ik ben er zeker van dat er binne kort een nieuwe artikel over komt.

En trouwens een garnaalbeer is het product dat je krijgt als je een garnaal en een grisly laat paaren, als je dit tegenspreekt wil ik eerst je bronnen horen

.

Chipie · 2 september 2006, 22:17

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door GaRnaaLBeeR

ik heb daar wel wat exacte informatie uitgehaald (voor de juiste naam en zo )maar dat artikel is al gedateerd eigenlijk zie je enkel wat er aan de machtsovername vooraf ging wat ik schreef is actueeler ik ben er zeker van dat er binne kort een nieuwe artikel over komt.

En trouwens een garnaalbeer is het product dat je krijgt als je een garnaal en een grisly laat paaren, als je dit tegenspreekt wil ik eerst je bronnen horen

.

Garnaalbeer= de uitwerpselen/ontlasting van een garnaal...

Beer

Beer kan verwijzen naar:

ontlasting, zie ook beerput

Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Beer

Waar hebt U de informatie, die actueler is gezien of gehoord?

GaRnaaLBeeR · 3 september 2006, 13:53

Heres the latest news in brief from Oaxaca.

Saturday night paramilitaries armed with AR15's, accompanied by police, attacked the camp guarding the transmission towers for channel 9 TV and radio Cacerola, firing bullets into the crowd, wounding the 58 year old teacher, Sergio Vale Jiminez, and destroying their transmission capabilities. The TV and radio station has been occupied for over two weeks now by a group of women independent from, but with ties to APPO, (the people's popular assembly of Oaxaca.)

In response to these aggressions APPO and related groups and citizens set up barricades in several strategic points in the city center, and occupied all of the remaining commercial radio stations in Oaxaca, (the social movement now has control of 10 seperate radio stations in the city of Oaxaca and surrounding communities.) Late last night, a pickup truck arrived at the occupied radio station "La Ley 710 AM" and fired into the crowd, killing Lorenzo San Pablo and wounding several, . APPO called to the people of the city to react, and folks took to the streets all over the city, from the early morning on, creating more than 50 seperate roadblocks, crippling traffic in the city for the day, leaving a line of semi's kilometers long stalled in the highways.

The reaction and this movement has been growing, and is now much broader than just the teachers and just APPO, folks are turning out from their neighbourhoods by the dozens all over the city, ready to help out in any way. At one of the three blockades in Santa Lucia del Camino, bus drivers willingly maneuvered their buses to block the streets, folks from the tire repair shop brought waste tires to reinforce the barricade, the restaurant on the corner provided free breakfast for everyone manning the barricade, the kids played soccer in the abandoned highway. The neighbourhood was more alive than I have ever seen before, with many of the shops closed and no road access, the sidewalks were crowded with neighbours, chatting, riding bikes, going for walks, or just pulling a few chairs outside to watch the goings on. APPO, however, called off the barricades at 4 in the afternoon, and the people have returned to their houses.

These attacks bring to the official confirmed death toll of the recent social movement here to five, as well as several disappeared activists, several more jailed and beaten, and many more wounded.

Depuis le 14 juin dernier, le mouvement des instituteurs de l’Etat d’Oaxaca, un des états les plus pauvres et indigènes du Mexique, a pris une nouvelle tournure.
Il y a des luttes sociales qui préfigurent des conflits de plus grande envergure. Elles sont un signal d’alarme qui donne l’alerte sur de graves problèmes politiques sans solution dans un pays. Les grèves de Cananea et de R�*o Blanco constituent un des antécédents reconnus de la révolution mexicaine de 1910-1917 [1]. La révolte de 1905 en Russie montra le chemin qui, douze ans plus tard, fut parcouru par les bolcheviques pendant la révolution d’Octobre.

Le révolutionnaire Zapata au coeur de Oaxaca. Photo Manuel Abramowicz, juin 2006.
La mobilisation enseignante-populaire qui, depuis le 22 mai, secoue Oaxaca est une expression de ce genre de protestations. Elle a mis en lumière l’épuisement d’un modèle de gouvernement, la crise de relation existante entre la classe politique et la société, et la voie que le mécontentement populaire peut suivre dans un futur proche dans tout le pays.

La protestation a commencé il y a un peu plus de 60 jours comme expression de la lutte des enseignants de cet État pour l’obtention d’une revendication : l’augmentation de salaire par la voie de l’ajustement sur le coût de la vie. Il n’y avait rien de nouveau par rapport �* des luttes similaires ayant eu lieu les années précédentes. Mais la tentative du gouvernement de l’État d’Oaxaca d’en finir avec le mouvement en utilisant la répression sauvage le 14 juin dernier a radicalisé les enseignants qui, dès lors, ont exigé la destitution du gouverneur de l’État.

Après le premier assaut des forces de l’ordre en juin, des grévistes furent arrêtés. d’autres assassinés. Photo Manuel Abramowicz, juin 2006.
La revendication a trouvé rapidement un écho dans une très large partie de la société oaxaqueña qui s’y est ralliée. Offensés tant par la fraude électorale par laquelle Ulises Ruiz [2] est devenu gouverneur que par la violence gouvernementale contre une multitude d’organisations communautaires et régionales, des centaines de milliers d’Oaxaqueños ont « pris » la rue et plus de 30 mairies. Près de 350 organisations, communautés indigènes, syndicats et associations civiles ont formé l’Assemblée populaire du peuple d’Oaxaca (APPO).

Les protestations ont coïncidé avec les élections fédérales [le 2 juillet 2006]. Après avoir laissé entendre qu’ils allaient boycotter ces dernières, les insoumis décidèrent de soutenir le vote de sanction contre le Parti révolutionnaire institutionnel (PRI) et le Parti d’action nationale (PAN). Le 2 juillet, ils ont administré �* ces deux-l�* une sévère raclée. Le "tricolore" [le PRI] fut balayé. La coalition "Pour le bien de tous" obtint 9 des 11 députés et les 2 sièges de sénateur en jeu. Et si le "Soleil aztèque", le Parti de la révolution démocratique (PRD), a perdu deux sièges ce fut �* cause de ses divisions internes et de la faiblesse de ses candidats. Bien que le gouverneur ait offert de donner �* Roberto Madrazo [3] un million de voix, il a dû se contenter d’un peu plus de 350 000, c’est-�*-dire 180 000 votes de moins que ceux gagnés par López Obrador [4].

Depuis lors, une très large part de la société ne reconnaît pas Ulises Ruiz comme gouverneur de l’État. Depuis sa dernière réunion le 25 mai dernier avec le mandataire, la « Commission négociatrice élargie » [organisme du syndicat des enseignants] ne l’a pas revu. Elle ne négocie pas ses revendications ni avec lui ni avec ses représentants. Elle n’accepte ni son argent ni ses programmes. Elle se dirige seule. Le 11 juin, l’APPO a entamé, avec succès, une campagne de désobéissance civile et pacifique par laquelle elle cherche �* rendre manifeste l’ingouvernabilité et l’absence d’autorité dans l’État.

Un mouvement populaire contre la privatisation de l’enseignement. Photo Manuel Abramowicz, juin 2006.
Le mouvement a assumé le contrôle politique de la ville d’Oaxaca. Si elle considère que c’est pertinent, elle bloque l’entrée des hôtels de luxe du centre, l’aéroport local, elle empêche la circulation sur les avenues, elle empêche l’entrée dans les édifices publics et �* l’Assemblée de l’État. Sa force est telle que le gouvernement de l’État a dû annuler la fête officielle de la Guelaguetza [5]. Cependant, enseignants et citoyens ont organisé une célébration populaire et alternative.

La majorité des professeurs ont cessé pendant deux semaines d’occuper la capitale oaxaqueña pour terminer le cycle scolaire dans leurs communautés. Les cours finis, ils sont revenus en ville pour continuer leur plan d’action. Ils ont « pris » la ville d’Oaxaca.

Pour essayer de pallier la crise, Ulises Ruiz a changé plusieurs fonctionnaires de son cabinet, dont le secrétaire de gouvernement, et les a remplacés par des membres des groupes du PRI qu’il avait supplantés du gouvernement de l’État. La manœuvre n’a pas eu plus d’effet. Il n’a pas seulement des problèmes avec la classe politique de cet État, mais aussi avec la société dans son ensemble.

Après la répression du mois de juin et l’assassinat de grévistes. Affiche contre Ulises (PRI), gouverneur de l’Etat d’Oaxaca, et pour la lutte populaire. Photo Manuel Abramowicz, juin 2006.Dans le même sens, dans une action désespérée pour conserver le pouvoir, il a trahi son chef, Roberto Madrazo, en proposant lors d’une réunion des gouverneurs du PRI de reconnaître Felipe Calderón [6] comme vainqueur de la bataille électorale. Depuis, il a discuté �* trois occasions avec le candidat du PAN �* la présidence pour lui offrir son soutien et chercher son aide. Le gouvernement fédéral, �* court d’alliés pour faire face aux protestations contre la fraude électorale [de l’élection présidentielle du 2 juillet 2006], a répondu en soutenant le gouverneur destitué.

À mesure que le temps passe, la situation s’aggrave. Le 22 juillet un groupe de 20 inconnus a tiré avec des armes �* feu de grande puissance contre les installations de Radio Universidad. La radio universitaire, conduite par le mouvement, s’est transformée en un véritable instrument d’information et de mobilisation sociale. Le même jour, plusieurs inconnus ont lancé des cocktails Molotov sur la maison d’Enrique Rueda Pacheco, secrétaire général de la section 22 du Syndicat national des travailleurs de l’éducation. Quelques jours plus tard, des cocktails Molotov ont été lancés contre le domicile d’Alejandro Cruz, dirigeant des Organisations indiennes pour les droits humains (OIDHO).

À Oaxaca, la désobéissance civile est très près de devenir un soulèvement populaire qui, loin de s’épuiser, grandit et se radicalise jour après jour. Le mouvement a cessé d’être une lutte traditionnelle de protestation et a commencé �* se transformer en un embryon de gouvernement alternatif. Les institutions gouvernementales locales sont toujours de plus en plus des coquilles vides sans autorité, tandis que les assemblées populaires deviennent des instances dont émane un nouveau mandat politique.

Les organisations révolutionnaires mexicaines soutiennent le mouvement des professeurs de l’Etat d’Oaxaca. Ici, le Bloc autonome de résistance libertaire. Photo Manuel Abramowicz, juin 2006.
Au train où vont les choses, l’exemple de la commune naissante d’Oaxaca est loin de se circonscrire �* sa localité. Au moment le plus inattendu elle pourrait préfigurer ce qui peut se passer �* travers tout le pays si on ne nettoie pas les « cochonneries » commises pendant les élections du 2 juillet.

[Luis Hernández Navarro]

Sources :
La Jornada (www.jornada.unam.mx), 25 juillet 2006.
Traduction : Cathie Duval, pour le RISAL
www.risal.collectis.net

Photos (c) Manuel Abramowicz, Oaxaca juin 2006.

[1] Au début du XXe siècle, deux grèves d’une grande importance marquèrent l’histoire de l’origine du mouvement ouvrier mexicain. Durant la dictature de Porfirio D�*az, il était interdit aux travailleurs de s’organiser, de manifester et de se rebeller pour défendre leurs droits. Malgré cela, en juin 1906, dans l’État de Sonora, des travailleurs des mines de Cananea lancèrent une grève pour des salaires plus élevés et pour être traités plus équitablement par rapport aux employés états-uniens. Plusieurs travailleurs trouvèrent la mort ou furent blessés. L’année suivante, en janvier 1907, une autre grève éclata dans la région d’Orizaba, dans l’État de Veracruz. Des travailleurs du secteur du textile de Rio Blanco se mirent en grève �* cause de leurs mauvaises conditions de travail. Il y eut également de nombreux morts et blessés.

Shit ik kon echt zweren dat ik ergens iets vernomen had over een echte machtsovernam. Man ik zou van schaamte ergens in een hoekje moeten kruipen

, mischien is dit wel een les voor mij dat ik eerst beter wat serieuzer onderzoek doe.

Wel er zijn 2 dingen die ik nu kan doen, oftewel niet reageren en doen als of ik niet meer mee met de discussie doe of ik kan eervol mijn eigen woorden inslikken, en oh wat smaken die biter.

pinbag · 3 september 2006, 14:35

Wel stil in het nieuws over Mexico...

Meestal een teken dat er iets aan de hand is....

Ik had felle reacties verwacht vanuit de states.

Samsa · 3 september 2006, 18:41

ja, tiens dat er gefraudeerd is bij de verkiezingen

http://www.alternet.org/story/39763/
http://narconews.com/Issue42/article2010.html
http://www.zmag.org/content/showarti...m?ItemID=10766
http://www.greenleft.org.au/back/2006/679/679p21.htm

Samsa · 3 september 2006, 18:45

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jozef Ostyn

Het getuigt vooral van een sterke anti-democratische instelling.

dus een 'democraat' moet zich volgens u neerleggen bij verkiezingsfraude? is dat niet nogal contradictorisch?
het is overigens AMLO's goed recht om de uitslag aan te vechten, dat kan in elke rechtsstaat. maar dat vindt u 'ondemocratisch'? belachelijk...

Samsa · 3 september 2006, 18:49

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door willem1940NLD

2 miljoen en 7 miljoen betogers geven weinig indruk van wat er in een bevolking van ca. 100 miljoen omgaat.

ach zo? de witte mars in belgië met 300 000 man op een bevolking van 10 miljoen stelde niets voor?

Vorenus · 3 september 2006, 19:05

Geen Fraude buj verkiezingen in Mexico oordeelde de rechtbank

en toch kan PRD nog altijd niet tegen haar verlies.

Trouwens het is de PAN die voor verkiezingen en democratie in Mexico heeft bezorgd. Zij zijn verantwoordelijk voor de val PRI-Regime.

Chipie · 3 september 2006, 19:14

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Samsa

ja, tiens dat er gefraudeerd is bij de verkiezingen

Andrés Manuel López Obrador...
Hij zal niet misstaan in het clubje van Fidelleke, Ahmadinejad, Chavez, Bashar Hafiz al-Assad...

Citaat:

Oproep tot alternatieve regering Mexico

Mexico zal binnenkort twee regeringen hebben. De linkse presidentskandidaat Andrés Manuel López Obrador heeft de Mexicanen opgeroepen op 16 september een alternatieve regering onder zijn leiding in te stellen. López Obrador weigert de maandag door het Kiestribunaal gegeven uitslag van de verkiezingen te accepteren en noemt de gang van zaken een staatsgreep

.

'Het Tribunaal heeft vandaag besloten de verkiezingsfraude te bekrachtigen en de delinquenten die ons de verkiezingen hebben ontstolen te steunen', zei de linkse leider maandagavond tegen zijn aanhang, die al een maand het centrum van Mexico-Stad bezet houdt. 'Met deze beslissing is de constitutionele orde verbroken en opent zich de weg voor een usurpator die het presidentschap van de republiek wil bezetten middels een staatsgreep.'

Na de hertelling van de stemmen die op 2 juli zijn uitgebracht op ruim elfduizend stembureaus (negen procent van het totaal), annuleerde het Tribunaal gisteren 81 duizend stemmen voor de voorlopige winnaar, de rechtse kandidaat Felipe Calderón. Maar ook 76 duizend stemmen voor López Obrador werden geschrapt. Samen met de bij nader inzien ongeldige stemmen voor de andere kandidaten zijn in totaal 230 duizend stemmen geannuleerd. Dat is slechts een fractie minder dan het verschil in de eerste telling tussen Calderón en López Obrador: 243 duizend.

Het Tribunaal gaf geen gedetailleerde motivering voor het annuleren van de stemmen. De 375 bezwaarschriften tegen de voorlopige uitslag werden afgewezen. De eis van de Partij van de Democratische Revolutie (PRD) van López Obrador om alle stemmen opnieuw te tellen zegt het tribunaal niet te kunnen honoreren omdat de PRD niet voor alle stembureaus in het land een specifieke klacht heeft ingediend.

De uitspraak van het Kiestribunaal betekent overigens niet dat Calderón nu officieel de winnaar van de presidentsverkiezingen is. De belangrijkste beslissing, over de rechtsgeldigheid van de verkiezingen, werd maandag opnieuw uitgesteld. Het tribunaal heeft nog een week de tijd voor zijn eindoordeel.

López Obrador zei tegen zijn duizenden aanhangers op het centrale plein van Mexico-Stad dat hij de uitspraak van het tribunaal verwacht had. Hij noemde de zeven rechters van het hoogste kiescollege 'medeplichtigen aan de staatsgreep door alle bewijzen van fraude terzijde te schuiven'.

De ex-burgemeester van Mexico-Stad heeft voor 16 september een Nationale Democratische Conventie bijeengeroepen, met 'vertegenwoordigers van de volken van Mexico, de gemeenten, en de sociale, burger-, vakbonds- en politieke organisaties uit het hele land'. Die conventie moet een beslissing nemen over het vormen van een alternatieve regering. Hij citeerde artikel 39 van de Mexicaanse grondwet dat stelt dat 'het volk te allen tijde het onvervreemdbare recht heeft de vorm van zijn regering aan te passen of te wijzigen'.

Het plan dat López Obrador de conventie voorlegt, omvat onder meer het niet erkennen van Felipe Calderón als president, noch van enige door hem benoemde functionaris noch van enige daad van zijn 'regering de facto'.

De vertrekkende Mexicaanse president Fox haalde maandag ongewoon hard uit naar López Obrador en diens aanhang: 'We moeten degenen de pas afsnijden die proberen de toekomst van Mexico te laten ontsporen, die willen terugkeren naar het verleden, buiten de realiteit staan en politiek proberen te overleven met dreigementen en chantages.'

http://www.volkskrant.nl/buitenland/...ezingen_Mexico

Jozef Ostyn · 3 september 2006, 20:28

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Samsa

dus een 'democraat' moet zich volgens u neerleggen bij verkiezingsfraude? is dat niet nogal contradictorisch?
het is overigens AMLO's goed recht om de uitslag aan te vechten, dat kan in elke rechtsstaat. maar dat vindt u 'ondemocratisch'? belachelijk...

En wanneer de daarvoor bevoegde en onafhankelijke gerechtelijke instanties de verkiezingsuitslag certifiëren, dan heeft men zich daarbij neer te leggen. Obrador doet dat niet en is derhalve een anti-democraat.

willem1940NLD · 3 september 2006, 23:04

Ik vermoed dat een meerderheid van de Mexicaanse bevolking te arm is om te lachen en dus achter Obrador zal staan; ja dus, ik denk dat er op grote schaal verkiezingsfraude is gepleegd.

Draait dit op opstand/revolutie uit dan zal dat veel mensenlevens kosten en komt "links" aan de macht dan zal er lange tijd een nieuwe (misschien minder onrechtvaardige) vorm van slavernij heersen.

Vorenus · 3 september 2006, 23:13

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door willem1940NLD

Ik vermoed dat een meerderheid van de Mexicaanse bevolking te arm is om te lachen en dus achter Obrador zal staan; ja dus, ik denk dat er op grote schaal verkiezingsfraude is gepleegd.

Draait dit op opstand/revolutie uit dan zal dat veel mensenlevens kosten en komt "links" aan de macht dan zal er lange tijd een nieuwe (misschien minder onrechtvaardige) vorm van slavernij heersen.

Dus links mag volgens u aan de macht komen door de democratische regels te negeren en een revolutie te starten.

Er is geen fraude vastgestelt door de rechtbank. Het is de linkse zijde die dit in de wereld stuurt.

En het gaat ook niet erom dat de huidige machthebbers alles er aan doen om aan de macht te blijven, zij zijn de verliezers en respecteren tenminste de democratie.

Nogmaals Mexico heeft deze verkiezingen en democratie te danken aan de PAN-partij.

Ik heb het gevoel dat links alleen de democratie respecteert als zij de verkiezingen winnen of aan de macht zijn. Stel u voor dat een rechtse conservatieve partij aan de macht zou komen door verkiezingen.

willem1940NLD · 4 september 2006, 03:11

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hellfigger

Dus links mag volgens u aan de macht komen door de democratische regels te negeren en een revolutie te starten.

Nee, ik ben niet dol op "links aan de macht" maar ik denk dat het ONDER OMSTANDIGHEDEN tijdelijk het mindere van 2 kwaden zou kunnen zijn; vergelijk Cuba dat vóór de omwenteling, volgens oude verhalen, wel een grandioze gribus moet zijn geweest.
Bij Zuid-Amerikaanse (en nog wel enige overige) "democratieën" plaats ik nog wel enige vraagtekens méér dan bij, bijvoorbeeld, de ook niet volledige maar toch redelijk leefbare democratie van Nederland.

Citaat:

Er is geen fraude vastgestelt door de rechtbank. Het is de linkse zijde die dit in de wereld stuurt.

Extremen, zowel links als rechts, hebben WEL EENS gelijk. Ik sluit de mogelijkheid tot manipulatie van zomin verkiezingen als van rechtbanken geheel uit.

Citaat:

En het gaat ook niet erom dat de huidige machthebbers alles er aan doen om aan de macht te blijven, zij zijn de verliezers en respecteren tenminste de democratie.

Dat "respecteren van democratie" zit nog; afwachten maar.

Citaat:

Nogmaals Mexico heeft deze verkiezingen en democratie te danken aan de PAN-partij.

Ik heb het gevoel dat links alleen de democratie respecteert als zij de verkiezingen winnen of aan de macht zijn. Stel u voor dat een rechtse conservatieve partij aan de macht zou komen door verkiezingen.

Ik sluit de MOGELIJKHEID niet uit dat je gelijk hebt/krijgt, maar armoede en onderdrukking in die contreien zijn niet kleiner dan de landen zelf.

GaRnaaLBeeR · 4 september 2006, 16:37

Mmmm, De linkse media stelt dat er fraude is, maar zij kiest kant dus is het per defenitie aleen mogelijk dat zij enkel leugens verteld.

En de kapitalistische massa media kiest natuurlijk ook een kant en lijkt de situatie daar, linkse rellen of volksrevolutie, te negeren. Zoals het al eens gezecht is betekent dat meestal inderdaad dat er meer aan de gang is.
Ik denk dat als het enkel maar ongerechtvaardigde rellen zijn, dat ze zeker niet een kans laten voorbij gaan om dit te belichten.
Het kan toch niet dat de situatie in Mexico zo onbelangrijk is dat het hier zomaar geen aandacht verdient.

En dat de rechtbanken in Mexico zomaar van corruptie vrijgesproken kunnen worden?

En nog over Chavez
Er kan toch niemand onder ons ontkennen dat het socialisme er voor gezorgd heeft dat het leven van de meeste Venezulianen er ver op vooruit is gegaan. (Oke ik probeer gewoon mijn gezicht nog te redden)

GaRnaaLBeeR · 4 september 2006, 17:17

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door GaRnaaLBeeR

Mmmm, De linkse media stelt dat er fraude is, maar zij kiest kant dus is het per defenitie aleen mogelijk dat zij enkel leugens verteld.

En de kapitalistische massa media kiest natuurlijk ook een kant en lijkt de situatie daar, linkse rellen of volksrevolutie, te negeren. Zoals het al eens gezecht is betekent dat meestal inderdaad dat er meer aan de gang is.
Ik denk dat als het enkel maar ongerechtvaardigde rellen zijn, dat ze zeker niet een kans laten voorbij gaan om dit te belichten.
Het kan toch niet dat de situatie in Mexico zo onbelangrijk is dat het hier zomaar geen aandacht verdient.

En dat de rechtbanken in Mexico zomaar van corruptie vrijgesproken kunnen worden?

En nog over Chavez
Er kan toch niemand onder ons ontkennen dat het socialisme er voor gezorgd heeft dat het leven van de meeste Venezulianen er ver op vooruit is gegaan. (Oke ik probeer gewoon mijn gezicht nog te redden)

Ik wou dat stukje over de media en negeren nog aan passen na het artikel van de volkskrant maar ben te laat.

willem1940NLD · 4 september 2006, 18:32

Ik lees op Net nogal wat verhalen over armoede in Mexico; er bestaat ginds een minimumloon maar je moet ongeveer 3x dat bedrag verdienen om er redelijk van te kunnen rondkomen.

TomB · 4 september 2006, 23:48

Haha, arme Fidel. Na, ondanks een pis poor record, het uithangbord van de linkse staat te zijn, komt daar een nieuwe klootzak aan de macht in de buurt en plots is Venezuala het lievelingskindje.

Als je echt voorbeeldnaties uit Latijns Amerika wenst, moet je in Uruguay en Chili gaan kijken.

willem1940NLD · 5 september 2006, 00:12

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Haha, arme Fidel. Na, ondanks een pis poor record, het uithangbord van de linkse staat te zijn, komt daar een nieuwe klootzak aan de macht in de buurt en plots is Venezuala het lievelingskindje.

Als je echt voorbeeldnaties uit Latijns Amerika wenst, moet je in Uruguay en Chili gaan kijken.

Kweenie; zouden al die sites op Net gevuld zijn met leugens? Voor de duidelijkheid: ik ben TE "rechts" om armoede te kunnen gedogen ....

http://www.metaseek.nl/cgi-bin/meta/...moede&where=nl

http://www.metaseek.nl/cgi-bin/meta/...=&mi=&cs=UTF-8

GaRnaaLBeeR · 5 september 2006, 17:59

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Haha, arme Fidel. Na, ondanks een pis poor record, het uithangbord van de linkse staat te zijn, komt daar een nieuwe klootzak aan de macht in de buurt en plots is Venezuala het lievelingskindje.

Als je echt voorbeeldnaties uit Latijns Amerika wenst, moet je in Uruguay en Chili gaan kijken.

Dus de sterk verbetrde levensomstandigheden zijn ook overdreve linkse stantpunten ?
Politiek

Chavez met de Argentijnse president Néstor Kirchner

[bewerk]

Democratie voor iedereen

Hugo Chávez voerde een systeem in, waarbij de armsten onder de bevolking kunnen beslissen wat ze nodig hebben. Indien die eisen aanvaardbaar en haalbaar zijn, worden die uitgevoerd. Zo werd beslist de favela's (sloppenwijken) in sommige delen van het land te vervangen door appartementsblokken.
[bewerk]

Landsverdeling en bescherming van de biodiversiteit

Hugo Chávez heeft enorme gebieden van grootgrondbezitters genationaliseerd, en ze gegeven aan boeren die in coöperatives werken; zodat ook de armste mensen werk hebben, en de import van voedsel beperkt kon worden. Biodiversiteit wordt aangemoedigd; zo werd een "granenbank" opgericht, en is grootschalige visserij verboden. GGO's zijn verboden.
[bewerk]

Voedselverdelingnetwerk MERCAL

Er werd een verdelingsnetwerk voor voedsel MERCAL opgericht. Via grote staatswinkels en kleinere winkels wordt voedsel tegen lage prijzen verdeeld, zodat ook de armsten voedsel hebben.
[bewerk]

Micro-leningen

Dankzij micro-leningen wordt de opzet van kleine bedrijven bespoedigd. Deze leningen worden uitgeschreven aan mensen die geen banklening kunnen verkrijgen, omdat zij daar geen waarborg tegenover kunnen stellen.
[bewerk]

diplomatieke banden

Door Hugo Chávez zijn de diplomatieke banden tussen Venezuela en Verenigde Staten, Nederland, Peru en Mexico flink verslechterd. De banden met Cuba, Bolivia en Brazilië en sinds kort ook Wit-Rusland en Iran zijn juist aangehaald.
[bewerk]

Gezondheid

Dankzij het Barrio Adentro-akkoord met Cuba wordt aardolie uitgewisseld met Cubaanse dokters. De legerkazernes worden gedeeltelijk gebruikt als ziekenhuis.
[bewerk]

Analfabetisme

Nog dankzij het akkoord met Cuba wordt het analfabetisme met Cubaanse leraren bestreden; zo leerden al 1.250.000 Venezolanen lezen en schrijven.
[bewerk]

[SIZE=4][/SIZE]

http://nl.wikipedia.org/wiki/Chavez

GaRnaaLBeeR · 7 september 2006, 16:16

Nog meer bewijzen.

http://scoop.epluribusmedia.org/stor.../26/9429/78339

en dit

Mexico’s Partial Vote Recount Confirms Massive and Systematic Election Fraud
With Less than 9 Percent of Precincts Recounted, More than 126,000 Votes Are Found to Have Been Disappeared or Illegally Fabricated

By Al Giordano
Part V of a Special Series for The Narco News Bulletin
August 14, 2006

Finally, the hard numbers are starting to come in. In the “partial recount” of paper ballots from the July 2 presidential election in Mexico, ordered by the Supreme Electoral Tribunal (known as the Trife), the recount has been completed in 10,679 precincts of the 11,839 ordered by the court (about 9 percent of Mexico’s 130,000 precincts). From these precincts, Narco News has obtained the following preliminary numbers that confirm the massive and systematic electoral fraud inflicted on the Mexican people:

In 3,074 precincts (29 percent of those recounted), 45,890 illegal votes, above the number of voters who cast ballots in each polling place, were found stuffed inside the ballot boxes (an average of 15 for each of these precincts, primarily in strongholds of the National Action Party, known as the PAN, of President Vicente Fox and his candidate, Felipe Calderón).
In 4,368 precincts (41 percent of those recounted), 80,392 ballots of citizens who did vote are missing (an average of 18 votes in each of these precincts).
Together, these 7,442 precincts contain about 70 percent of the ballots recounted. The total amount of ballots either stolen or forged adds up to 126,282 votes altered.
If the recount results of these 10,679 precincts (8.2 percent of the nation’s 130,000 polling places) are projected nationwide, it would mean that more than 1.5 million votes were either stolen or stuffed in an election that the first official count claimed was won by Calderon by only 243,000 votes.
Among the findings of this very limited partial recount are that in 3,079 precincts where the PAN party is strong and where, in many cases, the Democratic Revolution Party (PRD) of candidate Andrés Manuel López Obrador did not count with election night poll watchers, one or more of three things occurred: Either the Federal Electoral Institute (IFE, in its Spanish initials) illegally provided more ballots than there are voters in those precincts, or the PAN party stole those extra ballots, or ballots were forged.

“Taqueo and Saqueo”

These preliminary recounts demonstrate mainly two kinds of fraud: “taqueo,” or the stuffing of ballot boxes with false votes as if putting extra beans inside a taco, and “saqueo,” or “looting,” that is, the disappearance of legitimate ballots cast.

A significant problem, now, for Mexican democracy (for those who claim that the election was fair, and also for those who view this evidence as proof of electoral fraud) is that there is no way to tell, inside each ballot box, which of the ballots were legal and which were not; nor which ballots were stolen and which were not.

In some past post-electoral disputes for state and local offices, the Trife electoral court has opted, based on this kind of evidence, to annul the results from those precincts where stuffing or looting occurred.

If the Trife follows the law and its own established precedents, and annuls the results in these 7,442 precincts where the fraud took place, it would reverse the official results and López Obrador would emerge the victor by more than 425,000 votes nationwide.

Specifically, Calderón would lose 1,225,326 votes from his tally, while López Obrador would lose just 556,600; a difference of 668,726. When factoring in IFE’s claim that Calderón has a more than 243,000 vote advantage, López Obrador would still win the election by those 425,000 votes plus some.

In other words, if the Supreme Electoral Court determines that only half of the problematic precincts are to be annulled, López Obrador would still be declared the presidential victor. To continue to impose Calderón, at this point, would require the court’s endorsement of results from at least 4,000 precincts that the recount has demonstrated were scenes of the electoral crimes of ballot-stuffing and ballot-theft. By failing to annul those precincts, the court would, in effect, annul the legitimacy of the Mexican State, lighting the fuse on a social conflict much larger than anything that has yet occurred in the wake of the fraudulent election.

The Clock Is Ticking

The Trife court has a constitutional deadline of August 31 to complete its computations and of September 6 to either declare the presidential winner or, alternately, to annul the elections. The court has very broad and absolute power to annul up to 20 percent of the precincts without annulling the entire election (annulment would mean that Congress would choose an interim president and new elections would be called within two years). If the Trife annuls more than 20 percent of the precincts, the entire election would have to be annulled.

López Obrador and his supporters have demanded a full recount of all precincts: “Vote by vote, precinct by precinct.” And, indeed, the results of the partial recount strongly suggest that a full recount would demonstrate that they won the election. As the tension has risen, and the deadlines approach, López Obrador supporters maintain a 12-mile encampment in downtown Mexico City, have symbolically closed government office buildings, held mass marches with millions of protesters, maintained encampments outside of IFE offices throughout the country, and this past week began “takings” of toll booths on federal highways, allowing motorists to pass through without paying.

López Obrador has already announced that if the Trife tries to impose Calderón, there will be “civil resistance” at the halls of Congress on September 1, when President Vicente Fox must give his annual State of the Union address, and that on Mexico’s national Independence Day, September 15, when the president traditionally leads the “cry of pain” from the Mexico City Zocalo, the opponents to the electoral fraud will displace Fox with a cry of their own.

Many observers viewed the Trife court’s initial rejection of a full recount as a reflection of the court’s own bias and willingness to impose Calderón as president at any cost. Others believe that the electoral court’s own established precedent of annulling precincts where ballot stuffing or theft occurred puts it in a position of having to annul those 7,442 precincts (almost six percent of all precincts nationwide), reversing the results of the election. Also, recently, one of the justices of the nation’s Supreme Court suggested in public that if the Trife doesn’t or can’t establish certainty over the result, the highest court may then intervene. In other words, September 6 might not be the final date of the legal conflict over this very tarnished election.

Presence of Malice

Photo: D.R. 2006 El Universal
The partial recount has also revealed more evidence of a pattern of malice on the part of IFE officials. The existence of more ballots than there are voters in PAN stronghold precincts indicates that either the IFE illegally sent more ballots than allowed to those precincts, or somehow the party in power obtained them by other illegal means. The recount has also revealed a massive number of precincts where the seals on the ballot boxes had been broken since Election Day, opening the possibility that ballots were inserted or removed after July 2nd.

Mexico’s television duopoly – Televisa and TV Azteca – have declined to report the irregularities that have surfaced as a result of the partial recount. The same goes for much – but not all – of the corporate media. The facts have instead broken the media blockade via Internet and organization, as well as the detailed reporting of the daily La Jornada in Mexico City, the daily Por Esto! in Yucatán (two of the nation’s four largest newspapers) and some other media. Add to this mediatic schizophrenia the factor that those who support Calderón and insist the election was clean are passive, lacking conviction, whereas those millions who believe an electoral fraud was committed are active, and in the streets, and it is evident that just as the Mexican State has lost legitimacy, the corporate (especially television) media have lost credibility and power to spin public opinion.

Photo: D.R. 2006 Reforma
This morning, part of the protest encampment in downtown Mexico City, along Madero Street, was dismantled by its participants and thousands moved, en masse, to the entrance to the halls of the Federal Congress. Riot police blocked them from reaching the doors. There was some pushing and shoving, as the accompanying photos show, but demonstrators – who outnumbered police by a factor of thousands – by and large remained peaceful, still holding out a cubic-centimeter of hope that the Trife electoral tribunal will do the right thing and fix the fraud. But that patience is as thin as a razor, and as the clock counts down to the decision that the Trife must make by September 6, the electoral court and its seven judges now have the facts in hand, the evidence of systematic fraud that changed the results, which the partial recount has furnished.

The anti-fraud protestors have maintained a peaceful round-the-clock vigil outside the halls of Congress in the Mexico City neighborhood of San Lazaro for various weeks, in which many of the current senators and congress members from the PRD party have participated. At 2:15 this afternoon, elements of the Federal Preventive Police (PFP, in its Spanish initials, the same agency that invaded San Salvador Atenco in May) attacked the vigil encampment, according to this wire report from La Jornada. (The report states that six congressmen and women were wounded in the attack; El Universal reports the number of legislators wounded by police at 11.) When police forces attack and prevent duly elected senators and congress members from entering their own governing hall, the term for that is coup d’etat. It is an invitation to social revolution. The events of recent weeks and months in Mexico suggest that Vicente Fox and his attack troops would be wrong to presume that there are enough police in the country to hold back the turn of history that he is provoking from above.

Photo: D.R. 2006 El Universal
Today marks two months since June 14, when 15,000 citizens of Oaxaca beat back and chased 3,000 riot cops from that city’s historic center, revealing the “new math” of Mexican protest movements. They have since taken the state TV station and more than 30 city halls, as well as having shut down the state government in their demand that repressive Governor Ulises Ruiz Ortiz resign. Yet their numbers are a fraction of the masses that, in Mexico City and elsewhere, are resisting the electoral fraud. And added to the post-electoral conflict, more related to that in Oaxaca, is the unsettled account of 30 political prisoners arrested May 3 and 4 in San Salvador Atenco, the pending arrival there of indigenous comandantes from the Zapatista Army of National Liberation (EZLN, in its Spanish initials), and the quiet organizing being done from Mexico City and in other states by its Subcomandante Marcos and thousands of organizations and adherents to the Zapatista Other Campaign, which, outside the glare of the media and the electoral spectacle, organizes toward a national rebellion more ambitious than saving the vote of a single election, but, rather, seeking to topple an economic system. The Trife, if it imposes the fraud, will accelerate the Zapatista calendar as perhaps the greatest consequence.

If the seven electoral justices believed that holding a partial recount would calm passions, the facts unleashed by that partial recount have served, instead, to flame them. What the judges do with those facts will determine whether the institutions will correct the fraud, or whether the institutions will risk, as in Oaxaca, falling from power because of trying to impose an indefensible crime against Mexican society and democracy. What seven judges decide in the next three weeks will mark a crossroads in Mexican history… and that of all América.

Read Part I of this series: In Mexico, 2.5 Million Missing Votes Reappear: López Obrador Reduces Calderón’s Official Margin to 0.6 percent

Read Part II: A Full Recount Would Show that López Obrador Won Mexico’s Presidency by More than One Million Votes

Read Part III: Death by Video: Mexico’s Election Fraud Is Coming Undone

Read Part IV: Mexico’s Electoral Tribunal Orders Partial Recount to Begin on Wednesday

2 september 2006, 22:04	#41
GaRnaaLBeeR Parlementsvoorzitter Geregistreerd: 21 maart 2006 Locatie: Antwerpen Berichten: 2.384	ik heb daar wel wat exacte informatie uitgehaald (voor de juiste naam en zo )maar dat artikel is al gedateerd eigenlijk zie je enkel wat er aan de machtsovername vooraf ging wat ik schreef is actueeler ik ben er zeker van dat er binne kort een nieuwe artikel over komt. En trouwens een garnaalbeer is het product dat je krijgt als je een garnaal en een grisly laat paaren, als je dit tegenspreekt wil ik eerst je bronnen horen . Laatst gewijzigd door GaRnaaLBeeR : 2 september 2006 om 22:12.

4 september 2006, 16:37	#54
GaRnaaLBeeR Parlementsvoorzitter Geregistreerd: 21 maart 2006 Locatie: Antwerpen Berichten: 2.384	Mmmm, De linkse media stelt dat er fraude is, maar zij kiest kant dus is het per defenitie aleen mogelijk dat zij enkel leugens verteld. En de kapitalistische massa media kiest natuurlijk ook een kant en lijkt de situatie daar, linkse rellen of volksrevolutie, te negeren. Zoals het al eens gezecht is betekent dat meestal inderdaad dat er meer aan de gang is. Ik denk dat als het enkel maar ongerechtvaardigde rellen zijn, dat ze zeker niet een kans laten voorbij gaan om dit te belichten. Het kan toch niet dat de situatie in Mexico zo onbelangrijk is dat het hier zomaar geen aandacht verdient. En dat de rechtbanken in Mexico zomaar van corruptie vrijgesproken kunnen worden? En nog over Chavez Er kan toch niemand onder ons ontkennen dat het socialisme er voor gezorgd heeft dat het leven van de meeste Venezulianen er ver op vooruit is gegaan. (Oke ik probeer gewoon mijn gezicht nog te redden) Laatst gewijzigd door GaRnaaLBeeR : 4 september 2006 om 17:02.

4 september 2006, 23:48	#57
TomB Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 6 januari 2003 Locatie: US Berichten: 14.572	Haha, arme Fidel. Na, ondanks een pis poor record, het uithangbord van de linkse staat te zijn, komt daar een nieuwe klootzak aan de macht in de buurt en plots is Venezuala het lievelingskindje. Als je echt voorbeeldnaties uit Latijns Amerika wenst, moet je in Uruguay en Chili gaan kijken. __________________ In het begin was er niets, wat ontplofte.

3 september 2006, 13:53	#43
GaRnaaLBeeR Parlementsvoorzitter Geregistreerd: 21 maart 2006 Locatie: Antwerpen Berichten: 2.384	Heres the latest news in brief from Oaxaca. Saturday night paramilitaries armed with AR15's, accompanied by police, attacked the camp guarding the transmission towers for channel 9 TV and radio Cacerola, firing bullets into the crowd, wounding the 58 year old teacher, Sergio Vale Jiminez, and destroying their transmission capabilities. The TV and radio station has been occupied for over two weeks now by a group of women independent from, but with ties to APPO, (the people's popular assembly of Oaxaca.) In response to these aggressions APPO and related groups and citizens set up barricades in several strategic points in the city center, and occupied all of the remaining commercial radio stations in Oaxaca, (the social movement now has control of 10 seperate radio stations in the city of Oaxaca and surrounding communities.) Late last night, a pickup truck arrived at the occupied radio station "La Ley 710 AM" and fired into the crowd, killing Lorenzo San Pablo and wounding several, . APPO called to the people of the city to react, and folks took to the streets all over the city, from the early morning on, creating more than 50 seperate roadblocks, crippling traffic in the city for the day, leaving a line of semi's kilometers long stalled in the highways. The reaction and this movement has been growing, and is now much broader than just the teachers and just APPO, folks are turning out from their neighbourhoods by the dozens all over the city, ready to help out in any way. At one of the three blockades in Santa Lucia del Camino, bus drivers willingly maneuvered their buses to block the streets, folks from the tire repair shop brought waste tires to reinforce the barricade, the restaurant on the corner provided free breakfast for everyone manning the barricade, the kids played soccer in the abandoned highway. The neighbourhood was more alive than I have ever seen before, with many of the shops closed and no road access, the sidewalks were crowded with neighbours, chatting, riding bikes, going for walks, or just pulling a few chairs outside to watch the goings on. APPO, however, called off the barricades at 4 in the afternoon, and the people have returned to their houses. These attacks bring to the official confirmed death toll of the recent social movement here to five, as well as several disappeared activists, several more jailed and beaten, and many more wounded. Depuis le 14 juin dernier, le mouvement des instituteurs de l’Etat d’Oaxaca, un des états les plus pauvres et indigènes du Mexique, a pris une nouvelle tournure. Il y a des luttes sociales qui préfigurent des conflits de plus grande envergure. Elles sont un signal d’alarme qui donne l’alerte sur de graves problèmes politiques sans solution dans un pays. Les grèves de Cananea et de R�o Blanco constituent un des antécédents reconnus de la révolution mexicaine de 1910-1917 [1]. La révolte de 1905 en Russie montra le chemin qui, douze ans plus tard, fut parcouru par les bolcheviques pendant la révolution d’Octobre. Le révolutionnaire Zapata au coeur de Oaxaca. Photo Manuel Abramowicz, juin 2006. La mobilisation enseignante-populaire qui, depuis le 22 mai, secoue Oaxaca est une expression de ce genre de protestations. Elle a mis en lumière l’épuisement d’un modèle de gouvernement, la crise de relation existante entre la classe politique et la société, et la voie que le mécontentement populaire peut suivre dans un futur proche dans tout le pays. La protestation a commencé il y a un peu plus de 60 jours comme expression de la lutte des enseignants de cet État pour l’obtention d’une revendication : l’augmentation de salaire par la voie de l’ajustement sur le coût de la vie. Il n’y avait rien de nouveau par rapport � des luttes similaires ayant eu lieu les années précédentes. Mais la tentative du gouvernement de l’État d’Oaxaca d’en finir avec le mouvement en utilisant la répression sauvage le 14 juin dernier a radicalisé les enseignants qui, dès lors, ont exigé la destitution du gouverneur de l’État. Après le premier assaut des forces de l’ordre en juin, des grévistes furent arrêtés. d’autres assassinés. Photo Manuel Abramowicz, juin 2006. La revendication a trouvé rapidement un écho dans une très large partie de la société oaxaqueña qui s’y est ralliée. Offensés tant par la fraude électorale par laquelle Ulises Ruiz [2] est devenu gouverneur que par la violence gouvernementale contre une multitude d’organisations communautaires et régionales, des centaines de milliers d’Oaxaqueños ont « pris » la rue et plus de 30 mairies. Près de 350 organisations, communautés indigènes, syndicats et associations civiles ont formé l’Assemblée populaire du peuple d’Oaxaca (APPO). Les protestations ont coïncidé avec les élections fédérales [le 2 juillet 2006]. Après avoir laissé entendre qu’ils allaient boycotter ces dernières, les insoumis décidèrent de soutenir le vote de sanction contre le Parti révolutionnaire institutionnel (PRI) et le Parti d’action nationale (PAN). Le 2 juillet, ils ont administré �* ces deux-l�* une sévère raclée. Le "tricolore" [le PRI] fut balayé. La coalition "Pour le bien de tous" obtint 9 des 11 députés et les 2 sièges de sénateur en jeu. Et si le "Soleil aztèque", le Parti de la révolution démocratique (PRD), a perdu deux sièges ce fut �* cause de ses divisions internes et de la faiblesse de ses candidats. Bien que le gouverneur ait offert de donner �* Roberto Madrazo [3] un million de voix, il a dû se contenter d’un peu plus de 350 000, c’est-�-dire 180 000 votes de moins que ceux gagnés par López Obrador [4]. Depuis lors, une très large part de la société ne reconnaît pas Ulises Ruiz comme gouverneur de l’État. Depuis sa dernière réunion le 25 mai dernier avec le mandataire, la « Commission négociatrice élargie » [organisme du syndicat des enseignants] ne l’a pas revu. Elle ne négocie pas ses revendications ni avec lui ni avec ses représentants. Elle n’accepte ni son argent ni ses programmes. Elle se dirige seule. Le 11 juin, l’APPO a entamé, avec succès, une campagne de désobéissance civile et pacifique par laquelle elle cherche � rendre manifeste l’ingouvernabilité et l’absence d’autorité dans l’État. Un mouvement populaire contre la privatisation de l’enseignement. Photo Manuel Abramowicz, juin 2006. Le mouvement a assumé le contrôle politique de la ville d’Oaxaca. Si elle considère que c’est pertinent, elle bloque l’entrée des hôtels de luxe du centre, l’aéroport local, elle empêche la circulation sur les avenues, elle empêche l’entrée dans les édifices publics et �* l’Assemblée de l’État. Sa force est telle que le gouvernement de l’État a dû annuler la fête officielle de la Guelaguetza [5]. Cependant, enseignants et citoyens ont organisé une célébration populaire et alternative. La majorité des professeurs ont cessé pendant deux semaines d’occuper la capitale oaxaqueña pour terminer le cycle scolaire dans leurs communautés. Les cours finis, ils sont revenus en ville pour continuer leur plan d’action. Ils ont « pris » la ville d’Oaxaca. Pour essayer de pallier la crise, Ulises Ruiz a changé plusieurs fonctionnaires de son cabinet, dont le secrétaire de gouvernement, et les a remplacés par des membres des groupes du PRI qu’il avait supplantés du gouvernement de l’État. La manœuvre n’a pas eu plus d’effet. Il n’a pas seulement des problèmes avec la classe politique de cet État, mais aussi avec la société dans son ensemble. Après la répression du mois de juin et l’assassinat de grévistes. Affiche contre Ulises (PRI), gouverneur de l’Etat d’Oaxaca, et pour la lutte populaire. Photo Manuel Abramowicz, juin 2006.Dans le même sens, dans une action désespérée pour conserver le pouvoir, il a trahi son chef, Roberto Madrazo, en proposant lors d’une réunion des gouverneurs du PRI de reconnaître Felipe Calderón [6] comme vainqueur de la bataille électorale. Depuis, il a discuté �* trois occasions avec le candidat du PAN �* la présidence pour lui offrir son soutien et chercher son aide. Le gouvernement fédéral, �* court d’alliés pour faire face aux protestations contre la fraude électorale [de l’élection présidentielle du 2 juillet 2006], a répondu en soutenant le gouverneur destitué. À mesure que le temps passe, la situation s’aggrave. Le 22 juillet un groupe de 20 inconnus a tiré avec des armes �* feu de grande puissance contre les installations de Radio Universidad. La radio universitaire, conduite par le mouvement, s’est transformée en un véritable instrument d’information et de mobilisation sociale. Le même jour, plusieurs inconnus ont lancé des cocktails Molotov sur la maison d’Enrique Rueda Pacheco, secrétaire général de la section 22 du Syndicat national des travailleurs de l’éducation. Quelques jours plus tard, des cocktails Molotov ont été lancés contre le domicile d’Alejandro Cruz, dirigeant des Organisations indiennes pour les droits humains (OIDHO). À Oaxaca, la désobéissance civile est très près de devenir un soulèvement populaire qui, loin de s’épuiser, grandit et se radicalise jour après jour. Le mouvement a cessé d’être une lutte traditionnelle de protestation et a commencé �* se transformer en un embryon de gouvernement alternatif. Les institutions gouvernementales locales sont toujours de plus en plus des coquilles vides sans autorité, tandis que les assemblées populaires deviennent des instances dont émane un nouveau mandat politique. Les organisations révolutionnaires mexicaines soutiennent le mouvement des professeurs de l’Etat d’Oaxaca. Ici, le Bloc autonome de résistance libertaire. Photo Manuel Abramowicz, juin 2006. Au train où vont les choses, l’exemple de la commune naissante d’Oaxaca est loin de se circonscrire �* sa localité. Au moment le plus inattendu elle pourrait préfigurer ce qui peut se passer �* travers tout le pays si on ne nettoie pas les « cochonneries » commises pendant les élections du 2 juillet. [Luis Hernández Navarro] Sources : La Jornada (www.jornada.unam.mx), 25 juillet 2006. Traduction : Cathie Duval, pour le RISAL www.risal.collectis.net Photos (c) Manuel Abramowicz, Oaxaca juin 2006. [1] Au début du XXe siècle, deux grèves d’une grande importance marquèrent l’histoire de l’origine du mouvement ouvrier mexicain. Durant la dictature de Porfirio D�az, il était interdit aux travailleurs de s’organiser, de manifester et de se rebeller pour défendre leurs droits. Malgré cela, en juin 1906, dans l’État de Sonora, des travailleurs des mines de Cananea lancèrent une grève pour des salaires plus élevés et pour être traités plus équitablement par rapport aux employés états-uniens. Plusieurs travailleurs trouvèrent la mort ou furent blessés. L’année suivante, en janvier 1907, une autre grève éclata dans la région d’Orizaba, dans l’État de Veracruz. Des travailleurs du secteur du textile de Rio Blanco se mirent en grève � cause de leurs mauvaises conditions de travail. Il y eut également de nombreux morts et blessés. Shit ik kon echt zweren dat ik ergens iets vernomen had over een echte machtsovernam. Man ik zou van schaamte ergens in een hoekje moeten kruipen , mischien is dit wel een les voor mij dat ik eerst beter wat serieuzer onderzoek doe. Wel er zijn 2 dingen die ik nu kan doen, oftewel niet reageren en doen als of ik niet meer mee met de discussie doe of ik kan eervol mijn eigen woorden inslikken, en oh wat smaken die biter.

3 september 2006, 14:35	#44
pinbag Parlementsvoorzitter Geregistreerd: 7 januari 2006 Berichten: 2.098	Wel stil in het nieuws over Mexico... Meestal een teken dat er iets aan de hand is.... Ik had felle reacties verwacht vanuit de states.

3 september 2006, 18:41	#45
Samsa Gouverneur Geregistreerd: 6 juli 2006 Locatie: Oostende Berichten: 1.055	ja, tiens dat er gefraudeerd is bij de verkiezingen http://www.alternet.org/story/39763/ http://narconews.com/Issue42/article2010.html http://www.zmag.org/content/showarti...m?ItemID=10766 http://www.greenleft.org.au/back/2006/679/679p21.htm

3 september 2006, 19:05	#48
Vorenus Banneling Geregistreerd: 1 augustus 2006 Locatie: Antwerpen Berichten: 8.447	Geen Fraude buj verkiezingen in Mexico oordeelde de rechtbank en toch kan PRD nog altijd niet tegen haar verlies. Trouwens het is de PAN die voor verkiezingen en democratie in Mexico heeft bezorgd. Zij zijn verantwoordelijk voor de val PRI-Regime.

3 september 2006, 23:04	#51
willem1940NLD Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 4 november 2004 Berichten: 14.274	Ik vermoed dat een meerderheid van de Mexicaanse bevolking te arm is om te lachen en dus achter Obrador zal staan; ja dus, ik denk dat er op grote schaal verkiezingsfraude is gepleegd. Draait dit op opstand/revolutie uit dan zal dat veel mensenlevens kosten en komt "links" aan de macht dan zal er lange tijd een nieuwe (misschien minder onrechtvaardige) vorm van slavernij heersen.

4 september 2006, 18:32	#56
willem1940NLD Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 4 november 2004 Berichten: 14.274	Ik lees op Net nogal wat verhalen over armoede in Mexico; er bestaat ginds een minimumloon maar je moet ongeveer 3x dat bedrag verdienen om er redelijk van te kunnen rondkomen.

7 september 2006, 16:16	#60
GaRnaaLBeeR Parlementsvoorzitter Geregistreerd: 21 maart 2006 Locatie: Antwerpen Berichten: 2.384	Nog meer bewijzen. http://scoop.epluribusmedia.org/stor.../26/9429/78339 en dit Mexico’s Partial Vote Recount Confirms Massive and Systematic Election Fraud With Less than 9 Percent of Precincts Recounted, More than 126,000 Votes Are Found to Have Been Disappeared or Illegally Fabricated By Al Giordano Part V of a Special Series for The Narco News Bulletin August 14, 2006 Finally, the hard numbers are starting to come in. In the “partial recount” of paper ballots from the July 2 presidential election in Mexico, ordered by the Supreme Electoral Tribunal (known as the Trife), the recount has been completed in 10,679 precincts of the 11,839 ordered by the court (about 9 percent of Mexico’s 130,000 precincts). From these precincts, Narco News has obtained the following preliminary numbers that confirm the massive and systematic electoral fraud inflicted on the Mexican people: In 3,074 precincts (29 percent of those recounted), 45,890 illegal votes, above the number of voters who cast ballots in each polling place, were found stuffed inside the ballot boxes (an average of 15 for each of these precincts, primarily in strongholds of the National Action Party, known as the PAN, of President Vicente Fox and his candidate, Felipe Calderón). In 4,368 precincts (41 percent of those recounted), 80,392 ballots of citizens who did vote are missing (an average of 18 votes in each of these precincts). Together, these 7,442 precincts contain about 70 percent of the ballots recounted. The total amount of ballots either stolen or forged adds up to 126,282 votes altered. If the recount results of these 10,679 precincts (8.2 percent of the nation’s 130,000 polling places) are projected nationwide, it would mean that more than 1.5 million votes were either stolen or stuffed in an election that the first official count claimed was won by Calderon by only 243,000 votes. Among the findings of this very limited partial recount are that in 3,079 precincts where the PAN party is strong and where, in many cases, the Democratic Revolution Party (PRD) of candidate Andrés Manuel López Obrador did not count with election night poll watchers, one or more of three things occurred: Either the Federal Electoral Institute (IFE, in its Spanish initials) illegally provided more ballots than there are voters in those precincts, or the PAN party stole those extra ballots, or ballots were forged. “Taqueo and Saqueo” These preliminary recounts demonstrate mainly two kinds of fraud: “taqueo,” or the stuffing of ballot boxes with false votes as if putting extra beans inside a taco, and “saqueo,” or “looting,” that is, the disappearance of legitimate ballots cast. A significant problem, now, for Mexican democracy (for those who claim that the election was fair, and also for those who view this evidence as proof of electoral fraud) is that there is no way to tell, inside each ballot box, which of the ballots were legal and which were not; nor which ballots were stolen and which were not. In some past post-electoral disputes for state and local offices, the Trife electoral court has opted, based on this kind of evidence, to annul the results from those precincts where stuffing or looting occurred. If the Trife follows the law and its own established precedents, and annuls the results in these 7,442 precincts where the fraud took place, it would reverse the official results and López Obrador would emerge the victor by more than 425,000 votes nationwide. Specifically, Calderón would lose 1,225,326 votes from his tally, while López Obrador would lose just 556,600; a difference of 668,726. When factoring in IFE’s claim that Calderón has a more than 243,000 vote advantage, López Obrador would still win the election by those 425,000 votes plus some. In other words, if the Supreme Electoral Court determines that only half of the problematic precincts are to be annulled, López Obrador would still be declared the presidential victor. To continue to impose Calderón, at this point, would require the court’s endorsement of results from at least 4,000 precincts that the recount has demonstrated were scenes of the electoral crimes of ballot-stuffing and ballot-theft. By failing to annul those precincts, the court would, in effect, annul the legitimacy of the Mexican State, lighting the fuse on a social conflict much larger than anything that has yet occurred in the wake of the fraudulent election. The Clock Is Ticking The Trife court has a constitutional deadline of August 31 to complete its computations and of September 6 to either declare the presidential winner or, alternately, to annul the elections. The court has very broad and absolute power to annul up to 20 percent of the precincts without annulling the entire election (annulment would mean that Congress would choose an interim president and new elections would be called within two years). If the Trife annuls more than 20 percent of the precincts, the entire election would have to be annulled. López Obrador and his supporters have demanded a full recount of all precincts: “Vote by vote, precinct by precinct.” And, indeed, the results of the partial recount strongly suggest that a full recount would demonstrate that they won the election. As the tension has risen, and the deadlines approach, López Obrador supporters maintain a 12-mile encampment in downtown Mexico City, have symbolically closed government office buildings, held mass marches with millions of protesters, maintained encampments outside of IFE offices throughout the country, and this past week began “takings” of toll booths on federal highways, allowing motorists to pass through without paying. López Obrador has already announced that if the Trife tries to impose Calderón, there will be “civil resistance” at the halls of Congress on September 1, when President Vicente Fox must give his annual State of the Union address, and that on Mexico’s national Independence Day, September 15, when the president traditionally leads the “cry of pain” from the Mexico City Zocalo, the opponents to the electoral fraud will displace Fox with a cry of their own. Many observers viewed the Trife court’s initial rejection of a full recount as a reflection of the court’s own bias and willingness to impose Calderón as president at any cost. Others believe that the electoral court’s own established precedent of annulling precincts where ballot stuffing or theft occurred puts it in a position of having to annul those 7,442 precincts (almost six percent of all precincts nationwide), reversing the results of the election. Also, recently, one of the justices of the nation’s Supreme Court suggested in public that if the Trife doesn’t or can’t establish certainty over the result, the highest court may then intervene. In other words, September 6 might not be the final date of the legal conflict over this very tarnished election. Presence of Malice Photo: D.R. 2006 El Universal The partial recount has also revealed more evidence of a pattern of malice on the part of IFE officials. The existence of more ballots than there are voters in PAN stronghold precincts indicates that either the IFE illegally sent more ballots than allowed to those precincts, or somehow the party in power obtained them by other illegal means. The recount has also revealed a massive number of precincts where the seals on the ballot boxes had been broken since Election Day, opening the possibility that ballots were inserted or removed after July 2nd. Mexico’s television duopoly – Televisa and TV Azteca – have declined to report the irregularities that have surfaced as a result of the partial recount. The same goes for much – but not all – of the corporate media. The facts have instead broken the media blockade via Internet and organization, as well as the detailed reporting of the daily La Jornada in Mexico City, the daily Por Esto! in Yucatán (two of the nation’s four largest newspapers) and some other media. Add to this mediatic schizophrenia the factor that those who support Calderón and insist the election was clean are passive, lacking conviction, whereas those millions who believe an electoral fraud was committed are active, and in the streets, and it is evident that just as the Mexican State has lost legitimacy, the corporate (especially television) media have lost credibility and power to spin public opinion. Photo: D.R. 2006 Reforma This morning, part of the protest encampment in downtown Mexico City, along Madero Street, was dismantled by its participants and thousands moved, en masse, to the entrance to the halls of the Federal Congress. Riot police blocked them from reaching the doors. There was some pushing and shoving, as the accompanying photos show, but demonstrators – who outnumbered police by a factor of thousands – by and large remained peaceful, still holding out a cubic-centimeter of hope that the Trife electoral tribunal will do the right thing and fix the fraud. But that patience is as thin as a razor, and as the clock counts down to the decision that the Trife must make by September 6, the electoral court and its seven judges now have the facts in hand, the evidence of systematic fraud that changed the results, which the partial recount has furnished. The anti-fraud protestors have maintained a peaceful round-the-clock vigil outside the halls of Congress in the Mexico City neighborhood of San Lazaro for various weeks, in which many of the current senators and congress members from the PRD party have participated. At 2:15 this afternoon, elements of the Federal Preventive Police (PFP, in its Spanish initials, the same agency that invaded San Salvador Atenco in May) attacked the vigil encampment, according to this wire report from La Jornada. (The report states that six congressmen and women were wounded in the attack; El Universal reports the number of legislators wounded by police at 11.) When police forces attack and prevent duly elected senators and congress members from entering their own governing hall, the term for that is coup d’etat. It is an invitation to social revolution. The events of recent weeks and months in Mexico suggest that Vicente Fox and his attack troops would be wrong to presume that there are enough police in the country to hold back the turn of history that he is provoking from above. Photo: D.R. 2006 El Universal Today marks two months since June 14, when 15,000 citizens of Oaxaca beat back and chased 3,000 riot cops from that city’s historic center, revealing the “new math” of Mexican protest movements. They have since taken the state TV station and more than 30 city halls, as well as having shut down the state government in their demand that repressive Governor Ulises Ruiz Ortiz resign. Yet their numbers are a fraction of the masses that, in Mexico City and elsewhere, are resisting the electoral fraud. And added to the post-electoral conflict, more related to that in Oaxaca, is the unsettled account of 30 political prisoners arrested May 3 and 4 in San Salvador Atenco, the pending arrival there of indigenous comandantes from the Zapatista Army of National Liberation (EZLN, in its Spanish initials), and the quiet organizing being done from Mexico City and in other states by its Subcomandante Marcos and thousands of organizations and adherents to the Zapatista Other Campaign, which, outside the glare of the media and the electoral spectacle, organizes toward a national rebellion more ambitious than saving the vote of a single election, but, rather, seeking to topple an economic system. The Trife, if it imposes the fraud, will accelerate the Zapatista calendar as perhaps the greatest consequence. If the seven electoral justices believed that holding a partial recount would calm passions, the facts unleashed by that partial recount have served, instead, to flame them. What the judges do with those facts will determine whether the institutions will correct the fraud, or whether the institutions will risk, as in Oaxaca, falling from power because of trying to impose an indefensible crime against Mexican society and democracy. What seven judges decide in the next three weeks will mark a crossroads in Mexican history… and that of all América. Read Part I of this series: In Mexico, 2.5 Million Missing Votes Reappear: López Obrador Reduces Calderón’s Official Margin to 0.6 percent Read Part II: A Full Recount Would Show that López Obrador Won Mexico’s Presidency by More than One Million Votes Read Part III: Death by Video: Mexico’s Election Fraud Is Coming Undone Read Part IV: Mexico’s Electoral Tribunal Orders Partial Recount to Begin on Wednesday