Hollande aan kop

[vlijmscherp]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Tja, en daarnet had je het over het "overleven van onze soort" wat natuurlijk lokaler gezien erop neerkomt om MIJN kinderen laten te overleven en niet die van de buurman he. Darwinisme, dat is "het overleven van onze soort". Het is het overleven van MIJN nageslacht.

Maar als je die redenering aanhoudt, dan moet je naar een perfect egalitair communisme he. Als iedereen "even waardevol" is, dan mag iedereen evenveel van alles consumeren, wat hij ook doet of waar hij ook vandaan komt.
En van de slag vraag je je af waarom je nog een klop zou verleggen...

neen hoor, jij denkt in wit-zwart, extremen. je kan perfect ervoor zorgen dat iedereen kansen krijgt maar dat degenen met uitzonderlijke talenten die er hard voor werken, ervoor beloond kunnen worden.

wat jij wilt is dat diegenen die het goed hebben van thuis uit, het gewoon beter moeten hebben en dat de anderen gewoon pech hebben en er zich maar moeten bij neerleggen dat ze nooit een beter leven kunnen hebben.

[vlijmscherp]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Hein ? Waarom zou die appel ruilen voor een villa, minder menselijk zijn, en minder onze soort in stand houden (alsof dat een doel zou zijn ) dan die appel moeten ruilen voor een zak patatten en niet MOGEN ruilen voor een villa ?

Waarom mogen bezitters van een villa die appel niet hebben ?

ze mogen die appel hebben, maar ze mogen niet meer kans hebben op die appel dan iemand met een gewoon rijhuis.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

neen hoor, jij denkt in wit-zwart, extremen. je kan perfect ervoor zorgen dat iedereen kansen krijgt maar dat degenen met uitzonderlijke talenten die er hard voor werken, ervoor beloond kunnen worden.

Ik schrijf in extremen om mijn punt duidelijk te maken. Ik ben in werkelijkheid veel genuanceerder dan ik hier op dit forum overkom

Maar ik geloof niet in "beloond worden" door iemand anders die dat zal beslissen, omdat ik er fundamenteel van uit ga dat zo goed als niemand met beslissingsmacht die beslissingsmacht uitoefent als functie van wat hij verondersteld is van te doen. Gewoon omdat ik het al zelf veel te veel gezien heb.

Als iemand dus moet "beslissen" dat jij zus of zo verdient, zal dat niet als functie van jouw ECHTE verdiensten zijn. Dat zal als functie zijn van wat die beslisser zelf het beste uitkomt.

De enige manier om dus beslissingen te bekomen die enige zin hebben, is ervan uit te gaan dat beslissingen altijd in eigen voordeel genomen worden, en dat niemand "voor iemand anders zijn goed" kan en zal beslissen.

En op die manier kom je dan vanzelf uit tot vrijwillige mutuele akkoorden, en niemand die iets van iemand anders gaat afpakken "omdat het beter zou zijn zo". Hij zal dat enkel maar beslissen als het beter is VOOR HEM.

wat jij wilt is dat diegenen die het goed hebben van thuis uit, het gewoon beter moeten hebben en dat de anderen gewoon pech hebben en er zich maar moeten bij neerleggen dat ze nooit een beter leven kunnen hebben.

Dat is onnozel he. Je kan je opwerken. Het is precies in een betuttelende maatschappij als men om een of andere reden niet wil dat je "omhoog komt" dat je eeuwig en drie dagen alles kan proberen wat je wil, niks zal baten omdat de beslissers "ne pik op u hebben" (ge hebt ze misschien ooit eens op hun tenen getrapt of zo).

Maar ik vind het perfect normaal dat ouders in staat zijn om met alle middelen die ze hebben, hun kinderen (als ze dat willen) voor te steken voor andere kinderen. Je wil je eigen nazaten toch wel bevoordeligen ten opzichte van anderen he. Dat is een fundamenteel natuurrecht.

[Eberhard Leclerc]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Maar ik vind het perfect normaal dat ouders in staat zijn om met alle middelen die ze hebben, hun kinderen (als ze dat willen) voor te steken voor andere kinderen. Je wil je eigen nazaten toch wel bevoordeligen ten opzichte van anderen he. Dat is een fundamenteel natuurrecht.

Kijk dat is nu eens heel interessant wat je zegt.

Want dat jij dat wil, als ouder, zal best.
Maar een samenleving moet zich afvragen of het productief is, en dus wenselijk, om een maatschappij te hebben met een hoog percentage 'uitvreters'. Kinderen van welvarende, goed geconnecteerde, families die in een gespreid bedje terechtkomen.

Een pervers en veelzegend voorbeeld in ons Vlaanderen zijn de politieke familiekastes die zijn ontstaan.

Maar ook de vele kinderen uit gezinnen die zo welvarend zijn dat deze offspring nooit zou hoeven te werken. Vroeger was deze elite groep rond de 2 % van de bevolking, nu gaat dat richting 20 % doordat er vrijwel ongelimiteerd en veel breder kapitaalaccumulatie heeft plaatsgevonden.


De kernvraag is, of deze tweedeling wenselijk is...

Of we een economie moeten willen waarin het netwerk veel belangrijker is dan de capaciteiten van een individu....


Maar ik geloof best dat een hyperindividualistische neoliberale cosmopoliet met oogkleppen die in een bevoorrechte situatie is geboren dit een soort samenleving acht die bestendigd moet worden.

[Aligator]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Tja, en daarnet had je het over het "overleven van onze soort" wat natuurlijk lokaler gezien erop neerkomt om MIJN kinderen laten te overleven en niet die van de buurman he. Darwinisme, dat is "het overleven van onze soort". Het is het overleven van MIJN nageslacht.

Maar als je die redenering aanhoudt, dan moet je naar een perfect egalitair communisme he. Als iedereen "even waardevol" is, dan mag iedereen evenveel van alles consumeren, wat hij ook doet of waar hij ook vandaan komt.
En van de slag vraag je je af waarom je nog een klop zou verleggen...

OK voor het darwinisme. Dan moet je er niet van verschieten dat de armen op een dag een revolutie starten en u alles ontnemen, teneinde het overleven van hun nageslacht te verzekeren. Het overleven van de soort, hé...
Rijke luisjes, pas maar op , want massa's mensen zitten te azen op uw bezittingen, en bij de eerste kans is het zo ver...Dan zijn jullie alles kwijt, want wie te gulzig is, verdient niets te hebben.

[Aligator]

Oorspronkelijk geplaatst door Eberhard Leclerc

Kijk dat is nu eens heel interessant wat je zegt.

Want dat jij dat wil, als ouder, zal best.
Maar een samenleving moet zich afvragen of het productief is, en dus wenselijk, om een maatschappij te hebben met een hoog percentage 'uitvreters'. Kinderen van welvarende, goed geconnecteerde, families die in een gespreid bedje terechtkomen.

Een pervers en veelzegend voorbeeld in ons Vlaanderen zijn de politieke familiekastes die zijn ontstaan.

Maar ook de vele kinderen uit gezinnen die zo welvarend zijn dat deze offspring nooit zou hoeven te werken. Vroeger was deze elite groep rond de 2 % van de bevolking, nu gaat dat richting 20 % doordat er vrijwel ongelimiteerd en veel breder kapitaalaccumulatie heeft plaatsgevonden.


De kernvraag is, of deze tweedeling wenselijk is...

Of we een economie moeten willen waarin het netwerk veel belangrijker is dan de capaciteiten van een individu....


Maar ik geloof best dat een hyperindividualistische neoliberale cosmopoliet met oogkleppen die in een bevoorrechte situatie is geboren dit een soort samenleving acht die bestendigd moet worden.

Dat is zo een beetje zoals de Franse aristocraten , en hun privileges. Lange tijd verliep alles prima voor die mensen, en toen opeens, lagen ze daar voor een brullende menigte , onder een guillotine.

[Pericles]

Oorspronkelijk geplaatst door Aligator

OK voor het darwinisme. Dan moet je er niet van verschieten dat de armen op een dag een revolutie starten en u alles ontnemen, teneinde het overleven van hun nageslacht te verzekeren. Het overleven van de soort, hé...
Rijke luisjes, pas maar op , want massa's mensen zitten te azen op uw bezittingen, en bij de eerste kans is het zo ver...Dan zijn jullie alles kwijt, want wie te gulzig is, verdient niets te hebben.

Er gebeurt juist niets .
Want wie is de eerste , wie steekt zijn nek uit en wie riskeert bijgevolg een zekere dood ?
Niemand !
Een beetje brood en spelen is genoeg om het volk te bedaren .
De rijken blijven rijk en de armen arm en af en toe, once in a while , kruipt er ene uit de sloot en hij of zij wordt daar beter van. En de mogelijkheid dat hij of zij het effectief is , is voor het plebs voldoende.

[Aligator]

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

Er gebeurt juist niets .
Want wie is de eerste , wie steekt zijn nek uit en wie riskeert bijgevolg een zekere dood ?
Niemand !
Een beetje brood en spelen is genoeg om het volk te bedaren .
De rijken blijven rijk en de armen arm en af en toe, once in a while , kruipt er ene uit de sloot en hij of zij wordt daar beter van. En de mogelijkheid dat hij of zij het effectief is , is voor het plebs voldoende.

Dat klopt tot op een zeker moment. Als het té erg word, slaan de stoppen door, en krijg je dramatische toestanden. Daarom is het in het belang der rijken, dat armen niet té arm zijn.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Eberhard Leclerc

Want dat jij dat wil, als ouder, zal best.
Maar een samenleving moet zich afvragen of het productief is, en dus wenselijk, om een maatschappij te hebben met een hoog percentage 'uitvreters'. Kinderen van welvarende, goed geconnecteerde, families die in een gespreid bedje terechtkomen.

Een "samenleving", dat is nu net precies niks anders dan een juxtapositie van individuen. Een samenleving is geen andere entiteit dan de juxtapositie van al die individuen en heeft geen ander gedachtengoed dan de som van de gedachten van al die individuen. Als een samenleving bijvoorbeeld haar gedachtengoed bij 50% meerderheid definieert, dan zal dat gedachtengoed van die samenleving niks anders zijn dan het gedachtengoed van individuen die toevallig in de meerderheid zijn, maar het zal geen ANDER standpunt zijn.

Als bijvoorbeeld iedereen vindt dat hij het recht heeft om zijn kinderen "voor te steken" dan zal dat de opinie van die samenleving zijn. Als meer dan de helft van de individuen denkt dat zijn kinderen meer nadeel dan voordeel zullen ondervinden van een minderheid die hun kinderen voorsteken, en dat het dus in het VOORDEEL van HUN kinderen is dat die anderen dat niet kunnen, dan zal het gedachtengoed van die samenleving zijn dat men zijn kinderen niet mag voorsteken. Maar dat is niet omdat het "goed" zou zijn voor de samenleving. Het is omdat een meerderheid van individuen bedacht heeft dat het in hun eigen egoistisch voordeel is en dat een minderheid dan maar het onderspit moet delven.

De kernvraag is, of deze tweedeling wenselijk is...

Dat zal er van afhangen of die tweedeling zodanig in het individuele nadeel is van een meerderheid dat die beslist van die minderheid stokken in de wielen te steken.

Maar ik geloof best dat een hyperindividualistische neoliberale cosmopoliet met oogkleppen die in een bevoorrechte situatie is geboren dit een soort samenleving acht die bestendigd moet worden.

Juist. Maar zelfs de benadeelde redeneert zo. Die zal voor hyperindividuele redenen en met oogkleppen op stemmen voor wat voor HEM voordelig is, ongeacht wat het voor "de maatschappij" betekent.

"De maatschappij" vraagt zich niks af. Elk individu op zich vraagt zich af wat in zijn voordeel is. Daaruit ontstaan (wisselende) meerderheden van wensen, en die maken dan de regels uit van "onze maatschappij", maar dat is niks anders dan een geheel van allianties waarin elk individu telkens geprobeert heeft zijn eigen voordeel te maximaliseren, en zich soms in de meerderheid bevond en zijn wens kon doordrukken en aan anderen opleggen, en soms in de minderheid was, en de wil van de anderen moet ondergaan.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Eberhard Leclerc

Maar ook de vele kinderen uit gezinnen die zo welvarend zijn dat deze offspring nooit zou hoeven te werken. Vroeger was deze elite groep rond de 2 % van de bevolking, nu gaat dat richting 20 % doordat er vrijwel ongelimiteerd en veel breder kapitaalaccumulatie heeft plaatsgevonden.

Is dat niet fantastisch ? Ik behoor daar persoonlijk niet toe, hoor, bijlange niet. Maar 20% van de bevolking die zo rijk is dat die niet in loondienst moeten gaan ? Dat is toch fantastisch !

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door Aligator

Dat klopt tot op een zeker moment. Als het té erg word, slaan de stoppen door, en krijg je dramatische toestanden. Daarom is het in het belang der rijken, dat armen niet té arm zijn.

Inderdaad.

Zoniet beter... ze ergens verstoppen ofzo.

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Is dat niet fantastisch ? Ik behoor daar persoonlijk niet toe, hoor, bijlange niet. Maar 20% van de bevolking die zo rijk is dat die niet in loondienst moeten gaan ? Dat is toch fantastisch !

niet in loondienst gaan =/= niet productief zijn

euhm... en 'zo rijk' ?

[largo_w]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

kijk, stel dat er 1 appelboer is op de wereld waar jij kan kopen. die heeft 100 appelen te koop en er zijn 1000 kopers. maw, er is een tekort aan appelen tov het aantal kopers.
als hij stelt dat een appel 1000 euro kost en hij vindt 100 (rijke) kopers, dan zullen er telkens 900 (armere) mensen nooit appels kunnen kopen.

Mooi voorbeeld... Wat zal er gebeuren? Een nieuwe appelboer zal zich installeren; zal appels kweken (of een substituut); die mens zal zijn appels (dezelfde dus) verkopen aan 999€ waardoor nog maar 800 mensen geen appels zullen hebben. Dit zal zich meermaals herhalen tot iedereen een appel heeft voor bijna geen geld (zie wat een appel vandaag kost en vergelijk het met 200 jaar terug). Prachtig voorbeeld van hoe het kapitalisme (liberalisme eigenlijk) de enige werkbare oplossing is. Want wat is het alternatief? De staat zet de bomen en iedereen mag ze gaan plukken? Dan overplukt iedereen de boomgaarden en moet de staat er meer planten... de kosten lopen op maar de welvaart niet.

in het kapitalisme is dit "eerlijk", maar is dit menselijk eerlijk dat alle appelen naar een fractie van de bevolking gaat?

Uiteraard. Wie een appel wil moet ervoor werken. Wie liever met zijn geld op vakantie vertrekt en een half jaar niks eet die moet daar ook de mogelijkheid toe krijgen.

[Aligator]

Oorspronkelijk geplaatst door largo_w

Mooi voorbeeld... Wat zal er gebeuren? Een nieuwe appelboer zal zich installeren; zal appels kweken (of een substituut); die mens zal zijn appels (dezelfde dus) verkopen aan 999€ waardoor nog maar 800 mensen geen appels zullen hebben. Dit zal zich meermaals herhalen tot iedereen een appel heeft voor bijna geen geld (zie wat een appel vandaag kost en vergelijk het met 200 jaar terug). Prachtig voorbeeld van hoe het kapitalisme (liberalisme eigenlijk) de enige werkbare oplossing is. Want wat is het alternatief? De staat zet de bomen en iedereen mag ze gaan plukken? Dan overplukt iedereen de boomgaarden en moet de staat er meer planten... de kosten lopen op maar de welvaart niet.

Uiteraard. Wie een appel wil moet ervoor werken. Wie liever met zijn geld op vakantie vertrekt en een half jaar niks eet die moet daar ook de mogelijkheid toe krijgen.

De staat plant appelbomen. De staat neemt werkvolk aan ( ambtenaren ) om die appels te plukken, en de boomgaard te onderhouden. De oogst word aan dusdanige prijs verkocht dat iedere burger het zich kan veroorloven genoeg appels te kopen dat hij nodig heeft.
Het is voor niets nodig dat een aantal burgers zovéél appels hebben dat ze niet eens allemaal kunnen opeten, terwijl andere burgers met z'n tienen één pover apeltje moeten delen, en nooit volledig hun honger kunnen stillen.
D�*t is welvaart.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Aligator

De staat plant appelbomen. De staat neemt werkvolk aan ( ambtenaren ) om die appels te plukken, en de boomgaard te onderhouden. De oogst word aan dusdanige prijs verkocht dat iedere burger het zich kan veroorloven genoeg appels te kopen dat hij nodig heeft.
Het is voor niets nodig dat een aantal burgers zovéél appels hebben dat ze niet eens allemaal kunnen opeten, terwijl andere burgers met z'n tienen één pover apeltje moeten delen, en nooit volledig hun honger kunnen stillen.
D�*t is welvaart.

De staat neemt werkvolk aan. Ambtenaren. Die zijn vastbenoemd. Ze zouden eigenlijk appelbomen moeten planten, maar dat is lastig. De chef van de boomgaard wil zijn neefje aan het werk krijgen, en gaat aan de staat zeggen dat hij niet genoeg ambtenaren heeft om de appelbomen te planten. Het neefje wordt aangenomen. De ambtenaren planten wel appelbomen, maar houden het gros van de appels voor zichzelf. Er zijn niet voldoende appels voor de anderen. De chef van de boomgaard zegt dat dat normaal is, hij heeft niet genoeg personeel. 100 man meer wordt aangenomen om nu in de boomgaard te werken. Daarvan zijn er 90 op een of andere manier bevriend met de chef van de boomgaard, die hen niet in het slechte weer wil sturen, en hen daarom een baantje geeft om plannen te maken voor de 10 anderen die wel de appelbomen zouden moeten planten. Maar binnen die 90 zijn er 5 die eigenlijk de assistent van de chef van de boomgaard willen worden (kwestie van chef te worden als die met pensioen gaat). Die 5 hebben elk hun kliek van 15 man die het werk van een van die 10 die bomen moet planten moet plannen, en werken elkaar tegen, om hun kleine chef hogerop te krijgen (en zelf een chefke te worden). Omdat er nog steeds niet genoeg appelen zijn, worden er nog meer mensen aangenomen in die boomgaard. Enz....
De minister wil de verkiezingen zeker niet verliezen, en er zijn veel appel-ambtenaren die allemaal mogen kiezen. Die minister kan dus niks anders dan die appel-ambtenaren plezier doen, en er nog meer aannemen omdat de appel-ambtenarenvakbond dat wil, als hij wil herkozen worden. Democratisch wordt die minister verkozen.

Uiteindelijk heb je dus honderden en honderden mensen aangenomen om in die boomgaard te werken, en wat blijkt ? Ze kweken uiteindelijk zelfs nog niet eens genoeg appelen voor zichzelf. Laat staan voor de anderen. Daarom worden er nog eens enkele honderden mensen door de staat aangenomen, deze keer om appelen gaan te LENEN bij het buurland, kwestie van de appel economie aan te moedigen.

Dat gaat uiteindelijk prima: een zekere staatsadministratie kweekt bijna genoeg appelen om zichzelf te onderhouden, en de rest wordt geleend in het buitenland. Iedereen heeft appelen. Zie ne keer hoe goed dat allemaal draait

[Aligator]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

De staat neemt werkvolk aan. Ambtenaren. Die zijn vastbenoemd. Ze zouden eigenlijk appelbomen moeten planten, maar dat is lastig. De chef van de boomgaard wil zijn neefje aan het werk krijgen, en gaat aan de staat zeggen dat hij niet genoeg ambtenaren heeft om de appelbomen te planten. Het neefje wordt aangenomen. De ambtenaren planten wel appelbomen, maar houden het gros van de appels voor zichzelf. Er zijn niet voldoende appels voor de anderen. De chef van de boomgaard zegt dat dat normaal is, hij heeft niet genoeg personeel. 100 man meer wordt aangenomen om nu in de boomgaard te werken. Daarvan zijn er 90 op een of andere manier bevriend met de chef van de boomgaard, die hen niet in het slechte weer wil sturen, en hen daarom een baantje geeft om plannen te maken voor de 10 anderen die wel de appelbomen zouden moeten planten. Maar binnen die 90 zijn er 5 die eigenlijk de assistent van de chef van de boomgaard willen worden (kwestie van chef te worden als die met pensioen gaat). Die 5 hebben elk hun kliek van 15 man die het werk van een van die 10 die bomen moet planten moet plannen, en werken elkaar tegen, om hun kleine chef hogerop te krijgen (en zelf een chefke te worden). Omdat er nog steeds niet genoeg appelen zijn, worden er nog meer mensen aangenomen in die boomgaard. Enz....
De minister wil de verkiezingen zeker niet verliezen, en er zijn veel appel-ambtenaren die allemaal mogen kiezen. Die minister kan dus niks anders dan die appel-ambtenaren plezier doen, en er nog meer aannemen omdat de appel-ambtenarenvakbond dat wil, als hij wil herkozen worden. Democratisch wordt die minister verkozen.

Uiteindelijk heb je dus honderden en honderden mensen aangenomen om in die boomgaard te werken, en wat blijkt ? Ze kweken uiteindelijk zelfs nog niet eens genoeg appelen voor zichzelf. Laat staan voor de anderen. Daarom worden er nog eens enkele honderden mensen door de staat aangenomen, deze keer om appelen gaan te LENEN bij het buurland, kwestie van de appel economie aan te moedigen.

Dat gaat uiteindelijk prima: een zekere staatsadministratie kweekt bijna genoeg appelen om zichzelf te onderhouden, en de rest wordt geleend in het buitenland. Iedereen heeft appelen. Zie ne keer hoe goed dat allemaal draait

Dat is dus de manier waarop het NIET moet gedaan worden. Je moet het zo doen :

Oorspronkelijk geplaatst door Aligator

De staat plant appelbomen. De staat neemt werkvolk aan ( ambtenaren ) om die appels te plukken, en de boomgaard te onderhouden. De oogst word aan dusdanige prijs verkocht dat iedere burger het zich kan veroorloven genoeg appels te kopen dat hij nodig heeft.
Het is voor niets nodig dat een aantal burgers zovéél appels hebben dat ze niet eens allemaal kunnen opeten, terwijl andere burgers met z'n tienen één pover apeltje moeten delen, en nooit volledig hun honger kunnen stillen.
D�*t is welvaart.

Mezelf citeren was gemakkellijker dan het nog eens uit te leggen.
Je kan een goed plan maken, en het dan op goed of slechte manier ten uitvoer brengen. Om het te doen werken, moet je de goede manier gebruiken.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Aligator

Dat is dus de manier waarop het NIET moet gedaan worden.

Wat je niet snapt is dat zij die appel-pluk ambtenaren zijn, en die appel-pluk minister zijn, het juist veel beter vinden om het wel zo te doen (voor zichzelf) en dat ze het dus wel zo zullen doen. Omdat het hen die de beslissing moeten nemen goed uitkomt, niet omdat het "algemeen beter" is.

Hollande is zo een appel-pluk minister, en je ziet het: hij heeft de verkiezingen gewonnen. Degene die zegde dat we moeten ophouden met appelen in het buitenland te lenen, het aantal appel-ambtenaren wilde terugschroeven en de mensen aanzetten om zelf appelbomen te planten, heeft de verkiezingen verloren.

[Eberhard Leclerc]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Maar 20% van de bevolking die zo rijk is dat die niet in loondienst moeten gaan ? Dat is toch fantastisch !

Dat is dus heel erg de vraag.

Zelfs voor die 20 %.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Degene die zegde dat we moeten ophouden met appelen in het buitenland te lenen, het aantal appel-ambtenaren wilde terugschroeven en de mensen aanzetten om zelf appelbomen te planten, heeft de verkiezingen verloren.

Had diegene niet net 5 jaar het toverstafje van het presidentschap in handen?

Waarom deed ie het niet?

Oorspronkelijk geplaatst door Aligator

Dat is zo een beetje zoals de Franse aristocraten , en hun privileges.

Het grote verschil is dat het eigenlijk van de Middeleeuwen tot aan de jaren '70 altijd ging om 2 a 3 % van de bevolking die zich tot het profitariaat mocht rekenen, en nu gaat het om zeer veel meer mensen. Rond de 20 % van de bevolking.

Waar er vroeger grote politieke successen konden worden geboekt om de have-nots te verheffen, is de politieke vergelijking nu heel anders. De groep 'rijken' weegt nu ook electoraal heel zwaar.

Het interessante voor de toekomst is dan weer dat in landen als Nederland en de VS door de huizenmarkt er grote groepen mensen weer zijn verarmd en het geloof in 'een eerlijke economie waarin iedereen gelijke kansen heeft als die maar hard werkt' zijn verloren.

Dat zal zeker politieke implicaties hebben.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Eberhard Leclerc

Dat is dus heel erg de vraag.

Zelfs voor die 20 %.

Ah bon ? Het is niet fantastisch dat we nu al 1/5 van de bevolking zo rijk hebben gekregen dat het volstaat dat die zich bezig houden met te beslissen hoe ze met al hun kapitaal nog meer welvaart kunnen scheppen, en hiervoor niet meer zelf hun arbeid moeten verkopen ?

Had diegene niet net 5 jaar het toverstafje van het presidentschap in handen?

Waarom deed ie het niet?

Daar was hij wel mee begonnen he. Meer dan 60 000 appelboom-ambtenaren niet vervangen. Maar dat viel tegen voor het appelboom-ambtenaren electoraat, die liever meer van dat ziet, en tant pis als er daarvoor weer appelen moeten geleend worden. Vandaar dat Hollande, de appel-ambtenaar fan en de lener van nog meer appelen, verkozen werd.

Zo werkt het nu eenmaal in een 50% representatieve democratie.

Het grote verschil is dat het eigenlijk van de Middeleeuwen tot aan de jaren '70 altijd ging om 2 a 3 % van de bevolking die zich tot het profitariaat mocht rekenen, en nu gaat het om zeer veel meer mensen. Rond de 20 % van de bevolking.

Dat is toch heel goed nieuws ?

Waar er vroeger grote politieke successen konden worden geboekt om de have-nots te verheffen, is de politieke vergelijking nu heel anders. De groep 'rijken' weegt nu ook electoraal heel zwaar.

Maar zolang ze een minderheid zijn zullen ze uitgezogen worden he.

[Francientje]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Wat je niet snapt is dat zij die appel-pluk ambtenaren zijn, en die appel-pluk minister zijn, het juist veel beter vinden om het wel zo te doen (voor zichzelf) en dat ze het dus wel zo zullen doen. Omdat het hen die de beslissing moeten nemen goed uitkomt, niet omdat het "algemeen beter" is.

Hollande is zo een appel-pluk minister, en je ziet het: hij heeft de verkiezingen gewonnen. Degene die zegde dat we moeten ophouden met appelen in het buitenland te lenen, het aantal appel-ambtenaren wilde terugschroeven en de mensen aanzetten om zelf appelbomen te planten, heeft de verkiezingen verloren.

Uiteindelijk én met al zijn fouten heeft Sarko het onmogelijke gedaan om het
land weer min of meer op het rechte spoor te zetten. Ik wilde maar dat
links had gewacht tot 2017 om te winnen. dan zou er mogelijk wat te verde-len zijn geweest.
Maar nu...Ik draai.
Ik heb een beetje tijd besteed aan een minieme studie van het onderwijssysteem hier en waarom het allemaal zo slecht gaat en we straks zelfs onderwijzers te kort gaan komen. Ik heb het niet over leraren middelbaar, wel over lagere school onderwijzers.
Om kinderen te leren lezen, schrijven, tellen, vermenigvuldigen en delen
plus hun enkele notie's van geschiedenis en aardrijkskunde bij te brengen hoor je tegenwoordig (ik duizel) over een MASTER (vijf jaar universiteit!)te beschikken. Meteen en op voorwaarde dat je slaagt voor de concours, krijg je dan de titel opgeplakt van 'professeur des écoles' inplaats van 'instituteur'.
Het ambetante van de zaak is natuurlijk dat , in tegenstelling van wat de
doorsneel burger verwachtte, de kinderen er zeker niet beter van zijn ge-worden. Want leg mij anders maar eens uit hoe het komt dat 99 procent
van de kinderen die vroeger het zesde studiejaar verlieten zowel konden
lezen als schrijven (o.k. met fouten maar toch) en...nu niet langer.
Het onderwijzend personeel is er natuurlijk ook niet beter van geworden.
Of beter op geworden. Stel je in hun plaats.
Vijf jaar universitaire studies, gewoonlijk vat je die dus niet aan met de
bedoeling in het lager onderwijs te stappen. Dat laatste doe je wel en met
plezier als er maar twéé jaar extra studies aan vast hangen en je wat voor
kinderen voelt. Maar de mensen die daartoe dus bereid waren , vallen nu
gewoon uit de boot.
Blijven over: al de pseudo intellectuelen met 'masters' die op zichzelf van
weinig nut zijn en dus bij gebrek aan beter maar voor de klas gaan staan.
En dat, lieve mensen, is wél degelijk een cadeautje van links.