Christus is aanwezig op dit Forum.

[harriechristus]

Het begrijpen blijft daarin echter de hoogste grondslag, maar in eenheid met de Liefde is God de eenheid van Liefde en begrip.*
De Liefde heeft ook het begrip nodig om zichzelf te doorgronden.
Maar ook de zintuiglijke waarneming en de voorstelling horen daarbij tot een totaal bewustzijn.
Dan komt er ook nog een historische analyse bij van de moderne tijd in een drie eenheid van: Hegel, de moderne natuurwetenschappen en dan mijn atoomtheorie als derde en hogere synthese van beiden.

*Eigenlijk ligt dat ook al in de betekenis van het woord filosofie als liefde voor de wijsheid of waarheid: de diepste essentie van de religie is eigenlijk de filosofie.

[harriechristus]

Sindbad de Zeeman.
(de duivels wetenschap)

Ik heb nogal veel aandacht besteed aan de periode van mijn godsbegrip en mijn eerste atoomtheorie-actie.
Begrijpelijk want eigenlijk was toen alles in principe begrepen en is er daarna tot nu toe niets essentieels bij gekomen.
Anderzijds: God had ik wel begrepen, maar nog steeds niet gezien, dus er scheen toch nog iets te missen.
Zo verscheen er wel een beeld van mijn natuurlijke vader voor mijn innerlijk oog als zou hij God zijn.
En ik wilde ook terugkeren naar mijn eigen individualiteit en ook bij God zien denk ik speciaal aan God als individu en mijn Godsbegrip was nog niet God als individu, maar als algemene Geest, als oneindigheid.
Hier scheen iets niet te kloppen: hier zat een tegenstrijdigheid en ik denk daarbij aan een verhaal van Sindbad de Zeeman uit een boek van Dr.C.J. Schuurman: Er was eens ... er is nog.
Sindbad maakt daarin 7 reizen als symbolisch voor het levensavontuur en in de zevende reis maakt ie een hoge vlucht met een man die veranderd is in een vogel.

[harriechristus]

Hoog in de lucht meent Sindbad de engelen in de hemel te horen zingen en begint Allah aan te roepen.
Maar dan wordt hij door die man als vogel vervloekt en ze vallen beiden naar beneden.
Op de grond gevallen ontmoet hij twee schone jongelingen als aanbidders van de ware God en die hem vervolgens helpen om die man als vogel uit de muil van een slang te redden.
Volgens Schuurman is die vogel symbolisch voor het demonische wetenschappelijke verstand en klopt dan niet met mijn filosofie, maar wel geloof ik dat mijn godsbegrip als abstracte oneindigheid nog verder ontwikkeld moest worden tot concrete werkelijkheid, dat wil zeggen tot een concrete drie eenheid: God plus die twee schone jongelingen maakt drie.
En bij mij zijn die andere twee: het individu(ik) en de wereld.
Concreter: het zijn de Liefde en het Socialisme.

[harriechristus]

De tweede helft van mijn leven. (In omgekeerde volgorde.)

Maar hoe het ook zij: dat ik toen de Duivel zelf was in mijn godsbegrip, volgens het verhaal van Sindbad de Zeeman, dat lijkt mij wat overdreven. Maar wel was het zo dat ik in mijn godsidee een grondslag had van wat de Geest is en vandaar uit weer verder kon naar de tweede helft van mijn leven. Van het toppunt af kon ik nu naar beneden of ook: ik had gevoel dat mijn leven van daar af aan in omgekeerde volgorde terug begon te lopen, want ik wilde weer terug naar vroeger. Dat bleek niet zo gemakkelijk, zoals het ook niet zo gemakkelijk is een berg af te dalen. Vanuit mijn godsbegrip wilde ik alles wat ik tot dan toe beleefd had weer opnemen, zodat het abstracte godsbegrip concreet zou worden. Dat wil zeggen de abstracte Geest van het begrijpen moet een concrete absolute Geest worden. En ik wilde natuurlijk ook erkenning vinden voor mijn atoomtheorie en nieuwe bijbel en dat ik dacht Jezus te zijn en ik wilde God nog eens zien volgens de belofte van mijn droom. En mijn ziel moest ik nog uit de onderwereld halen. Dus er was nog heel wat te doen. Niet alleen voor mij, maar ook voor de toekomst van de wereld en uiteindelijk omwille van de glorie van God zelf.

[harriechristus]

De oude en de nieuwe Jezus.
de liefde die nooit bestond

Het hele intellectuele werk was in principe gedaan en ik moest me weer omdraaien naar mijn gevoelsleven, maar na 8 jaar was ik daarvan zo vervreemd dat ik als het ware weer helemaal opnieuw moest beginnen. Ik werd als het ware weer geconfronteerd met de oude Jezus. Wat had de oude Jezus nog met de nieuwe Jezus te maken? Zoals ik pas geleden nog iemand op radio Q heb horen zeggen dat mijn idee dat ik Jezus ben een belediging is voor Jezus. Als je inderdaad van de verheven innerlijke gevoelssfeer van de oude Jezus uitgaat, en daar dan ook nog alle denkbare idealen bij verzint en dan ook nog met een mooi plaatje erbij van een schone jongeling(in de moderne tijd ook nog met een mooie jonge vrouw erbij), dan ben ik helemaal niet Jezus, maar als je van mijn oneindige atoomtheorie uitgaat, dan blijft er omgekeerd van die oude Jezus helemaal niks over.

[harriechristus]

Het zijn dan twee totaal verschillende werelden. Op zijn best is de oude Jezus een innerlijke hemel van Liefde en idealen, maar je kunt het ook als een opgeblazen waan beschouwen, een kinderlijk verhaaltje, want wat is er nou van al die zogenaamde Liefde terecht gekomen? Niks, omdat die oude Jezus nooit heeft bestaan. En ook omdat ie een hoop irreële onzin heeft verkondigd. (Bijvoorbeeld: als iemand je om de wang slaat, keer hem dan ook de ander toe! - Lucas 6:29)*

*Als Jezus dan zelf geslagen wordt, piept Hij:"Waarom slaat gij Mij?" - Johannes 18:22

[harriechristus]

Teresa van Avila.
De bruid van Jezus.

Na mijn atoomtheorie-actie ben ik eerst een dagje naar het strand gegaan bij Bakkum, waar we vroeger een tenthuisje hadden. Daarna ben ik naar mijn moeder gegaan. Mijn ouders waren gescheiden en ze had een vriend: Theo. (Die arme kerel had prostaatkanker.) Maar pas veel later ontstond er pas een regelmatig contact met mijn moeder. Volgens mijn moeder zou ik God pas zien als ik dood was.

[harriechristus]

Ik herinner me op de TV een beeld van een schilderij van Picasso dat indruk op mij maakte van circusartiesten met een jong meisje op een bal en een grote kerel erbij. (acrobaat op een bal.) Dan was er ook nog een verhandeling op de TV over Teresa van Avila met een barok beeld van Teresa in extase met een engel met pijl erbij. Ze beschouwde zich als de bruid van Jezus. Een innerlijke stem zegt me dat ik Jezus gezien heb. Jezus in een hartstochtelijke liefdesrelatie met een vrouw, want daar hoort de liefde toch eigenlijk thuis. Ik heb daar ook eens een erotische film over gezien.

[harriechristus]

Later heb ik geprobeerd haar boeken te lezen, maar die vond ik nogal saai. Ook een boek van Emily Brontë: "De woeste hoogten", waarvan ik de film wel erg mooi vond, wilde niet lukken om te lezen. Ik ben niet zo'n lezer. Maar tegen de winter begin ik weer in de Bijbel te lezen over Jezus. Ik heb ook nog een brief gekregen van een vroeger vriendinnetje: Elise. Maar ik had geen behoefte aan contact, want ik kon mezelf niet in tweeën splitsen: atoomtheorie aan de ene kant en de liefde aan de andere kant. Als er nou een vrouw was geweest die belangstelling had gehad voor mijn atoomtheorie was alles veel gemakkelijker geweest. Mijn geloof in de liefde was overigens gestorven. Maar nu heb ik spijt dat ik toen niet terug heb geschreven.

[harriechristus]

Mijn atoomtheorie als de antithese van Hegel.
Gods rijk in plaats van gods hemelrijk

Ik worstelde ook al meteen met een groot probleem, want stel dat mijn atoomtheorie niet de synthese van Hegel en de natuurwetenschappen was, maar eigenlijk de antithese van Hegel als zijnde Gods Rijk in plaats van Gods Hemelrijk, want zou de wederkomst van Jezus niet de hemel op aarde moeten brengen, want mijn godsbegrip als grondslag van mijn atoomtheorie kon toch moeilijk als hemel beschouwd worden. Of zou dat godsbegrip toch het begin zijn van een wordend hemelrijk op aarde?

[harriechristus]

De inhoud van de Geest is de ethiek.
onschuld; goed en kwaad; en heiligheid

Begin 1982 heb ik het godsbegrip verder ontwikkeld met: God is de eenheid. (Want God is de eenheid van een oneindig aantal microwezens en daarbij ook de eenheid van de mensen.) En dan: de eenheid is de Geest en de inhoud van de Geest is de ethiek.
(De Geest is hier dan bedoeld voor zoverre het denken die eenheid bepaalt en met name in de ethiek die in de oude bijbel zo'n grote rol speelt.)
Voor de ethiek ontwikkelde ik een systeem van twee tegenstellingen in een kruisvorm getekend. Een verticale tegenstelling tussen onschuld en heiligheid en een horizontale tegenstelling tussen goed en kwaad.
(Dus onschuld beneden en heiligheid boven en goed en kwaad links en rechts in het midden.) Volgens de bijbel begon de mens in de sfeer van de dierenwereld als onschuldig om zich vervolgens de tegenstelling van goed en kwaad bewust te worden. Dan zou het vervolgens de bedoeling zijn om die tegenstelling van goed en kwaad op te heffen in een hogere bewuste eenheid van heiligheid, waarin het kwaad in principe overwonnen is. Je zou de heiligheid dan kunnen beschouwen als een hogere vorm van onschuld, maar dan bewust begrijpend en belevend. De waarheid van de ethiek is dan volgens mij dit totale systeem dat zichzelf constant doorloopt, dus niet zo dat we eens allemaal eenzijdig heilig zouden kunnen zijn. Want aan de hogere eenheid van de heiligheid is dan het onderscheid van goed en kwaad verondersteld, dat zich ook constant moet manifesteren. En zo kun je in mijn atoomtheorie zelf de heiligheid van Gods bestaan begrijpen en beleven als oneindige eenheid, ondanks ook alle strijd en lijden die er ook altijd is.

[harriechristus]

Ik moest ook naar alle andere "jongens" luisteren.

Ik kreeg toen een droom waarin mijn vroegere baas van het kadaster verscheen: de heer Meyer en deze zeide dat ik gevonden was en dat ik ook naar alle andere "jongens" moest luisteren. Ik heb dat later zelf vertaald in dat ik naar iedereen moest luisteren.*
Daarna heb ik mijn godsbegrip als drie-eenheid van individu, veelheid en eenheid nog omgezet in: individu, staat en God, gelijk aan het systeem van de Geest bij Hegel als subjectieve Geest(individu), objectieve Geest(de staat) en absolute Geest(God).

*Dit heeft later (nu) de betekenis gekregen dat de waarheid het totale systeem is, maar terwijl mijn atoomtheorie een uiterlijk systeem is, gaat het nu om het innerlijke systeem als totale cultuur en het zelfbewustzijn van het oneindige was daarvan het abstracte begin. Dat was toen een hoogtepunt, maar dat is later als zodanig verdwenen.

[harriechristus]

"Harrie denkt dat ie Jezus is."

Verder herinner ik me dat mijn vriend Wim met zijn vrouw Jolande op bezoek kwam. Ik zat in mijn rode Rembrandt Bijbel te kijken naar een plaatje waarin Maria van Magdala zoekt naar de weder opgestane Jezus en meent dat Jezus de tuinman is.(Johannes 20:15) Toen zei Jolande spottend: "Harrie denkt dat ie Jezus is!" Ik schaamde me wel.

[Pol Dolf]

nee hij is Napoleon

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Pol Dolf

nee hij is Napoleon

Ik ben de nieuwe Jezus en ik zou me zeker diep schamen de oude Jezus te moeten zijn.

[harriechristus]

De ziel springt uit haar glazen bol.
Van geest naar ziel

Ik meen dat het aan het einde van de zomer was dat ik in het Vondelpark liep en dat ik een visioen had van een glazen bol die open sprong en een stem zei: "De ziel is eruit!" De ziel was geboren en ik had de overgang gemaakt van geest naar ziel, van denken naar gevoel.

[harriechristus]

Angst om te verhuizen.
Ik gooide mijn boeken weg.

Ik woonde in de Kinkerbuurt en dat waren oude huizen die gesloopt moesten worden en ik moest verhuizen naar de Overtoom. Ik zag echter erg op tegen dat verhuizen, omdat ik na zoveel jaren isolement me nog meer in conflict voelde met de wereld en ik er ook lichamelijk niet sterker op was geworden. Ik raakte in een crisis en gooide al mijn boeken weg en andere spullen, zoals foto's en mijn atoomstempelboekjes, enz., misschien als een soort plaatsvervangende zelfmoordneiging en ook van: dan hoef ik dat niet meer te verhuizen. Vreselijk dom natuurlijk en bovendien: toen ik eenmaal met dat verhuizen bezig was vond ik het ook wel weer leuk om te doen. Want ik was eindelijk weer eens met iets lichamelijks bezig en ik kwam ook weer een beetje in contact met de mensen. Het kan ook dat die weggooineiging een soort catharsis betekende, een innerlijke zuivering als overgang van de geest naar de ziel. Het was een symbolische handeling geweest.

[harriechristus]

De hoeren.
Jezus in de onderwereld.

Ik werd zo enthousiast dat ik het erg jammer vond toen ik eenmaal klaar was en ik niet meer wist wat ik verder nog zou moeten doen. Weer verder met mijn eenzame saaie bestaan van alleen maar denken en dromen? Nu had ik 3000 gulden gekregen voor het verhuizen en die had ik nog steeds, dus weet je wat: ik ga weer eens leuk naar de hoeren! En wel omdat een normaal contact met een vrouw voor mij onmogelijk geworden was, want:

1 - ik had mijn geloof in de liefde allang verloren.

2 - ik was nogal verlegen en introvert en kon moeilijk contact maken met de vrouwen en:

3 - door die atoomtheorie en alles wat erbij was gekomen was ik bijna volledig geïsoleerd geraakt.

4 - En ten vierde kwam daar ook nog bij dat ik de wereld als een onderwereld beschouwde en ik nog steeds als aan de wereld geofferd: ik was Jezus in de onderwereld.

[harriechristus]

En zoals ik eerst gefascineerd was geweest in de boze wereld in de gedaante van rechts Amerika, dat toentertijd door politiek links gehaat werd, en ik ook gefascineerd was door Hitler, zoals toentertijd ook in het extreem rechtse deel van de Skinhead-beweging tot uiting kwam, zo was ik nu opnieuw gefascineerd in de onderwereld in de vorm van de hoeren als vrouwelijke manifestatie, maar ook om daar als individu weer uit wedergeboren te kunnen worden. Dat wil zeggen: het vrouwelijke als de ziel begon weer op een primitieve manier zichzelf te manifesteren. Ik was geen Jezus om de hoeren te bekeren tot liefde, maar om gewoon zelf die onderwereld te kunnen ondergaan. Dit alles ter verklaring en ook ter verontschuldiging. Want het leven is wat anders dan dat er in de evangeliën bij elkaar gefantaseerd is: meer menselijk en minder goddelijk. En bovendien: het liefde/seks probleem is ook nooit door de christenen opgelost. De vrouw en daarmede de liefde is door hen toch altijd als minderwaardig beschouwd. Het christendom is in de praktijk veel meer een strenge joodse wetsreligie geweest.

[harriechristus]

Het collectief onbewuste van Jung.
ook de duivel wil wat

En daar komt dan ook nog bij dat het liefde/sexprobleem een groot probleem is in onze wereld, want we leven heel duidelijk in een sexcultuur inplaats van liefde of die liefde heeft zelfs nooit bestaan. Dat had ik vooral door Börger leren begrijpen. Dat wil zeggen het was niet alleen mijn probleem, maar ik was daarin ook gevangen in het probleem van de wereld als onderwereld. Het kruis van de wereld was en is ook mijn kruis. Persoonlijke problemen hebben hun grondslag in collectieve problemen volgens Jung en dat is ook de betekenis van het offer aan de wereld als collectief onbewuste. Het manlijke extreem daarvan is de oorlog, maar ook het fascisme en met name Hitler en het vrouwelijke extreem de hoeren. Niet alleen maar om daar als een heilige boven te zweven, maar het ook te ondergaan. En dat valt dan niet altijd mee om de precieze grens te bepalen van wat nog wel en niet door de beugel kan. Dat is dan de persoonlijke kant en moet iedereen voor zich bepalen. In ieder geval: ook de duivel vraagt zijn tol.