Is er een begin en einde aan tijd en ruimte?

[de Vexille]

Oorspronkelijk geplaatst door labyrinth

Misschien is het afkomstig van een wereld die voor ons nog onbekend is en nog een hele tijd onbekend zal blijven..... maar of we die wereld nu "God" kunnen noemen that's the question.
Waarom niet gewoon dat onbekende God noemen en zo zijn wetenschappers en religies misschien op dezelfde golflengte....

Ik hou van de idee die Roger Bacon al in de 13de eeuw naar voor schoof: via de wetenschap komen we meer en meer te weten over de schepping en aldus komen we dichter bij God. Wetenschap en godsdienst staan zeer zeker niet noodzakelijk tegenover elkaar; ze werken elkaar niet tegen, maar versterken elkaar juist. De wetenschap geeft ons schitterende instrumenten om onze ethische standpunten te verfijnen, maar werpt tegelijk ook nieuwe ethische vragen op die in het belang van de mens en de wetenschap zelf zeer zeker een antwoord behoeven.

Kortom: ik zie geen enkele contradictie tussen de twee...

[Jonas Elossov]

Het zijn (tijd en ruimte) kan men slechts zeer beperkt bekijken, en zal dus nooit omvat kunnen worden. We kunnen enkel met het worden te observeren dichter komen bij een analyse van het zijn. Maar dat houdt ook in dat we door het worden, nooit de limieten zullen kunnen bereiken, en dat we dus nooit alles zullen kennen en begrijpen.

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door Jonas Elossov

Het zijn (tijd en ruimte) kan men slechts zeer beperkt bekijken, en zal dus nooit omvat kunnen worden. We kunnen enkel met het worden te observeren dichter komen bij een analyse van het zijn. Maar dat houdt ook in dat we door het worden, nooit de limieten zullen kunnen bereiken, en dat we dus nooit alles zullen kennen en begrijpen.

Dat is misschien best, want brengt kennis ook geluk ? Worden mensen gelukkiger naarmate ze meer weten of is het juist het omgekeerde...... worden ze hopeloos naarmate ze meer weten ?
Belgen zijn slimme mensen, zeer goede leerlingen maar slikken heel wat pillen....pillen tegen de werkelijkheid ?

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door labyrinth

Ja, graag.... lijkt me een boeiend verhaal.

Bon:

"Een Schitterend Ongeluk" door Wim Kayzer ( was toch juist geschreven)

Een ontmoeting met:
Oliver Sacks (titel interview: migraine)
Stephen Jay Gould (Onbeantwoorde vragen)
Stephen Toulmin (Descartes, Descartes)
Daniel C.Dennett (het bewustzijn verklaard)
Rupert Sheldrake (Revolutie of dwaalspoor)
Freeman Dyson (ter wille van de verscheidenheid)

Dit boek kwam tot stand in samenwerking met VPRO die de serie in 1993 uitzond (mens, mens! wat een geheugen heb ik toch )



Uitgeverij Contact
ISBN 90-254-095-6
Trefw.: interviews

-----------

Even de achterflap quoten:

"Waarfom zijn er zoveel ideeën mogelijk over de werkelijkheid, terwijl die ideeën elkaar intussen tegenspreken? Hoe beslis je welk idee het juiste is? Zijn er eigenlijk wel juiste ideeën? Met deze vragen uit zijn kinderjaren reisde Wim Kayzer naar Boston, New York, Lissabon, NorthAndover, Cambridge en Londen.

Hij ontmoette de neuroloog en psychiater Oliver Sacks, de paleontoloog Stephen Jay Gould, de wetenschapsfilosoof Stephen Toulmin, de filosoof Daniel C.Dennett, de biochemicus en celbioloog Rupert Sheldrake en de natuurdeskundige Freeman Dyson.
Het werd een even vreemde als intrigerende expeditie langs de grenzen van ons bewustzijn, de wetenschap en de filosofie. Een expeditie die ten slotte zou leiden tot de samenkomst van de zes wetenschappers.

Oliver Sacks schreef over deze samenkomst:
"Die dag was buitengewoon... het was wild, vreemd en belangwekkend. Zelfs al is de bedoeling van de schepping niet helemaal uit de schaduw gekomen, we hebben een wel zeer breed spectrum van de brandende vragen besproken en verkend. Ieder van ons is door die dag veranderd".


--------------

Ik had verdorie heel die serie ooit op video! floeps kwijt... zal het boek maar eens herlezen dan.

[de Vexille]

Oorspronkelijk geplaatst door labyrinth

Dat is misschien best, want brengt kennis ook geluk ? Worden mensen gelukkiger naarmate ze meer weten of is het juist het omgekeerde...... worden ze hopeloos naarmate ze meer weten ?
Belgen zijn slimme mensen, zeer goede leerlingen maar slikken heel wat pillen....pillen tegen de werkelijkheid ?

Je kan hetzelfde zeggen over materiële rijkdom... Is geluk meetbaar in euro's of dollars? Of levert het bijkomende zorgen op; angst om de verliezen wat men heeft? Rijkdom en kennis zijn overigens ook ontzettend relatief (voor een arme is 10€ een behoorlijk bedrag, voor een rijke misschien niet eens de moeite om zich te bukken wanneer hij een biljet van 10€ voorbij ziet dobberen in de goot). Maar belangrijker is nog het bewustzijn dat "geluk" ook in de spiritualiteit zit (als buddhist begrijp je me ongetwijfeld perfect, Labyrinth).

Achter dat simpele zinnetje: "een mens leeft niet van brood alleen", zit dus een brandend actueel verhaal...

Mensen die nooit geleerd hebben om zich spiritueel te ontplooien, die ingehamerd worden om alles wat niet zuiver "rationeel" is te wantrouwen, zullen hun heil dan ook onvermijdelijk zoeken in de ijzige ratio van de psychofarmaca of andere zgn. "geestesverruimende" middelen. Als ze intelligent genoeg zijn om ook daar de illusie van in te zien, springen ze onder de trein of jagen ze een stuk lood door de hersens. Terwijl de weg naar een gelukkig en evenwichtig leven vaak zo evident voor hun voeten ligt.

[C uit W]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Ik hou van de idee die Roger Bacon al in de 13de eeuw naar voor schoof: via de wetenschap komen we meer en meer te weten over de schepping en aldus komen we dichter bij God. Wetenschap en godsdienst staan zeer zeker niet noodzakelijk tegenover elkaar; ze werken elkaar niet tegen, maar versterken elkaar juist. De wetenschap geeft ons schitterende instrumenten om onze ethische standpunten te verfijnen, maar werpt tegelijk ook nieuwe ethische vragen op die in het belang van de mens en de wetenschap zelf zeer zeker een antwoord behoeven.

Kortom: ik zie geen enkele contradictie tussen de twee...

Tussen 'wetenschap en godsdienst' niet noodzakelijk, maar tussen wetenschap en katholicisme bijvoorbeeld wel (denk aan Colombus, Gallileo, ...).

[Phrea|K]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Bon:

"Een Schitterend Ongeluk" door Wim Kayzer ( was toch juist geschreven)

Tof boek. Ik ben nogal een fan van Daniel C. Dennett (heb ook een aantal andere boeken van 'm hier liggen, zeker 'Darwins gevaarlijke idee' is goed).

[de Vexille]

Oorspronkelijk geplaatst door C uit W

Tussen 'wetenschap en godsdienst' niet noodzakelijk, maar tussen wetenschap en katholicisme bijvoorbeeld wel (denk aan Colombus, Gallileo, ...).

Ook dat is ondertussen alweer een hele tijd achterhaald... (maar was wel een realiteit in de zgn. "renaissance") De kerk heeft z'n standpunt toch al behoorlijk bijgesteld, dunkt me; hoewel het inderdaad niet altijd van harte is, wat ik betreur.

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Je kan hetzelfde zeggen over materiële rijkdom... Is geluk meetbaar in euro's of dollars? Of levert het bijkomende zorgen op; angst om de verliezen wat men heeft? Rijkdom en kennis zijn overigens ook ontzettend relatief (voor een arme is 10€ een behoorlijk bedrag, voor een rijke misschien niet eens de moeite om zich te bukken wanneer hij een biljet van 10€ voorbij ziet dobberen in de goot). Maar belangrijker is nog het bewustzijn dat "geluk" ook in de spiritualiteit zit (als buddhist begrijp je me ongetwijfeld perfect, Labyrinth).

Achter dat simpele zinnetje: "een mens leeft niet van brood alleen", zit dus een brandend actueel verhaal...

Mensen die nooit geleerd hebben om zich spiritueel te ontplooien, die ingehamerd worden om alles wat niet zuiver "rationeel" is te wantrouwen, zullen hun heil dan ook onvermijdelijk zoeken in de ijzige ratio van de psychofarmaca of andere zgn. "geestesverruimende" middelen. Als ze intelligent genoeg zijn om ook daar de illusie van in te zien, springen ze onder de trein of jagen ze een stuk lood door de hersens. Terwijl de weg naar een gelukkig en evenwichtig leven vaak zo evident voor hun voeten ligt.

Spiritualiteit is toch ook wel een zoektocht de Vexille ........

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door Phrea|K

Tof boek. Ik ben nogal een fan van Daniel C. Dennett (heb ook een aantal andere boeken van 'm hier liggen, zeker 'Darwins gevaarlijke idee' is goed).

Hij heeft er blijkbaar een nieuw uit, Nederlandse vertaling ('De evolutie van de vrije wil') ook door Contact uitgegeven.

[de Vexille]

Oorspronkelijk geplaatst door labyrinth

Spiritualiteit is toch ook wel een zoektocht de Vexille ........

Correct. Maar de eerste voorwaarde is altijd om te weten dat die (uit)weg er is, dat je jezelf niet perse moet vastrijden in "praktische" problemen.

Een heel wijs man vertrouwde me ooit eens volgende wijsheid toe: "broke is just a state of mind" Je kan dit een heel banaal zinnetje vinden, maar het is die wijsheid die me doorheen de zwartste periode van m'n leven geholpen heeft. Als je bereid bent om heel diep te graven naar die spirituele kracht, dan is er niet veel dat je als mens niet aankan. Jammergenoeg vermoeden zoveel mensen niet eens "dat ze het in zich hebben". En daar moet je ook de oorzaak gaan zoeken van het ijzingwekkend hoog aantal zelfmoorden en depressies in onze welvaartsstaat (daar ben ik ondertussen vurig van overtuigd geraakt).

[Fonske]

Mensen die nooit geleerd hebben om zich spiritueel te ontplooien, die ingehamerd worden om alles wat niet zuiver "rationeel" is te wantrouwen, zullen hun heil dan ook onvermijdelijk zoeken in de ijzige ratio van de psychofarmaca of andere zgn. "geestesverruimende" middelen. Als ze intelligent genoeg zijn om ook daar de illusie van in te zien, springen ze onder de trein of jagen ze een stuk lood door de hersens. Terwijl de weg naar een gelukkig en evenwichtig leven vaak zo evident voor hun voeten ligt.

De stelling dat een gelovig mens gelukkiger is dan een ongelovige, is voor mij hetzelfde zeggen dat een dronken mens gelukkiger is dan een nuchtere.

[Vlaanderen Boven]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Mensen die nooit geleerd hebben om zich spiritueel te ontplooien, die ingehamerd worden om alles wat niet zuiver "rationeel" is te wantrouwen, zullen hun heil dan ook onvermijdelijk zoeken in de ijzige ratio van de psychofarmaca of andere zgn. "geestesverruimende" middelen. Als ze intelligent genoeg zijn om ook daar de illusie van in te zien, springen ze onder de trein of jagen ze een stuk lood door de hersens. Terwijl de weg naar een gelukkig en evenwichtig leven vaak zo evident voor hun voeten ligt.

ROFL. Er is mij just NIKS ingehamerd, dat is het juist. En dáárom geloof ik niet, er is gewoon geen enkele reden voor mij. Geloof is juist 'een geestesverruimend middel', en daar heb ik op geen enkele wijze behoefte aan.

Geloven vind ik een belediging voor de complexiteit van het leven.

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door Fonske

De stelling dat een gelovig mens gelukkiger is dan een ongelovige, is voor mij hetzelfde zeggen dat een dronken mens gelukkiger is dan een nuchtere.

Spiritus kan leven brengen in de brouwerij maar zoals voor alles geldt een zekere beheersing .....

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlaanderen Boven

ROFL. Er is mij just NIKS ingehamerd, dat is het juist. En dáárom geloof ik niet, er is gewoon geen enkele reden voor mij. Geloof is juist 'een geestesverruimend middel', en daar heb ik op geen enkele wijze behoefte aan.

Geloven vind ik een belediging voor de complexiteit van het leven.

Het is juist de complexiteit die soms moeilijk te dragen is....

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Correct. Maar de eerste voorwaarde is altijd om te weten dat die (uit)weg er is, dat je jezelf niet perse moet vastrijden in "praktische" problemen.

Een heel wijs man vertrouwde me ooit eens volgende wijsheid toe: "broke is just a state of mind" Je kan dit een heel banaal zinnetje vinden, maar het is die wijsheid die me doorheen de zwartste periode van m'n leven geholpen heeft. Als je bereid bent om heel diep te graven naar die spirituele kracht, dan is er niet veel dat je als mens niet aankan. Jammergenoeg vermoeden zoveel mensen niet eens "dat ze het in zich hebben". En daar moet je ook de oorzaak gaan zoeken van het ijzingwekkend hoog aantal zelfmoorden en depressies in onze welvaartsstaat (daar ben ik ondertussen vurig van overtuigd geraakt).

Zou het niet eerder een overlevingsdrang zijn dat eigen is aan een gezond mens en dat ontbreekt bij hen die in minder goede "staat" verkeren ?

[de Vexille]

@ Fonske, Vlaanderen Boven et al.

Spiritualiteit is niet hetzelfde als "geloof". Geloof impliceert zelfs niet noodzakelijk spiritualiteit. [size=1](een geloofsbeleving dan weer wel, maar da's een ander paar mouwen) [/size]

Ik merk gewoon op dat nogal wat mensen de "harde" realiteit niet aankunnen omdat ze niet geleerd hebben om die realiteit te relativeren. "Broke is just a state of mind" (ik werk een paar avonden in de week met mensen die in zware financiële problemen zijn geraakt) Steeds meer mensen vluchten weg uit de realiteit (in drank, drugs,...) of nemen er definitief afscheid van. Je moet eens een paar mensen "op de rand" ontmoet hebben, ermee gepraat hebben (of toch gepoogd ermee te praten) om goed te beseffen waar ik het over heb.

Geloofsbeleving is één van de wegen om met die spiritualiteit om te gaan. Maar er zijn talloze andere wegen; velen krijgen het mee in hun opvoeding (als de ouders tenminste de tijd nemen om op een heel open en diepzinnige manier om te gaan met hun kinderen) Maar het is NIET iets wat je uit boekjes haalt of wat je in de schoolbanken krijgt ingestampt.

@ Labyrinth

Toch gek dat we gedurende de afgelopen 30-40 jaar steeds meer mensen die "overlevingsdrang" zien verliezen? Zou het een ziekte zijn? Hoe verklaar jij dat eigenlijk?

[Bhairav]

Er is geen begin en einde aan tijd en ruimte, dat is allemaal oneindig, want wat zou er na en voor komen?
Als het lijkt te eindigen, zal het op een of andere manier voortgezet worden.
Alles is een eindeloos reeks processen.
Ze zouden die christelijke zever op school moeten afschaffen en wat oosterse fylosofie in de plaats moeten geven, maar ja...

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

@ Labyrinth

Toch gek dat we gedurende de afgelopen 30-40 jaar steeds meer mensen die "overlevingsdrang" zien verliezen? Zou het een ziekte zijn? Hoe verklaar jij dat eigenlijk?

Volgens mij spelen volgende factoren zeker een rol.

- De verschillende media laten ons al het leed van de wereld zien, daar worden we niet echt vrolijker van. En de programma's die ons vrolijker zouden moeten maken halen het niveau "hoger of lager".

- De publiciteit dicteert ons de normen waar we moeten aan beantwoorden willen we meetellen in de maatschappij.

- De competitiviteit legt teveel druk op onze (soms zwakke) schouders.

- Veel depressies zijn denk ik nog niet ontdekte en gekende ziektes. Ook de geneeskunde kan moeilijk haar grenzen toegeven....

[headinajar]

Oorspronkelijk geplaatst door Rock Against Communism

Niets kan niet zomaar iets worden. Daarom geloof ik dat er iets hoger dan het aardse aan de oorsprong van deze big bang staat.

Dan kan ik U het gekende paradox bij zowat elke religieuze overtuiging voorleggen :
Als God (of een andere hogere macht) het Universum heeft gecreëerd, wie of wat heeft dan God gecreëerd?