Sarkozy blundert weer (na Libië): Duitsland, EU, Afrika, VS staan versteld

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Wat betreft Afrika heeft hij gelijk. Na 50 jaar van boetedoening en het opnemen van hun vluchtelingen, wordt het eens tijd dat men in Afrika gaat denken over hun eigen leiders. Als we er onze soldaten naartoe sturen om de vrede te bewaren dan worden ze toch afgeslacht (mede dankzij onze superieure defensie technieken die er in bestaan om onze soldaten quasi ongewapend het veld in te sturen). Het moet maar eens gedaan zijn met dat boete doen voor het zozegde kolonialisme... de afrikanen hebben er een broek aan te danken. Intussen zuigt China dat continent leeg en geen politiek correcte rat die er over zaagt.

In de politiek gaat het niet uitsluitend om gelijkhebben. Het gaat erom mensen voor je standpunt te winnen. Als Sarkozy een andere ontwikkeling voor Afrika wil, is zijn belerende toon niet geschikt om de Afrikanen mee te krijgen.

[luc broes]

Oorspronkelijk geplaatst door StevenNr1

Gaan we dit nu elke keer te horen krijgen als er kritiek komt op Sarkozy? Merkel, een linkse tante die de verkiezingsnederlaag van de presidentskandidate van de PS (een partij die menig socialist trouwens gestolen kan worden) niet kon verwerken?

Neen, zinvolle kritiek op gelijk wie is altijd welkom, en het is interessant om de verschillende standpunten te kennen.
Maar het zinloos gescheld en de manipulaties ven C2C hebben niets te zien met kritiek maar alles met fanatieke scherpslijperij die enkel de frustraties van de verslagen tegenstanders in de verf zet.
Tijdverlies voor iedereen.

[luc broes]

Oorspronkelijk geplaatst door Savatage

Wat heeft Merkel ermee te maken?

Merkel is een gerespecteerd europees leider.
het loont de moeite om haar standpunt te kennen, maar dan liefst niet uit de bevooroordeelde mond van C2C

[Basy Lys]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

In de politiek gaat het niet uitsluitend om gelijkhebben. Het gaat erom mensen voor je standpunt te winnen. Als Sarkozy een andere ontwikkeling voor Afrika wil, is zijn belerende toon niet geschikt om de Afrikanen mee te krijgen.

Het kan absoluut geen kwaad dat de slechte leerlingen in de klas op hun fouten gewezen worden.

Al de rest is al geprobeerd, zonder enig resultaat.

[luc broes]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

In de politiek gaat het niet uitsluitend om gelijkhebben. Het gaat erom mensen voor je standpunt te winnen. Als Sarkozy een andere ontwikkeling voor Afrika wil, is zijn belerende toon niet geschikt om de Afrikanen mee te krijgen.

Karel Degucht kreeg hetzelfde verwijt;
Wie de juiste toon kent om de Afrikanen mee te krijgen moet zich dringend melden.

[C2C]

Oorspronkelijk geplaatst door luc broes

Merkel is een gerespecteerd europees leider.
het loont de moeite om haar standpunt te kennen, maar dan liefst niet uit de bevooroordeelde mond van C2C

Schieten op de boodschapper - hoe lullig.

[luc broes]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Schieten op de boodschapper - hoe lullig.

Sinds vele jaren lees ik wekelijks TIME. De verslaggeving is meestal vrij links zo wordt Bush regelmatig zeer hard aangepakt.
Deze week is er ook verslaggeving over de aktiviteiten van Sarkozy en zijn overeenkomst met Gaddafi.
Voor zover ik kan oordelen een vrij objectief verslag over de gebeurtenissen en afspraken. Geen de minste verontwaardiging of afkeuring.
Ik schiet niet op 'boodschapper' C2C.
Ik stel enkel vast dat zijn weergave van de feiten verschrikkelijk eenzijdig en bevooroordeeld is: Sarkozy is rechts en dus moet hij hangen.
De 'boodschap' van C2C zegt meer over hemzelf dan over Sarkozy.

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door luc broes

Sinds vele jaren lees ik wekelijks TIME. De verslaggeving is meestal vrij links zo wordt Bush regelmatig zeer hard aangepakt.

TIME links? Je vindt zeker ook de VLD links?

[born2bewild]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

TIME links? Je vindt zeker ook de VLD links?

Natuurlijk is Time links.

[C2C]

Oorspronkelijk geplaatst door born2bewild

Natuurlijk is Time links.

De humor wordt hier met de dag beter.


Maar los daarvan: in de wereldpers staat te lezen dat Merkel totally pissed is op Sarkozy, die clownesk gedrag vertoont. Dat zal ongetwijfeld zelfs in een extreem-rechts weekblad als Time te lezen staan wanneer dat de nieuwsjes van de voorbije week weer eens heeft verzameld.

De vraag is: waarom is Merkel pissed? Het antwoord is: omdat Sarkozy geblunderd heeft, van blunder in blunder huppelt, veel schijnoverwinningkjes boekt waar geen systeem inzit, een verschrikkelijk dom signaal geeft aan de hele wereld met een nucleaire deal in een terreur-staat als Libië, en de Europese buitenlandse strategieën totaal overhoop gooit.

Enfin, da's nu toch niet zo moeilijk om toe te geven.

Ge moet daar zelfs niks voor uit zijne context rukken. De headlines zeggen genoeg:
-Germany Slams Sarkozy for Nuclear Power Pact with Libya
-German opposition to French-Libyan nuclear deal unabated
-Top German MP brands French-Libyan atomic deal "bitter pill for EU"
-Germans oppose France's plans to provide Libya with nuclear power



Der Spiegel - toch geen ultra-marxistisch blad, en toch iets serieuzer dan dat flutblad Time, me dunkt:

France Goes It Alone

By Romain Leick
Not even three months in office and French President Nicolas Sarkozy is already proving to be highly unpredictable. He claimed the credit for the release of the Bulgarian hostages and promptly offered Libyan dictator Moammar Gadhafi a nuclear power plant in return - much to the irritation of his European partners.


Nicolas Sarkozy is a man constantly on the move. He practically hops around in his suit. He shrugs his shoulders, jerks his head and raises his eyebrows. In his manner, he likens a bouncing ball, full of energy but completely unpredictable. Since his election in early May, the French president has been ricocheting through European diplomatic circles like an out-of-control comet.


Sarkozy is everywhere and, more importantly, constantly ahead of the curve -- particularly in France. He is the first French president to include several women from minority backgrounds in his cabinet and he has had no qualms about recruiting cabinet ministers from the ranks of his Socialist Party rivals. One day he appears in public with singer Barbara Streisand. The next he is pictured alongside the top riders in the Tour de France.
And he is shaking things up abroad too. At the G-8 summit of the world's most powerful leaders in the German seaside resort of Heiligendamm, he told US President George W. Bush that he would leave the summit unless Bush made a serious commitment to climate protection. The US president relented, and Sarkozy fêted himself as the knight in shining armor in the dispute over global warming.

At the European Union summit in Brussels in June, he convinced the stubborn Poles to support the simplified European Union treaty. German Chancellor and then-EU Council President Angela Merkel and her foreign minister, Frank-Walter Steinmeier, may have done most of the legwork to bring about the agreement but Sarkozy behaved as if bringing Poland's ruling Kaczynski brothers on board was entirely his doing. The way Sarkozy described it, he was the one who had managed to rescue the EU from one of its many, great historical crises.


The small-statured Sarkozy has assumed the role of the great statesman. Slapping shoulders, patting backs and distributing kisses, he leaves the impression of success in his wake. His approach is allowing the French to breathe a collective sigh of relief. After many years of near-paralysis, the country is assuming the leadership of an increasingly lethargic EU.
This, at least, is the impression Sarkozy would like to make. His European partners can only look on in speechless astonishment as Sarkozy rushes ahead. The crowing of the Gallic rooster is replacing the European anthem as Europe acquires a leader who has shown himself willing to flaunt tradition. His will, it appears, is the road to success.

There is only one problem: Sarkozy's victories are stolen victories. He is steadily co-opting successes which, in some cases, others have spent years diligently preparing. His policies are intended to radiate dynamism and energy. But in reality, he jumps from one issue to the next -- with apparently no system or coherence, but with a great deal of fanfare and fireworks.


His European counterparts are witnessing this spectacle with increasing annoyance. Instead of being a team player, Sarkozy likes to take the lead, even when he has contributed little to the team's successes.



Sarkozys Suceed Where EU Negotiators Fail?
Sarkozy barely waited 24 hours after Libyan authorities had released the five Bulgarian nurses and Palestinian doctor before turning up in Tripoli to meet with Libyan revolutionary leader Moammar Gadhafi. Was it not far too soon?


No, of course not, Sarkozy would say. Others were there before him, including former British Prime Minister Tony Blair and Italian Prime Minister Romano Prodi. "Others came to Libya, even though the process to secure the release had not even begun yet. I said that I would go to Libya once the problem with the nurses had been resolved. It's better to arrive afterwards than before," the French president said, in a self-confident reversal of the actual sequence of events.


It was early last Tuesday morning, just before 6 a.m., when Claude Gueant's mobile phone rang. Gueant, the secretary-general at the presidential palace and one of the most loyal members of the president's staff was boarding a plane in Tripoli. "Hello Claude, how far are you?" his boss asked. "We are just boarding, Mr. President," Gueant responded. "Are the nurses with you? Would you connect me to them?"

A few journalists were listening in when Sarkozy congratulated Bulgarian nurse Kristiana Valtsheva on her release. "This is the most wonderful day of my life," Valtsheva said. It lasted all of a few seconds, but officials at the Elysee Palace in Paris quickly saw to it that the conversation was made public.


The French presidential plane -- with the words "Republique francaise" highly visible in the TV coverage -- brought the former prisoners to Sofia. They were accompanied by Sarkozy's wife Cecilia, who acted as the unofficial head of the negotiations. The French constitution does not define the status of the country's first lady, but her desire to play an important, behind-the-scenes role was obvious. Sarkozy praised the "courage, sincerity, humanity and panache" of his wife. Had the Sarkozys somehow achieved something that EU negotiators had failed to do in more than three years? Sarkozy, in any event, had no qualms about claiming all the credit for himself.


The French president then signed five agreements during his visit with the Libyan dictator, the most important of which related to defense, weapons and nuclear energy. France plans to sell the Gadhafi regime its first nuclear power plant, which the Libyans will allegedly use for desalinization -- a process that consumes a great deal of energy but is not necessarily dependent on nuclear power.


The French president's astounding export agreement with Libya raised hackles in Berlin, triggering outrage across the entire political spectrum. Sarkozy's commitment is "highly questionable from a security standpoint," said Reinhard Bütikofer, the head of Germany's Green Party. He described Sarkozy's behavior as "reckless and tinged with nationalism," adding that the French move will only make it easier for Gadhafi to obtain nuclear weapons.


[Vanaf hier kunt ge zelf lezen: Sarkozy is een clown die maar wat rondhuppelt in de grotemensen-tuin.]


Part 2: European Union Sidelined by Deals
<!-- OAS_RICH('Middle2'); // -->
Ulrich Kelber, deputy leader of Germany's Social Democrats (SPD) parliamentary group, accused the French president of having taken advantage of the political wrangling over the nurses' release to score major contracts for French companies. The move, Kelber added, is something one would in fact expect from egomaniacal dictators, and "even makes US President George W. Bush seem like a choirboy by comparison." The affair brings to mind the recent dispute between the Germans and the French over the leadership of Airbus' parent company, EADS.


The EU Commission in Brussels felt completely sidelined by the problematic deal. Despite consensus within the EU that its member states should be pursuing a common foreign and security policy, the Commission chose to treat France's agreement to supply Libya with the nuclear power plant as a bilateral arrangement. It was nonetheless telling that Austrian EU Commissioner for External Relations Benita Ferrero-Waldner, after meeting with Sarkozy, insisted that she accompany Cecilia Sarkozy on her second whirlwind trip to Tripoli. Although once she was there Ferrero-Waldner had little clout.


German junior Foreign Minister Gernot Erler, a Social Democrat, even went so far as to describe Sarkozy's solo venture as a violation of German interests. The nuclear power plant deal is actually to be handled by a subsidiary of Areva, a French nuclear holding company in which German electronics giant Siemens holds a 34 percent stake.


Four years ago Gadhafi agreed to abandon any plans to produce weapons of mass destruction, but suspicions have lingered. It is undoubtedly in Europe's interest to rehabilitate the dictator, who has been blamed for numerous attacks, including the 1986 bombing of Berlin's La Belle nightclub and the explosion of Pan Am Flight 103 over Lockerbie, Scotland in 1988. But Libya is still a country that pays little heed to human rights. Which is why it was more than a little strange to see the young French junior minister for human rights, Rama Yade, standing at her boss's side in Tripoli and beaming at the Libyan dictator.


None of this troubles the French president, who appears willing to negotiate with anyone. "If you dare to say that civilian nuclear energy should be reserved for the northern shore of the Mediterranean and that the Arab world is not responsible enough for civilian nuclear energy then you're humiliating them and preparing for a clash of civilizations," Sarkozy said unabashedly. He spoke as if the dispute over Iran's nuclear plans and evidence of Libya's involvement in earlier terrorist attacks had suddenly vanished. And then the French president made himself even more clear: "Libya is a country that has both the means and the need," Sarkozy added, alluding to the fact that the oil-producing North African nation has one of the highest per capita incomes in Africa. But international sanctions imposed on the country up until 2003 have severely restricted the development of Libya's infrastructure.

Since then France had lagged behind both the Germans and the British when it came to investing in Libya, and now Sarkozy wants to make up for lost time. Part of the logic behind his plan is the dream of a "Mediterranean Union" stretching from Morocco to Egypt, with France acting as the link to Europe.


Sarkozy, formerly a successful interior minister, has usually been unrelenting when it comes to fighting terrorism. But now he has proven himself to be the henchman of a despot who converted European hostages into cold cash -- a strategy that is anything but laudable.


The president insists there is absolutely no connection between his visit, the French-Libyan agreements and the release of the Bulgarian nurses and the doctor. But Sarkozy did admit: "I would not have come if they had not been released." In other words, Gadhafi clearly used the prisoners as a bargaining chip.


A Maverick in Europe
Right up until shortly before their departure the Libyan dictator made it clear, both at home abroad, that the prisoners were completely under his control. They were forced to complete a series of inconvenient bureaucrat formalities in the presence of the Bulgarian envoy before being allowed to board their plane. The Libyans demanded that the Palestinian doctor sign a statement indicating which country he wanted to be flown to. Before taking off from Libyan soil the doctor, Ashraf al-Hazouz, said: "You have destroyed my life and the lives of the nurses."


Sarkozy has now pawned his credibility by becoming the partner of an unpredictable ruler, a man with whom the West has never been entirely comfortable. Gadhafi has long been pushing for a key role in a project to establish an "African Union" -- a large, continental federation similar to the EU. Now he has managed to secure the support of Nicolas and Cecilia Sarkozy for his plan.



Sarkozy has only been the new master at the Elysee Palace for just over two months. But even this short amount of time has been enough to reveal that he is a maverick in Europe, a man who seeks to maximize his own advantage without serving the interests of the European Union. Sarkozy unflinchingly champions French interests -- as well as his own -- treating the Franco-German friendship as nothing but outdated, romantic sentimentality. In his mind, only those members of the EU who have amends to make should be asked to make sacrifices.


After his visit to the Libyan capital, Sarkozy flew on to the Senegalese capital Dakar, where he sought to win the support of Africa's youth for a new partnership with Europe and the French mother country. Then he continued to Libreville in Gabon, another former French colony, to campaign for sustainable development. Unlike his predecessor, Jacques Chirac, who maintained good relations with Africa's dictators as long as they professed to a belief in the traditional friendship with France, Sarkozy wanted to introduce moral principles into foreign policy. But despite these seemingly noble visions, it seems Sarkozy is ultimately only interested in oil, natural gas and uranium -- all natural resources which Gadhafi has in abundance. They will come at a high price for Sarkozy: respectability, cash, weapons and nuclear power.

Sarkozy is een clown die aan over-acting doet - en wanneer dat leidt tot blunders dan zullen die rationele Duitsers dat ook duidelijk zeggen.



Voor de kenners: waar blijft Mia Doornaert? Vorige week nog driftig Gadaffi en Libië aan't uitschelden voor de chantage met de gijzelaars, en nu ziet ze Sarkozy, waar ze zo op kickt, gewoon met die kerel in bed duiken.

Hilarische Mia!

[StevenNr1]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Hilarische Mia!

Daar ben ik nu al jaren fan van se

[C2C]

Oorspronkelijk geplaatst door StevenNr1

Daar ben ik nu al jaren fan van se

Ik ook, dat is echt de beste humoriste die ons land ooit heeft gekend, op Benoît Poelvoorde na natuurlijk.

Altijd lachen geblazen met ons Mia!

[born2bewild]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

De humor wordt hier met de dag beter.


Sarkozy is een clown die aan over-acting doet

bon, veel woorden moeten we daar niet aan vuil maken.
Samengevat:
=> de druiven zijn zuur

[Savatage]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

De humor wordt hier met de dag beter.


Maar los daarvan: in de wereldpers staat te lezen dat Merkel totally pissed is op Sarkozy, die clownesk gedrag vertoont. Dat zal ongetwijfeld zelfs in een extreem-rechts weekblad als Time te lezen staan wanneer dat de nieuwsjes van de voorbije week weer eens heeft verzameld.

De vraag is: waarom is Merkel pissed? Het antwoord is: omdat Sarkozy geblunderd heeft, van blunder in blunder huppelt, veel schijnoverwinningkjes boekt waar geen systeem inzit, een verschrikkelijk dom signaal geeft aan de hele wereld met een nucleaire deal in een terreur-staat als Libië, en de Europese buitenlandse strategieën totaal overhoop gooit.

Enfin, da's nu toch niet zo moeilijk om toe te geven.

Ge moet daar zelfs niks voor uit zijne context rukken. De headlines zeggen genoeg:
-Germany Slams Sarkozy for Nuclear Power Pact with Libya
-German opposition to French-Libyan nuclear deal unabated
-Top German MP brands French-Libyan atomic deal "bitter pill for EU"
-Germans oppose France's plans to provide Libya with nuclear power



Der Spiegel - toch geen ultra-marxistisch blad, en toch iets serieuzer dan dat flutblad Time, me dunkt:


Sarkozy is een clown die aan over-acting doet - en wanneer dat leidt tot blunders dan zullen die rationele Duitsers dat ook duidelijk zeggen.



Voor de kenners: waar blijft Mia Doornaert? Vorige week nog driftig Gadaffi en Libië aan't uitschelden voor de chantage met de gijzelaars, en nu ziet ze Sarkozy, waar ze zo op kickt, gewoon met die kerel in bed duiken.

Hilarische Mia!

C2C lult er weer eens op los. Nu soit, het is tenminste niet meer zo cliché als over die oliepiek waar je het een tijdje geleden over had .

[luc broes]

Met interesse gelezen hoe -volgens sommige bronnen en inspiraties- Sarko zich gedraagt op 's werelds schowtoneel.
Ik moet onwillekeurig denken aan Verhofstadt die ook elke gelegenheid te baat neemt om zelf in de kijker te lopen en hogerop te geraken.
Met dit verschil dat Sarko het in eeste plaats voor Frankrijk doet en Verhofstadt enkel en alleen voor Verhofstadt.

De nijdige duiding en de vorige eenzijdige berichten van de bevooroordeelde C2C maakt het geheel echter totaal onbetrouwbaar.

Wat te denken van 'Der Spiegel serieuzer dan flutblad Time'
een 'extreem-rechts weekblad als Time' en
'Mia die in bed duikt met Sarko'
'Sarkozy is een clown die aan over-acting doet' ?

[born2bewild]

ziet ge Verhofstadt daar nog de halve gare uithangen bij zijn bezoek aan Bush? brrrr rillingen

[luc broes]

Zeg nu nog eens één verkeerd woord van Sarko!

WASHINGTON - De Franse president Nicolas Sarkozy is door het Amerikaanse tijdschrift Vanity Fair uitgeroepen tot een van de best geklede mannen ter wereld. Sarkozy bevindt zich in het gezelschap van voetballer David Beckham, acteur Brad Pitt en zanger Lenny Kravitz.
'Nicolas Sarkozy kleedt zich met internationale klasse. Hij heeft een trotse allure, is mannelijk en romantisch tegelijk, met een ontwikkeld gevoel voor humor en gemak in de omgang', zo licht Amy Fine Collins, een van de redactrices van het tijdschrift, haar keuze toe. 'We houden van het Prada-kostuum dat hij droeg toen hij in functie trad en we zouden niets aan zijn garderobe veranderen, zelfs niet aan zijn joggingtenues

[djimi]

Oorspronkelijk geplaatst door luc broes

... het Prada-kostuum dat hij droeg toen hij in functie trad ...

't Is een flauwe, maar ik kon het toch niet laten :

"The Devil Wears Prada"

[luc broes]

Oorspronkelijk geplaatst door djimi

't Is een flauwe, maar ik kon het toch niet laten :

"The Devil Wears Prada"

Na een ernstig grapje is ook een flauw grapje toegelaten;

[Volksstormer]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Sarkozy heeft nog maar eens geblunderd - de zoveelste ramp in amper een paar weken tijd.

Wat we al wisten:

Hij gaat zo maar eventjes nucleaire technologie verkopen aan een terroristische staat en dictator wiens land door de EU nog steeds officieel als gevaarlijk en labiel wordt bestempeld - dixit de EU en Merkel.

Sarkozy verzwakt en brengt Europa in gevaar "by going it alone". Hij komt zijn Europese verantwoordelijkheid niet na.

Europa is versteld, woedend zelfs: Hoe kunt ge zo elke Europese afspraak gewoon naast u neerleggen en alles waar wij voor staan links laten liggen?

Merkel en elk welkdenkend mens is natuurlijk razend over deze absurde deal en deze diplomatieke blunder:





Alsof dat nog niet genoeg was heeft Sarkozy ook meteen bij zijn eerste bezoek aan zwart-Afrika zwaar misgereden.

In Senegal gaf hij een 19de eeuwse, racistische missionarissen-speech waarin hij de schuld voor Afrika's onderontwikkeling volledig bij Afrika legde en de kolonisatie snel onder tafel veegde als een faits divers. Geen woord over Frankrijk's steun aan dictators. Geen woord over de impact van de slavernij en de plundering onder het koloniale regiem. Sarkozy zegde dat Afrikanen niet in staat zijn om het idee van de Vooruitgang te begrijpen.

Europa en heel Afrika zijn opnieuw versteld. Hoe arrogant en simplistisch kunt ge zijn?

De baas van de AU is "not impressed" en zegt dat "Sarkozy is blijven steken in de 19de eeuw, niet wij".


Sarkozy samen met dictator Abdoulaye Wade







SARKOZY ET L’AFRIQUE : UN MAUVAIS DÉPART

http://www.sudonline.sn/spip.php?article4409



Enfin, de ene blunder na de andere dus. Ziet er allemaal niet zo goed uit eigenlijk.

En wij die dachten dat ondanks zijn simplistische rechtse sympathieën, die man toch paradoxaal genoeg een beetje verstandig was. Niet dus.

Zwaar overschat, die kerel.

Ik denk dat we Libië sinds enkele jaren een vazal van Washington-Londen-Tel-Aviv mogen noemen. Bye, bye, ex-kameraad Khadafi...