Sp.a-Rood wil eigen kandidaten op de lijsten

[ericferemans]

WIE HEEFT DE LANGSTE (ARM)?


10 december 2008 MENEN - Wanneer we het over het aanduiden van politieke verantwoordelijken hebben in ons parlementair systeem, het verkiezen van onze volksvertegenwoordigers, dan kunnen we daar dikke, historisch verantwoorde boeken over gaan schrijven.

Over wie er mocht stemmen (en vooral wie niet). Over wanneer arbeiders, vrouwen, stemrecht kregen. Want indien niet iedere groep van mensen kan stemmen, is er steeds sprake van een democratisch deficit: de belangen van een grote groep mensen komt dan niet aan bod.

Ondertussen weten we dat iedereen die oud genoeg is en niet veroordeeld is voor zware misdrijven kan stemmen.

Maar wie mag er verkozen worden: wie staat er op de lijsten? Indien er hier geen echte vertegenwoordiging is van alle groepen in onze samenleving, dan is dit evenzeer een vorm van democratisch failliet.

Het probleem van representativiteit van volksvertegenwoordigers is nu verlegd naar de partijen. Om een voldoende aantal stemmen te halen om verkozen te worden, vijf procent, is immers een organisatie nodig die hierin slaagt. Een grote organisatie.

Onze partij is zo’n organisatie. Ze bepaalt wie er op de lijsten komt om de socialisten te vertegenwoordigen, wie er kans maakt om parlementair van de socialisten te worden. Dat is niet alleen een kwestie van postjes. Dat gaat natuurlijk ook over wat in dat parlement gaat gebeuren, of wat in de regering gaat gebeuren indien zij daar deel van uitmaakt. Stemmen op socialisten is niet zomaar stemmen voor HET socialisme.

Vroeger werden vertegenwoordigers van onze partij aangeduid door een poll. Een interne verkiezing door de leden van onze partij. Hier konden degenen die veel aanzien hadden, die een grote groep mensen vertegenwoordigden of die veel macht bezaten binnen de partij, zich opdringen, maar ook buitenbeentjes (zoals Camiel Huysmans) konden door hun grote overtuigingskracht vanuit de basis naar boven geraken. Het pollen was zowat de belangrijkste moment waarop de militante partijleden hun mening konden uiten en hun stem konden uitbrengen voor “hun” kandidaat.

Deze procedure is afgezwakt en ten slotte nagenoeg verdwenen in de werking van onze partij. Onze partij werd een “top to bottom” partij, waarbij degenen die voor de partij werken of die er al een mandaat in hebben, die behoren tot de bestuursorganen, zichzelf en mekaar benoemen. Soms worden de lijsten nog eens “pro forma” voorgelegd aan de partijleden, om dan hun fiat te geven “te nemen of te laten”.

De resultaten zijn voorspelbaar: vriendjespolitiek, fils �* papa politiek, een ivoren toren, de enen ezel die den anderen likt.

Wij merken dit aan de hoge erfelijkheidsgraad, waarmee de bevolking van ons land het meeste in zijn maag zit, van mandaten. Maar men merkt het ook en vooral aan het laag aantal werknemers, arbeiders, bedienden, ambtenaren, dat juist vanuit onze socialistische partij naar voor komt. Naar het hoog aantal academisch geschoolden. Naar in het algemeen een hoog gehalte aan mensen die van jongsaf zich terugtrokken uit de maatschappij om politiek actief te zijn en die (dixit Kop van Eynde) “nooit gewaarkt hebben”.

Natuurlijk hoeft men geen daklozen in het parlement te hebben om de sociale woningbouw en het verhogen van de leeflonen op peil te brengen. Dat kunnen geloofwaardige kameraden en gezellinnen die gestudeerd hebben goed, en soms beter.

Waar het om gaat: onze socialistische kiezers moeten vertrouwen kunnen hebben in de mensen die voor hen op de lijsten staan, ze moeten kunnen steunen op hen die het volk vertegenwoordigen: de volksvertegenwoordigers.

Daarom stelt SP.a Rood een aantal kandidaten voor die dit vertrouwen zeker en vast verdienen. Mensen die geen beroepspolitici zijn, maar die vanuit hun werk weten wat er in de maatschappij gebeurt, die politiek zien als een verplichting en niet als een carrière. Die niet vies zijn van een debat met de man en de vrouw in de straat en die de discussie opzoeken in plaats van die te vermijden.

SP.a Rood heeft die reeds gevonden in West-Vlaanderen, in Antwerpen en in Gent. Het zijn mensen die al jaren binnen de partij actief zijn, sommigen als bestuursleden van de partij met een duidelijke syndicale of links-politieke achtergrond (of de twee samen), anderen die vooral ijverden voor een linksere koers binnen de partij en daar in het geheel niet werden voor begrepen door de top, maar des te meer door de basis van onze kiezers en dat konden bewijzen.

De vele mensen die zeggen “ik weet niet meer op wie ik moet stemmen”, omdat alle partijen steeds meer een centrumkoers varen, en die nochtans het hart op de juiste, linkse, plaats drage,n moeten hun stem kunnen uitbrengen op een kandidat(e) die hun vertrouwen verdient. Die het keurmerk “SP.a Rood” dragen.
Degenen die dit niet kunnen verdragen kijken inderdaad naar rechts.

Volgens de beslissingen van de partijtop moeten de afdelingen in december kandidaten voordragen om op de lijsten te staan. Wij hopen dat dit tot gevolg heeft dat een aantal SP.a Rood socialisten op de lijsten verschijnen, zodat onze kiezers ook voor deze kandidaten kunnen stemmen in alle provincies. We vragen aan allen die het hart links dragen om dit initiatief te steunen, en om de mandatarissen die zij kennen, de leden van hun afdeling van de partij, op te roepen om deze plaatsen toe te kennen. Dit is nodig om de partij zuurstof toe te dienen, en uit de zorgen te halen die velen treffen... op een moment dat de aandacht gaat naar links-liberalen die op onze lijsten zouden komen.

We moeten vooruit, en liefst op een linkse koers. Dat de kiezers mogen beslissen!

meer informatie kan je volgen op de sites van Sp.a en Sp.a-Rood

[ericferemans]

SP.a Rood draagt eigen kandidaten voor



Daarom draagt SP.a Rood in drie provincies kandidaten voor in het kader van de Vlaamse en Europese verkiezingen van 2009, voor opname op de lijsten van de SP.a.



De komende weken kunnen er nog kandidaten volgen. Nu gaat het alvast over Erik De Bruyn en Antoon Stessels in Antwerpen, Issam Benali in Oost-Vlaanderen en Charlotte Storme en Camiel Goegebuer in West-Vlaanderen.



Erik De Bruyn is 49 jaar en woordvoerder van SP.a Rood. Bij de voorzittersverkiezingen in de SP.a in 2007 stemden 34 procent of bijna 9000 SP.a-leden voor De Bruyn.



Antoon Stessels is 30 jaar en leraar van beroep. Bij de federale verkiezingen van juni 2007 haalde hij 1794 voorkeurstemmen.



Issam Benali is 24 jaar, adjunct-secretaris van de Algemene Centrale van het ABVV Antwerpen-Waasland en voorzitter van SP.a Beveren. Bij de federale verkiezingen van 2007 haalde hij 3837 voorkeurstemmen en sprong daarmee van de 9e naar de 4e opvolgersplaats.



Charlotte Storme is 40 jaar, advocate van beroep. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2006 haalde zij 1774 voorkeurstemmen en begon zo in 2007 aan haar 2e legislatuur als gemeenteraadslid te Brugge.



Camiel Goegebeur is 46 jaar. Hij is arbeider bij Case New Holland te Zedelgem, ABVV-militant en ondervoorzitter van de SP.a-afdeling Brugge.



De vijf kandidaten willen de eenheid ter linkerzijde bewaren en bijdragen aan een sterke SP.a. Maar zij stellen als voorwaarde dat zij expliciet campagne kunnen voeren als SP.a Rood kandidaten en wel rond de thema’s van de vier “Rode Kaarten” waarmee

SP.a Rood momenteel campagne voert:



1) Samen met de vakbonden op de bres voor koopkracht en werkzekerheid.

2) Voor de heroprichting van een openbare kredietinstelling.

3) Uitroeiïng van de armoede door de verhoging van de minimumlonen, de verhoging van de uitkeringen, sociale woningbouw, betaalbare energie en gezondheidszorg voor iedereen.

4) Een vermogensbelasting op de vermogens van meer dan 1 miljoen euro om dit alles te financieren.



We betreuren dat er hier en daar gecrispeerd wordt gereageerd op deze kandidaturen. Wij kunnen ons immers niet voorstellen dat een strekking die 34 procent van de partij achter zich heeft genegeerd zou worden terwijl een minderheidsfractie van een linksliberale formatie die nog 0.6 procent scoort in de peilingen wél met open armen wordt ontvangen.

08-12-2008 om 20:50 geschreven door Erik De Bruyn

[solidarnosc]

Veel succes om die mensen op een goede plaats op de lijsten te krijgen. Zien er goede kandidaten uit, wat gezien de huidige koers van de SP.a wellicht eerder in hun nadeel speelt.

[Pelgrim]

Is er al enige reactie van de SP.A top geweest?

[ericferemans]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Is er al enige reactie van de SP.A top geweest?

Ik kan niets anders kwijt dan dat ik denk dat ze aan de drank zijn

[solidarnosc]

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

Ik kan niets anders kwijt dan dat ik denk dat ze aan de drank zijn

Aan de SPIRIT.

[Kritische Theorie]

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

Ik kan niets anders kwijt dan dat ik denk dat ze aan de drank zijn

Er komt dus niets van in huis.

[GaRnaaLBeeR]

Op zich niet veel nieuws maar toch...

In een interview met het weekblad Knack vraagt SP.A Rood-woordvoerder Erik De Bruyn een plaats op de Antwerpse kieslijsten voor het Vlaams Parlement.

Bij de socialistische voorzittersverkiezingen eind vorig jaar scoorde Erik De Bruyn, als tegenkandidaat van Caroline Gennez, ruim 33 procent van de stemmen. De Bruyn is het boegbeeld van SP.A Rood, een beweging binnen de partij die vindt dat de SP.A een veel linksere koers moet varen.

'Ik wil blijven vechten voor een sterke socialistische partij', zegt hij. 'Ik wil dat mijn partij volgend jaar de verkiezingen wint. En SP.A Rood wil daarvoor een bijdrage leveren. Wij willen dat er in Vlaams Parlement nog eens een echte linkse stem weerklinkt.'

Bent u zelf kandidaat voor het Vlaams Parlement?

DE BRUYN: Uiteraard. Ik ben kandidaat-kandidaat. Ik heb de bevoegde instanties van het comité dat de Antwerpse lijsten samenstelt, onder wie Kathleen Van Brempt, laten weten dat ik kandidaat ben om op de lijst te staan. Ik ben ook bereid om mijn kandidatuur te komen motiveren tijdens een gesprek. Maar tot dusver heb ik daar nog geen reactie op gekregen.

Hebt u al ooit op een lijst gestaan?

DE BRUYN: Nee, nog nooit. Ik ben al bijna dertig jaar een militant partijlid, maar heb nog nooit de behoefte gehad om voor een mandaat te gaan. Ik heb ook geen mandaat nodig, ik ben milieuambtenaar voor de stad Antwerpen, en dat ben ik graag.

Dan staat u wel erg zwak, natuurlijk. U hebt nog nooit bewezen dat u stemmen kunt halen.

DE BRUYN: Wel, ik maak mij sterk dat ik een zeer groot electoraal potentieel heb. Ik hoor genoeg mensen zeggen dat ze alleen nog maar voor de SP.A willen stemmen als ik, of andere mensen van SP.A Rood, op de lijst zouden staan. Er is hier in Antwerpen en wijde omgeving geen enkel bedrijf met meer dan vijfhonderd werknemers waar de vakbondsdelegatie mij niet kent. Ik kan aan gelijk welk stakingspiket gaan staan zonder weggehoond te worden.

En ook in een aantal andere dossiers waar de partij een slechte beurt maakt, bijvoorbeeld dat van de Oosterweelverbinding, heb ik een goede reputatie. Ik ben de enige Antwerpse socialist die zijn gezicht kan laten zien op bijeenkomsten van de tegenstanders van de Lange Wapper. Maar het zijn vooral de gewone mensen, de arbeiders, de stakers, die opnieuw moeten worden vertegenwoordigd in het parlement.

Hoe groot is de kans dat men u een plaats op de lijst geeft?

DE BRUYN: Dat weet ik niet. Ik hoop alleen dat men niet te lichtzinnig omspringt met mijn vraag. Want eigenlijk vraag ik niets, ik bied iets aan. In totaal heeft een derde van de partijleden destijds voor mij gestemd, in Antwerpen stad was dat zelfs bijna zestig procent.

Ik heb dus duidelijk een achterban, niet alleen buiten maar ook binnen de partij. Maar ik ga de partijleiding niet smeken, zij kunnen mijn aanbod aanvaarden of verwerpen.

Misschien zetten ze u op een onverkiesbare plaats met de boodschap: bewijs het nu maar.

DE BRUYN: Daar neem ik geen vrede mee. Ik hoef geen verkiesbare plaats, maar ik wil wel zichtbaar aanwezig zijn, op een serieuze plek. Ik wil niet weggemoffeld worden in een hoekje. Ik denk dat ik een belangrijke meerwaarde voor de partij vertegenwoordig en ik wil de kans om dat te bewijzen. Maar tot dusver word ik niet gehoord.

In tegenstelling tot Bert Anciaux, met wie volop onderhandeld wordt. Wat vindt u daarvan?

DE BRUYN: Dat vind ik een hallucinant verhaal. Bert Anciaux zegt zelf dat hij géén socialist is, maar de verderzetting van zijn carrière wel bij de SP.A ziet. Dan is het toch ver gekomen.

Dat betekent namelijk dat de SP.A binnenkort moet ophouden socialistisch te zijn, anders kan Anciaux niet meedoen. Want als je op de lijst van een socialistische partij wil staan, is het volgens mij toch nogal evident dat je een socialist bent. Maar nee, dus. Met Anciaux wordt volop gepraat, en SP.A Rood wordt volop genegeerd.

Joël De Ceulaer


Bron: Knack, 23/12/2008

[Pelgrim]

Dat betekent namelijk dat de SP.A binnenkort moet ophouden socialistisch te zijn

binnenkort moet ophouden?



Nee, serieus, wat???

[bloedverwant]

Ik begrijp nog altijd niet waarom die man zijn uitzichtloze strijd niet opgeeft en een nieuwe partij opricht. De Sp.A is niet meer socialistisch, zelfs met moeite nog links, en al helemaal niet democratisch, dus de kans dat hij gehoord zal worden is quasi nihil. En zelfs al lukt het, wat heeft het voor zin om op als socialist op een niet-socialistische lijst te staan. Of, in het onwaarschijnlijke geval dat hij ooit voorzitter wordt, is hij dan van plan om alle niet-socialisten buiten te smijten en een volledig nieuwe partijstructuur uit te tekenen? Hij zal veel werk hebben

[toccata]

Op lange termijn lijkt het me het best dat de sp.a Debruyn negeert
Als hij nu op de lijst komt als excuus-linkse van de sp.a trekt dat alleen maar stemmen weg bij radicaal-links, waarna de sp.a hem waarschijnlijk niet meer bekijkt.

[solidarnosc]

Oorspronkelijk geplaatst door toccata

Op lange termijn lijkt het me het best dat de sp.a Debruyn negeert
Als hij nu op de lijst komt als excuus-linkse van de sp.a trekt dat alleen maar stemmen weg bij radicaal-links, waarna de sp.a hem waarschijnlijk niet meer bekijkt.

Probleem voor de Bruyn volgens mij is dat hij ondanks zijn stelling over zijn steun binnen de partij te zwak is om via de basis een verkiesbare plaats af te dwingen waardoor hij afhankelijk is van de goede wil van de partijleiding. Dat is naar mijn mening ook wat de contradictie in het betoog van de De Bruyn. Enerzijds altijd spreken over de basis maar in plaats van via de "basis" te proberen om de koers van de partij te veranderen qua lijstvorming of inhoud keer op keer direct naar de leiding gaan. Enfin dat is mijn gedacht. De enigste manier volgens mij om echt invloed te kunnen hebben is door een plaats af te dwingen via de basis want anders blijft hij zoals u aanhaalt gebonden aan de partijleiding. Ik weet niet wat de mogelijkheden zijn op dit moment om dit voor elkaar te krijgen. Als ze met Anciaux en De Bruyn naar de verkiezingen gaan dan is het nogal evident dat de partij nogal een verdeelde indruk zal geven tenminste als De Bruyn de standpunten van SP.a naar buiten toe blijft verdedigen. Stel je eens voor. De Bruyn in het Vlaams Parlement. Vraag één. Steun je de Vlaamse resoluties. Nope. Ben je voorstander van regionalisering van het arbeidsmarktbeleid. Nope. etc.. Enfin het zou goed zijn moest zo iemand in het Vlaams parlement terecht komen maar ik vermoed dat hij dan niet zo lang lid zal blijven van de partij. Enfin het leven buiten de SP.a is zo erg nog niet.

[GaRnaaLBeeR]

[quote]

Oorspronkelijk geplaatst door bloedverwant

Ik begrijp nog altijd niet waarom die man zijn uitzichtloze strijd niet opgeeft en een nieuwe partij opricht.

Een nieuwe linkse partij, daar zit iedereen op te wachten naturlijk.

De Sp.A is niet meer socialistisch, zelfs met moeite nog links, en al helemaal niet democratisch, dus de kans dat hij gehoord zal worden is quasi nihil. En zelfs al lukt het, wat heeft het voor zin om op als socialist op een niet-socialistische lijst te staan. Of, in het onwaarschijnlijke geval dat hij ooit voorzitter wordt, is hij dan van plan om alle niet-socialisten buiten te smijten en een volledig nieuwe partijstructuur uit te tekenen? Hij zal veel werk hebben

Het is in ieder geval niet veel moeilijker dan een partij uit het niets te doen opbloeien. De SP.a is een partij met meer dan 50.000 leden. Als je ooit zelf in contact zou zijn gekomen met de werking en mensen van SP.a zul je beseffen dat die mensen ook hun eigen mening hebben die evenveel van SP.a rood als van het huidige partij apparaat kan afwijken. Zoals in gans de maatschapij heb je ook binnen de partij een deel die hard yuppies, een deel goed gevormde socialisten en daar tussen een hele hoop volk dat het allemaal goed meent maar doorheen de jaren 80 en 90 nogal vervreemd is geraakt van de klassenstrijd.
Caroline Gennez is geen rechtsreekse nazaad van de duivel. En de meeste zijn ook niet geinteresseerd in de revolutie. Dat is iets wat iedereen onder ogen moet komen wil men niet rechtstreeks in de grote sectaire put van de geschiedenis belanden. De 50.000 leden van SP.a kunnen vertrouwen hebben ik de partij top. Ze kunnen naar het Vlaams Belang overlopen. Ze kunnen zich van niets iets aantrekken. Of ze kunnen ook radicalizeren.
Wanneer men in dit laatste zou slagen. En er ontstaat een grote bazis voor linkse hervormingen zijn formele partijstructuren niet zo moeilijk om neer te halen. "Je hebt geen sleutel nodig om de deur in te beuken". Maar zoals ik reeds probeerde uit te leggen. Het succes van een socialistische omwenteling hangt af van de aansluiting die men vind onder het volk.

[Pelgrim]

Ik denk niet dat er bij SP.A nog echt een strijdvaardige arbeidersbasis is. De meeste stemmers en militanten van die klasse zijn wellicht al naar VB gaan lopen.

[lombas]

Ik vind dat entrisme hoe dan ook bewonderingswaardig.

Ik vraag me af wat er zou gebeuren als héél klein-links dat zou doen.

[guerin]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Ik vind dat entrisme hoe dan ook bewonderingswaardig.

Ik vraag me af wat er zou gebeuren als héél klein-links dat zou doen.

Er is geen entrisme,er zijn alleen wat mensen die niet akkoord gaan met de koers maar dit zal hun niet beletten om van de voordelen deel te maken van die partij te profiteren!

[Pelgrim]

Het is natuurkundig onmogelijk om alle trotskisten in één zelfde partij te krijgen. Alle recente ontwikkelingen in snaar-theorie, quantum-zwaartekracht en m-theorie wijst er op dat dit fundamenteel onmogelijk is.

[bloedverwant]

Moest iedereen die klein-links stemt (gewoon uit idealisme, want klein-links is zo verdeeld dat geen enkele van die partijen ooit zelfs maar de kiesdrempel zal halen), nu eens ongeldig stemmen. Tis natuurlijk gemakkelijk gezegd voor een anarchist, maar aan den andere kant, een van de weinige gemeenschappelijke punten van klein-links op dit moment lijkt met toch het afkeuren van de traditionele Belgische politieke elite te zijn. Dan zouden we tenminste een paar percent halen, en een paar percent abstentionisten, dat is een mooi fuck you-signaal.

Nu ja, tzal er wel nooit van komen.

[ericferemans]

Oorspronkelijk geplaatst door guerin

Er is geen entrisme,er zijn alleen wat mensen die niet akkoord gaan met de koers maar dit zal hun niet beletten om van de voordelen deel te maken van die partij te profiteren!

Alles herleiden tot de belangen van een partijtop is wel erg naïef.
Politieke veranderingen zijn het gevolg van maatschappelijke verschuivingen.

Zolang om het even welke linkse partij er niet (meer) in slaagt om aan te tonen dat ze met een realiseerbaar plan komt doet ze aan een vermageringskuur.
Zolang ze een plan om de maatschappij voor de werknemers niet kan uitvoeren blijft ze op hetzelfde gewicht.
Van zodra een linkse partij er in slaagt om daadwerkelijk invloed te hebben wint ze aan populariteit, aan kracht en tevens zal men dan vanuit de conservatieve, liberale hoek ook meer tegenwind gaan leveren.

Deze verschuiving in machtsverhoudingen zien we heel duidelijk gebeuren over de laatste dertig jaar.
Politiek gaat over realisaties, over druk van onderuit, over het resultaat dat deze druk oplevert.
Indien de leiding van de Sp.a blijft verwaarlozen wat een deel van haar linkse achterban vraagt, maar de huig naar de wind hangt, de liberale wind waar ze in het verleden een yuppie leven kregen in ruil voor wat temperen, gaat onze partij naar de knoppen.
Men kan inderdaad de eigen achterban niet blijven negeren, niet blijven kloten, niet blijven sussen.

[guerin]

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

Alles herleiden tot de belangen van een partijtop is wel erg naïef.
Politieke veranderingen zijn het gevolg van maatschappelijke verschuivingen.

Hoela,dit deed ik toch niet!?Ik zei dat het comfort lid te zijn van een partij(zelfs is die partij aan het dwalen)voorgang heeft op politieke moed!

Zolang om het even welke linkse partij er niet (meer) in slaagt om aan te tonen dat ze met een realiseerbaar plan komt doet ze aan een vermageringskuur.

Navelstrengerij?

Zolang ze een plan om de maatschappij voor de werknemers niet kan uitvoeren blijft ze op hetzelfde gewicht

.
ten dienst van staat en kapitaal

Van zodra een linkse partij er in slaagt om daadwerkelijk invloed te hebben wint ze aan populariteit, aan kracht en tevens zal men dan vanuit de conservatieve, liberale hoek ook meer tegenwind gaan leveren.

dit geld voor rechts ook maar in omgekeerde richting,he.

Deze verschuiving in machtsverhoudingen zien we heel duidelijk gebeuren over de laatste dertig jaar

.
Ik zie dit niet,wat ik zie zijn partijen die allemaal zoals hetzelfde zeggen

Politiek gaat over realisaties, over druk van onderuit, over het resultaat dat deze druk oplevert.

maar tegenwoordig gaat politiek over communicatie of hoe men slogan verkoopt

Indien de leiding van de Sp.a blijft verwaarlozen wat een deel van haar linkse achterban vraagt, maar de huig naar de wind hangt, de liberale wind waar ze in het verleden een yuppie leven kregen in ruil voor wat temperen, gaat onze partij naar de knoppen.

zoals de dinosauren

nee,dat achterban moet de revolutionaire voorhoede zijn.(let op de woordspeling).