'France is becoming our enemy' (NYTimes, 18 Sept.'03)

[Pascal L.]

Vandaag in de New York Times

Our War With France
By THOMAS L. FRIEDMAN


It's time we Americans came to terms with something: France is not just our annoying ally. It is not just our jealous rival. France is becoming our enemy.

If you add up how France behaved in the run-up to the Iraq war (making it impossible for the Security Council to put a real ultimatum to Saddam Hussein that might have avoided a war), and if you look at how France behaved during the war (when its foreign minister, Dominique de Villepin, refused to answer the question of whether he wanted Saddam or America to win in Iraq), and if you watch how France is behaving today (demanding some kind of loopy symbolic transfer of Iraqi sovereignty to some kind of hastily thrown together Iraqi provisional government, with the rest of Iraq's transition to democracy to be overseen more by a divided U.N. than by America), then there is only one conclusion one can draw: France wants America to fail in Iraq.

France wants America to sink in a quagmire there in the crazy hope that a weakened U.S. will pave the way for France to assume its "rightful" place as America's equal, if not superior, in shaping world affairs.

Yes, the Bush team's arrogance has sharpened French hostility. Had President Bush and Secretary of Defense Donald Rumsfeld not been so full of themselves right after America's military victory in Iraq — and instead used that moment, when the French were feeling that maybe they should have taken part, to magnanimously reach out to Paris to join in reconstruction — it might have softened French attitudes. But even that I have doubts about.

What I have no doubts about, though, is that there is no coherent, legitimate Iraqi authority able to assume power in the near term, and trying to force one now would lead to a dangerous internal struggle and delay the building of the democratic institutions Iraq so badly needs. Iraqis know this. France knows this, which is why its original proposal (which it now seems to be backtracking on a bit) could only be malicious.

What is so amazing to me about the French campaign — "Operation America Must Fail" — is that France seems to have given no thought as to how this would affect France. Let me spell it out in simple English: if America is defeated in Iraq by a coalition of Saddamists and Islamists, radical Muslim groups — from Baghdad to the Muslim slums of Paris — will all be energized, and the forces of modernism and tolerance within these Muslim communities will be on the run. To think that France, with its large Muslim minority, where radicals are already gaining strength, would not see its own social fabric affected by this is fanciful.

If France were serious, it would be using its influence within the European Union to assemble an army of 25,000 Eurotroops, and a $5 billion reconstruction package, and then saying to the Bush team: Here, we're sincere about helping to rebuild Iraq, but now we want a real seat at the management table. Instead, the French have put out an ill-conceived proposal, just to show that they can be different, without any promise that even if America said yes Paris would make a meaningful contribution.

But then France has never been interested in promoting democracy in the modern Arab world, which is why its pose as the new protector of Iraqi representative government — after being so content with Saddam's one-man rule — is so patently cynical.

Clearly, not all E.U. countries are comfortable with this French mischief, yet many are going along for the ride. It's stunning to me that the E.U., misled by France, could let itself be written out of the most important political development project in modern Middle East history. The whole tone and direction of the Arab-Muslim world, which is right on Europe's doorstep, will be affected by the outcome in Iraq. It would be as if America said it did not care what happened in Mexico because it was mad at Spain.

Says John Chipman, director of the London-based International Institute for Strategic Studies: "What the Europeans are saying about Iraq is that this is our backyard, we're not going to let you meddle in it, but we're not going to tend it ourselves."

But what's most sad is that France is right — America will not be as effective or legitimate in its efforts to rebuild Iraq without French help. Having France working with us in Iraq, rather than against us in the world, would be so beneficial for both nations and for the Arabs' future. Too bad this French government has other priorities.

http://www.nytimes.com/2003/09/18/opinion/18FRIE.html

[TomB]

100% mee eens.

[Antoon]

Duitsland is dan weer wel een bevriend land dat gewoon van mening verschilde.

Gerhard Schröder : " Zij die de oorlog goedkeurden...alsook zij die, om aanzienlijke redenen, tegen waren, moeten nu samen hun verantwoordelijkheid aanvaarden om van de wederopbouw van Irak een succes te maken....Al zij die denken dat ze rustig kunnen afwachten en, voor welke reden ook, zich kunnen beperken tot het observeren van onzekere ontwikkelingen maken een fout."

[Celebfin]

Ik kan moeilijk ermee eens zijn, dat Frankrijk een vijand zou vormen voor de VS. Maar ik ben dan ook ni zo'n Bush-liefhebber.

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door Celebfin

Ik kan moeilijk ermee eens zijn, dat Frankrijk een vijand zou vormen voor de VS. Maar ik ben dan ook ni zo'n Bush-liefhebber.

Heeft niets met Bush te maken.

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Heeft niets met Bush te maken.

'tuurlijk niet.....

[parcifal]

Belachelijk stuk tekst van Friedman.

Ik lees die mens zijn collumns regelmatig op de website van de NYT
maar hier gaat hij toch serieus uit de bocht.
Sommige amerikanen zoals Friedman zijn blijkbaar compleet paranoide en
vervallen in een simplistisch 'you're with or against us' zwart-wit denken.

Je zal je misschien nog Golfoorlog 1 herinneren waar de franse troepen schitterend presteerden onder het US-commando van Schwarzkopf.

Dat ze nu consequent zijn en niet de voeten en andere lichaamsdelen
kussen van oppermongool Bush en zijn kliek lijkt mij normaal voor
mensen die enig zelfrespect hebben. (soms iets té veel ok. 8) )
Trouwens wat was dat ook alweer met die freedom fries en
die cheese eating surrender monkeys?
Hoe rijk ze ginder ook zijn, er is duidelijk nog een groot tekort aan psychiatrische klinieken in de US.

En Tomb (is dat eigenlijk bedoeld als Tomb zoals in Tomb Raider ???)
niet alle (pseudo)-amerikanen zijn het eens met Friedman zoals
volgend stukje geplukt van het NYT-forum staaft :

Perhaps I'm not as attuned to current French politics as I might be, but I don't believe the French always say non to every American objective. Chirac and de Villepin have gotten almost no mileage from their opposition to the USA. I repeat myself in saying the French have been down this road before, in places like Algeria and Vietnam, and they've marched back up it, bloodied and demoralized. This isn't the sort of war that can be won, not this way, and not without the moral support of the world at large. The French are fundamentally correct, they are not our enemies, per-se. We ignore them, at our peril.

[Vlaanderen Boven]

Oorspronkelijk geplaatst door Pascal L.

The whole tone and direction of the Arab-Muslim world, which is right on Europe's doorstep...

Kuch?

[Pascal L.]

alle, ze krijgen nog een laatste kans om te laten zien dat ze goeie bedoelingen hebben, maar anders .... !

[parcifal]

Wat anders?

[Pascal L.]

Anders zal Frankrijk's coup-d'etat eerder een coup-de-grace worden denk ik ...

The president of the French travel agents’ union has estimated the number of American visitors plunged by up to 80 per cent in the first half of 2003 compared to the same period in 2002, when some four million US tourists came to France.

http://www.thescotsman.co.uk/interna...m?id=816392003

[Babeth]

Het is toch maar weer een goed voorbeeld van hoe egocentrisch de Amerikanen denken. Zij vragen zich af of een natie die weigerde met hen mee in de oorlogsmallemolen te springen wel goede bedoelingen jegens hen hebben. Als we afgaan op wat Frankrijk reeds van de regio kent dan hadden ze een goede reden om niet mee te doen, maar dat zien de Amerikanen natuurlijk niet.
Frankrijk had en heeft belangen in het Midden-Oosten, juist omdat zij er zo dichtbij zitten en er kolonies hadden. Zij kennen de mentaliteit van die regio beter dan de Amerikanen. En zij weten als geen ander hoe rottig het is om in een guerilla-oorlog in die regio te belanden (Algerije ? Djibouti ? Tsjaad ?)
De reactie van deze Amerikaanse column versterkt alleen maar het stereotiepe beeld dat wij Europeanen van hen hebben: als je niet pro-USA bent dan ben je hun vijand. Maakt niet uit waarom. Maakt niet uit waarover.

Wij zouden beter op onze hoede zijn voor de U$A.

[Celebfin]

Oorspronkelijk geplaatst door Pascal L.

alle, ze krijgen nog een laatste kans om te laten zien dat ze goeie bedoelingen hebben, maar anders .... !

Waarom geen land boycotten dat de VN-regels overtreedt?En daar bedoel ik geen Frankrijk mee.

[C uit W]

Oorspronkelijk geplaatst door Celebfin

Waarom geen land boycotten dat de VN-regels overtreedt?En daar bedoel ik geen Frankrijk mee.

Ja, maar dat werkte niet bij irak.

[Pascal L.]

@Babeth,

Dat u zich zorgen maakt om de VS-politiek daar kan ik wel inkomen ... Maar feit blijft wel dat de oorlog tegen terreur een gerechtvaardigde strijd is, een conflict dat vroeg of laat geconfronteerd moet worden, ofwel nu in Irak, Syrie, Iran & Afghanistan ... ofwel later in New York & Brussel....

[Tjolder]

Die Amerikanen kennen geen klote van politiek.
Ze kunnen gewoonweg niets delen met een ander.
Het moet allemaal voor hun zijn of ze zijn niet tevreden.
Ze zullen (in het geheim? )de olie met de Russen, Fransen en Chinezen moeten delen.
Want anders zullen ze zich niet in dat wespennest wagen.
Voor wat hoort wat.

[TomB]

De reacties die ik hier lees (op parcival na), doen me denken dat de schrijvers of geen Engels kunnen lezen, of gewoon enkel de titel hebben gelezen. De tekst getuigt van zeer veel nuancering en gezond verstand.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Pascal L.

and if you look at how France behaved during the war (when its foreign minister, Dominique de Villepin, refused to answer the question of whether he wanted Saddam or America to win in Iraq),

Villepin is een echte diplomaat.
Hij verzweeg wijselijk wat iedereen denkt: "Natuurlijk willen we niet dat een vreemde neo-imperialistische kolonisator een nieuw wingewest van Iraq maakt!"

and if you watch how France is behaving today (demanding some kind of loopy symbolic transfer of Iraqi sovereignty to some kind of hastily thrown together Iraqi provisional government,

Hoe durft hij!
Villepain claimt zowaar zelfbestuur voor Iraq, alvorens ze enige tijd de weldaden van een militaire US-dictatuur of een Amerikaanse marionettenregime gesmaakt hebben.

France wants America to sink in a quagmire there in the crazy hope that a weakened U.S. will pave the way for France to assume its "rightful" place as America's equal, if not superior, in shaping world affairs.

DAt kan Uncle Sam niet toestaan.
Er is maar één mogelijke wereldleider, slechts één wereldpolitiemacht.
Wat een pretentie, die Fransen.

Yes, the Bush team's arrogance has sharpened French hostility.

Val nu om.
De Amerikaan incrimineert zichzelf.

Had President Bush and Secretary of Defense Donald Rumsfeld not been so full of themselves right after America's military victory in Iraq — and instead used that moment, when the French were feeling that maybe they should have taken part, to magnanimously reach out to Paris to join in reconstruction — it might have softened French attitudes.

't Is goed in 't eigen hart te kijken.
Mochten de Amerikanen zichzelve van op afstand bekeken hebben, en eerlijk bekend hebben dat die oorlog aan de andere kant van de aardbol voornamelijk uit eigenbelang gevoerd werd, ze zouden begrip getoond hebben voor andermans eigenbelang.......

But even that I have doubts about.

Goed bekenen, maar hij twijfelt toch aan zijn oordeel.

What I have no doubts about, though, is that there is no coherent, legitimate Iraqi authority able to assume power in the near term, and trying to force one now would lead to a dangerous internal struggle and delay the building of the democratic institutions Iraq so badly needs.

Daar moet ik die kerel in bijtreden;
Met een Islaam-theocratie zijn de Iraqi nog verder van huis......

What is so amazing to me about the French campaign — "Operation America Must Fail" — is that France seems to have given no thought as to how this would affect France. Let me spell it out in simple English: if America is defeated in Iraq by a coalition of Saddamists and Islamists, radical Muslim groups — from Baghdad to the Muslim slums of Paris — will all be energized, and the forces of modernism and tolerance within these Muslim communities will be on the run. To think that France, with its large Muslim minority, where radicals are already gaining strength, would not see its own social fabric affected by this is fanciful.

Als de oorlog gestart is, dan kon je niet anders dan wensen dat hij gewonnen werd.
Een andere wijze om geen oorlog te verliezen is er geen starten.......

If France were serious, it would be using its influence within the European Union to assemble an army of 25,000 Eurotroops, and a $5 billion reconstruction package, and then saying to the Bush team: Here, we're sincere about helping to rebuild Iraq, but now we want a real seat at the management table.

Straffe kost.
USA wil oorlog stoken en ze willen al dat Frankrijk vooraf met de collectebus rondgaat en de opbrengst aan Bush op de blote knieën offreert.

Ook na de oorlog houdt Bush in eigen land het handje op.
De strijd is daar nog lang niet gestreden.
Hij vraagt nu hetzelfde aan de VN, maar hij wenst wel het commando te blijven voeren, en dus niet teveel inmenging......

Instead, the French have put out an ill-conceived proposal, just to show that they can be different, without any promise that even if America said yes Paris would make a meaningful contribution.

USA mag dus uit eigenbelang een oorlog opstarten, maar owee als een ander land (uiteraard eveneens om eigen belangen te vrijwaren) een andere opinie heeft, dan gaat een gehuil van verontwaardiging op.....

But then France has never been interested in promoting democracy in the modern Arab world, which is why its pose as the new protector of Iraqi representative government — after being so content with Saddam's one-man rule — is so patently cynical.

De USA geeft lessen in democratie.
Ze voeren een imperialistische invasie uit in een land aan de andere zijde van de wereld, en installeren een militair regime onder het voorwendsel van democratie........

Clearly, not all E.U. countries are comfortable with this French mischief, yet many are going along for the ride.

Het blijft de yank verbazen.
Een land dat tegenpruttelt!!!!
En nog anderen die volgen!!!!!

It's stunning to me that the E.U., misled by France, could let itself be written out of the most important political development project in modern Middle East history.

Het eertijds belangrijke Midden-Oostelijke 'project Israël' draait uit op een onontwarbaar kluwen, en plots wordt de belangrijkheid verschoven naar een woestijnstaat, mét olie uiteraard, die reeds 10 jaar na hun misstap in Koeweit in de tang zit.

Says John Chipman, director of the London-based International Institute for Strategic Studies: "What the Europeans are saying about Iraq is that this is our backyard, we're not going to let you meddle in it, but we're not going to tend it ourselves."

Europeanen beginnen stilaan respect te krijgen voor soevereine staten in hun achtertuin.
Wij willen onze cultuur en regeervorm niet meer gaan opdringen als een soort neo-kolonialisten.

But what's most sad is that France is right — America will not be as effective or legitimate in its efforts to rebuild Iraq without French help. Having France working with us in Iraq, rather than against us in the world, would be so beneficial for both nations and for the Arabs' future. Too bad this French government has other priorities.

De deur wordt opengelaten. Op een kier. De kier is waarschijnlijk zo breed als de geldzak die er zal tussengeschoven worden.......

[S.]

Oorspronkelijk geplaatst door Pascal L.

Vandaag in de New York Times

Our War With France
By THOMAS L. FRIEDMAN


It's time we Americans came to terms with something: France is not just our annoying ally. It is not just our jealous rival. France is becoming our enemy.

If you add up how France behaved in the run-up to the Iraq war (making it impossible for the Security Council to put a real ultimatum to Saddam Hussein that might have avoided a war), and if you look at how France behaved during the war (when its foreign minister, Dominique de Villepin, refused to answer the question of whether he wanted Saddam or America to win in Iraq), and if you watch how France is behaving today (demanding some kind of loopy symbolic transfer of Iraqi sovereignty to some kind of hastily thrown together Iraqi provisional government, with the rest of Iraq's transition to democracy to be overseen more by a divided U.N. than by America), then there is only one conclusion one can draw: France wants America to fail in Iraq.

France wants America to sink in a quagmire there in the crazy hope that a weakened U.S. will pave the way for France to assume its "rightful" place as America's equal, if not superior, in shaping world affairs.

Yes, the Bush team's arrogance has sharpened French hostility. Had President Bush and Secretary of Defense Donald Rumsfeld not been so full of themselves right after America's military victory in Iraq ? and instead used that moment, when the French were feeling that maybe they should have taken part, to magnanimously reach out to Paris to join in reconstruction ? it might have softened French attitudes. But even that I have doubts about.

What I have no doubts about, though, is that there is no coherent, legitimate Iraqi authority able to assume power in the near term, and trying to force one now would lead to a dangerous internal struggle and delay the building of the democratic institutions Iraq so badly needs. Iraqis know this. France knows this, which is why its original proposal (which it now seems to be backtracking on a bit) could only be malicious.

What is so amazing to me about the French campaign ? "Operation America Must Fail" ? is that France seems to have given no thought as to how this would affect France. Let me spell it out in simple English: if America is defeated in Iraq by a coalition of Saddamists and Islamists, radical Muslim groups ? from Baghdad to the Muslim slums of Paris ? will all be energized, and the forces of modernism and tolerance within these Muslim communities will be on the run. To think that France, with its large Muslim minority, where radicals are already gaining strength, would not see its own social fabric affected by this is fanciful.

If France were serious, it would be using its influence within the European Union to assemble an army of 25,000 Eurotroops, and a $5 billion reconstruction package, and then saying to the Bush team: Here, we're sincere about helping to rebuild Iraq, but now we want a real seat at the management table. Instead, the French have put out an ill-conceived proposal, just to show that they can be different, without any promise that even if America said yes Paris would make a meaningful contribution.

But then France has never been interested in promoting democracy in the modern Arab world, which is why its pose as the new protector of Iraqi representative government ? after being so content with Saddam's one-man rule ? is so patently cynical.

Clearly, not all E.U. countries are comfortable with this French mischief, yet many are going along for the ride. It's stunning to me that the E.U., misled by France, could let itself be written out of the most important political development project in modern Middle East history. The whole tone and direction of the Arab-Muslim world, which is right on Europe's doorstep, will be affected by the outcome in Iraq. It would be as if America said it did not care what happened in Mexico because it was mad at Spain.

Says John Chipman, director of the London-based International Institute for Strategic Studies: "What the Europeans are saying about Iraq is that this is our backyard, we're not going to let you meddle in it, but we're not going to tend it ourselves."

But what's most sad is that France is right ? America will not be as effective or legitimate in its efforts to rebuild Iraq without French help. Having France working with us in Iraq, rather than against us in the world, would be so beneficial for both nations and for the Arabs' future. Too bad this French government has other priorities.

http://www.nytimes.com/2003/09/18/opinion/18FRIE.html

Imliciet wordt hier weer de stelling van Bush-supporters herhaald. De kwestie Irak gaat volgens hen niet om de tegenstelling tussen het grootste deel van de wereld (Duitsland, Frankrijk, België, Rusland, China, het Vaticaan, de Arabische wereld,...) en de VS. Neen, voor hem gaat het om een tegenstelling tussen Frankrijk en de VS. Frankrijk is de grote boosdoener die het eigen Grote Gelijk niet wil onderschrijven. Dat ook andere landen (Duitsland en Rusland om er maar twee te noemen) hun vragen hadden bij de laatste VN-resolutie gaat aan hen uiteraard voorbij.

De waarheid is dat met betrekking tot de casus belli voor de oorlog in Irak de VS door de feiten in het ongelijk zijn gesteld. Moeten we Frankrijk en zoveel andere landen dan onze vijand noemen omdat ze gelijk hadden? Ook met de heropbouw stellen de meeste landen zich terughoudend op. Logisch ook, want de VS willen de lasten verdelen en de lusten voor zichzelf houden. Andere landen gaan daar niet mee akkoord. Een goeie ouwe belangentegenstelling dus, niet ongewoon in de internationale politiek. Misschien moet de heer Friedman eens een kijkje gaan nemen bij de EU en de VN.

[TomB]

Bij de amerikanen wordt dan altijd de vraag gesteld waarom ze die politiek voeren. Van Frankrijk en Rusland mag dat blijkbaar niet gezegd worden.

Met veel Fina-esse heeft Frankrijk zijn redenen als humanitair omschreven!



En Rusland ook!