Elke Belg geeft jaarlijks cheque van 235 euro aan het spoor

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard

ge begint het te snappen denk ik.

zij die voor welvaart en vooruitgang zorgen = zij waarde creëren door het scheppend vermogen van productieve arbeid = het proletariaat

de parasiterende beestjes = zij de niet werken maar profiteren = aandeelhouders, patroons en andere professionele opstrijkers en afromers.

af en toe een extra koude winter = een proletarisch revolutieke of een sterke linkse leider aan de macht.

Voorspelbaar vooral.
Bewijst inderdaad dat de mentale ontwikkeling al die lange jaren evolutie zeer ongelijk is verlopen.
Dat proletariaat... bestaat eigenlijk niet; da's een hersenschim van links gebleken. Ge hebt daar de mensen ochottekes één volle generatie mee voor de zot kunnen houden en nu is dat spelleke volledig doorprikt.
Het klinkt allemaal heel intelligent, maar da's slechts schijn. Hoe ingewikkelder de uitleg, des te groter de profiteur die hem afsteekt. En dat is uw soort nu deerlijk aan het nekken, zie...
Ondertussen draait de wereld verder, links zit op z'n gat en uw 'proleten' zijn beledigd als ge ze zo nog durft te noemen. Ze hebben hun eigen huis, dikwijls twee auto's voor de deur en kijken 's avonds naar VTM op een knoert van een plasma-tv. Ondertussen daalt voor de linkse loeders en losers de temperatuur tot ver onder nul. Binnenkort komen we in uw uitkeringskes snijden. Kwestie van u wat te activeren, maat...

[Praetorian]

Oorspronkelijk geplaatst door Casca

Ja, want uiteraard impliceert samenwerking collectivisme he?

Coöperatie impliceert inderdaad een collectiviteit, vermits je dan een algemeen belang hebt.

[Casca]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Coöperatie impliceert inderdaad een collectiviteit, vermits je dan een algemeen belang hebt.

Eerst en vooral, het ging hier over collectivisme, niet over collectiviteit.

Volgens het burgerlijk ideologisch instrument den dikke van Dale slaat collectiviteit op 'gemeenschap' of 'groep'. Om samen te werken met iemand om mijn eigen, individueel doel te bewerkstelligen hoef ik helemaal niet tot dezelfde gemeenschap of dezelfde groep te behoren, goede afspraken op voorhand volstaan. Ook hoeft er binnen de dyade (kwestie van de zaken niet te compliceren door het aantal actoren te vergroten) die aangegaan wordt bij samenwerking geen 'algemeen belang' te zijn.
Als ik Anita de poetsvrouw betaal om mijn kamer te kuisen, is er geen sprake van een 'algemeen belang'; mijn belang is dat mijn kamer schoon, haar belang ligt in de potentiële aanwendingen van het haar aangeboden loon.

Niet dat ik je poging tot begripsverwarring interessant vind ofzo, maar als je wil uitleggen wat het 'algemeen belang' van de veronderstelde collectiviteit Anita en mij is, be my guest.

Voor de rest: cijfertjes voor de buurlanden?

[Praetorian]

Oorspronkelijk geplaatst door Casca

Eerst en vooral, het ging hier over collectivisme, niet over collectiviteit.

Volgens het burgerlijk ideologisch instrument den dikke van Dale slaat collectiviteit op 'gemeenschap' of 'groep'. Om samen te werken met iemand om mijn eigen, individueel doel te bewerkstelligen hoef ik helemaal niet tot dezelfde gemeenschap of dezelfde groep te behoren, goede afspraken op voorhand volstaan. Ook hoeft er binnen de dyade (kwestie van de zaken niet te compliceren door het aantal actoren te vergroten) die aangegaan wordt bij samenwerking geen 'algemeen belang' te zijn.
Als ik Anita de poetsvrouw betaal om mijn kamer te kuisen, is er geen sprake van een 'algemeen belang'; mijn belang is dat mijn kamer schoon, haar belang ligt in de potentiële aanwendingen van het haar aangeboden loon.

Niet dat ik je poging tot begripsverwarring interessant vind ofzo, maar als je wil uitleggen wat het 'algemeen belang' van de veronderstelde collectiviteit Anita en mij is, be my guest.

Voor de rest: cijfertjes voor de buurlanden?

Je kan inderdaad compleet autonoom een doel bereiken. Dat noemen ze autarkie, waarbij arbeidsdeling niet bestaat. Een frontierman in de Amerikaanse wouden was een dergelijke prototype, of de nobele wilde van Rousseau.
Laten we dan eens "goede afspraken" wetenschappelijk precisiëren. Dit betekent concreet dat je een ideologische consensus moet hebben hoe je intersubjectieve relaties zal willen structureren. En er is een formalistisch kader nodig, namelijk de institutionalisering van bepaalde maatschappelijke kernmerken. Bij ons is dat gevestigd op het primaat van eigendomsrecht. Indien men louter formalistisch tewerk gaat, en dat eigendomsrecht als enige criteria neemt, dan klopt de uitspraak "goede afspraken", vermits het eigendomsrecht de ideologische en institutionele categorie "individu" veronderstelt. Indien men in concrete de maatschappijwerking analyseert volgens sociologische en antropologische concepten, dan blijkt dat ook bij maatschappijen met die "goede afspraken" er een collectiviteit bestaan, vermits arbeidsdeling maatschappelijke heteronomie creërt. Er is dus duidelijk een verschil tussen het formalistische kader en de concrete werkelijkheid. Dit is een blijvende tweespalt sinds het ontstaan van de moderniteit.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Je kan inderdaad compleet autonoom een doel bereiken. Dat noemen ze autarkie, waarbij arbeidsdeling niet bestaat. Een frontierman in de Amerikaanse wouden was een dergelijke prototype, of de nobele wilde van Rousseau.
Laten we dan eens "goede afspraken" wetenschappelijk precisiëren. Dit betekent concreet dat je een ideologische consensus moet hebben hoe je intersubjectieve relaties zal willen structureren. En er is een formalistisch kader nodig, namelijk de institutionalisering van bepaalde maatschappelijke kernmerken. Bij ons is dat gevestigd op het primaat van eigendomsrecht. Indien men louter formalistisch tewerk gaat, en dat eigendomsrecht als enige criteria neemt, dan klopt de uitspraak "goede afspraken", vermits het eigendomsrecht de ideologische en institutionele categorie "individu" veronderstelt. Indien men in concrete de maatschappijwerking analyseert volgens sociologische en antropologische concepten, dan blijkt dat ook bij maatschappijen met die "goede afspraken" er een collectiviteit bestaan, vermits arbeidsdeling maatschappelijke heteronomie creërt. Er is dus duidelijk een verschil tussen het formalistische kader en de concrete werkelijkheid. Dit is een blijvende tweespalt sinds het ontstaan van de moderniteit.

Gij blijft zalig. :')

[Praetorian]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Gij blijft zalig. :')

Dat is wederzijds, anders had ik nooit die smiley ontdekt.
:') :o
Het is gewoon kunst!

[AdrianHealey]

':o' gebruik ik niet?

[Casca]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Je kan inderdaad compleet autonoom een doel bereiken. Dat noemen ze autarkie, waarbij arbeidsdeling niet bestaat. Een frontierman in de Amerikaanse wouden was een dergelijke prototype, of de nobele wilde van Rousseau.
Laten we dan eens "goede afspraken" wetenschappelijk precisiëren. Dit betekent concreet dat je een ideologische consensus moet hebben hoe je intersubjectieve relaties zal willen structureren.

Om goede afspraken te maken is er niet meer nodig dan een gedeeld symbolisch systeem dat communicatie mogelijk maakt. Ideologische overeenkomst over hoe de werkelijkheid gestructureerd moet worden is daarvoor geen vereiste, consensus over hoe onze interactie gestructureerd moet worden is voldoende.

En er is een formalistisch kader nodig, namelijk de institutionalisering van bepaalde maatschappelijke kernmerken. Bij ons is dat gevestigd op het primaat van eigendomsrecht. Indien men louter formalistisch tewerk gaat, en dat eigendomsrecht als enige criteria neemt, dan klopt de uitspraak "goede afspraken", vermits het eigendomsrecht de ideologische en institutionele categorie "individu" veronderstelt.

Omgekeerd: het individu (dat bestaat ook zonder institutionele categorie) krijgt het eigendomsrecht dat het zowiezo al bezit in zekere mate bevestigd binnen een institutioneel kader; die bevestiging impliceert echter ook een relativering van datzelfde eigendomsrecht. Het formalistisch kader impliceert juist een relativering van het eigendomsrecht, geen bevestiging ervan.

Indien men in concrete de maatschappijwerking analyseert volgens sociologische en antropologische concepten, dan blijkt dat ook bij maatschappijen met die "goede afspraken" er een collectiviteit bestaan, vermits arbeidsdeling maatschappelijke heteronomie creërt. Er is dus duidelijk een verschil tussen het formalistische kader en de concrete werkelijkheid. Dit is een blijvende tweespalt sinds het ontstaan van de moderniteit.

'Collectiviteiten' zijn constructies, individuen zijn dit niet.

Zowiezo ging het hier over collectivisme