Breken van stakingen dmv rechters/gerechtsdeurwaarders

[Steben]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Omdat ze niet in mijn belang zijn. Ze zijn voor mij niet goed. Om het praxeologisch te stellen: het zijn hindernissen voor mijn welvaart en welzijn. Zeer concreet.

Ah! dus beloning voor ondernemingsgeest, innovatie, creativiteit en inzet zijn hindernissen voor uw welvaart? U wil de welvaart van zij die het creëerden, zonder het zelf te moeten creëren. U denkt nog steeds in Marxistische termen van de meerwaarde die afgenomen wordt van de arbeider. Maar de meerwaarde van de arbeider is juist zijn arbeid, waarvoor hij vergoed wordt. Dat is eerlijk. Als de arbeider een idee heeft en een bedrijf wil starten, mag dat als het van u afhangt niet vergoed worden. We moeten allemaal arbeider worden en blijven tot in de eeuwigheid.

[Félicien Bwanatongo]

N-SA daarentegen steunt de stakers tegen de waakhonden van het systeem!
Over N-SA en stakingen

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Je begrijpt niet dat ongelijkheid in de materiele welvaart een noodzakelijke voorwaarde is voor verbetering.

Ik betwist dat, dat is iets anders dan niet begrijpen. Maar voor de duidelijkheid: ik ben niet voor een samenleving waarin iedereen gelijk is en gelijke materiële welvaart geniet. Verschillen zijn (binnen bepaalde grenzen) logisch en verdedigbaar.

Het gaat over gelijke mogelijkheden. Wat mensen daar achteraf mee doen, is hun zaak. Niet iedereen is gelijk en dat hoeft ook niet. De samenleving moet een aantal basisvoorwaarden creëren, daarmee doen individuen dan hun ding.

Je begrijpt niet dat ongelijkheid in 'winst' (en dus ook 'verlies') een noodzakelijke voorwaarde is om te weten wat er geproduceerd moet worden

Dat begrijp ik inderdaad niet. Moet je misschien wat verduidelijken.

Maar de vijand is niet de vrije markt. De vijand is niet 'loonarbeid'. De vijand is de overheid, de mafia & hun collaborateurs.

Bon, ik ben niet zo geneigd in vijandbeelden te denken (hoop ik) en al zeker niet over abstracte dingen als 'vrije markt', 'loonarbeid' of 'overheid'. Maffia en collaborateurs, tot daar aan toe.

Ik ben tegenstander van loonarbeid omdat het een vorm van diefstal is. Simpel. Als ik in loondienst (met collega's) elk jaar 1.000.000 auto's letterlijk maak maar op het einde van dat jaar niet genoeg loon heb om er één te kopen, dan ben ik bestolen want ik heb ze allemaal gemaakt. De opbrengst van mijn arbeid wordt me ontstolen en gaat naar de aandeelhouders. Dat is een wraakroepend systeem. Het is uitbuiting op de meest primitieve wijze. Je kan daar economische theorieën over bouwen zoveel je wil, ik ervaar dat als diefstal van mijn arbeid en dat is het ook: iemand anders wordt er rijk van.
Ik prefereer een systeem waarbij mensen collectief samenwerken, in vrijheid en in functie van hun eigen welzijn en dat van de mensen met wie ze belangen gemeen hebben.

Wat vrije markt betreft, de Sovjet Unie is ten dele onderuit gegaan omdat de overheid mensen verbood voor zichzelf in te staan en hun eigen inkomen te verwerven. Het was niet toegestaan om ergens tien ton appelsienen te kopen en die dan voor je deur in bakjes van 5 kilo te verkopen. Dat was erg dom want het verplichtte de overheid om alle mensen werk en dus een inkomen te verschaffen ook al was dat werk tegen elke economische logica in. Bovendien waren er vaak geen appelsienen, wat zo mogelijk nog dommer is want mensen worden daar blij van.
Ik ben geen voorstander van zo'n systeem. Ik ben er voor dat de overheid het kader schept waarbinnen mensen voor zichzelf en/of in groep in hun eigen onderhoud kunnen voorzien en welvaart kunnen opbouwen. Daar komt een soort vrije markt bij kijken, zeker, op relatief kleine schaal. Want we zullen toch onze hele productiemethode en consumptiepatroon moeten aanpassen. Nolens, volens.
Maar een markt is natuurlijk nooit helemaal vrij en het lijkt me verstandig en goed dat dat gereguleerd wordt. Al was het maar om de kwaliteit van producten te garanderen. Zodat mijn appelsienen niet doordrongen zijn van pesticide of insecticide, bijvoorbeeld.

Om af te sluiten: de overheid op één hoop gooien met de maffia en collaborateurs is mij wat te kort door de bocht. De staat is een instrument ter onderdrukking, altijd, van één klasse door de andere. Logisch dat ik daar geen voorstander van ben. Maar dat vandaag zonder meer overboord gooien is natuurlijk een puberale fantasie waarmee we geen stap vooruitkomen. Ik ben geen aanhanger van de traditionele communistische gedachte dat het proletariaat de staat moet overnemen omdan via een dictatuur de bourgeoisie te onderdrukken en dat de staat dan op termijn zichzelf zal opdoeken, als vanzelf. Het is duidelijk dat dat zo niet werkt.
Ik ben voor een andere democratie, zonder kiesgeheim, zonder reclame, met onmiddellijke afzetbaarheid van mandatarissen, waarbij mensen zichzelf niet kandidaat mogen stellen maar kandidaat gesteld worden, waarbij je alleen kan stemmen op iemand die je zelf afvaardigt, waarbij het programma het resultaat is van je eigen inbreng, enz. Maar da's een andere discussie.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Steben

Eigendom is dus volgens u geen recht. Wat is het verschil tussen recht "hebben" op iets en recht hebben "iets te hebben."?

Een recht is iets dat je kan afdwingen. Al de rest zijn gunsten. Maar elk recht is begrensd. Door bijvoorbeeld andere rechten. Als je als samenleving stelt dat iedereen recht heeft op onderwijs, gezondheidszorg, huisvesting, enz, dan moet dat ook gefinancierd worden. Daarvoor hef je belasting. Die belasting raakt aan het eigendomsrecht van hij die de belasting moet betalen. Zo is dat.
Elke samenleving kan bepalen in welke mate een bepaald recht ondergeschikt is aan een ander. In onze samenleving wordt eigendomsrecht hoger ingeschat dan een mensenleven. Nogal pervers me dunkt.

Van u moeten we het abnormaal vinden.

U moet helemaal niks van mij. Ik vind het abnormaal dat aan de ene kant mensen baden in een luxe die grenzeloos is terwijl anderen hongeren.

Welvaart gaat gepaard met beroving van de natuur.
Maar fortuinen oorzaak van armoede? Vreemde redenering...
Voor de fortuinen waren er toch gewoon geen fortuinen?

Een fortuin bestaat uit kapitaal dat ergens vandaan komt. Elke vorm van welvaart wordt gecreëerd door arbeid en door niets anders. Dat toont de bankcrisis aan: het ging om schijnwelvaart and it's all up in smoke.
Een fortuin is geaccumuleerd kapitaal, geld dat via loonarbeid aan de arbeiders onttrokken wordt. Wat zij produceren aan rijkdom, gaat niet naar hen maar naar de kapitalist. In die zin is de toename van miljonairs rechtevenredig met de toename van mensen die onder de armoedgrens zitten. Hoe meer miljonairs, hoe meer armen. Dat kan ook niet anders natuurlijk, anders zijn we volgende weel allem�*�*l miljonair, zoals Amerikanen ook allemaal president van Amerika kunnen worden. Maar het land kan maar één president hebben en geen 270 miljoen.

Dus het recht hebben om in de welvaart te delen is niet hetzelfde als die hebzucht? Arm zijn = rechtschapen?

Nee, een recht doen gelden is geen hebzucht. Het woord 'zucht' duidt op een ziekelijke aandoening. Dat is iets anders dan voor je eigen toekomst willen zorgen en die van je nageslacht. Dat laatste is natuurlijk, het eerste is ziekelijk.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Steben

Ah! dus beloning voor ondernemingsgeest, innovatie, creativiteit en inzet zijn hindernissen voor uw welvaart?

Moet je mij eens uitleggen van welke ondernemingsgeest, innovatie, creativiteit en inzet de aandeelhouders getuigen als ze beslissen om hun kapitaal terug te trekken en ergens anders in te steken omdat ze hopen dat de winst daar groter is.
Ik heb het niet over een ondernemer die met een oplossing op de proppen komt waar iedereen wel bij vaart en daar dan goed zijn brood mee verdient. Daar kan ik respect voor opbrengen. Da's iets helemaal anders dan de haaien die permanent en louter op geldgewin uitzijn.

U wil de welvaart van zij die het creëerden, zonder het zelf te moeten creëren.

Alle welvaart op de planeet werd gecreëerd door arbeid en diensten: het maken en leveren van goederen. Al de rest is speculaas zoals mijn bomma zei. En dat wordt nog eens aangetoond met al dat speculatieve geld dat plotseling allemaal weg is. Het is weg omdat het er natuurlijk nooit geweest is.

U denkt nog steeds in Marxistische termen van de meerwaarde die afgenomen wordt van de arbeider. Maar de meerwaarde van de arbeider is juist zijn arbeid, waarvoor hij vergoed wordt. Dat is eerlijk.

De meerwaarde van de arbeider is me onbekend. De arbeider creëert de meerwaarde, maar ze wordt hem inderdaad ontstolen. U vindt dat eerlijk, maar het is het niet. De arbeider wordt niet vergoed voor wat hij produceert maar slechts voor een zeer klein deel ervan. De rest is winst (minus de onkosten natuurlijk) voor de aandeelhouder. Daar is niets eerlijks aan.

Als de arbeider een idee heeft en een bedrijf wil starten, mag dat als het van u afhangt niet vergoed worden. We moeten allemaal arbeider worden en blijven tot in de eeuwigheid.

Als iemand een bedrijf wil starten, kan dat op een andere manier en vanuit een andere motivatie dan louter winstbejag.

[ministe van agitatie]

www.progresslaw.net/index.php?pg=535&id=341

PROGRESS Lawyers Network - 28/10/2005

Naar aanleiding van de acties tegen de regeringsmaatregelen werd een gecoördineerde aanval ingezet tegen het stakingsrecht die de ondertekenaars in hoge mate verontrust.

Werkgeversorganisaties eisen dagelijks via de pers de beperking van het stakingsrecht. Advocatenkantoren bieden openlijk hun know how aan om gerechtelijke acties te voeren die ertoe moeten leiden dat via dwangsommen stakingspiketten worden gebroken. Steeds meer voorzitters van rechtbanken gaan in op de vragen van de werkgevers en beslissen na éénzijdige procedures dwangsommen op te leggen. De politieke overheid doet haar duit in het zakje: Minister van Binnenlandse Zaken Dewael geeft opdracht aan burgemeesters om streng op te treden tegen syndicalisten die het verkeer verstoren en Daems - Bacquelaine dienen een wetsvoorstel in om stakingspiketten te verbieden.

Op een hypocriete manier wordt het recht op werk en zelfs het recht op mobiliteit ingeroepen om het stakingsrecht volledig uit te hollen.

Van het recht voor de werknemers om door collectieve actie hun rechten te verdedigen blijft binnenkort niets meer over. Het recht op collectieve actie is natuurlijk niet alleen het recht om thuis te blijven zitten tijdens een staking. Tegenover de economische macht van de werkgevers moeten de werknemers kunnen beschikken over de mogelijkheid om hun rechten te verdedigen door een effectieve collectieve actie. Een effectieve, en niet alleen symbolische, actie heeft per definitie tot gevolg dat het economisch leven verstoord wordt.

Vooropstellen dat collectieve acties van de werknemers alleen mogen als ze het zogenaamde recht op werk en zelfs het recht op mobiliteit niet verstoren voert regelrecht naar Japanse toestanden waar werknemers "staken" door tijdens het werk een protestarmband te dragen. Wie gelooft dat daarmee welk recht dan ook kan gevrijwaard worden?

Gebruikers die getroffen worden door een staking zouden dit in het achterhoofd moeten houden: de verantwoordelijkheid voor de dienstverlening ligt bij de onderneming, niet bij de werknemers. Een staking is meestal zo niet altijd het gevolg van een falend ondernemingsbeleid. In plaats van op de stakende werknemers en hun bonden zou men dus beter zijn pijlen richten op de werkgever.

De ondergetekenden vragen dat de rechten van de werknemers en hun organisaties om op een effectieve wijze de collectieve acties uit te oefenen gegarandeerd worden, verzetten zich tegen de interventie van de rechtbanken in het kader van collectieve arbeidsconflicten en tegen elk initiatief dat de stakingsacties criminaliseert.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Moet je mij eens uitleggen van welke ondernemingsgeest, innovatie, creativiteit en inzet de aandeelhouders getuigen als ze beslissen om hun kapitaal terug te trekken en ergens anders in te steken omdat ze hopen dat de winst daar groter is.

Dat zegt u toch zelf? De creativiteit om meer winst te maken!

De functie die winst heeft in een economie, is erg belangrijk. Vermits de enige ware theorie van waarde, de subjectieve waardetheorie is, volgt daaruit dat 'winst' betekent (in het gros van de markten), dat veel mensen bereid zijn daar veel geld aan te geven. Als daar veel winst wordt gemaakt, is het nogal wiedes dat kapitalisten uit andere sectoren wegtrekken, waar minder winst wordt gemaakt, om hun pijlen op die sector te richten waar ze meer winst kunnen maken vermits daar meer behoeften worden bevredigd.

Alle welvaart op de planeet werd gecreëerd door arbeid en diensten: het maken en leveren van goederen. Al de rest is speculaas zoals mijn bomma zei. En dat wordt nog eens aangetoond met al dat speculatieve geld dat plotseling allemaal weg is. Het is weg omdat het er natuurlijk nooit geweest is.

Er is geen 'geld' weg, zover ik weet, tenzij dan bij de banken die failliet zijn & dat is nogal wiedes, door het fiatsysteem, waar liberalen ook tegen zijn.

De meerwaarde van de arbeider is me onbekend. De arbeider creëert de meerwaarde, maar ze wordt hem inderdaad ontstolen. U vindt dat eerlijk, maar het is het niet. De arbeider wordt niet vergoed voor wat hij produceert maar slechts voor een zeer klein deel ervan. De rest is winst (minus de onkosten natuurlijk) voor de aandeelhouder. Daar is niets eerlijks aan.

Dat is het wel, vermits de aandeelhouder een dienst vervuld die u niet begrijpt. Daardoor bent u daartegen.

Oorspronkelijk geplaatst door uit een goede tekst

Marx’ arbeidswaardetheorie wordt al helemaal bespottelijk wanneer deze, zoals hij zelf doet, geëxtrapoleerd wordt naar een beschrijving van het kapitalistische systeem in de 19de eeuw. Ervan uitgaande dat het kapitalisme een economisch systeem is waarbij eenieders fysieke integriteit alsook van diens extrasomatische middelen (eigendom) wordt gerespecteerd, en de verschillende actoren in de samenleving zonder onderhevig te zijn aan fysieke dwang kunnen opereren (wat, zoals we dadelijk zullen zien, zeker niet het geval was in de 19de eeuw); dienen we te besluiten dat naar libertarische normen van geen dwang sprake kan zijn. Wat Marx ‘uitbuiting’ (dus onderbetaling) noemt, komt in een zuiver kapitalistisch systeem eenvoudig op het volgende neer: zowel de ondernemer als de werknemer beschikken over verschillende tijdvoorkeuren. De werknemer wordt in zijn naakte bestaan tenslotte geconfronteerd met de dagdagelijkse economische schaarste, waaruit kan worden opgemaakt dat primaire consumptiegoederen zoals voedsel en kleding ‘directer’ nodig zijn dan pakweg luxegoederen (dalende marginale utiliteit). De werknemer zal dus een hoge tijdvoorkeur hebben: hij zal de primaire consumptiegoederen liever op korte termijn willen gebruiken, dan op langere termijn. In zekere zin moet hij in dit geval wel over een hoge tijdvoorkeur beschikken, want eten en drinken is nu niet meteen iets dat je snel naar een langere termijn – een week, een maand of een jaar – kunt verschuiven. Bij de ondernemer merken we echter het omgekeerde: deze beschikt over een lage tijdvoorkeur. Hij zal meer goederen (bijvoorbeeld materiaal om zijn onderneming uit te breiden) op langere termijn wensen. Hieruit volgt dat de wensen van zowel werknemer als ondernemer niet antagonistisch zijn, maar juist complementair: door de hoge tijdvoorkeur van de werknemer, dienen consumptiegoederen ‘onmiddellijk’ uitbetaald te worden (door middel van geld). Maar een hoge tijdvoorkeur impliceert wel dat het loon onmogelijk volledig uitbetaald kan worden. Anders zou het voor de ondernemer, die een lagere tijdvoorkeur heeft, niet meer mogelijk worden nog investeringen op lange termijn uit te voeren.9

Ik weet dat het zeer gaat doen om na zoveel jaren door te hebben wat het nut van aandeelhouders is, maar ik hoop dat u bij deze gaat beginnen beseffen wat het nut is.

[Chipie]

Ik ben voor het Japans model van stakentijdens het werk een protestarmband dragen…

En men mag kiezen tussen een rode, een groene of een blauwe band...

[BitterSweet]

Oorspronkelijk geplaatst door Chipie

Ik ben voor het Japans model van stakentijdens het werk een protestarmband dragen…

En men mag kiezen tussen een rode, een groene of een blauwe band...

Politiekers dragen die hier over hun hoofd,niks horen,niks zien!

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door Yves38

Het is gewoonweg idioot om een staking eigenbelang te noemen. Een staking kan nooit in het voordeel zijn van een vakbond en dient enkel om het goed van zijn leden te dienen. Dat men gedurende de staking enkel aanspraak kan maken op een stakingsvergoeding is daar het logische gevolg van. De solidariteit dient gehandhaafd te blijven.

De stakingspiketten zijn niet buitenwettelijk en als jij dat wel vind mag je me eens aantonen waar in de wet staat dat die buitenwettelijk zijn.

Het is juist omwille van het feit dat een bedrijf een aantal werknemers onder druk zet (jawel onder druk zetten) en onderlinge tweestrijd creëert dat het bedrijf kan blijven draaien op een minimumbezetting. Dat de vakbonden via stakingspiketten dezelfde mensen onder druk zetten is in die situatie niet meer dan correct.

Ik denk dat je gewoon eens verder moet kijken bij extreem rechts en eens kijken hoever jij dan komt daarmee.

Dat gaat niet over rechts of links bij mij:

je mag als vakbond door te staken uw collega's niet verhinderen om te werken.
Je mag als vakbond door te staken , geen auto's in brand steken
Je mag als vakbond tijdens een staking, geen mensen intimideren
Je mag als vakbond tijdens een staking, niet de openbare weg de order verstoren en et
Je mag als vakbond tijdens een staking niet de poorten van een bedrijf saboteren, of verhinderen van open te gaan etc

dus maw je staakt met uw kliekske, en staat daar lawaai te maken op de stoep, en je probeert de pers te mobiliseren, en je zit te onderhandelen en dat is het zowat.

mensen en collega's met boegeroep intimideren om niet te gaan werken, en uitschelden past dus niet. En van die banden in brand stoppen past ook niet, en vrachtwagens doorgang weigeren past ook neit, en bazen opsluiten in hun kantoor past ook niet

dus denk er maar van wat jij wilt, maar ik vind die wetten en die regels toch duidelijk.

[Steben]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

De arbeider creëert de meerwaarde, maar ze wordt hem inderdaad ontstolen. U vindt dat eerlijk, maar het is het niet. De arbeider wordt niet vergoed voor wat hij produceert maar slechts voor een zeer klein deel ervan. De rest is winst (minus de onkosten natuurlijk) voor de aandeelhouder. Daar is niets eerlijks aan.

Zowel arbeider als ondernemer creëeren dezelfde meerwaarde thuis bij het bakken van een ei, bv. Of de een doet het en de andere niet (de een is handig de andere niet). In het ene geval is het ei lekker in het andere geval om weg te gooien (er wordt een verlies gecreëerd dus). In beiden zit arbeid, maar in het ene niks van meerwaarde.

Maar de arbeider creëert niet de meerwaarde van een product. U hangt echt vast aan Marx. De arbeider arbeidt. Zijn arbeid is niet de enige meerwaarde, maar een deel van de meerwaarde en voor dat deel wordt hij vergoed. Zijn arbeid is wel zijn eigen meerwaarde op de markt. De meerwaarde van een product wordt niet bepaald door de arbeid, want dan zou alles verkocht kunnen worden op gelijk welk moment. De ondernemer is degene die kiest om een productie op te zetten van iets en op welke manier. Keuzes die de arbeider niet maakte, maar cruciaal zijn voor de meerwaarde. Iets wat niet verkoopt heeft meerwaarde nul. En dat houdt verlies in, want de arbeider heeft zijn winst (de arbeid) voor hem kunnen houden. Straf he?
Wat maakt nu of iemand ondernemer is of arbeider?
Opvoeding? afkomst? Onderwijs? Talent? Uiteraard alle. Maar ook durf, inzicht en keuze. Het is immers zo dat arbeiders ook kunnen gaan ondernemen (zie maar bij zwartwerk) of ondernemers arbeiders worden.

[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Een werkloze met drie kinderen kiest niet waaraan zij haar geld uitgeeft. Die geeft uit aan huishuur wat de huisbaas beslist, betaalt electrabel of luminus wat zij beslissen, betaalt voor een zak pattaten wat die kost, betaalt voor de school wat de kosten zijn, enz. Dat zijn vaste kosten en ze heten juist zo omdat je niks in de pap te brokken hebt.

Dat heb je wel; zij bepaalt zelf waar ze gaat wonen, zij bepaalt hoeveel ze gaat verbruiken, zij betaalt waar ze haar eten gaat kopen en zij bepaalt aan welke activiteiten de kinderen mogen deelnemen. Op het einde van de rit kiest zij er zelfs voor om al dan niet te gaan werken.
Zelfverantwoordelijkheid weet je wel, dat is er nog steeds, ook al vinden velen dat een vies woord.

Je bepaalt daarvan niet de prijs, je betaalt wat de markt je dicteert. Je kan zeker in een kleiner huis hokken en honger lijden en in het donker zitten, maar dat doen mensen niet uit keuze maar uit gebrek aan keuze.

Het is en blijft een keuze.

Bon, je blijft herhalen wat niet waar is.

Dat kan van jou evenzeer gezegd worden; je claimt veel, maar toont niets aan.

Wat die 'fun'uitgaven betreft, dat kan ten dele. Maar mensen die weinig geld hebben, kiezen er niet voor om te vereenzamen en zonder sociale contacten thuis te zitten. Het is het resultaat van hun armoede en die armoede is geen keuze. Als de werkloosheid toeneemt en de RVA schorst meer mensen zodat die van een leefloon moeten leven, dan hebben die mensen daarvoor niet gekozen en hun keuzemogelijkheden verminderen naarmate hun inkomen afneemt en de prijzen stijgen.

Ze hebben nog steeds de keuze om niet werkloos te blijven, en iets te gaan doen.

Neen dus: je bent in je autonomie beperkt door de mogelijkheden die je hebt.



Iemand die een huis bezit en dat voor meer geld wil verkopen, is geen kapitalist. Dat vergt nog wel wat anders dan een huis. Maar overigens gaat het mij niet om oralistische kwalificaties: ik stel alleen dat de onvrede van mensen toeneemt en dat ze daar alle reden toe hebben. Ook zij die dachten dat ze beter afwaren met hun pensioensparen, hun huis in Benidorm en hun spaargeld in IJsland.

Als ze willen spelen en rendementen willen halen, dan moet je er ook tegen kunnen dat er een tegenslag komt. Easy as that; nu klagen, is vijgen na Pasen.

Hou je vast aan de takken van de mast. Op = op! De schulden van de Amerikaanse banken overtreffen bijna het Bruto Nationaal Product van de gehele planeet. Dat is niet terugbetaalbaar. Het is dus weg.

Als je simplisme als stelregel neemt wel ja. Zo eenvoudig is het echter niet.

Als je failliet bent, gelden contracten niet meer, dat weet je toch?

Dat stel jij...
Hoe moet een pensioensfonds failliet gaan trouwens?

Een contract wordt opgemaakt om duidelijkheid te scheppen over de manier waarop het later verbroken zal worden en bij wie de aansprakelijkheid ligt. Al het menselijke is eindig dus zeker contracten. Als er geen geld is, wordt er niet geïndexeerd. Dat hebben de pensioenverzekeringen al met zoveel woorden gezegd.

Vreemd, ik heb daar nog steeds niets van gezien. Is dat opnieuw jouw doemspelletje?

[BitterSweet]

Oorspronkelijk geplaatst door Sfax

Dat heb je wel; zij bepaalt zelf waar ze gaat wonen, zij bepaalt hoeveel ze gaat verbruiken, zij betaalt waar ze haar eten gaat kopen en zij bepaalt aan welke activiteiten de kinderen mogen deelnemen. Op het einde van de rit kiest zij er zelfs voor om al dan niet te gaan werken.
Zelfverantwoordelijkheid weet je wel, dat is er nog steeds, ook al vinden velen dat een vies woord.



Het is en blijft een keuze.



Dat kan van jou evenzeer gezegd worden; je claimt veel, maar toont niets aan.



Ze hebben nog steeds de keuze om niet werkloos te blijven, en iets te gaan doen.



Als ze willen spelen en rendementen willen halen, dan moet je er ook tegen kunnen dat er een tegenslag komt. Easy as that; nu klagen, is vijgen na Pasen.



Als je simplisme als stelregel neemt wel ja. Zo eenvoudig is het echter niet.



Dat stel jij...
Hoe moet een pensioensfonds failliet gaan trouwens?



Vreemd, ik heb daar nog steeds niets van gezien. Is dat opnieuw jouw doemspelletje?

Vreemd dat je het kapitalisme niet vermeld dat rechtstreeks de oorzaak is van de ontevredenheid,dat is ook een vies woord waar geen enkele werknemer fout aan heeft,of vind jij het normaal dat mensen als gij NU net het hoge woord moeten gaan voeren,nu er miljoenen hun werk gaan kwijt raken?

[brother paul]

Denkt er hier nu echt iemand met te staken dat je werk kunt krijgen ? Met te staken dat de economie aanzwengelt ? Met te staken dat je een bedrijf kunt redden van het faillissement ? Met te staken dat je kunt voorkomen dat de economie verder in het slop geraakt ? Met te staken dat je kunt bijdragen tot een positieve sfeer ? Met te staken dat je kunt de werkloosheid helpen ???

[brother paul]

Vakbonden zouden beter eens werken aan opleidingen voor intercollegiaal overleg, intercollegiaal afspraken maken, intercollegiaal targets halen, intercollegiaal omgaan met elkaar, etc

samengevat: hoe spreek je met elkaar zonder te dreigen, chanteren, ruzie te maken, en wie heeft welke plichten en wie mag wat vragen aan wie zonder dat de een of ander zich zenuwachtig moet maken, en hoe giet je dat in structuren.

[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door BitterSweet

Vreemd dat je het kapitalisme niet vermeld dat rechtstreeks de oorzaak is van de ontevredenheid,dat is ook een vies woord waar geen enkele werknemer fout aan heeft,of vind jij het normaal dat mensen als gij NU net het hoge woord moeten gaan voeren,nu er miljoenen hun werk gaan kwijt raken?

En wat is je punt nu?

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door brother paul

Vakbonden zouden beter eens werken aan opleidingen voor intercollegiaal overleg, intercollegiaal afspraken maken, intercollegiaal targets halen, intercollegiaal omgaan met elkaar, etc

samengevat: hoe spreek je met elkaar zonder te dreigen, chanteren, ruzie te maken, en wie heeft welke plichten en wie mag wat vragen aan wie zonder dat de een of ander zich zenuwachtig moet maken, en hoe giet je dat in structuren.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Steben

Zowel arbeider als ondernemer creëeren dezelfde meerwaarde thuis bij het bakken van een ei, bv.

Slecht voorbeeld. Je creëert alleen meerWAARDE als je het gebakken ei verkoopt. Dan steek je er ook pas arbeid in. Wat je thuis doet, geldt economisch niet als arbeid.

Maar de arbeider creëert niet de meerwaarde van een product. U hangt echt vast aan Marx. De arbeider arbeidt. Zijn arbeid is niet de enige meerwaarde, maar een deel van de meerwaarde en voor dat deel wordt hij vergoed. Zijn arbeid is wel zijn eigen meerwaarde op de markt.

Nope: de arbeider creëert de meerwaarde. Zijn arbied IS niet de meerwaarde.

De ondernemer is degene die kiest om een productie op te zetten van iets en op welke manier. Keuzes die de arbeider niet maakte, maar cruciaal zijn voor de meerwaarde. Iets wat niet verkoopt heeft meerwaarde nul. En dat houdt verlies in, want de arbeider heeft zijn winst (de arbeid) voor hem kunnen houden. Straf he?

Je haspelt allerlei woorden door elkaar en geeft er terloops een andere betekenis aan. Dat maakt een discussie wel érg moeilijk. Want een ondernemer is niet noodzakelijk een kapitalist. Hij heeft waarschijnlijk wel kapitalisten nodig om kapitaal te vergaren voor zijn onderneming. Een arbeider maakt helemaal geen winst. Hij verkoopt zijn arbeid (omdat hij geen andere optie heeft) en krijgt daarvoor in ruil een deel van de meerwaarde die hij creëert. Die meerwaarde gedeeld door het loon van de arbeid + de vaste kosten vormen de winstvoet voor de kapitalist.
Als de ondernemer iets produceert met meerwaarde 0, zal de arbeider ook geen loon ontvangen aangezien de ondernemer dan failliet gaat.


De hele strijd om loon (en daar gaan de stakingen over) gaat ten gronde over welk deel van de meerwaarde naar winst gaat en welk deel naar loon. Als de kapitalist meent dat zijn winst te laag is, trekt hij zijn kapitaal terug en investeert het daar waar de winst hoger ligt. Bijvoorbeeld in Roemenië omdat de lonen er lager liggen. Maar ook daar ontstaat weer diezelfde strijd.

[AdrianHealey]

Wat je thuis doet, geldt economisch niet als arbeid.

Lol? Wat zit jij nu wat arbitraire grenzen te trekken?

[AdrianHealey]

Hij verkoopt zijn arbeid (omdat hij geen andere optie heeft) en krijgt daarvoor in ruil een deel van de meerwaarde die hij creëert.

Hij krijgt, per definitie, de volledige 'meerwaarde' die hij creëert. Indien hij er immers niet mee tevreden is, hoeft hij daar niet te werken. Het is nogal wiedes dat hij die het kapitaal in een investering steekt, door middel van de factor 'tijd' & 'risico', ook geld krijgt. Zolang Marxisten dat niet gaan begrijpen, gaan ze in het donker blijven rondtasten.

Die meerwaarde gedeeld door het loon van de arbeid + de vaste kosten vormen de winstvoet voor de kapitalist.

Nope; dat is niet zo. De winst van de kapitalist is wat hij extra krijgt bovenop zijn investering na een bepaalde tijd. Zijn (mogelijk) verlies is wat hij minder krijgt na een bepaalde tijd. De arbeider moet zich van 'winst' of 'verlies' echter niet zoveel aantrekken: die krijgt gewoon zijn loon & loopt ergo geen risico om veel van zijn geld te verliezen door middel van slechte investeringen (om maar te zwijgen dat hij geen last heeft van het feit dat zijn geld een tijd weg staat op een bankrekening).

Als de ondernemer iets produceert met meerwaarde 0, zal de arbeider ook geen loon ontvangen aangezien de ondernemer dan failliet gaat.

Dat is dus niet waar. Als een arbeider werkt aan een goed, zal hij op het einde van de maand uitbetaald moeten worden (cfr. contract), ook al krijgt de ondernemer het niet verkocht. De arbeider loopt dus geen risico om zijn 'geld' te verliezen (zijn loon krijgt hij) de ondernemer loopt dat risico wel.

Als de kapitalist meent dat zijn winst te laag is, trekt hij zijn kapitaal terug en investeert het daar waar de winst hoger ligt.

Inderdaad. Vermits daar waar je meer winst kan maken, je meer de wensen van consumenten kan dienen.