Extreemrechts zat ongestoord samen in ons land

[djimi]

Oorspronkelijk geplaatst door Henri1

Feit is dat die halve Hitler de vlaams nationalistische gedachte veel kwaad doet bij de menigte.

Maakt dat u dan niet blij?

Of bent u gewoon jaloers dat die halve Hitler de Vlaams-nationalistische gedachte méér kwaad doet bij de menigte dan u ooit zult kunnen?

[willem1940NLD]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

................ dat het begrip racisme na Wereldoorlog II een semantische verschuiving heeft ondergaan?

Iets meer precies: dat is een poging geweest gedurende de laatste maximaal 10 en hoofdzakelijk 5 jaren, in de lijn van voortschrijdende taalvervalsing waarin o.a woorden als progressief en onafhankelijk als "links" moeten worden gelezen, groen merendeels als "rood" en het oude woord "inburgeren" getracht te verbieden voor normaal gebruik en de Mensheid is afgeschaft ten gunste van "menselijkheid". Jij probeert daar nog in je jeugdige stunteligheid een schepje bovenop te gooien met WO2 erbij te halen; weet je wel zeker dat je niet in de war bent met de 80-jarige oorlog of de Opstand Der Bataven onder Brinio en Julius Civilis?

"Racisme" heeft met RAS te maken en verder niets.

[willem1940NLD]

Oorspronkelijk geplaatst door Txiki

En een cafébezoeker

Nog even en het komt allemaal door het roken ....

[Metternich]

De heer Calle, die ik trouwens wel als persoon kan waarderen ook al botsen vele van zijn ideeën met de mijne, had het er het volgende over te zeggen:

Terwijl in Vlaanderen een partij als Vlaams Belang strijdt om de leegloop aan haar rechterzijde te stoppen, denken extremistische groeperingen hier garen bij te spinnen. De media, in dit geval de VRT, springen hier natuurlijk meteen bovenop. Maar rechts heeft dan wel behoefte aan radicalisering – dit is iets geheel anders dan extremisering. We hebben geen nood aan nog meer revolutie, maar aan de afwezigheid van de revolutionaire toestand in de maatschappij. Extremisme is dus geen alternatief; wel radicalisme. Extremisme en radicalisme zijn namelijk geen identieke begrippen. Radicalen daarentegen verdedigen een samenleving die zich binnen de normaliteit afspeelt. Een commentaar omtrent extremisme en radicalisme.
Het duidingsmagazine Koppen van de VRT liet zich weer eens van haar beste kant zien. Onder de titel een extreem-rechtse avond in Oostkamp werd een reportage gebracht omtrent het Vlaamse fenomeen N-SA. Het relaas van een aangekondigde Aha-Erlebniss.
Het N-SA is een goed voorbeeld van een allegaartje van individuen die afkomstig zijn uit meerdere kleine gelijkaardige groepjes verspreid over het Vlaamse land. Hun personeel zwaartepunt ligt niet in de steden en de universiteiten, maar in grote gemeenten en de scholen. Alle groepen delen een grotendeels gelijklopende visie op de maatschappij, het moet anders. Ze vormen vandaag een organisatorische koepelorganisatie, wat tot schaalvoordelen leidt. Het is een exotische combinatie van zichzelf sociaal en nationaal noemende activisten. Volgens mijn bescheiden mening is het een rookscherm vanwege de leiding van de organisatie om de zoveelste variant van het socialisme en de (kl)/(r)assenstrijd opnieuw tot leven te wekken. De militanten zijn daarbij meestal welwillende, maar misleide individuen.
Momenteel verkeert de organisatie nog in de fase van Kampf um die Straβe. Dat betekent de buitenparlementaire oppositie tegenover het systeem, dat bestaat uit het triumviraat van liberale democratie, de sociale welvaartstaat en de globaliserende kapitalistische nieuwe wereldorde. Dit concretiseert zich klassiek in woelige betogingen, gemaskerde optochten, paramilitaire jeugdkleding, rokerige spreekbeurten, harde muziekconcerten, marsen, publiciteitscampagnes allerhande, intimidaties en schoorvoetend clandestiene Nacht- und Nebelaktionen.
Welk voordeel denkt het N-SA bij hun zelfgewilde mediapremière te halen? Eerst en vooral naambekendheid bij het grotere publiek, als gevolg van de gratis reclamecampagne op internet, radio en televisie die uitmondt in een maatschappelijk afkeuringsdebat in de gezagsgetrouwe media. Reclame, onafhankelijk van de intentie van diegene die de reclame maakt, heeft steeds impact. Maar tevens wenst zij binnen een politiek-ideologische subcultuur – grotendeels maar niet uitsluitend bestaande uit jongeren – een feitelijke monopoliepositie verwerven, of bij de onmogelijkheid hiervan, kwantitatief incontournable worden. Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst.
Maar beide ambities zijn slechts tussenstations in een parcours dat verder reikende doelstellingen heeft. Het lichaam dienst eerst uit te groeien tot volwassenheid en in optimale gezondheid te verkeren voordat het zijn levensdoel kan bereiken: de revolutie.
Er heerst namelijk een groot – en terecht – maar ongekanaliseerd ongenoegen aan de radicale en extreme zijde van het politieke spectrum tegenover de actuele actoren van het establishment. En hierbij wordt het Vlaams Belang niet langer als outsider, maar als onderdeel van het establishment ervaren. Dit ongenoegen is in Vlaanderen sedert jaar en dag hopeloos verdeeld over diverse groepen en organisaties.
Momenteel is er een groot maatschappelijk ongenoegen én een ongenoegen ter rechterzijde van het Vlaams Belang. Het N-SA ziet dit als een opportuniteit om hierop in te zetten. Als gevolg van haar kwantitatieve groei zal de actieradius worden uitgebreid voor de volgende stap om tot allesomvattende maatschappelijke veranderingen te komen. De Kampf um die Parlemente staat in de startblokken.
Niet omwille van een principieel geloof in het democratisch bestel wordt overgestapt op een twee-sporenbeleid. Maar wel als tactisch en efficiënt strijdmiddel wordt hiervoor gekozen. Historische precedenten zijn er te over. In Ierland, Baskenland en Koerdistan werd deze techniek van gecombineerde parlementaire en buitenparlementaire oppositie succesvol toegepast. Het Ierse IRA. het Baskische ETA. en het Koerdische HPG kennen respectievelijk Sinn Fein, PKK en Batasuna als hun partijpolitieke evenknie.
Een beetje jaloers op deze – min of meer naargelang je het bekijkt – succesvolle organisaties wordt nu de Vlaamse variant op de sporen gezet. De voorbereidingen zijn reeds langere tijd onderweg. Men tracht dan ook uit het – deels terechte – ongenoegen dat leeft binnen het Vlaams Belang hun voordeel te halen. Stukje bij beetje worden de gemoederen opgehitst en mensen losgeweekt uit de structuren. Het klimaat voor een exodus van les dégoutés qui s’en vont wordt volop voorbereid. In de hoop van electoraal succes op middellange termijn.
Tegen al deze dingen is weinig in te brengen als mensen zich hierin willen inschrijven. Elke mens heeft nu eenmaal de vrijheid om groteske stommiteiten te begaan. Maar dromen worden niet vanzelf werkelijkheid.
De mediareportage van het actualiteitenprogramma Koppen zal niet het verhoopte resultaat hebben. De opmars door de parlementaire instellingen zal er niet komen. Daarin wordt een ernstige misrekening gemaakt. Maar gevolgen zullen er zeker zijn.
En dan bedoel ik niet de persoonlijke gevolgen voor individuen die voor de Belgische strafrechter zullen worden gedaagd. En evenmin de preventieve wetgevende initiatieven die de vrijheid van meningsuiting en vrijheid van vereniging nog sterker aan banden zullen leggen dan nu reeds het geval is. Beide gevolgen betreur ik. Maar wat ik bedoel zijn gevolgen die allerminst worden verwacht.
Primo
De gemiddelde mens laat zich leiden door zijn zintuigen, in de eerste plaats zijn ogen, oren en neus. Een Vlaming blinkt hierin uit. Het beeld van de subcultuur waarbinnen N-SA opereert is vernietigend. Men zag een heleboel individuen die, bijna uitsluitend, onwelgevallig waren voor het menselijke oog. En er heerst een enorme, onderhuidse afkeer onder mensen van alles wat visueel anders is. Hoe groter de graad van visuele andersheid, hoe groter de menselijke afkeer. Daarmee is niets gezegd over de persoonlijkheid van die mensen. Dat kunnen de liefste mensen zijn met de nobelste intenties, ruwe bolsters met een blanke pit. Maar dergelijke fijngevoeligheden zijn niet besteed aan het basisinstinct van de menselijke soort.
Neem nu de Duitse spreker die het rockcongres kwam toespreken, ene Axel Reitz. Ik had nog nooit van hem gehoord, en ga het hier uitdrukkelijk niet hebben over zijn klare en duidelijke politieke ideeën, die boekdelen spreken. Ik ga mij uitsluitend beperken tot zijn visuele verschijning en de invloed hiervan op de buitenwereld. Wie één blik op Reitz werpt wordt ogenblikkelijk en ongewild geconfronteerd met een visueel afstotend individu. Geen enkel ouderpaar zou zijn of haar dochter graag zien huwen met een dergelijke persoon. Laat staan hem vragen om te komen babysitten als jonge ouders een stapje in de wereld wensen te zetten. Waarom eigenlijk?
De vraag naar het waarom is moeilijk te beantwoorden, omdat het hier om een irrationele en diepgewortelde menselijke instinctreactie gaat. De mens is blijkbaar niet in staat positief te reageren op kenmerken die buiten zijn spectrum van de normaliteit vallen. Dit – zowel materiële als ideële – spectrum wordt gedetermineerd door een veelheid aan factoren. Maar ze vertoont weinig breedteperspectief. Wat de gemiddelde mens als normaliteit ervaart is bijzonder smal.
De combinatie van diverse fysieke uiterlijkheden, met haarkeuze, bril en kledij branden een sterk onderhuids beeld van abnormaliteit op de collectieve retina van de bevolking. Er scheelt iets met die jongen, zonder dat men goed weet wat er juist scheelt. Mijn persoonlijke overtuiging is dat de oorzaak in een grote meerderheid van de gevallen dient gezocht te worden in de medische wetenschap. Met name de menselijke geest is een kwetsbaar orgaan, wiens verminking of beschadiging onzichtbaar blijft voor het ongeoefende hoofd en wiens genezing allerminst eenvoudig is.
Het kuddegevoel eigen aan de menselijke soort treedt radicaal naar voor. En terecht. Reitz wordt hier als extreem voorbeeld aangehaald. Maar het visuele anderszijn binnen de subcultuur is te groot en te endemisch om de voornoemde machtsstrategieën te doen slagen. Dit kan men weglachen als filosofische homeopathie, maar verandert niets aan de feiten. De subcultuur is te afschrikwekkend om elk electoraal succes onmogelijk te maken. En de media en het establishment zullen er alles aan doen om dit in de hand te werken.
Secundo
Als twee honden vechten om een been, loopt een derde er mee heen. En dat is precies het onverwachte electorale gevolg dat zich zal manifesteren op middellange termijn. Het Vlaams Belang heeft – door historische omstandigheden – recentelijk haar rechterflank niet afdoende afgedekt zodat er daar momenteel een opening is. Die opening wordt nu opgeëist door N-SA, die zich voorbereidt op het parlementaire tweespoor. Daarmee treedt ze in rechtstreekse concurrentie met het Vlaams Belang.
Maar om een veelheid aan factoren kan het – inhoudelijke en vormelijke – verschil tussen N-SA en VB nooit klein zijn. Enerzijds zijn vele militanten teleurgesteld in het partijpolitieke spel dat balanceert tussen principieel gelijk hebben en praktische compromissen. Het Vlaams Belang, als politieke partij, is hier noodzakelijkerwijze actor bij en slachtoffer van tegelijkertijd. Maar slechts weinigen voelen zich aangesproken door het – inhoudelijke en vormelijke – alternatief geformuleerd door het extremisme. Hoe meer en nadrukkelijker dit extremistisch alternatief zich een positie onder de politieke actoren tracht te veroveren, hoe vlugger en sterker het Vlaams Belang electoraal zal heropleven. niet omdat de partij stil zal blijven staan. Neen, zij zal zeker en vast – in de eerste plaats – inhoudelijk moeten radicaliseren, onder druk van de externe factoren. Maar die radicalisering zal niet buiten proporties zijn, waardoor het kind met het badwater wordt weggesmeten. Het betreft een radicalisering, en geen extremisering.
De bevolking, en niet het volk, wenst geen extremisering. Het staat enkel open, in bepaalde omstandigheden, voor radicalisering. En hier slaat N-SA, in opvolging van haar historische precedenten, ideologische wortels en buitenlandse vrienden, de bal mis. In de Kampf um die Köpfe is ze bij voorbaat verloren.
Extremisme en radicalisme zijn geen identieke begrippen. Terwijl radicalisme over de vorm van de zaak gaat, vertelt extremisme iets over de inhoud van de zaak.
Extremisme is een inhoudelijke positie omtrent de fundamenten waarop de maatschappelijke orde moet rusten. Een extremistische samenleving is een samenleving die de afwijkt van de normaliteit, het natuurrecht, de tien geboden.
De totalitaire democratie is een goed voorbeeld hiervan. Het is een anomalie in de vaart der volkeren, een maatschappelijke afwijking, een experiment in extremisme. Het alternatief dat – valselijk – onder de noemer van neo-solidarisme wordt verkocht is in hetzelfde bedje ziek. Niet meer of minder socialisme, maar geen socialisme is de oplossing. Niet meer of minder liberalisme, maar geen liberalisme is de oplossing. Niet meer of minder totalitarisme, maar geen totalitarisme is de oplossing. Niet meer of minder klassenstrijd, maar geen klassenstrijd is de oplossing.
Extremisten zijn van alle tijden en alle plaatsen, en hebben onnoemelijk veel namen gedragen: protestanten, vrijmetselaars, liberalen, socialisten, marxisten, bolsjewieken, leninisten, trotskisten, stalinisten, maoïsten, ecologisten, revolutionairen en nationalisten slagen er niet in om tot fundamentele samenwerking te komen. Wat vandaag verkocht wordt als neo-solidarisme in binnenland en als het nationale socialisme in het buitenland is schatplichtig aan hetzelfde materialisme dat verantwoordelijkheid is voor de decadentie van de totalitaire democratie. Door de normaliteit te verwerpen voor een heruitgave van een of andere vorm van aberratie zal men enkel de revolutie der ontaarding naar haar volgende dialectische niveau brengen, maar geen fundamentele ommekeer realiseren. We hebben geen nood aan meer revolutie, maar aan de afwezigheid van de revolutionaire toestand in de maatschappij.
Radicalen daarentegen verdedigen een samenleving die zich binnen de normaliteit afspeelt. Wat zij vooropstelt is de normaalste zaak van de wereld. Een normaal gezin, bestaande uit man en vrouw met kinderen. Een normale familie, bestaande uit normale gezinnen met elkaar verbonden. Een normale plaatselijke, regionale en nationale inplanting, van families die dezelfde religieuze, historische en culturele verankering kennen. Een normale arbeidssituatie waarbij sociale welvaart bereikbaar is voor elkeen, en niet voorbehouden is aan de happy few behorende tot het grootkapitaal en de grootarbeid. Een normale cultuurgemeenschap, waar vrede en veiligheid gegarandeerd worden door gezonde verhoudingen tussen mensen, verenigingen en de overheid.
Een dergelijke situatie bestaat al sedert enkele decennia niet meer, en wordt met de dag zeldzamer. Het vorderen van een herstel van deze normaliteit, of een hernieuwing van de traditionele orde is dan ook een radicale eis op vandaag. Radicaal, omdat de vorm waarin een dergelijk zaak wordt gevraagd niet met kleine stapjes kan gerealiseerd worden, maar een intensieve omwerking van de samenleving vraagt. Maar geen omwerking van het ene extremistische uiterste in het andere. De invoering is vormelijk radicaal, in een wereld waar abnormaliteit de norm is. Maar deze invoering is inhoudelijk de gematigdheid zelve, omdat enkel het herstel van de vanzelfsprekendheid en de natuurlijke orde wordt gevraagd.
Hoe meer het extreme anderszijn van bijvoorbeeld een N-SA een rem zal zijn op enig succes in het partijpolitieke spel, hoe heilzamer zal het radicale anderszijn van het VB tot de verbeelding spreken van de ontgoochelde massa. Hoe imperfect dit ook op vandaag moge zijn, het biedt meer praktische kansen op slagen, dan gelijk welke heropwarming van het diabolische socialisme.

Bron: http://www.bitterlemon.eu/pages/post...b-f14f1769a917

Ik ben niet volledig akkoord met de man, zoals altijd, maar kan hem op meerdere punten volgen.

[willem1940NLD]

Inderdaad komt-ie weinig sympathiek bij mij over:

http://de.wikipedia.org/wiki/Axel_Reitz

Jammer dat aan alle "extremisten" niet onder 1 gemeenschappelijk label de vrijheid van vergadering/demonstratie kan worden ontnomen.

[Callisto]

Dus...alle meningen zijn niet vrij dan?...
Alsof we dat nog niet wisten, dat ze beter eens werk maken van zotten die omwille van "geloof" en "god" haat prediken jegens de samenleving waarvan ze de geneugten wel willen (dop, ziekenkas, kindergeld etc..) maar de regels ervan niet (zich aanpassen, god thuis laten, de taal leren...)

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Callisto

Dus...alle meningen zijn niet vrij dan?...
Alsof we dat nog niet wisten, dat ze beter eens werk maken van zotten die omwille van "geloof" en "god" haat prediken jegens de samenleving waarvan ze de geneugten wel willen (dop, ziekenkas, kindergeld etc..) maar de regels ervan niet (zich aanpassen, god thuis laten, de taal leren...)

Alleen linkse meningen zijn vrij.

[De schoofzak]

Ik heb tijd noch goesting om gans deze draad te lezen.

Maar ik ga toch mijn gedacht zeggen over de titel, of wat had ge gedacht?

De titel, ter herinnering, is:
Extreemrechts zat ongestoord samen in ons land.

Nou, denk ik dan, samenzitten is geen misdrijf.


Mocht samenzitten al een (politiek) misdrijf zijn in ons (on)land, dan zouden we wel eens aan den lijve mogen ondervinden wat een polisiestaat is.


En heeft er ene een misdrijf gepleegd?
Wel, als het wettelijk kan bewezen worden, dan moeten ze hem maar aanpakken.

Het is toch al wel ver gekomen, als sommigen zich ongerust maken dat iemand een negasionistische uitspraak zou doen in volkomen privé-kring. Dat is namelijk een misdrijf, maar potverdorie, wat zo'n kiekens onder mekaar zitten zeveren, daar moet ge maar veel ruchtbaarheid aan geven. Gratis reklame voor die gasten.

[Garry]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Alleen linkse meningen zijn vrij.

en alleen rechts moet verdraagzaam zijn

[luc broes]

Oorspronkelijk geplaatst door Henri1

En dan hier maar tegen hoog en laag beweren dat vlaams nationalisme en Nazi's niets met elkaar gemeen hebben.

En dan hier maar tegen hoog en laag beweren dat belgië en Nazi's niets met elkaar gemeen hebben.

Leopold III stuurde bloemen naar hitler voor zijn verjaardag.
Leopold II massamoordenaar 'toen het nog mocht'!

[winnezele]

Oorspronkelijk geplaatst door luc broes

En dan hier maar tegen hoog en laag beweren dat belgië en Nazi's niets met elkaar gemeen hebben.

Leopold III stuurde bloemen naar hitler voor zijn verjaardag.
Leopold II massamoordenaar 'toen het nog mocht'!

En de vader van Paola.....................................

[-=EXCALIBUR=-]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

De titel, ter herinnering, is:

Extreemrechts zat ongestoord samen in ons land.

En dat terwijl de linkse meute steeds roept dat rechtsen gestoorden zijn

[Jazeker]

Jammer dat ik er niet was. Ik had daar graag met de mensen van N-SA gesproken.

[-=EXCALIBUR=-]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Jammer dat ik er niet was. Ik had daar graag met de mensen van N-SA gesproken.

Dan kwam je ook eens op TV

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door Metternich

De heer Calle, die ik trouwens wel als persoon kan waarderen ook al botsen vele van zijn ideeën met de mijne, had het er het volgende over te zeggen:

Bron: http://www.bitterlemon.eu/pages/post...b-f14f1769a917

Ik ben niet volledig akkoord met de man, zoals altijd, maar kan hem op meerdere punten volgen.

Ik ken de man niet, maar ik vind het stukje erg zwak onderbouwd. Hij definieert nergens wat hij onder normaliteit verstaat en vooral zijn economische visie is helemaal lachen. En dan die platitudes over het "materialisme" (weer een begrip dat hij niet definieert) dat aan de basis zou liggen van de "totalitaire democratie" (quid?)...

Hij geeft zichzelf de genadeslag door te stellen dat de normaliteit van "Een normale arbeidssituatie waarbij sociale welvaart bereikbaar is voor elkeen" "reeds enkele decennia" niet meer bestaat.

Sociale welvaart bereikbaar voor elkeen heeft nooit bestaan. Vanuit dat standpunt bekeken had men in de jaren '60 en '70 de "beste" situatie, maar ook de situatie vandaag is "beter" dan gelijk welke periode vóór de jaren '60.

[Henri1]

Oorspronkelijk geplaatst door luc broes

En dan hier maar tegen hoog en laag beweren dat belgië en Nazi's niets met elkaar gemeen hebben.

Leopold III stuurde bloemen naar hitler voor zijn verjaardag.
Leopold II massamoordenaar 'toen het nog mocht'!

Dat zoiets Anno 2009 nog gebeurt.

[luc broes]

Oorspronkelijk geplaatst door Henri1

Dat zoiets Anno 2009 nog gebeurt.

Anno 2009 danst paola nog vrolijk rond!

As het over België gaat moeten we alle zonden uit het verleden vergeten!

[Garry]

Oorspronkelijk geplaatst door Scherven A. Mok

Gewoon laten doorgaan en in kaart brengen. Verbieden leidt tot niets.

Zo denk ik er ook over.

Men heeft nooit meer alcohol gebruikt dan tijdens de drooglegging.

Overigens, tussen die 5 man en een paardenkop die daar wat racistisch gebla bla naar elkaar staan te roepen, zit zeker geen aanstaande Hitler tussen. De aanstaande Hitler zal uit andere middens komen na dat het personeel van bedrijven zoals GM Opel en dergelijke, bij een sluiting zullen te horen krijgen dat de sociale kas, die zij al die jaren gespijsd hebben, leeg is omdat ze alles uitgedeeld hebben aan zogezegd armen die van buitenaf gekomen zijn.

De politiekers die daar voor gezorgd hebben, daar zit het grote gevaar, niet dat groepje armtierige snotneuzen met al dan niet kaalgeschoren koppen.

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door -=EXCALIBUR=-

Dan kwam je ook eens op TV

Dat wil ik absoluut niet. Ga nu niet globalmedia-achtig doen. Maar gewoon eens N-SA doorgronden door gesprekken met de mensen zou me wel leuk lijken.

[Flanelcondoom]

Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles

Ik ken de man niet, maar ik vind het stukje erg zwak onderbouwd. Hij definieert nergens wat hij onder normaliteit verstaat en vooral zijn economische visie is helemaal lachen. En dan die platitudes over het "materialisme" (weer een begrip dat hij niet definieert) dat aan de basis zou liggen van de "totalitaire democratie" (quid?)...

Hij geeft zichzelf de genadeslag door te stellen dat de normaliteit van "Een normale arbeidssituatie waarbij sociale welvaart bereikbaar is voor elkeen" "reeds enkele decennia" niet meer bestaat.

Sociale welvaart bereikbaar voor elkeen heeft nooit bestaan. Vanuit dat standpunt bekeken had men in de jaren '60 en '70 de "beste" situatie, maar ook de situatie vandaag is "beter" dan gelijk welke periode vóór de jaren '60.

Zijn definitie van "normaliteit", waarbij hij simpelweg teruggrijpt naar het kerktorenmodel, stoorde mij het meest.

Los van het feit dat kerktorenmodellen mij storen, stoorde ook de argumentatietechniek mij. Hij ging ervan uit dat iets normaal is, en voor alle andere structuren, hoe goed zij ook uitgedacht zijn, geldt dat ze niet normaal zijn.