Confederalisme grote flop - communautaire nu al op de schop ?

[De Rode Willem]

Oorspronkelijk geplaatst door daiwa

Jambon gaat dus tegen De Wever en het partij standpunt in.

N-VA op FB.
Als er geen confederalisme in zit moet men niet op onze deur komen kloppen voor het vormen van een regering.

Jambon lijkt in deze eerder realistisch pragmatisch
De Wever is de theoretische brultoeter.

[De Rode Willem]

Oorspronkelijk geplaatst door Henri1

Jambon spreekt.

Jan Jambon (N-VA) over Vlaamse onafhankelijkheid: "Zonder draagvlak bij bevolking is dat een politiek avontuur dat je niet kan aangaan"
https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/06...elijkheid-dao/

Weet u wat het meest hilarische van de situatie is ?
Dat die meneer Jambon zelf voor dat immer kwijnende draagvlak zorgt
De puizooi die de VlaReg er van maakt zal weinig mensen overtuigen dat "meer Vlaanderen" de juiste weg is.

Dat komt tot uiting in de laatste peiling
2/3de van Vlamingen ziet de VlaReg niet meer zitten
En Jambon heeft nog het vertrouwen van 27% van de Vlamingen.

De perfecte anti reclame dus !

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door De Rode Willem

Weet u wat het meest hilarische van de situatie is ?
Dat die meneer Jambon zelf voor dat immer kwijnende draagvlak zorgt
De puizooi die de VlaReg er van maakt zal weinig mensen overtuigen dat "meer Vlaanderen" de juiste weg is.

Dat komt tot uiting in de laatste peiling
2/3de van Vlamingen ziet de VlaReg niet meer zitten
En Jambon heeft nog het vertrouwen van 27% van de Vlamingen.

De perfecte anti reclame dus !

Karma is a bitch.

n 1994 schreven Jan Jambon en Peter De Roover samen een boek. ‘Toen konden ze zich wellicht niet voorstellen dat ze minister-president en fractieleider van veruit de grootste partij van België zouden worden’, schrijft politoloog Bart Maddens (KU Leuven). Wat ook is veranderd: een Vlaams-nationale meerderheid in het parlement wordt niet langer op hoongelach onthaald.

Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA) en N-VA-fractieleider in de Kamer Peter De Roover schreven samen een boek: ‘Vlaanderen staat in Europa’. Daarin houden ze een vurig pleidooi voor een onafhankelijk Vlaanderen als lidstaat van de Europese Unie.

Klein detail: ze schreven dit boek 27 jaar geleden, in 1994. Jan Jambon was toen voorzitter van het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen (OVV) en politiek secretaris van de Vlaamse Volksbeweging (VVB). Peter De Roover was voorzitter van diezelfde VVB.

Leg het boek vandaag in de winkel en plak er een sticker op ‘vers van de pers’. Hoe lang zou het duren voordat een argeloze lezer door heeft dat het bijna dertig jaar oud is? Wat allicht een alarmbelletje zou doen rinkelen is de radicale toon van het boek. De auteurs pleiten ongezouten voor onafhankelijkheid, wars van pragmatisme of Realpolitik. ‘De vraag is niet, welke boodschap komt het best over?’, schrijven ze in de inleiding. ‘Wij gaan uit van de vraag: welke boodschap is vandaag de juiste?’. En die is: ‘Onze toekomst in Europa: Vlaanderen onafhankelijk.’

Misschien is het net omdat de auteurs in 1994 onverbloemd de juiste boodschap wilden brengen dat hun boek vandaag nog zo actueel overkomt. Want inderdaad, vervang de oude voorbeelden door recente, reken alle bedragen om naar euro, en je kunt het boek zo opnieuw publiceren. Wat Jambon en De Roover halfweg het laatste decennium van de vorige eeuw schreven is zonder meer visionair te noemen.

Neem nu hun visie op de Europese eenwording. In de jaren negentig werd er in de Vlaamse beweging en in de Volksunie nogal wat geloof gehecht aan het ‘Europa van de regio’s’. In het kielzog van het verdrag van Maastricht van 1992 leek het even alsof de Europese Unie de klassieke natiestaten zou openbreken. Het Comité van de Regio’s werd opgericht. De Europese Commissie kon directe relaties met de regio’s aanknopen. En stel je voor, vertegenwoordigers van de regio’s konden voortaan zetelen in de Europese ministerraden.
Maar Jambon en De Roover waren zo lucide om dit ballonnetje te doorprikken. De staten zullen altijd de centrale actoren blijven in de EU, voorspelden ze. Vandaag weten we dat ze gelijk hadden. Niemand spreekt nog over het Comité van de Regio’s. De EU heeft de autonomie van de regio’s eerder verzwakt dan versterkt. Voor aangelegenheden waarvoor zowel de regio’s als de EU bevoegd zijn, blijft de centrale staat een belangrijke vinger in de pap hebben. Het is enkel via die centrale staat dat de regio’s een impact kunnen hebben op de Europese besluitvorming. De conclusie van Jambon en De Roover is helder en correct: ‘Een staat mag België in elk geval niet blijven indien Vlaanderen een volwaardige stem wil krijgen in Europa.’

Ook de toekomstige ontwikkeling van Brussel konden Jambon en De Roover in 1994 merkwaardig accuraat inschatten. 1994, dat was amper vijf jaar na de goedkeuring van de Brusselwet in 1989. Velen (waaronder ikzelf) dachten toen nog dat de Vlaamsgezinden hun slag grotendeels thuis hadden gehaald. Juridisch gezien was Brussel immers geen echt derde gewest. De Brusselse Hoofdstedelijke Raad keurde geen decreten goed maar ordonnanties, met een meer ondergeschikt statuut. Inmiddels is gebleken dat dit niet meer was dan een institutionele strohalm voor de Volksunie. Brussel is in de feiten een volwaardig derde gewest geworden, dat steeds verder wegdrijft van Vlaanderen.

Dat weten we vandaag, maar Jambon en De Roover wisten het dertig jaar geleden al. De gewestvorming heeft de kloof tussen Vlaanderen en Brussel enkel maar versterkt, schrijven ze. ‘De institutionele feiten leidden tot een feitelijke breuk tussen Brussel en de rest van Vlaanderen.’ En ook: ‘Binnen de Belgische context zijn we Brussel langzaam maar zeker aan het opofferen. Kunnen we binnen België de drieledigheid nog naar een strikte tweeledigheid ombuigen?’, vragen ze zich af. Hun antwoord is ondubbelzinnig negatief. En ook hier is hun conclusie helder en correct: ‘Binnen België zal het verder verlies van Brussel onomkeerbaar zijn.’ Vandaar hun pleidooi voor een onafhankelijk Vlaanderen met Brussel als hoofdstad.
Onbeperkte mogelijkheden

En hoe wilden ze dat realiseren? Samen met veel andere Vlaams-nationalisten keken ze toen reikhalzend uit naar de eerste rechtstreekse verkiezing van de Vlaamse Raad, in 1995. In hun boek vertolken ze de hooggespannen verwachtingen die daaromtrent bestonden binnen de Vlaamse beweging: ‘Als soevereine vertegenwoordiger van het Vlaamse volk zal dit parlement zich ook ambitieus moeten durven opstellen en alle Belgische terughoudendheid afwerpen. Dan zijn de mogelijkheden vanzelfsprekend onbeperkt. Dan hebben we met deze eigen Vlaamse politieke instellingen een volwaardig instrument om elke noodzakelijke stap af te dwingen.’

In 1994 klonk dat natuurlijk wat wereldvreemd. Bij de vorige verkiezingen, in 1991, hadden de Vlaams-nationalisten (Volksunie en Vlaams Blok) slechts 19,6 procent gehaald in Vlaanderen. Met 65,3 procent waren de drie traditionele partijen nog oppermachtig. De kans dat die ten volle de ‘onbeperkte mogelijkheden’ van een soeverein Vlaams Parlement zouden benutten was onbestaande. Jambon en De Roover leken er impliciet op te hopen dat er ooit een Vlaams-nationale meerderheid zou zijn in het Vlaams Parlement. Maar dat was toen een waanzinnige wensdroom, die op hoongelach zou zijn onthaald.

Hoe visionair ze ook waren, de auteurs konden niet voorzien dat die Vlaams-nationale meerderheid drie decennia later bijna werkelijkheid zou worden. Net zoals ze zich toen wellicht niet konden voorstellen dat ze tegen dan zelf machtige politici zouden zijn, respectievelijk minister-president van Vlaanderen en fractieleider van veruit de grootste partij van België.

Of toch? Hun boek getuigt in elk geval van een grote politieke ambitie. ‘Vlaamse onafhankelijkheid is louter een zaak van willen’, schrijven ze in het slothoofdstuk. ‘En dan kan niemand ons tegenhouden. De bal ligt in ons eigen kamp. Mits een flinke portie ambitie zijn de Vlamingen ook rijp voor het project ‘Vlaanderen onafhankelijk’, want het steunt op een grondige en juiste ontleding van de toestand, het is redelijk en rechtvaardig. Vlaanderen moet eindelijk de middelmatigheid afwerpen.’ En ze besluiten: ‘Vlaamse onafhankelijkheid kan realistisch worden nagestreefd, wanneer we het maar willen.’

Vandaag zouden de Jan Jambon en Peter De Roover van weleer allicht schrijven: ‘Vlaamse onafhankelijkheid kan realistisch worden nagestreefd, wanneer de N-VA het maar wil.’

https://www.knack.be/nieuws/waarom-j...waren-in-1994/

30 jaar geleden leek het allemaal zo gemakkelijk, zo evident... Nu in de herfst van zijn politieke carrière moet hij vaststellen dat maar 20% van de Vlamingen zijn recept lust.

[Vette Pois(s)on]

de waal is en blijft de baas

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door Vette Pois(s)on

de waal is en blijft de baas

20% van de Vlamingen wil separatisme, 80% wil dat dus niet en dat noopt jou tot de conclusie dat walen de baas zijn ?

[Zipper]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

20% van de Vlamingen wil separatisme, 80% wil dat dus niet en dat noopt jou tot de conclusie dat walen de baas zijn ?

Vlaanderen stemt stevig rechts en Wallonië stemt stevig links.

Resultaat : een linkse regering.

Wie is er dan de baas ???

[Everytime]

Oorspronkelijk geplaatst door Boduo

Wait & see
Nog 1 jaar.
Er kan nog véél veranderen.

Wat kan er veranderen? Jambon is toch zeer duidelijk! De overgrote meerderheid van de Vlamingen wil geen splitsing!
En Van Grieken wil met de Franstaligen onderhandelen? Er is al, net als Carl Devos zei, een "cordon médiatique" in Franstalig België. Er is bovendien een even overgrote meerderheid daar - als niet groter - tegen de splitsing van het land.

[Everytime]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

Vlaanderen stemt stevig rechts en Wallonië stemt stevig links.

Resultaat : een linkse regering.

Wie is er dan de baas ???

Het is geen kwestie van links of rechts. Als zelfs de N-VA niet un uw richting gaat, is alles gezegd.

[Zipper]

Oorspronkelijk geplaatst door Everytime

Het is geen kwestie van links of rechts. Als zelfs de N-VA niet un uw richting gaat, is alles gezegd.

Begrijpt ge eigenlijk zelf wel wat ge hier allemaal broebelt ???

[Jakko]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

Begrijpt ge eigenlijk zelf wel wat ge hier allemaal broebelt ???

[Henri1]

Oorspronkelijk geplaatst door De Rode Willem

Weet u wat het meest hilarische van de situatie is ?
Dat die meneer Jambon zelf voor dat immer kwijnende draagvlak zorgt
De puizooi die de VlaReg er van maakt zal weinig mensen overtuigen dat "meer Vlaanderen" de juiste weg is.

Dat komt tot uiting in de laatste peiling
2/3de van Vlamingen ziet de VlaReg niet meer zitten
En Jambon heeft nog het vertrouwen van 27% van de Vlamingen.

De perfecte anti reclame dus !

Jan Jambon is dus zeer goed bezig.

[Henri1]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

20% van de Vlamingen wil separatisme, 80% wil dat dus niet en dat noopt jou tot de conclusie dat walen de baas zijn ?

Touché.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

Begrijpt ge eigenlijk zelf wel wat ge hier allemaal broebelt ???

Glashelder, net zoals Jan Jambon dat was : separatisme interesseert niet meer dan 20% van de bevolking dus het kan de rest van Vlaanderen aan de reet roesten.

[TV-verslaafde]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

Vlaanderen stemt stevig rechts en Wallonië stemt stevig links.

Resultaat : een linkse regering.

Wie is er dan de baas ???

Getouwtrek.

[TV-verslaafde]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Glashelder, net zoals Jan Jambon dat was : separatisme interesseert niet meer dan 20% van de bevolking dus het kan de rest van Vlaanderen aan de reet roesten.

Vivaldi II voor u?

[TV-verslaafde]

Bach I

[TV-verslaafde]

Oorspronkelijk geplaatst door Everytime

Wat kan er veranderen? Jambon is toch zeer duidelijk! De overgrote meerderheid van de Vlamingen wil geen splitsing!
En Van Grieken wil met de Franstaligen onderhandelen? Er is al, net als Carl Devos zei, een "cordon médiatique" in Franstalig België. Er is bovendien een even overgrote meerderheid daar - als niet groter - tegen de splitsing van het land.

En dan hebben ze nog geen rekening gehouden met de formatie en de Koning hoor.

En de vergrendelingen.

[TV-verslaafde]

Dictators schaken graag. In La Wallonie zitten nogal veel schakers om toch maar geen greintje van de vetpot te verliezen.

Neen, want in de DDR en het Westen van Duitsland heb je nog altijd dat economische verschil van de Sovjet tijden.

Dus dat economische verschil is geen argument meer?

Er valt niet veel te verdelen. En voor Brussel start Wallonië, maar al te graag een revolutie?

Waar heb je dat vandaan?

Het is nog altijd dat ze willen domineren via hun Franse taal. Wij zijn niet het schoothondje van deze schurken. Zeg, dat is al lang geleden, ze...

[TV-verslaafde]

https://www.youtube.com/watch?v=eHRM...estDocumentary

In Jalta, in februari 1945, ontmoeten Roosevelt, Churchill en Stalin, de leiders van de drie grote mogendheden die tegen het nazisme zijn geallieerd, elkaar om zich de naoorlogse periode voor te stellen, tijdens een van de belangrijkste internationale conferenties aller tijden. Terwijl Amerikanen, Britten en Sovjets op de grond tegen Hitler vochten, voerden hun leiders in de verstilde salons van Jalta een meedogenloze strijd. Omdat de 'grote drie' naast hun gemeenschappelijke vijand verschillende ambities en belangen hadden, die ze soms koste wat kost probeerden te behouden. Druk, blufs, geheimen, spionage, intimidatie: op basis van de herinneringen van de deelnemers vertelt de documentaire de boeiende backstage van deze discussies die de toekomst van de planeet vormden.

Zie, hier kunnen we nog veel leren van de Russen ivm onderhandelen.

Dit is te Macchiavelistisch zelfs voor De Wever... Het blijft België, hé...

[De Rode Willem]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Karma is a bitch.



https://www.knack.be/nieuws/waarom-j...waren-in-1994/

30 jaar geleden leek het allemaal zo gemakkelijk, zo evident... Nu in de herfst van zijn politieke carrière moet hij vaststellen dat maar 20% van de Vlamingen zijn recept lust.

Dat noemt men nu falen, mislukken, verkeerd schieten….
30 jaar prediken en nog geen 20% van de bevolking kunnen bekeren hebben
Jambon moet zich toch voelen als een katholieke priester die ziet dat de hemelpoort wordt open gedaan door Vishnoe

De bocht van Bracke heeft een opvolger
De bocht van Jambon

Komt de geloofwaardigheid van zijn partij echt niet ten goede.