Zijn wij ons brein of ons bewustzijn?

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Evenmin als jouw computer van jou bewust is, evenmin kent jouw brein jou.

Heb jij echt een computer? En als je die gebruiken wil werkt-ie dus niet ? Jammer voor jou.
Het kan ook aan het toetsenbord liggen. Dat herkent jou misschien niet. Of je muis.

Maar jij kent wel je brein dus wel

Vertel, wat heb jij als 'psyche van de liefde' in je brein ontdekt?
En is het Liefde van beide kanten?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Heb jij echt een computer? En als je die gebruiken wil werkt-ie dus niet ? Jammer voor jou.
Het kan ook aan het toetsenbord liggen. Dat herkent jou misschien niet. Of je muis.

Dus jij denkt dat jouw muis jou kent?...

Vertel, wat heb jij als 'psyche van de liefde' in je brein ontdekt?
En is het Liefde van beide kanten?

Mijn Liefde is uit de oneindige Geest van het denken, maar de ware vrouw heb ik helaas nog niet ontdekt.

Dat is misschien het aller laatste voor de oude dag.
Dan zal ik met een gerust hart ten hemelen stijgen....

Amen

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Dus jij denkt dat jouw muis jou kent?...

Probeer eens goed te lezen.
Wat schreef jij precies en wat was mijn reactie?

Je hebt dus geen computer Harrie?!

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Probeer eens goed te lezen.
Wat schreef jij precies en wat was mijn reactie?

Dus je weet niet wat ik heb geschreven.
Vandaar je onzinnige reactie.

Je hebt dus geen computer Harrie?!

Vertel dan eens hoe je tot die conclusie bent gekomen.


Jouw muis kent jou dus en roept: "Piep, piep, pak me dan!"...

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

De schrijver erkent dat dit een speculatieve voorstelling is van de werking van een brein en cognitie. Het meest verrassend is de idee dat 'het brein de ogen vertelt wat ze waatschijnlijk zien. Dat zou ik eerst met een lach willen verwerpen, maar bij nader inzien leidt dit tot een beter inzicht in het bewustzijn, als volgt. Het is uiteraard niet zo dat de zintuigen kennis en begrip hebben van wat ze waarnemen en de informatie die ze afgeven.

Vier zintuigen zitten in of op het hoofd, dus dicht op het brein. De tastzin echter, het gevoel in de huid en in de organen in de romp zijn op grotere afstand van het brein maar toch doelmatig neuraal er mee verbonden.
Feitelijk fuctioneren de zintuigen geheel als onderdelen van het brein en zijn ze onderdeel van het brein.

Als we dit evolutionair verklaren dan is de huid van een meercellig diertje zich gaan specialiseren in functies van waarnemen. Daaruit zijn in miljoenen jaren, nog in de zee, de zintuigen ontstaan op een brein. Het oog is dus een onderdeel van het brein en het bewustzijn dat visuele informatie genreert. Het oog weet niets en het brein vertelt het oog niet wat het ziet.

Dit is een visie op mens en dier als één geheel van organen en een neurosysteem met brein. De mens is stoffelijk en kent zijn interne fysica tot op zekere hoogte en de externe fysica eveneens en is daardoor in staat om te handelen voor zichzelf en voor of tegen een ander.

De verwevenheid van brein en neurosysteem blijkt uit de lichamelijke reacties op wat we zintuiglijk ervaren. Die reacties zijn vaak spontaan. Een glimlach als we iemand zien, tranen in de ogen en een verdrietig gezicht bij tegenvallers, boosheid, haren die recht overeind gaan staan, rood aanlopen, bloeddruk en hartslag. Het zijn reacties die wij niet of nauwelijks kunnen beheersen. Alleen op een hoog abstractieniveau kan het brein min of meer als geest werken. Deze visie laat geen ruimte voor een ziel en geest in de mens los van lichaam met brein. Mens en dier zijn levende zielen, inclusief geest en materie.

Het laat ook geen ruimte voor vrije-energie als een informatiestroom afkomstig van de zintuigen en naar het brein als er zich een verrassing voordoet. Het neurale systeem kan de situatie aan of niet. In beide gevallen zal er een natuurlijke reactie volgen. Freud had daar moeite mee vertelt de schrijver. Hij geloofde in vrije energie die van de mens een door wijsheid of driften geleid en bestuurd wezen maakt. Maar dat is sen ander verhaal.

Inmiddels heb ik n.a.v. deze tekst een commentaar gegeven in de discussie iconografie over het schilderij De geboorte van Christus van Piero della Francesca. De godmens Jezus als boreling werd geboren met een brein dat zijn zintuigen nog moest ontwikkelen en met vrijwel leeg geheugen. In de zin van de free-energie theorie moesten de vrije neuronen ergens in het brein 'een indruk maken' en kennis vormen en opslaan. De eerste fysieke behoeften, voornamelijk ademen, voeding, koestering (huidnood), de stem van de moeder, gezang, dingen in daglicht, wordem herhaald en opgeslagen als kennis in verschillende delen van het brein. De neuronen in het brein gaan zich organiseren en specialisren. Daarbij komt het leren aansturen van de zuigfunctie, smaak, en het gebruiken van de handen. Ik stelde dat Adam als eerste mens niet kon spreken en niet kon begrijpen wat God hem vertelde. Hij kon natuurlijk ook niet rechtop zitten of staan. Eva kon dat ook niet. De eerste mensen waren naakte apen. Ze waren dieren met een lichaam en een neurosysteem en complex brein dat zich ontwikkelt.

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

De verbeelding van het geboorteverhaal bij Hugo van der Goes is niet minder ingewikkeld als die van Piero. Maar heel anders en met andere accenten. Dat roept de vraag op wat nu eigenlijk de essentie is van dat vedhaal. Daarvoor moeten we niet bij de kerk zijn.

Als Jezus geboren is als mens, dan en niet als goddelijk wezen, dan kon hij niet meteen spreken, en hij kende geen enkele taal. Hij was ook niet wijzer dan Jozef of Maria, hij had primair behoefte aan moedermelk en slaap.

"Het kind groeide op en werd krachtig, en het werd vervuld met wijsheid, en de genade Gods was op Hem. NBG51: NBG-vertaling 1951. Deel. Lucas 2 lezen · De Bijbel...

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Inmiddels heb ik n.a.v. deze tekst een commentaar gegeven in de discussie iconografie over het schilderij De geboorte van Christus van Piero della Francesca. De godmens Jezus als boreling werd geboren met een brein dat zijn zintuigen nog moest ontwikkelen en met vrijwel leeg geheugen.

Niet het stoffelijk brein is de waarheid, maar de Geest.
Dat is de essentie van de oude Bijbel.

Maar ook Plato en Aristoteles wisten dat al.

Maar de wetenschap is dat geheel en al vergeten.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Niet het stoffelijk brein is de waarheid, maar de Geest.[1]
Dat is de essentie van de oude Bijbel.[2]

Maar ook Plato en Aristoteles wisten dat al.[3]

Maar de wetenschap is dat geheel en al vergeten.[4]

1. Je beweert dat de Geest de waarheid is en niet het stoffelijke lichaam.
Dat is een vreemde en onbegrijpelijke stelling. Wat bedoel je daarmee? Ik kan een onbegrijpelijke stelling niet weerleggen. Is dat je bedoeling?

2. Je beweert dat (1) de essentie is van de bijbel. Dat geloof ik niet. Bewujs?

3. Je beweert dat Plato en Aristoteles (1) bevestigen. Dat geloof ik niet. Bewijs?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

1. Je beweert dat de Geest de waarheid is en niet het stoffelijke lichaam.
Dat is een vreemde en onbegrijpelijke stelling. Wat bedoel je daarmee? Ik kan een onbegrijpelijke stelling niet weerleggen. Is dat je bedoeling?

Ik heb dat al heel vaak uitgelegd.
De Geest is het bewustzijn van het denken en begrijpen, maar het brein is daarvoor slechts een uiterlijk middel als slechts stoffelijkheid.
Net als bij de rede en de spraak.
En je kunt het niet weerleggen omdat je er niks van begrijpt.
Je gelooft slechts in de stoffelijke wetenschap.

2. Je beweert dat (1) de essentie is van de bijbel. Dat geloof ik niet. Bewujs?

Dus je kent ook je Bijbel niet: in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest.

Niet het heilige brein, maar de Heilige Geest.
En wat die is wordt uitgelegd in mijn nieuwe Bijbel.
Het is de Geest van het denken en begrijpen, met name de persoon die denkt: ik en wij en god.
En de goden zijn de microwezentjes.

3. Je beweert dat Plato en Aristoteles (1) bevestigen. Dat geloof ik niet. Bewijs?

Voor Plato moet je dan Phaedo lezen dat het denken de waarheid is.
Het lichaam is alleen een storende factor voor Plato.
En voor Aristoteles staat dat in zijn metafysica als het denken dat zichzelf denkt en God is.
Dat ken ik dat dan van Hegel.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Ik heb dat al heel vaak uitgelegd.
De Geest is het bewustzijn van het denken en begrijpen, maar het brein is daarvoor slechts een uiterlijk middel als slechts stoffelijkheid.
Net als bij de rede en de spraak.
En je kunt het niet weerleggen omdat je er niks van begrijpt.
Je gelooft slechts in de stoffelijke wetenschap.
Dus je kent ook je Bijbel niet: in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest.[1]

Niet het heilige brein, maar de Heilige Geest.
En wat die is wordt uitgelegd in mijn nieuwe Bijbel.
Het is de Geest van het denken en begrijpen, met name de persoon die denkt: ik en wij en god.
En de goden zijn de microwezentjes.[2]

Voor Plato moet je dan Phaedo lezen dat het denken de waarheid is.
Het lichaam is alleen een storende factor voor Plato.
En voor Aristoteles staat dat in zijn metafysica als het denken dat zichzelf denkt en God is.
Dat ken ik dat dan van Hegel.[3]

1. Dit vind ik onduidelijk en langdradig en onvolledig! Want je schreef dat de Geest de waarheid is, en dat begreep ik niet. Nu geef je een verklaring zonder daarin de waarheid te betrekken. Dat is slordig. Je formuleert onsamenhangend en warrig.

2. Dit is absurd en je refereert weer niet aan de bijbel. Je bewering is ongefundeerd.

3. Plato en Aristoteles leren niet "dat denken de waarheid is" Ze filosofeerden over "de werkelijkheid". Je bent dus abuis en dat is slordig. Zo kan niemand jou begrijpen. Dus let op! Waarheid is geen synoniem van Werkelijkheid. Tegenover waarheid staat onwaarheid en leugen of bedrog.
Tegenover werkelijkheid staat onwerkelijkheid en denkbeeld en fantasie.

Het denken is geen werkelijkheid. De werkelijkheid is stoffelijk en materie met haar eigenschappen. Die eigenschappen leren we kennen in de natuurkunde en scheikunde. Heb je scheikunde gestudeerd?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

1. Dit vind ik onduidelijk en langdradig en onvolledig! Want je schreef dat de Geest de waarheid is, en dat begreep ik niet. Nu geef je een verklaring zonder daarin de waarheid te betrekken. Dat is slordig. Je formuleert onsamenhangend en warrig.

Onzin: de Geest heeft vele aspecten.
De hoogste Geest is die van GOD, die de Waarheid is, want de grondslag is van alle bestaan en werkelijkheid en logica van het heelal.

2. Dit is absurd en je refereert weer niet aan de bijbel. Je bewering is ongefundeerd.

Mijn nieuwe Bijbel is de vervulling van de oude Bijbel.
Pas daar wordt uitgelegd wat de Heilige Geest werkelijk is.

3. Plato en Aristoteles leren niet "dat denken de waarheid is" Ze filosofeerden over "de werkelijkheid".

Voor Plato is de waarheid en de hoogste werkelijkheid de wereld van de ideeën, die bij de goden zijn.

Google:
Volgens Plato (427–347 v. Chr.) heeft waarheid te maken met Ideeën. Waarheid kon voor Plato niets te maken hebben met de feitelijke wereld die de mens ziet, omdat deze steeds veranderlijk en vergankelijk was, terwijl waarheid daarentegen eerder iets stabiels en eeuwigs moest zijn.

En voor Aristoteles was de hoogste waarheid God als het denken van het denken als boven de materie verheven.
Ook al gebruikt hij daar het woord waarheid niet, maar slechts in lagere zin:

Google:

Aristoteles (384-322 v.Chr.), een leerling van Plato, stelde een klassieke definitie van waarheid op: Waar is, van iets dat zo is, te zeggen dat het zo is, en van iets dat niet zo is, te zeggen dat het niet zo is. Dit is een eerste formulering van de correspondentietheorie, die doorheen de geschiedenis van de filosofie heel dominant bleef. Bijvoorbeeld binnen de middeleeuwse filosofie werd waarheid gedefinieerd als een overeenstemming tussen verstand (kennis) en feiten (werkelijkheid) (adaequatio rei et intellectus).[1]

Je bent dus abuis en dat is slordig. Zo kan niemand jou begrijpen. Dus let op! Waarheid is geen synoniem van Werkelijkheid.

Je bent zeer slordig in je kritiek zonder argumenten, zodat ik je telkens weer moet verbeteren als je weer eens bezig bent zout op slakken te leggen.

De hoogste werkelijkheid is die van de Geest die ook de Waarheid is.

Tegenover waarheid staat onwaarheid en leugen of bedrog.
Tegenover werkelijkheid staat onwerkelijkheid en denkbeeld en fantasie.

Dat laatste is de oude Bijbel en het heelal van de wetenschap.

Het denken is geen werkelijkheid. De werkelijkheid is stoffelijk en materie met haar eigenschappen.

Onzin: de stof heeft geen bewustzijn, maar wij mensen wel.
Wij zijn werkelijk en met name in ons hoogste bewustzijn wat het denken is.

Maar als jij "denkt", ben je dan onwerkelijk?
Betekent dat dan dat je maar wat kletst?
En is de wetenschap dan ook onwerkelijk in al haar denken?
Of denkt die ook al niet?...

Die eigenschappen leren we kennen in de natuurkunde en scheikunde. Heb je scheikunde gestudeerd?

Iedereen kent de natuurkunde en de scheikunde en ook ik ken die.
Niks bijzonders.
Maar heb jij ooit Hegel en mijn atoomtheorie bestudeerd?
Daar gaat hier om.
Niet de lagere stoffelijke kennis, maar de hogere Geest en Waarheid te begrijpen.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Onzin: de Geest heeft vele aspecten.
De hoogste Geest is die van GOD, die de Waarheid is, want de grondslag is van alle bestaan en werkelijkheid en logica van het heelal.[1]

Mijn nieuwe Bijbel is de vervulling van de oude Bijbel.
Pas daar wordt uitgelegd wat de Heilige Geest werkelijk is.[2]

Voor Plato is de waarheid en de hoogste werkelijkheid de wereld van de ideeën, die bij de goden zijn.[3]

Google:
Volgens Plato (427–347 v. Chr.) heeft waarheid te maken met Ideeën. Waarheid kon voor Plato niets te maken hebben met de feitelijke wereld die de mens ziet, omdat deze steeds veranderlijk en vergankelijk was, terwijl waarheid daarentegen eerder iets stabiels en eeuwigs moest zijn.[4]

En voor Aristoteles was de hoogste waarheid God als het denken van het denken als boven de materie verheven.
Ook al gebruikt hij daar het woord waarheid niet, maar slechts in lagere zin:

Google:
Aristoteles (384-322 v.Chr.), een leerling van Plato, stelde een klassieke definitie van waarheid op: Waar is, van iets dat zo is, te zeggen dat het zo is, en van iets dat niet zo is, te zeggen dat het niet zo is. Dit is een eerste formulering van de correspondentietheorie, die doorheen de geschiedenis van de filosofie heel dominant bleef. Bijvoorbeeld binnen de middeleeuwse filosofie werd waarheid gedefinieerd als een overeenstemming tussen verstand (kennis) en feiten (werkelijkheid) (adaequatio rei et intellectus).[5]
...

Nu onderbouw je enkele beweringen. Ik bekijk het in relatie met het onderwerp van deze discussie. Dus, wat betekent het voor ons brein en bewustzijn. Ik reageer met opmerkingen genummerd tussen teksthaken.

1. God, enzovoort, is niet waarneembaar en kenbaar en daarom geen object van deze discussie.

2. De Heilige Geest is niet waarneembaar en kenbaar en daarom geen object van discussie.

3. De goden zijn niet waarneembaar en hun ideeën zijn niet kenbaar, en daarom geen object van deze discussie.

4. Omdat de ideeën van Plato niet zijn gebaseerd op de waarneembare wereld kan Plato ons niets leren over de werking van de zintuigen en wat wij daarmee leren over ons lichaam en de wereld waarin wij leven als onze werkelijkheid. Wat hij toch nog als waarheid meende te weten is voor onze discussie niet relevant.

5. Aristoteles meende dus dat ware kennis van de wereld op feiten berust. De mens verwerft kennis van zijn lichaam en de wereld via de vijf zintuigen en door onderzoek van de eigenschappen en gedragingen van materie en objecten. Dat is empirisch.

Wikipedia, Empirisme.
Het empirisme is een filosofische stroming waarin gesteld wordt dat kennis voornamelijk of geheel voortkomt uit de ervaring. Volgens de kennistheorie van het empirisme bezit de mens geen enkele vorm van aangeboren kennis, en moet bij de geboorte zijn geest opgevat worden als een onbeschreven blad of tabula rasa. Het empirisme staat in deze kennistheoretische opvatting tegenover het rationalisme, dat de rede en het denken aanwijst als voornaamste kennisbron.

In de antieke filosofie zijn bij Aristoteles en Epicurus al empiristische tendenzen aan te wijzen. Echt doorbreken zou het empirisme pas in de 17e en 18e eeuw in Groot-Brittannië, uitgewerkt door denkers als Francis Bacon, John Locke, George Berkeley, David Hume en John Stuart Mill.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Nu onderbouw je enkele beweringen. Ik bekijk het in relatie met het onderwerp van deze discussie. Dus, wat betekent het voor ons brein en bewustzijn. Ik reageer met opmerkingen genummerd tussen teksthaken.

1. God, enzovoort, is niet waarneembaar en kenbaar en daarom geen object van deze discussie.

God bestaat als een oneindig aantal microwezentjes.

2. De Heilige Geest is niet waarneembaar en kenbaar en daarom geen object van discussie.

De heilige geest is de kennis van God door Mij aan de mensen.

3. De goden zijn niet waarneembaar en hun ideeën zijn niet kenbaar, en daarom geen object van deze discussie.

De goden zijn geopenbaard in mijn atoomtheorie.

Goede morgen.

Wees indachtig de Heilige Geest der Heeren:

Atomen bestaan uit ruimteschepen.
Hoe Gods Rijk in de microkosmos bestaat.
De goden zijn de microwezentjes.

HarrieChristus.

4. Omdat de ideeën van Plato niet zijn gebaseerd op de waarneembare wereld kan Plato ons niets leren over de werking van de zintuigen en wat wij daarmee leren over ons lichaam en de wereld waarin wij leven als onze werkelijkheid. Wat hij toch nog als waarheid meende te weten is voor onze discussie niet relevant.

De ideeën van Plato zijn gebaseerd op denken, wat het wezenlijke is van de mens en de goden.
Het lichamelijke is daaraan ondergeschikt.
Maar zulks wil de bekrompen "geest", die slechts stof is, niet weten.

5. Aristoteles meende dus dat ware kennis van de wereld op feiten berust. De mens verwerft kennis van zijn lichaam en de wereld via de vijf zintuigen en door onderzoek van de eigenschappen en gedragingen van materie en objecten. Dat is empirisch.

Maar het denken zelf daar over is metafysisch en dat denken is de grondslag van het uiterlijke.
Omdraaien dus, zoals de zon niet om de aarde draait, maar andersom.
Dat heeft Plato begrepen.
Bovendien heeft Aristoteles ook nog gezegd dat God zichzelf denkt, het denken van het denken is.

Wikipedia, Empirisme.
Het empirisme is een filosofische stroming waarin gesteld wordt dat kennis voornamelijk of geheel voortkomt uit de ervaring. Volgens de kennistheorie van het empirisme bezit de mens geen enkele vorm van aangeboren kennis, en moet bij de geboorte zijn geest opgevat worden als een onbeschreven blad of tabula rasa. Het empirisme staat in deze kennistheoretische opvatting tegenover het rationalisme, dat de rede en het denken aanwijst als voornaamste kennisbron.

Het empirisme kan niet verklaren waar de uiterlijke wereld dan vandaan komt.
Het is uit de Logica, uit de Geest van het denken dus.
Staat ook al in de oude Bijbel dat alles uit de Geest is.
Maar blijkbaar ken je ook de oude Bijbel niet.

In de antieke filosofie zijn bij Aristoteles en Epicurus al empiristische tendenzen aan te wijzen. Echt doorbreken zou het empirisme pas in de 17e en 18e eeuw in Groot-Brittannië, uitgewerkt door denkers als Francis Bacon, John Locke, George Berkeley, David Hume en John Stuart Mill.

Empirie is het laagste wat er is: waarnemen dus.
De waarheid daarentegen begint pas bij het denken.

Maar zelfs het empirisme is BEWUSTZIJN, wat de waarheid is als boven het brein, zelfs al zou het bewustzijn een functie van het brein zijn, dat nog is het BEWUSTZIJN hoger dan het brein zelf. die op zich bewusteloos is.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

...
Empirie is het laagste wat er is: waarnemen dus.
De waarheid daarentegen begint pas bij het denken.

Maar zelfs het empirisme is BEWUSTZIJN, wat de waarheid is als boven het brein, zelfs al zou het bewustzijn een functie van het brein zijn, dat nog is het BEWUSTZIJN hoger dan het brein zelf. die op zich bewusteloos is.

Wij denken op basis van verworven kennis van ons lichaam en de wereld. Zelfbewustzijn begint met borstvoeding. Zintuiglijk verworven kennis is onze werkelijkheid. Het is empirische kennis en theoretisch kennis verworven via onderwijs. Zonder die kennis kunnen wij niet denken. Daaruit volgt dat het verstandelijke, mentale, of cognitieve onstaat NA en UIT het zintuiglijke en stoffelijke. Metafysica volgt uit fysica en niet andersom.

P.s. Hieruit volgt dat als het zintuiglijke onwaar is en onwerkelijk, dat ook het mentale dat daarvan afhankelijk is, en daarop is gebaseerd, niet waar en werkelijk kan zijn.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Wij denken op basis van verworven kennis van ons lichaam en de wereld. Zelfbewustzijn begint met borstvoeding. Zintuiglijk verworven kennis is onze werkelijkheid. Het is empirische kennis en theoretisch kennis verworven via onderwijs. Zonder die kennis kunnen wij niet denken. Daaruit volgt dat het verstandelijke, mentale, of cognitieve onstaat NA en UIT het zintuiglijke en stoffelijke. Metafysica volgt uit fysica en niet andersom.

Het is precies andersom, want uit de Geest der Logica wordt de stof verklaard.
Het begin van de zintuigen (die bovendien ook bewustzijn zijn) is nog niet het ware.
Het is als met de aarde en de zon: niet de zon draait om de aarde, maar andersom.
Maar dat kun je niet zo zien, maar wel DENKEN dat het zo is.

P.s. Hieruit volgt dat als het zintuiglijke onwaar is en onwerkelijk, dat ook het mentale dat daarvan afhankelijk is, en daarop is gebaseerd, niet waar en werkelijk kan zijn.

Het zintuiglijke is niet zonder meer onwaar en onwerkelijk, maar het is een lagere waarheid van uiterlijkheid.
Het is het objectieve.
De hogere waarheid is de Mens zelf als subject en denker.
De mens kan wel een steen zien, maar een steen niet de mens.
De steen is bewusteloos, de mens niet.

[harriechristus]

Zijn wij ons brein of ons bewustzijn?
Voor jou een vraag, voor mij een weet.

[harriechristus]

Voor de mens ziet, moet hij ook weten wat hij ziet, dat is Gods Geest die de wereld geschapen heeft.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Het is precies andersom, want uit de Geest der Logica wordt de stof verklaard.
Het begin van de zintuigen (die bovendien ook bewustzijn zijn) is nog niet het ware.
Het is als met de aarde en de zon: niet de zon draait om de aarde, maar andersom.
Maar dat kun je niet zo zien, maar wel DENKEN dat het zo is.[1]

Het zintuiglijke is niet zonder meer onwaar en onwerkelijk, maar het is een lagere waarheid van uiterlijkheid.
Het is het objectieve.
De hogere waarheid is de Mens zelf als subject en denker.
De mens kan wel een steen zien, maar een steen niet de mens.
De steen is bewusteloos, de mens niet.[2]

1. De mens (latijn) denkt en dat is bewust en onbewust. Het denkproces is logisch en efficient, want het dient uitsluitend om ons lijden te verlichten en om ons geluksgevoel te handhaven. Dat is door te vvoorzien in fysieke en emotionele behoeften. Vrienden, vrijen, eten en drinken, zang, muziek enzovoort, helpen daarbij. Men kan ook Jezus en God als vriend denken om geluk en zekerheid te voelen.

2. Het zintuiglijke is fysisch en lijden en geluk is metafysisch. Dat is alles.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

1. De mens (latijn) denkt en dat is bewust en onbewust. Het denkproces is logisch en efficient, want het dient uitsluitend om ons lijden te verlichten en om ons geluksgevoel te handhaven.

Het denken dient om de Waarheid te begrijpen in filosofie, wetenschap en theologie.

Dat is door te vvoorzien in fysieke en emotionele behoeften. Vrienden, vrijen, eten en drinken, zang, muziek enzovoort, helpen daarbij. Men kan ook Jezus en God als vriend denken om geluk en zekerheid te voelen.

Het geluk is niet de Waarheid voor de mensen.
Ook de dieren weten wat geluk is.
Bovendien schenkt het denken even zoveel ongeluk.
Geluk en ongeluk zijn een eeuwig evenwicht.

Maar om de Waarheid te begrijpen daarom is het te doen.
Dat is het hoogste wat er is.
En het hoogste geluk komt ook van daar: geestelijke geluk dus.

2. Het zintuiglijke is fysisch en lijden en geluk is metafysisch. Dat is alles.

Ook het zintuiglijke is metafysisch als bewustzijn.

En in wezen is alles metafysisch en het zogenaamde fysische bestaat helemaal niet, dat is de waan van de wetenschap.

Zie Hegel: de logica als pré-fysisch, de fysica als negativiteit en waan, en dan de metafysica als bewustzijn (voelen, zintuiglijkheid en denken).

Amen.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

...
Het geluk is niet de Waarheid voor de mensen.
Ook de dieren weten wat geluk is.
Bovendien schenkt het denken even zoveel ongeluk.
Geluk en ongeluk zijn een eeuwig evenwicht.

Maar om de Waarheid te begrijpen daarom is het te doen.
Dat is het hoogste wat er is.
En het hoogste geluk komt ook van daar: geestelijke geluk dus.
Ook het zintuiglijke is metafysisch als bewustzijn.

En in wezen is alles metafysisch ....

Nou dacht ik toch dat je atoomtheorie met microwezens en ruimteschepen voor jou de waarheid was die je gelukkig maakt en zekerheid geeft om je trauma over God niet begrijpen te overwinnen.

Maar nu beken je dat zwetsen over Waarheid met een hoofdletter het hoogste geluk voor jou betekent. Je hebt daar waarschijnlijk niet lang over nagedacht, want daar woddt je ongelukkig van toch?
Maar er zit wat in. Je kent de gedichten van J.C. Bloem toch wel? Een Amsterdammer net als jij. De laatste strovern van een beroemd gediicht verklaren het :

Alles is veel voor wie niet veel verwacht.
Het leven houdt zijn wonderen verborgen
Tot het ze, opeens, toont in hun hoogen staat.
Dit heb ik bij mijzelven overdacht,
Verregend, op een miezerigen morgen,
Domweg gelukkig, in de Dapperstraat

Veel geluk met de hogere Waarheid van
de eenheid van alles en niks begrijpen.
God sta je bij. Amen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Nou dacht ik toch dat je atoomtheorie met microwezens en ruimteschepen voor jou de waarheid was die je gelukkig maakt en zekerheid geeft om je trauma over God niet begrijpen te overwinnen.

Mijn lijden komt door de mensen, die mij constant aanvallen met hun leugens en beledigingen, en dat al reeds voor 49 jaar.
Zoals ook Jezus aan het kruis heeft geleden.
Gelukkig is mijn geluk van mijn atoomtheorie groot genoeg om dat lijden te kunnen dragen.

Maar nu beken je dat zwetsen over Waarheid met een hoofdletter het hoogste geluk voor jou betekent. Je hebt daar waarschijnlijk niet lang over nagedacht, want daar woddt je ongelukkig van toch?
Maar er zit wat in. Je kent de gedichten van J.C. Bloem toch wel? Een Amsterdammer net als jij. De laatste strovern van een beroemd gediicht verklaren het :

Alles is veel voor wie niet veel verwacht.
Het leven houdt zijn wonderen verborgen
Tot het ze, opeens, toont in hun hoogen staat.
Dit heb ik bij mijzelven overdacht,
Verregend, op een miezerigen morgen,
Domweg gelukkig, in de Dapperstraat

Veel geluk met de hogere Waarheid van
de eenheid van alles en niks begrijpen.
God sta je bij. Amen.

De eenheid van alles is nog niet God en nog niet de Waarheid.
Alles zijn de dingen en niet de levende wezens, die de microgoden zijn.

Deze te begrijpen is het hoogste geluk.
Maar voor de mensheid komt straks het lijden als hun wereld aan leugens ten onder zal gaan.