op zoek naar werk - Pagina 106

Duupje · 24 mei 2006, 05:29

Vroeger verdiende ik enorm goed mene spreekwoordelijke boterham, al was ik 'laaggeschoold', ik zat rond de 1500-2000€ netto wat behoorlijk loon is voor een vrouw. Ik werkte er wel de meest mogelijke en onmogelijke uren voor (bewakingsagente, portier en intervenante na inbraak-brandalarmen). Ik ben allang alleenstaande moeder met 2 kindjes. En ik heb altijd geweigerd afhankelijk te zijn van nen vent. Dat is iets dat volgens mij nog uit de middeleeuwen afstamt.
Ik werd ontslagen, viel terug op werkloosheidsuitkering, die gezien mijn hoog loon, toch een 1000€ per maand was. Doe daar bovenop mijn kinderbijslag (na 6 maand werkloosheid was dat 300€) en je komt op 1300€ per maand. Doe daar de maandelijkse kosten vanaf, 400€ huur, 125€ gas-elec, inet, ziekenfonds, verzekeringen, opleg doktersonkosten/medicatie (ik moet alle maanden bij specialisten zijn),schoolkosten en eten/drinken. Dan hoef je geen wiskundige te zijn om te weten dat er niets of bijna niets overschiet om eens iets extra te doen met de kindjes zoals naar de zoo gaan, wat voor veel mensen de doodnormaalste zaak is (voor mij ook vroeger trouwens).
Lager inkomen : auto weg moeten doen wegens onbetaalbaar aan naft. Je krijgt dingen te horen als : sorry, deze vacature is enkel open voor migranten (poetswerk), sorry minimum A2/A1 vereist (poetswerk), u bent niet flexibel genoeg doordat wij uit ervaring weten, dat wij niet op iemand kunnen rekenen die alleenstaande is met kinderen, u bent niet lang genoeg werkloos dus komt niet in aanmerking voor sociale korting indien wij u aannemen, sorry, u hebt geen eigen vervoer en met openbaar vervoer komt u er niet. Zelfs op sollicitatiebrieven/mails wordt gewoon niet gereageerd. Na een tijdje krijg je dan de vraag, waarom je al zolang zonder werk zit en/of waarom je niet wil werken...frustrerend voor iemand die niet echt een stilzittend gat heeft. Op zo'n manier geraak je echt in een continue draaiend cirkeltje met geen begin meer en nog minder een einde.
Ik kan mij perfect inleven in hoe Debbie zich voelt, ik zit/zat ook voor een stuk in haar situatie. Door dat ik altijd zo vaak gewerkt heb, heb ik een enorm stuk gemist van het leven van mijn oudste zoon. Nu heb ik nog een zoontje bij, werk een aantal uren minder, moet het met minder stellen dan vroeger, maar ben blij dat ik er meer voor hen ben.
Ik ben volop bezig met opleiding in een knelpuntberoep, nl. orthopedagoog A1. Ik begin ondertussen in te zien waarom het een 'knelpunt'beroep is, slecht betaald, sector wordt ondergewaardeerd en de mensen die erin werken al evenzeer, de instanties waar wij in werken, krijgen de mogelijkheden/geld niet van de overheid om echt veel initiatieven te nemen met de probleemjongeren/volwassenen/gehandicapten enz. Te weinig mensen die erin stappen, omdat het emotioneel en lichamelijk een zwaar beroep kan zijn (voor een stuk door tekort aan goed personeel) dat te weinig betaald wordt naargelang de bergen werk dat deze mensen dag en nacht verzetten voor de maatschappij. Ik denk dat het met al de knelpuntberoepen zowat hetzelfste gesteld is.
Ik had 1300€ als alleenstaande moeder, komt nu met die opleiding door extra premies nog een kleine 200€ bij (opvang, uurloon van 1€ per gevolgd les/stageuur + gratis jaarabo van de lijn).
Zelfs al volgde ik deze opleiding niet, en ik heb dat voor mezelf gaan doen, omdat ik niet het gevoel wou blijven hebben dat ik niets waard was als dopperke, had ik nog altijd die 1300€. Ga eens vergelijken met lonen? Veel mensen moeten er hard voor werken om ze te hebben. Werkt volgens mij toch ook enorm demotiverend in de zoektocht naar werk. Je gaat werken, verliest verhoogde kinderbijslag, moet opvang betalen voor je kind(eren), en krijgt bovenop vervoersonkosten die bijlange niet altijd terugbetaald worden, en als toetje krijg je nog een leuke zware belastingsbrief bovenop.
Ik weet wel heel zeker dat er veel mensen zo redeneren. Nu kan je stellen, ok stempelgelden/leeflonen verlagen want die zijn te hoog (wat absoluut niet zo is), maar op die manier steek je enorm veel mensen helemaal in de schulden, doordat ze dan gewoon de maandelijkse rekeningen, laat staan hun eten nog kunnen betalen. De huurprijzen swingen nu al de pannen uit.
Loonlasten laten zakken, of lonen serieus optrekken is enige oplossing volgens mij. Sinds de invoering van de € is alles effectief duurder geworden. Laat die lonen stijgen, eender hoe, is niet alleen goed voor de mensen en hun motivatie, maar ook goed voor de koopkracht (iets betere economie wat op zijn beurt meer werk creeërt). En het geld dat bespaard wordt aan uitkeringen (stempelgeld, leeflonen) kan aangewend worden voor andere dingen.

Chipie · 24 mei 2006, 08:18

Een onvoorwaardelijke basisinkomen van 2.500 € + 300 € kindergeld/kind is het absolute minimum...

En laten we de rijken de rekening betalen... Die moeten er toch niet voor werken...

Bokkerijder · 24 mei 2006, 19:21

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Duupje

Vroeger verdiende ik enorm goed mene spreekwoordelijke boterham, al was ik 'laaggeschoold', ik zat rond de 1500-2000€ netto wat behoorlijk loon is voor een vrouw. Ik werkte er wel de meest mogelijke en onmogelijke uren voor (bewakingsagente, portier en intervenante na inbraak-brandalarmen). Ik ben allang alleenstaande moeder met 2 kindjes. En ik heb altijd geweigerd afhankelijk te zijn van nen vent. Dat is iets dat volgens mij nog uit de middeleeuwen afstamt.
Ik werd ontslagen, viel terug op werkloosheidsuitkering, die gezien mijn hoog loon, toch een 1000€ per maand was. Doe daar bovenop mijn kinderbijslag (na 6 maand werkloosheid was dat 300€) en je komt op 1300€ per maand. Doe daar de maandelijkse kosten vanaf, 400€ huur, 125€ gas-elec, inet, ziekenfonds, verzekeringen, opleg doktersonkosten/medicatie (ik moet alle maanden bij specialisten zijn),schoolkosten en eten/drinken. Dan hoef je geen wiskundige te zijn om te weten dat er niets of bijna niets overschiet om eens iets extra te doen met de kindjes zoals naar de zoo gaan, wat voor veel mensen de doodnormaalste zaak is (voor mij ook vroeger trouwens).
Lager inkomen : auto weg moeten doen wegens onbetaalbaar aan naft. Je krijgt dingen te horen als : sorry, deze vacature is enkel open voor migranten (poetswerk), sorry minimum A2/A1 vereist (poetswerk), u bent niet flexibel genoeg doordat wij uit ervaring weten, dat wij niet op iemand kunnen rekenen die alleenstaande is met kinderen, u bent niet lang genoeg werkloos dus komt niet in aanmerking voor sociale korting indien wij u aannemen, sorry, u hebt geen eigen vervoer en met openbaar vervoer komt u er niet. Zelfs op sollicitatiebrieven/mails wordt gewoon niet gereageerd. Na een tijdje krijg je dan de vraag, waarom je al zolang zonder werk zit en/of waarom je niet wil werken...frustrerend voor iemand die niet echt een stilzittend gat heeft. Op zo'n manier geraak je echt in een continue draaiend cirkeltje met geen begin meer en nog minder een einde.
Ik kan mij perfect inleven in hoe Debbie zich voelt, ik zit/zat ook voor een stuk in haar situatie. Door dat ik altijd zo vaak gewerkt heb, heb ik een enorm stuk gemist van het leven van mijn oudste zoon. Nu heb ik nog een zoontje bij, werk een aantal uren minder, moet het met minder stellen dan vroeger, maar ben blij dat ik er meer voor hen ben.
Ik ben volop bezig met opleiding in een knelpuntberoep, nl. orthopedagoog A1. Ik begin ondertussen in te zien waarom het een 'knelpunt'beroep is, slecht betaald, sector wordt ondergewaardeerd en de mensen die erin werken al evenzeer, de instanties waar wij in werken, krijgen de mogelijkheden/geld niet van de overheid om echt veel initiatieven te nemen met de probleemjongeren/volwassenen/gehandicapten enz. Te weinig mensen die erin stappen, omdat het emotioneel en lichamelijk een zwaar beroep kan zijn (voor een stuk door tekort aan goed personeel) dat te weinig betaald wordt naargelang de bergen werk dat deze mensen dag en nacht verzetten voor de maatschappij. Ik denk dat het met al de knelpuntberoepen zowat hetzelfste gesteld is.
Ik had 1300€ als alleenstaande moeder, komt nu met die opleiding door extra premies nog een kleine 200€ bij (opvang, uurloon van 1€ per gevolgd les/stageuur + gratis jaarabo van de lijn).
Zelfs al volgde ik deze opleiding niet, en ik heb dat voor mezelf gaan doen, omdat ik niet het gevoel wou blijven hebben dat ik niets waard was als dopperke, had ik nog altijd die 1300€. Ga eens vergelijken met lonen? Veel mensen moeten er hard voor werken om ze te hebben. Werkt volgens mij toch ook enorm demotiverend in de zoektocht naar werk. Je gaat werken, verliest verhoogde kinderbijslag, moet opvang betalen voor je kind(eren), en krijgt bovenop vervoersonkosten die bijlange niet altijd terugbetaald worden, en als toetje krijg je nog een leuke zware belastingsbrief bovenop.
Ik weet wel heel zeker dat er veel mensen zo redeneren. Nu kan je stellen, ok stempelgelden/leeflonen verlagen want die zijn te hoog (wat absoluut niet zo is), maar op die manier steek je enorm veel mensen helemaal in de schulden, doordat ze dan gewoon de maandelijkse rekeningen, laat staan hun eten nog kunnen betalen. De huurprijzen swingen nu al de pannen uit.
Loonlasten laten zakken, of lonen serieus optrekken is enige oplossing volgens mij. Sinds de invoering van de € is alles effectief duurder geworden. Laat die lonen stijgen, eender hoe, is niet alleen goed voor de mensen en hun motivatie, maar ook goed voor de koopkracht (iets betere economie wat op zijn beurt meer werk creeërt). En het geld dat bespaard wordt aan uitkeringen (stempelgeld, leeflonen) kan aangewend worden voor andere dingen.

prachtige posting die getuigt van veel realisme en waarlijk doorleefde ervaring

welkom, duupje !!

wat je zegt is gewoon de waarheid. iedereen ligt te vertellen dat de uitkeringen te hoog zijn, maar inderdaad, het leven wordt voor de meeste mensen steeds duurder

je moet natuurlijk niet alles willen hebben, maar toch...eenmaal dat je geen fatsoenlijk inkomen meer hebt, zijn de schuldeisers en deurwaarders weer een stapje dichter bij je voordeur

het zijn ook de huurprijzen enzomeer die teveel kosten navenant je inkomen
ze zouden die makelaarsbendes beter onteigenen

Bokkerijder · 24 mei 2006, 19:23

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door CHIPIE

Een onvoorwaardelijke basisinkomen van 2.500 € + 300 € kindergeld/kind is het absolute minimum...

En laten we de rijken de rekening betalen... Die moeten er toch niet voor werken...

overdrijf je nu niet een beetje in je overdrijvingen, chipie ?

Chipie · 24 mei 2006, 20:07

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Bokkerijder

overdrijf je nu niet een beetje in je overdrijvingen, chipie ?

Waar zou ik overdrijven? En waarom?

Bokkerijder · 24 mei 2006, 20:09

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door CHIPIE

Waar zou ik overdrijven? En waarom?

met de helft zou ik ook al blij zijn hoor

Tenzij de prijzen nog eens verdubbelen, dan kom je wel aardig in de buurt, dat wel.

Duupje · 25 mei 2006, 05:34

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door CHIPIE

Een onvoorwaardelijke basisinkomen van 2.500 € + 300 € kindergeld/kind is het absolute minimum...

En laten we de rijken de rekening betalen... Die moeten er toch niet voor werken...

Chipie leeft in een utopie?

Chipie · 25 mei 2006, 08:00

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Duupje

Chipie leeft in een utopie?

Moet toch kunnen?...

Duupje · 25 mei 2006, 08:18

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door CHIPIE

Moet toch kunnen?...

Baja, ze kunnen/mogen alles afpakken, aan onze dromen kunnen ze niet aan

cookie@vws · 25 mei 2006, 10:17

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Duupje

Chipie leeft in een utopie?

Neen in een villa

de limburgse leeuw · 25 mei 2006, 22:46

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Duupje

Baja, ze kunnen/mogen alles afpakken, aan onze dromen kunnen ze niet aan

Groot gelijk Duupje, laat je niet doen van die spitsmuis.

Wij leven voor wat wij geloven, niet voor wat wij hebben, want dan zouden we allang dood zijn.

Karma · 26 mei 2006, 22:52

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Duupje

Baja, ze kunnen/mogen alles afpakken, aan onze dromen kunnen ze niet aan

Dromen, wensen, verwachtingen zijn inderdaad gaves en goeds die niet in rekening kunnen worden gebracht. Soms echter kent ook het gedachtengoed op één of andere manier "een boycot" en dikwijls uit een zeer onverwachte hoek.

Karma · 21 juni 2006, 21:28

Vandaag kreeg ik het bericht van iemand van onze jongeren die studeerde voor bakker. Hij was een prima werknemer, leefde voor zijn werk, ging volledig op in zijn werk. Hij had één foutje, hij nam regelmatig een joint. Het bericht dat ik dus nu kreeg is dat hij is buiten gezet op zijn werk. Te veel joints met als resultaat dat hij begon te laat te komen en zijn werk niet nauwgezet meer nam. Ik moet zeggen dat ik er een beetje van verschoot, immers zo'n goede werknemer. Jammer.

cookie@vws · 22 juni 2006, 07:35

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Karma

Vandaag kreeg ik het bericht van iemand van onze jongeren die studeerde voor bakker. Hij was een prima werknemer, leefde voor zijn werk, ging volledig op in zijn werk. Hij had één foutje, hij nam regelmatig een joint. Het bericht dat ik dus nu kreeg is dat hij is buiten gezet op zijn werk. Te veel joints met als resultaat dat hij begon te laat te komen en zijn werk niet nauwgezet meer nam. Ik moet zeggen dat ik er een beetje van verschoot, immers zo'n goede werknemer. Jammer.

Betrapt op spacecake bakken?

Karma · 22 juni 2006, 23:07

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door cookie@vws

Betrapt op spacecake bakken?

Nee, hij wou het recept niet geven aan zijn baas.

Karma · 3 juli 2006, 21:53

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Karma

Nee, hij wou het recept niet geven aan zijn baas.

Trouwens, vorige week nog in ter zake, spacecake en joints tasten de hersenen aan bij jongeren. Het gedeelte dat verantwoordelijk is voor de "beloning" in de hersenen (de aanmaak van endorfine) verandert (nu wetenschappelijk bewezen) bij veelvuldig gebruik van joints (en dus ook van spacecake) op jonge leeftijd. Jongeren die dus veelvuldig gebruik hebben gemaakt van marihuana hun hersenen hebben zich daar "aangepast" (zijn vlakker geworden). Die mensen zijn later (als ze ouder geworden zijn) veel gevoeliger voor het beginnen met heroine. In "ter zake" spraken ze van de verantwoordelijkheid van het vernietigen van een groot gedeelte van de jeugd.

Duupje · 6 juli 2006, 09:52

Alles heeft zijn gevolgen in het latere leven, net zoals drugs hersenen aantasten, gaat drank ook o.a. de lever enzo aantasten met onomkeerbare gevolgen.
De vernietiging van de verantwoordelijkheid bij de jeugd, ligt niet enkel hieraan, maar zal er inderdaad een groot stuk deel van uitmaken, daar had ik geen wetenschappelijk bewijs voor nodig om dat al in te zien.
Alle geluk zit niet iedereen van onze jongeren aan drugs/drank.

Cynicus · 8 juli 2006, 14:25

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Duupje

Citaat:
Oorspronkelijk bericht door CHIPIE
Een onvoorwaardelijke basisinkomen van 2.500 € + 300 € kindergeld/kind is het absolute minimum...

En laten we de rijken de rekening betalen... Die moeten er toch niet voor werken...

Chipie leeft in een utopie?

Neen, Chipie wil gewoon op een sarcastische wijze uitdrukken dat ons huidige stelsel van passieve uitkeringen voor mensen die werkbekwaam zijn, totaal onhoudbaar is.

Met ons huidig systeem van de passieve welvaartsstaat is niemand tevreden. Enerzijds vinden de werkbekwame uitkeringstrekkers dat hun uitkering te laag is. Anderzijds vindt de brave loon- en weddetrekkende middenklasse, geheel terecht overigens, dat ze veel te veel moet afdragen om het parasiterend sociaal profitariaat (zie http://forum.politics.be/showthread.php?t=30999) in stand te houden waaraan een niet onaanzienlijk aantal werkbekwame uitkeringstrekkers zich bezondigen.

Karma · 25 juli 2006, 22:59

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Cynicus

Neen, Chipie wil gewoon op een sarcastische wijze uitdrukken dat ons huidige stelsel van passieve uitkeringen voor mensen die werkbekwaam zijn, totaal onhoudbaar is.

Met ons huidig systeem van de passieve welvaartsstaat is niemand tevreden. Enerzijds vinden de werkbekwame uitkeringstrekkers dat hun uitkering te laag is. Anderzijds vindt de brave loon- en weddetrekkende middenklasse, geheel terecht overigens, dat ze veel te veel moet afdragen om het parasiterend sociaal profitariaat (zie http://forum.politics.be/showthread.php?t=30999) in stand te houden waaraan een niet onaanzienlijk aantal werkbekwame uitkeringstrekkers zich bezondigen.

In onze passieve welvaartstaat gaat één euro op de twee van de totale begroting naar onderwijs. Leerkrachten (ik heb het vooral over leerkrachten beroepsgerichte vakken) werken slechts één derde tot de helft zoveel als een doorsnee iemand anders (voor toch wel een vrij goede wedde). Is toch ook een niet te onderschatten gegeven meen ik, vooral omdat die leerkrachten ook niet tevreden zijn.

Dekoster · 26 juli 2006, 11:23

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Karma

Momenteel veel werklozen, vergrijzingsproblematiek, knelpuntberoepen, enz ...

In plaats van steeds op elkaar af te geven zou het misschien interessant zijn om eens te bekijken hoe iedereen op een deftige manier aan 't werk kan geraken.
Gelieve niet af te komen met "terugsturen naar land van herkomst" aub, want dat zit er toch niet in.

Waarom zijn er heel wat werklozen. Onder deze werklozen zitten heel wat mensen en jongeren die afgestudeerd zijn met een Diploma van Hoge School of zelfs Universiteit. Hoge scholen en Universiteiten werken nog steeds niet voldoen samen met de secotren waar mensen later tewerkgesteld worden. Wanneer daar een betere smanewerking is zal men beter kunnen inschatten welke studierichtingen moeten verdwijnen of aangepast worden om steeds te voldoen aan de noden van de markt.

Studierichtingen zijn soms niet voldoende aangepast aan de huidige vraag op de markt, waardoor heel wat afgestudeerden met een verkeerd Diploma op de markt komen en hierdoor aan geen werk raken. Deze afgestudeerden willen vaak ook niet een extra omscholing of bijscholing volgen. Laat staan een job aan te nemen die lager is dan hun Diploma eisen. Deze mensen staan dan nog liever op den dop dan moeten te gaan werken. Want we hebben daar evenveel dan wanneer wij een gewone job zouden aannemen weerklinkt het. Daar zitten dus de echte profiteurs van ons werkloosheidssysteem.

24 mei 2006, 08:18	#2102
Chipie Banneling Geregistreerd: 18 april 2004 Berichten: 20.937	Een onvoorwaardelijke basisinkomen van 2.500 € + 300 € kindergeld/kind is het absolute minimum... En laten we de rijken de rekening betalen... Die moeten er toch niet voor werken...

21 juni 2006, 21:28	#2113
Karma Europees Commissaris Geregistreerd: 12 april 2005 Berichten: 6.611	Vandaag kreeg ik het bericht van iemand van onze jongeren die studeerde voor bakker. Hij was een prima werknemer, leefde voor zijn werk, ging volledig op in zijn werk. Hij had één foutje, hij nam regelmatig een joint. Het bericht dat ik dus nu kreeg is dat hij is buiten gezet op zijn werk. Te veel joints met als resultaat dat hij begon te laat te komen en zijn werk niet nauwgezet meer nam. Ik moet zeggen dat ik er een beetje van verschoot, immers zo'n goede werknemer. Jammer.