Het derde deel van de nieuwe Bijbel. Epos: het laatste oordeel. - Pagina 11

harriechristus · 23 april 2010, 07:57

16 - Is elke mening ook waar?

Maar aldus doordenkend zou je de conclusie moeten trekken dat ook elke subjectieve gedachte werkelijkheid is, niet minder dan die van een ander. Harrie kon zijn eigen gevolgtrekking niet geloven, want je had toch mafkezen met de meest rare ideeën en anderzijds zeer serieuze geleerden. Hij raakte nu de tel kwijt. Zou er echt geen onderscheid van betere en slechtere gedachten zijn? Hoewel je daar altijd in kon vergissen wat dan wel raar en wat dan wel zeer geleerd was. Dat wil zeggen wat zeer geleerd was kon toch op een vergissing berusten. En wat eerst heel raar had geleken kon later wel eens als hoogste waarheid erkend worden.

17 - Kan de natuur verdwijnen voor de Geest?

Maar stel dat alles inderdaad geestelijk is, dus dat alles op een logisch systeem van denken berust, wat blijft er dan van de natuur over, waar de mensen vroeger zo in geloofd hebben? Is dat soms de reden dat ik Sophia heb willen vermoorden? Maar kan ik zeggen dat de Natuur niet meer nodig is als de mens deze geheel en al zou begrijpen, zoals ik dan ook zou moeten zeggen dat ik niet meer behoef te eten als ik weet hoe mijn spijsvertering werkt?
Neen, de Geest ontbeerde toch blijkbaar het mysterie van de Natuur, dat wil zeggen de Natuur in haar eigen vorm van de zintuiglijke waarneming, ook al begreep ik het allemaal, nochtans was de waarneming anders. Het genieten van de Natuur, de schoonheid, de Ziel. Ja, het denken, de Geest als zodanig was maar een eenzijdigheid, een manlijk vooroordeel, een andere vorm van de Natuur als hetzelfde.
Het begrijpen miste immers de concrete ervaring. En zou in die ervaring niet alles weer omver gegooid kunnen worden wat ik nu denk en zeker meen te weten? Ja, die laatste uiterste consequentie zou hij moeten durven trekken, wilde hij echt als een man de wereld durven confronteren.

Sophia

18 - Oidipoes neemt het op voor de natuur.

Enfin: harrie koos duidelijk voor de Geest als het ware en hogere ten opzichte van de natuur en daarom was hij zo neurotisch en nog niet genoeg in de stof ingedaald, dat wil zeggen als kind reeds van de pot gerukt om het maar eens platvloers uit te drukken. Maar nu had hij al zoveel gedacht dat hij er hoofdpijn van kreeg en onder de dekens vandaan kwam.
Waarom had hij niet meteen alles aan zijn poppen verteld, want nu zou hij alles weer moeten herhalen. Hij was in conflict geraakt met Sophia, maar in zijn droom had zijn moeder duidelijk zijn zijde gekozen tegen zijn boze vader. Hij kon er geen wijs uit. Waarschijnlijk zwiepte hij heen en weer als een bootje op de golven van de ene kant naar de andere en wilde zich niet bewust worden dat hij ook de natuur aanbad, gezien het feit dat hij tegen de muren wilde praten en met zijn poppen, kortom: nog zeer bijgelovig was.
Hij was rijp voor het gekkenhuis, maar wist het zelf nog niet. "In ons wordt de natuur van zichzelf bewust",* zeide hij nu hard op. "Ja, ik ga de natuur bevrijden uit haar eigenwaan en minderwaardigheidscomplex minder te zijn dan de mens, minder dan God en de Geest!" Hij die in God geloofde was tevens hoogst opstandig als een echte Freudiaanse Oidipoes.

*Dit blijkt al een gedachte van Schelling geweest te zijn. Prisma Geschiedenis van de filosofie deel II bladzijde 78.

harriechristus · 26 april 2010, 18:43

19 - Iedereen is Ik.

Maar nu was het duidelijk tijd om de poppen toe te spreken, dus hij gooide de dekens van zich af en zeide: "Beste poppen, ik moet jullie iets zeer belangrijks mededelen. Zoals jullie allemaal jezelf wel eens afgevraagd zult hebben..."
Enfin: die zin liep niet zo goed, bemerkte harrie... "Ik bedoel: Wie ben Ik?"
"Ja, wie ben jij?", vroegen de poppen zich ook al af. "Neen!", zeide harrie nu, terwijl hij plechtig heen en weer liep om vooral indruk te maken, "dat bedoel ik niet! Ik bedoel niet speciaal Ik, maar het Ik in het algemeen... dat wil zeggen: ik bedoel dat iedereen Ik is".
"Neen", zeide een heel klein popje nu heel eigenwijs: "alleen ik ben ik en jullie zijn jullie". Daar had harrie niet op gerekend en gooide zijn hele bedoeling weer door de war. Maar Sjors, die wel begreep waar harrie naar toe wilde, zeide nu: "Dus zijn we ook allemaal jullie, dat wil zeggen voor een ander".
"Ja", corrigeerde harrie zichzelf nu, "maar iedereen is voor zichzelf Ik, dat wil zeggen: iedereen noemt zichzelf Ik". Dat was beter zo. En dus vervolgde harrie nu: "we zijn allemaal in wezen dezelfde persoon, namelijk Ik".

20 - De eenheid van alle poppen.

Bij deze woorden keken alle poppen harrie onderzoekend aan of hij wel goed bij zijn bol was. Wilde harrie soms zeggen dat alle poppen harrie waren? Neen, dat bedoelde harrie niet, hoewel ook wel...
"Ik bedoel", zei harrie, "dat alle poppen in wezen één en dezelfde pop zijn, dat wil zeggen de idee van de pop in het algemeen. Ik bedoel alle poppen zijn een eenheid, in wezen één persoon, dat wil zeggen: één pop in vele verschillende gedaantes".
Dat was natuurlijk vreselijk moeilijk precies te begrijpen, maar de eenheid van alle poppen, ja, dat kwam wel eens voor dat ze zich allen één en hecht verbonden voelden, vooral als ze een glaasje ophadden met wat alcohol erin, want dan vervaagden alle grenzen en wisten ze niet meer precies wie wie was.

harriechristus · 27 april 2010, 21:16

21 - Iedereen is God zelf.

"Alle wezens, dat wil zeggen ook alle poppen, alle dieren en mensen... ja, zelfs alle dingen zijn in diepste wezen een eenheid. Allen en alles zijn één. En die Ene..." hierbij krabte harrie achter zijn oor en werd een beetje rood... "die Ene is God zelf". Dat wil zeggen God is een collectief wezen, die leeft in alles en iedereen. Dus iedereen is eigenlijk God zelf.
Nu was harrie te ver gegaan, want daar waren de poppen niet helemaal op verdacht geweest dat harrie zoiets zou zeggen. Waren zij God zelf? Dat scheen godslasterlijk te zijn. God kon bijvoorbeeld wonderen verrichten en konden de poppen wonderen verrichten? Hadden zij soms hemel en aarde geschapen? Er ontstond nu onrust in de zaal bij de poppen. Want wie meende God zelf te zijn moest verwachten spoedig voor zijn hoogmoed gestraft te worden.
De poppen waren er dus helemaal niet blij mee en zelfs de idee leek hun een duivelse hoogmoed van harrie om hen in de verleiding te brengen zwaar te zondigen. Pop paus Pius viel voorover op zijn knieën en bad met luide stem God om vergiffenis en of Hij de Ziel van kleine harrie wilde redden van het eeuwige vuur door alle boze geesten uit zijn hersenen weg te jagen.
Maar popje Jomanda was juist heel erg blij dat harrie ontdekt had dat alle poppen God zelf waren en ook dat we allen één waren. En Berin Sophia behoefde harrie niks te vertellen, want die wist allang dat ze een Godin was. Ook haar echtgenoot Sjors, maar die formuleerde het wat voorzichtiger met: "Ons bewustzijn van de Geest is het zelfbewustzijn van de Geest", omdat hij niet zo brutaal was meteen eerlijk te zeggen dat hij God zelf was omdat hij de enige was die het allemaal begreep.
"Ik ben een atheïst", riep een andere pop toen, Marianne geheten, die harrie daarbij heel guitig aankeek, maar niemand besteedde daar verder enige aandacht aan en harrie wist er verder ook geen raad mee. Dat moest later maar eens apart aangepakt worden, want dat was een hardnekkige volksziekte, ook onder de poppen en wel speciaal onder de zogenaamde "rooie rakkers". Die wilden alle rijkdom gelijkelijk onder de armen verdelen, wat onze lieve Heer dan oorspronkelijk ook wel gewild had... ja, ahum, ook Jezus had wel eens rare ideeën gehad.

22 - Iedere pop heeft zo zijn eigen Gods-idee.

Door de bank genomen waren de poppen verdeeld in zij die er geen moeite mee hadden en de anderen die het moeilijk konden slikken. Nou, was dat niet met alles zo? De meelopers en de recalcitranten. De laatsten moesten er dan maar eens goed over nadenken, want God wilde dat allen wisten Hem of Haar, dat wil zeggen God of Godin te zijn. Dit was immers het laatste oordeel, of wilde harrie het zo graag? Er ontstond twijfel en beroering. Het was ook een zeer moeilijk onderwerp. Je wordt ook niet zo maar van pop tot God, ook al omdat ze daarbij het tussenstadium van het mens-zijn oversloegen.
Maar harrie liet zich niet zo gauw ontmoedigen en zeide nog: "De Heilige Geest is de Geest van de gemeenschap, niet alleen de gemeenschap van God en zijn Zoon, maar ook de gemeenschap van alle mensen, dieren en poppen en planten en dingen en verder alles en iedereen wat nog meer des wezens of des geestes is of mocht zijn".
Dat had hij heel mooi gezegd en bracht de poppen tot ontroering. Het probleem zat hem misschien in de wijze waarop hij de dingen zei. De poppen wilde wel deel hebben aan het goddelijke, maar om zonder meer te horen zelf God te zijn, dat ging sommigen wat moeilijk door de strot.
Sommige poppen konden blijkbaar beter pop blijven, zoals ook de ene God niet gelijk was aan de andere God en God als pop blijkbaar niet altijd wilde weten God te zijn. Dat had ook alles te maken met de idee welke men omtrent God had. Ieder dacht daar ook weer verschillend over.
Pipo de Clown bijvoorbeeld geloofde weer helemaal niet in God, waarschijnlijk omdat hij al te streng was opgevoed met de oude bijbel en zijn heil had gevonden in de wetenschap, hoewel hij wel geloofde dat er "iets" moest zijn tussen hemel en aarde, bekend als "ietsisme". Nou, dat was in ieder geval wat, maar niet veel, volgens harrie, maar het liet tenminste ruimte voor een nieuwe visie.

Bottenskrapet · 27 april 2010, 21:24

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Angst bepaalt het leven.

Ja jongen ...

harriechristus · 29 april 2010, 09:51

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Bottenskrapet

Ja jongen ...

snik...

Cdude · 29 april 2010, 09:57

harriechristus · 29 april 2010, 13:09

Dan zullen er weinig baby's geboren worden, denk ik.
Maar oké: er zijn er al veel te veel op aarde en jezelf een plezier doen heeft ook zo zijn eigen bekoring, al is het toch niet dat wat het wezen moet.

Kortom: God bestaat in de sex (Adam en Eva ), dan de voorplanting tot een volk ( Mozes en de wet ) en dan de Liefde van Jezus ( die blijkbaar de oorsprong daarvan vergeten was ) en vervolgens als een oneindig aantal levende wezens van het heelal: de microwezens.

Pas deze laatste is de ware religie van harriechristus.
Dus gebruik ook je hersenen om te begrijpen waar al die sex toe geleid heeft.....

begonnen bij Adam en Eva, is het tenslotte ( in alle eeuwigheid ) geëindigd bij de microwezentjes.

En die kunnen er wat van.......

Another Jack · 29 april 2010, 13:47

Harriechristus ...

Ook een produkt van de "atheistische kerk" zeker??

harriechristus · 29 april 2010, 14:09

Nee: uit de heilige geest van God.......middels de grote filosoof daarvan: Hegel.

En die weer middels de filosoof Börger.

aldus:

Mijn atoomtheorie is ontstaan uit het godsbegrip.

Mijn atoomtheorie is eigenlijk ontstaan uit het godsbegrip.Dwz zoals ik dat vernomen had van de filosoof Börger die van mening was dat God de Geest was. Dat had hij dan weer van de filosoof Hegel die de Logica van de werkelijkheid had gevonden, bekend als dialectiek, dwz als een denksysteem binnen een eenheid van tegendelen in these, antithese en synthese.

Het heelal zou God zelf moeten zijn.

Nu was het voor mij de vraag of God dan de abstracte Logica was, die dan de grondslag was van het heelal en de werkelijkheid van de mens of dat God eigenlijk een concrete persoon was, dus met alles er op en er aan, een lichaam en hersenen en zintuigen, enz. Als God dat laatste was dan zou naar mijn gevoelen het hele heelal eigenlijk God zelf moeten zijn, dus een concrete persoon en zou God met het heelal als het ware zichzelf geschapen moeten hebben.
Maar omdat het heelal eigenlijk helemaal geen bewust denkend persoon is, maar een levenloos en bewusteloos mechaniek, kwam ik hier in de problemen.
Zo is langzamerhand mijn atoomtheorie ontstaan, dwz de voorbereidende elementen daarvan en wel om het godsbegrip te realiseren in een godsbestaan, dwz om van God als slechts Logica een concrete God te maken.

Hoe is mijn atoomtheorie ontstaan?

1 - Het heelal zou eigenlijk uit levende wezens moeten bestaan ( dus God zelf moeten zijn ) om een werkelijk levend bewust heelal te zijn.
2- er zou eigenlijk een eeuwige evolutie moeten zijn om het ongelukkige heelal van de wetenschap op te lossen met zijn EINDKRAK (of de dood van het universum in een oneindige leegte)
3 - En wat op de achtergrond ook een rol speelde was dat de wetenschap niet goed kon verklaren hoe het leven uit de dode natuur kon komen.

Het IK als een punt.
4 - En volgens de filosoof Börger was het IK een metafysische gedachte, maar volgens mij bestaat het IK ook als je bv zegt: IK ben hier.
HET IK ALS PUNT
Dus ik stelde mij dat IK voor als een punt, maar hoe kan een punt een beeld zien??
Want een punt kan geen beeld omvatten.
EEN MANNETJE OP EEN ELECTRON
Om dat probleem op te lossen tekende ik mijn IK als een tweede mannetje in mijn hersenen op een electron van een atoom als zijnde gelijk aan een planeet(onze aarde) om de zon.
EEN ONEINDIGE REEKS VAN MANNETJES
Maar als er een mannetje in mij is dat ziet, dan moet er in dat mannetje weer een mannetje zitten enz enz enz als een oneindige reeks.
5 - Nu had ik bij Scientology al eens gelezen dat er vroeger in het heelal al ruimtevaartculturen geweest zouden zijn.
6 - Toen kwam ik op de gelukkige idee om die ruimteschepen in de microkosmos te plaatsen, zodat dat mannetje op een electron een ruimtevaartmannetje werd.
7 - Daarmee had ik mijn atoomtheorie gevonden en waren (bijna) alle problemen opgelost.
Want het heelal was nu uit levende wezens opgebouwd(microwezens) en had een eeuwige evolutie en het leven van ons was voortgekomen uit een hoger leven in de microkosmos.
Tevens als een oneindige reeks van steeds hogere ruimtevaartculturen.
Gevonden in 1974............in de nacht van 10 op 11 juli.

Alleen dat ik-punt had zich nog niet opgelost en lostte zich pas later op als zelfbewustzijn van het oneindige, dwz het IK is geen punt, maar oneindig.
IK BEN GOD
Oftwel: het IK is eigenlijk GOD zelf.
Dat was in 1980/1981

harriechristus · 29 april 2010, 14:17

23 - De oude kerkdienst.

Zo probeerde harrie zich te verzoenen met wat er onder de poppen gebeurde. Hij werd weer op zichzelf teruggeworpen in het mistroostige gevoel dat hij zelf de enige God was in zijn eigen Godsbewustzijn. En zelfs dat een deel van de poppen iets soortgelijks dacht kon hem niet troosten. Misschien wilde hij ook niet echt één zijn met de anderen en was hij echt een ongeneeslijke egotripper die niet wilde delen.
Maar zijn woorden moesten niet zo scherp filosofisch geformuleerd worden, want dat stootte de poppen af. Neen, het moest wat aangepast worden aan zijn publiek in de vorm van schone woorden en dan nog wat muziek zodat iedereen mee kon zingen en dan had je weer een ouderwetse kerkdienst, dacht harrie spottend. Dat wilde harrie dan weer niet begrijpen en was veel te esotorisch bezig. Neen, het moest nederdalen in de volksziel om waarheid te worden.
"Het heelal is God zelf", ja, dat moest toch wel duidelijk zijn. "Alleen in ons mensen en in jullie als poppen komt dat tot bewustzijn... en van daaruit moet ook het heelal zelf tot bewustzijn gebracht worden, dat wil zeggen in een tweegesprek, zoals ik ook tot die muur sprak", vervolgde harrie tot de poppen. Maar die muur bleek veel slimmer te zijn, dus hier klopte iets niet. Harrie kroop opnieuw onder de dekens, zijn publiek aan zichzelf overlatend.

ik droom van harriechristus......

24 - De strijd tussen gevoel en verstand.

Hoe was het mogelijk dat harrie enerzijds dacht dat de natuur nog onbewust was, maar anderzijds met een muur kon praten? Was dat een strijd in hem tussen zijn fantasie en zijn logische verstand? En ook dat hij per se tot de poppen wilde praten? Moest hij dan maar zeggen dat het niet waar was en dat het slechts domme en stomme poppen waren? Dan zouden de poppen ongetwijfeld in opstand komen en hem misschien wel vermoorden.
Ja, waar kwam toch de macht van de fantasie vandaan als alleen het nuchtere verstand het ware zou zijn? Hier openbaarde zich een raadsel dat hij nog niet kon doorgronden, evenmin hoe het mogelijk was hoe hij als 3-jarige kleuter al zoveel kon weten.
Maar in ieder geval was hij van zijn ijdele ik verlost door iedereen tot God te willen verheffen, maar geloofde hij daar zelf wel in? Hij bleef toch het hardnekkige gevoel behouden in de eerste plaats zelf God te zijn en misschien hadden de poppen dat maar al te goed aangevoeld en begrepen. Ze hadden immers een leider nodig en als iedereen God is dan gaat daar natuurlijk ook het bijzondere vanaf.
Iedereen was God zelf, maar sommige Goden waren toch meer God dan andere Goden. Sommige konden toch maar beter pop blijven om zich geen domheden in het hoofd te halen. De onschuld had toch ook zo zijn voordelen. Aldus zo denkende viel harrie opnieuw in slaap, maar nu met meer vrede in zijn hart dan de eerste keer, al stond nog lang niet alles op een rijtje en zijn poppen evenmin, want die bleven nog lang doordiscussiëren over wat harrie had gezegd.

einde hoofdstuk 6

harriechristus · 1 mei 2010, 11:23

hoofdstuk 7: de hemel of het gekkenhuis?

1 - Van hoogmoed naar vernedering.

De volgende morgen ging kleine harrie weer braaf naar school. Alles wat hij tot nu toe gedacht had kon hem niet echt bevredigen. Het hing aan elkaar van tegenstrijdigheden. Bijvoorbeeld: was hij zelf wel God of juist de anderen? Dat wil zeggen: was hij niet veel meer het resultaat van de omstandigheden en ook wat anderen gedacht hadden? Had hij ooit zelf wel eens iets bijzonders gedacht? Nee: hij was eigenlijk zelf helemaal niks bijzonders.
Dat had hij willen zeggen tegen de poppen, dat zij als gemeenschap plus het heelal en de dieren en planten God waren en hij zelf helemaal niks was. Kortom: het Ik, het subject, was een illusie. De waarheid was integendeel het object, de wereld, het heelal, de anderen of het andere. Ik ben slechts tijdelijk en plaatselijk beperkt ten opzichte van een eeuwig en oneindig heelal. Wie ben ik? Zo goed als niets.
Van hoogmoed was hij afgedaald tot vernedering. Hij had zichzelf willen offeren, maar het was niet gelukt. Hij liep nog steeds op aarde als kleine harrie, kleine harrie met een veel te groot hoofd. Kortom: kleine harrie voelde zich triest en dacht er over zichzelf dan maar op te hangen om van zichzelf af te komen, dan zou hij meteen kunnen ontdekken of er werkelijk zoiets als een leven na de dood bestond. Hij liep al op straat te zoeken naar een geschikt touw, maar het enige wat hij vond was een dubbeltje, waarvan hij een rol drop kocht om zijn gekwelde ziel te kunnen troosten.

kleine harrie op de kleuterschool

2 - Het grote mysterie van de dood.

De dood had voor hem een aanlokkende aantrekkingskracht als zijnde het oneindige mysterie achter het leven. Dat kwam natuurlijk voort uit zijn interesse voor de filosofie of uit een soort van religieus fanatisme of ook uit een oneindig zelfmedelijden. De kleinste hindernis in het leven deed hem jammeren. Ja, die kleine harrie was een verwend kereltje. Alleen omdat zijn filosofie nog wat knullig in elkaar zat en/of nog niet goed geformuleerd of misschien ook omdat hij kleine Eva nog miste, wilde hij meteen het tijdelijke voor het eeuwige verwisselen.
"Had ook Jezus zijn leven niet geofferd?", zo dacht hij voor zichzelf heen om zichzelf te rechtvaardigen. Dat sloeg natuurlijk nergens op, want niemand had hem nog aangeklaagd en anderzijds: ook die spijkers stonden hem wat tegen. Dat was toch wel wat overdreven. Hij was geen masochist.
Vlak voor de kleuterschoolpoort vond hij toch nog een touw, dat wil zeggen: het was een springtouw met twee klossen aan beide zijden. Hij pakte deze op en haalde een vuilnisbak van even verderop en zette die netjes in het midden onder de poort. Hij klom er vervolgens op en bond het springtouw boven zijn hoofd aan de ijzeren ombouw van het hek vast. Hij maakte er een mooie lus aan en trok deze over zijn hoofd heen en deed die om zijn nek.

Alboreto · 1 mei 2010, 11:39

Het begint echt zielig te worden

Cdude · 1 mei 2010, 11:41

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Alboreto

Het begint echt zielig te worden

Begint?

harriechristus · 1 mei 2010, 13:57

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Alboreto

Het begint echt zielig te worden

Niet ik, maar jij zelf.
Je weet niets inhoudelijks te produceren dan alleen maar beledigingen.
Behalve dat dit tegen de reglementen is is het ook nog zwakzinnig.

Ik heb je maar eens gerapporteerd. Kijken of dat helpt.

harriechristus · 1 mei 2010, 13:58

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Cdude

Begint?

Nog zo'n mafketel die geen enkele inhoud weet te produceren dan alleen maar beledigingen.
Teken van zwakzinnigheid en slechte manieren.

Travis66 · 1 mei 2010, 14:09

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Niet ik, maar jij zelf.
Je weet niets inhoudelijks te produceren dan alleen maar beledigingen.
Behalve dat dit tegen de reglementen is is het ook nog zwakzinnig.

Ik heb je maar eens gerapporteerd. Kijken of dat helpt.

Goed idee, misschien willen ze je wel tegen jezelf beschermen. Ik zal dat ook eens proberen.

Raf · 1 mei 2010, 14:21

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Nog zo'n mafketel die geen enkele inhoud weet te produceren dan alleen maar beledigingen.
Teken van zwakzinnigheid en slechte manieren.

Wanneer zal het eens tot jou doordringen dat hier NIEMAND geïnteresseerd is in wat jij probeert te slijten? Het enige wat je tot nu toe bereikt hebt, is dat je zo goed als iedereen hier mateloos irriteert. Alles behalve overtuigend voor iemand die beweert de nieuwe christus te wezen... Misschien kan je het eens gaan proberen op een forum waar de mensen wat minder kritisch en/of minder intelligent zijn. Het forum van Flair misschien?

Alboreto · 1 mei 2010, 14:33

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Cdude

Begint?

I stand corrected

harriechristus · 1 mei 2010, 19:30

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Wanneer zal het eens tot jou doordringen dat hier NIEMAND geïnteresseerd is in wat jij probeert te slijten? Het enige wat je tot nu toe bereikt hebt, is dat je zo goed als iedereen hier mateloos irriteert. Alles behalve overtuigend voor iemand die beweert de nieuwe christus te wezen...

Christus werd gekruisigd door domkoppen als jij....

Citaat:

Misschien kan je het eens gaan proberen op een forum waar de mensen wat minder kritisch en/of minder intelligent zijn. Het forum van Flair misschien?

Ik heb van jou nog niks intelligents gehoord.
Behalve beledigingen en domme opmerkingen.

harriechristus · 1 mei 2010, 19:31

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Alboreto

I stand corrected

Je bedoelt dat je nodig eens gecorrigeerd moet worden.

1 mei 2010, 11:39	#212
Alboreto Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 3 oktober 2009 Locatie: België Berichten: 13.269	Het begint echt zielig te worden __________________ The difference between stupidity and genius is that genius has its limits (Albert Einstein)

23 april 2010, 07:57	#201
harriechristus Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 december 2009 Locatie: amsterdam Berichten: 29.745	16 - Is elke mening ook waar? Maar aldus doordenkend zou je de conclusie moeten trekken dat ook elke subjectieve gedachte werkelijkheid is, niet minder dan die van een ander. Harrie kon zijn eigen gevolgtrekking niet geloven, want je had toch mafkezen met de meest rare ideeën en anderzijds zeer serieuze geleerden. Hij raakte nu de tel kwijt. Zou er echt geen onderscheid van betere en slechtere gedachten zijn? Hoewel je daar altijd in kon vergissen wat dan wel raar en wat dan wel zeer geleerd was. Dat wil zeggen wat zeer geleerd was kon toch op een vergissing berusten. En wat eerst heel raar had geleken kon later wel eens als hoogste waarheid erkend worden. 17 - Kan de natuur verdwijnen voor de Geest? Maar stel dat alles inderdaad geestelijk is, dus dat alles op een logisch systeem van denken berust, wat blijft er dan van de natuur over, waar de mensen vroeger zo in geloofd hebben? Is dat soms de reden dat ik Sophia heb willen vermoorden? Maar kan ik zeggen dat de Natuur niet meer nodig is als de mens deze geheel en al zou begrijpen, zoals ik dan ook zou moeten zeggen dat ik niet meer behoef te eten als ik weet hoe mijn spijsvertering werkt? Neen, de Geest ontbeerde toch blijkbaar het mysterie van de Natuur, dat wil zeggen de Natuur in haar eigen vorm van de zintuiglijke waarneming, ook al begreep ik het allemaal, nochtans was de waarneming anders. Het genieten van de Natuur, de schoonheid, de Ziel. Ja, het denken, de Geest als zodanig was maar een eenzijdigheid, een manlijk vooroordeel, een andere vorm van de Natuur als hetzelfde. Het begrijpen miste immers de concrete ervaring. En zou in die ervaring niet alles weer omver gegooid kunnen worden wat ik nu denk en zeker meen te weten? Ja, die laatste uiterste consequentie zou hij moeten durven trekken, wilde hij echt als een man de wereld durven confronteren. Sophia 18 - Oidipoes neemt het op voor de natuur. Enfin: harrie koos duidelijk voor de Geest als het ware en hogere ten opzichte van de natuur en daarom was hij zo neurotisch en nog niet genoeg in de stof ingedaald, dat wil zeggen als kind reeds van de pot gerukt om het maar eens platvloers uit te drukken. Maar nu had hij al zoveel gedacht dat hij er hoofdpijn van kreeg en onder de dekens vandaan kwam. Waarom had hij niet meteen alles aan zijn poppen verteld, want nu zou hij alles weer moeten herhalen. Hij was in conflict geraakt met Sophia, maar in zijn droom had zijn moeder duidelijk zijn zijde gekozen tegen zijn boze vader. Hij kon er geen wijs uit. Waarschijnlijk zwiepte hij heen en weer als een bootje op de golven van de ene kant naar de andere en wilde zich niet bewust worden dat hij ook de natuur aanbad, gezien het feit dat hij tegen de muren wilde praten en met zijn poppen, kortom: nog zeer bijgelovig was. Hij was rijp voor het gekkenhuis, maar wist het zelf nog niet. "In ons wordt de natuur van zichzelf bewust",* zeide hij nu hard op. "Ja, ik ga de natuur bevrijden uit haar eigenwaan en minderwaardigheidscomplex minder te zijn dan de mens, minder dan God en de Geest!" Hij die in God geloofde was tevens hoogst opstandig als een echte Freudiaanse Oidipoes. *Dit blijkt al een gedachte van Schelling geweest te zijn. Prisma Geschiedenis van de filosofie deel II bladzijde 78.

26 april 2010, 18:43	#202
harriechristus Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 december 2009 Locatie: amsterdam Berichten: 29.745	19 - Iedereen is Ik. Maar nu was het duidelijk tijd om de poppen toe te spreken, dus hij gooide de dekens van zich af en zeide: "Beste poppen, ik moet jullie iets zeer belangrijks mededelen. Zoals jullie allemaal jezelf wel eens afgevraagd zult hebben..." Enfin: die zin liep niet zo goed, bemerkte harrie... "Ik bedoel: Wie ben Ik?" "Ja, wie ben jij?", vroegen de poppen zich ook al af. "Neen!", zeide harrie nu, terwijl hij plechtig heen en weer liep om vooral indruk te maken, "dat bedoel ik niet! Ik bedoel niet speciaal Ik, maar het Ik in het algemeen... dat wil zeggen: ik bedoel dat iedereen Ik is". "Neen", zeide een heel klein popje nu heel eigenwijs: "alleen ik ben ik en jullie zijn jullie". Daar had harrie niet op gerekend en gooide zijn hele bedoeling weer door de war. Maar Sjors, die wel begreep waar harrie naar toe wilde, zeide nu: "Dus zijn we ook allemaal jullie, dat wil zeggen voor een ander". "Ja", corrigeerde harrie zichzelf nu, "maar iedereen is voor zichzelf Ik, dat wil zeggen: iedereen noemt zichzelf Ik". Dat was beter zo. En dus vervolgde harrie nu: "we zijn allemaal in wezen dezelfde persoon, namelijk Ik". 20 - De eenheid van alle poppen. Bij deze woorden keken alle poppen harrie onderzoekend aan of hij wel goed bij zijn bol was. Wilde harrie soms zeggen dat alle poppen harrie waren? Neen, dat bedoelde harrie niet, hoewel ook wel... "Ik bedoel", zei harrie, "dat alle poppen in wezen één en dezelfde pop zijn, dat wil zeggen de idee van de pop in het algemeen. Ik bedoel alle poppen zijn een eenheid, in wezen één persoon, dat wil zeggen: één pop in vele verschillende gedaantes". Dat was natuurlijk vreselijk moeilijk precies te begrijpen, maar de eenheid van alle poppen, ja, dat kwam wel eens voor dat ze zich allen één en hecht verbonden voelden, vooral als ze een glaasje ophadden met wat alcohol erin, want dan vervaagden alle grenzen en wisten ze niet meer precies wie wie was.

27 april 2010, 21:16	#203
harriechristus Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 december 2009 Locatie: amsterdam Berichten: 29.745	21 - Iedereen is God zelf. "Alle wezens, dat wil zeggen ook alle poppen, alle dieren en mensen... ja, zelfs alle dingen zijn in diepste wezen een eenheid. Allen en alles zijn één. En die Ene..." hierbij krabte harrie achter zijn oor en werd een beetje rood... "die Ene is God zelf". Dat wil zeggen God is een collectief wezen, die leeft in alles en iedereen. Dus iedereen is eigenlijk God zelf. Nu was harrie te ver gegaan, want daar waren de poppen niet helemaal op verdacht geweest dat harrie zoiets zou zeggen. Waren zij God zelf? Dat scheen godslasterlijk te zijn. God kon bijvoorbeeld wonderen verrichten en konden de poppen wonderen verrichten? Hadden zij soms hemel en aarde geschapen? Er ontstond nu onrust in de zaal bij de poppen. Want wie meende God zelf te zijn moest verwachten spoedig voor zijn hoogmoed gestraft te worden. De poppen waren er dus helemaal niet blij mee en zelfs de idee leek hun een duivelse hoogmoed van harrie om hen in de verleiding te brengen zwaar te zondigen. Pop paus Pius viel voorover op zijn knieën en bad met luide stem God om vergiffenis en of Hij de Ziel van kleine harrie wilde redden van het eeuwige vuur door alle boze geesten uit zijn hersenen weg te jagen. Maar popje Jomanda was juist heel erg blij dat harrie ontdekt had dat alle poppen God zelf waren en ook dat we allen één waren. En Berin Sophia behoefde harrie niks te vertellen, want die wist allang dat ze een Godin was. Ook haar echtgenoot Sjors, maar die formuleerde het wat voorzichtiger met: "Ons bewustzijn van de Geest is het zelfbewustzijn van de Geest", omdat hij niet zo brutaal was meteen eerlijk te zeggen dat hij God zelf was omdat hij de enige was die het allemaal begreep. "Ik ben een atheïst", riep een andere pop toen, Marianne geheten, die harrie daarbij heel guitig aankeek, maar niemand besteedde daar verder enige aandacht aan en harrie wist er verder ook geen raad mee. Dat moest later maar eens apart aangepakt worden, want dat was een hardnekkige volksziekte, ook onder de poppen en wel speciaal onder de zogenaamde "rooie rakkers". Die wilden alle rijkdom gelijkelijk onder de armen verdelen, wat onze lieve Heer dan oorspronkelijk ook wel gewild had... ja, ahum, ook Jezus had wel eens rare ideeën gehad. 22 - Iedere pop heeft zo zijn eigen Gods-idee. Door de bank genomen waren de poppen verdeeld in zij die er geen moeite mee hadden en de anderen die het moeilijk konden slikken. Nou, was dat niet met alles zo? De meelopers en de recalcitranten. De laatsten moesten er dan maar eens goed over nadenken, want God wilde dat allen wisten Hem of Haar, dat wil zeggen God of Godin te zijn. Dit was immers het laatste oordeel, of wilde harrie het zo graag? Er ontstond twijfel en beroering. Het was ook een zeer moeilijk onderwerp. Je wordt ook niet zo maar van pop tot God, ook al omdat ze daarbij het tussenstadium van het mens-zijn oversloegen. Maar harrie liet zich niet zo gauw ontmoedigen en zeide nog: "De Heilige Geest is de Geest van de gemeenschap, niet alleen de gemeenschap van God en zijn Zoon, maar ook de gemeenschap van alle mensen, dieren en poppen en planten en dingen en verder alles en iedereen wat nog meer des wezens of des geestes is of mocht zijn". Dat had hij heel mooi gezegd en bracht de poppen tot ontroering. Het probleem zat hem misschien in de wijze waarop hij de dingen zei. De poppen wilde wel deel hebben aan het goddelijke, maar om zonder meer te horen zelf God te zijn, dat ging sommigen wat moeilijk door de strot. Sommige poppen konden blijkbaar beter pop blijven, zoals ook de ene God niet gelijk was aan de andere God en God als pop blijkbaar niet altijd wilde weten God te zijn. Dat had ook alles te maken met de idee welke men omtrent God had. Ieder dacht daar ook weer verschillend over. Pipo de Clown bijvoorbeeld geloofde weer helemaal niet in God, waarschijnlijk omdat hij al te streng was opgevoed met de oude bijbel en zijn heil had gevonden in de wetenschap, hoewel hij wel geloofde dat er "iets" moest zijn tussen hemel en aarde, bekend als "ietsisme". Nou, dat was in ieder geval wat, maar niet veel, volgens harrie, maar het liet tenminste ruimte voor een nieuwe visie.

29 april 2010, 09:57	#206
Cdude Banneling Geregistreerd: 1 april 2010 Berichten: 14.352

29 april 2010, 13:09	#207
harriechristus Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 december 2009 Locatie: amsterdam Berichten: 29.745	Dan zullen er weinig baby's geboren worden, denk ik. Maar oké: er zijn er al veel te veel op aarde en jezelf een plezier doen heeft ook zo zijn eigen bekoring, al is het toch niet dat wat het wezen moet. Kortom: God bestaat in de sex (Adam en Eva ), dan de voorplanting tot een volk ( Mozes en de wet ) en dan de Liefde van Jezus ( die blijkbaar de oorsprong daarvan vergeten was ) en vervolgens als een oneindig aantal levende wezens van het heelal: de microwezens. Pas deze laatste is de ware religie van harriechristus. Dus gebruik ook je hersenen om te begrijpen waar al die sex toe geleid heeft..... begonnen bij Adam en Eva, is het tenslotte ( in alle eeuwigheid ) geëindigd bij de microwezentjes. En die kunnen er wat van.......

29 april 2010, 13:47	#208
Another Jack Banneling Geregistreerd: 8 augustus 2007 Berichten: 66.515	Harriechristus ... Ook een produkt van de "atheistische kerk" zeker??

29 april 2010, 14:09	#209
harriechristus Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 december 2009 Locatie: amsterdam Berichten: 29.745	Nee: uit de heilige geest van God.......middels de grote filosoof daarvan: Hegel. En die weer middels de filosoof Börger. aldus: Mijn atoomtheorie is ontstaan uit het godsbegrip. Mijn atoomtheorie is eigenlijk ontstaan uit het godsbegrip.Dwz zoals ik dat vernomen had van de filosoof Börger die van mening was dat God de Geest was. Dat had hij dan weer van de filosoof Hegel die de Logica van de werkelijkheid had gevonden, bekend als dialectiek, dwz als een denksysteem binnen een eenheid van tegendelen in these, antithese en synthese. Het heelal zou God zelf moeten zijn. Nu was het voor mij de vraag of God dan de abstracte Logica was, die dan de grondslag was van het heelal en de werkelijkheid van de mens of dat God eigenlijk een concrete persoon was, dus met alles er op en er aan, een lichaam en hersenen en zintuigen, enz. Als God dat laatste was dan zou naar mijn gevoelen het hele heelal eigenlijk God zelf moeten zijn, dus een concrete persoon en zou God met het heelal als het ware zichzelf geschapen moeten hebben. Maar omdat het heelal eigenlijk helemaal geen bewust denkend persoon is, maar een levenloos en bewusteloos mechaniek, kwam ik hier in de problemen. Zo is langzamerhand mijn atoomtheorie ontstaan, dwz de voorbereidende elementen daarvan en wel om het godsbegrip te realiseren in een godsbestaan, dwz om van God als slechts Logica een concrete God te maken. Hoe is mijn atoomtheorie ontstaan? 1 - Het heelal zou eigenlijk uit levende wezens moeten bestaan ( dus God zelf moeten zijn ) om een werkelijk levend bewust heelal te zijn. 2- er zou eigenlijk een eeuwige evolutie moeten zijn om het ongelukkige heelal van de wetenschap op te lossen met zijn EINDKRAK (of de dood van het universum in een oneindige leegte) 3 - En wat op de achtergrond ook een rol speelde was dat de wetenschap niet goed kon verklaren hoe het leven uit de dode natuur kon komen. Het IK als een punt. 4 - En volgens de filosoof Börger was het IK een metafysische gedachte, maar volgens mij bestaat het IK ook als je bv zegt: IK ben hier. HET IK ALS PUNT Dus ik stelde mij dat IK voor als een punt, maar hoe kan een punt een beeld zien?? Want een punt kan geen beeld omvatten. EEN MANNETJE OP EEN ELECTRON Om dat probleem op te lossen tekende ik mijn IK als een tweede mannetje in mijn hersenen op een electron van een atoom als zijnde gelijk aan een planeet(onze aarde) om de zon. EEN ONEINDIGE REEKS VAN MANNETJES Maar als er een mannetje in mij is dat ziet, dan moet er in dat mannetje weer een mannetje zitten enz enz enz als een oneindige reeks. 5 - Nu had ik bij Scientology al eens gelezen dat er vroeger in het heelal al ruimtevaartculturen geweest zouden zijn. 6 - Toen kwam ik op de gelukkige idee om die ruimteschepen in de microkosmos te plaatsen, zodat dat mannetje op een electron een ruimtevaartmannetje werd. 7 - Daarmee had ik mijn atoomtheorie gevonden en waren (bijna) alle problemen opgelost. Want het heelal was nu uit levende wezens opgebouwd(microwezens) en had een eeuwige evolutie en het leven van ons was voortgekomen uit een hoger leven in de microkosmos. Tevens als een oneindige reeks van steeds hogere ruimtevaartculturen. Gevonden in 1974............in de nacht van 10 op 11 juli. Alleen dat ik-punt had zich nog niet opgelost en lostte zich pas later op als zelfbewustzijn van het oneindige, dwz het IK is geen punt, maar oneindig. IK BEN GOD Oftwel: het IK is eigenlijk GOD zelf. Dat was in 1980/1981

29 april 2010, 14:17	#210
harriechristus Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 december 2009 Locatie: amsterdam Berichten: 29.745	23 - De oude kerkdienst. Zo probeerde harrie zich te verzoenen met wat er onder de poppen gebeurde. Hij werd weer op zichzelf teruggeworpen in het mistroostige gevoel dat hij zelf de enige God was in zijn eigen Godsbewustzijn. En zelfs dat een deel van de poppen iets soortgelijks dacht kon hem niet troosten. Misschien wilde hij ook niet echt één zijn met de anderen en was hij echt een ongeneeslijke egotripper die niet wilde delen. Maar zijn woorden moesten niet zo scherp filosofisch geformuleerd worden, want dat stootte de poppen af. Neen, het moest wat aangepast worden aan zijn publiek in de vorm van schone woorden en dan nog wat muziek zodat iedereen mee kon zingen en dan had je weer een ouderwetse kerkdienst, dacht harrie spottend. Dat wilde harrie dan weer niet begrijpen en was veel te esotorisch bezig. Neen, het moest nederdalen in de volksziel om waarheid te worden. "Het heelal is God zelf", ja, dat moest toch wel duidelijk zijn. "Alleen in ons mensen en in jullie als poppen komt dat tot bewustzijn... en van daaruit moet ook het heelal zelf tot bewustzijn gebracht worden, dat wil zeggen in een tweegesprek, zoals ik ook tot die muur sprak", vervolgde harrie tot de poppen. Maar die muur bleek veel slimmer te zijn, dus hier klopte iets niet. Harrie kroop opnieuw onder de dekens, zijn publiek aan zichzelf overlatend. ik droom van harriechristus...... 24 - De strijd tussen gevoel en verstand. Hoe was het mogelijk dat harrie enerzijds dacht dat de natuur nog onbewust was, maar anderzijds met een muur kon praten? Was dat een strijd in hem tussen zijn fantasie en zijn logische verstand? En ook dat hij per se tot de poppen wilde praten? Moest hij dan maar zeggen dat het niet waar was en dat het slechts domme en stomme poppen waren? Dan zouden de poppen ongetwijfeld in opstand komen en hem misschien wel vermoorden. Ja, waar kwam toch de macht van de fantasie vandaan als alleen het nuchtere verstand het ware zou zijn? Hier openbaarde zich een raadsel dat hij nog niet kon doorgronden, evenmin hoe het mogelijk was hoe hij als 3-jarige kleuter al zoveel kon weten. Maar in ieder geval was hij van zijn ijdele ik verlost door iedereen tot God te willen verheffen, maar geloofde hij daar zelf wel in? Hij bleef toch het hardnekkige gevoel behouden in de eerste plaats zelf God te zijn en misschien hadden de poppen dat maar al te goed aangevoeld en begrepen. Ze hadden immers een leider nodig en als iedereen God is dan gaat daar natuurlijk ook het bijzondere vanaf. Iedereen was God zelf, maar sommige Goden waren toch meer God dan andere Goden. Sommige konden toch maar beter pop blijven om zich geen domheden in het hoofd te halen. De onschuld had toch ook zo zijn voordelen. Aldus zo denkende viel harrie opnieuw in slaap, maar nu met meer vrede in zijn hart dan de eerste keer, al stond nog lang niet alles op een rijtje en zijn poppen evenmin, want die bleven nog lang doordiscussiëren over wat harrie had gezegd. einde hoofdstuk 6

1 mei 2010, 11:23	#211
harriechristus Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 december 2009 Locatie: amsterdam Berichten: 29.745	hoofdstuk 7: de hemel of het gekkenhuis? 1 - Van hoogmoed naar vernedering. De volgende morgen ging kleine harrie weer braaf naar school. Alles wat hij tot nu toe gedacht had kon hem niet echt bevredigen. Het hing aan elkaar van tegenstrijdigheden. Bijvoorbeeld: was hij zelf wel God of juist de anderen? Dat wil zeggen: was hij niet veel meer het resultaat van de omstandigheden en ook wat anderen gedacht hadden? Had hij ooit zelf wel eens iets bijzonders gedacht? Nee: hij was eigenlijk zelf helemaal niks bijzonders. Dat had hij willen zeggen tegen de poppen, dat zij als gemeenschap plus het heelal en de dieren en planten God waren en hij zelf helemaal niks was. Kortom: het Ik, het subject, was een illusie. De waarheid was integendeel het object, de wereld, het heelal, de anderen of het andere. Ik ben slechts tijdelijk en plaatselijk beperkt ten opzichte van een eeuwig en oneindig heelal. Wie ben ik? Zo goed als niets. Van hoogmoed was hij afgedaald tot vernedering. Hij had zichzelf willen offeren, maar het was niet gelukt. Hij liep nog steeds op aarde als kleine harrie, kleine harrie met een veel te groot hoofd. Kortom: kleine harrie voelde zich triest en dacht er over zichzelf dan maar op te hangen om van zichzelf af te komen, dan zou hij meteen kunnen ontdekken of er werkelijk zoiets als een leven na de dood bestond. Hij liep al op straat te zoeken naar een geschikt touw, maar het enige wat hij vond was een dubbeltje, waarvan hij een rol drop kocht om zijn gekwelde ziel te kunnen troosten. kleine harrie op de kleuterschool 2 - Het grote mysterie van de dood. De dood had voor hem een aanlokkende aantrekkingskracht als zijnde het oneindige mysterie achter het leven. Dat kwam natuurlijk voort uit zijn interesse voor de filosofie of uit een soort van religieus fanatisme of ook uit een oneindig zelfmedelijden. De kleinste hindernis in het leven deed hem jammeren. Ja, die kleine harrie was een verwend kereltje. Alleen omdat zijn filosofie nog wat knullig in elkaar zat en/of nog niet goed geformuleerd of misschien ook omdat hij kleine Eva nog miste, wilde hij meteen het tijdelijke voor het eeuwige verwisselen. "Had ook Jezus zijn leven niet geofferd?", zo dacht hij voor zichzelf heen om zichzelf te rechtvaardigen. Dat sloeg natuurlijk nergens op, want niemand had hem nog aangeklaagd en anderzijds: ook die spijkers stonden hem wat tegen. Dat was toch wel wat overdreven. Hij was geen masochist. Vlak voor de kleuterschoolpoort vond hij toch nog een touw, dat wil zeggen: het was een springtouw met twee klossen aan beide zijden. Hij pakte deze op en haalde een vuilnisbak van even verderop en zette die netjes in het midden onder de poort. Hij klom er vervolgens op en bond het springtouw boven zijn hoofd aan de ijzeren ombouw van het hek vast. Hij maakte er een mooie lus aan en trok deze over zijn hoofd heen en deed die om zijn nek.