Sharia4B over MRM

[globalmedia]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Dat is allemaal naast de kwestie. Morel heeft moedig gevochten. Net zoals veel andere terminale moeders met kinderen vechten of vochten tegen deze ziekte. Alleen komen die nooit in de kranten. Morel werd een hype en een media-ster omdat ze de publiciteit zocht, die ook kreeg omdat ze bekend was . En dus voor de kranten een goed verhaal was. Een verhaal dat de oplagen deed stijgen. Zo zit het in mekaar.

voila...

[Miguelito]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Ik suggereerde niets van die aard met die woorden. U echter, u suggereert dat ik suggereerde. Hetgeen een totaal uit de lucht gegrepen suggestie is.

Kan je me dan uitleggen wat u dat zinnetje " al dan niet vrijwillig betekent? Staan die woorden daar zomaar? Is het bladvulling?
Wat betekent dan "al dan niet vrijwillig?" Hoe begrijp je dat dan, want ik begrijp het dat er dan ook een scenario zou kunnen bestaan dat ze tot de "media-hype" gedwongen werd?

Oorspronkelijk geplaatst door system

En mocht Madame Non hetzelfde overkomen, ik zou hetzelfde zeggen, moest het verhaal zich op die manier ontwikkelen.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Miguelito

Kan je me dan uitleggen wat u dat zinnetje " al dan niet vrijwillig betekent? Staan die woorden daar zomaar? Is het bladvulling?
Wat betekent dan "al dan niet vrijwillig?" Hoe begrijp je dat dan, want ik begrijp het dat er dan ook een scenario zou kunnen bestaan dat ze tot de "media-hype" gedwongen werd?

-Vrijwillig: men zoekt de publiciteit zelf.
-Niet vrijwillig: door een feit dat men een bekend publiek persooon is, zal alles wat men doet uitvergroot worden, zelfs al wil men het niet altijd zo.


U moogt kiezen welke van de twee woorden moeten gehanteerd worden in deze kwestie.

[Miguelito]

Oorspronkelijk geplaatst door system

-Vrijwillig: men zoekt de publiciteit zelf.
-Niet vrijwillig: door een feit dat men een bekend publiek persooon is, zal alles wat men doet uitvergroot worden, zelfs al wil men het niet altijd zo.


U moogt kiezen welke van de twee woorden moeten gehanteerd worden in deze kwestie.

Een prijs voor het gekronkel van de dag. Suggereer je nu dat haar media strijd door de media zelf tot een media-hype werd opgeklopt?
Je moet een politicus zijn, want je kan als geen ander achteraf een ander invulling geven aan je eigen woorden en nu ik ga ik er geen woorden meer aan vuil maken.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Miguelito

Een prijs voor het gekronkel van de dag. Suggereer je nu dat haar media strijd door de media zelf tot een media-hype werd opgeklopt? Je moet een politicus zijn, want je kan als geen ander achteraf een ander invulling geven aan je eigen woorden en nu ik ga ik er geen woorden meer aan vuil maken.

U moet goed inhoudelijk leren lezen. Ik ga niet 10x hetzelfde herhalen.

[k9]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Dat is allemaal naast de kwestie. Morel heeft moedig gevochten. Net zoals veel andere terminale moeders met kinderen vechten of vochten tegen deze ziekte. Alleen komen die nooit in de kranten. Morel werd een hype en een media-ster omdat ze de publiciteit zocht, die ook kreeg omdat ze bekend was . En dus voor de kranten een goed verhaal was. Een verhaal dat de oplagen deed stijgen. Zo zit het in mekaar.

En? Mogen terminale kanker patienten geen aandacht krijgen? JIj gaat ervanuit dat dit Morel zelf allemaal was (zou kunnen) maar wat maakt dit uit?

Is dit niet beter dan "RIMPELS OP JE TESTIKELS? DAAR BESTAAT NU CRÈME VOOR" wat ik nu op de voorpagine van hln.be zie?

[Qab]

Zijn we die zever nog niet beu ?

NMBS: multiculturele diplomatie

(10/02/2011) In de trein ontmoeten we mensen van verschillende culturen. Dat betekent
het samenbrengen van verschillende mentaliteiten en ‘waardesystemen’.
Openheid van geest zal voorkomen dat we mensen choqueren door ons
waardesysteem, zelfs onbewust, als de referentie voor te schotelen.” Zo
staat te lezen in een interne NMBS-nota aan het personeel. Als staaltje van
ziek cultuurrelativisme kan dat tellen. De nota – waarover we gisteren al
berichtten, maar waar we vandaag graag op terugkomen, maakt deel uit van een
‘hoffelijkheidscampagne’ die verbaal en fysiek geweld tegen treinbegeleiders
moet voorkomen. Waarmee de NMBS in feite aangeeft dat treinpersoneel dat in
de problemen komt, het wellicht zelf heeft gezocht. Als je het ons vraagt,
een fout en vooral laf signaal.

http://www.tanguyveys.com/4/27/

“Wees verdraagzaam voor mensen die een andere leefwijze of andere
leefgedachte hebben dan de jouwe. Geef blijk van empathie tegenover mensen
met een andere cultuur”, gaat het verder. “De cultuur is het ankerpunt van
de leefwijze van een maatschappij. Ze wordt door de generaties heen
overgegeven en is één van de voornaamste factoren voor integratie en
aanpassing.” Voor het gebrek aan integratie zullen ze bedoelen… “Voorkom
discussies die gevoelig kunnen liggen bij je gesprekspartner: geslacht,
politiek, etnische afkomst, godsdienst, seksuele geaardheid”, klinkt het met
een opgestoken vingertje. De treinbegeleider krijgt nog mee dat je mensen
uit andere culturen liever niet recht in de ogen kijkt, want die kunnen dat
opvatten als een blijk van dominantie of een belediging. “Over het algemeen
is het beter dat je je blik wegdraait.” Ook bij het gebruik van je handen,
hoort in de multiculturele samenleving een… handleiding. “Geef de
rechterhand en niet de linker. In vele culturen is dit zeer belangrijk, de
linkerhand is namelijk die die je gebruikt bij het naar toilet gaan. Een
tip! Neem je kniptang met de linker hand en neem de etiketten aan met je
rechter.”

Vrouwelijke treinbegeleiders moeten extra oppassen. Voor hen is er in de
nota het aparte (!) en veelzeggende hoofdstuk “de plaats kennen van de vrouw
in andere samenlevingen.” Lees even mee: “In de westerse cultuur is de vrouw
gelijk aan de man. In vele culturen neemt de man een belangrijkere plaats in
(let op het verbloemend taalgebruik), zelfs al is het respect voor de vrouw
er zeer sterk (wat een politiekcorrecte onzin, nvdr). Een tip! Wanneer een
man het nodig vindt (en voor wie het vanuit zijn cultuur normaal is, aldus
de NMBS, ondanks het ‘zeer sterke respect’ voor de vrouw dus, nvdr) dat hij
boven je staat als vrouwelijke treinbegeleidster, werk je gewoon verder, je
behoudt je kalmte, blijft neutraal en maakt geen opmerkingen.”

Welkom in het multiculturele paradijs. Treinbegeleiders, leraars, dokters en
verpleegsters, agenten en ga zo maar door, moeten blijkbaar een cursus
diplomatie volgen als ze niet in elkaar geramd willen worden. De meerderheid
past zich aan. De NMBS-nota die via een gunstige wind bij het Vlaams Belang
terecht kwam en die u in bijlage kan nalezen, maakt nog eens duidelijk hoe
nefast de invloed van het beruchte CGKR en andere multikuladepten wel is.

Volksvertegenwoordiger Tanguy Veys vroeg gisteren in de commissie voor de
Infrastructuur, het Verkeer en de Overheidsbedrijven (zie verder voor het
woordelijk verslag) tevergeefs aan minister Vervotte (CD&V) om deze dwaze
campagne in te trekken en de daders van agressie en geweld op de trein
kordaat aan te pakken. Alleen dát helpt immers, een knieval zeker niet.

http://www.dekamer.be/doc/CCRI/html/53/ic124x.html

Commissie voor de Infrastructuur, het Verkeer en de Overheidsbedrijven van
dinsdag 08 februari 2011

Mondelinge vraag van de heer Tanguy Veys aan de minister van Ambtenarenzaken
en Overheidsbedrijven over "de hoffelijkheidscampagne van de NMBS" (nr.
2585)

10.05 Tanguy Veys (VB): Mevrouw de minister, ik heb een iets ander
perspectief, maar ik vind het toch belangrijk genoeg om u erover te
ondervragen. In het kader van een van de pogingen om het verbaal en fysiek
geweld tegen spoorwegpersoneel en de treinbegeleiders in het bijzonder tegen
te gaan, pakt de NMBS uit met een zogenaamde hoffelijkheidscampagne. Dat
kwam gisteren in de media. Vanuit de NMBS werd meteen gereageerd door te
stellen dat het niet gaat om een hoffelijkheidscampagne, maar om een
sensisbiliseringscampagne. Daarvoor wordt verwezen naar een nota van twee
bladzijden, genaamd “andere culturen”. Wie de moeite doet om die nota door
te nemen, zou toch ernstig zijn wenkbrauwen moeten fronsen. In de nota wordt
namelijk een opsomming gemaakt van een aantal houdingen en standpunten die
de treinbegeleider in kwestie moet aannemen. Zeker als men dat ziet in het
licht van de aanpak van verbaal en fysiek geweld doet mij dat zeer de
wenkbrauwen fronsen.

Ik citeer een aantal opmerkingen uit die nota. “Openheid van geest zal
voorkomen dat we mensen choqueren door ons waardensysteem als referentie
voor te schotelen. Niemand verdient mishandeld of beledigd te worden om
reden van zijn culturele gedachten. Over het algemeen is het beter dat je je
blik wegdraait als je merkt dat je je gesprekspartner op zijn ongemak stelt
door hem aan te kijken. Geef de rechterhand en niet de linker”. De
rechterhand dient om te eten, de linkerhand wordt gebruikt om naar toilet te
gaan. “Neem de kniptang in de linkerhand en de etiketten aan met je rechter.
Als we een ouder persoon zeggen dat hij niet in orde is, doen we dat met
eens te meer tact en respect. In de Westerse cultuur is de vrouw gelijk aan
de man. In vele culturen neemt de man een belangrijke plaats in. Wanneer een
man het nodig vindt en voor wie het vanuit zijn cultuur normaal is dat hij
boven je staat als vrouwelijke treinbegeleidster" - er staat nog meer
schabouwelijk Nederlands in – "werk je gewoon verder, je behoudt je kalmte,
blijft neutraal en maakt geen opmerkingen”. Ik geef nog een laatste aantal
tips. “Een geschenk weigeren is een belediging. Luid praten is een gewoonte.
Een boer laten is vaak een teken van dank voor een goede maaltijd”. Het kan
dat we dit laatste terugvinden in een Michelingids als we naar China gaan
maar in het kader van de aanpak van het verbaal en fysiek geweld tegen
NMBS-personeel is het toch wel stuitend dat men met dat antwoord komt.

Wij lezen ook dat het gaat over mensen met een islamitische
geloofsovertuiging. Ik verwijs naar de visie over de plaats van de vrouw. Ik
verwijs naar het in de ogen kijken. Ik verwijs naar de oudere personen, die
meer respect verwachten dan mensen van middelbare leeftijd. Zou men daaruit
kunnen afleiden dat de veroorzakers ook vooral in die hoek moeten gezocht
worden? Ik had graag wat meer verduidelijking daarover gehad van u, mevrouw
de minister.

Ik ben ook een beetje verwonderd dat dergelijke nota verspreid wordt vanuit
de NMBS. Zij zouden in eerste instantie toch moeten staan aan de kant van
het NMBS-personeel. Hier geven zij de indruk dat zij veeleer zelf aan de
basis liggen van mogelijk verbaal en fysiek geweld.

Anderzijds is het ook zo dat men met deze nota het signaal geeft aan de
daders dat zij niet in fout zijn, dat het juist is dat zij geprovoceerd
geweest zijn, dat het de treinbegeleider is die hun ticket met de verkeerde
hand heeft aangenomen, die hun er onvoldoende respectvol op attent heeft
gemaakt dat zij niet met hun schoenen op de zetel mogen zitten en dat zij
niet zeer luidruchtig mogen zitten bellen om de andere passagiers in de
treinwagon niet te storen. Dit bevreemdt mij toch.

Het is niet alleen weinig tactvol van de NMBS, maar zelfs kwetsend voor
treinbegeleiders die reeds effectief het slachtoffer zijn geweest van
dergelijke zaken. Door deze campagne kiest men immers duidelijk de kant van
de daders van fysiek en verbaal geweld. Men zal als treinbegeleider maar
zelf klappen hebben moeten incasseren en zich hebben moeten verantwoorden
tegenover zijn overste, moeten zeggen dat men perfect in zijn schoenen
stond, op zoek moeten gaan naar getuigen die zijn verklaring kunnen
bijtreden. Het geeft toch wel een zeer bizar beeld van hoe de NMBS omgaat
met zijn personeel.

Mevrouw de minister, staat u achter deze campagne, of het nu een
hoffelijkheidcampagne of een sensibiliseringscampagne is?

Gaat u akkoord met de opmerkingen die daarin worden gegeven, die toch zeer
verregaand zijn?

Mevrouw de minister, de term dhimmitude wordt gebruikt wanneer niet-moslims
zich aanpassen aan moslims, aan hun gebruiken, uit angst voor de islam, in
de hoop dat zij op die manier zullen genegeerd worden. Dat zou toch een zeer
foute evolutie zijn, zeker omdat wij zelf, de overheid, in allerlei studies,
analyses en initiatieven telkens de klemtoon leggen op de inspanningen die
moeten gebeuren door moslims om zich aan te passen aan onze normen en
waarden, aan onze gebruiken. Daarom vind ik dit een bijzonder fout signaal.

Mevrouw de minister, bent u van oordeel dat er een verband bestaat tussen
het toenemende fysiek en verbaal geweld tussen treinbegeleiders en daders
van andere culturele origine? Hebt u daarvoor eventueel argumenten?

Bent u van oordeel dat het toenemende fysiek en verbaal geweld tegen
treinbegeleiders veroorzaakt wordt door het gebrek aan hoffelijkheid van die
treinbegeleiders tegenover spoorweggebruikers van andere culturen?

Denkt u dat het onvoldoende hoffelijk zijn van die treinbegeleiders
tegenover spoorweggebruikers van andere culturen noodzaakt dat dergelijke
campagne er komt?

Bent u van oordeel dat het toenemende fysiek en verbaal geweld tegenover
treinbegeleiders vooral bepaald wordt door de houding en het gedrag van de
daders zelf en dat het niet zozeer gaat over het gebrek aan hoffelijkheid
van de slachtoffers tegenover andere culturen?

Zult u eventueel reageren tegenover de NMBS indien u van oordeel bent dat
deze campagne niet op haar plaats is, gelet op het kwetsende en pijnlijke
aspect tegenover de slachtoffers? Of zult u aan de NMBS vragen om deze
campagne minstens aan te passen en zelfs veeleer in te trekken?

Tot slot, moet niet veeleer gezocht worden naar de effectieve aanpak en een
beleid tegen de daders van verbaal en fysiek geweld dan wel de
treinbegeleiders te viseren?

De voorzitter: Mijnheer Veys, ik wil er even op wijzen dat een vraagstelling
normaal tweeënhalve minuut duurt. Ik wil wel een beetje flexibel zijn, maar
het was wel erg lang.

10.06 Minister Inge Vervotte: Alles heeft hier vertraging.

Ik zal eerst een algemene beschouwing geven en dan ga ik in op de concrete
vragen.

Ik wil de problematiek niet ridiculiseren. Wij nemen die zeer ernstig en
voeren ter zake geen fragmentarisch beleid. Ons beleid is erop gericht aan
conflictbeheersing te doen om escalaties te vermijden. Uiteraard moet u goed
weten dat wij geen politieagenten zijn. Wij zijn commerciële mensen, die
instaan voor een dienstverlening, en zich ook op die manier zullen gedragen.

Wij zijn evenmin op zoek naar schuldigen, zoals u dat formuleert in uw
vraagstelling. Wij proberen op een correcte manier hiermee om te gaan en wij
zijn de eersten om het personeel in bescherming te nemen. Wij hebben ter
zake een uitgebreid beleid en wij hebben hiervoor ook in extra financiële
middelen voorzien. Wij mogen echter niet alles op een hoopje gooien.

Ik kom nu tot de concrete vragen. De aanleiding voor de werkonderbreking was
een geval van zware agressie tegen een treinbegeleider in het station van
Hoei op 7 december 2010. Het gaat veeleer om een emotionele reactie op een
zoveelste agressiegeval tegen een treinbegeleider. De treinbegeleiders
willen dan ook de aandacht vestigen op de problematiek. Zij hadden geen
specifieke eisen. Het is evident dat zij hopen dat de agressie wordt
bestreden.

Op een moment dat zich zoiets voordoet, stellen wij vaak vast dat er een
emotionele ontlading volgt. Wij hebben in onze gesprekken met de
vakorganisaties verwezen naar de afspraken die ter zake zijn opgenomen in
het protocol. Wij beseffen dat wij een emotionele ontlading even moeten
laten gebeuren, maar wij hebben wel gevraagd om de impact ervan op het
netwerk zo maximaal mogelijk te kanaliseren. Onze conflictbeheersing is erop
gericht om de impact zo veel mogelijk te verkleinen.

De vakorganisaties beschouwden die werkonderbreking ook als een spontane en
tijdelijke reactie op de feiten die zich afspeelden de avond voordien. Ik
denk dat dit te maken heeft met de berichtgeving en de communicatie onder
elkaar. Dusdanig hebben zij die actie dan ook erkend.

Au 30 novembre 2010, le nombre d'agressions commises �* l'encontre du
personnel de train se chiffrait �* 968 faits: 152 faits de coups et
blessures, 220 faits de violence légère, 386 menaces et 210 insultes.

Ik heb geen gegevens die erop wijzen dat de aangiftebereidheid bij
treinbegeleiders momenteel te laag ligt en zou moeten verhogen.
Treinbegeleiders worden regelmatig aangezet om die problemen te melden. De
NMBS-groep kan dat nog eens opnemen in het sociaal overleg. Hoe dan ook,
momenteel hebben we niet echt aanwijzingen – er wordt nogal veel belang
gehecht aan die problematiek – dat er een tekort zou zijn aan
aangiftebereidheid.

De actuele problematiek van de lijn 50 is bekend binnen de corporate
security service van de NMBS-holding. In het kader van die problematiek
werden er sinds 16 september 2010 specifieke acties ondernomen. Er werd door
Securail, de spoorwegveiligheidsdienst, een lokaal actieplan opgesteld met
alle betrokken partners, namelijk de federale politie, de spoorwegpolitie,
de lokale politie en ook de interne partners. In het raam van dat actieplan
werden de afgelopen weken verschillende personen geïnterpelleerd en ook
geïdentificeerd door de politiediensten.

Au sein du Groupe SNCB, seul le service de sécurité ferroviaire Securail est
chargé de patrouiller et d'intervenir sur les quais, dans les gares et �*
bord des trains. Il est composé de 446 agents assermentés, répartis au sein
de 19 brigades. Ils constatent et verbalisent les infractions �* l'arrêté
royal du 20 décembre 2007 portant règlement sur la police des chemins de fer
et exerçant leurs compétences en vertu du chapitre 3bis de la loi sur la
sécurité privée et particulière du 10 avril 1990.

La collaboration avec la police fédérale des chemins de fer s'effectue pour
sa part au travers de structures de concertation quotidienne et mensuelle,
tant au niveau local que national.

Il n'existe pas �* proprement parler de listes noires des gares, des trains,
des lignes et/ou horaires; il est question généralement de lignes sensibles,
comme le disiez vous-même.

Les missions confiées aux agents Securail sont établies sur base des
priorités définies dans le plan stratégique de gestion du Corporate security
service.

En matière de lutte contre les agressions dans les trains, un plan d'action
opérationnel est annuellement établi.

Deze operationele acties bestaan onder andere uit het jaarlijks inschatten
en het oplijsten van de risico’s op verschillende lijnen en/of treinen, het
opstellen en uitvoeren van een nationaal actieplan, gerichte acties in
treinen of stations en dagelijkse monitoring van treinen. De voorbije jaren
werd de treinbrigade Securail, actief op gevoelige lijnen, versterkt. Ik
herinner mij in het verleden de aanwezigheid van bepaalde scholen die een
impact hadden op de agressie tijdens het verkeer. Voor die lijnen is toen
een heel specifiek actieplan opgezet.

La SNCB prend également des mesures visant �* endiguer le problème des
agressions contre les accompagnateurs de trains.

Die maatregelen, 45 proactieve, preventieve en curatieve acties, zijn
opgenomen in het masterplan anti-agressie. Sinds 2007 worden die maatregelen
driemaandelijks geëvalueerd en zo nodig ook bijgestuurd. Die
opvolgingsvergaderingen vinden plaats in overleg met de interne
veiligheidspartner Securail van de NMBS-Holding.

Om een idee te geven, geef ik u een overzicht van de proactieve maatregelen.
Er is een tweedaagse cursus omgaan met agressie voor het
treinbegeleidingspersoneel. Er vindt een uitwisseling plaats van informatie
inzake agressie in het paritair overleg met de vakorganisaties. Aangezien 70
% van de agressiegevallen tegen het treinbegeleidingspersoneel hun oorsprong
vindt in de controle van de vervoersbewijzen – dat is een belangrijk
aandachtspunt –, werkt de NMBS in een werkgroep aan een
tariefvereenvoudiging. Het gaat ook om een aanpassing van de samenstelling
van de treinen in functie van de bezetting, om zo te grote en te kleine
samenstellingen te vermijden; een reorganisatie van de controleploegen
treinbegeleiding in functie van fraudebestrijding; een
hoffelijkheidscampagne voor klanten.

Preventieve maatregelen zijn onder meer: gratis vervoer voor politiediensten
in uniform, die indien nodig ook interveniëren in de treinen; een
gsm-project voor informatie-uitwisseling met treinbegeleiders;
toegangscontroles bij grote evenementen in gedefinieerde problematieken en
informatie inzake agressieopvolging is toegankelijk via agressiefiches op de
draagbare computer van de treinbegeleider.

Enkele curatieve maatregelen zijn hulp van collega’s voor slachtoffers van
kritische incidenten. Een schema voor opvang na agressie is vastgesteld,
waarbij de rol van elke speler wordt verduidelijkt. Er wordt ook een
post-agressiecel voor treinbegeleiding opgericht als aanspreekpunt voor het
slachtoffer. Treinbegeleiders worden benoemd tot beëdigd ambtenaar, waardoor
zij een proces-verbaal kunnen opstellen. Er is een project voor de invoering
van administratieve boetes. De treinbegeleider-slachtoffer kan zijn
werkadres gebruiken als thuisadres ter bescherming. Na een zware agressie
dient info aan collega’s te worden gegeven, opdat de emotionele reacties
beperkt zouden zijn, dus dat er correcte informatie wordt gegeven.

Outre le masterplan anti-agressions, l'échange des données a été amélioré
depuis juillet 2010 entre le service d'accompagnement des trains, Securail,
et la police des chemins de fer grâce �* l'organisation d'une concertation
mensuelle au plan local. Cette concertation permet de prendre des mesures
non seulement curatives, mais également proactives.

Les missions et escortes de trains confiées �* Securail sont établies �* la
fois sur la base de ce plan d'action, mais aussi en fonction de l'évolution
quotidienne de la situation dans le domaine ferroviaire. Des structures de
concertation nationale et locale entre Securail et la SNCB permettent de
cibler les trains et les lignes qui doivent faire l'objet d'une surveillance
particulière.

Au 31 décembre 2010, 35 950 trains ont été escortés par Securail.

Naar aanleiding van de agressie te Hoei op 7 december 2010 werd voor de
periode van 13 december 2010 tot en met 31 januari 2011 een specifiek
actieplan opgesteld, gericht op de lijn 37 Liège-Eupen, de lijn 40
Liège-Maastricht, de lijn 44 Verviers-Spa, de lijn 36 Brussel-Liège en de
lijn 125 Liège-Namur. Naast de gewone prestaties zijn er ook aangepaste
prestaties van 18 uur tot 2 uur ’s nachts en van 4 uur tot 12 uur om de
begeleiding van de eerste en de laatste treinen te kunnen verzekeren.

Le principe de la mise en oeuvre d'un deuxième agent d'accompagnement des
trains �* bord d'un train déterminé est établi selon les besoins de la
sécurité d'exploitation, entre autres dans le cas de longs convois et de
trajets comportant des quais aménagés et en courbe, sur la base d'une
occupation élevée des trains et de certains événements locaux, par exemple
festivals ou concerts, la mise en œuvre éventuelle étant évaluée par les
cellules d'accompagnement des trains concernés.

Le principe selon lequel un deuxième agent sera systématiquement affecté en
fonction d'agressions ou de la problématique de l'insécurité n'est pas
retenu car, en matière de lutte contre les agressions et les incivilités, un
plan d'action est annuellement établi et exécuté par le Corporate security
service. Cela se traduirait, par ailleurs, par un surcoût impossible �*
supporter.

Wij kiezen dus wel voor een gerichte inzet en niet voor een algemene. In
eerste instantie moeten de genoemde maatregelen een oplossing bieden.
Daarenboven zullen de nodige stappen ondernomen worden om de betrokkenen op
regelmatige basis te informeren. Ik kan mij niet uitspreken over de redenen
waarom er fysiek of psychisch geweld wordt gepleegd ten opzichte van
treinbegeleiders. Het is volgens mij wel zo, indien men iemand van een
andere cultuur in zijn gedragingen en uitspraken beter begrijpt, dat men
daarop in principe ook beter kan reageren. Aangepast gedrag of taalgebruik
kunnen een manier zijn om een bepaalde agressie ten opzichte van
treinbegeleiders te voorkomen.

Op geen enkele wijze wordt er met een beschuldigende vinger gewezen, en
zeker en vast niet naar het personeel. Dat weet het personeel, in de omgang
en door de plannen en de begeleidingen, zoals wij die voorstellen en
uitvoeren. De campagne waarnaar u verwijst, is trouwens geen
hoffelijkheidcampagne. Daarom werd daarop duidelijk gereageerd. Het gaat wel
over een interne sensibilisatiecampagne, die een heel andere doelstelling en
heel andere finaliteiten heeft en zeker en vast niet op dezelfde lijn
geplaatst mag worden. Het gaat hier dus over preventie.

Dit onderdeel past in het kader van een drie jaar lopende campagne en
behandelt een van de 12 onderwerpen die worden besproken tijdens de
permanente opleidingen van de treinbegeleiders. Het gaat hier dus over
informatie en sensibilisatie. Ook in de fundamentele opleiding van de
treinbegeleiders is in er een dag “omgaan met diversiteit” voorzien. Die
past in het kader van een reeks van zeven dagen waarin de professionele
houding besproken wordt. De campagne is dus ook gericht op het professioneel
en voornamelijk commercieel omgaan met verschillende situaties, teneinde
daarover geïnformeerd te zijn, met als doel escalatie in de treinen zelf en
in de stations te vermijden.

De voorzitter: Dat was een lang antwoord op veel vragen. Ik hoop dat de
replieken veeleer kort kunnen zijn. Mag ik ook aandacht vragen voor de gsm’s
in de zaal, want er is een permanente storing op de microfoons.

10.11 Tanguy Veys (VB): Mevrouw de minister, ik dank u voor uw antwoord. Ik
ben blij te horen dat er toch andere maatregelen zijn die u voorstelt om
fysiek en verbaal geweld aan te pakken. Evenwel, hoffelijkheidscampagne of
sensibiliseringscampagne, de essentie blijft dezelfde. Het getuigt van
weinig takt, laat staan respect voor treinbegeleiders die het slachtoffer
waren van fysiek of verbaal geweld. U zegt dat het past in de professionele
houding dat ze eventueel het slachtoffer waren omwille van een
niet-professionele houding. Geweld kan nooit uitgeoefend worden, zelfs als
het zou gaan om een niet-professionele houding.

Tot slot, wat de nota zelf betreft. Ik betreur dat de NMBS zich zwart op wit
neerlegt bij de discriminatie van de vrouw. Ook om het een beetje te
parafraseren: de treinbegeleider mag met zijn linkerhand geen boterhammetje
meer eten met salami, laat staan blaffen of knorren of snurken wegens
onreine dieren. Ik denk dat het signaal moet blijven dat geweld nooit kan.

De voorzitter: Nog een kort antwoord van de minister.

10.12 Minister Inge Vervotte: Ten slotte nog iets voor de heer Veys. U moet
het niet omdraaien. Het is niet zo dat wanneer iemand slachtoffer van geweld
is geweest dat wij zouden durven beweren dat deze persoon zich
onprofessioneel zou hebben gedragen. Ik vind dat heel straf na alle
inspanningen die wij doen en op welke manier wij daar ook mee omgaan. Het is
niet omdat men iemand in een cursus leert – daarover gaat het – een
commerciële houding te hebben waarbij informatie wordt gegeven die kan
leiden tot inzicht met als doel meer conflictbeheersing, dat dit betekent
dat omdat wij deze informatie durven geven, wij met de vinger zouden wijzen
naar het personeel, laat staan naar de slachtoffers.

U gooit ter zake alles op een hoopje. Ik kan niet anders dan een dergelijke
handelwijze te blijven bestrijden.

De voorzitter: Mevrouw de minister, ik dank u voor uw verduidelijking.

L'incident est clos.

Het incident is gesloten.

http://www.politics.be/persmededelingen/28122/

[suqar_7loe]

Qab, kun je misschien je eigen mening geven? Of hou je het bij domme linkjes plaatsen, nietszeggende teksten en domme cartoons.

[artisjok]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Dat is allemaal naast de kwestie. Morel heeft moedig gevochten. Net zoals veel andere terminale moeders met kinderen vechten of vochten tegen deze ziekte. Alleen komen die nooit in de kranten. Morel werd een hype en een media-ster omdat ze de publiciteit zocht, die ook kreeg omdat ze bekend was . En dus voor de kranten een goed verhaal was. Een verhaal dat de oplagen deed stijgen. Zo zit het in mekaar.

Daarom in de volgende "Dag Allemaal" een special over Marie-Roos Morel.

[E. Gidius]

Sharia4Belgium heeft wéér toegeslagen: http://www.youtube.com/watch?v=PTu_BIP4u4M

[suqar_7loe]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Sharia4Belgium heeft wéér toegeslagen: http://www.youtube.com/watch?v=PTu_BIP4u4M

Die tekst past perfect bij zn mondbewegingen

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door suqar_7loe

Die tekst past perfect bij zn mondbewegingen

Zouden de vorige S4B-filmpjes uit dezelfde bron komen?

[suqar_7loe]

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Zouden de vorige S4B-filmpjes uit dezelfde bron komen?

Alsti blokker is, kan het goed zijn van wel ja.

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door suqar_7loe

Die tekst past perfect bij zn mondbewegingen

De inburgeringscursus heeft vruchten afgeworpen hé.

[suqar_7loe]

Oorspronkelijk geplaatst door Bobke

De inburgeringscursus heeft vruchten afgeworpen hé.

[alice]

Oorspronkelijk geplaatst door artisjok

Daarom in de volgende "Dag Allemaal" een special over Marie-Roos Morel.

Leg me maar eens uit wat daar mis mee is, veel mensen die kanker hebben, of gehad hebben of iemand in hun famillie die met die ziekte geconfronteerd is zullen zeker willen lezen hoe ze daar mee om is gegaan.
Toch wel vreemd dat dit blijkbaar een probleem is voor u, want waarom maakt u die opmerking?
Leg me maar eens uit!

[alice]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Sharia4Belgium heeft wéér toegeslagen: http://www.youtube.com/watch?v=PTu_BIP4u4M

Eber! kijken jong, geen ondertiteling! Hilarisch gewoon!

[alice]

Oorspronkelijk geplaatst door Qab

Zijn we die zever nog niet beu ?

NMBS: multiculturele diplomatie

(10/02/2011) In de trein ontmoeten we mensen van verschillende culturen. Dat betekent
het samenbrengen van verschillende mentaliteiten en ‘waardesystemen’.
Openheid van geest zal voorkomen dat we mensen choqueren door ons
waardesysteem, zelfs onbewust, als de referentie voor te schotelen.” Zo
staat te lezen in een interne NMBS-nota aan het personeel. Als staaltje van
ziek cultuurrelativisme kan dat tellen. De nota – waarover we gisteren al
berichtten, maar waar we vandaag graag op terugkomen, maakt deel uit van een
‘hoffelijkheidscampagne’ die verbaal en fysiek geweld tegen treinbegeleiders
moet voorkomen. Waarmee de NMBS in feite aangeeft dat treinpersoneel dat in
de problemen komt, het wellicht zelf heeft gezocht. Als je het ons vraagt,
een fout en vooral laf signaal.

http://www.tanguyveys.com/4/27/

“Wees verdraagzaam voor mensen die een andere leefwijze of andere
leefgedachte hebben dan de jouwe. Geef blijk van empathie tegenover mensen
met een andere cultuur”, gaat het verder. “De cultuur is het ankerpunt van
de leefwijze van een maatschappij. Ze wordt door de generaties heen
overgegeven en is één van de voornaamste factoren voor integratie en
aanpassing.” Voor het gebrek aan integratie zullen ze bedoelen… “Voorkom
discussies die gevoelig kunnen liggen bij je gesprekspartner: geslacht,
politiek, etnische afkomst, godsdienst, seksuele geaardheid”, klinkt het met
een opgestoken vingertje. De treinbegeleider krijgt nog mee dat je mensen
uit andere culturen liever niet recht in de ogen kijkt, want die kunnen dat
opvatten als een blijk van dominantie of een belediging. “Over het algemeen
is het beter dat je je blik wegdraait.” Ook bij het gebruik van je handen,
hoort in de multiculturele samenleving een… handleiding. “Geef de
rechterhand en niet de linker. In vele culturen is dit zeer belangrijk, de
linkerhand is namelijk die die je gebruikt bij het naar toilet gaan. Een
tip! Neem je kniptang met de linker hand en neem de etiketten aan met je
rechter.”

Vrouwelijke treinbegeleiders moeten extra oppassen. Voor hen is er in de
nota het aparte (!) en veelzeggende hoofdstuk “de plaats kennen van de vrouw
in andere samenlevingen.” Lees even mee: “In de westerse cultuur is de vrouw
gelijk aan de man. In vele culturen neemt de man een belangrijkere plaats in
(let op het verbloemend taalgebruik), zelfs al is het respect voor de vrouw
er zeer sterk (wat een politiekcorrecte onzin, nvdr). Een tip! Wanneer een
man het nodig vindt (en voor wie het vanuit zijn cultuur normaal is, aldus
de NMBS, ondanks het ‘zeer sterke respect’ voor de vrouw dus, nvdr) dat hij
boven je staat als vrouwelijke treinbegeleidster, werk je gewoon verder, je
behoudt je kalmte, blijft neutraal en maakt geen opmerkingen.”

Welkom in het multiculturele paradijs. Treinbegeleiders, leraars, dokters en
verpleegsters, agenten en ga zo maar door, moeten blijkbaar een cursus
diplomatie volgen als ze niet in elkaar geramd willen worden. De meerderheid
past zich aan. De NMBS-nota die via een gunstige wind bij het Vlaams Belang
terecht kwam en die u in bijlage kan nalezen, maakt nog eens duidelijk hoe
nefast de invloed van het beruchte CGKR en andere multikuladepten wel is.

Volksvertegenwoordiger Tanguy Veys vroeg gisteren in de commissie voor de
Infrastructuur, het Verkeer en de Overheidsbedrijven (zie verder voor het
woordelijk verslag) tevergeefs aan minister Vervotte (CD&V) om deze dwaze
campagne in te trekken en de daders van agressie en geweld op de trein
kordaat aan te pakken. Alleen dát helpt immers, een knieval zeker niet.

http://www.dekamer.be/doc/CCRI/html/53/ic124x.html

Commissie voor de Infrastructuur, het Verkeer en de Overheidsbedrijven van
dinsdag 08 februari 2011

Mondelinge vraag van de heer Tanguy Veys aan de minister van Ambtenarenzaken
en Overheidsbedrijven over "de hoffelijkheidscampagne van de NMBS" (nr.
2585)

10.05 Tanguy Veys (VB): Mevrouw de minister, ik heb een iets ander
perspectief, maar ik vind het toch belangrijk genoeg om u erover te
ondervragen. In het kader van een van de pogingen om het verbaal en fysiek
geweld tegen spoorwegpersoneel en de treinbegeleiders in het bijzonder tegen
te gaan, pakt de NMBS uit met een zogenaamde hoffelijkheidscampagne. Dat
kwam gisteren in de media. Vanuit de NMBS werd meteen gereageerd door te
stellen dat het niet gaat om een hoffelijkheidscampagne, maar om een
sensisbiliseringscampagne. Daarvoor wordt verwezen naar een nota van twee
bladzijden, genaamd “andere culturen”. Wie de moeite doet om die nota door
te nemen, zou toch ernstig zijn wenkbrauwen moeten fronsen. In de nota wordt
namelijk een opsomming gemaakt van een aantal houdingen en standpunten die
de treinbegeleider in kwestie moet aannemen. Zeker als men dat ziet in het
licht van de aanpak van verbaal en fysiek geweld doet mij dat zeer de
wenkbrauwen fronsen.

Ik citeer een aantal opmerkingen uit die nota. “Openheid van geest zal
voorkomen dat we mensen choqueren door ons waardensysteem als referentie
voor te schotelen. Niemand verdient mishandeld of beledigd te worden om
reden van zijn culturele gedachten. Over het algemeen is het beter dat je je
blik wegdraait als je merkt dat je je gesprekspartner op zijn ongemak stelt
door hem aan te kijken. Geef de rechterhand en niet de linker”. De
rechterhand dient om te eten, de linkerhand wordt gebruikt om naar toilet te
gaan. “Neem de kniptang in de linkerhand en de etiketten aan met je rechter.
Als we een ouder persoon zeggen dat hij niet in orde is, doen we dat met
eens te meer tact en respect. In de Westerse cultuur is de vrouw gelijk aan
de man. In vele culturen neemt de man een belangrijke plaats in. Wanneer een
man het nodig vindt en voor wie het vanuit zijn cultuur normaal is dat hij
boven je staat als vrouwelijke treinbegeleidster" - er staat nog meer
schabouwelijk Nederlands in – "werk je gewoon verder, je behoudt je kalmte,
blijft neutraal en maakt geen opmerkingen”. Ik geef nog een laatste aantal
tips. “Een geschenk weigeren is een belediging. Luid praten is een gewoonte.
Een boer laten is vaak een teken van dank voor een goede maaltijd”. Het kan
dat we dit laatste terugvinden in een Michelingids als we naar China gaan
maar in het kader van de aanpak van het verbaal en fysiek geweld tegen
NMBS-personeel is het toch wel stuitend dat men met dat antwoord komt.

Wij lezen ook dat het gaat over mensen met een islamitische
geloofsovertuiging. Ik verwijs naar de visie over de plaats van de vrouw. Ik
verwijs naar het in de ogen kijken. Ik verwijs naar de oudere personen, die
meer respect verwachten dan mensen van middelbare leeftijd. Zou men daaruit
kunnen afleiden dat de veroorzakers ook vooral in die hoek moeten gezocht
worden? Ik had graag wat meer verduidelijking daarover gehad van u, mevrouw
de minister.

Ik ben ook een beetje verwonderd dat dergelijke nota verspreid wordt vanuit
de NMBS. Zij zouden in eerste instantie toch moeten staan aan de kant van
het NMBS-personeel. Hier geven zij de indruk dat zij veeleer zelf aan de
basis liggen van mogelijk verbaal en fysiek geweld.

Anderzijds is het ook zo dat men met deze nota het signaal geeft aan de
daders dat zij niet in fout zijn, dat het juist is dat zij geprovoceerd
geweest zijn, dat het de treinbegeleider is die hun ticket met de verkeerde
hand heeft aangenomen, die hun er onvoldoende respectvol op attent heeft
gemaakt dat zij niet met hun schoenen op de zetel mogen zitten en dat zij
niet zeer luidruchtig mogen zitten bellen om de andere passagiers in de
treinwagon niet te storen. Dit bevreemdt mij toch.

Het is niet alleen weinig tactvol van de NMBS, maar zelfs kwetsend voor
treinbegeleiders die reeds effectief het slachtoffer zijn geweest van
dergelijke zaken. Door deze campagne kiest men immers duidelijk de kant van
de daders van fysiek en verbaal geweld. Men zal als treinbegeleider maar
zelf klappen hebben moeten incasseren en zich hebben moeten verantwoorden
tegenover zijn overste, moeten zeggen dat men perfect in zijn schoenen
stond, op zoek moeten gaan naar getuigen die zijn verklaring kunnen
bijtreden. Het geeft toch wel een zeer bizar beeld van hoe de NMBS omgaat
met zijn personeel.

Mevrouw de minister, staat u achter deze campagne, of het nu een
hoffelijkheidcampagne of een sensibiliseringscampagne is?

Gaat u akkoord met de opmerkingen die daarin worden gegeven, die toch zeer
verregaand zijn?

Mevrouw de minister, de term dhimmitude wordt gebruikt wanneer niet-moslims
zich aanpassen aan moslims, aan hun gebruiken, uit angst voor de islam, in
de hoop dat zij op die manier zullen genegeerd worden. Dat zou toch een zeer
foute evolutie zijn, zeker omdat wij zelf, de overheid, in allerlei studies,
analyses en initiatieven telkens de klemtoon leggen op de inspanningen die
moeten gebeuren door moslims om zich aan te passen aan onze normen en
waarden, aan onze gebruiken. Daarom vind ik dit een bijzonder fout signaal.

Mevrouw de minister, bent u van oordeel dat er een verband bestaat tussen
het toenemende fysiek en verbaal geweld tussen treinbegeleiders en daders
van andere culturele origine? Hebt u daarvoor eventueel argumenten?

Bent u van oordeel dat het toenemende fysiek en verbaal geweld tegen
treinbegeleiders veroorzaakt wordt door het gebrek aan hoffelijkheid van die
treinbegeleiders tegenover spoorweggebruikers van andere culturen?

Denkt u dat het onvoldoende hoffelijk zijn van die treinbegeleiders
tegenover spoorweggebruikers van andere culturen noodzaakt dat dergelijke
campagne er komt?

Bent u van oordeel dat het toenemende fysiek en verbaal geweld tegenover
treinbegeleiders vooral bepaald wordt door de houding en het gedrag van de
daders zelf en dat het niet zozeer gaat over het gebrek aan hoffelijkheid
van de slachtoffers tegenover andere culturen?

Zult u eventueel reageren tegenover de NMBS indien u van oordeel bent dat
deze campagne niet op haar plaats is, gelet op het kwetsende en pijnlijke
aspect tegenover de slachtoffers? Of zult u aan de NMBS vragen om deze
campagne minstens aan te passen en zelfs veeleer in te trekken?

Tot slot, moet niet veeleer gezocht worden naar de effectieve aanpak en een
beleid tegen de daders van verbaal en fysiek geweld dan wel de
treinbegeleiders te viseren?

De voorzitter: Mijnheer Veys, ik wil er even op wijzen dat een vraagstelling
normaal tweeënhalve minuut duurt. Ik wil wel een beetje flexibel zijn, maar
het was wel erg lang.

10.06 Minister Inge Vervotte: Alles heeft hier vertraging.

Ik zal eerst een algemene beschouwing geven en dan ga ik in op de concrete
vragen.

Ik wil de problematiek niet ridiculiseren. Wij nemen die zeer ernstig en
voeren ter zake geen fragmentarisch beleid. Ons beleid is erop gericht aan
conflictbeheersing te doen om escalaties te vermijden. Uiteraard moet u goed
weten dat wij geen politieagenten zijn. Wij zijn commerciële mensen, die
instaan voor een dienstverlening, en zich ook op die manier zullen gedragen.

Wij zijn evenmin op zoek naar schuldigen, zoals u dat formuleert in uw
vraagstelling. Wij proberen op een correcte manier hiermee om te gaan en wij
zijn de eersten om het personeel in bescherming te nemen. Wij hebben ter
zake een uitgebreid beleid en wij hebben hiervoor ook in extra financiële
middelen voorzien. Wij mogen echter niet alles op een hoopje gooien.

Ik kom nu tot de concrete vragen. De aanleiding voor de werkonderbreking was
een geval van zware agressie tegen een treinbegeleider in het station van
Hoei op 7 december 2010. Het gaat veeleer om een emotionele reactie op een
zoveelste agressiegeval tegen een treinbegeleider. De treinbegeleiders
willen dan ook de aandacht vestigen op de problematiek. Zij hadden geen
specifieke eisen. Het is evident dat zij hopen dat de agressie wordt
bestreden.

Op een moment dat zich zoiets voordoet, stellen wij vaak vast dat er een
emotionele ontlading volgt. Wij hebben in onze gesprekken met de
vakorganisaties verwezen naar de afspraken die ter zake zijn opgenomen in
het protocol. Wij beseffen dat wij een emotionele ontlading even moeten
laten gebeuren, maar wij hebben wel gevraagd om de impact ervan op het
netwerk zo maximaal mogelijk te kanaliseren. Onze conflictbeheersing is erop
gericht om de impact zo veel mogelijk te verkleinen.

De vakorganisaties beschouwden die werkonderbreking ook als een spontane en
tijdelijke reactie op de feiten die zich afspeelden de avond voordien. Ik
denk dat dit te maken heeft met de berichtgeving en de communicatie onder
elkaar. Dusdanig hebben zij die actie dan ook erkend.

Au 30 novembre 2010, le nombre d'agressions commises �* l'encontre du
personnel de train se chiffrait �* 968 faits: 152 faits de coups et
blessures, 220 faits de violence légère, 386 menaces et 210 insultes.

Ik heb geen gegevens die erop wijzen dat de aangiftebereidheid bij
treinbegeleiders momenteel te laag ligt en zou moeten verhogen.
Treinbegeleiders worden regelmatig aangezet om die problemen te melden. De
NMBS-groep kan dat nog eens opnemen in het sociaal overleg. Hoe dan ook,
momenteel hebben we niet echt aanwijzingen – er wordt nogal veel belang
gehecht aan die problematiek – dat er een tekort zou zijn aan
aangiftebereidheid.

De actuele problematiek van de lijn 50 is bekend binnen de corporate
security service van de NMBS-holding. In het kader van die problematiek
werden er sinds 16 september 2010 specifieke acties ondernomen. Er werd door
Securail, de spoorwegveiligheidsdienst, een lokaal actieplan opgesteld met
alle betrokken partners, namelijk de federale politie, de spoorwegpolitie,
de lokale politie en ook de interne partners. In het raam van dat actieplan
werden de afgelopen weken verschillende personen geïnterpelleerd en ook
geïdentificeerd door de politiediensten.

Au sein du Groupe SNCB, seul le service de sécurité ferroviaire Securail est
chargé de patrouiller et d'intervenir sur les quais, dans les gares et �*
bord des trains. Il est composé de 446 agents assermentés, répartis au sein
de 19 brigades. Ils constatent et verbalisent les infractions �* l'arrêté
royal du 20 décembre 2007 portant règlement sur la police des chemins de fer
et exerçant leurs compétences en vertu du chapitre 3bis de la loi sur la
sécurité privée et particulière du 10 avril 1990.

La collaboration avec la police fédérale des chemins de fer s'effectue pour
sa part au travers de structures de concertation quotidienne et mensuelle,
tant au niveau local que national.

Il n'existe pas �* proprement parler de listes noires des gares, des trains,
des lignes et/ou horaires; il est question généralement de lignes sensibles,
comme le disiez vous-même.

Les missions confiées aux agents Securail sont établies sur base des
priorités définies dans le plan stratégique de gestion du Corporate security
service.

En matière de lutte contre les agressions dans les trains, un plan d'action
opérationnel est annuellement établi.

Deze operationele acties bestaan onder andere uit het jaarlijks inschatten
en het oplijsten van de risico’s op verschillende lijnen en/of treinen, het
opstellen en uitvoeren van een nationaal actieplan, gerichte acties in
treinen of stations en dagelijkse monitoring van treinen. De voorbije jaren
werd de treinbrigade Securail, actief op gevoelige lijnen, versterkt. Ik
herinner mij in het verleden de aanwezigheid van bepaalde scholen die een
impact hadden op de agressie tijdens het verkeer. Voor die lijnen is toen
een heel specifiek actieplan opgezet.

La SNCB prend également des mesures visant �* endiguer le problème des
agressions contre les accompagnateurs de trains.

Die maatregelen, 45 proactieve, preventieve en curatieve acties, zijn
opgenomen in het masterplan anti-agressie. Sinds 2007 worden die maatregelen
driemaandelijks geëvalueerd en zo nodig ook bijgestuurd. Die
opvolgingsvergaderingen vinden plaats in overleg met de interne
veiligheidspartner Securail van de NMBS-Holding.

Om een idee te geven, geef ik u een overzicht van de proactieve maatregelen.
Er is een tweedaagse cursus omgaan met agressie voor het
treinbegeleidingspersoneel. Er vindt een uitwisseling plaats van informatie
inzake agressie in het paritair overleg met de vakorganisaties. Aangezien 70
% van de agressiegevallen tegen het treinbegeleidingspersoneel hun oorsprong
vindt in de controle van de vervoersbewijzen – dat is een belangrijk
aandachtspunt –, werkt de NMBS in een werkgroep aan een
tariefvereenvoudiging. Het gaat ook om een aanpassing van de samenstelling
van de treinen in functie van de bezetting, om zo te grote en te kleine
samenstellingen te vermijden; een reorganisatie van de controleploegen
treinbegeleiding in functie van fraudebestrijding; een
hoffelijkheidscampagne voor klanten.

Preventieve maatregelen zijn onder meer: gratis vervoer voor politiediensten
in uniform, die indien nodig ook interveniëren in de treinen; een
gsm-project voor informatie-uitwisseling met treinbegeleiders;
toegangscontroles bij grote evenementen in gedefinieerde problematieken en
informatie inzake agressieopvolging is toegankelijk via agressiefiches op de
draagbare computer van de treinbegeleider.

Enkele curatieve maatregelen zijn hulp van collega’s voor slachtoffers van
kritische incidenten. Een schema voor opvang na agressie is vastgesteld,
waarbij de rol van elke speler wordt verduidelijkt. Er wordt ook een
post-agressiecel voor treinbegeleiding opgericht als aanspreekpunt voor het
slachtoffer. Treinbegeleiders worden benoemd tot beëdigd ambtenaar, waardoor
zij een proces-verbaal kunnen opstellen. Er is een project voor de invoering
van administratieve boetes. De treinbegeleider-slachtoffer kan zijn
werkadres gebruiken als thuisadres ter bescherming. Na een zware agressie
dient info aan collega’s te worden gegeven, opdat de emotionele reacties
beperkt zouden zijn, dus dat er correcte informatie wordt gegeven.

Outre le masterplan anti-agressions, l'échange des données a été amélioré
depuis juillet 2010 entre le service d'accompagnement des trains, Securail,
et la police des chemins de fer grâce �* l'organisation d'une concertation
mensuelle au plan local. Cette concertation permet de prendre des mesures
non seulement curatives, mais également proactives.

Les missions et escortes de trains confiées �* Securail sont établies �* la
fois sur la base de ce plan d'action, mais aussi en fonction de l'évolution
quotidienne de la situation dans le domaine ferroviaire. Des structures de
concertation nationale et locale entre Securail et la SNCB permettent de
cibler les trains et les lignes qui doivent faire l'objet d'une surveillance
particulière.

Au 31 décembre 2010, 35 950 trains ont été escortés par Securail.

Naar aanleiding van de agressie te Hoei op 7 december 2010 werd voor de
periode van 13 december 2010 tot en met 31 januari 2011 een specifiek
actieplan opgesteld, gericht op de lijn 37 Liège-Eupen, de lijn 40
Liège-Maastricht, de lijn 44 Verviers-Spa, de lijn 36 Brussel-Liège en de
lijn 125 Liège-Namur. Naast de gewone prestaties zijn er ook aangepaste
prestaties van 18 uur tot 2 uur ’s nachts en van 4 uur tot 12 uur om de
begeleiding van de eerste en de laatste treinen te kunnen verzekeren.

Le principe de la mise en oeuvre d'un deuxième agent d'accompagnement des
trains �* bord d'un train déterminé est établi selon les besoins de la
sécurité d'exploitation, entre autres dans le cas de longs convois et de
trajets comportant des quais aménagés et en courbe, sur la base d'une
occupation élevée des trains et de certains événements locaux, par exemple
festivals ou concerts, la mise en œuvre éventuelle étant évaluée par les
cellules d'accompagnement des trains concernés.

Le principe selon lequel un deuxième agent sera systématiquement affecté en
fonction d'agressions ou de la problématique de l'insécurité n'est pas
retenu car, en matière de lutte contre les agressions et les incivilités, un
plan d'action est annuellement établi et exécuté par le Corporate security
service. Cela se traduirait, par ailleurs, par un surcoût impossible �*
supporter.

Wij kiezen dus wel voor een gerichte inzet en niet voor een algemene. In
eerste instantie moeten de genoemde maatregelen een oplossing bieden.
Daarenboven zullen de nodige stappen ondernomen worden om de betrokkenen op
regelmatige basis te informeren. Ik kan mij niet uitspreken over de redenen
waarom er fysiek of psychisch geweld wordt gepleegd ten opzichte van
treinbegeleiders. Het is volgens mij wel zo, indien men iemand van een
andere cultuur in zijn gedragingen en uitspraken beter begrijpt, dat men
daarop in principe ook beter kan reageren. Aangepast gedrag of taalgebruik
kunnen een manier zijn om een bepaalde agressie ten opzichte van
treinbegeleiders te voorkomen.

Op geen enkele wijze wordt er met een beschuldigende vinger gewezen, en
zeker en vast niet naar het personeel. Dat weet het personeel, in de omgang
en door de plannen en de begeleidingen, zoals wij die voorstellen en
uitvoeren. De campagne waarnaar u verwijst, is trouwens geen
hoffelijkheidcampagne. Daarom werd daarop duidelijk gereageerd. Het gaat wel
over een interne sensibilisatiecampagne, die een heel andere doelstelling en
heel andere finaliteiten heeft en zeker en vast niet op dezelfde lijn
geplaatst mag worden. Het gaat hier dus over preventie.

Dit onderdeel past in het kader van een drie jaar lopende campagne en
behandelt een van de 12 onderwerpen die worden besproken tijdens de
permanente opleidingen van de treinbegeleiders. Het gaat hier dus over
informatie en sensibilisatie. Ook in de fundamentele opleiding van de
treinbegeleiders is in er een dag “omgaan met diversiteit” voorzien. Die
past in het kader van een reeks van zeven dagen waarin de professionele
houding besproken wordt. De campagne is dus ook gericht op het professioneel
en voornamelijk commercieel omgaan met verschillende situaties, teneinde
daarover geïnformeerd te zijn, met als doel escalatie in de treinen zelf en
in de stations te vermijden.

De voorzitter: Dat was een lang antwoord op veel vragen. Ik hoop dat de
replieken veeleer kort kunnen zijn. Mag ik ook aandacht vragen voor de gsm’s
in de zaal, want er is een permanente storing op de microfoons.

10.11 Tanguy Veys (VB): Mevrouw de minister, ik dank u voor uw antwoord. Ik
ben blij te horen dat er toch andere maatregelen zijn die u voorstelt om
fysiek en verbaal geweld aan te pakken. Evenwel, hoffelijkheidscampagne of
sensibiliseringscampagne, de essentie blijft dezelfde. Het getuigt van
weinig takt, laat staan respect voor treinbegeleiders die het slachtoffer
waren van fysiek of verbaal geweld. U zegt dat het past in de professionele
houding dat ze eventueel het slachtoffer waren omwille van een
niet-professionele houding. Geweld kan nooit uitgeoefend worden, zelfs als
het zou gaan om een niet-professionele houding.

Tot slot, wat de nota zelf betreft. Ik betreur dat de NMBS zich zwart op wit
neerlegt bij de discriminatie van de vrouw. Ook om het een beetje te
parafraseren: de treinbegeleider mag met zijn linkerhand geen boterhammetje
meer eten met salami, laat staan blaffen of knorren of snurken wegens
onreine dieren. Ik denk dat het signaal moet blijven dat geweld nooit kan.

De voorzitter: Nog een kort antwoord van de minister.

10.12 Minister Inge Vervotte: Ten slotte nog iets voor de heer Veys. U moet
het niet omdraaien. Het is niet zo dat wanneer iemand slachtoffer van geweld
is geweest dat wij zouden durven beweren dat deze persoon zich
onprofessioneel zou hebben gedragen. Ik vind dat heel straf na alle
inspanningen die wij doen en op welke manier wij daar ook mee omgaan. Het is
niet omdat men iemand in een cursus leert – daarover gaat het – een
commerciële houding te hebben waarbij informatie wordt gegeven die kan
leiden tot inzicht met als doel meer conflictbeheersing, dat dit betekent
dat omdat wij deze informatie durven geven, wij met de vinger zouden wijzen
naar het personeel, laat staan naar de slachtoffers.

U gooit ter zake alles op een hoopje. Ik kan niet anders dan een dergelijke
handelwijze te blijven bestrijden.

De voorzitter: Mevrouw de minister, ik dank u voor uw verduidelijking.

L'incident est clos.

Het incident is gesloten.

http://www.politics.be/persmededelingen/28122/

Totaal fout, achterlijke tekst, te gek voor woorden dat je als vrouw moet wegkijken en goedvinden dat een man denkt boven je te staan, een vent die bij mij een opmerking zou maken krijgt lik op stuk en kijk ik daarbij recht in het gezicht.
Het is duidelijk dat de NMBS aan tafel heeft gezeten met van die geitenwollensokken die menen dat je zo tot samenleven komt, mooi niet, op de trein en ander openbaar vervoer hoor je jezelf te gedragen volgens de hier heersende normen, niets meer maar ook niet minder!

[daiwa]

Oorspronkelijk geplaatst door alice

Totaal fout, achterlijke tekst, te gek voor woorden dat je als vrouw moet wegkijken en goedvinden dat een man denkt boven je te staan, een vent die bij mij een opmerking zou maken krijgt lik op stuk en kijk ik daarbij recht in het gezicht.
Het is duidelijk dat de NMBS aan tafel heeft gezeten met van die geitenwollensokken die menen dat je zo tot samenleven komt, mooi niet, op de trein en ander openbaar vervoer hoor je jezelf te gedragen volgens de hier heersende normen, niets meer maar ook niet minder!

Toch onvoorstelbaar wat men daar zegt.

Minister Vervotte vind het normaal dat je als vrouw nederig je hoofd buigt als een man met een andere cultuur het openbaar vervoer neemt.

[Jazeker]

Ze pissen al op het graf nog voor ze begraven is. Moedige mensen.